Στ' άγγελμα του θανάτου σου, βούρκωσεν η ματιά μου
και ένας κόμπος έσφιξε βαθειά τα σωθικά μου.
Λυπήθηκα αφάνταστα που σ' έχασ' από φίλο
κι έσβησε το κεράκι σου απ' της ζωής τον μύλο.
Ακούραστος μελετητής, ταξιδευτής συνάμα
και ορειβάτης σύ δεινός, μαζί με μέν' αντάμα.
Καθηγητής διετέλεσες και Πανεπιστημίου
και πλήρης ετελεύτησες των ημερών του βίου.
Βιβλία σύ συνέγραψες κι επιστημονικές μελέτες
και γνώμη διετύπωνες για όλους τους ηγέτες.
Ήσουν πολύ κοινωνικός κι έτρεχες σ' εκδηλώσεις...
Σε διεθνή Συνέδρια κατέθετες δηλώσεις.
Σ' άρεσ' η φύση, η ζωή και η καλή παρέα
Μα την φιλία την παλιά δεν άλλαζες με νέα.
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ οφείλω να εκφράσω,
για την μεγάλη δωρεά, που δεν θα την ξεχάσω:
Όλον της Γνώσης θησαυρό πού 'χες και τα βιβλία,
μ' Αγάπη μου τα πρόσφερες κι ειλικρινή φιλία.
Καλό ταξίδι φίλε μου, στο Φώς του Παραδείσου,
τώρα που η Γή κατήντησε Κόλαση της Αβύσσου!!
Θα μένεις πάντα στην καρδιά, στη σκέψη και στο νού μας,
ώσπου να έρθη και γιά μάς "μήνυμα" του φευγιού μας.
και ένας κόμπος έσφιξε βαθειά τα σωθικά μου.
Λυπήθηκα αφάνταστα που σ' έχασ' από φίλο
κι έσβησε το κεράκι σου απ' της ζωής τον μύλο.
Ακούραστος μελετητής, ταξιδευτής συνάμα
και ορειβάτης σύ δεινός, μαζί με μέν' αντάμα.
Καθηγητής διετέλεσες και Πανεπιστημίου
και πλήρης ετελεύτησες των ημερών του βίου.
Βιβλία σύ συνέγραψες κι επιστημονικές μελέτες
και γνώμη διετύπωνες για όλους τους ηγέτες.
Ήσουν πολύ κοινωνικός κι έτρεχες σ' εκδηλώσεις...
Σε διεθνή Συνέδρια κατέθετες δηλώσεις.
Σ' άρεσ' η φύση, η ζωή και η καλή παρέα
Μα την φιλία την παλιά δεν άλλαζες με νέα.
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ οφείλω να εκφράσω,
για την μεγάλη δωρεά, που δεν θα την ξεχάσω:
Όλον της Γνώσης θησαυρό πού 'χες και τα βιβλία,
μ' Αγάπη μου τα πρόσφερες κι ειλικρινή φιλία.
Καλό ταξίδι φίλε μου, στο Φώς του Παραδείσου,
τώρα που η Γή κατήντησε Κόλαση της Αβύσσου!!
Θα μένεις πάντα στην καρδιά, στη σκέψη και στο νού μας,
ώσπου να έρθη και γιά μάς "μήνυμα" του φευγιού μας.
Κυρίες και κύριοι
Όσο πλήρης ημερών κι αν είναι ένας άνθρωπος που φεύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο, δεν παύει να είναι ένα κομμάτι του είναι μας, ένα κομμάτι του εαυτού μας, τόσο γι' αυτούς που συνδέονται συγγενικά μαζί του, όσο και γι αυτούς που συνδέονται φιλικά. Στην 2η κατηγορία ήτο κι ο εκλιπών για μένα. Τον γνώρισα από τα φοιτητικά μου χρόνια, λεύτερος ών εγώ. Και μπορεί να μας χώριζαν 20 και πλέον χρόνια ηλικιακής διαφοράς, όμως αναπτύχθηκε μεταξύ μας μία φιλία που επέπρωτο να κρατήσει ως τώρα. Είναι αυτό που λέμε "η χημεία των ανθρώπων". Κάτι ανάλογο παρατηρείται και μεταξύ αντιθέτων φύλων. Τα κοινά ενδιαφέροντα, τα ίδια μήκη εγκεφαλικών κυμάτων, η ίδια ή ανάλογη μόρφωση, η ψυχική ενέργεια που δονείται στα ίδια επίπεδα, κάμπτουν την καμπύλη του χρόνου και δημιουργούν ωραίες συναισθηματικές σχέσεις. Κι ο Κώστας μαζί μου ένοιωθε νέος και ήτο νέος, αφού μαζί ανεβήκαμε στον Σαραντάπηχο, στο Ρημόκαστρο, στον αγέρωχο και αρχέγονο Ατάβυρο, για να δούμε, να μελετήσουμε, να ψηλαφίσουμε, να μετρήσουμε σπήλαια, πετρώματα, υπολείμματα, ανθρώπινες κατασκευές. Για να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα σαν ιστορικός και να αποθανατίσει τις σκέψεις του σε συγγράμματα, μελέτες, βιβλία. Κι αυτές του οι σκέψεις ήσαν συχνά ανατρεπτικές και ερχόταν σε σύγκρουση με άλλους ιστορικούς μελετητές, ιδίως για την θέση της Ακρόπολης της αρχαίας Ιαλυσίας, όσο και για την ακριβή θέση της Μάχης του Μαραθώνος, παραθέτοντας τα δικά του στοιχεία και ευρήματα. Κι αυτή η σύγκρουση, αναπόφευκτη στους επιστήμονες και δή τους ιστορικούς, δεν τον έκαμπτε, δεν τον πτοούσε! Εμπλουτισμένος -βιολογικά - με πείσμα και νεύρο ήτο ικανός να σε πείσει ότι το μαύρο είναι άσπρο. Κι αυτός ήτο ο Κώστας. Με αστείρευτο χαμόγελο ήτο ικανός να μιλάει για ώρες για το ίδιο αντικείμενο. Ήτο κι ευφυής, διορατικός, κοινωνικός, φιλόδοξος, Έλλην πατριώτης και γλεντοκόπος. Ποτέ δεν έλειπε από τα πάρτυ που διοργάνωνα λεύτερος αλλά και στις ονομαστικές μου εορτές και γενέθλιά μου αργότερα, ως οικογενειάρχης κι εγώ. Γνώρισε και αγάπησε και τους γονείς μου και δεν έπαψε να ενδιαφέρεται γι αυτούς, ως την εκδημία τους.
Ο Κώστας Φωτίου ήτο και αεικίνητος. Έτρεχε παντού για να δώσει το παρών, τόσο σε εθνικές εορτές και παρελάσεις όσο και σε εθνικά ή διεθνή Συνέδρια. Πότε σε Ελλάδα, πότε σε Ιταλία και Ευρώπη, πότε σε Αμερική. Να συμμετάσχη σαν Έλληνας Ακαδημαικός, να καταθέσει απόψεις του, να συγγράψει μελέτες. Η συγγραφική του δραστηριότητα άρχισε από το 1961 με το έργο του " ΠΑΛΑΙΟΤΑΤΗ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΕΙΣ ΡΟΔΟΝ", όπου αναφέρεται στην τοποθεσία "Σαραντάπηχος" μεταξύ Καλυθιών και Μαριτσών Ρόδου, στα αρχαιολογικά ευρήματα για ύπαρξη παλαιάς ακροπόλεως με τείχη από συμπαγή ασβεστολιθικά πετρώματα και άλλα ευρήματα, που εντυπωσίασαν πολλούς αρχαιολόγους, αλλά για λίγο καιρό, ως συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα. Το ίδιο εντυπωσιακή και ανατρεπτική ήτο η τελευταία του μελέτη για την ακριβή θέση της Μάχης του Μαραθώνος, που συνετάραξε επίσης πρόσκαιρα το Πανελλήνιο. Αξιόλογες είναι και άλλες μελέτες του που κατετέθησαν σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Το 1988 έτυχε της Τιμής από την ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ ΔΩΔ/ΣΟΥ να τυπωθεί το βιβλίο του: Η ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ, όπου αναφέρεται σε οικισμούς, λιμάνια, ακροπόλεις και ιερά στην ανατολική Ρόδο. Μιλά για την θέση της Ομηρικής Λίνδου, που την τοποθετεί στον σημερινό Αρχάγγελο, για τους Αχαιούς, Δαναούς, Τρώες, Τυρρηνούς και Ρόδιους, ως εξουσιαστές της Μεσογείου.
Παντού ο Κώστας Φωτίου είχε φίλους και συγγενείς. Σε Ελλάδα, Ιταλία, Αμερική. Κι όλο ταξίδευε κι όλο δημιουργούσε. Ανήσυχο πνεύμα, μ αστείρευτο χιούμορ αλλά και υποκρυπτομένην ειρωνία για "χθαμαλούς τω πνεύματι". Δεν τον ενδιέφερε ο πλούτος και τα υλικά αγαθά. Και με τα λίγα περνούσε και με τα πολλά. Δεν θέλω όμως να σας κουράσω αναφερόμενος και στον άνθρωπο Κώστα, τον συγχωριανό σας, τον συγγενή σας, τον Καλυθενό κάτοικο (αφού στο Φαληράκι, δίπλα στο κύμα, έζησε τα τελευταία του χρόνια), διότι εσείς τον γνωρίσατε ίσως και καλύτερα από μένα.
Πριν λίγα χρόνια, εδώ σ' αυτό το Κοιμητήριο, έθαψε την σύζυγό του. Τώρα αποχαιρετούμε και τον ίδιο, εκφράζοντες τα ειλικρινή μας Συλλυπητήρια στον γιό του Φώτιο, τις εγγονές και λοιπούς συγγενείς του. Ο μακάριος Θεός ας αναπαύσει την ψυχήν αυτού ένθα οι Δίκαιοι αναπαύονται και το αγλαόμορφο Φως του Παραδείσου να τον αγκαλιάσει με Αγάπη και θαλπωρή.
Αντίο καλέ μου φίλε Κώστα, και δώσε τους χαιρετισμούς στους προσφιλείς γονείς μου, που σίγουρα θ' ανταμώσετε. Δεν θα ξεχασθείς ποτέ, ούτε από τους δεκάδες μαθητές και φοιτητές, -τριες που πέρασαν από τα χέρια σου, ούτε φυσικά από μένα και τους οικείους μου, για την μεγάλη προσφορά σου στο μουσείο μου (Πολιτισμικό Μέλαθρο Ρόδου) στο οποίο πρόσφερες ολόκληρη την Βιβλιοθήκη σου, από 500 περίπου επιστημονικά βιβλία και εγκυκλοπαίδειες.
Αιωνία θα είναι η μνήμη σου. Καλό ταξίδι στον χώρο των α-ύλων πνευμάτων, απ όπου ελπίζομεν να μας στέλλεις σημεία παρηγοριάς και ψυχικού σθένους. Αντίο φίλε, άνθρωπε, καθηγητά, συγγραφέα, Ρόδιε πατριώτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.