Καμπάνες προειδοποίησης στο ακρωτήρι του Ελληνισμού, τη Θράκη

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου

 

Ο χρόνος κυλάει γοργά. Κι ενώ όρκισε κιόλας την νέα κυβέρνησή του ο Ταγίπ Ερντογάν σε μια εντυπωσιακή όσο και μεγαλοπρεπή τελετή, δεν κόπασαν ακόμα οι ιαχές και οι πανηγυρισμοί νίκης των ημεδαπών Ερντογανικών της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης για το 52,16% που πήρε στις εκλογές της 28ης Μαῒου έναντι του 47,84% του Κεμάλ Κιλιντσάρογλου.

 

Το ”άτυπο μορατόριουμ” Ελλάδας-Τουρκίας αργεί στην ακριτική ελληνική περιφέρεια, ως φαίνεται, γιατί υπάρχουν εστίες αντίστασης στην ειρηνική συνύπαρξη χριστιανών-μουσουλμάνων. Γι’ αυτό διαιωνίζεται ο ανορθόδοξος πόλεμος των γειτόνων σε βάρος μας παράλληλα με τον υβριδικό στο μεταναστευτικό σε καθημερινή βάση.

 

Το διαφορετικό χρώμα στον νομό Ροδόπης μετά τα εκλογικά αποτελέσματα μόνο τυχαίο δεν ήταν και, φυσικά, δεν είχε ιδεολογικο-πολιτικό πρόσημο, αλλά τουρκόψυχο μειονοτικό. Σ’ αυτό αποτυπώθηκε ξεκάθαρα η επιθυμία των τουρκόφρονων της μουσουλμανικής μειονότητας να εκλέξουν τους ομοδόξους τους στις ελληνικές εκλογές της 25ης Ιουνίου.

 

Επιθυμία στην οποία επένδυσε η Άγκυρα δια του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, που δεν έπαψε να αποτελεί το μακρύ χέρι της σε ελληνικό έδαφος όπου αναφύονται παθογένειες με ιστορικές καταβολές τις οποίες αρνείται να αντιμετωπίσει το ελληνικό κράτος από χρόνια. 

 

Η διάθεση της Τουρκίας για επίδειξη ισχύος χρονολογείται από δεκαετίας τουλάχιστον (2012, για την ακρίβεια), όταν ο Ταγίπ Ερντογάν άρχισε να ιδρύει μυστικά άτυπες πολιτοφυλακές για μυστικές επιχειρήσεις σε αραβικές χώρες, με σκοπό να αντιμετωπίσει το δίκτυο του αυτοεξόριστου στις ΗΠΑ αλλοτινού συμμάχου του Φετουλάχ Γκιουλέν.

 

Στην Ελλάδα άρχισαν να γίνονται ευδιάκριτες οι τουρκικές επιδόσεις του ανορθόδοξου ”πολέμου” σε αστικό περιβάλλον (με επίκεντρο το Μεταναστευτικό) από το 2017, οπότε έγιναν αντιληπτές οι προβοκάτσιες και οι τεχνικές συλλογής πληροφοριών της Άγκυρας μέσω υπεράνω υποψίας ”κατασκόπων” (βλ. συνταξιούχοι Γερμανοί τουρίστες). 

 

Έκτοτε η χώρα μας βρέθηκε αντιμέτωπη με κλιμακούμενη επίδειξη ισχύος της σε Αιγαίο και Θράκη, ενώ αυξανόταν παράλληλα η διάθεση τουρκικού ελέγχου σε όλη την Κύπρο. Από το πραξικόπημα του ’16 κατά του Ταγίπ Ερντογάν και εντεύθεν άναψε κόκκινο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Έγινε οφθαλμοφανές ότι η Τουρκία πήγαινε γυρεύοντας για πρόκληση τετελεσμένων σε βάρος μας.

 

Η υποψία για άτυπες πολιτοφυλακές που δρούσαν μυστικά σε αναζήτηση Γκιουλενιστών σε ελληνικό έδαφος πάντα υπήρχε, αλλά πέραν τούτου ουδέν γιατί η ΜΙΤ ήξερε να φυλάει τα νώτα της και οι δικοί μας έδειχναν ανήμποροι να την εντοπίσουν.

 

Έτσι, με τον καιρό, άρχισαν να αποθρασύνονται οι εθνικιστικοί κύκλοι της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης, μέχρι που η προπαγάνδα του παραϊερατείου έφτασε στο απροχώρητο εκτοξεύοντας χοληφόρα βέλη κατά της Ελλάδας που έφταναν μέχρι τα Δωδεκάνησα.

 

Ήταν τότε (Φεβρουάριος ’22) που κάποιος μειονοτικός, ονόματι Μουσταφά Καϊμακτσί, κατηγορούσε ανοιχτά την Ελλάδα για ”πρακτικές πολιτιστικής γενοκτονίας κατά των μουσουλμάνων Τούρκων εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζει στη Ρόδο και την Κω” (komotinipress.gr).

 

Λόγια βαριά, μελετημένα και καθόλου τυχαία, αφού απηχούσαν τη διάχυση στον τουρκόφωνο Τύπο της Θράκης της προπαγάνδας του πομακικής καταγωγής ψευτομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μετέ (+Ιούλιος ’22), ο οποίος κατηγορούσε τότε το ελληνικό κράτος ότι ”εφαρμόζει πολιτική αφομοίωσης τουρκικής καταγωγής πολιτών στα Δωδεκάνησα, όπως έκανε και στη Θράκη”.

 

Το ελληνικό κράτος (κατά την προσφιλή τακτική της αποφυγής έντασης με την Άγκυρα) δεν αντέδρασε και έκτοτε άρχισαν να αποστέλλονται λάθος μηνύματα σε αυτήν λόγω της εμφανούς ηττοπάθειας που έκρυβε η υπερβάλλουσα κατευναστική πολιτική μας.

 

Η ασυγκράτητη αγανάκτηση που εκδηλώθηκε άμεσα στον ελληνικό Τύπο και τα ΜΚΔ για την τακτική ανοχής καταλάγιασε κάπως με την επίσκεψη Δένδια (Μεγάλη Παρασκευή 2023) στην μαρτυρική Ίμβρο, όπου ο Ελληνισμός έπεσε θύμα το 1964 της συστηματικής εκστρατείας εθνοκάθαρσης των Τούρκων, όπως είχε συμβεί και στην Τένεδο.

 

Εθνοκάθαρσης που περιλάμβανε, πέραν των δολοφονιών Ελλήνων, μαζικές απαλλοτριώσεις καλλιεργήσιμης γης, απαγόρευση της ελληνικής εκπαίδευσης και κλείσιμο των ελληνικών σχολείων. ίδρυση ανοικτών αγροτικών φυλακών κλπ.

 

Ωστόσο τη χαρά για την επίσκεψη Δένδια στους εναπομείναντες Έλληνες της Ίμβρου την μετρίασε η επίσκεψη την ίδια μέρα στην ραγδαία αυξανόμενη αριθμητικά μουσουλμανική μειονότητα Θράκης του Προέδρου της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης Μουσταφά Σεντόπ (γνωστού για τις εμπρηστικές δηλώσεις που εκτοξεύει περιοδικά με θέμα τη Θράκη), με πρόσχημα την παρουσία του στο Ναμάζι (υποχρεωτική προσευχή με την ευκαιρία του Ραμαζανιού) και το Ιφτάρ στο Κιμμέριο Ξάνθης (μουσουλμανικό δείπνο, με το οποίο οι Μουσουλμάνοι διακόπτουν την ημερήσια νηστεία τους κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού).

 

— Καλύτερα επισκέψεις, παρά επιχειρήσεις των Τούρκων στον Έβρο με πολιορκητικό κριό τον μεταναστευτικό στρατό, σαν εκείνες του Μαρτίου του ’20…, σας ακούω να λέτε ήσυχοι, σχεδόν ανακουφισμένοι.

 

Μόνο που δεν πρέπει να είμαστε ποτέ ήσυχοι και ανακουφισμένοι. Πρέπει να έχουμε τα μάτια ορθάνοιχτα, για να κρατάμε ακοίμητη την ακριτική Θράκη. Τη Θράκη που δέχτηκε προ ημερών καραβάνι 130 μεταναστών στη Βύσσα, τους οποίους ώθησαν στο έδαφός μας οι συνοριοφύλακες και στρατοχωροφύλακες της Τουρκίας.

 

Αυτοί οι τελευταίοι, ειδικά (και κυρίως τα Τάγματα Καταδρομών) δεν έπαψαν ποτέ να βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα με το βλέμμα στραμμένο στη Θράκη και τα νησιά μας. Η νεότερη πληροφόρηση, μάλιστα, τους θέλει να εξοπλίζονται με UAV κάθετης αποπροσγείωσης (σ.σ: μπορούν να απογειώνονται και να προσγειώνονται κατακόρυφα).

 

Όπερ σημαίνει ότι Θράκη και Αιγαίο δεν απειλούνται μόνο από την 4η Στρατιά με έδρα τη Σμύρνη, την οποία οι Τούρκοι αποκαλούν ”Στρατιά του Αιγαίου” (7η [Σακάρια], 11η [Ντενιζλί], 19η Ταξιαρχία Καταδρομών [Αδραμύτιο] και 57η Ταξιαρχία Πυροβολικού [Μπόρνοβα].

 

Απειλούνται και από την 1η Στρατιά στην Ανατολική Θράκη και τις μονάδες της Τουρκικής Στρατοφυλακής στα μικρασιατικά παράλια ανατολικά του Έβρου. Ας σημειωθεί, καταληκτικά, ότι — επί Ταγίπ Ερντογάν — έχει δρομολογηθεί η ενίσχυση της Τουρκικής Σ-Χ με 100 ελικόπτερα Golbey μεταφοράς 2 ταγμάτων Ειδικών Δυνάμεων με προορισμό τον Έβρο (Θράκη) και τα νησιά (Αιγαίο).

 

Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν τον υφιστάμενο σοβαρό κίνδυνο στο εξωτερικό μέτωπο που έχει διαμορφωθεί από την Τουρκία κατά μήκος της βορειοανατολικής ελληνοτουρκικής μεθορίου (στη ρότα της οποίας κατέπλευσε ήδη από τα Στενά των Δαρδανελίων το τουρκικό αεροπλανοφόρο Anadolu για να συμμετάσχει στα ναυτικά γυμνάσια μεταξύ Σκύρου και Χίου (περιοχές δεσμευμένες με ΝΟΤΑΜ) από 5-26 Ιουνίου, με προοπτική να επεκταθούν στη συνέχεια στην Ανατολική Μεσόγειο.

 

Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό μέτωπο, οι ”Γκρίζοι Λύκοι” της μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης δηλώνουν όλο και πιο εμφαντικά την παρουσία τους στο πλευρό του τουρκόφωνου DEB και της Ευρωπαϊκής Τουρκικής Ομοσπονδίας Δυτικής Θράκης (ABTTF), ο πρόεδρος της οποίας (Halit Habipoğlu) είπε μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου (14 Μαῒου):

 

”Είμαστε Τούρκοι, γι’αυτό ψηφίσαμε ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ σε Ροδόπη, Ξάνθη, στηρίξαμε τους δικούς μας”, ενώ τουρκόφωνο Μέσο είπε απευθυνόμενο στον πρωθυπουργό: ”Μητσοτάκη, δεν είμαστε Έλληνες Μουσουλμάνοι, είμαστε Μουσουλμάνοι Τούρκοι”… 

 

Κι αυτό λέει πολλά και χτυπάει καμπάνες εγρήγορσης για το πολιτικό προσωπικό μας, αλλά και προειδοποίησης ότι η ”ηρεμία” στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι επίπλαστη και ότι το αφήγημα της Τουρκίας για τη Θράκη εξακολουθεί να ισχύει και να ενισχύεται, πράγμα που δείχνει την ανεμπόδιστη επιρροή της Άγκυρας εκεί μέσω του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, την πολιτική του οποίου πλαισιώνουν εξωγενείς και ενδογενείς παράγοντες πρόκλησης.

 

Ενδεικτική στην πρώτη περίπτωση είναι η περίεργη άφιξη Ολλανδών δημοσιογράφων στη Θράκη τον περασμένο μήνα, για να πάρουν συνέντευξη από τον νέο ψευτομουφτή Ξάνθης Μουσταφά Τράμπα (διάδοχο του αποθανόντα Αχμέτ Μέτε) και την πρόεδρο του τουρκόφωνου DEB (ΚΙΕΦ, ελληνιστί) Τζιντέμ Ασάφογλου, με αφορμή ντοκιμαντέρ το οποίο μιλά για ”τουρκική” κι όχι μουσουλμανική μειονότητα!!!.

 

Ενδεικτική στη δεύτερη περίπτωση (αυτή των ενδογενών παραγόντων πρόκλησης) είναι η αποφυγή του σημείου του όρκου που δηλώνει πίστη στην πατρίδα από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεΐν Ζεϊμπέκ [Ξάνθης] και Φερχάτ Οζγκιούρ (υπέρ του οποίου έκανε ανοιχτή προεκλογική παρέμβαση το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής) — κατά την ημέρα ορκωμοσίας τους στην νέα Βουλή (28 Μαῒου) — καθώς και η προ ημερών δήλωση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στην Ξάνθη Μπουρχάν Μπαράν: ”Ναι, είμαστε Τούρκοι!”.

 

Δήλωση που προοιωνίζεται κινδύνους περαιτέρω εργαλειοποίησης από την Τουρκία της μουσουλμανικής μειονότητας, πολύ περισσότερο όταν υπάρχει χέρι βοήθειας από φιλότουρκους Ολλανδούς, Γερμανούς και Ιταλούς ”Σαμαρείτες” (βλ. άρθρο του Francesco Zema σε ιταλικό Μέσο επιρροής Άγκυρας – Μάρτιος ’23 – όπου ο αθλητικός ρεπόρτερ (που έχει πάρε δώσε με τη Γερμανία) έκανε αναφορά σε παραβιάσεις δικαιωμάτων και διακρίσεις τις οποίες έχουν υποστεί οι μουσουλμάνοι μειονοτικοί απ’ τις ελληνικές Αρχές (directus.gr), με προφανή στόχο:

 

Με στόχο την εκβιαστική… αναθεωρητική αποσταθεροποίηση του status quo (κατά το γράμμα και πνεύμα της Συνθήκης της Λωζάνης, 1923) στο βορειοανατολικό ”ακρωτήρι” του Ελληνισμού, τη Θράκη, η οποία δέχεται τελευταία μεγάλες πιέσεις παράνομων μεταναστών στην ελληνοτουρκική μεθόριο (βλ. προώθηση μέσω Έβρου σε νησίδα των Μαρασίων 91 γυναικών και παιδιών, απ’ όπου μεταφέρθηκαν σε ελληνικό έδαφος με κινητοποίηση της ΕΜΑΚ, των συνοριοφυλάκων και δυνάμεων της Frontex)…

πηγή