Ακούστηκε όχι μόνο στην Τουρκία και στην Ελλάδα αλλά διεθνώς μέσα από τα ΜΜΕ η αναφορά στου Τούρκου Προέδρου κ Erdogan ότι οι Έλληνες ΕΚΑΨΑΝ τη Σμύρνη Αύγουστο-Σεπτέμβριο του 1922 στην εορταστική ομιλία του με την οποία χαιρετούσε την νίκη του Τουρκικού Στρατού και την ανακατάληψη της Σμύρνης….
Άκουσα και τα συγχαρητήρια του ΓΓ του ΝΑΤΟ για την επέτειο της Νίκης του Τουρκικού Στρατού ενάντια στον Ελληνικό Στρατό.
Άκουσα και την χαμηλών τόνων αντίδραση για το θέμα του Καθηγητή κ Γιώργου Γεραπετρίτη από τη θέση του ως Υπουργού Εξωτερικών στη νέα Κυβέρνηση του κ Κυριάκου Μητσοτάκη και μάλιστα παραμονές της επίσημης επίσκεψής του στη γείτονα στις 5 Σεπτεμβρίου.
Θυμήθηκα όσα μου έλεγε καθώς μεγάλωνα η μακαρίτισσα Σμυρνιά γιαγιά μου η κυρά-Σοφία και την άκουγε και η μακαρίτισσα μάνα μου η κυρά-Στάσα (Αναστασία) που την κουβάλησε στην αγκαλιά της δυο χρονών κοριτσάκι καθώς έφευγαν από τη Σμύρνη…
Ναι από την προβλήτα της πόλης όπου οι Έλληνες της Σμύρνης που καιγόταν, σύμφωνα με κάποιους και κάποιες «προοδευτικούς» πολιτικούς μας, είχαν…Συνωστισθεί!…
Μετά έψαξα στην παγκόσμια μηχανή αναζήτησης την google (κάποτε λέγαμε ΟΥΔΕΝ κρυπτό υπό τον Ήλιο, τώρα λέμε ΟΥΔΕΝ κρυπτό από την google) και εντόπισα μύριες αναφορές για το ποιοι έκαψαν και γιατί την όμορφη Σμύρνη.
Με ελάχιστη προσπάθεια και το επιτελείο του Τούρκου Προέδρου, και το επιτελείο του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ και το επιτελείο του δικού μας Υπουργού Εξωτερικών αλλά και οι Έλληνες δημοσιογράφοι θα μπορούσαν να μάθουν ότι ο Τακτικός Τουρκικός Στρατός υπό την ηγεσία του γεννημένου στη Θεσσαλονίκη (Λαγκαδά λένε κάποιοι) Kemal Ataturk ΕΚΑΨΕ τη Σμύρνη γεμίζοντας σπίτια και δρόμους με πετρέλαιο για να κρυφτούν τα πτώματα των σφαγιασμένων Ελλήνων και Αρμενίων…
Το σημερινό μου πιπεράτο το αφιερώνω στη μνήμη της μητέρας μου και της γιαγιάς μου αλλά και στη μνήμη του διεθνώς απολεσθέντος σεβασμού στην Ιστορία…
Για να μην μπούνε στον κόπο να ψάξουνε όλοι όσοι εμπλέκονται στην πρόσφατη έμμεση επίθεση του κ Erdogan στην Ελλάδα παραθέτω εδώ τον σύνδεσμο από τα αρχεία του Βρετανικού GUARDIAN μεταφράζοντας από τα Αγγλικά μία μόνο παράγραφο:
«Αναφέρεται επίσημα ότι Βρετανοί και Αμερικανοί πρόσφυγες που έφυγαν χθες το βράδυ από τη Σμύρνη αναφέρουν την ολοκληρωτική καταστροφή των ελληνικών, αρμενικών και ξένων συνοικιών της πόλης από πυρκαγιά. Η φωτιά ξεκίνησε με πετρέλαιο χθες το μεσημέρι από τουρκικά τακτικά στρατεύματα με σκοπό να κρύψουν τα πτώματα των σφαγιασμένων το προηγούμενο βράδυ…”
ΑΡΧΕΙΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα Τούρκους στρατιώτες να βάζουν φωτιά»
Ποιος έκαψε τη Σμύρνη; Πλέον δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Το βιβλίο του Βρετανού συγγραφέα Τζάιλς Μίλτον «Ο Χαμένος Παράδεισος, Σμύρνη 1922» βασίστηκε σε, ανέκδοτα μέχρι σήμερα, γράμματα και ημερολόγια Λεβαντίνων της Σμύρνης. Οι μαρτυρίες Αμερικανών, Βρετανών και Γάλλων που είδαν Τούρκους στρατιώτες με βαρέλια γεμάτα πετρέλαιο να ραντίζουν τα κτίρια στην αρμενική συνοικία και να βάζουν φωτιά, δίνουν την πιο κατηγορηματική απάντηση στο ιστορικό ερώτημα.
Αναπάντητα όμως συνεχίζουν να παραμένουν τα γιατί μπροστά σε τόσο ανθρώπινο πόνο και παραλογισμό: την ώρα που οι ορχήστρες των βρετανικών πλοίων έπαιζαν για να μην ακούγονται οι κραυγές των προσφύγων, οικογένειες κρύβονταν σε τάφους για να γλιτώσουν.
ΤΕΤΑΡΤΗ13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1922
Οι οδυνηρές σκηνές τις οποίες παρακολούθησε εκείνο το πρωί ο αιδεσιμώτατος Ντόμπσον δεν ήταν τίποτα μπροστά στη σφαγή στην οποία έγιναν μάρτυρες τα μέλη της Πυροσβεστικής της Σμύρνης. Οι πυροσβέστες ήταν Έλληνες και Τούρκοι, ο σταθμός των οποίων χρηματοδοτείτο εν μέρει από ασφαλιστικές εταιρείες του Λονδίνου. Σε αυτές τις εταιρείες είχαν ασφαλιστεί τα πιο εντυπωσιακά κτίρια της Σμύρνης και έτσι ήταν προς το συμφέρον τους να τα προστατεύσουν από τη φωτιά.
Οι πυροσβέστες είχαν ήδη σπεύσει να σβήσουν φωτιές από τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης. Τώρα, στις 10.30 το πρωί, υπήρχαν αναφορές για μια καινούργια φωτιά στην οδό Suyane, στην αρμενική συνοικία. Μεταξύ εκείνων που εστάλησαν να σβήσουν τη φωτιά ήταν ο αρχιπυροσβέστης Τσορμπάτζης από τους πιο παλιούς στο πυροσβεστικό σώμα της Σμύρνης. Τόσα χρόνια είχαν δει πολλά τα μάτια του, τίποτα όμως δεν τον είχε προετοιμάσει για τον όλεθρο που θα συναντούσε.
«Σε όλα τα σπίτια που μπήκα, έβλεπα πτώματα», διηγήθηκε. «Σε ένα σπίτι, ακολούθησα τη γραμμή του αίματος που έφθανε σ΄ ένα ντουλάπι. Το άνοιξα και πάγωσα. Μέσα βρισκόταν το νεκρό κορμί μιας κοπέλας με τα στήθη της κομμένα...». Όταν βγήκε πάλι στον δρόμο, ο Τσορμπάτζης είδε πολλούς Τούρκους φαντάρους. «Παντού κυκλοφορούσαν ένοπλοι
Ήταν ίδια με τα βαρέλια που χρησιμοποιούσε η Ρetroleum Company της Σμύρνης. Κάθε βαρέλι το φυλούσαν 2-3 Τούρκοι στρατιώτες και το μετέφεραν στην άλλη πλευρά του δρόμου προς την αρμενική εκκλησία. Αισθάνθηκα ένα ρίγος στην πλάτη μου
Κρικόρ Μπαγκτζιάν, Αρμένιος δάσκαλος
Τουρκοι στρατιώτες. Κάποιος από αυτούς μπήκε σ΄ ένα σπίτι όπου κρυβόταν μια αρμένικη οικογένεια και τους έσφαξε. Όταν βγήκε έξω, το μαχαίρι του έσταζε αίμα. Το σκούπισε στις μπότες του». (...)
Ξεφόρτωναν βαρέλια. Την ίδια στιγμή που ο Αμερικανός πρόξενος Τζορτζ Χόρτον προσπαθούσε να απομακρύνει από τη Σμύρνη τους Αμερικανούς υπηκόους, ένας δάσκαλος ονόματι Κρικόρ Μπαγκτζιάν- ο οποίος κρυβόταν στην ταράτσα της Αρμενικής Λέσχης στην οδό Rechidie- παρακολουθούσε κάτι πολύ ανησυχητικό. Στην άκρη του δρόμου μια ομάδα στρατιωτών ξεφόρτωνε μεγάλα βαρέλια. «Δεν είδα το περιεχόμενό τους», έγραψε, «αλλά κρίνοντας από το χρώμα και το σχήμα τους, ήταν ίδια με τα βαρέλια που χρησιμοποιούσε η Ρetroleum Company της Σμύρνης. Κάθε βαρέλι το φυλούσαν 2-3 Τούρκοι στρατιώτες και το μετέφεραν στην άλλη πλευρά του δρόμου προς την αρμενική εκκλησία. Αισθάνθηκα ένα ρίγος στην πλάτη μου καθώς συνειδητοποίησα τον σκοπό όλων αυτών των προετοιμασιών». Ο Μπαγκτζιάν και οι φίλοι του παρακολουθούσαν από την κρυψώνα τους να ξεφορτώνονται όλο και περισσότερα βαρέλια στην αρμενική συνοικία. «Τα τοποθετούσαν σε απόσταση 200 μέτρων το ένα από το άλλο και όταν τελείωσαν... άκουσα κάτι που μπορώ να περιγράψω ως “ήχους βροχής που πέφτει στη σκεπή”». Οι Τούρκοι στρατιώτες ψέκαζαν τα κτίρια με πετρέλαιο. «Αισθανόμασταν τις σταγόνες να πέφτουν πάνω μας», έγραψε ο Κρικόρ, «καθώς οι στρατιώτες από τον δρόμο έριχναν με κουβάδες πάνω στους τοίχους ένα υγρό. Μόλις το μύρισα στα ρούχα μου, δεν είχα καμία αμφιβολία ότι ήταν πετρέλαιο».
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΙΔΕΤΕ
GOOGLE: Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ.
ΣΑΝ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΟΙ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ...
Α.Α.