Aυτήν που απεργάστηκε την απόσπαση εδαφών (της Μακεδονίας) από άλλο κράτος
ή αυτήν που θυσιάστηκε επειδή δίδασκε στα ελληνικά στη Μακεδονία;
Ποια δασκάλα νομίζετε ότι τιμά σήμερα ο Δήμος Κορυδαλλού;
Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 5 Απριλίου 2022
Η Ειρήνη Γκίνη (Μίρκα Γκίνοβα) γεννήθηκε το 1916 στην Ξανθόγεια του νομού Πέλλης και σπούδασε νηπιαγωγός και είχε «σλαβομακεδονική» εθνική συνείδηση. Εκεί έδρασε ως μέλος του ΕΑΜ και αργότερα του ΚΚΕ. Συγγενείς της συνδέθηκαν με την «Βουλγαρική Λέσχη Θεσσαλονίκης». Απέκτησε παιδί εκτός γάμου και εκείνη την εποχή θεωρήθηκε «ανάρμοστη ηθική συμπεριφορά», οπότε αποπέμφθηκε από το σχολείο της Άρνισσας στο οποίο υπηρετούσε ως δασκάλα.
Ταυτόχρονα αντιμετώπισε κατηγορίες για εκτέλεση δύο ατόμων, και έτσι πήγε στην Γιουγκοσλαβία όπου αναδείχθηκε σε καθοδηγητικό στέλεχος του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο) με έδρα τα Σκόπια το 1945. Βεβαίως, όταν η ΝΟΦ (και η ΣΝΟΦ) λέγανε «απελευθέρωση», εννοούσαν βέβαια την απόσπαση ελληνικών εδαφών, της Μακεδονίας δηλαδή, από τη Γιουγκοσλαβία. Να σημειωθεί εδώ ότι αναφορά στην ιδρυτική διακήρυξη της ΣΝΟΦ υπάρχει ακόμα και σήμερα στο Σύνταγμα του κράτους των Σκοπίων.
Το 1946 συνελήφθη μαζί με άλλα 6 μέλη του ΚΚΕ και εκτελέστηκε στις 26 Ιουλίου με την κατηγορία της συνωμοσίας για την απόσπαση ελληνικών εδαφών. Στα Σκόπια θεωρείται ηρωίδα. Δόθηκε το όνομά της σε εργοστάσιο το 1960, ενώ η κυβέρνηση του ακραίου εθνικιστή πρωθυπουργού Νικόλα Γκρουέφσκι του VMRO έστησε προτομή της στο Μοναστήρι το 2006. Επίσης, ο πολιτιστικός οργανισμός του Δήμου Ντέμιρ Κάπιγια φέρει το όνομά της. Τα στοιχεία προέρχονται από βιβλία του κ. Ι. Κολιόπουλου και του κ. Ι. Μιχαηλίδη.
Ο κος. Ευάγγελος Μαλλής με ενημέρωσε ότι η Ειρήνη Γκίνη έχει τιμηθεί από τον Δήμο Κορυδαλλού, στον οποίον υπάρχει οδός με το όνομά της. Έχει ήδη στείλει σχετική επιστολή στον νυν Δήμαρχο. Η ονοματοδοσία πιθανώς έγινε στο παρελθόν επί δημαρχίας δημάρχου προσκειμένου στο ΚΚΕ. Τι ακριβώς τιμά ο Δήμος Κορυδαλλού; τον αγώνα της εν λόγω να αποσπάσει ελληνικά εδάφη υπέρ μίας μεγάλης, ενιαίας, σλαβικής Μακεδονίας;
Δεδομένου ότι ήταν δασκάλα, θα πρότεινα στον Δήμο Κορυδαλλού να μετονομάσουν τον δρόμο σε Οδό Αικατερίνης Χατζηγεωργίου.
Το βιογραφικό της.
Γεννήθκε το 1882 στη Γευγελή και σπούδασε δασκάλα στο Μοναστήρι. Στις 14 Οκτωβρίου 1904, μόλις 24 ώρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Μελά στη Στάτιστα της Καστοριάς, Βούλγαροι Κομιτατζήδες που είχαν αναθαρρήσει, έκαναν ολοκαύτωμα το σπίτι της Αικατερίνης Χατζηγεωργίου και την έκαψαν ζωντανή στο χωριό Γραίτσιστα (Ελληνικό), σε ηλικία 22 ετών.
Το 1938 βρέθηκε στο νεκροταφείο της Γευγελής ο τάφος της ηρωικής Ελληνίδας δασκάλας. Ο σταυρός, έγραφε: «Υπέρ της εις τον Θεόν των Ελλήνων πίστεως αγωνιζομένη, πυρί υπό των Βουλγάρων παραδοθείσα, ενθάδε κείμαι, Αικατερίνη Χατζηγεωργίου διδάσκαλος, 14 Οκτωβρίου 1904».
Στο «Μακεδονικόν Ημερολόγιον» του 1909 (σελ. 90) διαβάζουμε και ένα ποίημα που έγραψε προς τιμήν της ο ποιητής Γεώργιος Στρατήγης με τίτλο «Σε μια ηρωίδα».
«Παιδιά μου, γιατί χύνετε
δάκρυα με τόση λαύρα.
Κι όλα φορείτε μαύρα.
Στο έρμο αυτό σχολειό;
Κι όλα φορείτε μαύρα.
Στο έρμο αυτό σχολειό;
Έκαψαν τη δασκάλα μας
Βούλγαροι δολοφόνοι
Κέχουμε μείνει μόνοι
Χωρίς μανούλα πλειό.
Βούλγαροι δολοφόνοι
Κέχουμε μείνει μόνοι
Χωρίς μανούλα πλειό.
Γιατί απ’ τη μάννα πιο πολύ
Μας αγαπούσε εκείνη
Η δόλια Αικατερίνη
Από τη Γευγελή
Μας αγαπούσε εκείνη
Η δόλια Αικατερίνη
Από τη Γευγελή
Της είπαν να παραδοθή
Τα τέρατα εκείνα
Μα αυτή σαν Μπουμπουλίνα
Ενώ πυροβολεί
Τα τέρατα εκείνα
Μα αυτή σαν Μπουμπουλίνα
Ενώ πυροβολεί
Τους λέει «Δεν παραδίνεται
Ποτέ της μια Ελληνίδα»
Κι ως Λάκαινα ηρωίδα
Τρεις ώρες τους κρατεί
Ποτέ της μια Ελληνίδα»
Κι ως Λάκαινα ηρωίδα
Τρεις ώρες τους κρατεί
Μα τέλος την εκάψανε
Κεπέταξε στα ουράνια
Κεμάς σε μαύρη ορφάνια
Μας άφησε στη γη
Κεπέταξε στα ουράνια
Κεμάς σε μαύρη ορφάνια
Μας άφησε στη γη
Ω πλάστη, οι σπίθες που έβγαλε
Το ηρωικό της σώμα
Στο ουράνιο ας γίνουν δώμα
Αστέρια φωτεινά
Το ηρωικό της σώμα
Στο ουράνιο ας γίνουν δώμα
Αστέρια φωτεινά
Στης εκδικήσεως τη στιγμή
Να μας φωτάν το δρόμο
Να σπείρουμε τον τρόμο
Στην άτιμη γενηά»
Να μας φωτάν το δρόμο
Να σπείρουμε τον τρόμο
Στην άτιμη γενηά»
Ας γίνει λοιπόν η αντικατάσταση, ώστε να τιμηθεί η ελληνίδα ηρωίδα δασκάλα, η οποία μετέδιδε το φλογερό της πάθος για τα ελληνικά γράμματα στα ελληνόπαιδα της Μακεδονίας, και αυτός ήταν ο λόγος που έκαναν ολοκαύτωμα το σπίτι της.
======
======
Η πλάκα που βρέθηκε στον τάφο της Αικατερίνης Χατζηγεωργίου το 1939.
Μακεδονικόν Ημερολόγιον 1908, σελίδα 194. Αναφορά στον θάνατό της.
Μακεδονικόν Ημερολόγιον 1909, σελίδα 90. Το ποίημα του Γεωργίου Στρατήγη
H Ειρήνη Γκίνη
Προτομή της Ειρήνης Γκίνη στα Σκόπια
Οδός Ειρήνης Γκίνη στον Κορυδαλλό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.