Σελίδες

1 Μαΐου 2020

«SOS, σταματήστε την αποδοχή προσφύγων αμέσως»- Rebecca Sommer, εθελοντής συνοδός προσφύγων και βοηθός ενσωμάτωσης (μέρος Α)

Η Rebecca Sommer έδωσε συνεντεύξεις σε δύο πολωνικές εφημερίδες (dorzeczy και Euroislam) 

Εδώ η γερμανική έκδοση: 

Συνέντευξη με την Rebecca Sommer από την Natalia von der Osten-Sacken, 18.1.2018  

Η Rebecca Sommer είναι μία Γερμανίδα και διεθνούς εμβέλειας καλλιτέχνης, διαμένει από το 2012 στο Βερολίνο, δημοσιογράφος και πολλαπλώς βραβευμένη σκηνοθέτης.  

Μέχρι την επιστροφή της στη Γερμανία εν έτη 2012 κατείχε ειδική συμβουλευτική θέση στη κεντρική βάση των Ηνωμένων Εθνών ECOSOC, όπως και επίσης στη Γενεύη για τα ανθρώπινα δικαιώματα με κέντρο βάρος στα αυτόχθονα έθνη και στo διεθνές δίκαιο. Συνεργάστηκε πάνω από δεκαετία στενά με τους οργανισμούς UNHCHR και UNPFII, αλλά και με πρόσφυγες και με τον οργανισμό UNHCR.  

Συμμετείχε επίσης πάνω από μία δεκαετία στις διαπραγματεύσεις των Ηνωμένων Εθνών και στην δήλωση δικαιωμάτων αυτοχθόνων λαών, δήλωση η οποία έγινε με προσωπική υποστήριξη της ιδίας δεκτή από σχεδόν όλα τα έθνη. Επισκέφτηκε πολυάριθμα αυτόχθονα έθνη σε όλο τον κόσμο καθώς και παρουσίασε στα Ηνωμένα Έθνη τεκμήρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οργανωμένες δράσεις καθώς και εκστρατείες, διαφώτισε για την παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά αυτοχθόνων λαών με φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό καθώς και με γραπτές αναφορές. Ως γνωστή ειδικός σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων σκηνοθέτησε με εντολή των Ηνωμένων Εθνών την ταινία «αυτόχθονοι λαοί και τα Ηνωμένα Έθνη». Επίσης συμμετείχε μέχρι το έτος 2014 στις διαπραγματεύσεις περί κλιματικής αλλαγής UNFCCC και υπήρξε μέχρι το 2014 μέλος στην ένωση Climate Justice Now.  

Εργάστηκε ως συντάκτρια σε μεγάλες βρετανικές εφημερίδες όπως Scene, The Face και Spirit και σε αμερικάνικες εφημερίδες όπως Black Book και Madison. Εργάστηκε και ζούσε στην Ινδία, Μεγάλη Βρετανία, Βραζιλία, Νότια Αφρική και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από το έτος 2012 εργάζεται και αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα των προσφύγων στην Ευρώπη και ίδρυσε και καθοδηγεί την οργάνωση Arbeitsgruppe Flucht+ Menschenrechte (oμάδα εργασίας φυγής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων), ένα δίκτυο, το οποίο υποστηρίζει πρόσφυγες στο Βερολίνο.  

Νatalia von der Osten-Sacken: Rebecca, εργαζόσουν πολλά χρόνια με πρόσφυγες και με μετανάστες, είσαι μία γνωστή ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Χρόνια τώρα ήδη πριν το μεγάλο κύμα μεταναστών εν έτη 2015 ήσουν ως άτομο πολύ γνωστή για την πολιτική σου θέση να δέχεται η Γερμανία απεριόριστο αριθμό αυτών των ατόμων. Τι επηρέασε την αλλαγή των πεποιθήσεών σου;  

Rebecca Sommer: Ποτέ δεν υποστήριζα την απεριόριστη αποδοχή των προσφύγων και των μεταναστών, διότι απλούστατα δεν γίνεται, να δεχτεί ένα κράτος απεριόριστα πρόσφυγες και μετανάστες. Είμαι ανθρωπιστής και υπερασπιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα πρώτα χρόνια πίστευε, ότι οι άνθρωποι που έρχονται είναι πραγματικοί πρόσφυγες, ότι είναι πραγματικά πανευτυχής που είναι ασφαλείς και έτσι θα έχουν και την θέληση να προσαρμοστούν και να ενσωματωθούν. Αλλά με την πάροδο του χρόνου και αποσπασματικά αποκαλύφθηκε η πικρή αλήθεια. Οι λόγοι ήταν τόσο πολυάριθμοι, ώστε δεν μπορούσα πλέον να αποστρέψω το βλέμμα από αυτούς.  

Σίγουρα το σημείο αναφοράς και αλλαγής στην πορεία των πεποιθήσεών μου και στις πεποιθήσεις πολλών υπήρξε η πρωτοχρονιά του έτους 2015 στην Κολωνία της Γερμανίας. Εκεί έπρεπε να παραδεχτώ στον εαυτό μου, ότι αυτή η συμπεριφορά ταιριάζει στην συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμάνων, με τους οποίος αλληλεπιδρούσα. Αυτή ήταν η στιγμή, όπου είπα στον εαυτό μου: «Rebecca, πρέπει τώρα να ενεργοποιήσεις την λαβή ασφαλείας, από την αιτία και μόνο, ότι ήμουν υπέρμαχη των δικαιωμάτων των γυναικών, και κατείχα ως γυναίκα μία συλλογική ευθύνη προς τις γυναίκες». Μέχρι τότε προσπαθούσα να δικαιολογήσω τα συνεχώς επαναλαμβανόμενα σχήματα συμπεριφοράς και σκεπτικού, την κοσμοθεωρία τους η οποία πηγάζει από την θρησκεία τους το Ισλάμ και τον πολιτισμό-κουλτούρα τους, λόγου χάρη με την δικαιολογία, ότι είναι νέοι στον πολιτισμό μας. Πίστευα μάλιστα, ότι αυτές οι μεσαιωνικές απόψεις θα αμβλυνθούν και θα αλλάξουν με τον καιρό. Εμπιστευόμουν και βασιζόμουν στα ιδανικά μας, στην ελευθερία, στην ισοτιμία των ευρωπαϊκών αξιών και ήμουν μάλιστα τόσο αφελής να πιστεύω, ότι κάθε άνθρωπος θα υιοθετούσε και θα αγκάλιαζε ενθουσιασμένος τα ιδανικά αυτά.  

Αλλά δυστυχώς έγινα η ίδια μάρτυρας ως εθελόντρια, και αναγκάστηκα να παρακολουθώ επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές για μεγάλο χρονικό διάστημα ετών, και να παραδεχτώ εν τέλει, ότι όταν αφορά σε μουσουλμάνους πρόσφυγες, έχουν μεγαλώσει με παντελώς διαφορετικές αξίες, ότι έχουν υποστεί τέτοια πλύση εγκεφάλου από την παιδική τους ηλικία και έχουν κατηχηθεί κατά τέτοιο τρόπο από το Ισλάμ, ώστε να αντιμετωπίζουν εμάς τους «απίστους» με αλαζονεία και υπεροψία. Προσωπικά το αποκαλώ «μουσουλμανική μαντίλα στο κεφάλι».  

Επιπρόσθετα όταν καταφθάνουν στην Γερμανία καταλήγουν πολλοί εξ αυτών στα χέρια φανατικών φονταμενταλιστών μουσουλμάνων ιμάμηδων του πολιτικού Ισλάμ, το οποίο εισάγεται από την Τουρκία, από την Σαουδική Αραβία, το Ιράν, το οποίο ενισχύει τον θρησκευτικό τους φανατισμό και τον φονταμενταλισμό τους και τους απαγορεύει να αφομοιωθούν από εμάς τους άπιστους και να υιοθετήσουν τον δικό μας τρόπο ζωής, να αποδεχτούν την δική μας κοσμοθεωρία και τις αξίες μας, την επιστήμη μας, ώστε το Γερμανικό κράτος να απολέσει παντελώς κάθε έλεγχο σε αυτές τις δυσμενείς εξελίξεις.  

Ένα παράδειγμα, το οποίο με βοήθησε να «ανοίξω» τα μάτια μου συνέβη εν έτη 2016, όταν έπρεπε να μάθω την αλήθεια για μία ομάδα προσφύγων, τους οποίους επέβλεπα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Άνηκαν πλέον στον πιο στενό φιλικό μου κύκλο. Τους είχα βοηθήσει να διεκπεραιώσουν την διαδικασία ασύλου, τακτοποιούσα τις υποθέσεις τους με τις δημόσιες αρχές, φρόντιζα για την στέγασή τους, τα έπιπλά τους, τους υπολογιστές, τα ποδήλατά τους, τον ρουχισμό τους, την επαγγελματική τους εκπαίδευση, την εκμάθηση της εγχώριας γλώσσας μας, την εργασία τους, την υποτροφία τους, μάλιστα θυσίαζα αμέτρητες ώρες του προσωπικού μου χρόνου για πολλές περιπτώσεις ανθρώπων.  

Σε μία συγκεκριμένη στιγμή αντιλήφθηκα τελικά, ότι αυτά το άτομα έπαιζαν και υποδύονταν ένα ψεύτικο ρόλο, εφάρμοζαν πάνω μου την τακτική της εξαπάτησης που περιγράφεται στο Κοράνι στο Ισλάμ που ονομάζεται στα αραβικά «Taqiyya” (τακίγια) ή αλλιώς η τεχνική της εξαπάτησης που περιγράφεται στο Κοράνι. Με εξαπάτησαν και με απογοήτευσαν πολλαπλώς. Όμως προειδοποιήθηκα σφοδρώς από Άραβες και Κούρδους για την τεχνική αυτής της εξαπάτησης που περιγράφεται και εφαρμόζεται από το Ισλάμ. Και μάλιστα από ανθρώπους, οι οποίοι όχι μόνο έπρεπε να φύγουν από περιοχές που πλήττονται από πόλεμο, αλλά έπρεπε να φύγουν κυνηγημένοι από τους ιδίους φανατικούς μουσουλμάνους αυτού του είδους, αλλά δεν τους έδωσα δυστυχώς καμία σημασία. 

Και ξαφνικά ανακάλυψα, ότι αυτοί οι άνθρωποι, οι ίδιοι δηλαδή, των οποίων καθημερινώς τα προβλήματα έλυνα, με τους οποίους συντρώγαμε, γελούσαμε και χορεύαμε, δεν προσεύχονταν ούτε πήγαιναν στο τζαμί, ούτε νήστευαν για το ραμαζάνι, μάλιστα γελούσαν για τους πιο θρησκευόμενους μουσουλμάνους, πίσω από την πλάτη μου και καθήμενοι στον κήπο μου, με αποκαλούσαν μία ηλίθια γερμανίδα πόρνη.

Αυτό το γεγονός όχι μόνο με πόνεσε πάρα πολύ, διότι ειδικά για αυτούς ήμουν ο διασώστης, η φίλη, η αδελφή και μάνα, και τους εμπιστευόμουν, αλλά μου έδωσε μία επιπλέον αφορμή να επανακτήσω την λογική μου. Διότι αυτοί οι πρόσφυγες ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα και μία ελπίδα για μία πετυχημένη ενσωμάτωση και φιλία ανάμεσα στον δυτικό τρόπο προσανατολισμένων και ντόπιων ανθρώπων και τους μουσουλμάνους Άραβες. Δεν έκανα τίποτε άλλο από να τους βοηθώ, να τους προστατεύω, να τους στηρίζω και να τους χαρίζω την ειλικρινή φιλία μου. Τους υποδέχτηκα με ανοιχτές αγκάλες στην Γερμανία και για το ευχαριστώ με προσέβαλλαν, με έβρισαν και με λέρωσαν με τα λόγια, τις σκέψεις και τις πράξεις τους.  

Στο μεσοδιάστημα είχα δημιουργήσει έναν φάκελο με τα δεδομένα όλων των περιπτώσεων με τις οποίες επιφορτίστηκα και παρακολουθώ ακόμα, πλέον με πιο κριτικό πνεύμα την εξέλιξη των προσφύγων, τους οποίους συνόδευα ή ακόμα συνοδεύω, αλλά ακόμα και τους πρόσφυγες των άλλων εθελοντών. Δυστυχώς έχουν αναστείλει και άλλοι εθελοντές την εθελοντική τους εργασία λόγο παρομοίων εμπειριών. Οι νέοι εθελοντές που προστίθενται είναι πάλι τόσο αφελής, όσο αφελής υπήρξα και εγώ κάποτε. Αλλά σε αντίθεση με αυτό που προσπαθούν να μας πείσουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν προστίθενται τόσοι πολλοί νέοι εθελοντές πλέον. Είτε συμμετέχουν στον εθελοντισμό πάρα πολύ καιρό, είτε έχει θεσμοθετηθεί η βοήθεια που παράσχουν και συμβάλλουν και δεσμεύτηκαν έναντι μισθοδοσίας δηλαδή αμείβονται με χρήματα. Από αυτούς σίγουρα δεν θα μάθεις τίποτα για την απογοήτευση που βίωσαν και την θλιβερή πραγματικότητα, διότι απλά δεν τους συμφέρει.  

Δημοσιογράφος: Και ποιο είναι το συμπέρασμα;  

Rebecca Sommer: Πολλοί δεν εργάζονται ακόμα, μιλούν ακόμα ελάχιστα Γερμανικά, συναναστρέφονται μόνο μεταξύ τους, δεν έχουν σχεδόν καθόλου ή και καθόλου Γερμανούς φίλους. Άλλοι πάλι παρέβηκαν τον νόμο και είναι φυγόδικοι. Άλλοι πάλι έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί (προσηλυτίστηκαν στο ακραίο Ισλάμ). Ή αντιλαμβάνεσαι αργότερα, ότι ήταν ενεργοί μαχητές της τζιχαντιστικής Αλ Νούζρα ή του Ισλαμικού Κράτους, και είναι ακόμα φανατικοί οπαδοί των τρομοκρατικών οργανώσεων αυτών.

Υπάρχουν ναι μεν και εξαιρέσεις που εργάζονται, που μιλούν Γερμανικά, αλλά η νοοτροπία της Ισλαμικής μαντίλας, η υπεροψία ότι ως μουσουλμάνοι ανήκουν σε ανώτερη κάστα ανθρώπων και είναι καλύτεροι άνθρωποι από εμάς, υπερισχύει στους περισσότερους. Στο μεταξύ έχω πάψει να εργάζομαι και έχω απολέσει την όρεξή μου να εργάζομαι έστω και εθελοντικά για αυτούς τους τους ανθρώπους μουσουλμάνους, οι οποίοι έχουν εντρυφήσει στην πατριαρχία και την προάγουν σε κάθε τους έκφανση.

Τώρα αναγνωρίζω πως λειτουργούν. Συνεχίζω να διεκπεραιώνω τις υποθέσεις που είχα αρχικά αναλάβει, δέχομαι όμως μόνο καινούργιες περιπτώσεις, όπου σύμφωνα με την άποψή μου, πρόκειται πραγματικά για πρόσφυγες, οι οποίοι έχουν και αιτία να καταφύγουν στο μη θεοκρατούμενο και κοσμικό κράτος μας, όπου γυναίκας και άντρες μέσου νόμου είναι ισότιμοι, όπου καταναλώνεται χοιρινό κρέας, όπου μπορούμε μάλιστα και γυμνοί να κάνουμε ηλιοθεραπεία. Αυτή η ελευθερία είναι πολύτιμη και πολύ εύθραυστη. Αν αναλογιστείς, πόσοι άνθρωπο καταφεύγουν ξαφνικά στην Γερμανία που φορούν ισλαμική μαντίλα, και μόνο η μαζικότητα των ανθρώπων αυτών αλλοιώνει στην Γερμανία τα πάντα. Αυτό είναι από τώρα ορατό. Έχω γίνει πολύ προσεκτική και ιδιαιτέρως δύσπιστη και καχύποπτη. Θα ήταν προτιμότερο όλοι οι υπόλοιποι να εγκατασταθούν σε ένα άλλο μουσουλμανικό κράτος και να ζητήσουν άσυλο, να ψάξουν για εργασία και για μία καλύτερη ζωή, αντί να προσπαθούν να μας επιβάλλουν τις απαξιωτικές και μισογύνες, μεσαιωνικές τους αξίες και να μας βλάψουν μακροπρόθεσμα ανεπανόρθωτα.  

Για αυτό το λόγο βοηθώ τώρα πρωτίστως γυναίκες και θρησκευτικές μειονότητες, οι οποίες εκδιώχθηκαν από μουσουλμανικά κράτη και έγιναν πρόσφυγες: όπως πολιτικοί πρόσφυγες, δημοσιογράφοι, πρώην μουσουλμάνους που αποποιήθηκαν την μουσουλμανική πίστη και για αυτό διώκονται στις πατρίδες τους. Και μου αρέσει να βοηθώ ιδιαιτέρως γυναίκες, . Υπάρχουν αρκετές, οι οποίες θέλουν λόγο της οικονομικής τους ασφάλειας που απολαμβάνουν πλέον να χωρίσουν από τους συζύγους τους, καθώς και εξαναγκάστηκαν να παντρευτούν και να υπηρετούν με χαμόγελο εφ΄ όρου ζωής έναν άντρα τον οποίο ποτέ δεν αγάπησαν, που εσωτερικά τον μισούν. Διότι υπάρχει πολύ ψυχολογική βία και βιασμοί σε αυτούς τους μουσουλμανικούς γάμους. Η γυναίκα δεν έχει καμία αξία ως άνθρωπος, είναι καθαρά αντικείμενο του σεξ και όχι σύντροφος, είναι σκλάβα που εργάζεται διαρκώς και μηχανή αναπαραγωγής. Αυτή είναι η ευθύνη μιας καλής μουσουλμάνας. 

Έτσι όπως και οι περισσότεροι μουσουλμάνοι δεν μας έχουν κανένα σεβασμό, έτσι δεν σέβονται ούτε τις γυναίκες τους. Όχι όλοι βέβαια- γνωρίζω και ζευγάρια τα οποία αποτελούν την εξαίρεση, αλλά οι περισσότεροι έχουν την περιγραφόμενη νοοτροπία. Αυτό ισχύει και για πάρα πολλούς μουσουλμάνους που έχουν πάρει την γερμανική υπηκοότητα και τις οδηγίες για την συμπεριφορά και την νοοτροπία τους τις δίνει το Ισλάμ. Για αυτό, σας προειδοποιώ προκαταβολικώς. Αρκετά είδα, αρκετά άκουσα, αρκετά βίωσα. Έχω αδιάσειστα στοιχεία πλέον.

Δημοσιογράφος: Ανέφερες την λέξη Taqiyya (Τακίγια= ισλαμικός τρόπος εξαπάτησης). Πως τον αντιλαμβάνεσαι και πως τον βίωσες αυτόν τον τρόπο;

Rebecca Sommer: Η λέξη Τακίγια δεν είναι γνωστοί στους περισσότερους Ευρωπαίους. Ακόμα και άνθρωποι που προσπαθούν να προειδοποιήσουν για αυτήν την μορφή της θρησκευτικά δικαιολογημένης μορφής εξαπάτησης, ακόμα και αν κατάγονται από το ίδιο θρησκευτικό εθνικό υπόβαθρο όπως οι περιγραφόμενοι πρόσφυγες που εφαρμόζουν την τακτική αυτή, χαρακτηρίζονται κατευθείαν ως ρατσιστές. Τακίγια σημαίνει εξαπάτηση. Σου δίνεται με αυτήν την τακτική της εξαπάτησης το ελεύθερο να εξαπατήσεις τους αλλόθρησκους ή άπιστους, αν αυτό συμβάλλει στην προστασία του Ισλάμ και των μουσουλμάνων. Υπάρχουν διαφορετικές μορφές της εξαπάτησης, αυτές η οποίες επιτρέπονται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις όταν βρίσκεσαι σε αλληλεπίδραση με μη μουσουλμάνους, δηλαδή απίστους, όπου η πιο γνωστή μορφή της εξαπάτησης είναι η Τακίγια. Αυτές οι προϋποθέσεις είναι ως συνήθως αυτές, οι οποίες προάγουν τα συμφέροντα του Ισλάμ και των μουσουλμάνων μεμονωμένα, ο οποίος ανήκει στην παγκόσμια μουσουλμανική συλλογικότητα, την λεγόμενη Ούμα Umma (παγκόσμια μουσουλμανική κοινότητα). Λόγου χάριν με το να κερδίσουν την εμπιστοσύνη ενός απίστου με το ψέμα, το οποίο καθιστούν τον άπιστο εκτεθειμένο και αδύναμο, για να τον νικήσουν τελικά.

Η προδοσία της εμπιστοσύνης επομένως είναι προγραμματισμένη. Ένας μουσουλμάνος επιτρέπεται να ψεύδεται απέναντι σε έναν άπιστο και να τον εξαπατά, και δεν είναι ηθικά κατακριτέο, όσο ο μουσουλμάνος επωφελείται από την εξαπάτηση αυτήν, εφόσον συμβάλλει η εξαπάτηση καθ’ αυτού στην αύξηση της επιρροής της Ούμα δηλ. της παγκόσμιας μουσουλμανικής κοινότητας. Ο μουσουλμάνος δεν χρειάζεται να ντρέπεται για την εξαπάτηση αυτή. 

Για να ωφεληθεί από έναν άπιστο, επιτρέπεται στον μουσουλμάνο να υποκρίνεται φιλία ή αγάπη και ταυτόχρονα να μην το εννοούν πραγματικά. Με τον όρο Τακίγια δηλ. εξαπάτηση με τους όρους του Κορανίου απαλλάσσεται ο μουσουλμάνος από κάθε ευθύνη απέναντι στους απίστους- και αυτή η προειδοποίηση απευθύνεται ειδικά στις γυναίκες, η οποίες διατηρούν σχέσεις με μουσουλμάνους. Αλλά ειδικά και στους πολιτικούς, οι οποίοι συνάπτουν συμβόλαια ή συμφωνίες με μουσουλμανικούς οργανισμούς, διότι κανένας όρκος, ούτε στο όνομα του Αλλάχ έχει σημασία, διότι ακυρώνεται από την εφαρμογή της Τακίγια δηλ. της εξαπάτησης, διότι ο ίδιος ο Αλλάχ φρόντισε με το Κοράνι να απαλλάξει τους μουσουλμάνους από την τήρηση των όρκων τους, εφόσον έχουν συναφθεί με απίστους ή αλλόθρησκους. Η μοναδική προϋπόθεση είναι: αυτός που εξαπατά να έχει βαθιά πίστη στο Κοράνι και στον Αλλάχ. Η τέχνη της εξαπάτησης επιτρέπει μάλιστα στο μουσουλμάνο να παριστάνει τον μη μουσουλμάνο. Επιτρέπεται να πει τα πάντα και να εξαπατά εσκεμμένα, όσο καιρό απαιτείται για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του απίστου ή ενός κράτους που ενδεχομένως να τον φιλοξενεί. Πρέπει να αναλογιστεί κανείς πραγματικά, με τι μορφή θρησκευτικής ιδεολογίας έχουμε να κάνουμε.

Η Τακίγια προέρχεται πιστεύω από Σιιτικό Ισλάμ, χρησιμοποιείται όμως ευρέως εξίσου και από τους Σουνίτες μουσουλμάνους, αν και το αρνούνται πεισματικά και επιτρέπει μάλιστα την βρώση φαγητού «χαράμ» δηλαδή ακάθαρτου φαγητού (χοιρινού) για να προσποιηθούν, ότι είναι άθεοι. Πρέπει να είμαστε λοιπόν συνειδητοποιημένοι, ότι η απόκρυψη της αλήθειας και η χρήση του ψέματος εκ μέρους των μουσουλμάνων σε απίστους μη μουσουλμάνους δεν είναι στα ισλαμικά κράτη κατακριτέα πρακτική. Και ένας εύπιστος γερμανός εθελοντής συναντάει έναν πολιτισμό, τον οποίο δεν μπορεί να αντιληφθεί στο ελάχιστο. Ειδικά στην υποστήριξη των προσφύγων αντιλαμβάνεται κανείς μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ότι πολλοί πρόσφυγες, όχι όλοι φυσικά, αλλά αρκετοί, υπερβολικά πολλοί χειραγωγούν με την μέθοδο της εξαπάτησης για να αποσπάσουν όσο γίνεται περισσότερη και ιδιαίτερη προσωπική βοήθεια και φροντίδα, ειδικώς αποκρύπτουν πόσο θρησκευτικά φανατισμένοι είναι στην πραγματικότητα, και πόσο αποστρέφονται το δικό μας σύστημα αξιών και την κοινωνία μας ολόκληρη.

Επαναλαμβάνονται πολλαπλώς παρόμοιες ιστορίες από άτομα, τα οποία έχουν σπουδάσει ιατρική, νομική ή πληροφορική, ότι έχουν αποδημήσει οι γονείς τους και τα μικρά και ανήλικα αδέρφια τους βρίσκονται στην Τουρκία στους δρόμους και υποφέρουν από την πείνα, αποζητούν βοήθεια για να τους φέρουν στην Γερμανία για να εγκατασταθούν εκεί, ή μάλιστα ότι χάθηκε στις εχθροπραξίες και τον πόλεμο όλη η οικογένειά τους. Δηλώνουν κοσμικοί, ήπιων και προοδευτικών πεποιθήσεων για να υποχρεώσουν ηθικά το κράτος μέσω των εθελοντών να δεχτούν την σύζυγο (η οποία θα ζούσε εξίσου ελεύθερα χωρίς κατατρεγμό όπως και εμείς εδώ) και τα παιδιά που έμειναν πίσω και ξαφνικά εμφανίζονται στην Γερμανία θείοι, θείες, γονείς και από την μία στιγμή στην άλλη ανέρχεται το σύνολο της νεκρής κατά τα άλλα οικογένειας σε 15 άτομα και απαιτούνται τρία διαμερίσματα για την στέγαση της οικογένειας αυτής. 

Ο μικρός αδελφός εμφανίζεται από το πουθενά, οι γονείς νεκραναστήθηκαν ξαφνικά και ζουν με ασφάλεια στην Τουρκία και σε αντίθεση με αυτά που είχαν αφηγηθεί, διαπιστώνεται, ότι ο πρόσφυγας δεν ήταν καθόλου κατατρεγμένος και αβοήθητος, αλλά μαχητής της τρομοκρατικής οργάνωσης Αλ Νούζρα στη Συρία. Και ότι ο μεγάλος αδελφός ήταν κάθε άλλο παρά ένας μετριοπαθείς μουσουλμάνος. Ή ξαφνικά μαθαίνεις, ότι το πτυχίο είναι πλαστό ή αποκτήθηκε με χρήματα. Ή μαθαίνεις ότι η οικογένεια ναι μεν είναι φτωχή, αλλά ζούσε σε ένα ασφαλές μέρος στη Συρία και ήρθε εδώ για να βελτιώσει το βιοτικό της επίπεδο. Ή σε ρωτά ο κατά άλλο μετριοπαθείς μουσουλμάνος μετά την επανένωση της συζύγου του και των παιδιών του με, αν μπορεί ο εθελοντής να βοηθήσει, ώστε να έρθει και η δεύτερη σύζυγος με τα παιδιά τους. Η ως αγαπημένη και μοντέρνα περιγραφόμενη σύζυγος εμφανίζεται καλυμμένη από την κορυφή ως τα νύχια και είναι τρισδυστυχισμένη, επειδή ο σύζυγος την χτυπά τακτικά, της απαγορεύει τα πάντα, επειδή βαθιά θρησκευόμενος. Έμαθα από αυτά τα γεγονότα, ότι η εκμετάλλευση της ευπιστίας των απίστων, στα μάτια τους δηλαδή η εκμετάλλευση ενός πιο αδύναμου, δεν είναι καθόλου κατακριτέα.

Είναι λοιπόν δεδομένο, ότι σε αυτούς τους πολιτισμούς που έχουν διαμορφωθεί υπό το Ισλάμ, μετρά ο δυνατότερος. Δεν συμβιβάζεται με την κοσμοθεωρία τους αν απλά κάποιος από καλοσύνη βοηθά τον συνάνθρωπό του. Είσαι για αυτούς απλώς χαζός, επομένως αδύναμος. Και έτσι μας αντιλαμβάνονται, ως χαζοί, ως αποτυχημένη κοινωνία αδύναμων. Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να το αντιληφθούν, διότι δεν συμβαδίζει με το με το μεταρρυθμισμένο, διαφωτισμένο, χριστιανικό, ανθρωπιστικό σύστημα αξιών, στο οποίο στηρίζεται ολόκληρος ο πολιτισμός μας. Γνωρίζω σαφώς και πολλές μεμονωμένες εξαιρέσεις, αλλά επιβεβαιώνεται δυστυχώς ο θλιβερός κανόνας. Το βρίσκω καλό και σημαντικό στην επικοινωνία με κάθε μεμονωμένο πρόσφυγα να είσαι ανοικτός, αυτή την άποψη την υποστηρίζω μέχρι και τώρα, αλλά κάθε ασυνέπεια στα λεγόμενα ή στην συμπεριφορά τους σας προειδοποιώ να εξετάσουμε το ενδεχόμενο της θρησκευτικής εξαπάτησης, σας συνιστώ εγρήγορση και προσοχή.

Δημοσιογράφος: Εργάζεσαι σε κέντρα προσφύγων. Τι υπέπεσε στην αντίληψή σου;

Rebecca Sommer: Εκεί συναντώνται άνθρωποι πολλών περιοχών, πολιτισμών και θρησκειών, κυρίως μουσουλμάνοι άνδρες, μεταξύ αυτών και άτομα, τα οποία είχαν υποστεί διώξεις, είχαν κατατρεχθεί, είχαν βιαστεί, είχαν βασανιστεί, είχαν υποστεί την καταστροφή της πατρίδας και των χωριών τους. Η ατμόσφαιρα είναι εξαιρετικώς εκρηκτική. Με μεγαλύτερη συχνότητα απαντάται ο κατατρεγμός ή η σε μικρότερο βαθμό η περιφρόνηση των αλλόθρησκων, των άθεων από τους μουσουλμάνους. Οι μουσουλμάνοι αποτελούν την πλειοψηφία στα κέντρα προσφύγων. Πολλοί φαίνεται να πιστεύουν, ότι είναι μία μορφή «υπεράνθρωπων» και όλοι όσοι δεν ανήκουν θρησκευτικά στο Ισλάμ αντιμετωπίζονται ως υποδεέστεροι. Σε έναν τόσο μικρό χώρο ενισχύονται τέτοιου είδους αντιπαραθέσεις. Για παράδειγμα έχουν παρατηρηθεί περιστατικά, όπου αλλόθρησκοι δεν επιτρέπεται να παρευρίσκονται ταυτόχρονα με μουσουλμάνους στη κουζίνα ή το μπάνιο διότι εκδιώκονται αλαζονικά ή επιθετικά από τον χώρο αυτό.

Αλλά υπάρχουν όπως πάντα και εξαιρέσεις, όπου γυναίκες από διαφορετικές περιοχές και θρησκείας έχουν συνάψει φιλίες και συναντιούνται για να μαγειρέψουν, για να μην παρευρίσκονται μόνες τους με άνδρες στην κοινόχρηστη κουζίνα. Επανειλημμένως παρενοχλούν μουσουλμάνοι άνδρες γυναίκες, ακόμα και μουσουλμάνες που ταξιδεύουν μόνες τους και είχαμε περιπτώσεις, όπου άμεσα εμπλεκόμενοι υπήρξαν και φύλακες πρόσφυγες με τουρκική, αραβική καταγωγή, ή καταγωγή Ρωμά. Σε αυτήν την περίπτωση λειτουργεί το φαινόμενο όπου μουσουλμάνοι διαφορετικής καταγωγής στρέφονται ο ένας ενάντια στον άλλο με πρόφαση την διαφορετική εθνικότητά τους.

Γνωρίζω μία περίπτωση, όπου μία μουσουλμάνα πρόσφυγας από την Ερυθραία παρενοχλήθηκε από τον φύλακα. Έπρεπε να ειδοποιήσουμε την αστυνομία, αλλά η υπόθεση δυστυχώς δεν προχώρησε και έκλεισε.

Δημοσιογράφος: Μιλήσατε για παρενοχλήσεις των εθελοντών. Στο τύπο όμως δεν μπορεί κανείς να βρει καμία πληροφορία για αυτό το θέμα. Γιατί;

Rebecca Sommer: Αυτού του είδους παρενοχλήσεις γυναικών εθελοντών συμβαίνουν τακτικά, αλλά κανένας δεν δημοσιοποιεί τέτοια συμβάντα, επειδή καμία δεν θέλει να χαρακτηριστεί ως αντίπαλος ή ως εχθρός των προσφύγων και δεν ήθελε να δημιουργήσει προβλήματα στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων. Σε αυτές τις περιπτώσεις επιδρά ο ίδιος μηχανισμός, ο οποίος επιδρούσε και σε εμένα, η συνεχής δικαιολόγηση των συμπεριφορών αυτών, προβάλλεται διαρκώς η δικαιολογία ότι ο πρόσφυγας δεν έχει εξοικειωθεί και δεν αντιλαμβάνεται την κουλτούρα μας. Και με αυτό τον τρόπο δικαιολογείται τέτοιου είδους συμπεριφοράς, χωρίς να γίνεται ο συνειρμός που θα έπρεπε να γίνει, δηλαδή ότι η συμπεριφορά αυτή πηγάζει από το αίσθημα της υπεροψίας που έχει ο πρόσφυγας που πηγάζει από το Ισλάμ αντιμετωπίζοντας εμάς τους απίστους ή τις αλλόθρησκες γυναίκες. Κυρίως απέναντι στις ευρωπαίες «πόρνες», διότι ακριβώς με αυτήν την εικόνα στα κεφάλια τους έρχονται αυτοί οι άντρες από την πατρίδα τους. Στην δική μου ομάδα επαναλαμβάνονται διαρκώς τέτοιου τύπου σεξουαλικές παρενοχλήσεις, κυρίως απέναντι σε γυναίκες εθελόντριες, η οποίες παραδίδουν μαθήματα Γερμανικών και έρχονται ή βρίσκονται περισσότερες φορές την εβδομάδα σε επαφή μαζί τους.

Ένα παράδειγμα: Εφόσον μία εθελόντρια παρέδιδε τρεις μήνες δύο φορές την εβδομάδα μιάμιση ώρες Γερμανικών σε Σύριο πρόσφυγα και ήταν πράγματι πεπεισμένη, ότι όλα πήγαιναν κατ ευχήν, ήθελε να φερθεί φυσιολογικά, εγκάρδια και ανθρώπινη αποδεχόμενη μία πρόσκληση για φαγητό. Πίστευε, ότι ο πρόσφυγας ήθελε να την ευχαριστήσει για την εθελοντική προσφορά και την στήριξή της. Αυτός όμως σκεπτόταν, ότι η πόρνη αποζητά το σεξ. Δεν είχε αντιληφθεί η γυναίκα, ότι πολλοί άντρες από αυτό το πολιτισμικό περιβάλλον αντιμετωπίζουν τις γυναίκες μόνο ως άπιστες, ανήθικες και ως αντικείμενο του σεξ, το οποίο θα βρίσκεται δια παντός στη διάθεσή τους, επειδή οι πρόσφυγες ειδικά στην αρχή εμφανίζονται ως πολύ ευγενικοί και σε αντιμετωπίζουν φαινομενικά με σεβασμό, δηλαδή εφαρμόζουν την τακτική εξαπάτησης Τακίγια που περιγράφεται στο Κοράνι. Και τότε είχαμε την δυσάρεστη έκπληξη, όταν ο μέχρι τότε φιλικός, ευγενικός πρόσφυγας την άρπαξε ξαφνικά από τα μαλλιά και την έσυρε ως το μπάνιο, όταν αυτή ήθελε να φύγει. Διότι δεν μπορούσε να αντιληφθεί, πως αυτή δηλαδή η εθελόντρια ήθελε να φύγει και να πάει σπίτι της. Διότι, γιατί άλλωστε τότε αυτή η πόρνη τον επισκέφτηκε μόνη της στην οικία του;

Δημοσιογράφος: Πως θα χαρακτήριζες την νοοτροπία των προσφύγων προς τις γυναίκες;

Rebecca Sommer: Ειδικά όταν ρωτάς μουσουλμάνους πρόσφυγες, ποια είναι η άποψή τους για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η προσωπική ελευθερία, η αυτοδιάθεση, ισοτιμία ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα, τότε δηλώνουν κατά προσέγγιση 75% στο περιβάλλον μου, ότι δεν συμφωνούν με τις βασικές αρχές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για αυτό τον λόγο ανησυχώ διαρκώς, όταν βλέπω όλο και περισσότερες νεαρές κοπέλες και γυναίκες να συνάπτουν σχέσεις μαζί τους. Δεν είναι εις θέσει να αντιληφθούν τον πολιτισμό τους και δεν έχουν ιδέα το τι λένε οι πρόσφυγες για αυτές, όταν συναθροίζονται μεταξύ τους. Δεν γνωρίζουν, ότι πολλοί εξ αυτών των προσφύγων έχουν ήδη σύζυγο στον τόπο καταγωγής τους, η οποία θα προστεθεί στην σχέση τους ως σύζυγος, όταν επιτραπεί να επανενωθεί η υπόλοιπη οικογένεια με τον πρόσφυγα. Ή ότι η ξαδέλφη του πρόσφυγα που του είχαν υποσχεθεί και του έχει λογοδοθεί από τους συγγενείς του για γάμο, περιμένει στην πατρίδα μέχρι την άδεια εισόδου της στην Γερμανία. Ανταποκρίνεται απόλυτα στην αλήθεια, αν δεν δείχνουν ή δεν μαρτυρούν ειδικά οι περισσότεροι νεαροί μουσουλμάνοι πρόσφυγες την θρησκευτικότητά τους, πίνουν αλκοόλ και τρώνε γερμανικά εδέσματα καθώς εκμεταλλεύονται όλες τις πτυχές και την χαρά που τους δίνει μία τέτοια ερωτική σχέση με αλλόθρησκη. Και αυτές οι γυναίκες πιστεύουν, ότι ο σύντροφός τους αποτελεί την εξαίρεση και ότι οι ιστορίες που ακούγονται δεξιά και αριστερά για τους μουσουλμάνους δεν ισχύουν.

Ακόμα και αν υπάρχουν άτομα μεταξύ αυτών με μετριοπαθείς απόψεις, οι οποίοι ενσωματώθηκαν και παντρεύονται Γερμανίδες ή γυναίκες άλλων εθνικοτήτων, τότε πολύ φοβάμαι, ξεκινάει η αδιαλλαξία το αργότερο στις κόρες τους. Εν τέλει θέλει κάθε άνδρας μουσουλμάνος που εγκαθίσταται ως νέος πολίτης στη Γερμανία, μία γυναίκα μουσουλμάνα υποδεέστερη, φυσικά καλυμμένη με ισλαμική μαντίλα, η οποία δεν φοράει κοντά η στενά ρούχα, τον υπηρετεί, του γεννά παιδιά, δεν του αρνείται ποτέ την σεξουαλική επαφή, δεν έχει φίλους του αντίθετου φύλου, δέχεται τις εντολές του, δεν φεύγει ποτέ χωρίς την άδειά του από το σπίτι του, τον υπακούει παντελώς. Σε αυτούς τους γάμους δεν έχει πρωτεύοντα ρόλο η αγάπη. 

Η αγάπη του μουσουλμάνου πρόσφυγα ανήκει στην μητέρα και στην οικογένεια. Η γυναίκα είναι ένα υποδεέστερο αντικείμενο με συγκεκριμένες ευθύνες. Οι δυτικές γυναίκες είναι σε όλες τις περιπτώσεις μόνο γυναίκες για την εκπλήρωση των σεξουαλικών τους αναγκών, οι οποίες μετά την υποτιμητική χρήση τους ως αντικείμενο του σεξ πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων. Γυναίκες για γάμο δεν είναι έτσι και αλλιώς, διότι είναι πόρνες. Πόρνες διότι δέχθηκαν να έχουν σεξουαλική επαφή μαζί τους. Αν όμως θέλει μία ευρωπαία γυναίκα να τους χωρίσει, μπορεί να συμβεί το ακόλουθο, δηλαδή να δολοφονηθεί επειδή ήθελε να τον χωρίσει. Ανάλογο παράδειγμα δολοφονίας έχουμε στην πόλη Kandel Κάντελ της Γερμανίας αυτό τον καιρό. Ή αλλιώς την παρακολουθεί ανελλιπώς απειλώντας την, φοβίζοντάς την, εξαντλύοντας όλες τις δυνατότητες για να βλάψει την ίδια και την φήμη της. Και εδώ λέω ξανά και ξανά, ότι υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά ο κανόνας είναι ο άνω περιγραφόμενος. Γνωρίζω τέτοιες εξαιρέσεις σχέσεων. Υπάρχουν ακόμα. Αλλά θα δούμε τι θα επακολουθήσει αν αυτές οι σχέσεις λήξουν. Είδωμεν.

Δημοσιογράφος: Πως είναι η σύνθεση των φύλων του προσφυγικού πληθυσμού και ποιο είναι το επίπεδο μόρφωσης στους πρόσφυγες που κατέφθασαν πρόσφατα; Ακούσαμε, ότι οι πρόσφυγες πολέμου είναι πρωτίστως γυναίκες και παιδιά και άνδρες με υψηλό κοινωνικομορφωτικό επίπεδο.

Rebecca Sommer: Η συντριπτική πλειοψηφία των λεγόμενων προσφύγων και μεταναστών, από το έτος 2015 μέχρι και σήμερα είναι άνδρες. Όμως είχαμε ειδικά τα τελευταία χρόνια πολλές περιπτώσεις επανένωσης οικογενειών και για αυτό το λόγο διασπείρουν τα λόμπυ των προσφύγων τον μύθο, ότι τράπηκαν σε φυγή από τις πατρίδες τους αποκλειστικά και μόνο οικογένειες, γυναίκες και παιδιά, που δραπέτευσαν στην Γερμανία για να γλιτώσουν από τις βόμβες και τις οβίδες στη πατρίδα τους. Κατά την διάρκεια της δραστηριότητάς μου δηλαδή μέχρι το έτος 2015 ήρθαν σχεδόν αποκλειστικά μόνο νεαροί άνδρες, τους οποίους βοήθησα να φέρουν τους συγγενείς τους στη Γερμανία, και γνωρίζω, ότι αυτές οι διαδικασίες συνεχίζουν να διεκπεραιώνονται σε έντονους ρυθμούς και μάλιστα αδιάκοπα. Πολλές γυναίκες που έγιναν αποδεκτές από την Γερμανία είναι στο μεταξύ έγκυες ή γέννησαν το επόμενό τους παιδί στην Γερμανία.

Σε ότι αφορά το μορφωτικό επίπεδο των προσφύγων από την Συρία, οι οποίοι αποτελούν και την συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμάνων προσφύγων, οι οποίοι ήλθαν εν έτη 2012 στη Γερμανία, πρέπει δυστυχώς να διαπιστώσω, ότι η πλειοψηφία εξ αυτών δεν έχει απολύτως καμία επαγγελματική εκπαίδευση ή είναι παντελώς ανεπαρκείς. Γνωρίζω, ότι ο τύπος ισχυριζόταν αρχικά, ότι πρόκειται για πρόσφυγες με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, με υψηλή εξειδίκευση και σε πολυάριθμα επιστημονικά πεδία, αλλά αυτό δυστυχώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Εγώ η ίδια, υποστήριζα τέτοιους ισχυρισμούς, μιας και πίστευα αυτά που μου έλεγαν οι πρόσφυγες, αλλά η πικρή πραγματικότητα είναι, ότι απλώς επαναλαμβανόντουσαν αυτού του είδους πληροφορίες, αλλά μόνοι λίγοι δημοσιογράφοι έχουν δει αυτές τις ελάχιστες περιπτώσεις υψηλών ειδικευμένων και μορφωμένων προσφύγων. Επιπρόσθετα προκύπτει και το πρόβλημα, οι ελάχιστοι που έχουν πράγματι κάποιου είδους επαγγελματικής εκπαίδευσης, συχνά δεν είναι συμβατή με το δικό μας σύστημα και πρέπει να καταρτιστούν επαγγελματικά από την αρχή. Οι πλειοψηφία εξ αυτών πρέπει όπως όλα τα άτομα νεαρής ηλικίας να μετεκπαιδευτούν, να κάνουν μία καινούργια επαγγελματική εκπαίδευση, να αποκτήσουν ένα πτυχίο σχολείου, μερικοί εξ αυτών ήδη σπουδάζουν. Όλα αυτά εκτινάσσει ασύλληπτα το κόστος στα ύψη, στο βεληνεκές εκατομμυρίων Ευρώ.

Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα παρατηρώ, ότι η πλειοψηφία των Συρίων δεν είναι εις θέση, ούτε θα είναι στο άμεσο μέλλον, να συντηρήσουν μία οικογένεια. Άτομα από την Σομαλία, ή Νιγηρία αντιδρούν εξαιρετικά δύστροπα, όταν συζητούμε για επαγγελματική εκπαίδευση. Επιπλέον είναι πολλοί εξ αυτών ιδιαιτέρως επιθετικοί και θρησκευτικά φανατισμένοι. Οι περισσότεροι πρόσφυγες από την Ερυθραία είναι φιλήσυχοι χριστιανοί, αλλά υπάρχουν και μουσουλμάνοι μεταξύ αυτών. Πολιτισμικά όμως είναι αυτοί οι άνθρωποι τελείως διαφορετικοί από ότι οι άνθρωποι στην Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με τις εμπειρίες μου έχουν σχεδόν πάντα μία ανεπαρκής σχολική μόρφωση και μαθαίνουν πολύ αργά Γερμανικά. Γνωρίζω περιπτώσεις, όπου μετά από τρία χρόνια παραμονής στη Γερμανία δεν ομιλούν ούτε λέξη Γερμανικά, παρόλο που συμμετείχαν σε τμήματα εκμάθησης Γερμανικής γλώσσας, τα οποία πληρώνει ο Γερμανός φορολογούμενος ανελλιπώς.

Στους πρόσφυγες από Αφγανιστάν και Πακιστάν παρατηρείται το ίδιο. Συνοδεύω μάλιστα και πρόσφυγες, οι οποίοι πρέπει να εκμάθουν την αλφαβήτα. Οι περισσότεροι ζουν από κρατική βοήθεια, και από ότι παρατηρώ στους πρόσφυγες που μου έχουν ανατεθεί από το έτος 2012, πολύ φοβούμαι, ότι θα παραμείνει και έτσι. Ακόμα και αν προέρχεσαι ως γιατρός ή ως οδοντίατρος από την Μέση Ανατολή, οι σπουδές εκεί είναι τόσο διαφορετικές από τις δικές μας, ώστε μπορεί να διαρκέσει ασύλληπτα πολύ χρόνο, ώστε να εφαρμόσουν τις σπουδές τους στο κράτος μας.

Φυσικά υπάρχουν και πολλές θετικές εξαιρέσεις. Ένας Σύριος φίλος μου έχει ολοκληρώσει την επαγγελματική του εκπαίδευση και εργάζεται τώρα ως υπάλληλος στον γερμανικό κρατικό συνταξιοδοτικό φορέα. Ένας φαρμακοποιός βρήκε μία θέση εργασίας. Ένας άλλος πρόσφυγας άνοιξε ένα εστιατόριο. Ένας μορφωμένος μουσουλμάνος πρώην κάτοικος Ερυθραίας που ήταν στην πατρίδα του αρχιτέκτονας, βρήκε από γνωστούς μία θέση εργασίας σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο. Επίσης όμως υπάρχουν και πολυάριθμοι πρόσφυγες, οι οποίοι δεν επικεντρώνονται στην μετεκπαίδευσή τους και στην επαγγελματική τους εκπαίδευση, αλλά επικεντρώνονται στην ανεύρεση εργασίας και στην εξοικονόμηση χρημάτων, μόλις ολοκληρώσουν την υποχρεωτική τους γλωσσική εκπαίδευση. Συνήθως ως φύλακας σε κέντρο προσφύγων, ή ως ανειδίκευτος εργάτης σε αλυσίδα σούπερ μάρκετ όπως το Aldi «Άλντι». 

Άλλοι πάλι παίρνουν δίπλωμα οχημάτων και εργάζονται ως οδηγοί, χωρίς να κάνουν μία πολύχρονη επαγγελματική εκπαίδευση ή σπουδές. Μία Σύρια φίλη επάγγελμα προγραμματιστής βρήκε πάρα πολύ γρήγορα εργασία και έχει μισθό τριών χιλιάδων Ευρώ. Αλλά εδώ πρέπει να προσθέσω μία ενδιαφέρον λεπτομέρεια, ότι είναι αγνωστικιστής δηλαδή άθεη και οριοθετεί τον εαυτό της από τους αυστηρά θρησκευόμενους συντοπίτες της. Όπως λέει χαρακτηριστικά, όλη της τη ζωή υπέφερε ως σύγχρονη σκεπτόμενη γυναίκα από τον ζυγό του Ισλάμ στη Συρία, και σύμφωνα με τα λεγόμενά της είναι «όλοι οι θρησκευτικά φανατισμένοι μουσουλμάνοι ίδιοι». 

Δημοσιογράφος: Όπως άκουσα, αποτελεί η εισροή καινούργιων προσφύγων από τα μουσουλμανικά κράτη μία απειλή για τους μετριοπαθείς μουσουλμάνους που ζουν εδώ.

Rebecca Sommer: Στην Γερμανία έχουμε ιδιαίτερα πολλές γυναίκες με αραβική, κουρδική ή τουρκική καταγωγή, οι οποίες κατάγονται από μουσουλμανικές οικογένειες, οι οποίες ζουν εδώ και πολλά χρόνια στη Γερμανία και έχουν αγωνιστεί εντός των δικών τους μουσουλμανικών οικογενειών και τις πατριαρχικές δομές που τις διέπουν, για να κερδίσουν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Έχω γνωστές και φίλες, οι οποίες δραπέτευσαν ώστε να γλιτώσουν από μία ενδεχόμενη δολοφονία τους για λόγους οικογενειακής τιμής και ζουν με καινούργια ταυτότητα και με διαφορετικό όνομα μέχρι και σήμερα, ενώ κρύβονται μέχρι και σήμερα από τις οικογένειές τους, για να μην δολοφονηθούν από την ίδια οικογένειά τους. Και αυτό φανταστείτε συμβαίνει ανάμεσά μας, εδώ στη Γερμανία! Είναι μορφωμένες, γιατροί, καλλιτέχνιδες, δασκάλες και καθηγήτριες, κοινωνικοί λειτουργοί, καθηγήτριες πανεπιστημίου, και δεν καλύπτουν τα μαλλιά τους. Συζούν με τους συντρόφους τους χωρίς να έχουν προσέλθει σε γάμο. Απολαμβάνουν την ελευθερία που τους δίνεται, έτσι όπως συνηθίζεται στο κράτος μας. Και ειδικά αυτές διηγούνται, ότι σε περιοχές με ιστορικά υψηλό ποσοστό μουσουλμάνων από προηγούμενες δεκαετίες και όπου προστίθενται καινούργιοι αραβόφωνοι πρόσφυγες από την Μέση Ανατολή, σταδιακά έχουν απολέσει την ελευθερία τους. Διότι αν αναγνωρίσουν τέτοιοι θρησκευτικά φανατισμένοι μουσουλμάνοι μία γυναίκα, ως γυναίκα προερχόμενη από το δικό τους πολιτισμικό κύκλο, έρχονται μαζί της αντιμέτωποι, την παρενοχλούν για τον δυτικό τρόπο ντυσίματός της, την εξυβρίζουν και την απειλούν μάλιστα.

Επίσης και γυναίκες μουσουλμάνες πρόσφυγες καταφεύγουν στην τακτική του εκφοβισμού εκκοσμικευμένων μουσουλμάνων γυναικών και προτρέπουν αυτές να φορούν ισλαμική μαντίλα, και να ντύνονται «ηθικά αποδεκτά» σύμφωνα με το Ισλάμ. Εμείς ως κράτος όμως καταβάλλουμε υπέρογκα ποσά στην πρόνοια αυτών των ατόμων που δεν ενσωματώνονται εσκεμμένα και παρακολουθούμε ανίσχυροι, πως απειλούν και επιτίθενται σε άτομα που έχουν ήδη προσαρμοστεί και ενσωματωθεί στην κοινωνία μας. Έχουμε μάλιστα κάνει βήματα προς τα πίσω, διότι πολλοί που ζουν εδώ και καιρό εδώ, φορούν σήμερα ισλαμική μαντίλα. Εκτός αυτού αυξάνονται ο αριθμός των δολοφονιών για λόγους τιμής. Θα έπρεπε να αναλογιστούμε, ότι σε αυτούς τους πολιτισμούς, η γυναίκα αποτελεί περιουσιακή ιδιοκτησία του ανδρός. 

Ανησυχητικά νέα διαταράσσουν τελευταία το πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Το πανεπιστήμιο αναγκάστηκε να δημοσιοποιήσει και να εκδώσει αρχές Σεπτεμβρίου του προηγούμενου έτους κώδικα συμπεριφοράς με 10 κατευθυντήριες γραμμές για την προσωπική και θρησκευτική ελευθερία, διότι οι μουσουλμάνοι φοιτητές επιτίθεντο κατά βάναυσο τρόπο σε γυναίκες, οι οποίες δεν φορούσαν ισλαμική μαντήλα. Η συμπεριφορά αυτών των μουσουλμάνων φοιτητών επηρέαζε δυσμενώς την λειτουργία όλου του Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος. Στο μεταξύ έχουν εγκαθιδρυθεί άλλες μορφές επιθετικότητας, όπως η απαίτηση για φοιτητικές λέσχες που δεν σερβίρουν χοιρινό, ή μάλιστα για φοιτητικές λέσχες με εφαρμοσμένο διαχωρισμό ανδρών και γυναικών.

Ιδιαίτερες προσπάθειες καταβάλλουν πολιτικοί κοινωνοί του Ισλάμ να πιάσουν πόδι και να εγκατασταθούν για τα καλά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας μας. Οι μουσουλμάνοι προσπαθούν διαρκώς και ανελλιπώς να παριστάνουν τα θύματα, διαμαρτύρονται διαρκώς ότι τους προσβάλλουν και ότι διαρκώς δέχονται διακρίσεις εις βάρος τους, ότι ευθύνεται ο δυτικός τρόπος ζωής και η Δύση για αυτό, με αποτέλεσμα να υποκύπτουν όλοι σε αυτό. Αυτό είναι μεγάλο σφάλμα και κακώς εννοούμενη ανοχή, γεννημένη από την βαθιά επιθυμία του Γερμανού λόγο της ιστορίας μας του προηγούμενου αιώνα, να μην αισθάνεται κανένας κυνηγημένος. Αλλά κανείς δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται, ότι με αυτή την συμπεριφορά δέχονται οι δικές μας αξίες επίθεση και υφίστανται διάκριση από τους μουσουλμάνους εις βάρος μας. Αυτό πυροδοτεί πραγματικά μέσα μου οργή. Διότι λυπάμαι τους Γερμανούς και ειδικά τις γυναίκες. Έχουμε καλή διάθεση και δυστυχώς αυτό που εισπράττουμε είναι η απώλεια αυτών των δικαιωμάτων, δικαιώματα για τα οποία οι γιαγιάδες μας πολέμησαν σκληρά για να τα αποκτήσουν.

συνέχεια στο Β μέρος

ΠΗΓΗ: vimapress.gr
το είδαμε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.