Είναι μία ερώτηση που ακούγεται έντονα το τελευταίο διάστημα και όχι άδικα. Ακόμη και πριν το ξέσπασμα της πανδημίας, πολλοί ήταν εκείνοι που αμφισβητούσαν, πολεμούσαν ή προέβλεπαν το τέλος της παγκοσμιοποίησης.
Η εκμετάλλευση των χωρών του Τρίτου Κόσμου υπήρξε τεράστια, ουσιαστικά καμία αλλαγή από την εποχή των αποικιών και της δουλείας. Ωστόσο ο πλούτος παρέμεινε στα χέρια των ολίγων με αποτέλεσμα την αύξηση της φτώχεια και στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Τώρα η νέα πραγματικότητα φαίνεται να ευνοεί την ατζέντα όσων την απορρίπτουν (την παγκοσμιοποίηση) κι επιθυμούν μία στροφή στο κράτος-έθνος. Ωστόσο το πώς θα τελειώσει αυτή η ιστορία δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Ο Covid-19 απειλεί την παγκοσμιοποίηση, αλλά και εκείνη έχει τα όπλα να τον «εξοντώσει».
Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι μία επιλογή που κάνουμε, είναι η πραγματικότητα στην οποία ζούμε. Χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας, των μεταφορών και των χρηματοοικονομικών εργαλείων ο κόσμος μας είναι απολύτως διασυνδεδεμένος. Έτσι «μοιράζεται» τα προβλήματα, αλλά μπορεί να «μοιραστεί» και τα όπλα για την αντιμετώπισή τους, να ενώσει δυνάμεις για να βρει λύσει απέναντι σε κοινές προκλήσεις.
Η αντιμετώπιση μίας πανδημίας βέβαια είναι ιδιαίτερη πρόκληση. Απαίτησε κλείσιμο των συνόρων, «θωράκιση» κατά το δυνατόν της κάθε χώρας, αυστηρούς περιορισμούς ακόμη και εντός των συνόρων του κάθε κράτους. Πυροδότησε όμως και αχρείαστα μέτρα.
Αρκετές χώρες, μεταξύ των οποίων και μεγάλες ευρωπαϊκές, έσπευσαν να απαγορεύσουν τις εξαγωγές αναγκαίου ιατρικού/ προστατευτικού εξοπλισμού, ακόμη και εάν οι ίδιες ταυτόχρονα γέμιζαν τις αποθήκες τους με εισαγωγές ειδών, που δεν παρήγαγαν. Και οι μεγάλοι του πλανήτη δεν απέφυγαν να μπουν στη σκληρή κούρσα για το ποιος θα βρει (και κυρίως ποιος θα πάρει στα χέρια του) πρώτος το εμβόλιο ή το φάρμακο για τον Covid-19. Αυτό διότι ξέρουν καλά ότι η πλήρης επανεκκίνηση των οικονομιών τους, που βιώνουν σήμερα την βαθύτερη ύφεση από τη δεκαετία του ’30, εξαρτάται περισσότερο από ποτέ από την εύρεση ενός εμβολίου.
Πρακτικά είδαμε πως στην πρώτη μεγάλη κρίση τα κράτη κοίταξαν εντός κι όχι εκτός. Δεν μπορεί να κριθεί ως παράλογο. Η κάθε κυβέρνηση άλλωστε είναι υποχρεωμένη να κοιτά πρωτίστως το λαό της. Από την άλλη βέβαια το να μην επιτρέπεις να αποσταλεί υγειονομικό υλικό σε γειτονική χώρα όπου υπάρχει θέμα επιβίωσης, είναι πανανθρώπινη υποχρέωση.
Ωστόσο για να έχουμε σύντομα ένα αποτελεσματικό φάρμακο ή ένα εμβόλιο απαιτείται διεθνής συνεργασία από την ιατρική, επιστημονική κοινότητα. Κλινικές δοκιμές βρίσκονται παράλληλα σε εξέλιξη σε πολλά διαφορετικά σημεία του πλανήτη και οι επιστήμονες ανταλλάσσουν πολύτιμες πληροφορίες για τα αποτελέσματα, τις παρενέργειες κτλ. Αυτό είναι δυνατόν ακριβώς χάρη στην παγκοσμιοποίηση. Όσο περισσότερο αναπτυχθεί η διεθνής συνεργασία τόσο πιο γρήγορα θα αναπτυχθεί και το όπλο κατά του Covid-19. Όσο πιο γρήγορα πολεμήσουν τον ιό τόσο πιο γρήγορα θα πούμε ότι δεν έχουμε ανάγκη τα κλειστά σύνορα.
Η πανδημία πυροδότησε μία κρίση διαφορετική από κάθε άλλη, που όμως φέρνει στο νου πολλές συγκρίσεις. Από την Ισπανική Γρίπη έως τη Μεγάλη Ύφεση του 1930 και την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Στην πραγματικότητα μοιάζει ίσως περισσότερο από κάθε τι άλλο με την άλλη μεγάλη πρόκληση της εποχής: την κλιματική κρίση. Γιατί έχουμε να κάνουμε με έναν αόρατο εχθρό, που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με παγκόσμια συνεργασία. Στο ερώτημα λοιπόν εάν o Covid-19 σκοτώσει την παγκοσμιοποίηση, όσοι μένουμε αισιόδοξοι μπορούμε να απαντήσουμε: Όχι, εάν τον σκοτώσει πρώτη εκείνη.
Σε κάθε περίπτωση, όσο η παγκοσμιοποίηση ισοδυναμεί με αύξηση πλούτου για τους ολίγους (το γνωστό 1%) τότε οι λαοί θα την αντιμετωπίζουν ως εχθρό και θα την πολεμούν. Αν αντίθετα σημαίνει κοινά σημεία, πανανθρώπινες και διαχρονικές αξίες για την ολική ευημερία τότε ναι οι λαοί θα δώσουν τα χέρια.
πηγή
voicenews.gr
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.