Η μεγάλη «πόρνη» Βαβυλώνα «μέθυσε» και «πέφτει»! (1ο μέρος)

Η Πατριαρχία «πεθαίνει»!!!…

…Η μεγάλη «πόρνη» Βαβυλώνα «μέθυσε» και «πέφτει»!
Εβραίοι, φεμινίστριες, ANTIFA, ΛΟΑΤΚΙ, βίζιτες, ζιγκολό, παιδεραστές και κτηνοβάτες είναι οι τελευταίοι της σύμμαχοι…

…Ημέρες «μετράμε» πριν το μεγάλο γεγονός, που θ’ αλλάξει την «πορεία» τής ανθρωπότητας!

 

Γράφει ο Παναγιώτης Τραϊανού 

 

Εδώ και χιλιάδες χρόνια η Πατριαρχία βασανίζει τους ανθρώπους. Κάνει λάθος όποιος την ταυτίζει με την «ανδροκρατία»! Η Πατριαρχία είναι ένα σύστημα, το οποίο υπηρετεί τους σχεδιασμούς συγκεκριμένων Πατέρων και όχι αυτούς τους ανδρών γενικότερα. Το γεγονός ότι αυτοί οι Πατέρες ήταν άνδρες, δεν σημαίνει ότι η Πατριαρχία έχει το δικό τους «φύλο». Απλά οι δημιουργοί της ήταν άνδρες, γιατί οι άνθρωποι έχουν φύλα και αυτό —όπως θα δούμε— είναι τελείως διαφορετικό και βέβαια άσχετο με τους στόχους της. Όσο κι αν αυτό που θα πούμε είναι παράξενο ή πρωτοφανές, στόχος τής πατριαρχίας —και τα μεγαλύτερα θύματά της— είναι οι άντρες και όχι οι γυναίκες! …Οι γυναίκες απλά χρησιμοποιούνται γι’ αυτόν τον στόχο, γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά …Οι γυναίκες είναι το «καρότο», για να «σέρνεις» τον άντρα εκεί όπου σε βολεύει!

 

Αυτό είναι σε γενικές γραμμές το «σενάριο» της Πατριαρχίας. Οι γυναίκες αδικούνται κατάφορα εδώ και αιώνες, αλλά οι ίδιες ΔΕΝ είναι ο στόχος αυτών που τις αδικούν. Αδικούνται, για ν’ αναπτύσσουν συγκεκριμένες συμπεριφορές, οι οποίες επηρεάζουν την «κίνηση» των ανδρών και οι οποίοι είναι ο πραγματικός στόχος! Αδικούνται, για να παρασύρουν τους άνδρες στη θυσία και αυτό είναι το απόλυτα χειρότερο που μπορεί να συμβεί σ’ έναν άνθρωπο! …Ό,τι ακριβώς συμβαίνει με τις οργανωμένες κτηνοτροφικές μονάδες, οι οποίες έχουν έναν σχεδιασμό που αποσκοπεί στην επίτευξη της απόλυτης παραγωγικής ικανότητας! …Εκεί όπου βασανίζονται οι αγελάδες από τις αλλεπάλληλες γεννήσεις και το καθημερινό άρμεγμα, αλλά τα αρσενικά μοσχάρια είναι εκείνα που πηγαίνουν στο σφαγείο!…

 

…Πραγματικά «διαβολικό» στη σύλληψή του! Κάποιοι «διαβολικοί» Πατέρες συνερ­γά­στηκαν με κάποιες «πλανεμένες» γυναίκες και ο κόσμος μπήκε στην «Κόλαση» —…για να συνδεθούμε λίγο και με το θεολογικό μέρος τής προέλευσης της Πατριαρχίας—. Η Πατριαρχία, δηλαδή, επιβλήθηκε στην ανθρωπότητα «άνωθεν» και ΔΕΝ υπήρξε επινόηση των απλών ανθρώπων! Είναι τόσο ακραίο, αφύσικο και βίαιο κοινωνικό φαινόμενο, που η εφαρμογή του δεν θα μπορούσε σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να είναι επιλογή των ανθρώπων! …ΔΕΝ είχαν τις δυνάμεις απλοί άνθρωποι να βάλουν την ανθρωπότητα σ’ αυτήν την αιματο­βαμμένη κι οδυνηρή «περιπέτεια»! …ΔΕΝ είχαν τις γνώσεις οι άνθρωποι να αδικήσουν τις γυναίκες, για να οδηγήσουν τους άνδρες στη «σφαγή»! …Μια ανώτερη ευφυία, σε συνεργασία με πραγματικά διεστραμμένους ανθρώπους, παγίδευσε την ανθρωπότητα σε μια περιπέτεια, της οποίας ούτε καν τα «ελατήρια» δεν μπορούμε να φανταστούμε!

 

Δεν θα αναλύσουμε περισσότερο τα περί τής ταυτότητας αυτών οι οποίοι επέβαλαν την Πατριαρχία και με ποια σκοπιμότητα το έκαναν, γιατί δεν είναι αυτό το αντικείμενο του κειμένου μας. Μας αρκεί στο σημείο αυτό να έχουμε στην άκρη του μυαλού μας ότι η Πατριαρχία ΔΕΝ είναι κάτι απλό! …ΔΕΝ είναι κάτι το οποίο αποτελεί μια φυσική συνέχεια στην ανθρώπινη εξέλιξη! …Η Πατριαρχία είναι τεχνητό δημιούργημα! Η Πατριαρχία υπήρξε ένα τεράστιο «άλμα» προς το χάος και ο άνθρωπος «σπρώχτηκε» βίαια, για να πραγματοποιήσει το «άλμα» αυτό! …Ένα «άλμα» τόσο σοκαριστικό, το οποίο αποτελεί μια μόνιμη οδυνηρή «ανάμνη­ση» της ανθρωπότητας, η οποία μεταφέ­ρεται από γενιά σε γενιά με το συμβάν τής μεγάλης «αμαρτίας» τού Αδάμ και της Εύας μπροστά στο Δένδρο τής Γνώσης! Το αντικείμενο του κειμένου μας είναι να καταλάβει ο αναγνώστης το πώς λειτουργεί αυτή η Πατρι­αρχία στην καθημερινό­τητά της και πώς παγιδεύει ΑΠΟΛΥΤΑ καί τα δύο φύλα τού ανθρώπινου είδους!

 

Οι «διαβολικοί» λοιπόν Πατέρες —στους οποίους αναφερθήκαμε— συνεργάστηκαν με κάποιες «αμαρτωλές» γυναίκες και από κοινού αγωνίστηκαν να επιβάλουν την Πατριαρχία στις γενιές των ανθρώπων που θ’ ακολουθούσαν. «Έφαγαν» το «μήλο» κάποιας μυστηριώ­δους γνώσης που τους «δόθηκε» και συμφώνησαν μεταξύ τους να πορευτούν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο προς έναν συγκεκριμένο στόχο. Άνδρες και γυναίκες συνεργάστηκαν για την επίτευξη αυτού του στόχου και γι’ αυτόν τον λόγο είπαμε πιο πάνω ότι είναι λάθος να ταυτίζουμε την Πατριαρχία με την ανδροκρατία. Στην πραγματικότητα πιο ισχυρά είναι τα ερείσματα της Πατριαρχίας ανάμεσα στις γυναίκες παρά ανάμεσα στους άνδρες. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει κάποιος, ο οποίος θέλει να την πολεμήσει, είναι να «χτυπάει» τους άνδρες. Γιατί; …Γιατί χτυπάει τους λάθος ανθρώπους σ’ έναν πονηρό σχεδιασμό, ο οποίος εκμεταλλεύεται το λάθος αυτό!

 

Ο λόγος για τον οποίον η Πατριαρχία ΔΕΝ ανατρέπεται είναι ότι στηρίζει τη διαιώνισή της σε «προνόμια», τα οποία τα δίνει σ’ αυτούς που φαινομενικά στοχεύει να αδικήσει! Αδικεί τη γυναίκα, αλλά στηρίζεται σε νόμους που της δίνουν προνόμια! «Κυνηγά» τη γυναίκα, αλλά τον άνδρα «καταδιώκει»! Υποτάσσει τη γυναίκα, αλλά του άνδρα την ελευθερία επιδιώκει να στερήσει! «Ανταμείβει» τον άνδρα, αφού όμως πρώτα του τα έχει πάρει ΟΛΑ! Δίνει τη μεγάλη εξουσία στον άνδρα, αφού όμως πρώτα τον έχει υποτάξει στην εξουσία! Όλα γίνονται τόσο πονηρά και μπερδεμένα, που είναι αδύνατον χωρίς τις κατάλληλες γνώσεις να «ξεκλειδωθούν»! …Άλλον «χτυπάει» και άλλον θέλει να «τιμωρήσει» με τις συνέπειες που προκύπτουν από τις ενστικτώδεις αντιδράσεις του, οι οποίες ήταν εξ’ αρχής προβλέψιμες και βέβαια απολύτως «λάθος»! Εάν χτυπάς το «κοριτσάκι», για να φοβηθεί το «αγοράκι» και να πηδήξει μόνο του από το «παράθυρο», είναι πολύ έξυπνο, εάν ήθελες εξ’ αρχής να το πετάξεις από το «παράθυρο», αλλά δεν μπορούσες να το πιάσεις.

 

Είναι τόσο έξυπνα στημένη η Πατριαρχία, που, όσο κι αν προσπαθεί κάποιος, δεν μπορεί να την ανατρέψει με την αντίδραση. Είναι σαν μια θηλιά που, όσο πιο πολύ αντιδράς, τόσο πιο πολύ αυτή σφίγγει …Είναι μια «θηλιά» στον λαιμό τής ανθρω­πότητας, που, όσο περισσότερο αυτή αντιστέκεται και αντιδρά, τόσο πιο πολύ τη «σφίγγει» και πονά. Εάν δηλαδή σήμερα θεωρούμε ότι ζούμε στην εποχή τής απόλυτης ελευθερίας και χειρα­φέ­τησης των γυναικών, τότε μπο­ρούμε να είμαστε σίγουροι ότι η Πατριαρχία είναι πιο ισχυρή από ποτέ!!! Εάν έχουν καταλάβει τα πιο υψηλά πόστα τής εξουσίας της οι γυναίκες, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι έχει λάβει την απόλυτη δύναμή της. Εάν οι πιο φανατικοί του πολέμιοι είναι οι φεμινίστριες, τότε μπορούμε να πούμε ότι αυτές είναι με διαφορά ο πιο ισχυρός σύμμαχος που είχε ποτέ! …Αυτές, οι οποίες βγαίνουν ανοικτά και πολεμάνε με την απόλυτη αυτα­πάρνηση την Πατριαρχία, είναι εκείνες που τη «θωρακίζουν»!

 

…Δεν υπάρχει πιο έξυπνα στημένη παγίδα απ’ αυτήν! …Όλο το μυστικό της βρίσκεται στον σχεδιασμό της …Έναν σχεδιασμό, ο οποίος δεν δείχνει ποτέ τα αδύνατά του σημεία και παρασέρνει τον άνθρωπο σε λάθος ενέργειες. Κάνει τον ευφυή άνθρωπο να φέρεται σαν παράλογος …Κάνει τον έξυπνο άνθρωπο να πέφτει σ’ έναν γκρεμό και να τραβά με πάθος τα μαλλιά του για ν’ αποφύγει την πτώση …Να τρελαίνεται από τον πόνο κι όμως να μην αλλάζει την τακτική του …Να «πέφτει» και να συνεχίζει να τραβάει τα μαλλιά του μέχρι αιμορραγίας. Αυτό γίνεται γιατί το σύστημα γνωρίζει ακριβώς τα χαρακτηριστικά τού ανθρώπινου είδους …Γνωρίζει ότι μπορεί με τη διαχείριση του γυναικείου φύλου να «σέρνει» τον ανδρικό πληθυσμό εκεί όπου το βολεύει, με την απολυτότητα που το κάνει κάποιος με την τροφή των θηρίων! …Όπου τοποθετεί το πιάτο με το φαγητό τους, εκεί θα πάνε χωρίς αντίδραση κι αυτά.

 

Αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο για την εξουσία, η οποία προσπαθεί να επιβληθεί στους ανθρώπους. Το σύστημα δεν μπορούσε να το κάνει αυτό απ’ ευθείας με τους άνδρες, αλλά μόνον μέσω των γυναικών! Γιατί; …Γιατί αυτές ήταν εύκολα ελεγχόμενες! Όχι επειδή είναι πιο κουτές ή αφελείς από τους άνδρες, αλλά επειδή έχουν επιπλέον ανάγκες να σκεφτούν για το πώς θα τις καλύψουν. Ως γνωστόν, η ανάγκη είναι αυτή που αναγκάζει τους ανθρώπους να κάνουν συμβιβασμούς και σ’ αυτήν την περίπτωση η ανάγκη των γυναικών έγινε ένας «βρόχος» στο λαιμό τους, που επέτρεπε στο σύστημα να τις «σέρνει» εκεί όπου το βολεύει. Σε αυτήν την ανάγκη της τη βοηθά «ύπουλα» και, αποκτώντας την εμπιστοσύνη της, εξασφαλίζει τη συμμαχία της και μπορεί και τη «σέρνει». Ποια ήταν αυτή η τόσο μεγάλη ανάγκη; …Ήταν η ανάγκη της να διασφαλίσει το μέλλον των απογόνων της! …Η ανάγκη της που είναι ανίκητη, γιατί συνδέεται με το τρομερότερο ανθρώπινο ένστικτο, το οποίο είναι αυτό της αναπαραγωγής! …Η ανάγκη ολόκληρης της ανθρωπότητας για την επιβίωση τους είδους της …και την οποία «φορτώνεται» εξ’ ολοκλήρου η γυναίκα!

 

Η γυναίκα, δηλαδή, «φορτώνεται» εξ’ ολοκλήρου τη μεγαλύτερη ανθρώπινη ανάγκη και πρέπει ν’ «αντέξει» αυτό το κολοσσιαίο «βάρος» για λογαριασμό όλων. Η γυναίκα —από τότε που γεννιέται— κουβαλάει μέσα της αυτήν την «αποστολή». Από τότε που είναι ένα μικρό κοριτσάκι γνωρίζει ότι θα κουβαλήσει η ίδια το «βάρος» τής επόμενης γενιάς των ανθρώπων, έστω κι αν αυτό είναι το βάρος τού δικού της παιδιού. Το κάνει με χαρά κι απόλυτη αυταπάρνηση, αλλά αυτό δεν μειώνει ούτε την ευθύνη ούτε το βάρος τού καθήκοντός της. Τι σημασία έχει αυτό το οποίο λέμε; …Έχει μεγάλη σημασία, γιατί, μπαίνοντας το κορίτσι στον κόσμο των ενηλίκων, θα πρέπει ν’ αποφασίσει για τη ζωή της με βάση επιπλέον παραμέτρους και όχι μόνον ως γυναίκα με βάση την προσωπική της ευχαρίστηση και ευτυχία.

 

Αυτές οι επιπλέον παράμετροι, οι οποίες επηρεάζουν τις αποφάσεις της —ακόμα και εις βάρος τής δικής της ευχαρίστησης και ευτυχίας—, έχουν σχέση με το «φορτίο» που κουβαλά. Κάθε φορά που βρίσκεται σ’ ένα «σταυροδρόμι» επιλογών, θα πρέπει ν’ αποφασίζει όχι μόνον για τον εαυτό της, αλλά και για το παιδί της —ακόμα και πριν καν αυτό γεννηθεί—! …Θα πρέπει να εξετάζει εάν αυτό το οποίο θα επιλέξει δεν συμφέρει μόνον την ίδια αλλά και το παιδί το οποίο σε κάποια στιγμή θα φέρει στον κόσμο. Όταν η πιο σημαντική απόφαση στη ζωή τής γυναίκας είναι αυτή της επιλογής τού άνδρα με τον οποίο θα κάνει οικογένεια —και άρα και το παιδί της—, αντιλαμβανόμαστε ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Κάθε φορά λοιπόν που έρχεται αντιμέτωπη με το φλερτ ενός άνδρα, η αμέσως δεύτερη σκέψη της —απ’ το ότι αυτός της αρέσει— είναι «εάν αυτός μπορεί» να γίνει ο πατέρας τού παιδιού της …Αμέσως! …Όχι αργότερα! …Την ίδια στιγμή!

 

Αυτή η δεύτερη στη σειρά σκέψη είναι εκείνη που την «ξεκλειδώνει» και παραδίδεται στον άνδρα …ΔΕΝ αρκεί να της αρέσει ένας άνδρας, για να του «παραδοθεί» …ΔΕΝ μπορεί η γυναίκα να μη βάλει την παράμετρο-«παιδί» σε κάθε «επαφή» της με το αντίθετο φύλο και τις μελλοντικές προοπτι­κές αυτής της επαφής …ΔΕΝ υπάρχει μέσα στο μυαλό τής γυναίκας απλά η ευχαρίστηση για τον εαυτό της …Πάντα αυτή η ευχαρίστηση πρέπει να έχει μια «προοπτική», ώστε εκεί κάπου να μπει και το παιδί της. Εάν δεν το κάνει αυτό, αισθάνεται ενοχές, εφόσον θεωρεί ότι το «προδίδει» που δεν το σκέφτεται. Άρα; …Άρα η γυναίκα —ακόμα και χωρίς την παραμικρή προηγούμενη ερωτική εμπειρία— έχει κάποια ελάχιστα όρια όταν καλείται να επιλέξει σύντροφο …Έχει φίλτρα, τα οποία έχουν και την οικονομική τους διάσταση …Υποχρεωτικά! …Λόγω φύσης! …Λόγω ρόλου! Όσο κι αν κάποιοι ή κάποιες αυτό δεν το δέχονται, αυτό πάντα ισχύει. Όσο κι αν κάποιοι ή κάποιες αυτό το κατηγορούν σαν κουτοπονηριά και ωφελιμισμό, αυτό είναι κάτι που έχει δοθεί από τη φύση για την ασφάλεια του ανθρώπινου είδους!

 

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; …Ότι η γυναίκα έχει εξ’ ορισμού περιορισμούς και όρια στις αποφάσεις της. Έχει κάποια ελάχιστα όρια, τα οποία δεν μπορεί να παραβιάσει, για να καλύψει μόνον τις δικές της ανάγκες. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ν’ αποφασίσει να δώσει στο παιδί της χειρότερες συνθήκες διαβίωσης απ’ αυτές που βίωσε η ίδια —και τις οποίες γνωρίζει—. Αυτό σημαίνει ότι η γυναίκα στη λειτουργία της μέσα στην κοινωνία έχει μια μυωπικού τύπου «όραση». Όπως, για παράδειγμα, ένας μύωπας δεν βλέπει καλά μακριά, η γυναίκα «δεν βλέπει χαμηλά»! …Λειτουργεί σαν να έχει περιοριστικές «παρωπίδες» …Απλά οι «παρωπίδες» της δεν την εμποδίζουν να «βλέπει» δεξιά ή αριστερά, αλλά την εμποδίζουν να «βλέπει» «κάτω» από το επίπεδο των ματιών της. Η γυναίκα, δηλαδή, στη χειρότερη γι’ αυτήν περίπτωση θα επιλέξει έναν άνδρα, ο οποίος με τις οικονομικές του δυνατότητες θα προσφέρει στα παιδιά της τουλάχιστον την ίδια ζωή μ’ αυτήν που έζησε η ίδια. Αυτό είναι το κατώτατο όριό της …Η χειρότερη περίπτωση που θα της τύχει και είναι αυτήν που θα θεωρεί ότι θα συμβιβαστεί. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις «βλέπει» ΜΟΝΟΝ προς τα «επάνω» …Προς τα «επάνω» δεν έχει κανέναν περιορισμό …Από τον λίγο πλουσιότερο γόνο της γειτονιάς μέχρι τον Υιό τού Θεού οι πάντες βρίσκονται στο πεδίο τής «όρασής» της. ΟΛΕΣ οι γυναίκες, ανεξαρτήτως προσόντων, ομορφιάς ή πλούτου, «στοχεύουν» σε ΟΛΗ τη μερίδα των ανδρών που βρίσκονται πιο «πάνω» από τις ίδιες …Τους από «κάτω» ΔΕΝ τους «βλέπουν» καν!

 

Ποιος δεν έχει ακούσει τη γνωστή φράση των γυναικών: «Δεν υπάρχουν πλέον άνδρες εκεί έξω»! Αυτό μπορεί να το πει μια γυναίκα ακόμα κι αν βρίσκεται μόνη της σ’ ένα στάδιο γεμάτο με άνδρες, του οποίου οι κερκίδες «γλιστράνε» από τεστοστερόνη! …Μπορεί να το πει μια γυναίκα μόνη, η οποία ψάχνει άνδρα και δίπλα της αλαλάζουν αρσενικά με φανερά συμπτώματα σεξουαλικής στέρησης! Γιατί το λέει αυτό; Λέει ψέματα; Υπερβάλει; …Όχι βέβαια! …Την αλήθεια λέει! Την αλήθεια, όμως, που αφορά την ίδια. Δεν αντιλαμβάνεται τους άνδρες γύρω της, γιατί απλούστατα δεν τους «βλέπει»! Εάν έχει στο μυαλό της κάποια συγκεκριμένα προσόντα για τις προδιαγραφές τού άνδρα, όλοι αυτοί απλά ΔΕΝ υπάρχουν! …Είτε τους «βλέπει» όλους αυτούς είτε «βλέπει» μοσχάρια στο λιβάδι να βόσκουν, είναι το ίδιο και το αυτό! …Δεν θα επιτρέψει σε ΚΑΝΕΝΑΝ από αυτούς να την πλησιάσει και να τη φλερτάρει. Θα γυρίσει στο σπίτι της μόνη της και θα συνεχίσει να έχει αυτήν την άποψη. Αυτό είναι το κατόρθωμα της Πατριαρχίας!!! …«Παίζει» με τα χαρακτηριστικά των φύλων και ρυθμίζει τις συμπεριφορές τους με τον τρόπο που συμφέρουν την εξουσία!

 

Έχει ανάγκη να το κάνει αυτό η Πατριαρχία, γιατί, ως σύστημα κοινωνικής λειτουργίας, είναι μια μη-φυσική κατάσταση. Η Πατριαρχία αποτελεί «επέμβαση στη λειτουργία τής φύσης» και η φύση συνήθως λειτουργεί με τον ίδιο —και απόλυτα όμοιο— τρόπο σε ΟΛΑ τα επίπεδα! Η φύση, όταν προσδίδει ένα χαρακτηριστικό, το οποίο είναι εμφανές και είναι ιδιαίτερο, δημιουργεί ταυτόχρονα και τις συνθήκες για να μην μετατρέπεται αυτό σε πρόβλημα …Να παραμένει μια χρήσιμη ιδιομορφία και να μην γίνεται «αναπηρία». Στην περίπτωση αυτήν η φύση έδωσε αυτήν τη χρήσιμη «πρεσβυωπία» στη γυναίκα, για να της προσδώσει προσήλωση στον ιερό της ρόλο! …αλλά, ταυτόχρονα, για να μην δημιουργεί η «πρεσβυωπία» αυτή πρόβλημα στον ανδρικό πληθυσμό —και άρα και στην ίδια τη γυναίκα—, την έκανε πιο μικρόσωμη από τον άνδρα! …Έδωσε στη γυναίκα αυτήν την «πρεσβυ­ω­πική» τάση, για να μην την επηρεάζει απόλυτα ένα «θολό» παρόν και να βλέπει «καθαρά» ένα πιο μακρινό μέλλον —φροντίζοντας ταυτόχρονα να μην μετατραπεί αυτό σε πρόβλημα του ανθρώπινου είδους— …Στην πραγματικότητα έδωσε απλά ένα επιπλέον «όπλο» σ’ αυτές, οι οποίες φέρουν το βάρος των αποφά­σεων που αφορούν τις επόμενες γενιές! …Αυτές, οι οποίες πρέπει να επιθυμούν να διαλέγουν πάντα το καλύτερο …με απόλυτο όριο του συμβιβασμού τους τη στασιμό­τητα, αλλά ποτέ την οπισθο­δρόμηση!

 

Αυτήν την «πρεσβυωπία» την προσέδωσε η φύση στη γυναίκα, για να εξασφαλίσει την επιβίωση στο ανθρώπινο είδος …Να του δώσει άγρια ένστικτα επιβίωσης, ώστε να μην κινδυνεύει με εξάλειψη …Να δημιουργήσει ανθρώπους, οι οποίοι θα αντιστέκονται μόνιμα και με αυταπάρνηση στην απλή ευχαρίστηση ή την ηδονή, όταν αυτή απειλεί την ουσία τής ανθρώπινης ύπαρξης. Επιπλέον, μέσω αυτού του χαρακτηριστικού τής γυναίκας, προσέδωσε στην ανθρωπότητα και μια επιπλέον φυσική «τάση» για πρόοδο και ανάπτυξη. Τα «θέλω» των γυναικών «σπρώχνουν» την ανθρωπότητα στην πρόοδο, εφόσον αναγκάζουν τους άνδρες να δημιουργήσουν για να τις ικανοποιήσουν. Ταυτόχρονα, για να προστατεύσει την κοινωνία απ’ αυτήν την «ιδιόμορφη» «ρύθμιση», την «εξομάλυνε» με κάποια επιπλέον ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προσέδωσε στη γυναίκα.

 

Συμβαίνει δηλαδή αυτό που αναφέραμε πιο πάνω. Σε φυσιολογικές συνθήκες, η γυναίκα είναι κατά μέσο όρο πιο «κοντή» από τον άνδρα …Πιο κοντή στο σώμα και πιο «κοντή» σε φυσικές και πνευματικές ικανότητες —με τις εξαιρέσεις απλά να επιβεβαιώνουν τον κανόνα—. Αυτό, όμως, ΔΕΝ έγινε γιατί υπάρχει αδικία! …Αυτό έγινε για να εξουδετερωθεί η θεμελιώδης για την επιβίωση της ανθρωπό­τητας «ρύθμιση» στην οποία αναφερθήκαμε. Έκανε η φύση τη γυναίκα πιο «κοντή», για να της χαρίσει τη «θέα» ΟΛΩΝ των ανδρών! …ΟΛΟΙ οι άνδρες μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μιας γυναίκας, εάν δεν μπουν ανάμεσά τους άλλες «μη-φυσικοί» παράμετροι! …ΟΛΟΙ οι άνδρες τού περιβάλλοντός της μπορούν να γίνουν οι «πρίγκιπές» της και με τον «όγκο» τους να της προσφέρουν την αίσθηση της ασφάλειας και άρα την εγγύηση που έχει ανάγκη για να γεννήσει χωρίς φόβο τα παιδιά της.

 

Οι άντρες από την πλευρά τους —και πάλι για την εύρυθμη λειτουργία τής ανθρώπινης κοινωνίας— δεν έχουν κανενός τέτοιου είδους περιορισμό …Έχουν «ανοικτό» πεδίο στην «όραση» τους —άσχετα αν οι μητέρες τους με τα «αετίσια» μάτια θεωρούν ότι τα αρσενικά παιδιά τους δεν «βλέπουν» κατά μέσο όρο πιο «μακριά» από τους δεκαπέντε πόντους …κι ως εκ τούτου έχουν την ανάγκη τους—. Ο άνδρας σε γενικές γραμμές είναι ελεύθερος να κάνει επιλογές και να παίρνει αποφάσεις με μόνο κριτήριό του την ευχαρί­στησή του, τη στιγμή που η γυναίκα έχει και την επιπλέον υποχρέωση να σκεφτεί και το «σπλάχνο» της που κάποτε θα φέρει στον κόσμο και για το οποίο πρέπει εξ’ αρχής να μεριμνήσει.

 

Ο άνδρας έχει μια όραση απολύτως ελεύθερη και «βλέπει» —και άρα «τσεκάρει»— ΟΛΕΣ τις γυναίκες που υπάρχουν γύρω του, ενώ η γυναίκα «βλέπει» μόνον αυτούς που βρίσκονται «πάνω» από το επίπεδο των «ματιών» της. Αυτό σημαίνει πως ΟΛΟΙ οι άνδρες —από τον πιο πλούσιο μέχρι τον πιο φτωχό— «βλέπουν» ΟΛΕΣ τις γυναίκες ως πιθανές συντρόφους τους —με μόνο κριτήριο το γούστο τους— …Ένα κριτήριο αρχικό, το οποίο εύκολα μπορεί να γίνει τελικό! Ως εκ τούτου, από την πιο πλούσια πριγκίπισσα μέχρι τη φτωχούλα γειτόνισσα που εργάζεται στο μπακάλικο της πλατείας, ΟΛΕΣ οι γυναίκες έχουν τα προσόντα να είναι υποψήφιες σύντροφοι για ΟΛΟΥΣ τους άνδρες …Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο! …Ό,τι λείπει από την «πριγκίπισσα», ο άνδρας δεν έχει πρόβλημα να το συμπληρώσει ο ίδιος με τα δικά του μέσα!

 

Αυτό, όπως αντιλαμβανόμαστε, τον διαφοροποιεί ριζικά από τη γυναίκα. Αυτό είναι κάτι που ΔΕΝ συμβαίνει με τη γυναίκα! …Η γυναίκα, επειδή «βλέπει» μόνον «πάνω» από το επίπεδο των «ματιών» της, εξαιρεί μεγάλες ομάδες ανδρών από τη θέση των υποψηφίων συντρόφων! Αναζητεί κι αυτή τον σύντροφό της με βάση το γούστο της, αλλά, κάθε φορά που κάτι τραβάει την προσοχή της, «επανεξετάζεται» η επιλογή της με βάση τα κριτήρια που αναφέραμε …Το αρχικό της κριτήριο ΔΕΝ γίνεται αυτόματα τελικό! …Το αρχικό κριτήριο είναι για να «ξεκινήσει» μια διαδικασία και όχι για να τελειώσει! …Πρέπει το ωραίο να είναι ταυτόχρονα και πιο «ψηλό» από την ίδια! …Πρέπει το ωραίο να είναι πιο ισχυρό και πιο πλούσιο από την ίδια! …Τουλάχιστον στην ίδια οικονομική κατάσταση με την ίδια!

 

Η γυναίκα ΔΕΝ μπορεί να λειτουρ­γήσει όπως ο άνδρας! …Δεν θέλει —ακόμα κι αν μπορεί— να «ανεβάσει» τον άνδρα «επίπεδο» με τα δικά της μέσα. Ακόμα κι αν έχει τις δυνατότητες να το κάνει αυτό, δεν είναι διατεθειμένη να καταθέσει η ίδια τα όσα λείπουν στον ωραίο άνδρα, για να γίνει ο «ψηλός» «πρίγκιπάς» της …Δεν είναι διατεθειμένη να δώσει κάτι, το οποίο θεωρεί ότι οφείλει να το μοιραστεί μόνον με τα παιδιά της. Ακόμα κι αν είναι έτοιμη να «φιλήσει» έναν «βάτραχο», θα το κάνει μόνον εάν ελπίζει ότι πίσω του κρύβεται ένας πρίγκιπας, ο οποίος απλά δεν φαίνεται πως είναι τέτοιος …Πρίγκιπας αφ’ εαυτού του και όχι ένας βάτραχος, που θα πρέπει η ίδια να τον κάνει τέτοιο! Απλά πράγματα …Η φτωχή γυναίκα, η οποία παντρεύεται έναν πλούσιο, την επόμενη ημέρα είναι πλούσια και η ίδια …Ο φτωχός άνδρας, ο οποίος παντρεύεται μια πλούσια γυναίκα, παραμένει φτωχός, που απλά ζει πλούσια λόγω συγκατοίκησης με την πλούσια.

 

ΑΚΡΙΒΩΣ στο σημείο αυτό παίζει τον ύπουλο ρόλο του το «διαβολικό» πατριαρχικό σύστημα. Το σύστημα, το οποίο με «ύπουλο» τρόπο και στο όνομα της δήθεν βοήθειας προσέγγισε τη γυναίκα και την έκανε σύμμαχό του, για να τη «δέσει» στα συμφέροντά του. Αυτό, το οποίο η φύση —για την τέλεια λειτουργία της— το έκανε «πιο κοντό», η Πατριαρχία το έκανε τεχνητά «πιο ψηλό»! …Αφύσικα «ψηλό»! …και αυτό, όπως είναι φυσικό, δημιουργεί αφύσικες καταστάσεις! …και αυτό είναι που προκαλεί την επιθυμητή για την Πατριαρχία δυσλειτουργία! Την ιδιαιτερότητα, δηλαδή, την οποία δημιούργησε η φύση για την ομαλή της λειτουργία, η Πατριαρχία, με την αλλαγή των γενικών συνθηκών, τη μετέ­τρεψε σε «αναπηρία» …Χάλασε δηλαδή τον ρυθμιστικό σχεδιασμό ασφάλειας τής φύσης …Κατέστρεψε τις ασφαλιστικές δικλείδες τής ανθρώπινης φύσης. Με μια ασήμαντη επέμβαση —η οποία ούτε καν φαίνεται— κατέστρεψε τη λειτουργία μιας τεράστιας «μηχανής». Με ένα μικρό «βραχυκύκλωμα» την έκανε προβληματική!

 

Για να το καταλάβει κάποιος αυτό, θα πρέπει να γνωρίζει πώς είναι δυνατόν με εξωτερικές επεμβάσεις να αλλάξουν οι ανθρώπινες συμπεριφορές. Γνωρίζοντας δηλαδή τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα δύο φύλα τού ανθρώπινου είδους, μπορεί κάποιος να καταλάβει πού μπορεί να υπάρξει επέμβαση, ώστε αυτές είτε να μεγαλώσουν είτε να εξαφανιστούν, με αποτέλεσμα να χαθεί η τελειότητα του φυσικού σχεδιασμού. Αυτό ακριβώς είναι όλο το μυστικό! Το σύστημα της Πατριαρχίας γνωρίζει τα μυστικά των δύο φύλων και εκεί όπου πρέπει να υπάρχει κενό το «γεμίζει» …και εκεί όπου πρέπει να είναι συμπαγές το «διαβρώνει». Τα πάντα στηρίζονται στο γεγονός ότι, ενώ οι άνθρωποι είναι κατά κανόνα όμοιοι μεταξύ τους, τα δύο ανθρώπινα φύλα ΔΕΝ είναι! …Ο άνδρας και η γυναίκα είναι «οχήματα» που έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, γιατί —ως όντα— έχουν αναλάβει διαφορετικές υποχρεώσεις!

 

συνεχίζεται 

 

πηγή