O (νεοταξικός) ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΚΙ ΟΙ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ

Ἕνα ἀπό τά πρῶτα, καί ἀπολύτως ἐπιτυχημένα πειράματα παγκόσμιας διακυβέρνησης εἶναι αὐτό πού συμβαίνει τίς τελευταῖες δεκαετίες μέ τίς ἀθλητικές ὁμοσπονδίες. Πού μέ ἀργά καί σίγουρα βήματα γιγαντώθηκαν κυριολεκτικά σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο κι ἔχουν ὑπό τήν στυγνή ἐξουσία τους κάθε τί πού ἀγωνιστικά ἤ ἐξωαγωνιστικά ἀφορά τά ἀθλήματα πού ἡ κάθε μία ἔχει ἀναλάβει. 

 

Τό παγκόσμιο σύστημα ἐξουσίας, γνωρίζοντας ἱστορικά ὅτι, ἐκτός ἀπό τόν “ἄρτον”, τά θεάματα εἶναι ἕνας ἐξαιρετικός τρόπος γιά νά ποδηγετοῦνται οἱ μάζες καί νά ἐκτρέπονται ἀπό τήν ἐπιδίωξη εὐγενῶν σκοπῶν ἀλλά καί ἀπό τήν διάθεση νά ἐπαναστατοῦν, κατάφερε νά δημιουργήσει αὐτόνομους ὑπερκρατικούς ὀργανισμούς, πού μέ τήν δύναμη τοῦ χρήματος προσφέρουν ὅλο καί πιό πολύχρωμα, φανταιζί, ἐξεζητημένα καί ἐντυπωσιακά θεάματα πρός τέρψιν ἀλλά καί πνευματικήν ἀπονεύρωσιν τῶν λαῶν. Καί τό καθόλου περίεργο, ἄν τό δεῖ κανείς ὑπό τό πρῖσμα τῆς παγκοσμιοποίησης, εἶναι ὅτι ἡ ἐξουσία τους στό ἀντικείμενό τους δέν ὑπάγεται σέ κανένα περιορισμό ἀπό τά ἐθνικά κράτη, πού σύρονται στίς ἀποφάσεις τῶν ὑπερεθνικῶν ὁμοσπονδιῶν ἑκόντα – ἄκοντα.

 

Τά ἀθλήματα γεννήθηκαν ἀπό τή βάση τῶν κοινωνιῶν, ἀπό τήν ἀνάγκη τῶν ἀνθρώπων νά ἀσκοῦν τό σῶμα καί τό πνεῦμα τους. Ἡ ἐξουσία βέβαια τῶν διάφορων διεθνῶν ὀλυμπιακῶν ἐπιτροπῶν, ΦΙΦΑ, ΦΙΜΠΑ κλπ. ἐπιβλήθηκε ἄνωθεν ὕπουλα, σταδιακά καί ἐκ τῶν ὑστέρων, μαζί μέ τήν ἄκρατη ἐπαγγελματικοποίηση κάθε μορφῆς ἀθλητικῆς δραστηριότητας, ἀκόμη καί τοῦ λεγόμενου κλασσικοῦ ἀθλητισμοῦ, πού ἔχει τίς ρίζες του στήν ἀρχαία Ἑλλάδα, ὡς γεγονός ἄμιλλας κι ὄχι ἀλληλοεξόντωσης. 

 

Ὁ χουλιγκανισμός, γιά τόν ὁποῖο ὅλοι ὁλοφύρονται καί κάποιοι γελοῖοι κυβερνῆτες ἐπιβάλουν συνεχῶς μέτρα, -ὅταν συμβεῖ καμιά στραβή, ὅπως πρόσφατα μέ τούς κροάτες ἐπιδρομεῖς-, δέν εἶναι παρά ἕνα μικρό καρκίνωμα, πού φυσιολογικά δημιουργήθηκε σέ μία ἀθλητική κοινωνία τεχνητά διογκωμένη καί τίγκα στό ἀναβολικό. Στίς σύγχρονες κοινωνίες ἀδικίας καί ὁμαδικῆς ὕπνωσης εἶναι φυσικό ὁρισμένα παιδιά ἑνός κατώτερου θεοῦ νά χἀνουν τόν προσανατολισμό τους καί νά βρίσκουν στόν ἀθλητικό πολύχρωμο ἐξοντωτικό ἀνταγωνισμό ἕνα λόγο νά ἐνταχθοῦν, νά ὁμαδοποιηθοῦν καί νά βγάλουν τό ἄχτι τους. Μέ συνέπειες ἀκραῖες καί τραγικές καμιά φορά. 

 

Εἰδικά εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τήν Ἑλλάδα εἶναι κυριολεκτικά κωμικό νά συνεδριάζει ἕνας τουρίστας πρωθυπουργός, μέ ἕναν τουρίστα προϊστάμενο ποδοσφαιρικῆς ὁμοσπονδίας (πού ἦρθε νά δεῖ ἕναν ἀγῶνα καί πέρασε ἀπό τοῦ Μαξίμου γιά καφέ) καί τέσσερις ὀλιγάρχες, ἡ διοίκηση τῶν ὁποίων στίς ὁμάδες τους τροφοδοτεῖ στήν κυριολεξία ὀπαδικούς στρατούς, πού ἐνίοτε δίνουν ραντεβοῦ γιά νά παίξουν ξύλο. Δήλωσε μάλιστα ὁ τουρίστας πρόεδρος τῆς ΟΥΕΦΑ ὅτι οἱ hooligans εἶναι καρκινώματα πού θά ἐξαλείψει (προφανῶς καί αὐτό θά γίνει μέ τήν ἐπιβολή μιᾶς παγκόσμιας δικτατορίας), ἐνῶ τά παιδιά εἶναι ἁπλῶς μεταστάσεις τοῦ ἰδίου καί τῶν ὁμοίων του. 

 

Κωνσταντίνος Τ

 

πηγή