Ο Τατάρ και Ερντογάν ετοιμάζουν προπαγανδιστικό βίντεο

Το έμβλημα των Τουρκοκύπριων εξτρεμιστών της τρομοκρατικής *ΤΜΤ. Ο Γκρίζος Λύκος πατά επί της Ελληνικής Κύπρου από το 1957-1958.

 

Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά. 

 

Επιμέλεια – ΄Ερευνα από Α. Αντωνά. 

(Αναμετάδοση δημοσιευθέντων αποσπασμάτων με πρόσθετα σχόλια.)

 

Η Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης (τουρκικά: Türk Mukavemet Teşkilatı, TMT) ήταν τουρκοκυπριακή παραστρατιωτική οργάνωση ελεγχόμενη από την Τουρκία με στρατιωτική εκπαίδευση ειδικών δυνάμεων, που δημιουργήθηκε από τον Ραούφ Ντενκτάς και τον Τούρκο στρατιωτικό Ριζά Βουρουσκάν το 1958, ως αντιστάθμισμα στη δράση της ΕΟΚΑ Η ΤΜΤ, σύμφωνα με τον ίδιο τον Ραούφ Ντενκτάς, ιδρύθηκε από τρεις ανθρώπους, τον Διοικητικό Ακόλουθο του τουρκικού προξενείου Κεμάλ Τανρισεβντί τον γιατρό Μπουρχάν Ναλμπάντογλου και τον ίδιο. Τα μέλη της επονομάζονταν «μουντζαχεντίν» και τρομοκρατούσαν τόσον μετριοπαθείς ΤΚ, όσον και Έληνες αμάχους. Ποτέ δεν αποτόλμησαν να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με την ΕΟΚΑ….. 

 

Οι Τατάρ και Ερντογάν και η γκαιμπελική τους προπαγάνδα ετοιμάζουν ψευδοντοκιμαντέρ, όπου ψευδώς αποδίδουν στους Έλληνες όλες τις ευθύνες, που αφορούν την έναρξη των δικοινοτικών ταραχών και σφαγών ….εκ μέρους τους από το 1955. Και εμείς απολαμβάνουμε τον ύπνο του δικαίου …. Αμαθία μεν θράσος, λογισμός δε όκνον φέρει. 

 

Διανοηθείτε μόνο ότι αν οι Κύπριοι ήταν το 18% του πληθυσμού και εστρέφοντο κατά υποτιθέμενου ΤΚ κράτους. Ουδείς θα υπήρχε σήμερα, όπως ουδείς Έλληνας Χριστιανός δεν υπάρχει στην Μικρά Ασία …. 

 

Ας δούμε συνοπτικά και εν συντομία τα γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας 55-59 και ας μην πάμε πίσω όσον αφορά την *κατάληψη της Κύπρου από τους Οθωμανούς, που κατέσφαξαν δεκάδες χιλιάδες Κυπρίους κατά την διάρκεια της τουρκικής κατοχής, διότι τόμους θα χρειαστούμε … Και ας μην ξεχνάμε ότι ο Τουρκικός όχλος όπως και στη Κύπρο την *6η Σεπτεμβρίου 1955, μετά την έναρξη του αγώνα ΕΟΚΑ, στην Κωνσταντινούπολη και άλλες πόλεις της Τουρκίας έκανε οργανωμένο πογκρόμ κατά των Ελλήνων και άλλων Χριστιανών …. 

 

*Οθωμανική εισβολή και κατάκτηση της Κύπρου.  

 

Κατά τη διάρκεια της Βενετικής κυριαρχίας, οι Οθωμανοί επιτέθηκαν στην Κύπρο. Το 1489, τον πρώτο χρόνο του Βενετικού ελέγχου, οι Τούρκοι επιτέθηκαν στη χερσόνησο της Καρπασίας, λεηλατώντας και αιχμαλωτίζοντας με σκοπό το δουλεμπόριο. Το 1539 ο τουρκικός στόλος επιτέθηκε και κατέστρεψε τη Λεμεσό. Φοβούμενοι την ολοένα διευρυνόμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι Βενετοί μαζί με τους Κυπρίους, είχαν οχυρώσει την Αμμόχωστο, τη Λευκωσία και την Κερύνεια, αλλά οι περισσότερες άλλες πόλεις ήταν εύκολη λεία. 

 

Το καλοκαίρι του 1570, οι Τούρκοι χτύπησαν ξανά, αλλά αυτή τη φορά με μια πλήρη εισβολή και όχι με επιδρομή. Περίπου 60.000 στρατιώτες, συμπεριλαμβανομένου του ιππικού και του πυροβολικού, υπό τη διοίκηση της Λαλά Μουσταφά Πασά, έκαναν απόβαση κοντά στη Λεμεσό στις 2 Ιουλίου 1570 και προχωρώντας πολιόρκισαν τη Λευκωσία. Η πόλη έπεσε στις 9 Σεπτεμβρίου 1570. 20.000 Λευκωσιανοί δολοφονήθηκαν και κάθε εκκλησία, δημόσιο κτίριο και παλάτι λεηλατήθηκε. Μόνο οι γυναίκες και τα αγόρια που συνελήφθησαν για να πωληθούν ως δούλοι, σώθηκαν. Η σφαγή εξαπλώθηκε και λίγες μέρες αργότερα ο Μουσταφά πήρε την Κερύνεια χωρίς να χρειαστεί ν' ανοίξει πυρ. Ωστόσο, υπήρξε αντίσταση κατά την Πολιορκία της Αμμοχώστου και η υπεράσπιση της πόλης κράτησε από το Σεπτέμβριο του 1570 έως τον Αύγουστο του 1571. Η πτώση της Αμμοχώστου (με το θάνατο του Βενετού διοικητή Μαρκαντόνιο Μπραγκαντίν) και η σφαγή δεκάδων χιλιάδων αμάχων, σηματοδότησε την έναρξη της οθωμανικής περιόδου στην Κύπρο. ( Απόσπασμα από Wikipedia.) 

 

*Με την ονομασία «Σεπτεμβριανά» έμεινε στην ιστορία το οργανωμένο πογκρόμ της νύχτας της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, εξ ου και η ονομασία, που συνέβη στη Κωνσταντινούπολη, όταν καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά των περιουσιών των Ελλήνων ομογενών και των Αρμένιων, πλην όμως Τούρκων υπηκόων, καθώς και άλλων μη μουσουλμανικών μειονοτήτων, λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και βεβηλώνοντας εκκλησίες ακόμα και νεκροταφεία δημιουργώντας τρομοκρατία και ανασφάλεια για τις υφιστάμενες μειονότητες. Αφορμή έδωσε μια βομβιστική επίθεση στο πατρικό σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη, που όπως αποδείχτηκε όμως στην συνέχεια ήταν σκηνοθετημένη προβοκάτσια από την ίδια την τουρκική κυβέρνηση.Η πραγματική αιτία του πογκρόμ αυτού ήταν η εξέλιξη του Κυπριακού ζητήματος και η έναρξη του Απελευθερωτικού αγώαν, η συγκυρία του οποίου μεθόδευσε την προβοκάτσια τόσο στην Κύπρο όσο και Τουρκία. 

 

Τα «Σεπτεμβριανά» αποτελούν ένα μέρος ενός μακρύ καταλόγου διώξεων κατά αλλοθρήσκων μειονοτήτων, οι οποίοι ξεκίνησαν περίπου στα τέλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και εντάθηκαν από την εποχή των Νεοτούρκων και ύστερα. 

 

Wikipedia. 

 

Μικρή ανακεφαλαίωση..  

 

Παραμένοντας λοιπόν στα πλαίσια της πρόσφατης ιστορίας, ας επικεντρωθούμε στις εγκληματικές ευθύνες και των Άγγλων αποικιοκρατών, που με υποκίνηση τους και συναυτουργία τους, οι εξτρεμιστές Τουρκοκύπριοι, όχι μόνο συνεχώς προκαλούσαν, αλλά και προέβαιναν σε ανείπωτα εγκλήματα κατά αμάχων με την αμέριστη συμπαράσταση της δόλιας Τουρκίας η οποία στόχο και σκοπό είχε πάντοτε την κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου. Τα γεγονότα το 63-64-67-74 και οι σφαγές εκ μέρους των Τούρκων είναι τοις πάσι γνωστά. Ας μην επανερχόμαστε και εν συντομία ας δούμε την προσχεδιασμένη γενεσιουργό αιτία, που οδήγησε τελικά στην νέα άλωση της Κύπρου, με την ανοχή των δόλιων συμμάχων μας αλλά και λόγω της εγκατάλειψης, της απόκληρης θυγατέρας Κύπρου, που ως Ιφιγένεια Κύπριδα σε ελληνικό βωμό θυσιάστηκε από Κάλχες …. 

 

1955-1959. 

 

Σχετική διευκρίνηση: Όπως εύστοχα εξηγεί ο κ. Χρήστος Ιακώβου …Είναι μέγα λάθος κάποιοι να εξισώσουν την απελευθερωτική οργάνωση ΕΟΚΑ 1955-59 με την ΤΜΤ γιατί η πρώτη εντάσσετο μέσα στα πλαίσια των αγώνων των υπόδουλων λαών για απελευθέρωση ενώ η ΤΜΤ ήταν τρομοκρατικό όργανο που ιδρύθηκε από την Τουρκία. Και η οποία καθοδηγείτο από την Άγκυρα και το στρατιωτικό κατεστημένο και στόχο είχε την υλοποίηση του σχεδίου του 1956 του Τούρκου συνταγματαλόγου Νιχάτ Ερίμ « Επανάκτηση της Κύπρου». Τουρκοποίηση δηλαδή ολόκληρης της Κύπρου… 

 

ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ των σχέσεων Ελλήνων και Τούρκων στην Κύπρο, το γεγονός που καθόρισε, φρικτότερα παντός άλλου, το αιματηρό μίσος, ήταν η σφαγή των Κοντεμενιωτών στο Κιόνελι, 12η Ιουνίου 1958 και όχι μόνο, αλλά και οι συνεχείς επιθέσεις και δολοφονίες των εξτρεμιστών ΤΚ της ΒΟΛΚΑΝ και ΤΜΤ με υποκινητές τους Ντεκτάς, Κουτσιούκ και αξιωματικούς εκ Τουρκίας …. Και με συνενόχους και συναυτουργούς τους δόλιους αποικιοκράτες Άγγλους, που μέχρι σήμερα τηρούν την ίδια πολιτική του ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ … 

 

Η ΣΦΑΓΗ στο Κιόνελι, μετά ακριβώς από τη βόμβα-προβοκάτσια που τοποθέτησαν οι άνθρωποι του Ντενκτάς στο τουρκικό γραφείο Τύπου στη Λευκωσία (και την απέδωσαν στην ΕΟΚΑ), είναι ένα ενδεικτικό, από τα δεκάδες προσχεδιασμένα «επιτεύγματα» των Εγγλέζων αποικιοκρατών και των Τουρκοκυπρίων συνεργατών τους, της τρομοκρατικής οργάνωσης ΤΜΤ, εναντίον του εθνικοαπελευθερωτικού και αντιαποικιακού αγώνα που διεξήγαγε με την ΕΟΚΑ ο κυπριακός λαός. 

 

- Οι Εγγλέζοι συνέλαβαν αναίτια 28 αθώους και άοπλους Κοντεμενιώτες και τους παρέδωσαν επί σφαγήν σε προσυνεννοημένους ενεδρεύοντες Τούρκους ενόπλους στο τ/κ χωριό Κιόνελι. Οκτώ Κοντεμενιώτες ηλικίας 17-34 ετών κατακρεουργήθηκαν κατά τον κτηνωδέστερο τρόπο. Από τους διαφυγόντες, οι εννέα άγρια κακοποιημένοι. 

 

ΤΟ ΑΓΡΙΩΣ χυμένο αίμα αθώων, παρήγαγε εκείνο που επεδίωξαν και σχεδίασαν το Λονδίνο και η Άγκυρα: Το αιματηρό μίσος. Αναγκαίο προαπαιτούμενο για κάθε επόμενη φάση των «διακοινοτικών ταραχών». Για τη μετατροπή του Κυπριακού, από ζητήματος αντιαποικιακού αγώνα, σε «διακοινοτικό πρόβλημα». Προς εφαρμογήν και δόξα του βρετανικού «διαίρει και βασίλευε». Διαιωνιζομένης έως σήμερα της βρετανικής επικυριαρχίας, μέσω των βάσεων Επισκοπής και Δεκελείας. 

 

ΟΛΕΣ οι γενιές των Κυπρίων από το 1958 και εντεύθεν υποφέρουν τις φρικτές συνέπειες εκείνης της σφαγής του Κιόνελι, όπου η αγγλο-τουρκική συμμαχία ήρξατο χειρών αδίκων πρωτοφανούς αγριότητας. 

 

Τον Ιανουάριο του 1958, η ΤΜΤ (μυστικός στρατιωτικός βραχίονας της Τουρκίας στην Κύπρο), με υποκίνηση των Εγγλέζων, μ’ επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας τον Ντενκτάς ( σε συνεργασία με Κουτσιούκ) και με αρχηγούς τους υπό κάλυψη απεσταλμένους από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, συνταγματάρχη Ριζά Βουρουσκάν, ταγματάρχες, λοχαγούς κ.ά. αξιωματικούς, «παρέλαβε τη σκυτάλη» από την τρομοκρατική «VOLKAN» και κλιμάκωσε τις αιματηρές ενέργειες τουρκικών όχλων εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου. 

 

Ο Αρίφ Χασάν Ταχσίν, μέλος τότε της ΤΜΤ (μεταστραφείς μετέπειτα εναντίον του Ντενκτάς, αριστερός πρόεδρος των Τουρκοκυπρίων δασκάλων και αρθρογράφος της σοσιαλιστικής ΣΟΖ κ.ά.), έγραψε το 1996 στο βιβλίο του «Όσοι βαδίζουν στον ίδιο δρόμο δεν μπορούν να φθάσουν σε διαφορετικά σημεία», και τα εξής: «Το βράδυ της 26ης Ιανουαρίου 1958, η κλινική είχε γεμίσει με τραυματίες και νεκρούς. Κάποια στιγμή είδα τον Ντενκτάς και του είπα: Για όνομα του θεού, δώστε επιτέλους εντολή να σταματήσουν αυτοί οι σκοτωμοί. Και εκείνος μου έδωσε την εξής απάντηση: Οι νεκροί αυτοί μάς είναι χρήσιμοι. Με αυτούς θα ακουστεί η φωνή μας στον κόσμο» (Κώστα Γενάρη «Εξ Ανατολών», 2000, σελ.194). 

 

Τα εγκληματικά λόγια εκείνα του αιμοσταγούς ηγήτορα Ντεκτάς, της τρομοκρατικής ΤΜΤ και εισαγγελέα τότε της Βρετανικής Αποικιοκρατίας, που οδήγησε στην αγχόνη και στα κάτεργα των Αγγλικών φυλακών αγωνιστές της ΕΟΚΑ- «Οι νεκροί αυτοί μάς είναι χρήσιμοι», στη διαδρομή των δεκαετιών, τα πλήρωσαν με τη ζωή τους πλήθος ανθρώπων, μαχίμων και αμάχων, ανδρών και γυναικών, γερόντων και παιδιών, παραμένουν ανξίτηλα χαραγμένα ως η πηγή όλων των δεινών του Κυπριακού Ελληνισμού. 

 

Η ίδρυση και δράση της ΤΜΤ μέσα από τα απομνημονεύματα του Ισμαήλ Τάνσου. Αποσπάσματα. 

 

Με την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ το 1955 και τη δημιουργία συνθηκών Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, η ανάγκη αύξησης της επιρροής της Τουρκίας στην Κύπρο μέσω διαφόρων καναλιών, υπήρξε επιτακτική. Μια βασική παράμετρος ήταν η επιτάχυνση της πολιτικοποίησης της τουρκοκυπριακής κοινότητας ούτως ώστε να διασφαλισθεί ο έλεγχός της από την Άγκυρα και ταυτόχρονα να δημιουργήσει ένα σημαντικό πολιτικό αντίβαρο προς τη δράση της ΕΟΚΑ. Μέσα στα πλαίσια αυτά, η τότε Διεύθυνση Ειδικού Πολέμου (Ozel Harp Dairesi) του τουρκικού γενικού επιτελείου στρατού υπό τον στρατηγό Ντανίς Καράμπελεν ανέθεσε στον Ταγματάρχη του εν λόγω γραφείου την ίδρυση της οργάνωσης ΤΜΤ (Turk Mukavement Teskilati: Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης). 

 

Επίσημα η ΤΜΤ εμφανίστηκε τον Αύγουστο του 1958, όμως, οι βάσεις για την ίδρυσή της τέθηκαν στην Άγκυρα στα τέλη του 1957 ίσως και πιο πριν, από τους δύο προαναφερθέντες αξιωματικούς και από τους Τουρκοκυπρίους Φαζίλ Κιουτσιούκ και Ραούφ Ντενκτάς. Η Οργάνωση αυτή είχε το χαρακτήρα μίας ένοπλης ομάδας αντίστασης και δολιοφθορών και το πιο σημαντικό ήταν το γεγονός ότι τέθηκε ευθύς εξαρχής υπό τον έλεγχο των μυστικών υπηρεσιών του στρατού. 

 

Μέσα από τα απομνημονεύματα του Ισμαήλ Τάσνου, που εξεδόθησαν το 2001στην τουρκική («Στην πραγματικότητα κανείς δεν κοιμόταν») μπορεί εύκολα κάποιος να δει τόσο το εθνικιστικό ιδεολογικό περιεχόμενο της ΤΜΤ όσο και τον τρόπο με τον οποίο οι μηχανισμοί του Τουρκικού κράτους ενσωμάτωσαν μακροπρόθεσμα στους τουρκικούς στρατηγικούς στόχους τις επιλογές της Τουρκοκυπριακής κοινότητας. 

 

Από την ίδρυση της ΤΜΤ μέχρι την εισβολή του 1974, η Τουρκία επεδίωξε με τη χρήση του τρόμου να κρατήσει την τουρκοκυπριακή κοινότητα υπό τον πολιτικό έλεγχό της και να προωθήσει την πολιτική της στο νησί. Ο χαρακτήρας της δράσης της ΤΜΤ, την έφερε, εκ των πραγμάτων, υπό ισχυρή εξάρτηση από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες είχαν φροντίσει ώστε η ηγεσία της ΤΜΤ να αποτελεί την εγγύηση για την τουρκική πολιτική στο νησί. Φρόντισαν, μέσω της ΤΜΤ, να διαβρώσουν κατάλληλα την πολιτική και κοινωνική ζωή μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, για να είναι σίγουρες ότι η τουρκοκυπριακή ελίτ θα ευθυγραμμιζόταν ιδεολογικά και πολιτικά με τις συντεταγμένες της Άγκυρας. 

 

Με τη μέθοδο της εκπαίδευσης στις τάξεις της ΜΙΤ, έφτιαξαν ένα στρατό Τουρκοκυπρίων (ιδιαίτερα μετά το 1963), που απαρτιζόταν από έμπιστους της Άγκυρας. Καθιέρωσαν ένα σύστημα πολιτικών κομισάριων με σκοπό να εποπτεύει την αναπαραγωγή της ελίτ, ενώ τους κομισάριους τους επόπτευε η αρμόδια στρατιωτική μυστική υπηρεσία. Η αφοσίωση στην ΤΜΤ έγινε το βασικό κριτήριο για την κοινωνική και πολιτική ανέλιξη των Τουρκοκυπρίων. Με αυτό τον τρόπο, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες κατάφεραν να ελέγξουν τις εξελίξεις μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Η σημερινή πολιτική ηγεσία των Τουρκοκυπρίων είναι προϊόν αυτής της ιστορικής περιόδου με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Ντενκτάς. Η Τουρκία, όμως, ποτέ δεν ήταν σίγουρη ότι η τουρκοκυπριακή κοινότητα θα είναι απόλυτα πιστή στις επιδιώξεις της. Το ζήτημα της επιβολής της επί της κοινότητας ήταν σοβαρό πρόβλημα και ο βασικός λόγος γι’ αυτό ήταν ότι ο έλεγχος της Κύπρου από το 1960 μέχρι το 1974 βρισκόταν στα χέρια των Ελλήνων. Συνεπώς, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες φρόντισαν ώστε η έμπιστη σε αυτές ελίτ να αποκτήσει τόση δύναμη, ώστε να μπορεί να έχει πλήρη εποπτεία της κοινότητας. 

 

Με αυτό τον τρόπο προωθήθηκε ένα κλίμα καχυποψίας και τρόμου ανάμεσα στους Τουρκοκυπρίους έτσι ώστε όσοι γίνονταν ύποπτοι ή επικίνδυνοι, εκτελούνταν. Με αυτό τον τρόπο, τα πάντα εργάζονταν για την εξασφάλιση της υποταγής των Τουρκοκυπρίων στη βούληση της Άγκυρας με όλες τις προεκτάσεις που συνεπάγετο τέτοια πολιτική τόσο στις ενδοτουρκοκυπριακές υποθέσεις όσο και στις σχέσεις με την ελληνοκυπριακή κοινότητα. 

 

Μερικές Τουρκικές εγκληματικές δραστηριότητες 1955-59 

 

Μέσα από βρετανικά έγγραφα και τον Ελληνοκυπριακό Τύπο της Βρετανίας. 

 

Το Βήμα Λονδίνου 26 Ιανουαρίου 1957 

 

Στις 26 Ιανουαρίου 1957 το παροικιακό αριστερό «Βήμα», το οποίο στο πάνω μέρος είχε ως έμβλημα «Για την ενότητα της παροικίας! Για την αυτοδιάθεση της Κύπρου!», έγραφε πρωτοσέλιδα από ανταπόκριση της 23ης: «70 πυρκαιές άναψαν στην Λευκωσία Τούρκοι σωβινιστές σε ελληνικά καταστήματα – οι Έλληνες καταγγέλλουν ότι υπεύθυνες είναι οι αγγλικές αρχές». 

 

«… Ομάδες φανατισμένων νεαρών Τούρκων εξαπολύσανε οργανωμένη επίθεση κατά Ελλήνων. Η πρώτη επιδρομή εκδηλώθηκε την Κυριακή το μεσημέρι. Τούρκοι οπαδοί του Δρ. Κουτσιούκ με αναμένους πυρσούς και κρατώντας δοχεία βενζίνας και πετρελαίου ώρμησαν στους δρόμους των ελληνικών συνοικιών και άρχισαν να βάζουν φωτιά σε ελληνικά καταστήματα…. Είναι χαρακτηριστικό πως από τις αγγλικές αρχές δεν ανακοινώθηκε καμιά σύλληψη Τούρκου από εκείνους που έβαλαν φωτιά. Ένας Τούρκος αστυνομικός όμως «κατά λάθος» πυροβόλησε και τραυμάτισε σοβαρά δύο Έλληνες. 

 

Την Δευτέρα και Τρίτη έγιναν και ένοπλες επιθέσεις Τούρκων κατά Ελλήνων. Στην τούρκικη συνοικία ένας νεαρός Έλληνας σκοτώθηκε από Τούρκους με ξύλα. Πρόσχημα για τους βανδαλισμούς των φανατισμένων Τούρκων ήταν το γεγονός ότι το Σάββατο άγνωστοι έρριψαν βόμβα στον ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό Λευκωσίας με αποτέλεσμα να τραυματισθούν 4 φρουροί Τούρκοι από τους οποίος ο ένας αργότερα πέθανε. 

 

Ο ανταποκριτής των «Τάιμς» έγραψε πως ο ελληνικός πληθυσμός δεν έχει πια καμιά εμπιστοσύνη ότι ο αγγλικές αρχές κρατούν στάση αμερόληπτη. Υποστηρίζουν ακόμα, έγραψε ο ανταποκριτής, ότι οι αγγλικές αρχές «έκλεισαν τα μάτια»… Ακολούθησε τηλεγράφημα του Δημάρχου Λευκωσίας προς τον κυβερνήτη Χάρτινγκ…» 

 

Στο δε κύριο άρθρο της η εφημερίδα Το Βήμα έγραψε: «Τα νέα Ελληνοτουρκικά γεγονότα στην Λευκωσία… οι εμπρησμοί από μέρους Τούρκων σωβινιστών ελληνικών καταστημάτων και περιουσιών… είναι γεγονότα που εγέμισαν με αγωνία και ανησυχία την κυπριακή παροικία της Αγγλίας… Τα ελληνοτουρκικά γεγονότα δείχνουν ότι η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα του «διαίρει και βασίλευε» έπιασε τόπο. Δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να ξεσηκωθούν με τόση μανία οι Τούρκοι της Λευκωσίας – πού όπως γράφουν και οι «Τάιμς» επί 80 χρόνια εζούσαν φιλικά με τους Έλληνες συμπολίτες τους – νά καίουν, να σκοτώνουν και να καταστρέφουν αν δεν τους άναβε τον σωβινιστικό τους φανατισμό κάποιος ξένος δάκτυλος που έχει συμφέρον να διαλυθεί η φιλία και να ανάψουν ο φυλετικός πόλεμος και οι φυλετικές συγκρούσεις… ΄Οταν στην τελευταία συνεδρία της Βουλής των Κοινοτήτων ο υπουργός των Αποικιών συνόδεψε τις συνταγματικές προτάσεις του Λόρδου Ράντκλιφ με την εξωφρενική δήλωση για διαμελισμό της Κύπρου, έπρεπε να ξέρει ότι χύνει μ΄αυτό τον τρόπο λάδι στη φωτιά του τουρκικού σωβινισμού…» 

 

Στις 2 Φεβρουαρίου 1957 Το Βήμα επανήλθε και έγραψε ότι ο Ελληνικός πληθυσμός αντιμετώπισε με θαυμαστή ψυχραιμία τις επιθέσεις και τις προκλήσεις των λίγων φανατισμένων Τούρκων και πως τα έκτροπα καταδίκασε και η μεγάλη πλειοψηφία του τουρκικού πληθυσμού. 

 

«… Είναι χαρακτηριστική η προθυμία (έγραψε) με την οποίαν ο Γενικός Γραμματέας της Τουρκικής συντεχνιακής Ομοσπονδίας κ. Νιαζή Νταγλή υπόγραψε την κοινή ανακοίνωση των επαγγελματικών οργανώσεων σχετικά με τα γεγονότα. Η ανακοίνωση έλεγε: « Αι Εργατικαί Ομοσπονδίαι και αι επαγγελματικαί οργανώσεις της Κύπρου ανακοινώνουν ότι καταδικάζουν τα γεγονότα της Λευκωσίας διότι εκτός των οικονομικών ζημιών, οξύνουν και τάς σχέσεις των δύο κοινοτήτων διότι όλοι μαζί Έλληνες και Τούρκοι έχομεν κάθε λόγον να είμεθα συναδελφωμένοι διά την επίλυσιν πολλών σοβαρών κοινών προβλημάτων…». 

 

Στις 29 Μαίου 1957 η τουρκική αγγλόφωνη «Τάιμς οφ Σάιπρους», πρόβαλε ότι η ομιλία του Δρ. Κουτσιούκ, προέδρου του κόμματος «Η Κύπρος είναι τουρκική», προκάλεσε νέες εξάρσεις εναντίον των Ελλήνων όπως «Θάνατος στους ΄Ελληνες», «Ανάθεμα στους΄Ελληνες». Η εφημερίδα «Τσιουμχουριέτ» είχε δημοσιεύσει εμπρηστικές δηλώσεις του Δρ. Κουτσιούκ κατά την διάρκεια περιοδείας του στην Τουρκία. 

 

Διαδήλωση Τούρκων για διχοτόμηση στο Λονδίνο 

 

Στις 23 Φεβρουαρίου 1958 Τούρκοι ντυμένοι με παραδοσιακές τουρκικές ενδυμασίες και τουρκικές σημαίες διαδήλωσαν στους δρόμους του Λονδίνου ζητώντας διχοτόμηση στην Κύπρο. Παρέδωσαν και σχετικό υπόμνημα στην πρωθυπουργική κατοικία. Την είδηση με φωτογραφία δημοσίευσαν οι «Τάιμς» του Λονδίνου. Την παρέλαση υποστήριξαν τότε και Πακιστανοί. 

 

Ο Εζεκίας Παπαιωάννου για τον «συνεταιρισμό» 

 

Σε μια συνέντευξή του που δημοσιεύθηκε στην τουρκική εφημερίδα “Ulus” 15 Μαρτίου 1957 (και που βρήκα σε βρετανικό αρχείο) ο τότε Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαιωάννου (εις αντίθεση με την ήδη εκφρασθείσα τον Απρίλιο του 1955 θέση του Γ.Γ. του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη για ξεχωριστή αυτοδιάθεση και των Τουρκοκυπρίων σε μια πρωτοφανή ομοφωνία με την δήλωση του Βρετανού Υπ. Αποικιών στις 19 Δεκεμβρίου 1956) ερωτηθείς αν δέχεται την αυτοδιάθεση (δηλαδή τον συνεταιρισμό) και για τους Τούρκους της Κύπρου απάντησε (υπενθυμίζεται ότι στις 19 Δεκεμβρίου 1956 ο Υπ. Αποικιών επισημοποιώντας τις συνταγματικές προτάσεις Ράτκλιφ από την Βουλή των Κοινοτήτων είχε υποσχεθεί τη διχοτόμηση στους Τούρκους μέσω ξεχωριστής αυτοδιάθεσης και για το 18% – κατόπιν μυστικής συμφωνίας με την τουρκική κυβέρνηση που έλαβε χώρα στην Κωνσταντινούπολη στις 16 Δεκεμβρίου 1956): 

“Η αρχή της αυτοδιάθεσης (είπε ο Παπαιωάννου) πρέπει να δοθεί στο νησί στο σύνολό του. Αν η αρχή αυτή υιοθετηθεί ανα τον κόσμο, ο χάρτης του κόσμου θα μετατραπεί σε μια σύγχιση μειονοτήτων” 

(Papaionnou said that the principle of self-determination should be applied in the island as a whole. He added that if the principle were given world-wide recognition, the world map would become a confusion of minorities.) 

 

Στις 12 Ιουλίου 1958 Το Βήμα έγραψε: «Η τουρκική θηριωδία επιστρατεύεται για επιβολή δημοτικού ‘διαμελισμού’ στη Λεμεσό. Φόνοι, συγκρούσεις, κακοποιήσεις, βανδαλισμοί. Οι τoύρκοι επικουρικοί συμμετέχουν στο τουρκικό όργιο – Δολοφονία Τούρκου ειδικού χωροφύλακα από Τούρκον» 

 

Η ανταπόκριση ημερ. 4 Ιουλίου, έλεγε: «… Στις 8 π.μ. περίπου ο καρραγωγέας Ευαγόρας Νικολάου, 60 χρόνων από τη Λεμεσό πυροβολήθηκε και φονεύθηκε, ενώ προχωρούσε με το κάρρο του στον τουρκικό τομέα της πόλης, παρά το γεφύρι «Τέσσερα φανάρια». Ο Ευαγόρας δέχθηκε στην ράχη δύο σφαίρες των 0.38 χιλιοστομέτρων και πέθανε αμέσως. ΄Ηταν κουτσός, και η μόνη του περιουσία ήταν το κάρρο του. Εγκαταλείπει σύζυγο και ένα κορίτσι 15 χρόνων. Δυστυχώς τα επεισόδια δεν σταμάτησαν εδώ. Από τη στιγμή της δολοφονίας του Ευαγόρα σημειώθηκαν αρκετά άλλα θλιβερά επεισόδια σε βάρος Ελλήνων, που τραυματίσθηκαν σοβαρά ή ελαφρά από Τούρκους πολίτες ή επικουρικούς…. Δύο εργάτες οι Δημητράκης Φυλακτού και Μιχ. Λεωνίδα ζήτησαν καταφύγιο στο σπίτι του Κυριάκου Χασάπη, για να γλυτώσουν από τα κτυπήματα. Κι΄εκεί όμως οι επικουρικοί τούς καταδίωξαν και τους κτυπούσαν με τους υποκοπάνους των όπλων σ΄ολα τα μέρη του σώματος, απειλώντας τους να τους σκοτώσουν. Μόνο χάρη στην επέμβαση Άγγλου γείτονα οι επικουρικοί εγκατέλειψαν τα θύματά τους, που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. 

 

Στο μεταξύ πολλοί Τούρκοι συγκεντρώθηκαν στη Δυτική παλιά όχθη του ποταμού «Γαρίλλη» παρά τα «Τέσσερα φανάρια» φέροντας αξίνες, μαχαίρια, ρόπαλα, σίδερα κλπ. Και κτυπούσαν χωρίς διάκριση κάθε Έλληνα που περνούσε από τη συνοικία…». 

 

Η σφαγή των Κοντεμενιωτών στις 12 Ιουνίου 1958 

 

Η 50χρονη συσκότιση της παρανομίας των Άγγλων 

 

Στις 12 Ιουνίου 1958 οι Τούρκοι έσφαξαν 8 Κοντεμενιώτες και τραυμάτισαν πολλούς άλλους. Σύμφωνα με μαρτυρίες και γεγονότα, οι Άγγλοι αποικιοκράτες κατηγορούνται ότι συνεργάστηκαν με τους Τούρκους και ουσιαστικά οδήγησαν τους δίσμοιρους ΄Ελληνες του Κοντεμένου στην σίγουρη σφαγή στο Κιόνελι. 

 

Ανακοίνωση Κ.Ε του ΑΚΕΛ 

 

Από τα βρετανικά αρχεία βρίσκουμε φυλαγμένη και μια απόφαση, ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, ημερομηνίας 28 Ιουνίου 1958 με τίτλο «Φέρτε τον εθνάρχη Μακάριο και αρχίστε διαπραγματεύσεις μαζί του». ΄Ελεγε η ανακοίνωση: 

“΄Υστερα από ένα δεκαπενθήμερο μέσα στον οποίον οι Τούρκοι αφέθησαν ουσιαστικά ελεύθεροι να καίουν, να σφάζουν και να λεηλατούν ΄Έλληνες Κυπρίους, η βρετανική κυβέρνηση, εξάγγειλε, δίκην τελεσιγράφου, το νέο της σχέδιο για την Κύπρο. 

 

Τι είναι αυτό το σχέδιο και ποία συμφέροντα το υπαγορεύουν; Είναι “συνταγματικός” διαμελισμός πού οδηγεί μοιραία σε πλήρη εδαφικό διαμελισμό μέσα σέ επτά χρόνια. Αντιστρατεύεται τό δικαίωμα του κυπριακού λαού για αυτοδιάθεση, καταστρέφει τήν ενότητα τής Κύπρου και δημιουργεί μόνιμη εστία ρήγματος και πολέμου. Τό σχέδιο υπαγορεύεται από καθαρά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και την προσπάθειαν νά ικανοποιηθεί η Τουρκία πού θεωρείται ο ισχυρώτερος σύμμαχος των χωρών του ΝΑΤΟ στην Μ. Ανατολή. Είναι το χειρότερο απ΄όλα τα σχέδια που έχουν προταθεί ίσαμε σήμερα. Γι΄αυτό και σύσσωμος ο ελληνικός κυπριακός λαός σωστά το χαρακτήρισε σάν απαράδεχτο. 

 

Το ΑΚΕΛ προσυπογράφει ανεπιφύλακτα την απάντηση που έδωσε ο Εθνάρχης Μακάριος προς τον κυβερνήτην της Κύπρου ύστερα από την σύσκεψη με τους δημάρχους και τους εθναρχικούς συμβούλους στην Αθήνα και καλεί την βρεττανική κυβέρνηση να την δεχτεί και να ενεργήση με βάση αυτήν για να βγη το κυπριακό από το αδιέξοδο. 

 

Στο μεταξύ πρέπει να τεθεί τέρμα στο εγκληματικό όργιο και την ασυδοσία των Τούρκων συμμοριτών. Να αφοπλιστούν αμέσως όλοι οι τούρκοι, επικουρικοί. Να συλληφθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά όλοι οι ένοχοι των σφαγών, των εμπρησμών και των λεηλασιών. Να αποζημιωθούν αμέσως όλα τα τραγικά θύματα των τελευταίων βανδαλισμών. Να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για την προσπασίαν της ζωής και της περιουσίας όλων των ελλήνων κυπρίων. Να τεθεί τέρμα στην αναρχία και την ασυδοσία των βαλτών τούρκων, που επιδιώκουν με τά εγκλήματα να αποδείξουν ότι είναι αδύνατη η συμβίωση ελλήνων και τούρκων. Πώς εξηγείται για εκατοντάδες χρόνια έλληνες και τούρκοι να συζούν αρμονικά σ΄αυτόν τον τόπο; Ας σκεφτούν σοβαρώτερα και ψυχραιμώτερα οι Τούρκοι της Κύπρου κι άς απομονώσουν εκείνους πού μετατράπηκαν σε πειθήνια όργανα ξένων συμφερόντων. 

 

Ο ελληνικός κυπριακός λαός θα σφυρηλατήσει στόν υπέρτατον βαθμό την ενότητά του και θα οπλιστεί με πιότερη ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση κι΄ασάλευτη πίστη θέτοντας σ΄εφαρμογή τίς ιστορικές αποφάσεις της πατριωτικής σύσκεψης στν Αθήνα κι΄ενωμένος θ΄αγωνιστεί για νά γυρίσει ο Εθνάρχης Μακάριος και ν΄αρχίσουν αμέσως αγγλοκυπριακές διαπραγματεύσεις μαζί του.» 

 

Ο Φούτ ήθελε συμμαχία με τους Τούρκους 

 

Στις 22 Ιουλίου 1958 ο Σερ Χιού Φούτ με ένα αγωνιώδες τηλεγράφημα προς τον Υπ. Αποικιών ζητούσε όπως η Άγκυρα πεισθεί να σταματούσαν οι επιθέσεις εκ μέρους Τούρκων εναντίον Ελλήνων στην Κύπρο και ζητούσε παράλληλα την πλήρη συνεργασία της Τουρκίας για ν’ αντιμετώπιζε τη δράση της ΕΟΚΑ. «Οπωσδήποτε θα κατηγορηθούμε σφοδρά για τις τόσο αυστηρές μας ενέργειες εναντίον των υποστηρικτών της ΕΟΚΑ, (με πολύ περιορισμένη – συγκριτικά – δράση εναντίον Τούρκων ταραχοποιών) και ελπίζω η τουρκική κυβέρνηση θα αντιληφθεί πόση σημασία έχει η μεγάλη αυτή επίθεση εναντίον της ΕΟΚΑ. Τώρα είναι ο καιρός για ένα νέο ξεκίνημα στις σχέσεις μας με τους Τουρκοκύπριους…», έγραψε μεταξύ άλλων ο Φούτ. 

 

Τέσσερις μέρες ενωρίτερα, στις 18 Ιουλίου, το Φόρειν ΄Οφις ενημέρωνε την βρετανική πρεσβεία στην Άγκυρα για τις επιθέσεις Τουρκοκυπρίων εναντίον Ελληνοκυπρίων. Έγραψε ενδεικτικά: 

«Σοβαρά επεισόδια εναντίον Ελληνοκυπρίων ή των περιουσιών τους μεταξύ 13 και 17 Ιουλίου. 

 

13 Ιουλίου – Δύο Ελληνοκύπριοι τραυματίστηκαν στο Καιμακλί. Ένας Τουρκοκύπριος συνελήφθη. Τουρκοκύπριοι πετροβόλησαν Ελληνοκύπριους στη Λεύκα. Δύο Ελληνοκύπριοι τραυματίστηκαν. 

 

14 Ιουλίου – Περιπτώσεις εμπρησμών περιουσίας Ελληνοκυπρίων στη Λευκωσία, Αμμόχωστο, Λεμεσό και Λεύκα. 

 

15 Ιουλίου – Δύο υποθέσεις, εμπρησμών περιουσίας ελληνοκυπρίων στη Λευκωσία, δύο στην επαρχία Πάφου, μία στη Λεμεσό και μια στην επαρχία Αμμοχώστου. 

 

16 Ιουλίου – Ελληνοκύπρια μαχαιρώθηκε από τρείς νεαρούς στην Αμμόχωστο. Συνελήφθη ένας Τουρκοκύπριος. 

 

Απόπειρα εμπρησμού στη Λεμεσό. Δυο Τουρκοκύπριοι συνελήφθησαν. 

 

17 Ιουλίου – Υπόθεση εμπρησμού στη Λεύκα. 

 

Δυο Ελληνοκύπριοι φονεύθηκαν στις 13 Ιουλίου. Τρείς Ελληνοκύπριοι φονεύθηκαν στις 15 Ιουλίου…Οι αποδείξεις για την ευθύνη αυτών των εγκλημάτων στρέφονται όλες εναντίον Τουρκοκυπρίων». (Σελ.57 «’Έτσι κατέστρεψαν την Κύπρο».) 

 

Αυτά τα ολίγα και άλλα μύρια για τους Τούρκους …..
 

Η Τουρκία δεν έχει ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο. 

Νεοκλής Σαρρής, 1940-2011, Έλληνας καθηγητής Παντείου 

 

Αποσπάσματα και πληροφορίες από δημοσιευθέντα άρθρα της διαπρεπούς ερευνήτριας – συγγραφέως κ. Φανούλλας Αργυρού, Λάζαρου Μαύρου, Χρήστου Ιακώβου, ΜΜΕ της εποχής, ιστορικό βιβλίο Εσχάτη Ικεσία, Wikipedia, κ.ά. 

 

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΕΠΙ ΑΓΓΛΟΚΡΑΤΙΑΣ …. 

 

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΙ ΕΠΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ….. 

 

Θρασύδειλοι οι Τούρκοι πραιτωριανοί των Άγγλων τρέπονται σε φυγή από ηρωϊκούς μαθητές, που ήταν οχυρωμένοι στην Σεβέρειο σχολή. ΕΟΚΑ 55-59. 

 

Α. Αντωνάς 

www.ledrastory.com