ΠΕΡΙ ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΙΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΕΣ ΟΡΔΕΣ (μέρος Α)

Ιμάμης με σπαθί κηρύττει το Κοράνι στην συλημένη Χριστιανική Βυζαντινή εκκλησία μας της ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ, την ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ.

 

Α΄ Μέρος.

 

Επιμέλεια – Έρευνα από Μ.Ρ. και Π.Β. 

 

«Είμαστε οι βοηθοί του Αλλάχ και οι βεζύρηδες του Αγγελιοφόρου του. Πολεμούμε τον κόσμο μέχρι που να πιστέψουν στον Αλλάχ. Όποιος πιστέψει στον Αλλάχ και στον Αγγελιοφόρο του έχει εξασφαλίσει τη ζωή του και τα υπάρχοντά του από μας. Όσο για κείνον που δεν πιστεύει, θα τον πολεμήσουμε για πάντα για τον σκοπό του Αλλάχ. Ο φόνος του είναι μικρό πράγμα για μας» Σούρα (9: 69).» «Φονεύετε τους απίστους όπου και αν τους βρίσκετε» (2: 190-193 )
 

«Θυμηθείτε ότι ο Κύριός σας ενέπνευσε τους αγγέλους (με το μήνυμα): “Είμαι μαζί σας δώστε αντοχή στους Πιστούς. Θα σπείρω τον τρόμο στις καρδιές των απίστων. Τσακίστε τους λαιμούς τους, και σακατέψτε τα ακροδάχτυλά τους”» (8: 12). – «Όταν συναντάτε τους απίστους (στη μάχη), τσακίστε τούς λαιμούς τους· αργότερα, όταν θα τους έχετε πλήρως καθυποτάξει, δέστε τους γερά» (47: 4). – «Πολεμήστε εκείνους που δεν πιστεύουν στον Αλλάχ, ούτε στην Ημέρα της Κρίσεως, ούτε θεωρούν απαγορευμένο εκείνο που έχει απαγορεύσει ο Αλλάχ και ο Αγγελιοφόρος του, ούτε παραδέχονται τη θρησκεία της Αλήθειας, (ακόμη κι αν είναι) απ’ τους ανθρώπους του Βιβλίου (χριστιανοί και Εβραίοι) μέχρις ότου πληρώσουν το φόρο υποταγής, κι αισθάνονται καθυποταγμένοι» (9: 29).
 

ΠΕΡΙ ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΙΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΕΣ ΟΡΔΕΣ.
 

Ενδεικτικά παλαιότερα ενημερωτικά άρθρα.. 

Αναδημοσίευση

 

Η κατάρα του Ισλάμ
 

Στη μετά την Αλ Κάιντα εποχή και από την εμφάνιση του ISIS στο προσκήνιο, ο δυτικός κόσμος, αλλά και χώρες του τρίτου κόσμου, όπως η Συρία και το Ιράκ και φυσικά η Νιγηρία, έχουν πληγεί απευθείας από τον ISIS, από οργανώσεις που σχετίζονται με το δίκτυο του λεγόμενου ισλαμικού κράτους και από μεμονωμένους φανατικούς ισλαμιστές, τους επονομαζόμενους «μοναχικούς λύκους». 

 

Δεν μπορεί κανείς να λησμονήσει τους αποκεφαλισμούς, τις μαζικές δολοφονίες Κούρδων, Ιρακινών, Σύρων και άλλων, τις απαγωγές και τις φρικαλεότητες στη Νιγηρία από την Μπόκο Χαράμ και, βεβαίως, τα τρομοκρατικά κτυπήματα στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Γερμανία και την Αγγλία. Στη δε Μέση Ανατολή στόχος είναι να μη μείνει ούτε ένας χριστιανός. Διωγμοί, καταστροφές, δολοφονίες και εκφοβισμοί είναι πια καθημερινό φαινόμενο στους Αγίους Τόπους. Το σύμβολο δε του Σταυρού είναι πια, για τους φανατικούς μουσουλμάνους, το σύμβολο του διαβόλου. 

 

Το πλέον πρόσφατο περιστατικό είναι η κατάρριψη ρωσικού ελικοπτέρου, που είχε μόλις μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στο Χαλέπι της Συρίας, κι οι εικόνες εξανδραποδισμού του ρωσικού πληρώματος. 

 

Το τελευταίο περιστατικό είναι ακόμη μια τρανή απόδειξη ότι οι φανατικοί ισλαμιστές δεν υπολογίζουν τη ζωή των ανθρώπων και ασεβούν επί νεκρών, κάτι που στην αρχαία Ελλάδα εθεωρείτο η χείριστη ύβρις. Ο φανατισμός και η αποκτήνωση των φανατικών μουσουλμάνων είναι εκτός ορίων προ πολλού. 

 

Το σημειώσαμε ξανά, θα μας επιτρέψετε να το επαναλάβουμε: Δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες, αλλά όλοι σχεδόν οι τρομοκράτες είναι μουσουλμάνοι. 

 

Αυτή η αναφορά συμπυκνώνει το νόημα όλων όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη και σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Πόσο όμως ένοχος είναι και ο χριστιανικός κόσμος, παρόλο που η θρησκεία μας έχει θεμέλιο την αγάπη; Πόσο ένοχοι είμαστε στην επικράτηση αυτού του θρησκευτικού εκτρώματος, που αυξάνεται και πληθύνεται; Η καταπίεση, η εκμετάλλευση των μουσουλμανικών χωρών από τη Δύση ίσως να επέφεραν την επιτάχυνση και τη δυσκολία ωρίμανσης αυτής της θρησκείας. 

 

Σίγουρα, δεν είναι τρομοκράτες όλοι όσοι ασπάζονται τον μουσουλμανισμό, πλην όμως αυτή η θρησκεία εμπεριέχει στη διδασκαλία της σπέρματα, τα οποία, όταν εμποτιστούν με φανατισμό, καταλήγουν στη βία, στη βαρβαρότητα, στη φρίκη. 

 

Περισσότερα γενεσιουργά στοιχεία βίας υπάρχουν στα διάφορα δόγματα του μουσουλμανισμού. 

 

Το «διά πυρός και σιδήρου», δηλαδή ο βίαιος προσηλυτισμός στο Ισλάμ, αυτά που εφήρμοσαν οι οπαδοί του Μωάμεθ, δεν είναι ούτε μύθος, ούτε προπαγάνδα. Αυτή, δυστυχώς, είναι η ιστορική αλήθεια για να αντανακλά τον λυσσαλέο επεκτατισμό του μουσουλμανισμού. 

 

Είναι αλήθεια ότι και ο χριστιανισμός χρησιμοποιήθηκε από κάποιους, σε κάποιες ιστορικές περιόδους, για να επιβάλει πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Όμως, ήταν κατάχρηση, επιτηδευμένη παρερμηνεία της διδασκαλίας του χριστιανισμού, δεν ήταν εκμετάλλευση διδαχών, όπως γίνεται με τον μουσουλμανισμό. 

 

Γι’ αυτό, όσοι παραπέμπουν σε σκοτεινές περιόδους, όπως παραδείγματος χάρη τον σκοταδισμό του Μεσαίωνα, για να παραλληλίσουν το Ισλάμ με τον χριστιανισμό, απλώς παραποιούν την ιστορία, την αλήθεια και επιδιώκουν να δικαιολογήσουν τον ψευτοαθεϊσμό τους. 

 

Το Ισλάμ έχει δείξει το πραγματικό του πρόσωπο. Και εύλογα, μπορεί να χαρακτηριστεί ως κατάρα της σύγχρονης εποχής. 

 

Και αν αυτό δεν γίνει κατανοητό από την Ευρώπη και γενικότερα τον δυτικό κόσμο, τότε η απειλή θα μεγαλώνει και η κατάρα θα εξαπλώνεται, ως επιδημία. 

 

Δεν ανέμενε το Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης από τους υποκριτές που κυβερνούν την Ευρωπαϊκή Ένωση και μεγάλες χώρες της Ευρώπης να αντιμετωπίσουν το Ισλάμ ως κατάρα. Αυτοί, τοποθετούν πάνω απ’ όλα, από την ασφάλεια των χωρών τους και των πολιτών τους, το οικονομικό συμφέρον και τα κέρδη από χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Τουρκία, χώρες δηλαδή που προάγουν τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και βοηθούν τον ISIS.
 

Αναμένουμε από τους Ευρωπαίους πολίτες να κατανοήσουν πού οδηγούν οι ηγέτες τους και να τους εξοστρακίσουν πολιτικά. 

Αναμένουμε από τον πολιτισμένο κόσμο να πολεμήσει αυτήν την κατάρα και να την ξεριζώσει.
Να πολεμήσει τους βάρβαρους με όπλα.
Να επιδιώξει να γαλουχήσει αυτούς που φιλοξενεί -και δεν είναι τρομοκράτες- με την ιδέα του σεβασμού της ζωής, της ισότητας γυναικών και ανδρών, των παιδιών, του σεβασμού των πεποιθήσεων του καθενός. 

 

Και όσοι δεν είναι πρόθυμοι να σεβαστούν τις αρχές, τις αξίες και τα ήθη των χωρών που ζουν, να επιστρέφουν στις χώρες τους. 

Έτσι, η κατάρα θα μετατραπεί σε -απλώς- μια άλλη θρησκεία. 

 

Αν δεν το πράξουμε όλοι, αν δεν αντιμετωπίσουμε το Ισλάμ με σοβαρότητα και σκληρότητα, θα επαληθευθεί ο Γάλλος Μαλρώ, ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα είναι πόλεμος των θρησκειών, διαψεύδοντας έτσι τον S. Huntigton ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα είναι μεταξύ Πολιτισμών. Η ακόμα και για την εκμετάλλευση του νερού. 

 

ΚΡΙΝΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ 

Πρόεδρος Κινήματος Ελληνικής Αντίστασης (ΚΕΑ) Κύπρου 

 

- ΤΟ ΙΣΛΑΜ… ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΛΗΘΥΝΕΤΑΙ – ΣΕ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΣΤΕΡΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
 

Δημοσιεύτηκε από το Greek American News Agency
 

Μέσα στα επόμενα 50 χρόνια, η μουσουλμανική θρησκεία θα είναι η πολυπληθέστερη στον κόσμο, εκτοπίζοντας τον χριστιανισμό από την πρώτη θέση. 

 

Οσοι μιλούν, όμως, για μια «δημογραφική τζιχάντ», δηλαδή για μια πολιτικά υποκινούμενη στρατηγική για την επικράτηση του Ισλάμ, μάλλον βιάζονται να εξάγουν συμπεράσματα. 

 

Οπως αποκαλύπτει έρευνα του έγκριτου Ινστιτούτου Pew, υπάρχουν βάσιμοι βιολογικοί και κοινωνικοπολιτικοί λόγοι που οδηγούν σε αυτό το αποτέλεσμα και σχετίζονται άμεσα με τη γήρανση του πληθυσμού στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες, αλλά και τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Σύμφωνα με την έρευνα, που πραγματοποιήθηκε σε 234 κράτη και περιοχές του πλανήτη, το αργότερο το 2070, το Ισλάμ, που σήμερα έχει 1,57 δισ. πιστούς, θα ξεπεράσει τον Χριστιανισμό, που σήμερα είναι η πιο διαδεδομένη θρησκεία με 2,26 δισ. πιστούς σε όλο τον κόσμο. 

 

Ο κυριότερος λόγος γι’ αυτή την εξέλιξη είναι ο υψηλός ρυθμός γεννήσεων στις μουσουλμανικές κοινωνίες, που αυτήν τη στιγμή φτάνει τα 3,1 παιδιά ανά γυναίκα, τη στιγμή που στην Ευρώπη ο αριθμός των γεννήσεων πέφτει δραματικά. 

 

«Δυναμικές περιοχές»
 

Ταυτόχρονα, οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί είναι συγκεντρωμένοι σε εκείνα τα σημεία του πλανήτη που αναπτύσσονται πληθυσμιακά περισσότερο, είναι δηλαδή οι αποκαλούμενες «δυναμικές περιοχές», όπως η υποσαχάρια Αφρική και η νοτιοανατολική Ασία. 

 

«Οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί βρίσκονται στις χώρες που αναπτύσσονται ταχύτερα», εξηγεί ο διευθυντής του Ινστιτούτου Pew, υπεύθυνος για τη μελέτη των θρησκειών, Αλαν Κούπερμαν, και αναφέρεται σε κράτη όπως η Νιγηρία, το Πακιστάν, η Ινδονησία και η Ινδία. 

 

Σύμφωνα με την πρόβλεψη του Ινστιτούτου, παρότι στην Ινδία αυτήν τη στιγμή η πλειονότητα του πληθυσμού είναι ινδουιστές, το 2050 θα υπάρχουν 310 εκατομμύρια μουσουλμάνοι, δηλαδή περισσότεροι από ό,τι στο γειτονικό Πακιστάν. Ο αριθμός, εξάλλου, των χωρών με χριστιανική πλειοψηφία θα μειωθεί από 159 σε 151. Μόνο στις ΗΠΑ, το Ισλάμ θα εκτοπίσει τον Ιουδαϊσμό από τη θέση της δεύτερης πολυπληθέστερης θρησκείας. 

 

Συρρίκνωση 

 

Και στην Ευρώπη ισχύει κάτι ανάλογο, καθώς η Γηραιά Ηπειρος θα είναι η μοναδική που θα δει τον πληθυσμό της να συρρικνώνεται κατά 100 εκατομμύρια πολίτες μέχρι το 2050. Eκείνη τη χρονιά η Βρετανία θα έχει τη μεγαλύτερη μουσουλμανική κοινότητα στην Ευρώπη με 7,76 πιστούς, ακολουθούμενη από τη Γαλλία με 7,54 εκατομμύρια. 

 

Τα νούμερα είναι εντυπωσιακά: το 2050 αναμένεται ότι στη Γη θα ζουν 9,3 δισ. άνθρωποι, εκ των οποίων τα 2,8 δισ. θα είναι μουσουλμάνοι και τα 2,9 δισ. χριστιανοί. Βάσει της δημογραφικής της δυναμικής, αυτό σημαίνει ότι η μουσουλμανική κοινότητα θα έχει αυξηθεί μέχρι τότε κατά 73%, ενώ η χριστιανική κατά 35%. 

 

Σημαντικό ρόλο, εξάλλου, παίζει και η επίδραση που έχει η πολιτική του ενός παιδιού στην Κίνα, που θα μπορούσε να επηρεάσει τις παγκόσμιες ισορροπίες σε ό,τι αφορά την κατανομή των θρησκειών. Επιπλέον, οι ισλαμικές κοινωνίες είναι πολύ νεότερες κατά μέσον όρο από τις γηράσκουσες χριστιανικές. 

 

Για παράδειγμα, στο Ιράν, το 70% των 75 εκατομμυρίων κατοίκων είναι κάτω των 25 ετών, ενώ ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 27 χρόνια. Αντίστοιχα, ο μέσος όρος ηλικίας του πληθυσμού στη Γερμανία είναι τα 43,7 χρόνια, ενώ στην Ιαπωνία, που αντιμετωπίζει ακόμη μεγαλύτερο δημογραφικό πρόβλημα, φτάνει τα 46,5 έτη. 

 

ΤΑΣΗ Ο ΑΘΕΪΣΜΟΣ
 

106 εκατ. χριστιανοί θα εγκαταλείψουν την πίστη τους 

 

Η επιβολή αθεϊστικών διδαγμάτων από την νέα τάξη πραγμάτων και η χαλαρή σχέση που έχουν οι χριστιανοί με τη θρησκεία τους παίζει και εκείνη τον ρόλο της, η οποία και πάλι σχετίζεται με κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Σύμφωνα με τις προβλέψεις των ερευνητών, αναμένεται ότι μέχρι το 2050 θα έχουν εγκαταλείψει την πίστη τους 106 εκατομμύρια χριστιανοί, ενώ θα προστεθούν μόνο 40 εκατομμύρια μέσω προσηλυτισμού. Υπολογίζεται ότι 61 εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα ανήκουν πλέον σε καμιά θρησκεία, και στα μέσα του αιώνα, το 23% των Ευρωπαίων θα είναι άθεοι. 

 

ΗΠΑ – Ευρώπη 

 

Η τάση προς τον αθεϊσμό είναι έντονη στις χώρες που έχουν πολύ χαμηλά ποσοστά γεννήσεων και υψηλό ρυθμό κοινωνικοοικονομικών μεταβολών, δηλαδή στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και την Ιαπωνία. Αντιθέτως, σε πολλές ισλαμικές χώρες η εγκατάλειψη της θρησκείας τιμωρείται ακόμη και με θάνατο. Οπότε, οι ερευνητές δεν υπολογίζουν ότι θα υπάρξουν «απώλειες», αλλά 3 εκατομμύρια επιπλέον μουσουλμάνοι μέσω προσηλυτισμού. 

 

Ινδουιστές
 

Η εικόνα των υπόλοιπων εκ των πιο διαδεδομένων θρησκειών είναι: Οι ινδουιστές ανά τον κόσμο θα αυξηθούν, σύμφωνα με το Pew και θα φτάσουν τα 1,4 δισεκατομμύρια από 900 εκατομμύρια που είναι σήμερα, ενώ και ο Ιουδαϊσμός θα δει τους πιστούς του να αυξάνονται κατά 2 εκατομμύρια και να φτάνουν τα 16,1 εκατομμύρια από τα 14 που είναι σήμερα. Οι βουδιστές αναμένεται να διατηρήσουν τα σημερινά τους μεγέθη, δηλαδή να παραμείνουν στα περίπου 487 εκατομμύρια. 

 

Πηγή: Το Έθνος – Μ. Αδαμίδου  

 

- Ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ευρώπης θα αυξηθεί έως το 2050!  

 

Από Euronews  

 

Το ποσοστό των μουσουλμάνων στον ευρωπαϊκό πληθυσμό μπορεί να φθάσει από το 7,4% έως το 14% έως το 2050, έναντι 4,9% το 2016, σύμφωνα με έρευνα του ινστιτούτου Pew που δημοσιοποιήθηκε σήμερα και διενεργήθηκε στη βάση τριών σεναρίων μετανάστευσης: μηδενική, μεσαία και ισχυρή.  

 

Το ανεξάρτητο αμερικανικό ινστιτούτο δημοσίευσε τις προβολές του για μια περιοχή που περιλαμβάνει τις 28 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (της Βρετανίας περιλαμβανομένης) αλλά και τη Νορβηγία και την Ελβετία.  

 

Τρία σενάρια για τη μεταναστευτική ροή εξετάστηκαν από το Pew, το οποίο εκτιμά πως το ποσοστό των μουσουλμάνων μεταξύ των μεταναστών που έφθασαν στην Ευρώπη από το 2010 έως το 2016 ανέρχεται στο 53%. 

 

Στο πρώτο (μηδενική μετανάστευση), που υποθέτει μια άμεση και μόνιμη διακοπή της μετανάστευσης, ακόμη και της τακτικής, προς τις χώρες αυτές, προβλέπεται πως ο μουσουλμανικός πληθυσμός θα αυξηθεί από το 4,9% στα μέσα του 2016 στο 7,4% των κατοίκων των χωρών αυτών το 2050. Το Pew εξηγεί αυτή την εξέλιξη από το γεγονός πως «οι μουσουλμάνοι είναι πιο νέοι (13 ετών κατά μέσο όρο) και έχουν υψηλότερο δείκτη γεννητικότητας (περίπου ένα παιδί παραπάνω ανά γυναίκα) σε σχέση με τους άλλους Ευρωπαίους». 

 

Tο δεύτερο σενάριο (μεσαία μετανάστευση) βασίζεται στη συνέχιση της νόμιμης μετανάστευσης που καταγράφεται στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια αλλά προϋποθέτει ότι θα σταματήσει η άφιξη μεταναστών που ζητούν άσυλο στην Ευρώπη. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, οι μουσουλμάνοι θα αποτελούν το 11,2% του ευρωπαϊκού πληθυσμού το 2050. PEW CENTER. 

 

Τέλος, το τρίτο σενάριο (ισχυρή μετανάστευση) προβλέπει πως η πολύ σημαντική αύξηση των εκτοπισμένων που παρατηρήθηκε το 2014-2016 συνεχίζεται με αυτό τον ρυθμό έως το 2050, με αποτέλεσμα το ποσοστό των μουσουλμάνων πολιτών να φθάσει το 14% του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Ένα ποσοστό που είναι σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από το σημερινό, αλλά «σημαντικά μικρότερο» εκείνο των χριστιανών και των «άθρησκων» μαζί, σημειώνει το ινστιτούτο. 

 

Οι μουσουλμάνοι της Γαλλίας, που εκτιμώνται από το Pew σε 5,7 εκατομμύρια το 2016 (8,8% του πληθυσμού), θα συνεχίσουν να αποτελούν την πρώτη μουσουλμανική κοινότητα της Ευρώπης με την υπόθεση της «μηδενικής μετανάστευσης» (8,6 εκατομμύρια, 12,7%). Θα είναι 12,6 εκατομμύρια (17,4%) με το μεσαίο σενάριο και 13,2 εκατομμύρια (18%) με το σενάριο της ισχυρής μετανάστευσης. 

 

Μόνο με αυτό τον τρόπο ο πληθυσμός των 30 χωρών (520,8 εκατομμύρια κάτοικοι το 2016) δεν θα μειωνόταν, σύμφωνα με το Pew: θα έφθανε τα 538,6 εκατομμύρια κατοίκους έναντι 516,9 εκατομμυρίων στην υπόθεση των μεσαίων ροών και 481,7 εκατομμυρίων στην υπόθεση της «μηδενικής μετανάστευσης». 

 

16 Μαρτίου 1964: Το καίριο πλήγμα στον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης
 

Οι μαζικές απελάσεις του 1964 που σχεδιάστηκαν πολλά χρόνια νωρίτερα, περιμένοντας την υλοποίηση τους «την κατάλληλη στιγμή». 

 

Λεωνίδας Κουμάκης, Αρθρογράφος
Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) 

 

Ο Ελληνισμός της Κωνσταντινούπολης αποτελεί το τραγικό θύμα μιας ψυχρής, μεθοδικής και μακροπρόθεσμης στρατηγικής του Τουρκικού Κράτους, της έλλειψης αντίδρασης της Ελλάδος αλλά και την αδιαφορία των χωρών που συνυπέγραψαν το 1923 την Συνθήκη της Λωζάνης (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Ιαπωνία, Σερβία, Ρουμανία). 

 

Η Τουρκία υπέγραψε την συνθήκη της Λωζάνης χωρίς να έχει την παραμικρή πρόθεση να παρέχει την συμφωνημένη προστασία στους Έλληνες χριστιανούς που παρέμειναν στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο. Αυτό βέβαια δεν επηρέασε καθόλου την απόφαση της να αξιοποιήσει πλήρως την Συνθήκη για την «προστασία» και τον πολλαπλασιασμό των μουσουλμάνων που απέμειναν στην Ελληνική Θράκη. 

 

Στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, τα δύο νησιά Ίμβρος & Τένεδος με 92% χριστιανικό πληθυσμό, προσφέρθηκαν από τον Λόρδο Κώρζον σαν «δώρο» στην Τουρκία με την προϋπόθεση να απολαμβάνουν καθεστώς αυτονομίας, με δική τους αστυνομία και τοπική κυβέρνηση (άρθρο 14 Συνθήκης). Οι λόγοι ήταν «γεωπολιτικοί», επειδή τα δύο νησιά βρίσκονται κοντά στην είσοδο των Δαρδανελίων ελέγχοντας πλήρως την διέλευση πλοίων από και προς τον Βόσπορο και την Μαύρη θάλασσα. 

 

Η Τουρκία απέδειξε και αποδεικνύει συνεχώς την διαχρονική της πρόθεση αφ΄ ενός μεν να περιφρονεί όλες τις υποχρεώσεις που ανέλαβε από την Συνθήκη της Λωζάνης, αφ΄ ετέρου δε να απαιτεί φορτικά, όποτε εκτιμά ότι την συμφέρει, από όλους τους άλλους να την τηρούν με ευλάβεια! 

 

Η θεμελίωση των παραπάνω στηρίζεται στα γεγονότα που ακολούθησαν τα 96 μέχρι σήμερα χρόνια που μεσολάβησαν από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, όπως π.χ. 

 

Ο νόμος 2007/11ης Ιουλίου 1932 με τον οποίο απαγορεύτηκαν 26 επαγγέλματα στους ξένους (Έλληνες) υπηκόους προκειμένου να υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν την Τουρκία – όπως ακριβώς έκαναν περισσότεροι από 10.000 Έλληνες χριστιανοί! Ο νόμος ίσχυσε για 70 χρόνια και καταργήθηκε μόλις το 2003! 

 

Η πισώπλατη μαχαιριά της «ουδέτερης Τουρκίας» όταν ξέσπασε ο Δεύτερος Παγκόσμιος και η Ελλάδα βρέθηκε υπό Γερμανική κατοχή μαχόμενη για τα ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας. (Επιστράτευση 20 ηλικιών της αφρόκρεμας των νεαρών χριστιανών και η αποστολή τους στα βάθη της ανατολής για καταναγκαστικά έργα (1941) και η επιβολή του ρατσιστικού και εξοντωτικού «έκτακτου φόρου περιουσίας» (1942) για την αρπαγή των περιουσιών Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων. 

 

Το φονικό πογκρόμ εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης την νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου 1955. 

 

Και φυσικά οι μαζικές απελάσεις του 1964 που σχεδιάστηκαν πολλά χρόνια νωρίτερα, περιμένοντας την υλοποίηση τους «την κατάλληλη στιγμή». 

 

Το μυστικό διάταγμα, με αριθμό 6/3801/1964, που θα εφάρμοζαν τα Τουρκικά δικαστήρια για ολόκληρες δεκαετίες ήταν ήδη έτοιμο προ πολλού. Απαγόρευε σε όλα τα πρόσωπα Ελληνικής ιθαγένειας, την μεταβίβαση της κυριότητος των ακινήτων τους και άλλων εμπράγματων δικαιωμάτων καθώς και κάθε άλλη πράξη που θα είχε σαν συνέπεια την μεταβίβαση των παραπάνω δικαιωμάτων. Επί πλέον δέσμευε υπέρ του Τουρκικού Δημοσίου κάθε τίμημα, πρόσοδο ή εισόδημα που έφεραν τα ακίνητα αυτά καθώς και όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς των Ελλήνων υπηκόων! 

 

Οι επίσημες κατηγορίες και τα «εγκλήματα» που θα φόρτωναν στα θύματα τους, ήταν και αυτά έτοιμα: «Κατασκοπεία σε βάρος της Τουρκίας» και «αποστολή οικονομικής βοήθειας στην Κύπρο»! 

 

Το σχέδιο περιελάβανε ακόμα την υπ΄ αριθμόν 35/1964 μυστική απόφαση της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας με την οποία καθορίστηκαν οι λεπτομέρειες του eritme programi, δηλαδή ενός προγράμματος εξόντωσης του Ελληνικού πληθυσμού των νησιών Ίμβρος και Τένεδος, ο οποίος από 92% του συνολικού πληθυσμού που ήταν το 1923, σήμερα μειώθηκε σε λιγότερο από 1%, μετά την πλήρη εφαρμογή του προγράμματος αυτού! 

 

Έτσι, από τους πρώτους μήνες του 1964, η Τουρκική κυβέρνηση, έχοντας έτοιμο το επόμενο βήμα του μακροπρόθεσμου σχεδίου εκδίωξης των χριστιανικών πληθυσμών από την Τουρκία, άρχισε να δημιουργεί με αλλεπάλληλα, κατευθυνόμενα δημοσιεύματα ένα εκρηκτικό, ανθελληνικό κλίμα στις Τουρκικές λαϊκές μάζες. Οι δρόμοι της Κωνσταντινούπολης γέμισαν με συνθήματα «Vatandas Turkce Konus», δηλαδή «Πολίτη μίλα Τουρκικά», ώστε να αποτελεί εύκολη υπόθεση η εφαρμογή του δρακόντειου νόμου περί «εξύβρισης του Τουρκισμού» που ίσχυε στην Τουρκία από την δεκαετία του 1930. Όποιος τολμούσε να μιλήσει Ελληνικά σε δημόσιους χώρους, κινδύνευε να κατηγορηθεί ότι έβριζε την Τουρκία! 

 

Διαδοχικές καμπάνιες που συντηρούσαν το κλίμα, στόχευαν στον οικονομικό αποκλεισμό των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης με έντονα ανθελληνικά συνθήματα: «Οι Ρωμιοί είναι τα μικρόβια που κυκλοφορούν ανάμεσα μας», «Μην τρέφεις κοράκια που θα σου βγάλουν τα μάτια» ή «Κάθε γρόσι στον Ρωμιό γίνεται σφαίρα στους Τούρκους της Κύπρου». 

 

Την 16η Μαρτίου 1964, όταν πλέον το κλίμα είχε προετοιμαστεί κατάλληλα, η Τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε την καταγγελία της Σύμβασης περί Εγκατάστασης, Εμπορίου και Ναυτιλίας που είχαν υπογράψει οι Μουσταφά Κεμάλ και Ελευθέριος Βενιζέλος το 1930. Αιφνιδιαστικά και μονομερώς. 

 

Η «καταγγελία» βέβαια ήταν η αφορμή, το «φύλλο συκής» που χρησιμοποίησε η Τουρκία για να εκδιώξει με απάνθρωπες και συνοπτικές διαδικασίες περισσότερους από 40.000 Έλληνες χριστιανούς της Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι προστατευόταν απόλυτα από το άρθρο 2 της Σύμβασης «Περί της Ανταλλαγής των Ελληνικών και Μουσουλμανικών Πληθυσμών», η οποία αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος της Συνθήκης της Λωζάνης! 

 

Με το σύνθημα της «καταγγελίας» της Ελληνοτουρκικής συμφωνίας του 1930, τέθηκαν σε εφαρμογή όλα όσα είχαν προετοιμαστεί: 

 

Άρχισε την λειτουργία του το τέταρτο ειδικό γραφείο της Τουρκικής Ασφάλειας για να «αναλάβει» όσους Έλληνες υπηκόους ζούσαν στην Τουρκία. Άλλωστε είχε ήδη αποκτηθεί κάποια εμπειρία, με την σποραδική απέλαση 50 περίπου προσωπικοτήτων της Ελληνικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης, αμέσως μετά το πογκρόμ του 1955 και μέχρι το 1962. 

 

Οι Τουρκικές εφημερίδες άρχισαν να δημοσιεύουν καταλόγους με ονόματα Κωνσταντινουπολιτών που «αποτελούσαν εθνικό κίνδυνο για την Τουρκία» και έπρεπε να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και την χώρα μέσα σε 24 ώρες. Αργότερα, επειδή ήταν πρακτικά αδύνατη η εφαρμογή του σχεδίου εντός 24 ωρών, η προθεσμία επεκτάθηκε πρώτα σε δύο και μετά σε επτά ημέρες. 

 

Κάθε Έλληνας που έπρεπε να εγκαταλείψει την Τουρκία, έπαιρνε μια ειδοποίηση να εμφανιστεί αμέσως στο τέταρτο ειδικό γραφείο της Τουρκικής Ασφάλειας. Σε πολλές περιπτώσεις η σύλληψη και η μεταφορά στην Τουρκική Ασφάλεια γινόταν επί τόπου. Εκεί κάθε φάκελος «κατηγορουμένου» ενημερωνόταν με νέες φωτογραφίες, μετρήσεις ύψους και βάρους, καταγραφή χρωμάτων ματιών και μαλλιών, αποτυπώματα και άλλες λεπτομέρειες προσωπικών δεδομένων. Ταυτόχρονα, κάθε «κατηγορούμενος» έπρεπε απαραίτητα να υπογράψει και ένα έγγραφο με το οποίο «ομολογούσε» όλες ανεξαιρέτως τις κατηγορίες που του απέδιδαν οι Τουρκικές αρχές. 

 

Όσοι αρνήθηκαν να υπογράψουν φυλακιζόταν μέχρι να αλλάξουν γνώμη. Αυτά που υπέστησαν όμως, έκαναν όλους τους άλλους να μην τολμούν να ζητήσουν ούτε καν να διαβάσουν τι θα υπογράψουν και πολύ περισσότερο, να ζητήσουν κάποιο αντίγραφο αυτών που υπέγραφαν. 

 

Αρκούσε μέσα σε μια ολόκληρη οικογένεια ένα μόνο πρόσωπο να έχει Ελληνική υπηκοότητα, για να υποχρεωθούν όλοι να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες. Οι απελαθέντες ήταν 10.250 περίπου άτομα επισήμως, αλλά οι πραγματικοί απελαθέντες ήταν περισσότεροι από 40.000! 

 

Όσοι έφευγαν, μπορούσαν να πάρουν μαζί τους μόνο προσωπικό ρουχισμό σε δύο βαλίτσες μέχρι 20 κιλά και το ισόποσο των 20 περίπου δολαρίων της εποχής εκείνης. Και μια σφραγίδα στο διαβατήριο τους με κόκκινα γράμματα: «Ο κάτοχος του παρόντος απελαύνεται υπό των Τουρκικών αρχών». 

 

Μεταξύ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που κατηγορήθηκαν από τις Τουρκικές αρχές για «κατασκοπεία σε βάρος της Τουρκίας» και για «αποστολή οικονομικής βοήθειας στην Κύπρο», όπως εμφανιζόταν ανά δεκαήμερο στις λίστες των 150 έως 500 ονομάτων που δημοσίευαν οι Τουρκικές εφημερίδες, περιλαμβανόταν γέροντες και γερόντισσες μεγάλης ηλικίας οι οποίοι σέρνονταν από τα γηροκομεία και τα σπίτια τους για να απελαθούν, τυφλοί που έπρεπε απαραίτητα να συνοδεύονται για να κινηθούν, ανάπηροι πάνω σε αναπηρικά καροτσάκια, άρρωστοι που τους έβγαζαν από τα νοσοκομεία, ακόμα και πεθαμένοι! 

 

Συμπέρασμα: Απέναντι στην μακροπρόθεσμη στρατηγική της Τουρκίας που υλοποιείται σταθερά και ανεξάρτητα από ποιος έχει τον έλεγχο της εξουσίας, η Ελλάδα παραθέτει διαχρονικά μια ευκαιριακή στάση, ανάλογα με τις εμπνεύσεις του εκάστοτε «υπευθύνου». Τελευταίο, χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πρωτοφανής «σύσταση» του πρώην Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών να μην είμαστε… «μονοφαγάδες»! 

 

Η Τουρκία, υπό τον απόλυτο έλεγχο της «Φαμίλιας Ερντογάν», έχοντας πετύχει πλήρως τους στόχους της στον ξεριζωμό του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, όχι μόνο συνεχίζει την προκλητική φίμωση της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης παραβιάζοντας ακόμα και τους δικούς της νόμους , αλλά χύνει και κροκοδείλια δάκρυα για δήθεν «καταπίεση» Ελλήνων πολιτών, μουσουλμάνων το θρήσκευμα, που αυξάνονται και πληθύνονται συνεχώς, μέσα σε ένα καθεστώς πλήρους ελευθερίας! 

 

Οι απελάσεις του 1964, υπήρξαν ένα καίριο πλήγμα της Τουρκίας στον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, αμέσως μόλις παρουσιάστηκε η «κατάλληλη ευκαιρία» που περίμεναν υπομονετικά. Όπως δηλαδή κάνουν διαχρονικά, σε όλα ανεξαιρέτως τα αποφασιστικά τους χτυπήματα εναντίον του Ελληνισμού – και όχι μόνο. 

 

Η διαχρονική έλλειψη μιας σαφέστατης, σταθερής και μακροπρόθεσμης στρατηγικής απέναντι στον κίνδυνο εξ ανατολών, δημιουργεί πλέον μια ορατή και άμεση απειλή για την ακεραιότητα της Ελλάδος. 

 

Ας ευχηθούμε αυτό να γίνει επί τέλους αντιληπτό από την πολιτική και πνευματική ηγεσία της χώρας, πριν θρηνήσουμε άλλη μια εθνική καταστροφή! 

 

Μ.Ρ. και Π.Β. 

 

Συνέχεια στο Β΄Μέρος.