ΠΕΡΙ ΚΑΙΝΩΝ... ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ (μέρος 2ο)

Γράφει ο Λογιστής

 

(συνέχεια από το 1ο μέρος)

 

2. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2019/1157
(https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32019R1157&from=EN)

Στο άρθρο 3 διαβάζουμε ότι οι νέες ταυτότητες θα πρέπει να έχουν μηχαναγνώσιμη ζώνη (MRZ) όπως εξετάσαμε παραπάνω, ότι θα πρέπει να πληρούν συγκεκριμένα πρότυπα, τον τίτλο που θα φέρουν κλπ. και επίσης την αναγραφή προαιρετικά του φύλου του κατόχου στην ζώνη οπτικής εξέτασης όπως αναφέραμε παραπάνω.

Στο ίδιο άρθρο και συγκεκριμένα στη παράγραφο 5 αναφέρει:

5. Τα δελτία ταυτότητας περιλαμβάνουν μέσο αποθήκευσης υψηλής ασφάλειας το οποίο περιέχει βιομετρικά δεδομένα που συνίστανται σε εικόνα του προσώπου του κατόχου του δελτίου και δύο δακτυλικά αποτυπώματα σε ψηφιακούς μορφοτύπους. Για τη λήψη των βιομετρικών αναγνωριστικών στοιχείων, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τις τεχνικές προδιαγραφές που θεσπίζονται με την εκτελεστική απόφαση C(2018)7767 της Επιτροπής.

Άρα η Ε.Ε. απαιτεί υποχρεωτικά οι νέες ταυτότητες από βιομετρικά δεδομένα να περιέχουν μόνον την εικόνα του προσώπου και δύο δακτυλικά αποτυπώματα. Ό,τι, δηλαδή, περιέχουν και τα διαβατήρια. Κλείνοντας όμως πονηρά το μάτι στη παράγραφο 10 του ίδιου άρθρου ανοίγει το «κουτί της Πανδώρας»:
 

10. Αν τα κράτη μέλη αποθηκεύουν στα δελτία ταυτότητας δεδομένα για ηλεκτρονικές υπηρεσίες όπως η ηλεκτρονική διακυβέρνηση και οι ηλεκτρονικές επιχειρηματικές δραστηριότητες, τα εν λόγω εθνικά δεδομένα πρέπει να είναι φυσικά ή λογικά διαχωρισμένα
από τα βιομετρικά δεδομένα που αναφέρονται στην παράγραφο 5.

Τι μας λέει εδώ ο «ποιητής»; Ότι εγώ σαν ΕΕ θέλω δύο βιομετρικά δεδομένα ως υποχρεωτικά στις νέες ταυτότητες: την εικόνα του προσώπου και δύο δακτυλικά αποτυπώματα. Όμως εάν εσείς θέλετε να αποθηκεύσετε τα «άπαντα» κάντε το, δεν σας το απαγορεύω, αλλά θέλω να το κάνετε προσεχτικά ώστε να είναι διαχωρισμένα από τα υποχρεωτικά βιομετρικά δεδομένα.

 

Στο επόμενο άρθρο, στο άρθρο 4 μας λέει ότι:

 

Άρθρο 4

Διάρκεια ισχύος

1. Τα δελτία ταυτότητας έχουν ελάχιστη διάρκεια ισχύος πέντε ετών και μέγιστη διάρκεια

ισχύος δέκα ετών.

 

Και όχι 15 που είχε νομοθετήσει δια της ΚΥΑ που εξετάσαμε παραπάνω η Ελληνική κυβέρνηση.

 

Ερχόμαστε τώρα στο άρθρο 5 το οποίο μας πληροφορεί για τη σταδιακή κατάργηση των ταυτοτήτων παλαιού τύπου οι οποίες δεν πληρούν τις προδιαγραφές των νέων. Δηλαδή όσων δεν περιέχουν τσιπ.:

 

Άρθρο 5

Σταδιακή κατάργηση

1. Δελτία ταυτότητας που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 3 παύουν να ισχύουν κατά τη λήξη τους ή το αργότερο στις 3 Αυγούστου 2031, ανάλογα με το ποια ημερομηνία είναι προγενέστερη.

[Μη χαίρεστε διαβάστε και το επόμενο...]

2. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1: α) τα δελτία ταυτότητας που δεν πληρούν τα ελάχιστα πρότυπα ασφάλειας που ορίζονται στο μέρος 2 του εγγράφου ICAO 9303 ή που δεν περιλαμβάνουν λειτουργική MRZ, όπως ορίζεται στην παράγραφο 3, παύουν να ισχύουν κατά τη λήξη τους ή το αργότερο στις 3 Αυγούστου 2026, ανάλογα με το ποια ημερομηνία είναι προγενέστερη.

 

Άρα όλα τα δελτία ταυτότητας παλαιού τύπου (ανεξάρτητα από την ημερομηνία έκδοσής τους) παύουν να ισχύουν μετά τις 3 Αυγούστου 2026. 

 

Τέλος θα δούμε και το άρθρο 10 που, όπως μαθαίνω έχει τόσο ενοχλήσει τους αστυνομικούς υπαλλήλους οι οποίοι παραπονιούνται ότι «θα τους κάνουν φωτογράφους», αλλά και τους φωτογράφους:

 

Άρθρο 10

Συλλογή βιομετρικών αναγνωριστικών στοιχείων

1. Η συλλογή βιομετρικών αναγνωριστικών στοιχείων διενεργείται μόνον από ειδικευμένο και δεόντως εξουσιοδοτημένο προσωπικό, το οποίο ορίζεται από τις αρχές που είναι αρμόδιες για την έκδοση δελτίων ταυτότητας ή δελτίων διαμονής, και με σκοπό την ενσωμάτωσή τους στο υψηλής ασφάλειας μέσο αποθήκευσης που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 5 για τα δελτία ταυτότητας...κ.λπ

 

Δηλαδή οι αστυνομικοί υπάλληλοι αρμόδιοι για την έκδοση των νέων ταυτοτήτων θα είναι υπεύθυνοι εκτός από τα δακτυλικά αποτυπώματα και για την έκδοση και ενσωμάτωση της ψηφιακής φωτογραφίας προσώπου εντός των αστυνομικών τμημάτων. Αυτό τουλάχιστον αναφέρει ο Κανονισμός της Ε.Ε..

 

Αυτά αναφέρει ο ευρωπαϊκός, λοιπόν, κανονισμός για τις νέου τύπου ταυτότητες και έχει εφαρμογή από 2 Αυγούστου 2021.

 

Γίνεται κατανοητό ότι ο ανωτέρω κανονισμός έφερε αλλαγές οι οποίες θα έπρεπε να ενσωματωθούν στην ελληνική νομοθεσία. Πράγματι αυτό έγινε με την δημοσιευθείσα 

 

3. Κ.Υ.Α. 8200/0-109568/16-2-2023 (ΦΕΚ Β’ 824/17-2-2023) την οποία θα εξετάσουμε στη συνέχεια.

(https://www.e-nomothesia.gr/kat-deltia-tautotetos/kya-8200-0-109568-2023.html)

 

Θα μείνουμε στις σημαντικότερες αλλαγές

 

Διάρκεια ταυτότητας: Αντικαθίσταται η παρ. 1 του άρθρου 4 της προηγούμενης Κ.Υ.Α. που εξετάσαμε και η διάρκεια ορίζεται πλέον σε 10 έτη από την έκδοση της.

 

Αντικατάσταση δελτίων ταυτότητας παλαιού τύπου: Αντικαθίσταται όλο το άρθρο 9 της προηγούμενης Κ.Υ.Α. που εξετάσαμε προηγούμενα και η οποία προέβλεπε 5ετή διάρκεια αντικατάστασης των παλαιών ταυτοτήτων ανάλογα με το αρχικό γράμμα του επωνύμου ως εξής:

 

«Άρθρο 9

Αντικατάσταση Δελτίων Ταυτότητας Παλαιού τύπου

Μέχρι την αντικατάστασή τους, τα δελτία ταυτότητας παλαιού τύπου θεωρούνται ισχυρά».

 

Τόσο απλά. Δεν γνωρίζουμε, δηλαδή, μέχρι πότε θα είναι «ισχυρά» τα δελτία παλαιού τύπου μια και μετά την διαπιστωτική πράξη του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη (σύμφωνα με τη παρ.1 του άρθρου 13 της ίδιας Κ.Υ.Α. που εξετάζουμε) με την οποία και θα ορίζεται ο χρόνος έκδοσης των νέων ταυτοτήτων θα ορίζεται τότε και ο χρόνος αντικατάστασής όλων των ταυτοτήτων παλαιού τύπου. Κατ’ επιταγή της Ε.Ε. πάντως δεν μπορεί να είναι πέραν της 3ης Αυγούστου 2026 χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί στη διαπιστωτική πράξη να ορίζεται συντομότερος χρόνος.

 

Ας δούμε τώρα και τη σημαντικότερη, κατά τη γνώμη μου, τροποποίηση που επήλθε με την εν λόγω Κ.Υ.Α.

 

Προσθήκη στοιχείων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

 

Αναφέραμε προηγουμένως ότι Κανονισμός 1157 της Ε.Ε. ΔΕΝ απαγορεύει στο ίδιο αποθηκευτικό μέσο (τσίπ) (ή σε διαφορετικό) της ταυτότητας νέου τύπου να αποθηκεύονται δεδομένα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης (άρθρο 3, παρ. 10). Ούτε καν οριοθετεί το είδος αυτών των στοιχείων. Κάθε κράτος μέλος μπορεί κατά το δοκούν να αποθηκεύει ό,τι στοιχεία κρίνει το ίδιο αρκεί να είναι σαφώς διακριτά από τα υποχρεωτικά ζητούμενα της Ε.Ε. για το λόγο αυτό τα χαρακτήρισα προηγούμενα και ως «τα άπαντα».

 

Πράγματι η νέα Κ.Υ.Α. τροποποιεί την αρχική που εξετάσαμε προσθέτοντας στη παρ. 4 του άρθρου 3 ένα νέο εδάφιο ως εξής:

 

«Επιπλέον, στο ως άνω ηλεκτρονικό μέσο αποθηκεύονται το επώνυμο πατέρα, επώνυμο μητέρας, ο Δήμος εγγραφής, ο αριθμός δημοτολογίου και ο τόπος έκδοσης του δελτίου, ενώ θα δύναται να αποθηκευτούν τα στοιχεία που απαιτούνται για τις Υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, εάν αποφασισθεί να συμπεριληφθούν στο εν λόγω μέσο».

 

Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε κάτι. Με την έκδοση της Κ.Υ.Α. 8200/0-297647, ΦΕΚ Β’ 1476/27-4-18 έγινε προσφυγή από πολλούς στο ΣΤΕ για τις νέες ταυτότητες. Το ΣΤΕ με μια σειρά αποφάσεων του Δ τμήματος και με διευρυμένη, μάλιστα, σύνθεση (7 μέλη) αποφάνθηκε ότι ναι μεν είναι νόμιμος ο νέος τύπος ταυτότητας πλην όμως έκρινε ότι ΔΕΝ μπορεί στις νέες αυτές ταυτότητες να αναγράφονται στοιχεία που απαιτούνται για τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης διότι απλά αυτά τα στοιχεία δε έχουν να κάνουν με τη ταυτότητα που λειτουργεί ως ταυτοποιητικό μέσο.

(https://www.dikastiko.gr/second-lead/to-skeptiko-tis-apofasis-toy-ste-gia-tis-nees-taytotites/)

 

Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι η τροποποιητική Κ.Υ.Α. 8200/0-109568/16-2-2023 (ΦΕΚ Β’ 824/17-2-2023) προσπαθεί να θέσει πολύ προσεχτικά το ζήτημα αυτό «δύναται να..» και «εάν αποφασιστεί...». Τώρα πώς «δύναται» όταν το ΣΤΕ κρίνει ότι δεν δύναται είναι ίσως μια λεπτομέρεια για τους κυβερνώντες αυτού του τόπου.

 

Λίγες σκέψεις...

Είναι ευνόητο ότι τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και εύλογα:

- Ποια θα είναι αυτά τα στοιχεία;

- Θα είναι γνωστά εκ των προτέρων στον πολίτη;

- Θα ζητηθεί η συγκατάθεση του πολίτη;

- Θα αποθηκεύονται «δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα»;

- Ποιος θα διαχειρίζεται όλα αυτά τα δεδομένα;

- Πόσο ασφαλή θα είναι όλα αυτά τα δεδομένα τα οποία θα αποθηκεύονται σε ένα ευτελές RFID τσιπ;

- Πως ο πολίτης θα μπορεί να επιβεβαιώσει τα δεδομένα του αφού δεν θα μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτά;

- Γιατί, τελικά, γίνονται όλα αυτά και που αποσκοπούν; Ποια ανάγκη εξυπηρετεί όλη αυτή η επιχείρηση αλλαγής ταυτοτήτων πανευρωπαϊκά;

- Αν ήταν «για το καλό μας» γιατί δεν επιλέγεται ένας άλλος τρόπος ταυτοποίησης πιο ασφαλής ή γιατί δεν περιορίζεται η νέα ταυτότητα στα βιομετρικά δεδομένα του διαβατηρίου όπως ισχύει ήδη και τίθεται επιμόνως ζήτημα διασύνδεσής της με στοιχεία «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης»;

- Είναι η «νέα ταυτότητα» τελικά ένα απλό έγγραφο ταυτοποίησης ή ένα «πολυεργαλείο» διαχείρισης και ελέγχου των πολιτών;

 

Οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουμε πολύ καλά που επιχειρείται να οδηγηθεί η κατάσταση. Έχουμε προειδοποιηθεί για τα τεκταινόμενα ποικιλοτρόπως. Δεν θα μιλήσουμε για το «666» που μπορεί όντως να υφίσταται καθόσον ουδεμία πρόσβαση θα έχουμε στα αποθηκευμένα δεδομένα της κάρτας. Το «666» και το σατανικότερο όλων, όμως, είναι η προσπάθεια του Αντίδικου να ευτελίσει την «υπέρ της των πάντων ενώσεως» ευχή της Εκκλησίας «τσιπάροντας» το ανθρώπινο αυτεξούσιο και την ελεύθερη βούληση, ώστε ο κόσμος να γίνει Ένας από «περάτων έως περάτων της γης» υπό την εξουσία του.

 

Είμαστε σίγουροι ότι ο πόλεμος είναι πρωτίστως πνευματικός. Είμαστε, επίσης, σίγουροι ότι η σωστή αντιμετώπιση ενός μείζονος κοινωνικού προβλήματος απαιτεί μια ορθή θεολογικά στάση. Αυτό το γνωρίζουμε, ήδη, από τον Πλάτωνα. Ο Αγώνας θα είναι, λοιπόν, τόσο πνευματικός όσο και υλικός. Η Εκκλησία του Χριστού (έστω και ως λεῖμμα ) όμως θα επιβιώσει, όπως το έχει κάνει αιώνες τώρα, είτε στον Κόσμο είτε μακριά από τον Κόσμο στην Έρημο.

 

Στώμεν καλώς και εν εγρηγόρσει!

 

ο λογιστής