Άρθρο Βασιλικού Διακλαδικού Ιδρύματος Μελετών (Royal United Services Institute) για Ρωσική Εισβολή στην Ουκρανία – Βασικά Στοιχεία (Β μέρος)

συνέχεια από το Α μέρος

4. Ερωτήματα-Κρίσιμα Ζητήματα  

 

Κατόπιν των ανωτέρω πληροφοριών και εκτιμήσεων σχετικά με τις επικείμενες ενέργειες – ιδίως των Ρώσων, οι οποίοι διατηρούν και την πρωτοβουλία των κινήσεων, για την εκτίμηση της τελικής έκβασης εγείρονται τα ακόλουθα ερωτηματικά, που προκύπτουν κυρίως από τη διελκυστίνδα εξελίξεων και εκτιμήσεων.  

 

4.1 Απομένουσα ισχύς των δύο πλευρών  

 

Και οι δύο πλευρές έχουν υποστεί πολύ βαριές απώλειες, τόσο υλικές όσο και σε προσωπικό. Κατά την επιχειρησιακή παύση που σημειώνεται εδώ και δυόμιση περίπου εβδομάδες, και που ενδέχεται να κρατήσει αρκετά περισσότερο, ιδίως στον κρίσιμο τομέα της βορειοανατολικής και ανατολικής Ουκρανίας, οι δύο πλευρές θα επιδιώξουν να ανασυγκροτήσουν και να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους.  

 

Η Ρωσία θα επιδιώξει να εντάξει στις δυνάμεις της κληρωτούς (που αυτή τη στιγμή δεν μπορεί νομότυπα να χρησιμοποιήσει στην Ουκρανία), καθώς και να συμπληρώσει το υλικό που έχει απωλέσει, με άντληση υλικού από τις υπόλοιπες, αρκετά μεγάλες δεξαμενές που διαθέτει. Οι Ρώσοι κληρωτοί είναι σχετικά περιορισμένης μαχητικής ικανότητας, μιας και σύμφωνα με τη ρωσική πολιτική προσωπικού, στις μονάδες οι επαγγελματίες οπλίτες αναλαμβάνουν τους μάχιμους ρόλους και οι κληρωτοί τους βοηθητικούς.  

 

Η Ουκρανία θα επιδιώκει και αυτή να αντικαταστήσει τις απώλειες προσωπικού με επιστράτευση του γενικού πληθυσμού. Αν και προφανώς η Ουκρανία δεν έχει πληθυσμιακό πρόβλημα, η επιστράτευση εντελώς ανεκπαίδευτου προσωπικού θα προσφέρει μάλλον υποδεέστερης ποιότητας προσωπικό, ενώ η μέχρι σήμερα αξιοσημείωτη επίδοση των ουκρανικών δυνάμεων οφείλεται σε έναν πυρήνα προσωπικού που τα τελευταία χρόνια είχε εκπαιδευτεί κατά τα δυτικά πρότυπα, ο οποίος έχει υποστεί βαρύτατες απώλειες και ο οποίος δύσκολα μπορεί να αναπληρωθεί. Από πλευράς υλικού, οι Ουκρανοί θα βασιστούν στη -μεγάλης εκτάσεως- δυτική βοήθεια για την αναπλήρωση απωλειών. Όμως η έκταση της βοήθειας αυτής είναι άγνωστη, και επιπλέον η Ρωσία λαμβάνει πλέον δραστικά (πολεμικά) μέτρα για να παρεμποδίσει την απρόσκοπτη ροή του εφοδιασμού.  

 

Συνολικά, η Ρωσία φαίνεται να είναι σε καλύτερη θέση ως προς την αναπλήρωση της απωλεσθείσας στρατιωτικής ισχύος κατά τις επιχειρήσεις, αν και καμία πλευρά δεν είναι σε πολύ καλή κατάσταση.  

 

4.2 Ρωσική Βιομηχανική Κινητοποίηση  

 

Κρίσιμης σημασίας για την εξέλιξη της επόμενης φάσεως των επιχειρήσεων θα είναι ο βαθμός στον οποίον η κάθε πλευρά θα κατορθώσει να αναπληρώσει τα αποθέματα όπλων που έχει, και κυρίως κατευθυνομένων όπλων. Το ζήτημα αυτό είναι κρίσιμο κυρίως για τη Ρωσία, επειδή αυτή είναι που επιδιώκει, μέσω των κατευθυνομένων όπλων, να επιτύχει τους σκοπούς αποκοπής του εφοδιασμού και των επικοινωνιών των ουκρανικών δυνάμεων και της καταστροφής κέντρων διοικήσεώς τους.  

 

Στο θέμα αυτό, φαίνεται να διεξάγεται ήδη μία διελκυστίνδα μεταξύ της Ρωσίας, η οποία προσπαθεί να προμηθευτεί συγκεκαλυμμένα τα απαραίτητα δυτικά εξαρτήματα προκειμένου να κατασκευάσει τα όπλα που χρειάζεται, ενώ η Δύση προσπαθεί να αποκόψει τη ροή αυτή. Για τους λόγους που αναφέρθηκαν, η αποκοπή της ροής δεν είναι τόσο εύκολη, όσο κατ’ αρχήν φαίνεται.  

 

Επιπλέον, πρέπει να τονιστεί ότι, σε αντίθεση με τα συμβατικά πυρομαχικά, η παραγωγή κατευθυνομένων πυρομαχικών είναι εγγενώς πολύ πιο χρονοβόρα υπόθεση.  

 

Συνολικά, η Ρωσία δεν φαίνεται να είναι σε θέση να αναπληρώσει ικανοποιητικά τις ανάγκες των επιχειρήσεων σε κατευθυνόμενα πυρομαχικά. Ασφαλώς, μπορεί να διακινδυνεύσει να αντλήσει κατευθυνόμενα πυρομαχικά από αποθέματα που είναι απαραίτητα για την αξιόπιστη εφαρμογή σχεδίων έναντι του ΝΑΤΟ και της Κίνας, βασιζόμενη στην πυρηνική αποτροπή έναντι αυτών. Μία τέτοια επιλογή ενέχει σημαντικό κίνδυνο.  

 

4.3 Δυνατότητα Προσαρμογής των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων  

 

Μία κρίσιμη παράμετρος σε όλους τους πολέμους, είναι ο βαθμός στον οποίον οι συμμετέχοντες κατορθώνουν σταδιακά («σταδιακά», αναλόγως και με τον διαθέσιμο χρόνο επιχειρήσεων) να προσαρμόσουν τις πρακτικές τους και τα χαρακτηριστικά τους στην πραγματικότητα των επιχειρήσεων, όταν η θεωρητικά προσδοκώμενη επίδοση πρακτικών και μηχανισμών δεν είναι επαρκής.  

 

Εν προκειμένω, το ζήτημα αφορά κυριότατα τις ρωσικές δυνάμεις, οι οποίες, σε αντίθεση με τις ουκρανικές, έχουν υποπέσει σε σοβαρότατα λάθη, σε όλα τα επίπεδα του σχεδιασμού και της εκτελέσεως των επιχειρήσεών τους, αλλά διατηρούν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να μάχονται.  

 

Τονίζεται ότι η δυνατότητα προσαρμογής δεν είναι καθόλου «αυτονόητη» σε έναν στρατό. Ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε ο Ελληνικός Στρατός στη Μικρασία, που σε μία μακρά περίοδο επιχειρήσεων (με μεγάλες επιχειρησιακές παύσεις) δεν κατόρθωνε να διορθώσει -ούτε καν να ανιχνεύσει- βασικά προβλήματα και προβληματικές πρακτικές που υπέσκαπταν την επίδοσή του.  

 

Οι Ρώσοι φαίνεται να αναπροσαρμόζουν βασικές προβληματικές πρακτικές της αρχής του πολέμου. Ο βαθμός στον οποίον θα κατορθώσουν να εφαρμόσουν μία τέτοια προσαρμογή είναι ένα κρίσιμο ερώτημα για την επόμενη φάση των επιχειρήσεων.  

 

5. Συμπέρασμα  

 

Η βασική θέση της δημοσιευμένης μελέτης του Βασιλικού Διακλαδικού Ιδρύματος για τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι ότι, παρά την ευρέως διαδεδομένη εκτίμηση, η 9η Μαΐου δεν πρόκειται να αποτελέσει το ορόσημο της λήξης των επιχειρήσεων στην Ουκρανία αλλά το ορόσημο της επανέναρξής τους, με άδηλη και μάλλον μακρά διάρκεια. Κατά τη νέα αυτή φάση, ένα σύνολο παραγόντων που επισημαίνονται, θα παίξει βαρύνοντα ρόλο ως προς την έκβαση του πολέμου – στον βαθμό, προφανώς, που αυτό είναι δυνατόν να προβλεφθεί στη φάση αυτή.  

 

[i] Είναι χαρακτηριστικό της ρωσικής αντίληψης ότι για τις δραστηριότητες πληροφοριών στην Ουκρανία και τις πρώην σοβιετικές χώρες δεν είναι υπεύθυνη η Υπηρεσία Πληροφοριών Εξωτερικού (SVR) της Ρωσικής Ομοσπονδίας (το αντίστοιχο της CIA, της MI6 ή της Mossad), αλλά η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (το αντίστοιχο του FBI, της MI5 ή της Shin Beth).

 

Σελίδα Πηγής

ΑΒΕΡΩΦ