από το κανάλι Εγρήγορση
Εκπομπή με τον π. Αρσένιο Βλιαγκόφτη [Κυριακή, 2 Ιουλίου 2023]
Σελίδες
▼
2 Ιουλίου 2023
1 σχόλιο:
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.
Μόνο με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος πλέον θα είμαστε ικανοί να αντιληφθούμε την αλήθεια από το ψέμα και το σωστό από το λάθος..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Χριστιανός μόνο με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος θα μπορεί να ξεχωρίσει τον αντίχριστο, γιατί θα είναι καμουφλαρισμένος και θα πλανέψει σχεδόν όλη την οικουμένη.
Ο γιατρός μόνο με το ακτινολογικό μηχάνημα, (δηλαδή τις ακτίνες Χ) μπορεί να δει εσωτερικά το οστό αν έχει ραγίσει ή σπάσει, γιατί από το εξωτερικό μέρος του χεριού δεν μπορείς να δεις το κόκκαλο.
Έτσι και ο Χριστιανός μόνο με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος θα μπορεί να δει εσωτερικά αυτόν που θα παρουσιάσουν ότι είναι ο άνθρωπος που θα φέρει την ειρήνη και την ευημερία στον κόσμο και θα πάψουν όλα τα κακά. Ενώ θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο.
Θα φωνάζουν οι άνθρωποι τους πεθαμένους να βγουν από τα μνήματα για να μπουν οι ίδιοι μέσα για να γλιτώσουν από όλα αυτά πού θα προέλθουν.
Και μιας και τελείωσε ο ντόρος των εκλογών θα πω και δυο λόγια για το λάθος που κάναμε δυστυχώς οι περισσότεροι. (Βάζω μέσα και τον εαυτό μου).
Αφού κατάφεραν να διχάσουν τον Λαό και να αλλήλο τσακωνόμαστε μεταξύ μας για το ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο, (και όλα αυτά για ένα μικρό κόμμα το οποίο κατάφερε τελικά να μπει στη Βουλή) θα γράψω δυο κουβέντες περί αυτογνωσίας.
Πριν ξεκινήσω να κάνω μία παρένθεση:
Μόνο, το τονίζω Μόνο, όταν πρόκειται για θέματα Πίστεως, που αφορούν πάνω στα Δόγματα της Πίστεως μας, εκεί δεν κάνουμε πίσω αλλά πάντα Ομολογούμε την Πίστη μας, όποιος κι αν βρίσκεται απέναντι μας, χωρίς φόβο και πάντα μέσα από τους Θεοφόρους Πατέρες της Εκκλησίας μας, γιατί υπάρχει ο φόβος να πέσουμε στην πλάνη και την αίρεση.
Δεν θα επεκταθώ άλλο σε αυτό το θέμα και κλείνω την παρένθεση.
Και έρχομαι στο θέμα της αυτογνωσίας.
Αδικούμε τον εαυτό μας και αμαρτάνουμε από την μεγάλη εμπιστοσύνη που του δείχνουμε και αυτή η εμπιστοσύνη γέννα το πείσμα, τις έμμονες ιδέες και μας κάνει να είμαστε πικροί και δυσάρεστοι προς τους άλλους.
Όταν κάνεις εμπιστεύεται πολύ τον εαυτό του δύσκολα συμβουλεύεται τους άλλους, είναι αυτός που τα ξέρει όλα, και αυτός ο άνθρωπος δημιουργεί αντιπάθειες.
Εύκολα πικραίνει (με κοσμητικά επίθετα), δύσκολα παραδέχεται το λάθος του. (Ακόμα και δίκιο να έχει, γίνεται αντιπαθής).
Και το πρώτο θύμα αυτής της καταστάσεως είναι ο ίδιος ο εαυτός μας.
Αυτός που συνέχεια προσπαθεί να δείχνει εμμονή στο δίκιο του, αυτός είναι ο άνθρωπος που όλοι αποφεύγουν.
Αυτό που δεν θέλουμε στον άλλον, ας μην το κάνουμε και εμείς.
Εμείς πολλές φορές νομίζουμε ότι θα σώσουμε τον κόσμο, όμως με τον τρόπο και τη συμπεριφορά μας φέρνουμε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Και αυτό το βλέπουμε καθημερινά στην πράξη, πόσες φορές δεν βλέπουμε ανθρώπους να πράττουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που τους λέμε, μόνο και μόνο από αντίδραση για τον τρόπο που προσπαθούμε να επιβληθούμε κι ας γνωρίζουν ότι έχουμε δίκιο.
Είπε ο αββάς Μακάριος:
«Εάν επιπλήττοντας κάποιον, αισθανθείς μέσα σου να κινείται οργή, ικανοποιείς δικό σου πάθος και δεν σε υποχρεώνει κανείς να χάσεις τον εαυτό σου, για να σώσεις άλλους»
Και θα κλείσω πάλι με το Γεροντικό.
Πόσες φορές δεν διαβάζουμε μέσα στο Γεροντικό, Γεροντάδες που ενώ έχουν δίκιο οι ίδιοι να ζητούν ευλόγησον (συγνώμη) για χάρη της αγάπης, της ειρήνης και της ενότητας.
Κάποιος αδελφός είπε σ’ ένα Γέροντα: Θέλω να μαρτυρήσω για το Θεό. Και ο Γέροντας του απάντησε:
Αν σε μια δύσκολη περίσταση υπομείνει κανείς τον πλησίον, κάνει κάτι ισάξιο με το μαρτύριο των Τριών Παίδων στο καμίνι (Δαν. 3:23).
Και όταν δύο λογομαχούν πάντα στέκεται δίπλα τους ένας Άγγελος με Στεφάνι.
Και δεν θα δώσει το Στεφάνι σε αυτόν που είχε δίκιο ή σε αυτόν που νίκησε, αλλά σε αυτόν που αποχώρησε πρώτος (στον ταπεινό) χάριν της αγάπης και της ειρήνης .