Η Μικρή Ολλανδέζα τους τάπωσε

Η Ολλανδέζα Eva Vlaardingerbroek εκφωνεί μια θαρραλέα, ιστορική και πατριωτική ομιλία στο CPAC της Ουγγαρίας

 

Αγαπημένοι μου φίλοι Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά

 

Tου Χρήστου Μπολώση 

 

Το μήνυμά της γίνεται viral, με πάνω από 40 εκατομμύρια προβολές σε λιγώτερο από 48 ώρες. Ακόμη και ο Elon Musk σχολίασε τις παρατηρήσεις της Eva.

 

Η Διάσκεψη Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης (CPAC) Ουγγαρίας πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Απρίλιο στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας.

 

Στο συνέδριο συμμετείχαν συντηρητικοί από όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο και την Αμερική.

Το απροσδόκητο αποκορύφωμα του συνεδρίου του Σαββατοκύριακου μπορεί να ήταν η καθηλωτική ομιλία της όμορφης Eva Vlaardingerbroek.

 

Η Eva δεν δίστασε να υπερασπιστεί τη χριστιανική Ευρώπη και να καυτηριάσει την τρέχουσα επίθεση της παγκοσμιοποιητικής αριστεράς για να καταστρέψει τον πολιτισμό μας.

 

Παρακάτω, ακολουθεί το κείμενο από την ομιλία στο CPAC της Eva Vlaardingerbroek.

 

Eva Vlaardingerbroek: Γεια σας, Ουγγαρία. Γεια σας, Βουδαπέστη. Γεια σας, συμπατριώτες Ευρωπαίοι και Αμερικανοί φίλοι. 

 

Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. 

 

Επιτρέψτε μου να αφήσω τις τυπικότητες και να βουτήξω κατευθείαν σε ένα θέμα που δεν είναι τόσο χαρούμενο, αλλά πολύ, πολύ απαραίτητο να συζητηθεί. Επιτρέψτε μου να σας ξεναγήσω τις τελευταίες επτά ημέρες στην Ευρώπη.

 

Αυτή την εβδομάδα στη Στοκχόλμη, τρεις ηλικιωμένες γυναίκες γύρω στα 70 μαχαιρώθηκαν μέρα μεσημέρι στους δρόμους. 

 

Στο Λονδίνο, τέσσερις άνθρωποι μαχαιρώθηκαν σε διάστημα μόλις 42 ωρών. 

Στο Παρίσι, εκατοντάδες Αφγανοί μετανάστες βγήκαν στους δρόμους για να εξεγερθούν. 

Και, επίσης στη Γαλλία, μια ακόμη εκκλησία κάηκε ολοσχερώς. 

 

Και αυτά, κυρίες και κύριοι, είναι μόνο μερικά περιστατικά μέσα σε λίγες ημέρες στην όμορφη ήπειρό μας. 

Αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι αυτά τα περιστατικά δεν είναι πια περιστατικά. 

Αν υπάρχει ένα πράγμα που είναι σίγουρο είναι ότι γνωρίζουμε, και οι κυβερνήσεις μας γνωρίζουν επίσης, ότι υπάρχει σχέση μεταξύ μαζικής μετανάστευσης και εγκληματικότητας.

Στην ολλανδική πόλη του Ντόρντρεχτ, κάτι ενδιαφέρον συνέβη τις προάλλες. 

 

Ανακοίνωσαν, και αυτή είναι μια μικρή πόλη στις Κάτω Χώρες, στην πατρίδα μου, ότι ένα νέο κέντρο ασύλου θα τοποθετηθεί σε αυτή τη μικρή πόλη. 

Και τι έκανε ο δήμος; Είπαν: «Θα προσφέρουμε στους πολίτες που ζουν κοντά σε αυτό το κέντρο, χίλια ευρώ για να λάβουν επιπλέον μέτρα ασφαλείας. 

 

Η νέα μας πραγματικότητα στην Ευρώπη συνίσταται σε συχνούς βιασμούς, μαχαιρώματα, δολοφονίες, ανθρωποκτονίες, πυροβολισμούς, ακόμη και αποκεφαλισμούς. 

Επιτρέψτε μου όμως να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα. Αυτό δεν συνέβαινε πριν. Πρόκειται για ένα πρόβλημα που εισήχθη πρόσφατα.

 

Ο Samuel P. Huntington το προέβλεψε αυτό πριν από 25 χρόνια, όταν έγραψε, και παραθέτω: «Στον νέο κόσμο της μαζικής μετανάστευσης, η πιο διαδεδομένη, σημαντική και επικίνδυνη σύγκρουση δεν θα είναι μεταξύ των κοινωνικών τάξεων. Δεν θα είναι μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Θα είναι μεταξύ λαών που ανήκουν σε διαφορετικές πολιτιστικές οντότητες. Φυλετικοί πόλεμοι και εθνοτικές συγκρούσεις θα συμβούν μέσα στους πολιτισμούς».

Λοιπόν, κι αν είχε δίκιο… 

 

Και το χειρότερο είναι ότι εμείς ως κοινωνία φαίνεται να έχουμε αδιαφορήσει γι’ αυτό. 

 

Όταν ένα άλλο λευκό αγόρι ή ένα λευκό κορίτσι πεθαίνει από το χέρι ενός μετανάστη, μπορεί να κουνήσουμε το κεφάλι μας, μπορεί να αφήσουμε έναν αναστεναγμό, μπορεί ακόμη και να θυμώσουμε για ένα ή δύο λεπτά, και στη συνέχεια συνεχίζουμε τη ζωή μας. Προσφέρουμε στην οικογένεια σκέψεις και προσευχές, αλλά τίποτε δεν αλλάζει ποτέ.

 

Κυρίες και κύριοι, τι σημαίνει αυτό για εμάς; 

Αυτή είναι η απάντηση μιας κοινωνίας που έχει ήδη παραιτηθεί, μιας κοινωνίας που έχει ήδη αποδεχθεί την ήττα της. 

Είναι όμως αλήθεια αυτό; 

Τα παρατήσαμε; 

 

Αποδεχόμαστε πραγματικά τη νέα πραγματικότητα που οι ηγέτες της παγκοσμιοποίησης έχουν κατά νου για εμάς; 

 

Ξέρω ένα πράγμα σίγουρα, και αυτό είναι ότι αν δεν αλλάξει τίποτε, αν δεν αρχίσουμε να αγωνιζόμαστε σοβαρά για την ήπειρό μας, για τη θρησκεία μας, για τους ανθρώπους μας, τις χώρες μας, τότε αυτή η περίοδος στην οποία ζούμε θα μείνει στην ιστορία ως η εποχή στην οποία τα δυτικά έθνη δεν θα έπρεπε πλέον να δέχονται εισβολή από εχθρικούς στρατούς για να κατακτηθούν. 

 

Αυτή τη φορά θα μείνει στην ιστορία ως η περίοδος κατά την οποία ο εισβολέας προσκλήθηκε ενεργά από μια διεφθαρμένη ελίτ. 

Και όχι μόνο αυτή η διεφθαρμένη ελίτ προσκάλεσε τον εχθρό, αλλά έκανε και τον γηγενή πληθυσμό να πληρώσει για αυτό.

Όλοι όσοι έχουν μάτια μπορούν να το δουν. 

 

Ο γηγενής, λευκός, χριστιανικός, ευρωπαϊκός πληθυσμός αντικαθίσταται με ολοένα επιταχυνόμενο ρυθμό. 

Επιτρέψτε μου να σας το υποστηρίξω αυτό με ορισμένα στατιστικά στοιχεία από την πατρίδα μου.

Ας πάρουμε το Άμστερνταμ, την πρωτεύουσα.

 

Το Άμστερνταμ αποτελείται σήμερα κατά 56% από μετανάστες.

Η Χάγη από 58% μετανάστες.

Το Ρόττερνταμ από σχεδόν 60% μετανάστες. 

 

Φυσικά, οι περισσότεροι από αυτούς τους μετανάστες προέρχονται από μη χριστιανικές, μη δυτικές, αφρικανικές και μεσανατολικές χώρες. 

 

Συμπερασματικά, ο ολλανδικός πληθυσμός είναι ήδη λιγώτερος αριθμητικά στην πλειονότητα των πόλεών μας. 

 

Αλλά ας συνεχίσουμε. 

Λονδίνο, 54% μετανάστες. Και πάλι, συμπέρασμα, ο γηγενής πληθυσμός ξεπέρασε αριθμητικά. 

Βρυξέλλες, 70% μετανάστες. Συμπέρασμα, ο γηγενής πληθυσμός, σε μεγάλο βαθμό ξεπέρασε τον αριθμό. Άλλοι Ευρωπαίοι, φυσικά, θα ακολουθήσουν το παράδειγμά τους σύντομα, αν δεν το έχουν κάνει ήδη.

 

Θα βγάλω το απαγορευμένο συμπέρασμα εδώ: «Η θεωρία της μεγάλης αντικατάστασης δεν είναι πλέον θεωρία, είναι πραγματικότητα». 

Αυτό που είναι ενδιαφέρον για την αντικατάσταση είναι ότι το κατεστημένο είτε θα αρνηθεί την ύπαρξή του είτε όταν το παραδεχτεί, λέει ότι είναι καλό που ο γηγενής ευρωπαϊκός πληθυσμός σύντομα δεν αποτελεί πλέον πλειοψηφία στην ήπειρό του. 

 

Η Ολλανδική εθνική μας ντροπή, και επονομαζόμενος Πάπας του Κλίματος, Frantz Timmermans, δήλωσε ήδη το 2015 ότι η ποικιλλομορφία είναι το πεπρωμένο της ανθρωπότητας και ότι η Ευρώπη θα είναι ποικιλλόμορφη.

 

Και φυσικά, τώρα, νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε τι εννοούν με τη λέξη διαφορετικότητα. 

Σημαίνει λιγώτεροι λευκοί, λιγότεροι από εσάς. 

Φανταστείτε αυτό σε μια ασιατική ή μια αφρικανική χώρα. 

Φανταστείτε τους ηγέτες τους να χαίρονται για το γεγονός ότι ο λαός τους σύντομα δεν θα αποτελεί πλέον πλειοψηφία στην ίδια τους τη χώρα.

Απολύτως αδιανόητο, αδιανόητο. Λογικό. 

 

Τι συμβαίνει λοιπόν στον κόσμο με τους ηγέτες μας; 

Το υποκείμενο συναίσθημα αυτού που λένε είναι πάντα το ίδιο. 

Το κατεστημένο μας ισχυρίζεται ότι οι λευκοί είναι κακοί και ότι η ιστορία μας είναι κατά κάποιο τρόπο θεμελιωδώς διαφορετική από εκείνη των άλλων. 

Συνειδητά ή ασυνείδητα, έχουν απορροφήσει τα ψέμματα και τα δόγματα κατά των λευκών της νεομαρξιστικής κριτικής φυλετικής θεωρίας.

Αυτό προσπαθούν να αναγκάσουν οι ολοκληρωτιστές στις Βρυξέλλες εσάς, τον ουγγρικό λαό, ένα κυρίαρχο έθνος, να δεχτείτε μετανάστες, παρά το γεγονός ότι ο πληθυσμός έχει πει όχι, το ίδιο και η κυβέρνηση. 

 

Αλλά μην κάνετε κανένα λάθος, ούτε η πλειοψηφία του ολλανδικού λαού το έχει ζητήσει. 

Ακριβώς όπως οι Βρυξέλλες αναγκάζουν την Ουγγαρία να δεχτεί αυτά τα λόγια των μεταναστών, κάνουν το ίδιο τώρα, ακόμη και στις μικρότερες πόλεις της Ολλανδίας. 

 

Κανένα μέρος δεν μπορεί να παραμείνει ολλανδικό με την παραδοσιακή έννοια της λέξης. 

Κανένα μέρος της Ευρώπης δεν μπορεί να παραμείνει ευρωπαϊκό. 

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί. 

Εάν η παλιά Ευρώπη εξακολουθήσει να υπάρχει σε ορισμένα μέρη, τότε οι άνθρωποι θα μπορούν να συγκρίνουν τη νέα Ευρώπη με την παλιά, και οι εξυπακούεται ότι θα προτιμούν την παλιά. 

 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ευρωκράτες μισούν τόσο πολύ την Ουγγαρία.

Και το μήνυμά τους είναι σαφές. 

Ο τρόπος ζωής μας, η χριστιανική μας θρησκεία, τα έθνη μας, πρέπει να εκλείψουν χωρίς εξαίρεση. 

Το όραμά τους για το μέλλον είναι η νεοφιλελεύθερη, αγνώριστη Ευρώπη, όπου κάθε πόλη γίνεται σαν τις Βρυξέλλες. 

Άσχημη, βρώμικη, ανασφαλής, με μηδενική κοινωνική συνοχή, όπου τα κτίρια είναι συνεχώς υπό κατασκευή και ποτέ, μα ποτέ δεν φαίνεται να ολοκληρώνονται. 

 

Ακόμα και όταν ολοκληρωθούν, το τελικό αποτέλεσμα είναι άσχημο ή κάπως διαφορετικό από αυτό με το οποίο ξεκίνησαν. 

Τι μας μένει; 

Μια μόνιμη κατάσταση απομόνωσης, σύγχυσης και αποπροσανατολισμού. 

Κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε στη Νέα Παγκόσμια Τάξη.

 

Ποιο είναι λοιπόν το αντίδοτο; 

Μια ισχυρή χριστιανική Ευρώπη κυρίαρχων εθνικών κρατών. 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να απορρίψουμε κατηγορηματικά το ψέμμα ότι ο εθνικισμός προκαλεί πόλεμο. 

Δεν είναι ο εθνικισμός ή η εθνική κυριαρχία που προκαλεί πόλεμο. 

Είναι ο επεκτατισμός. 

Πού στην Ευρώπη το βρίσκουμε αυτό σήμερα; 

Σε ένα μέρος και μόνο σε ένα μέρος, στις Βρυξέλλες. 

 

Δεν είναι αστείο πώς οι ίδιοι άνθρωποι που διαβρώνουν την εθνική μας κυριαρχία και αγαπούν να το κάνουν, τα παραδίδουν όλα στους ευρωκράτες εκεί, που αυτοί οι άνθρωποι μας λένε τώρα ότι πρέπει να δαπανήσουμε δισεκατομμύρια και δισεκατομμύρια ευρώ για την εθνική κυριαρχία της Ουκρανίας; 

 

Είναι ένα αστείο, ειλικρινά, και είναι ένα αρκετά άρρωστο, ακριβό και επικίνδυνο αστείο.

Κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης συνέντευξης, ένας δημοσιογράφος με ρώτησε: «Πιστεύετε ότι το παρατραβάτε κάποιες φορές; Πιστεύετε ότι είστε ποτέ πολύ ριζοσπαστική»; 

 

Το σκέφτηκα για ένα δευτερόλεπτο και είπα, Όχι, δεν νομίζω ότι το παρατραβάω. 

Για να πω την αλήθεια, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι εμείς στην Ευρώπη δεν προχωρούμε αρκετά. 

Νομίζω ότι αν σκεφτούμε πραγματικά την οργανωμένη δομική επίθεση στον πολιτισμό μας, δεν κάνουμε αρκετά. 

Κάνουμε αρκετά για να σταματήσουμε την επίθεση στις οικογένειές μας, στην ήπειρό μας, στις χώρες μας, στη θρησκεία μας; 

Όταν ακούμε για άλλη μια δολοφονία, άλλο ένα μαχαίρωμα ενός νεαρού αθώου παιδιού, κάνουμε αρκετά; 

Όταν γνωρίζουμε ότι η εθνική μας κυριαρχία έχει παραδοθεί τον τελευταίο αιώνα στις Βρυξέλλες, κάνουμε αρκετά;

Όταν ακούμε ότι τα χριστιανόπουλα στη Γερμανία προσηλυτίζονται τώρα στο Ισλάμ για να ταιριάξουν, κάνουμε αρκετά;

Δεν νομίζω. 

Το Ολοκληρωτικό Ινστιτούτο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να πέσει. 

Επιτρέψτε μου να είμαι σαφής, δεν πιστεύω στις μεταρρυθμίσεις. 

 

Όταν τα θεμέλια του θεσμικού σας οργάνου είναι σάπια, και αυτό συμβαίνει στις Βρυξέλλες, μπορείτε να επιχειρήσετε όσο θέλετε να ξαναχτίσετε το οικοδόμημα πάνω από αυτό, αλλά και πάλι θα καταρρεύσει.

Έτσι, η μόνη απάντηση είναι ότι ο Πύργος της Βαβέλ πρέπει να καταστραφεί. 

 

Κυρίες και κύριοι, είμαστε οι κόρες και οι γιοι των μεγαλύτερων εθνών στη Γη. 

Και πρέπει να αναρωτηθούμε, τι μας συνέβη; 

Από πού ερχόμαστε; 

Και το πιο σημαντικό, πού πηγαίνουμε; 

 

Οι ελίτ έχουν κηρύξει πόλεμο εναντίον μας και τώρα είναι καιρός να φορέσουμε την πανοπλία του Θεού, να αντεπιτεθούμε και να κερδίσουμε. 

Σας ευχαριστώ πολύ.

 

Σημείωση 1: Ο Σάμιουελ Φίλιπς Χάντιγκτον, γεννήθηκε στις 18 Απριλίου του 1927 και πέθανε στις 24 Δεκεμβρίου του 2008. Ήταν Αμερικανός πολιτικός επιστήμων ο οποίος έγινε γνωστός κυρίως για τις θέσεις του περί μίας μεταψυχροπολεμικής νέας παγκόσμιας τάξης στο έργο του Σύγκρουση των πολιτισμών.

 

Σημείωση 2: Μου έστειλε ο φίλος Δ.Ζ. μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστολή, την οποία κρίνω σκόπιμο να την μοιραστώ μαζί σας. Είναι αρκετά εκτενής αλλά αξίζει τον κόπο:

 

Αυτή η Χώρα δεν έχει σωσμό

 

Δυστυχώς η τάλαινα αυτή χώρα δεν θα προχωρήσει. Δεν θα πάει παρακάτω. Θα μείνει στάσιμη και οπισθοδρομική.

Ας τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

 

Οικονομικά είμαστε υπερχρεωμένοι. Κατά τα άλλα ‘‘καταργήσανε’’ τα μνημόνια, αλλά δεν επανέφεραν τους μισθούς και τις συντάξεις στη προτέρα της κρίσης, δεν καταργούνε την ΕΑΣ, δεν καταργούνε τη προσωπική διαφορά και υποθηκεύσανε το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών μας για 99 ακριβώς χρόνια. Ούτε ένα χρόνο παρά κάτω. Που είναι εκείνο το φαινόμενο της πολιτικής ο Τσίπρας. Συγγνώμη, μου διέφυγε. Μετά το Βατερλώ του, μας φύτεψε την αδελφή ψυχή για να μας σώσει, η οποία βεβαίως-βεβαίως δεν ευθύνεται για τα αδελφά γονίδιά του. 

 

Από πλευράς προστασίας του πολίτη βρισκόμαστε στο Ναδίρ.

Τον αστυνομικό που σκοτώθηκε από χούλιγκαν στο γήπεδο του Ρέντη, τον θυμάστε;

Θυμάστε που οι Κροάτες χούλιγκανς διέσχισαν ανενόχλητοι όλη τη χώρα και έφτασαν στο γήπεδο της ΑΕΚ και σκότωσαν τον Μιχάλη αν και η ιεραρχία της Αστυνομίας ήταν ενημερωμένη.

 

Οι αστυνομικοί στην Ελλάδα αφ’ ενός μεν είναι ανεκπαίδευτοι, αφ’ ετέρου δε τους έχει ευνουχισμένους το πολιτικό σύστημα. Γι’ αυτό οι αστυνομικοί δεν είναι σε θέση να φυλάξουν τους εαυτούς τους, το σπίτι τους, τα αστυνομικά τμήματα. Και έχουμε το μεγάλο θράσος να ζητάμε να προστατεύουν και εμάς; Πάντως το υπουργείο έχει ωραίο τίτλο. Υπουργείο ΠΡΟΠΟ. Τον απέκτησε επί υπουργίας εκείνου του φοβερού στρατηγού, που ήταν κεραυνοβολημένος fan του γερμανού στρατηγού Γκουτέριαν που επινόησε και εφάρμοσε τον κεραυνοβόλο πόλεμο, και φανταστικού υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, που μας συμβούλευε να προσποιούμαστε ότι κοιμόμαστε όταν οι ληστές μπαίνουν στα σπίτια μας.

 

Και βγαίνουν διάφοροι ειδήμονες και μη, δημοσιολόγοι και μη, κυρίως άσχετοι, και κατηγορούν τους αστυνομικούς ότι δεν εφάρμοσαν τα πρωτόκολλα στη περίπτωση της δολοφονίας της άμοιρης Κυριακής.

 

Και έρχεται η ωσεί παρούσα-απούσα αντιπολίτευση και ζητά χρησιμοποιώντας μονίμως την ίδια επωδό, την παραίτηση του Υπουργού ΠΡΟΠΟ. 

 

Δεν φταίει κανένας υπουργός, διότι όσο άριστος και ικανός και αν είναι, δεν μπορεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα γενεών. Φταίει όλο το πολιτικό προσωπικό συλλήβδην που δεν μπορεί να συνομιλήσει και να συνεννοηθεί σε πέντε βασικά πράγματα. Και έτσι θα πυροβολεί μονίμως η αντιπολίτευση τη συμπολίτευση, περιμένοντας να φθαρεί κάποια στιγμή για να έλθει αυτή στην εξουσία και να τα κάνει χειρότερα και τούμπαλιν.

 

Ούτε τα στελέχη, ούτε και το κατώτερο προσωπικό της Αστυνομίας δεν φταίει. Και δεν φταίει διότι δεν έχει διδαχθεί Εφηρμοσμένη Διοίκηση (ίσως να ακούτε για πρώτη φορά τον όρο αυτό), και τους έχουν φλομώσει στη θεωρία που δεν την καταλαβαίνουν ούτε αυτοί που τη διδάσκουν. Όταν δεν μάθανε και δεν κάνανε κτήμα τους την ενσυναίσθηση του καθήκοντος δεν μπορεί να λειτουργήσουν ούτε στοιχειωδώς ανθρώπινα. Όταν δεν τους μάθανε να σκέφτονται και να χρησιμοποιούν το λίγο ή το πολύ μυαλό που διαθέτουν, αυτά τα αποτελέσματα θα έχουμε.

 

Ας ασχοληθούμε τώρα με την ‘‘ανεξάρτητη, αδέκαστη και τυφλή’’ Δικαιοσύνη.

 

Ως ‘‘ανεξάρτητη’’ δεν μπορείς να τη πεις και κωφή. Ως τυφλή, όμως, δικαιούται αναπηρικής σύνταξης και μάλιστα επιδόματος συνοδού. Η συμβία μου, έχει πιστοποιημένη αναπηρία πάνω από 80% και έχει ανάγκη βοηθείας εταίρου προσώπου. Επειδή ήταν ασφαλισμένη στο ΙΚΑ και παίρνει μια πενιχρή σύνταξη έκανα αίτηση στο ΙΚΑ για να της χορηγηθεί επίδομα για το πρόσωπο που θα τη βοηθάει. Ο Διευθυντής του ΙΚΑ μου είπε ότι δεν δικαιούται διότι για να δικαιούται πρέπει να είναι τυφλή 100%. Τον ρώτησα: Δηλαδή αν τη ξεματιάσω με το πηρούνι, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Μακρής θα πάρει το επίδομα; Και μου απάντησε: Εγώ έχω τη μάνα μου κατάκοιτη και δεν δικαιούται επιδόματος. Τον ξαναρώτησα: Και αφού είναι κατάκοιτη γιατί δεν τη ξεματιάζετε για να πάρετε και το επίδομα; Αν η σύζυγός μου ήταν ασφαλισμένη στο Δημόσιο θα έπαιρνε το επίδομα συνοδού. Άλλο κράτος το Δημόσιο. Άλλο κράτος το ΙΚΑ. Εδώ είναι ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ. Ελλάς το μεγαλείο σου!

 

Η Δικαιοσύνη είναι η πιο βαριά άρρωστη στην Ελλάδα. Αλλά δεν αρρώστησε μόνη της. Την αρρώστησε το πολιτικό σύστημα. Έχουν ψηφίσει εκατοντάδες χιλιάδες νόμους που είναι το χρησιμότερο εργαλείο των δικηγόρων για να παίρνουν συνέχεια αναβολές: Αναβολή γιατί δεν μας αρέσει η σύνθεση της έδρας. Αναβολή γιατί αρρώστησε ο συνήγορος. Αναβολή γιατί κωλύεται ο μάρτυρας. Αναβολή για το άλφα, αναβολή για το βήτα, αναβολή για το ωμέγα μέχρι να διαγραφεί το αδίκημα. Ξέρετε πόσων μεγαλοσχημόνων και μεγαλοαπατεώνων έχουν παραγραφεί τα κακουργήματά τους με τη μεθοδολογία αυτή;

 

Η απονομή της Δικαιοσύνης είναι ή δεν είναι δουλειά και υποχρέωση των δικαστών; Οι δικαστές δεν πρέπει να γνωρίζουν όλους τους νόμους που αφορούν τη δουλειά τους; Οι δικηγόροι τι χρειάζονται στη μέση; Για να παίρνουν τις αναβολές και να λιμνάζει η απονομή της δικαιοσύνης ή να φτιάχνουν παραδικαστικά κυκλώματα; Μήπως πρέπει να αλλάξει το καθεστώς αυτό; Οι δικηγόροι να επιτελούν το έργο τους έξω από τα δικαστήρια, όπως παλιά οι δικολάβοι; Στα νομικά τους γραφεία. Εκεί θα συντάσσουν τις μηνύσεις, τις μηνυσάρες, τις αγωγές και τις αγωγάρες, τις προτάσεις και τις προσθήκες και όλα, τέλος πάντων, τα συμπαρομαρτούντα. Οι δικηγόροι όταν κερδίσουν μια δίκη φουσκώνουν. Όταν τη χάσουν, δεν το χρεώνονται αλλά τη χρεώνουν στους δικαστές. Λοιπόν έξω από τα δικαστήρια. Εκεί στα γραφεία τους.

 

Αναφέρθηκα σε μηνύσεις και μηνυσάρες διότι στο χωριό μου τα παλιά χρόνια υπήρχε ένα δικολάβος. Πήγαινε κάποιος στο γραφείο του και του ζητούσε να του συντάξει μια μήνυση. Τον ρωτούσε ο δικολάβος: Μήνυση θέλεις ή μηνυσάρα; Τον ρωτούσε ο πελάτης: Έχει διαφορά; Η μήνυση έχει 50 δραχμές, η μηνυσάρα 100, αλλά με τη μηνυσάρα θα τον χώσουμε μέσα για τα καλά. Και ο αφελής πελάτης πλήρωνε τις 100 δραχμές για τη μηνυσάρα.

 

Πριν από μερικά χρόνια είχε ξεσκεπασθεί ένα παραδικαστικό κύκλωμα. Αυτό ήταν μόνο και τέλειωσε; 

 

Ο Στρατός μας είναι άριστος. Έτσι λένε οι πολιτικοί μας. Γιατί δεν τους παίρνει να πούνε κάτι διαφορετικό. Όπως ο Καραμανλής του Αχιλλέα είχε δηλώσει στη Βουλή για τα τρένα: «Είναι ντροπή – και ντρέπομαι – που θέτετε θέματα ασφαλείας και θα ήθελα να ανακαλέσετε αμέσως. Είναι ντροπή όταν σας εξήγησα -και το ξαναλέω- ότι το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν οι ΥΔΥ, διασφαλίζουμε την ασφάλεια». Αν έλεγε ότι δεν είναι ασφαλή, δεν θα έμπαινε στα τρένα ούτε γάτα. Ευτυχώς που δεν μπορώ να ταξιδέψω. Ούτε τώρα θα έμπαινα σε τρένο. Δεν γνωρίζω τι είναι οι ΥΔΥ, πάντως δεν μοιάζει με υποκοριστικό του αρ…. που έλεγε ο μέγας Χαρρυ Κλυνν; 

 

Βεβαίως όλα κρίνονται από τα αποτελέσματα: 

Ο Καραμανλής, ο εθνάρχης, είχε δηλώσει ότι: ‘‘Η Κύπρος πέφτει μακράν’’. Ήταν το επιχειρησιακό σχέδιο των Αμερικανών-Τουρκίας-Μακαρίου-Καραμανλή. Να καταληφθεί η μισή Κύπρος από τους Τούρκους, να αποκατασταθεί η ‘‘ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ’’ και να επανέλθουν στις θέσεις του οι εθνοπατέρες και να επανέλθει και ο αρχομανής Μακάριος στο Θρόνο του. 

 

Η ποντικομαμή, ο Σhμίτης (κουλουρτζής), όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν τα ΄Ιμια, είχε δηλώσει: «Θέλατε να κάνω πόλεμο; Θέλατε να σκοτωθούν τα παιδιά σας;» Ποτέ δεν συμπορεύεται το κοινό περί επιθυμίας αίσθημα του «κυρίαρχου Ελληνικού λαού», με τις ορέξεις και κυρίως τις βλέψεις των πολιτικών.

 

Έχουμε να νικήσουμε τους Τούρκους από το Α΄ Βαλκανικό πόλεμο το 1912, αλλά όχι μόνοι μας. Είχαμε συνασπισθεί με τη Βουλγαρία, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Δεν ξέρω τι θα κάναμε μόνοι μας. 

 

Κομπορρημονούμε ότι αγοράζουμε αεροπλάνα βαπόρια και ότι εξοπλιζόμαστε έναντι της Τουρκίας.

 

Και ας υποθέσουμε ότι παίρνουμε τα F35. Και όχι 40, αλλά 140. Το ξέρετε ότι οι αμερικανοί μπορούν να μπλοκάρουν τα ηλεκτρονικά συστήματα των αεροπλάνων αυτών και σε περίπτωση εμπλοκής μας σε πόλεμο με την Τουρκία, που δεν θα τον αποφύγουμε, θα τα πετάμε όχι για πόλεμο, αλλά για αερότσαρκες.

 

Από τη στιγμή που απελευθερωθήκαμε από τους Τούρκους υποδουλωθήκαμε πάραυτα στις Μεγάλες Δυνάμεις. Και οδεύουμε, πιστεύοντες ότι είμαστε λεύτεροι.

 

Κανένας πρωθυπουργός της χώρας αυτής δεν σκέφθηκε να ανεξαρτητοποιήσει τη χώρα αυτή. Και πως θα μπορούσε να γίνει αυτό, θα με ρωτήσετε. Πολύ απλά. Κτίζοντας τη δική μας πολεμική βιομηχανία, σιγά-σιγά, μέρα με την ημέρα, βδομάδα με τη βδομάδα, χρόνο με το χρόνο, όπως ακριβώς έσχιζε τα μνημόνια ο Τσίπρας.

 

Δυστυχώς οι δικοί μας πολιτικοί νοιάζονται μόνο για τη δική τους επομένη μέρα και καρφί δεν τους καίγεται για την Ελλαδίτσα μας.

Όχι μόνο δεν φροντίσανε γι’ αυτό αλλά την έχουν χρεοκοπήσει σε όλα τα επίπεδα.

 

Ενώ η Τουρκία που είναι μια τεράστια χώρα και συντηρεί το 2ο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ έχει κτίσει μια πολεμική βιομηχανία και σήμερα είναι αυτάρκης και αυτόνομη εξοπλιστικά κατά 80% και δεν έχει ανάγκη ούτε τη Ρωσία ούτε την Αμερική και μπορεί και παίζει το δικό της παιχνίδι και να τρέχουν ξοπίσω της Ρώσοι και Αμερικάνοι.

 

Είχα μια θυμόσοφη γιαγιά η οποία έλεγε: «Αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μη περιμένεις, παιδάκι μου, να σε ξύσει κανένας»

Εγώ που είμαι λίγο προχώ και ολίγον τι αθυρόστομος το πάω πιο κάτω. Ποτέ μην εξαρτηθείς, (κρεμαστείς), από τα αρ….. τρίτου, διότι αν αποφασίσει να τα κόψει θα πέσεις στο κενό.

 

Άφησα τελευταία την Παιδεία, διότι πιστεύω ακράδαντα ότι η Παιδεία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της κάθε χώρας. Έχω ξαναγράψει μη μπερδεύετε την Εκπαίδευση με την Παιδεία.

 

Εκπαιδευτικά έχουμε πατώσει όπως μαρτυράνε οι διεθνείς στατιστικές. Για τη Παιδεία ούτε να γίνεται λόγος διότι ως ανύπαρκτη δεν τη πιάνουν τα ραντάρ.

Αν είχαμε Παιδεία ανήλικοι και έφηβοι, αγόρια δυστυχώς και κορίτσια, δεν θα συγκροτούσαν συμμορίες, δεν θα ξυλοκοπούσαν και δεν θα λήστευαν άλλους ανήλικους και έφηβους.

 

Τα θεμέλια μιας χώρας είναι η Παιδεία της. Δυστυχώς στην Ελλάδα εκτός όλων των άλλων δεν έχουμε και Παιδεία Αν είχαμε σωστή Παιδεία θα είχαμε και από όλα τα άλλα.

 

Έχουν παρελάσει πλείστοι όσοι άχρηστοι υπουργοί, (μπλε, πράσινοι, και βυσσινί), από του υπουργείο παιδείας. Ουδείς ασχολήθηκε ούτε με την εκπαίδευση πολλώ δε μάλλον με το τεράστιο θέμα της Παιδείας.

 

Ο νυν υπουργός Παιδείας, ο κατά τα άλλα καταξιωμένος, δεν ασχολείται με την παιδεία, αλλά με τη τεχνητή νοημοσύνη. Τι να τη κάνω τη τεχνητή νοημοσύνη όταν τα παιδιά δεν μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το λίγο ή το πολύ μυαλό που διαθέτουν.

 

Παιδεία δεν είναι η προπαίδεια, δεν είναι η Αλφαβήτα, δεν είναι το εντός εκτός και επί τα αυτά. Είναι η διαπαιδαγώγηση των παιδιών, είναι η ψυχική διάπλαση, είναι η διαμόρφωση του χαρακτήρα, είναι η καλλιέργεια του ήθους, είναι να μάθεις να αγαπάς, είναι να μάθεις να βοηθάς, είναι να μάθεις την αξιοπρέπεια, είναι να μάθεις να ανέχεσαι, είναι να μάθεις να είσαι ανεκτικός, είναι να μάθεις να αναγνωρίζεις και να παραδέχεσαι την αξία, την ικανότητα και την ανωτερότητα των άλλων, είναι να μάθεις να είσαι ευαίσθητος και να ευαισθητοποιείσαι, είναι να μάθεις να προσφέρεις, να μάθεις τη μπέσα, το φιλότιμο, είναι να μάθεις τον αυτοσεβασμό και να σέβεσαι και τους άλλους, είναι να μάθεις τόσα πολλά και άλλα τόσα.

 

Αν είχαμε Παιδεία θα είχαμε λιγότερη παραβατικότητα, θα είχαμε λιγότερους φόνους, λιγότερες γυναικοκτονίες, λιγότερες κλοπές, λιγότερες ληστείες, δεν θα χρειαζόμαστε τόσους πολλούς ανεκπαίδευτους αστυνομικούς, θα είχαμε λιγότερες φυλακές και θα είμαστε πολύ καλλίτερα όλοι μας.

 

Διάγω το 85ο έτος της ηλικίας μου, έχω σοβαρότατο πρόβλημα υγείας και συνεπώς έχω ανάγκη να κάθομαι στο Μετρό όταν το χρησιμοποιώ. Κανένας νέος και καμία νεαρή κοπέλα δεν μου έχει δώσει ποτέ τη θέση τους.

 

Άραγε τι να φταίει; Ποιος να φταίει; Πολλοί λένε φταίνε οι δάσκαλοι. Μα δεν έχουμε δασκάλους που να έχουν διδαχθεί Εφηρμοσμένη Παιδαγωγική σύμφωνα με την οποία θα γαλουχούν τα παιδιά. Άλλοι λένε πως φταίνε οι γονείς. Μα και οι γονείς έχουν γαλουχηθεί από δασκάλους που δεν διδαχθήκανε Εφαρμοσμένη Παιδαγωγική. Και οι μεν και οι δε είναι ανάγωγα κλάσματα.

 

Ποιος όμως φταίει: Σύμπας ο πολιτικός κόσμος, ο οποίος περί άλλα τυρβάζει και των οικείων μεριμνά. Φταίει ο πολιτικός κόσμος που νοιάζεται μόνο για τις καρέκλες τους και για τίποτε άλλο και τούτο διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι ο μαλάκας ελληνικός λαός δεν μπορεί να τους αλλάξει και ψηφίζει πότε τους μεν και πότε τους δε και έτσι βρισκόμαστε στον ίδιο παρονομαστή και με μηδέν εις το πηλίκιο.

 

08-04-2024

Δ. Ζ.

 

Σας ευχαριστώ και πάλι χρόνια πολλά.

 

πηγή