Καρδιολόγος
(άρθρο-ΕΣΥ και ιδιωτικά νοσοκομεία-)
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας καταρρέει. Όσα Επικοινωνιακά τεχνάσματα και αν χρησιμοποιήσουν οι παράγοντες του Υπουργείου Υγείας, η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Γιατί η καθημερινότητα δεν είναι η μαγική εικόνα των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Είναι μια σκληρή πράξη, την οποία αντιμετωπίζει ο καθένας που θα χρειαστεί τις υπηρεσίες του ΕΣΥ. Υποτίθεται ότι αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση εξαγγέλλει συνεχώς τις προσπάθειες που καταβάλλει για την αναβάθμιση του συστήματος. Είναι όμως αυτό αλήθεια;
Μια πτυχή του προβλήματος την οποία δεν συζητούμε καθόλου είναι εάν τελικά ο ιδιωτικός τομέας αποτελεί κομμάτι του εθνικού συστήματος υγείας. Είναι γεγονός ότι στον προηγούμενο σχεδιασμό τα κρατικά νοσοκομεία ήταν ουσιαστικά μαζί με ότι υπήρχε από την πρωτοβάθμια περίθαλψη τμήμα του ΕΣΥ, ενώ τα ιδιωτικά νοσοκομεία θεωρούνται ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες λειτουργούσαν σχεδόν αυτόνομα. Υπήρχαν βέβαια κάποιες οριακές επαφές μεταξύ των 2 συστημάτων με τη χορήγηση παραδείγματος χάρη κάποιων κρεβατιών των μονάδων εντατικής θεραπείας από τις ιδιωτικές κλινικές στο ΕΣΥ ή μεταξύ των περίφημων «πακέτων», δηλαδή κάποιων επεμβάσεων τις οποίες χρηματοδοτούσε ο δημόσιος τομέας για να γίνονται στο ιδιωτικό νοσοκομείο αλλά είναι αλήθεια ότι αν μελετήσει κανείς αυτή την πτυχή θα βρει πάρα πολλά προβλήματα και σκοπιμότητες.
Τα ιδιωτικά νοσοκομεία παίρνουν το καλύτερο κομμάτι από το εθνικό σύστημα υγείας και το χρησιμοποιούν προς ίδιον όφελος.
Τα ιδιωτικά νοσοκομεία έχουν αφεθεί να λειτουργούν ανεξάρτητα και θα έλεγε κανείς ότι στην πραγματικότητα ουσιαστικά παίρνουν το καλύτερο κομμάτι από το εθνικό σύστημα υγείας και το χρησιμοποιούν προς ίδιον όφελος. Πολλοί είναι εκείνοι οι ασθενείς οι οποίοι μη βρίσκοντας την κατάλληλη περίθαλψη στο κρατικό σύστημα, αναγκάζονται να στραφούν στον ιδιωτικό τομέα με ότι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει γιατί οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι άνθρωποι που μπορούν να αντέξουν το κόστος της νοσηλείας στο ήδη υπέρογκα κοστολογημένο σύστημα ιδιωτικής υγείας. Αν κανείς αναλύσει τα δεδομένα, οι μόνοι οι οποίοι θα μπορούσαν να στραφούν στο σύστημα των ιδιωτικών νοσοκομείων είναι εκείνοι οι οποίοι έχουν ιδιωτικές ασφάλειες που τους καλύπτουν και οι άλλοι οι οποίοι έχουν τόσο μεγάλο απόθεμα πλούτου που μπορούν να πληρώνουν ένα σημαντικό ποσό καθημερινά για την περίθαλψή τους.
Το ιδιωτικό σύστημα υγείας και τα υπέρογκα κόστη νοσηλείας.
Η τρίτη ομάδα, η οποία δυστυχώς αναγκάζεται να επισκεφθεί το ιδιωτικό σύστημα υγείας, είναι εκείνη η οποία απελπισμένη από την ανεπάρκεια και τους χρόνους του κρατικού συστήματος, χωρίς να έχει τους απαραίτητους πόρους, ξεκινάει ένα ταξίδι που δεν το έχει φανταστεί. Και είναι πολλοί ασθενείς οι οποίοι, πιστεύοντας ότι σε τελική ανάλυση θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν με κάποιες λογικές τιμές το πρόβλημα της υγείας τους στρέφονται προς τον ιδιωτικό τομέα. Πολλοί από αυτούς ανακαλύπτουν πολύ γρήγορα ότι ήταν τόσο υψηλό το κόστος, ώστε δεν θα μπορούσαν παρά μόνο λίγες μέρες να βρίσκονται στον ιδιωτικό τομέα και ψάχνουν εναγωνίως μετά από λίγο, με την πρτροπή των ίδιων των ιδιωτικών νοσοκομείων, κάποιο κρατικό νοσοκομείο για να συνεχίσουν την περίθαλψή τους. Ειδικά αν αυτοί οι ασθενείς έχουν κάποια επιπλοκή που θα τους οδηγήσει σε ένα μεγαλύτερο κόστος νοσηλείας, όπως παραδείγματος χάρη σε μια μονάδα εντατικής θεραπεία πάρα πολύ σύντομα ανακαλύπτουν ότι είναι χρεωμένοι και δεν είναι λίγες οι φορές που αναγκάζονται να πουλήσουν περιουσιακά τους στοιχεία για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στο κόστος της νοσηλείας.
Ένα είναι σίγουρο ότι ο ιδιωτικός τομέας, δυστυχώς για τους ασθενείς, δεν βγαίνει ποτέ χαμένος γιατί με πολλούς τρόπους, με απειλές, με εκβιασμούς, με νομικές διαδικασίες, τους αναγκάζουν ακόμη και εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν το χρηματικό ποσό να πληρώσουν, να βρουν δανειζόμενοι και να εξοφλήσουν ένα χρέος που δεν μπορούν να ελέγξουν πως έφτασε σε δυσθεώρητα επίπεδα. Ακούγεται ίσως σκληρό και υπερβολικό, όμως χιλιάδες τέτοιες ιστορίες μπορεί κανείς να ανακαλύψει ανατρέχοντας στα αρχεία των ιδιωτικών νοσοκομείων και τις νομικές διαδικασίες που έχουν κάνει προκειμένου να εισπράξουν τα χρήματα τα οποία θεωρούν ότι τους χρωστούν οι ασθενείς.
Γιατί το Υπουργείο Υγείας δεν βάζει κάποια τάξη στη λειτουργία των ιδιωτικών νοσοκομείων;
Ο ιδιωτικός τομέας λοιπόν, βρίσκεται σε ένα απυρόβλητο και μπορεί να χρεώνει ελεύθερα όσα χρήματα θέλει στους ασθενείς. Παραδείγματος χάρη μια ακτινογραφία θώρακος, η οποία μπορεί να κοστίζει 5€ στο δημόσιο τομέα, μπορεί να χρεώνεται 50 και 100€ στον ιδιωτικό. Είναι πραγματικά πολύ παράξενο επίσης ότι η χρέωση των διαφόρων υπηρεσιών, εξετάσεων και λοιπών πράξεων γίνεται διαφορετικά, ανάλογα με το δωμάτιο στο οποίο νοσηλεύεται ο ασθενής. Είναι άλλη χρέωση σε ένα τρίκλινο και άλλη χρέωση στην σουίτα του νοσοκομείου, παρότι η πράξη ιατρική ή νοσηλευτική είναι ακριβώς η ίδια.
Γιατί λοιπόν το Υπουργείο Υγείας δεν βάζει κάποια τάξη στη λειτουργία των ιδιωτικών νοσοκομείων; Η απάντηση θα μπορούσε να εγγίζει τα όρια της διαπλοκής και της σχέσης που αναπτύσσουν οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών νοσοκομείων με τον κρατικό μηχανισμό και προσωπικά με τους διάφορους εμπλεκόμενους πολιτικούς παράγοντες. Στο σύστημα υγείας ένα πράγμα είναι σίγουρο ότι τα ιδιωτικά νοσοκομεία δεν χάνουν ποτέ. Είδαμε ότι στην περίοδο του κορονοϊού πήραν το καλύτερο κομμάτι των ασθενών, κατάφεραν να μην εμπλακούν καθόλου με την πανδημία στην ουσία, και συνέχισαν να λειτουργούν με τρόπο «καθαρό» και πάρα πολύ αποδοτικό και αυτό με τις πλάτες του δημοσίου.
Χρηματοδότηση των ιδιωτικών νοσοκομείων από ευρωενωσιακούς πόρους που προορίζονται για το ΕΣΥ
Όταν λοιπόν ακούμε τον ίδιο τον υπουργό Υγείας να μας λέει ότι έχει εξασφαλίσει τη δωρεάν περίθαλψη ασθενών για τα απογευματινά χειρουργεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα αναφέρεται σε ένα σημαντικό ποσό, αλλά επειδή τα κρατικά νοσοκομεία δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στον όγκο των χειρουργείων αυτών, στρέφεται στον ιδιωτικό τομέα, χορηγώντας ένα voucher για τους ασθενείς αυτούς αμέσως χτυπάει το καμπανάκι. Για μια ακόμη φορά το δημόσιο πριμοδοτεί τον ιδιωτικό τομέα. Τα χρήματα όμως αυτά τα οποία προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να βοηθήσει το σύστημα υγείας της Ελλάδος και την γρηγορότερη περίθαλψη των ασθενών, θα μπορούσαν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν σε ένα νοικοκυρεμένο εθνικό σύστημα υγείας για να αυξήσουν τους περίφημους δημοσιονομικούς πόρους τους οποίους επικαλείται για να δικαιολογήσει την καθήλωση των μισθών και την υποβάθμιση όλων εκείνων οι οποίοι εργάζονται στο δημόσιο σύστημα.
Η διαπλοκή του ιδιωτικού τομέα με τις κρατικές αρχές είναι πασίγνωστη. Το ζήτημα είναι όμως ότι θα πρέπει τελικά να εξυπηρετηθεί ο απεγνωσμένος πολίτης. Ο μόνος τρόπος να συμβεί αυτό είναι να συνειδητοποιήσει ο ίδιος ο πολίτης το τι συμβαίνει και όχι να βολεύεται προσωπικά, κάνοντας πολλές φορές και αιματηρές θυσίες και ανατρέχοντας σε έναν υπέρογκα κοστολογημένο ιδιωτικό τομέα, ο οποίος δεν θα υπήρχε καν αν υπήρχε ένα σοβαρό σύστημα υγείας στη χώρα μας. Όμως για τη σχέση ιδιωτικού τομέα και δημοσίου θα επανέλθουμε σε προσεχές άρθρο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.