Τότε ήμουν 10 ετών μαθητής της 1ης τάξεως του οκταταξίου Γυμνασίου της Κυπαρισσίας. Το πρωί χτύπησαν οι σειρήνες και εν ριπή οφθαλμού πέρασε το μήνυμα: «Πολεμο- Πόλεμος». Πήγαμε στο σχολείο και μας είπαν να συγκεντρωθούμε στην «Αγία Τριάδα», την εκκλησία στην επάνω πόλη κοντά στο σχολείο μας. Οι καθηγητές μας πήγαν στα κέντρα επιστράτευσης και έμειναν μόνο οι γυναίκες καθηγήτριες και ο διευθυντής. Καθώς θυμάμαι εκείνη την ημέρα δεν κάναμε σχολείο. Είχαμε μαζευτεί πολλά παιδιά στο προαύλιο της εκκλησίας, ενώ γίνονταν και ομιλίες για τον πόλεμο και την νίκη από διαφόρους. Ξαφνικά ακούμε βόμβο αεροπλάνων να έρχεται από το Ιόνιο πέλαγος και σε λίγο βλέπουμε σμήνη αεροπλάνων να πετάνε σε μεγάλο ύψος προς βορράν σε σχηματισμούς. Τα θεωρήσαμε Ελληνικά και ξεσπάσαμε σε ζητωκραυγές, νομίζοντας ότι πάνε να βομβαρδίσουν την Ιταλία, ενώ όλα έδειχναν ότι ήταν ιταλικά και πετούσαν προς βορράν. Ήταν τόσο ο ενθουσιασμός μας ώστε αν κάποιος ειδήμων μας έλεγε ότι είναι Ιταλικά θα τον γιουχάραμε. Το βράδυ πληροφορηθήκαμε ότι βομβαρδίστηκε η Πάτρα με αρκετούς νεκρούς και μεγάλες καταστροφές. Και να σκεφθείτε ότι στην Πάτρα υπήρχε Ιταλική κοινότητα και οι Πατρινοί είχαν ισχυρή ιταλική πολιτιστική επίδραση ιδιαίτερα στη μουσική και στη γλώσσα. Μετά από λίγες ημέρες βομβάρδισαν και την Κυπαρισσία με λίγα θύματα. Επειδή στο λιμάνι της πόλης είχε εξωκείλει λόγω θαλασσοταραχής το βαπόρι «Αγία Ζώνη» είχε γίνει μόνιμος στόχος της Ιταλικής αεροπορίας. Το σπίτι μας ήταν στην παραλία και κάθε φορά που βομβάρδιζαν οι Ιταλοί εμείς κρυβόμαστε στον ελαιώνα. Φοβόμαστε την αστοχία των Ιταλών που ποτέ δεν βρήκαν το στόχο. Αργότερα, οι Γερμανοί χτύπησαν την «Αγία Ζώνη» με Στουκας και σχεδόν την μισοβύθισαν, αλλά έμεινε το κουφάρι της για πολλά χρόνια. Παντού επικρατούσε ενθουσιασμός και χαρά λες και είχαμε νικήσει. Οι νέοι έτρεχαν με το χαμόγελο στα χείλη στο σιδηροδρομικό σταθμό προς Καλαμάτα να καταταγούν στο 12ον Σύνταγμα. Ολες τις ημέρες του πολέμου το σχολείο της Κυπαρισσίας υπολειτουργούσε λόγω ελλείψεως καθηγητών. Τα νικηφόρα νέα τα μαθαίναμε από τις καμπάνες που χτυπούσαν δαιμονισμένα όταν έπεφτε κάποια πόλη της Βορείου Ηπείρου.
Ο πατέρας μου εκδότης της εφημερίδας ΑΓΩΝ ΤΗΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ» έκανε έκτακτη. έκδοση με τον πόλεμο σε μονόστηλο. Τα παγκόσμια νέα τα μαθαίναμε από την αθηναϊκή εφημερίδα «ΑΣΥΡΜΑΤΟΣ» που έπαιρνε ο πατέρας μου. Από την 28η Οκτωβρίου και μετά χάσαμε την παιδική μας νεότητα και αθωότητα και γίναμε άνδρες. Αντί για παιχνίδι παρακολουθούσαμε με αγωνία τις νικηφόρες επιχειρήσεις του στρατού μας και αργότερα των Γερμανών και Συμμάχων. Συχνά δεχόμαστε εξογκωμένες πληροφορίες από φήμες. Και τότε οργίαζε η παραπληροφόρηση και η προπαγάνδα της 5ης Φάλαγγας από διάφορα κέντρα. Και τότε δρούσαν πράκτορες Ιταλοί και Γερμανοί που έριχαν τις διαδόσεις για να κάμψουν το ηθικό μας.
Παράλληλα, άρχισαν να σπανίζουν και τα τρόφιμα γιατί πήγαιναν για το στρατό μας στην Αλβανία και άρχισαν να λειτουργούν τα λαικά συσσίτια. Τα λιγοστά αυτοκίνητα είχαν επιταχθεί ακόμη και τα ζώα (άλογα και μουλάρια) και η ζωή μας άρχισε να γίνεται λιτή, σκληρή και ανώμαλη. Κρύβαμε τα φώτα με φούμο και κάναμε συσκότιση και στα τζάμια βάλαμε ταινίες για την προστασία μας από θραύσματα σε περίπτωση βομβαρδισμού.
Μια ενδόμυχη αγωνία μας κατείχε για την τελική έκβαση του πολέμου γιατί η Ιταλία ήταν τότε πανίσχυρη και εμείς διαθέταμε υπεροχή μόνο στην λεβεντιά και στο υψηλό ηθικό μας. Τότε είχαμε πλήρη ΕΝΟΤΗΤΑ και ΣΥΜΠΝΟΙΑ και αυτή μας έσωσε από χειρότερα δεινά. Το πρώτο μας μέλημα ήταν η νίκη του στρατού μας. Τότε δεν φανταζόμαστε πόση παγκόσμια επίδραση θα είχε στην εξέλιξη του πολέμου. Για μας ήταν ένα φυσιολογικό γεγονός. Τότε η φυλή μας ξαναζούσε τις ένδοξες σελίδες των Θερμοπυλών, του Μαραθώνα, της Σαλαμίνας, το Σούλι κλπ όπου οι ολίγοι και ελεύθεροι στο φρόνημα δεν μετρήσαμε τους πολυάριθμους εχθρούς και τους αριθμούς των όπλων και οι γονείς και τα μεγαλύτερα αδέλφια μας είπαν το ΟΧΙ στον εισβολέα, έστω και αν οι αριθμοί ήταν για μας λίαν δυσμενείς.
Έτσι βίωσα τις πρώτες ώρες και ημέρες το Κοσμοϊστορικό ΟΧΙ (28 Οκτωβρίου 2024)
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.