Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος: H φωνή της μεγάλης Ελλάδας που αντηχεί ακόμα δυνατά στις καρδιές μας

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος: Σε αυτά τα αγριεμένα χρόνια που διανύουμε, πόσες και πόσες φορές έχουμε φέρει στο νου μας τον μακαριστό Χριστόδουλο! Πόσες και πόσες φορές τον έχουμε επικαλεστεί σε σοβαρά ζητήματα που αφορούν τον τόπο μας!

 

«Που είσαι Χριστόδουλε!»  

«Αχ και να ζούσε ο Χριστόδουλος σήμερα!»  

«Καλά τα έλεγε ο Χριστόδουλος!

 

Σκέψεις και λόγοι που όλοι μας έχουμε συναναστραφεί και όλοι μας έχουμε εκφράσει. Πέρασαν 15 ολόκληρα χρόνια από την κοίμηση του και η μνήμη του όχι μόνο δεν ξεθωριάζει στη θύμηση του λαού, άλλα φαντάζει ολοένα και πιο ζωντανή όσο δυσκολεύουν οι καιροί.  

 

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ήταν και παραμένει ένας δικός μας άνθρωπος. «Είμαι ο Χριστόδουλος σας», είχε πει και η φράση του ακόμα αντηχεί στις μέρες μας.  

 

Όχι μόνο οι φιλακόλουθοι χριστιανοί άλλα και πολλοί άνθρωποι που κείνται μακράν της Εκκλησίας, αναγνωρίζουν σήμερα στο πρόσωπο του Χριστόδουλου έναν χαρισματικό και αλησμόνητο ποιμένα. Μπορεί να έμεινε μονάχα εννέα χρόνια και εννέα μήνες στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, άλλα κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στην πατρίδα μας. Λεβέντικη ψυχή, γνήσιος πατριώτης, ευρυμαθής, ευφυέστατος, αεικίνητος, επικοινωνιακός, με χαρισματικό λόγο, με ενωτικό πνεύμα, ασυμβίβαστος και διορατικός.  

 

Ο Χριστόδουλος είχε ένα αστείρευτο χάρισμα να μεταδίδει στους Έλληνες όραμα, ελπίδα, μαχητικό πνεύμα, δύναμη για αντίσταση σε κάθε τέχνασμα των πονηρών καιρών. Είχε ένα ποιμαντικό τάλαντο να συντονίζει τους Έλληνες με το αέναο κάλεσμα της Ρωμιοσύνης. Ήταν ένας εκκλησιαστικός ηγέτης που με ποικίλους τρόπους ψήλωνε το ανάστημα των Ελλήνων και τους καλούσε να ανταποκριθούν σε όσα η ιστορία επιτάσσει.  

 

Έφερε την κοινωνία πιο κοντά στην Εκκλησία και καλοδέχθηκε με μια μεγάλη αγκαλιά όσους πέρασαν το κατώφλι της. Ξανασύστησε την Ορθοδοξία στην σκορπισμένη νεολαία και με φρέσκια πνοή στην προσέγγιση του λαού έκανε τους νέους κοινωνούς στο μεγαλείο της Ορθόδοξης πίστης.  

 

Είχε την παρρησία να μιλά για όλα τα εθνικά και κοινωνικά θέματα χωρίς διπλωματίες και αποστειρωμένους καθωσπρεπισμούς. Τάραζε τα νερά της επικαιρότητας με κάθε του λόγο. Έλεγε τα πράγματα με το όνομα τους και πολεμήθηκε σκληρά από το κατεστημένο για τις παρεμβάσεις του στα δημόσια πράγματα.  

 

Στο ανυποχώρητο όραμα του, δεν διανοούνταν μια Εκκλησία που θα στεκόταν ως παθητικός θεατής της κοινωνίας, γι’ αυτό και την έκανε πρωταγωνιστή των πραγμάτων και ρυθμιστή εξελίξεων. Γι’ αυτό το λόγο χτυπήθηκε λυσσαλέα από κέντρα εξουσίας που ήθελαν μανιωδώς να εξοστρακίσουν την Εκκλησία από το δημόσιο γίγνεσθαι.  

 

Ο Χριστόδουλος όμως ποτέ δεν θέλησε μια Εκκλησία που να επιζητεί οποιουδήποτε είδους εξουσία, άλλα να στέκεται ως φιλόστοργη μάνα του λαού και ως θεματοφύλακας των ελληνορθόδοξων αξιών. Και αν ως άνθρωπος είχε τα λάθη του και τις αδύναμες στιγμές του, πάντως η ίδια η ιστορία τον δικαίωσε και τον κατέταξε στις λαμπρές εκκλησιαστικές προσωπικότητες που σημάδεψαν τον τόπο.  

 

Πολλοί λόγοι του μακαριστού Χριστόδουλου αποδεικνύονται προφητικοί και επίκαιροι σήμερα, και αυτό αποδεικνύει το πόσο μακριά έβλεπε με την κοφτερή ματιά του, ως ποιμένας που αγρυπνούσε για τους επερχόμενους κινδύνους. Κάθε επικριτικός λόγος του για τα σχέδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων, είναι φωτεινός οδηγός για όσα δυσοίωνα γεγονότα βιώνουμε στην εποχή μας. Ιδιαίτερα όσα προέβλεπε για τον πόλεμο των σκοτεινών δυνάμεων εναντίον της Ορθοδοξίας, της ιστορίας, της γλώσσας, της ελληνικής παιδείας και της ελευθερίας μας, είναι σαν να έχουν γραφτεί σήμερα.  

 

Στα χρόνια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, ο Χριστόδουλος είναι ο Αρχιεπίσκοπος που ταυτίστηκε περισσότερο με το πνεύμα της μεγάλης, της περήφανης, της απροσκύνητης Ελλάδας. Αν μπορούσαμε να δώσουμε στην Ελληνορθοδοξία μια φωνή για να εκφραστεί, αυτή σίγουρα θα ήταν του μακαριστού Χριστόδουλου.

 

πηγή