Έκθεμα του Βρετανικού Μουσείου αποκαλύπτει ότι χάρτης, ήρωες, συνθήματα Σκοπιανών είναι όλα βουλγάρικα!

Γράφει ο Σωκράτης Πουλής.

ΕΝΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΕΚΘΕΜΑ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΤΙ Ο ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ, ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΜΑΚΕΝΤΟΝΣΚΗΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ

Ένα μαντήλι, με χρονολογία κατασκευής το έτος 1939, σε σχήμα τετράγωνο, απεικονίζει τον γνωστό χάρτη της βουλγαρικής “Μακεδονίας”. Στον χάρτη αναγράφεται η περιοχή ως Македония και όχι ως Македонија (την ορθογραφία ως γνωστόν την άλλαξε στους Σκοπιανούς μετά από 6 χρόνια ο Τίτο, ο οποίος άλλαξε εσκεμμένα το βουλγαρικό αλφάβητο που χρησιμοποιούσαν οι Σκοπιανοί για να τους αποβουλγαροποιήσει δημιουργώντας παράλληλα μια τεχνητή “μακεδονική γλώσσα”). Ο βουλγαρικός χάρτης στο μαντήλι περιβάλλεται από όλους τους Βούλγαρους ήρωες που πολέμησαν για την ένταξη της Μακεδονίας στη Βουλγαρία (είτε άμεσα είτε σταδιακά μέσω αρχικής αυτονομίας) στις αρχές του 20ού αιώνα. Τα πρόσωπα που εικονίζονται στο μαντήλι είναι τα εξής: 

Επάνω Αριστερά: ο Γκότσε Ντέλτσεφ (1872-1903), ο πασίγνωστος Βούλγαρος επαναστάτης και δάσκαλος της βουλγαρικής γλώσσας. Δίπλα του είναι γραμμένα τα συνθήματα «Η Μακεδονία για τους Μακεδόνες» (που όπως έγραψα χθες είναι αγγλικής εμπνεύσεως σύνθημα που χρησιμοποίησαν οι Βούλγαροι στους αγώνες τους, και «Πάντα πάλη για τη Μακεδονία». 

Επάνω, στο κέντρο: ο Τόντορ Αλεξάντροφ. Η Βουλγαρική εθνικότητά του αναγνωρίζεται και από αρκετούς ακαδημαϊκούς των Σκοπίων (!) όπως από τον Ιβάν Καταρτζίεφ, διευθυντή του τμήματος ιστορικών σπουδών της “Μακεδονικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών” και επίσης από τον διευθυντή του κρατικού ιστορικού αρχείου Ζόραν Τοντορόφσκι. Ο Καταρτζίεφ μάλιστα θεωρεί όλους τους επαναστάτες της περιόδου που έδρασαν στην περιοχή της Μακεδονίας ως Βούλγαρους, και ο Τοντορόφσκι επιβεβαιώνει και αυτός ότι “όλοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους Βούλγαρους”. Ο Τόντορ Αλεξάντροφ δολοφονήθηκε το 1924, όταν διαπραγματευόταν η IMRO με την Κομιντέρν για συνεργασία μεταξύ κομμουνιστών και ενός ανεξάρτητου μακεδονικού κινήματος, επειδή αρνήθηκε οποιασδήποτε μορφής συνεργασία. Το σύνθημα δίπλα του λέει «Για εκείνα που αγωνιζόμαστε, γι ‘αυτό θα πεθάνουμε».

Επάνω δεξιά: ο Ντάμε Γκρούεφ (1871-1906) ιδρυτής του αρχικού IMRO. Πριν γίνει επαναστάτης ήταν εκπαιδευτικός σε βουλγαρικά σχολεία στο Σμίλεβο, την Πρίλαπο και το Μοναστήρι. Το καλοκαίρι του 1893 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου προσλήφθηκε ως διορθωτής σε βουλγαρικό τυπογραφείο. Εκεί, την 23η Οκτωβρίου του ίδιου έτους, ίδρυσε από κοινού με τους Αντόν Δημητρόφ, Χρίστο Τατάρτσεφ, Ιβάν Χατζηνικόλοφ, Πέταρ Ποπάρσοφ και Χρίστο Μπαταντζίεφ την οργάνωση ΕΜΕΟ (IMRO), αναλαμβάνοντας χρέη γραμματέα και ταμία, ενώ τα επόμενα χρόνια αναδείχτηκε μαζί με τον Γκότσε Ντέλτσεφ ως μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες των κομιτατζήδων.

Παράλληλα διετέλεσε καθηγητής στο Βουλγαρικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης και επιθεωρητής βουλγαρικών σχολείων, θέση από την οποία μερίμνησε για την οργάνωση των ανά τόπους μυστικών επιτροπών της οργάνωσης και συνέλαβε στη διάδοση επαναστατικών ιδεών στις τάξεις των μαθητών. Ιδεολογικά, ο Γκρούεφ σύγκλινε προς το κίνημα των Λαζαριστών, οι οποίοι απέβλεπαν στην εισαγωγή μιας γλωσσικής μεταρρύθμισης με σκοπό την ενίσχυση της ενότητας του βουλγαρικού έθνους και απέρριπταν την πολιτική αποστασιοποίησης μεταξύ Βουλγαρίας – Μακεδονίας. Τα συνθήματα στο μαντήλι γράφουν «Ιλίντεν – μια λαμπερή ημερομηνία για τη Μακεδονία». «Να είστε φρουρός και αλήθεια για το θάνατο γι ‘ αυτήν» και τέλος «η Μακεδονία είναι η μητέρα της Βουλγαρικής Εθνικής Αναγέννησης». 

Κάτω δεξιά: η Μάρα Μπουνέβα, η οποία σκότωσε έναν Σέρβο δικηγόρο που καταδίκασε Βούλγαρους φοιτητές προσάπτοντάς τους πολιτικές κατηγορίες. Πυροβολήθηκε το 1928. Το σύνθημα αναφέρει: «Να είστε υπερήφανοι που είστε από τη Μακεδονία». 

Κάτω, στο κέντρο: οι Άγιοι Κύριλλος και Άγιος Μεθόδιος μεταφράζουν εκκλησιαστικά κείμενα στα βουλγαρικά τον 9ο αιώνα. Το σλόγκαν αναφέρει: «Η Μακεδονία έδωσε παιδεία σε όλους τους Σλάβους».

Κάτω αριστερά: Ο Βλάντο Τσερνοζέμσκι. Βούλγαρος επαναστάτης, γνωστός και ως «Βλάντο ο Σωφέρ». Ο Τσερνοζέμσκι ξεκίνησε την επαναστατική του δραστηριότητα το 1922, όταν εντάχθηκε στην Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΕΟ). Σύντομα, έγινε εκτελεστής της ΕΜΕΟ. Σκότωσε δύο σημαίνοντες Βούλγαρους πολιτικούς, τον κομμουνιστή Δήμο Χατζηδήμωφ, και το μέλος της ΕΜΕΟ Ναούμ Τομαλέφσκι. Και στις δύο περιπτώσεις καταδικάστηκε σε θάνατο, την πρώτη φορά δραπέτευσε από τη φυλακή και τη δεύτερη απελευθερώθηκε. Μετά την απελευθέρωσή του το 1932, έγινε εκπαιδευτής της κροατικής φασιστικής οργάνωσης των Ουστάσι. Εκπαίδευσε μια ομάδα των Ουστάσι για να δολοφονήσουν τον βασιλιά Αλέξανδρο Α΄ της Γιουγκοσλαβίας, τελικά όμως τον σκότωσε ο ίδιος τον Αλέξανδρο Α΄ στις 9 Οκτωβρίου 1934 στη Μασσαλία. Το ένα από τα συνθήματα αναφέρει: «Η Μ.Π.Ο. είναι ένας αξιόπιστος φύλακας της Μακεδονίας στην Αμερική» και το άλλο «Χωρίς ανεξάρτητη Μακεδονία δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη στα Βαλκάνια». 

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΙΑΝΟΥΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ “ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ” ΕΘΝΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ Ο ΨΕΥΤΟΑΛΥΤΡΩΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ…

ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Δείτε τώρα πώς περιγράφει το Βρετανικό Μουσείο αυτό το έκθεμα: 

Description: Scarf, tabby woven, made of silk (?), square in shape; made for the Macedonian nationalist movement of the 1930s, and printed in red and black on a cream ground with a map of Macedonia surrounded by all the HEROES OF THE MACEDONIAN MOVEMENT, as follows: κλπ. 

Πουθενά δεν λένε ότι οι εικονιζόμενοι είναι Βούλγαροι ούτε αναφέρουν ποια οργάνωση το έφτιαξε… Καταλάβατε; Φτιάχτηκε λέει για το μακεδονικό εθνικιστικό κίνημα. Αλήθεια, πώς νιώθουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι η ενιαία γεωγραφική Μακεδονία των Βουλγάρων που εικονίζεται στο εθνικιστικό μαντήλι είναι τα πραγματικά όρια της “σύγχρονης γεωγραφικής Μακεδονίας” που “μοιράστηκε σε ποσοστά”;

Το εν λόγω μαντήλι, όπως φαίνεται στο κάτω αριστερό μέρος του, το έφτιαξε η γνωστή βουλγαρική οργάνωση ΜΠΟ (Македонска патриотична организация), που ιδρύθηκε στις ΗΠΑ και για την οποία έχω γράψει αναλυτικά τι χαρακτήρα είχε και εξακολουθεί να έχει μέχρι σήμερα: 

ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10157461699151870&id=61179686

===Για πληρότητα, αντιγράφουμε και το κείμενο για την εν λόγω οργάνωση ==

Η ιστορία αυτής της οργάνωσης αποκαλύπτει ξεκάθαρα ποια είναι η πραγματική προέλευση των Σλάβων που κατοικούν βορείως της ελληνικής επικράτειας και ποιος ήταν ΚΑΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ο πραγματικός στόχος.

Η «Μακεδονική Πατριωτική Οργάνωση» 

Η «Μακεδονική Πατριωτική Οργάνωση» («Macedonian Patriotic Organization») [στο εξής: Μ.Π.Ο.] είναι η παλαιότερη οργάνωση των Αμερικανών και των Καναδών «μακεδονικής» καταγωγής στη Βόρεια Αμερική. Ιδρύθηκε στο Fort Wayne της Ιντιάνα των ΗΠΑ το 1922, από μετανάστες που προέρχονταν κυρίως από το γεωγραφικό διαμέρισμα της Μακεδονίας στην Ελλάδα. Αρχικά ονομάστηκε Μακεδονική Πολιτική Οργάνωση αλλά άλλαξε στη συνέχεια το όνομά της το 1952. 

Ο αρχικός στόχος της Μ.Π.Ο. ήταν να υποστηρίξει την επίλυση του Μακεδονικού Ζητήματος μέσω της δημιουργίας ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους στο οποίο όλες οι εθνοτικές ομάδες θα απολάμβαναν ίσα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες. [1] Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, η Μ.Π.Ο. έχει εξελιχθεί σημαντικά και σήμερα είναι μια μη κερδοσκοπική εταιρεία που προάγει και διαφυλάσσει τα έθιμα, την ιστορία και τις παραδόσεις των «Αμερικανο-Μακεδόνων» και των «Καναδο-Μακεδόνων». [2] Στο παρελθόν, η οργάνωση προωθούσε γενικά την άποψη ότι οι «Σλαβομακεδόνες είναι Βούλγαροι», [3] [4] αλλά σήμερα εξισώνει τους «Βουλγαρο-Μακεδόνες» με τους «εθνικά Μακεδόνες». [5] [6] Η Μ.Π.Ο. υποστηρίζει πλήρως το κράτος της «Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» και συμμετέχει στην προώθηση και υπεράσπιση της πολιτικής του κράτους των Σκοπίων στις ΗΠΑ και στον Καναδά. [7]

Από το 1926 η Μ.Π.Ο. εκδίδει την εφημερίδα «Macedonian Tribune» («Μακεδονικό Βήμα»), η οποία είναι η παλαιότερη «μακεδονική» εφημερίδα παγκοσμίως που κυκλοφορεί συνεχώςχωρίς καμία χρονική διακοπή από το 1926. Αρχικά εκδιδόταν στη βουλγαρική γλώσσα [8], αλλά σταδιακά η εφημερίδα άρχισε να περιλαμβάνει και άρθρα γραμμένα στην αγγλική γλώσσα. [9] Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 δημοσιεύει άρθρα μόνο στην αγγλική γλώσσα. [10]

Ιστορία της Οργάνωσης

Η οθωμανική κακοδιοίκηση στη Μακεδονία και την περιφερειακή της περιοχή κατά τον 19ο αιώνα, καθώς και η εξέγερση του Ίλιντεν το 1903 προκάλεσε τη μετανάστευση χιλιάδων «Μακεδόνων» σε άλλες ασφαλείς περιοχές, και κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 υπήρχαν περίπου 35.000 «Μακεδόνες» μετανάστες στη Βόρεια Αμερική, οι περισσότεροι από τους οποίους εγκαταστάθηκαν εκεί αισίως, εργαζόμενοι σε διάφορες βιομηχανίες και εμπορικές επιχειρήσεις. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή η πλειονότητα του σλαβικού πληθυσμού της Μακεδονίας αυτοπροσδιοριζόταν ως Μακεδόνες-Βούλγαροι και θεωρούσαν εαυτούς τμήμα του βουλγαρικού λαού. Την ίδια αντίληψη είχε και η πλειονότητα των πρώτων «Μακεδόνων» μεταναστών στη Βόρεια Αμερική. Όλες οι πρώτες τους εκκλησίες, τα σχολεία, οι φιλανθρωπικές ενώσεις και τα πολιτιστικά κέντρα στις ΗΠΑ και τον Καναδά ονομάστηκαν «μακεδονο-βουλγαρικά», υπογραμμίζοντας την ισχυρή τους τοπική και πολιτιστική ταυτότητα.

Οι πρώτες ενώσεις των «Μακεδόνων» στις Ηνωμένες Πολιτείες χρονολογούνται στο 1899, με την ίδρυση της «Μακεδονο-Βουλγαρικής Εταιρείας Vasil Levski». Άλλες ενώσεις που δημιουργήθηκαν μετά είναι η «Βουλγαρο-Μακεδονική Αμερικανική Επιτροπή», που ιδρύθηκε το 1904, η «Nadezhda» [«Ελπίδα»], που ιδρύθηκε το 1908 κ.ά. Τον Σεπτέμβριο του 1913 εκπρόσωποι από «μακεδονικές» οργανώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά συναντήθηκαν στο Σικάγο του Ιλλινόις για να συγκροτήσουν μια «Μακεδονο-Βουλγαρική Εθνική Ένωση». Η Ένωση εξέδιδε την εφημερίδα «Svoboda» [«Ελευθερία»] και είχε ως στόχο την αυτονομία της περιοχής της -συμβατικά λεγόμενης- «Οθωμανικής Μακεδονίας» όπως επίσης και της περιοχής της Αδριανούπολης. Ορισμένα μέλη αυτών των οργανώσεων συμμετείχαν στους Βαλκανικούς Πόλεμους ως εθελοντές στο «Μακεδονικό-Αδριανουπολιτικό Εθελοντικό Σώμα», που ήταν στρατιωτικό τμήμα εθελοντών του Βουλγαρικού Στρατού. [11]

Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις περιοχές που ενσωματώθηκαν στο σερβικό και το ελληνικό κράτος, οι νέες διοικήσεις απομάκρυναν τους περισσότερους Βούλγαρους ιερείς και δασκάλους από τις περιοχές που αυτοί μέχρι τότε δρούσαν. Αυτό είχε καταστροφικές συνέπειες για τους «Μακεδόνες» στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, καθώς προκάλεσε ένα κύμα απογοήτευσης, απάθειας και αδιαφορίας για το θέμα της Μακεδονίας. Όλες οι προσπάθειες για κοινή δράση των «μακεδονικών» ομάδων απέτυχαν και τελικά η κατάσταση οδήγησε σε πλήρη απογοήτευση τη «Μακεδονο-Βουλγαρική Εθνική Ένωση». [12]

Ίδρυση της οργάνωσης και ιδεολογία

Η «Μακεδονική Πατριωτική Οργάνωση» (Μ.Π.Ο.) σχηματίστηκε σε αυτά τα ταραγμένα χρόνια μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι προοπτικές για ελευθερία πολλών «καταπιεσμένων ομάδων» διακόπηκαν. Οι εκκλήσεις για έναν νέο αγώνα προήλθαν αρχικά από το Fort Wayne της πολιτείας της Indiana και από το Steelton της πολιτείας της Πενσυλβάνια, πόλεις που αποτελούσαν προμαχώνες της «μακεδονικής» μετανάστευσης, και ακολουθήθηκαν από άλλες «μακεδονικές» ομάδες στην Ιντιανάπολη, το Γκάρυ, την Ιντιάνα, το Λάνσινγκ, το Ντιτρόιτ, το Ντέιτον, το Σπρίνγκφιλντ, το Οχάιο, το Σινσινάτι και τη Νέα Υόρκη. Το Fort Wayne επελέγη ως ο τόπος του Πρώτου Συνεδρίου, το οποίο έλαβε χώρα στις 2 Οκτωβρίου 1922, με λίγους εκπροσώπους, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν βετεράνοι του Ίλιντεν. Αυτό το Πρώτο Συνέδριο σχεδίασε ένα πλαίσιο, εντός του οποίου θα μπορούσε να σχηματιστεί μια νέα οργάνωση, και δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στην εξεύρεση κατάλληλου ονόματος για αυτήν. Η πρόταση για δημιουργία φορέα με το όνομα «Μακεδονική Πατριωτική Οργάνωση» απορρίφθηκε επειδή μετά την ήττα των Κεντρικών Αυτοκρατοριών στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η λέξη «πατριώτης» είχε αποκτήσει αρνητικό πρόσημο λόγω της ήττας. Το Συνέδριο προέκρινε το όνομα «Μακεδονική Πολιτική Οργάνωση», που εγκρίθηκε, αλλά το 1956 το όνομα άλλαξε και προκρίθηκε η αρχική πρόταση του ονόματος «Μακεδονική Πατριωτική Οργάνωση».

Το καταστατικό της Μ.Π.Ο. από το 1925 καθόρισε τον κύριο σκοπό της λειτουργίας της: «ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ/ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ – ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΩΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΘΝΟΥΣ». [13] 

Σε όλα τα ετήσια Συνέδρια που ακολούθησαν, οι εκπρόσωποι οριστικοποίησαν το Καταστατικό της οργάνωσης. Τα αμετάβλητα θεμελιώδη στοιχεία του καταστατικού αυτού εξακολουθούν να καθοδηγούν τη Μ.Π.Ο. και σήμερα, στην αυγή της τρίτης χιλιετίας. Το πρώτο άρθρο του Κανονισμού της Μ.Π.Ο. αναφέρει: «Οι Μακεδόνες μετανάστες των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, καθώς και οι απόγονοί τους, ανεξάρτητα από εθνικότητα, θρησκεία, φύλο ή πεποίθηση, συνειδητοποίησαν την αναγκαιότητα κοινής οργανωμένης δραστηριότητας για την απελευθέρωση της Μακεδονίας, σχηματίζοντας τη Μακεδονική Πατριωτική Οργάνωση με το σύνθημα “Η Μακεδονία στους Μακεδόνες”». Αυτή η ιστορική φράση, «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες», που υιοθετήθηκε ως το επίσημο σύνθημα της Μ.Π.Ο., πρωτοεμφανίστηκε σε διακήρυξη του Βρετανού πρωθυπουργού Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, ο οποίος το 1897 είχε εκφράσει τις απόψεις του για το Μακεδονικό Ζήτημα.

Ο Κανονισμός της οργάνωσης (http://macedonian.org/joomla/index.php…) καθορίζει στο άρθρο 6 την επιλεξιμότητα για την ιδιότητα του μέλους της Μ.Π.Ο.: «Τακτικό μέλος της οργάνωσης μπορεί να είναι οποιοσδήποτε άνω των 18 ετών, γεννημένος στη Μακεδονία ή άτομο μακεδονικής καταγωγής, ο οποίος αποδέχεται και προωθεί τους στόχους του Κανονισμού λειτουργίας και προσφέρεται να συνδράμει στην εκπλήρωση του σκοπού του Οργανισμού». Όπως γράφτηκε εξαρχής, η πρόσληψη αρχικά της έννοιας «Μακεδόνας» και «Μακεδόνας μετανάστης» είχε μόνο γεωγραφικό και όχι εθνικό περιεχόμενο και ίσχυε εξίσου για όλες τις εθνοτικές ομάδες της Μακεδονίας, οι οποίες εκείνη την εποχή περιελάμβαναν τους Βούλγαρους, τους Ρουμάνους, τους Τούρκους, τους Αλβανούς, τους Έλληνες και μερικές άλλες ομάδες όπως οι τσιγγάνοι κ.ά. [14] Ακόμα και η τελευταία τροποποίηση των κανονισμών, του έτους 2016, διατηρεί αυτόν τον ορισμό για τους όρους «Μακεδόνες» και «Μακεδόνες μετανάστες». [15]

Βασικός σκοπός της Μ.Π.Ο., όπως ορίζεται στο άρθρο 2 του Κανονισμού, είναι: «Να εργαστούμε για να ενισχύσουμε τα συναισθήματα πίστης και πατριωτισμού μεταξύ των μεταναστών και των απογόνων τους στις αντίστοιχες χώρες όπου ζουν – τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά» και «να αγωνιστούμε με νόμιμο τρόπο για την εγκαθίδρυση της Μακεδονίας ως ανεξάρτητου κράτους εντός των «ιστορικών και γεωγραφικών της ορίων», το οποίο θα πρέπει να εγγυάται συνταγματικά, εθνοτικά, θρησκευτικά, πολιτιστικά και πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες σε όλους τους πολίτες».

Για την εκπλήρωση των παραπάνω σκοπών, οι ιδρυτές της Μ.Π.Ο. ορίζουν στο άρθρο 4 του Κανονισμού πολύ συγκεκριμένα μέσα δράσης: η Οργάνωση «δημοσιεύει εφημερίδες, βιβλία και φυλλάδια για τη διάδοση της αλήθειας σχετικά με τα “δίκαια” της Μακεδονίας και ενημερώνει την κοινή γνώμη για τη σωστή επίλυση του μακεδονικού προβλήματος». Επίσης, «παρουσιάζει τα “μακεδονικά” δίκαια ενώπιον ξένων εθνών, νομοθετικών οργάνων, διεθνών ιδρυμάτων και εταιρειών, μέσω μνημονίων συνεργασίας, αναφορών, δηλώσεων, διαμαρτυριών, ψηφισμάτων κ.λπ.»

Πρώιμος ακτιβισμός

Από την ίδρυσή της, η Μ.Π.Ο. έχει υποστηρίξει την οργάνωση και εκπαίδευση των μεταναστών με συγκεκριμένες πολιτικές αξίες και επίσης μεριμνά για την προετοιμασία τους ώστε να αγωνιστούν υπέρ της «απελευθέρωσης» των Μακεδονίας. Κατά τη διάρκεια των επόμενων επτά δεκαετιών, η Μ.Π.Ο. έστρεψε τις δραστηριότητές της προς την εγκαθίδρυση ενός ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ που θα «εγγυηθεί συνταγματικά, εθνοτικά, θρησκευτικά, πολιτιστικά και πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες όλων των πολιτών του». [16]

Οι διάφορες φάσεις που πέρασε το Μακεδονικό Ζήτημα έχουν ασκήσει πίεση στη Μ.Π.Ο. για να αναπτύξει νέα σύγχρονα μέσα για την επίτευξη των στόχων της. Για την προώθηση των σκοπών που ορίζονται από τον Κανονισμό της Μ.Π.Ο., οι αντιπρόσωποι του 4ου ετήσιου Συνεδρίου, που διεξήχθη το 1925 στην Ιντιανάπολη, αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια εφημερίδα, που θα ήταν πλέον το επίσημο όργανο της οργάνωσης. Η εφημερίδα αυτή είναι η «Macedonian Tribune», που τέθηκε εξαρχής υπό την καθοδήγηση και την ηγεσία του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής της Μ.Π.Ο., Jordan Tchkatroff, και ξεκίνησε την κυκλοφορία της στις 10 Φεβρουαρίου 1927.

Κατά τη δεκαετία του 1930 και του 1940, η Μ.Π.Ο. υποστήριξε ανοιχτά την ατζέντα της δεξιάς φατρίας του Εσωτερικού Μακεδονικού Επαναστατικού Οργανισμού (IMRO), υπό την ηγεσία του Ivan Mihailov. Αυτό αναγνωρίζεται εξάλλου και από μια έκθεση αναλυτών της CIA, του 1953, η οποία χαρακτήριζε τη Μ.Π.Ο. ως «τον αμερικανικό κλάδο του IMRO» και εξηγούσε ότι μέσω του τότε γραμματέως Luben Dimitroff η οργάνωση είχε ενεργήσει ως όργανο συγκέντρωσης χρημάτων για την υποστήριξη των δραστηριοτήτων του Mihailov. [17] Η επιρροή του Ivan Mihailov στη Μ.Π.Ο. τελικά μειώθηκε τη δεκαετία του 1970, όταν μια νεότερη γενιά ηγετών, με επικεφαλής τον Ivan Lebamoff και τον Christo Nizamoff, αντιπαρατέθηκε στον αυταρχισμό του Mihailov και απομάκρυνε τους υποστηρικτές του από τις ηγετικές θέσεις της οργάνωσης. [18]

Όταν η Βουλγαρία κατέλαβε ως σύμμαχος του Χίτλερ τμήματα της λεγόμενης «Μακεδονίας του Βαρδάρη» και της ελληνικής επικράτειας της Μακεδονίας, τον Απρίλιο του 1941, η Μ.Π.Ο. αρχικά συνεχάρη τη Βουλγαρία για τις ενέργειές της και υποστήριξε την πολιτική της επανεισαγωγής της βουλγαρικής γλώσσας και της τοποθέτησης Βούλγαρων ιερέων στις κατακτηθείσες περιοχές. Ωστόσο, η Μ.Π.Ο. άλλαξε τη στάση της σε αυτό το θέμα, όταν η Βουλγαρία κήρυξε πόλεμο στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Δεκέμβριο του 1941, και από εκείνη την περίοδο υποστήριξε πλήρως την πολεμική προσπάθεια των ΗΠΑ.

Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Μ.Π.Ο. ήταν ανοιχτά αντίθετή στα κομμουνιστικά καθεστώτα που σχηματίστηκαν στο Βελιγράδι και τη Σόφια, και επίσης αντίθετη προς την ελληνική «καταπιεστική» όπως τη χαρακτήριζε κυβέρνηση. Στην περίπτωση της Σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας, η Μ.Π.Ο. έστειλε αρχικά μια επιστολή στον Josip Broz Tito συγχαίροντάς τον για την ίδρυση μιας αυτόνομης «Μακεδονίας» μέσα στην Ομοσπονδία [19], όμως η οργάνωση σύντομα αντέδρασε στον ιστοριογραφικό ρεβιζιονισμό που έλαβε χώρα στη Γιουγκοσλαβία με στόχο τη μείωση της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς της Βουλγαρίας στη Μακεδονία. Στη δεκαετία του ’70, η εφημερίδα «Macedonian Tribune» δημοσίευε και πάλι τακτικά άρθρα και εκκλήσεις του τελευταίου ηγέτη του IMRO Ivan Mihailov. Τα απομνημονεύματά του που ήταν γραμμένα στα βουλγαρικά διαφημίζονταν από τη εφημερίδα αλλά δεν διαβάζονταν με ευκολία λόγω της δυσκολίας κατανόησης της βουλγαρικής γλώσσας από τους μετανάστες στην Αμερική. [20]

Καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Μ.Π.Ο. υποστήριζε σταθερά έναντι των κυβερνήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, στα Ηνωμένα Έθνη και σε άλλους διεθνείς παράγοντες την επίλυση του Μακεδονικού Ζητήματος με «αυτοδιοίκηση για τους Μακεδόνες» σε ένα κράτος-προτεκτοράτο των Ηνωμένων Εθνών. Η οργάνωση επίσης εργάστηκε για τη διεθνή ευαισθητοποίηση ως προς τις «παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στις τρεις περιοχές της Μακεδονίας». [21]

Με την πάροδο των χρόνων πολλοί Αμερικανοί μακεδονο-βουλγαρικής καταγωγής άρχισαν να έχουν όλο και λιγότερες γνώσεις για τη Βουλγαρία και συχνά αυτοαναγνωρίζονταν πλέον απλά ως Μακεδόνες. [22] Επίσης, τη δεκαετία του 1990 η Μ.Π.Ο. άρχισε να δέχεται ανοιχτά και να «αγκαλιάζει» την «εθνική μακεδονική ταυτότητα», παράλληλα με τη μακεδονο-βουλγαρική εθνική ταυτότητα των ιδρυτών της. Στις 22 Φεβρουαρίου 1990, η «Macedonian Tribune» δημοσίευσε ένα άρθρο του τότε προέδρου της οργάνωσης Ivan Lebamoff, στο οποίο δήλωνε ότι η Μ.Π.Ο. ανταποκρινόταν στη μετακομμουνιστική αλλαγή που συντελείτο στη Μακεδονία, σε ολόκληρο τον κόσμο και στην ίδια την οργάνωση αναγνωρίζοντας την «πραγματικότητα της εθνικής μακεδονικής ταυτότητας» και προσκαλούσε τους «Μακεδόνες» να ενταχθούν στις τάξεις της Μ.Π.Ο. ως ίσοι. [23] Η Μ.Π.Ο. ατενίζει την αυγή του 21ου αιώνα με μεγάλο ενθουσιασμό που συνδέεται με την ίδρυση του ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους – της «Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας».

Η οργάνωση διαδραμάτισε τεράστιο ρόλο στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας της «Βόρειας Μακεδονίας». Η περιοχή αποσχίστηκε από την κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία στις 8 Σεπτεμβρίου 1991, τροποποιώντας το συνταγματικό της όνομα από «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» σε «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Λίγες μόνο μέρες μετά την κοινοποίηση της ανεξαρτησίας από το κοινοβούλιο της τότε «Δημοκρατίας της Μακεδονίας», μια αντιπροσωπία της Μ.Π.Ο. επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον, σε μια προσπάθεια να ασκήσει πιέσεις στην αμερικανική κυβέρνηση για να αναγνωρίσει τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ως ανεξάρτητο κράτος. Η αντιπροσωπία έγινε δεκτή από τους Αμερικανούς Γερουσιαστές Dan Coats και Richard Lugar, από την Ιντιάνα, καθώς και από ακτιβιστικά μέλη της Μ.Π.Ο. που ήταν διορισμένοι στον Οίκο των Αντιπροσώπων (House of Representatives). [24] Παράλληλα, υπήρχαν και διπλωματικές δραστηριότητες των αξιωματούχων από τα Σκόπια, που έφεραν τελικά αποτελέσματα και στις 8 Απριλίου του 1992 η χώρα έγινε δεκτή στον ΟΗΕ. 

Προσπαθώντας να ασκήσει πιέσεις για διεθνή αναγνώριση του νέου κράτους, ο Πρόεδρος της Μ.Π.Ο. Ivan Lebamoff έστειλε ένα Ψήφισμα, που είχε συνταχθεί στο ετήσιο Συνέδριο του Μ.Π.Ο., στο Ντιτρόιτ, με αποδέκτες πολλούς αρχηγούς κρατών σε όλο τον κόσμο. [25] Τον Σεπτέμβριο του 1992 η Μ.Π.Ο. διοργάνωσε το «Φόρουμ για την Ενότητα των Μακεδόνων», στο οποίο συμμετείχαν οι ηγέτες της οργάνωσης, οι «Ενωμένοι Μακεδόνες» του Τορόντο και εκπρόσωποι του κόμματος VMRO-DPMNE από τα Σκόπια. Οι αντιπρόσωποι συμφώνησαν για έναν κοινό στόχο ‒ μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Μακεδονία, και το αποτέλεσμα του Φόρουμ ήταν ένα ψήφισμα στο οποίο απαίτησαν διεθνή αναγνώριση της χώρας. [26] Τον Δεκέμβριο του 1992, η Μ.Π.Ο. άρχισε να συντονίζει τις προσπάθειες για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη FYROM. 

Τόσο η ύπαρξη ενός ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους, όσο και το γεγονός ότι το κράτος αυτό χρησιμοποίησε το όνομα «Μακεδονία» δημιούργησε μεγάλη πολιτική ένταση στην Ελλάδα, η οποία χάραξε πολιτική διπλωματικής και πολιτικής σύγκρουσης με τη FYROM, γνωστή διεθνώς με τον όρο «διαμάχη για την ονομασία της Μακεδονίας» («Macedonia naming dispute»). Σε όλη τη διάρκεια της διαφωνίας περί ονοματοδοσίας, η Μ.Π.Ο. υποστήριξε επισήμως το δικαίωμα της FYROM να χρησιμοποιήσει το παλαιό συνταγματικό της όνομα, «Δημοκρατία της Μακεδονίας». 

Καθ’ όλη τη διάρκεια του 1992, η ελληνική διασπορά στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά διαδήλωνε ενάντια στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας της FYROM και πρωτίστως ενάντια στο νέο όνομα του κράτους που περιείχε τη λέξη Μακεδονία. Η θέση ήταν ότι η Μακεδονία ήταν αρχαία ελληνική ονομασία και ότι το νεοανακυρηχθέν ανεξάρτητο κράτος έκλεβε το όνομα αυτό από τους Έλληνες [27]. Η Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής απαίτησε επίσης να μην αναγνωριστεί με το όνομα Μακεδονία η ανεξαρτησία του νέου κράτους από τις Ηνωμένες Πολιτείες. [28] Σε αντίδραση προς αυτό, ο Πρόεδρος του Μ.Π.Ο. Ivan Lebamoff έστειλε επιστολές διαμαρτυρίας στους πατριάρχες και τους επισκόπους των Ορθοδόξων Εκκλησιών παγκοσμίως καθώς και σε πολλές εφημερίδες. Ζήτησε επίσης από τους «Αμερικανο-Μακεδόνες» να αυξήσουν τις προπαγανδιστικές τους δραστηριότητες για να αναγνωριστεί διεθνώς η «Δημοκρατία της Μακεδονίας» το συντομότερο δυνατό. Οι «Μακεδονο-Αμερικανοί» ανταποκρίθηκαν στην έκκλησή του με μαζική καμπάνια συγγραφής άρθρων σε αμερικανικές εφημερίδες και με τηλεφωνικές κλήσεις για άσκηση πίεσης προς Αμερικανούς Γερουσιαστές. [29] 

Η Μ.Π.Ο. χρησιμοποίησε επίσης την επιρροή της στη Γερουσία των ΗΠΑ για να βοηθήσει τις προσπάθειες σταθεροποίησης της FYROM. Ο πρόεδρος της Μ.Π.Ο. Ivan Lebamoff ζήτησε από τον Γερουσιαστή της Ιντιάνα Lugar να προτείνει στις Ηνωμένες Πολιτείες να αναπτύξουν αμερικανικά στρατεύματα στη FYROM. Ο Lebamoff ενημέρωσε επίσης τον Πρόεδρο της FYROM Κίρο Γκλιγκόροφ για την πρότασή του αυτή. Η πρόταση του Μ.Π.Ο. υποστηρίχθηκε επίσης από τον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Αμερικανικού Κοινοβουλίου, Rep. Fascell. Τον Νοέμβριο του 1992, η Μ.Π.Ο. ζήτησε από τους «Μακεδονο-Αμερικανούς» να καλέσουν απευθείας την Άμεση Γραμμή του Λευκού Οίκου για να ζητήσουν από τον Πρόεδρο Μπους να αναγνωρίσει αμέσως τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας». [30] 

Το 1994, μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της Μ.Π.Ο. επισκέφθηκαν πολλές φορές την Ουάσινγκτον, προκειμένου να πιέσουν περισσότερο την κυβέρνηση των ΗΠΑ για να αναγνωρίσει επισήμως το νέο κράτος. Για τον λόγο αυτό, η Μ.Π.Ο. αποφάσισε να πραγματοποιήσει το 76ο Συνέδριό της το 1995 στην Ουάσιγκτον. Βασική ομιλήτρια του Συνεδρίου του 1995 ήταν η Jane Kirkpatrick, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ. Επιπλέον, τον Ιούλιο του 1996, ο Πρόεδρος του Μ.Π.Ο. στρατηγός Boris Chaleff συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον και τον Αντιπρόεδρο Αλ Γκορ, στον οποίο και άσκησε πίεση για μια γρήγορη αποδοχή της FYROM στο ΝΑΤΟ. [31] 

Τον Ιούλιο του 1998, ο πρώτος Πρέσβης της ΠΓΔΜ στις ΗΠΑ επισκέφθηκε την έδρα της Μ.Π.Ο. στο Φορτ Γουέιν. Το 2004, μια αντιπροσωπία της Μ.Π.Ο. συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπους στον Λευκό Οίκο, για να πεισθεί ο Πρόεδρος να αναγνωρίσει τη FYROM με το «συνταγματικό» της όνομα, το οποίο και έκανε η κυβέρνησή του Μπους το 2004. [32] 

Η Μ.Π.Ο. σήμερα 

Από την ίδρυσή της το 1922, η «Μακεδονική Πατριωτική Οργάνωση» έχει μετασχηματιστεί σημαντικά και σήμερα αναγνωρίζεται ως «Παμμακεδονική» μη κερδοσκοπική οργάνωση που διατηρεί τις παραδόσεις, τον πολιτισμό και την ιστορία Αμερικανών και Καναδών πολιτών «μακεδονικής» καταγωγής, εκθειάζοντας τα επιτεύγματά τους και τη συνεισφορά τους στην αμερικανική και την καναδική κοινωνία. Συνεχίζει ασφαλώς να διατηρεί ισχυρούς πολιτιστικούς δεσμούς με τη «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας». 

Όσον αφορά το θέμα της στάσης της Μ.Π.Ο. ως προς το θέμα της «ιστορικής» και της σύγχρονης «μακεδονικής ταυτότητας», το 2015, ο τότε πρόεδρος Jordan Lebamoff έγραψε ένα άρθρο στην εφημερίδα «Macedonian Tribune», όπου και εξήγησε ότι, όταν επισκεπτόταν τους συγγενείς του στην Καστοριά, στη Φλώρινα και στα Σκόπια, συνήθιζε να έχει μαζί του τρεις επιστολές: μία γραμμένη στη βουλγαρική γλώσσα, μία στη «μακεδονική» και μία άλλη στην ελληνική γλώσσα. Εξηγεί στο ίδιο άρθρο ότι ανεξάρτητα από το αν οι συγγενείς του πίστευαν ότι είναι Έλληνες, Βούλγαροι ή «Μακεδόνες», γι’ αυτόν αποτελούσαν όλοι μια οικογένεια. Περαιτέρω, στο εν λόγω άρθρο αναφέρει τα εξής: [33] 

«Το Φορτ Γουέιν, όπως και άλλες πόλεις, έχει μια πολυποίκιλη μακεδονική κοινότητα. Κάποιοι αισθάνονται ότι είναι Μακεδόνες βουλγαρικής καταγωγής, κάποιοι ότι είναι Έλληνες Μακεδόνες και άλλοι απλώς Μακεδόνες: Είμαι φίλος με όλους! Η συζήτηση για το ποιος είναι Μακεδόνας και ποια είναι η πραγματική μας ταυτότητα πρέπει να είναι υγιής. Δεν πρέπει να είναι διαιρετική. Η Μ.Π.Ο. είναι αρκετά μεγάλη για όλες τις ιδέες μας. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ. ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΩΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ. Αλλά θυμηθείτε τη διακήρυξη της αποστολής μας: δουλεύουμε για να κάνουμε τη Μακεδονία μια «Ελβετία των Βαλκανίων». Ένα μέρος που είναι ασφαλές για όλους. Έναν χώρο που δεν θα παρεμβαίνει σε κανένα ανθρώπινο δικαίωμα.» 

Οι διάφοροι εθνικοί προσδιορισμοί που σχετίζονται με το όνομα Μακεδονία έχουν συχνά προκαλέσει πολλές παρεξηγήσεις. Για παράδειγμα, το 1992 ο Ρεπουμπλικανός Γερουσιαστής της Νέας Υόρκης Alfonse D’Amato προσφώνησε τον πρώην πρόεδρο της Μ.Π.Ο. Ivan Lebamoff ως διακεκριμένο μέλος της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας! Ο Lebamoff απάντησε ότι δεν είναι Έλληνας και ότι ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. Στην απάντησή του, ο Lebamoff δήλωσε επιπλέον ότι: [34] 

«Είμαστε Σλάβοι που μιλούν μια διάλεκτο παρόμοια με τη βουλγαρική γλώσσα. Το αλφάβητό μας είναι κυριλλικό. Ενώ ορισμένοι Μακεδόνες θεωρούν τους εαυτούς τους Βούλγαρους από τη Μακεδονία, υπάρχει μια άλλη ομάδα που θεωρούν τους εαυτούς τους καθαρά Μακεδόνες.» 

Αναφορικά με το ζήτημα του εθνικού χαρακτήρα της Μ.Π.Ο., το 2012 το παλιό στέλεχος της Μ.Π.Ο. και πρώην συντάκτης της εφημερίδας «Macedonian Tribune» Lou Todorov δήλωσε ότι η Μ.Π.Ο. δεν είναι ούτε «εθνικά μακεδονική» ούτε «εθνικά βουλγαρική» οργάνωση, αλλά είναι μια πατριωτική οργάνωση «όλων των λαών της Μακεδονίας», που μοιράζεται το ιδεώδες μιας ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΚΑΙ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Για να επεξηγήσει καλύτερα το θέμα αυτό, είπε ότι: [35]

«Το γεγονός ότι κάποιος αυτοπροσδιορίζεται ως εθνικά Μακεδόνας, ως εθνικά Βούλγαρος ή ως εθνικά Έλληνας, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υποστηρίζει και την ελεύθερη, ανεξάρτητη ή ενωμένη Μακεδονία. Όπως γνωρίζετε, υπήρχαν πολλοί Γιουγκοσλάβοι-Μακεδόνες που είχαν ως ιδανικό τη Γιουγκοσλαβία ή Βούλγαροι-Μακεδόνες που είχαν ως ιδανικό τη Μεγάλη Βουλγαρία ή Έλληνες Μακεδόνες των οποίων το ιδανικό ήταν η Ελλάδα. Προφανώς, καμία από αυτές τις ομάδες δεν έχει τα ίδια πατριωτικά συναισθήματα ή τις ίδιες φιλοδοξίες με τα μέλη της Μ.Π.Ο. Υπάρχουν πολλές τέτοιες εθνικές οργανώσεις στον κόσμο, αλλά υπάρχει μόνο μία οργάνωση όπως η Μ.Π.Ο., μια πατριωτική οργάνωση όλων των λαών της Μακεδονίας, ανεξάρτητα από εθνικότητα, της οποίας το ιδεώδες είναι μια ελεύθερη, ανεξάρτητη και ενωμένη Μακεδονία.

Όσον αφορά τη σχέση της Μ.Π.Ο. με τη «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», το 2018, το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Μ.Π.Ο. Nick Stefanoff δήλωσε τα εξής: [36]

«Θέλω η Δημοκρατία της Μακεδονίας να γίνει το Ισραήλ μας. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι θέλω η Δημοκρατία της Μακεδονίας να είναι ο ενοποιητικός παράγοντας όλων των Μακεδόνων εντός της Δημοκρατίας και σε ολόκληρο τον κόσμο, μια δημοκρατία για την οποία όλοι οι Μακεδόνες θα μπορούν να είναι περήφανοι, ανεξάρτητα από τις πολιτικές και εθνικές τους διαθέσεις και μια Μακεδονία όπου όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες θα είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν εκείνους τους Μακεδόνες που αυτοπροσδιορίζονται ως Βούλγαροι Μακεδόνες και το αντίστροφο. Ωστόσο, πριν ακόμη συμβεί αυτό, είναι επιτακτική ανάγκη η Δημοκρατία της Μακεδονίας να συνεχίσει να υφίσταται και θα μπορεί να συνεχίσει να υφίσταται μόνο όταν καταστεί λιγότερο ευάλωτη και ασταθής και πιο βιώσιμη και ασφαλής! (Κάποιοι έλεγαν ότι η αμοιβαία αποδοχή και των Μακεδόνων και των Βουλγάρων-Μακεδόνων δεν θα συμβεί ποτέ, λόγω απροθυμίας και από τις δύο πλευρές, αλλά πιστεύω ότι με την εστίαση στο κοινό σημείο της μακεδονικής ταυτότητας, θα έρθει η ημέρα που αυτό θα συμβεί και πρέπει να συμβεί).»

Τα σκάνδαλα στα Σκόπια και η Μ.Π.Ο. 

Σε μια ανεπίσημη συνέντευξη για μια «μακεδονική» εφημερίδα, ο πρώην πρόεδρος της Μ.Π.Ο. George Lebamoff επέκρινε έντονα την έλλειψη δημοκρατίας στη «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», καθώς και τις επίσημες παρερμηνείες της Ιστορίας από τα Σκόπια, δίνοντας έμφαση στη βουλγαρική ιστορική κληρονομιά στη χώρα. [37] Κατά το ετήσιο Συνέδριο της Μ.Π.Ο. του έτους 2009, ο πρώην Πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Andrea Alusheff λέγεται ότι αφαίρεσε παράτυπα το σχετικό μέρος του Κανονισμού που έκανε λόγο για «Ελβετία των Βαλκανίων» και το οποίο είχε εισαχθεί από τη Μ.Π.Ο. του Τορόντο, λόγω της φιλοβουλγαρικής μεροληψίας του. [38] Μετά τη λήξη της θητείας του Alusheff, η νέα Κεντρική Επιτροπή επανέφερε τα σχετικά κείμενα περί «Ελβετίας των Βαλκανίων». Από την άλλη πλευρά, ένα πρώην τμήμα του Μ.Π.Ο. από το Τορόντο, που ονομάστηκε «Μ.Π.Ο. Luben Dimitroff», [39] διασπάστηκε από το καναδικό Μ.Π.Ο. και άρχισε να εκδίδει μια δεύτερη εφημερίδα πάλι με τον τίτλο «Macedonian Tribune» [40] στη βουλγαρική γλώσσα και με την προ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βουλγαρική ορθογραφία, εκφράζοντας φιλοβουλγαρικές απόψεις. Αυτή η έκδοση κυκλοφορεί ως μη εξουσιοδοτημένη από την «επίσημη» Μ.Π.Ο. [41] 

To site της οργάνωσης:
http://www.macedonian.org/About/default.asp 

Η σελίδα της στο Facebook:
https://www.facebook.com/Macedonian-Patriotic-Organization
______________ 

Χρονολόγιο γεγονότων:

1922 MPO founded, Fort Wayne
1925 Macedonian Press Bureau founded, New York City
1927 Macedonian Tribune first published on February 10, Indianapolis
1927 National MPO Ladies’ Section founded
1940 Almanac Macedonia published 1946 National YMPO founded
1983 Macedonian Tribune moved to Fort Wayne
1986 Freedom Monument dedicated, Fort Wayne
1990 Indiana Historic Marker dedicated at site of first Macedonian Tribune office, Indianapolis
1994 MPO purchases Macedonian Tribune Building, Fort Wayne
1995 Macedonian Veterans Association founded
1995 Macedonian Professional Association founded
1995 Wreath Laid at Tomb of the Unknowns, Arlington National Cemetery
1996 MPO establishes Homepage on the World Wide Web at www.macedonian.org 

Τοπικά Τμήματα της Μ.Π.Ο.
H Μ.Π.Ο. έχει σήμερα 7 Τοπικά Παραρτήματα σε πόλεις των ΗΠΑ και του Καναδά: [42]

1. Chicago, Illinois, MPO “Pirin”
2. Columbus, Ohio, MPO “Freedom”
3. Detroit, Michigan, MPO “Fatherland”
4. Fort Wayne, Indiana, MPO “Kostur”
5. New Jersey Region, MPO “Strumishkata Petorka”
6. Toronto, MPO “Victory”
7. Youngstown, Ohio, MPO “Todor Alexandroff” 

Πρότερα (μη λειτουργούντα) Τμήματα της Μ.Π.Ο. 

1. Brownsville, Pennsylvania MPO “Jordan Tchkatroff”
2. Canton, Ohio, MPO “Boris Sarafoff”
3. Chicago, Illinois, MPO “Independence”
4. Cincinnati, Ohio, MPO “Bistritsa”
5. Cleveland, Ohio, MPO “Vardar”
6. Gary, Indiana, MPO “Rodina”
7. Granite City, Illinois MPO “Bashtin Krai”
8. Indianapolis, Indiana, MPO “Damian Grueff”
9. Lackawanna, New York, MPO “Jordan Gurkoff”
10. Lorain, Ohio, MPO “Alexander the Great”
11. Los Angeles, California, MPO “Brothers Miladinoff”
12. Mansfield, Ohio, MPO “Ohrid”
13. Massillon, Ohio, MPO “Christo Matoff”
14. Newark, New Jersey, MPO “Strumishkata Petorka”
15. Northwest Indiana Region, MPO “Rodina”
16. Phoenix, Arizona, MPO “United”
17. Rochester, New York, MPO “Simeon Eftimoff”
18. Steelton, Pennsylvania, MPO “Prilep”
19. Springfield, Ohio, MPO “Solun”
20. Syracuse, New York, MPO “Independent Macedonia”
21. Washington, D.C., MPO “Liberty”
22. Toronto, MPO “Pravda”
23. Toronto, Ontario, MPO “Switzerland of the Balkans”
24. Toronto, Ontario, MPO “Luben Dimitroff”
25. Sao Paulo, Brazil, MPO “Strumishkata Petorka”

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 

1. “Tumbling Walls Revisited” by Ivan Lebamoff. Macedonian Tribune. February 22, 1990 
2. http://www.macedonian.org/About/history.asp 
3. PAGE ONE: Major Events of the 20th Century. Central Committee of the Macedonian Patriotic Organization. Fort Wayne, Indiana. 1999. 
4. The Macedonian Conflict: Ethnic Nationalism in a Transnational World, Page 87 by Loring M. Danforth. https://books.google.gr/books?
id=ZmesOn_HhfEC&pg=PA87&dq=MPO++Bulgarian+Macedonian&sig=zrq2WyXkgDBYEXY8qZKh4bHCQhY&redir_esc=y#v=onepage&q=MPO%20%20Bulgarian%20Macedonian&f=false 
5. “MPO – 90 Years of Struggle for a Macedonian State”. Dr. Lubomir Todorov. 91th Annual MPO Convention in Fort Wayne, Indiana. September 2, 2012. http://macedonian.org/…/conv2…/todorov_conv2012%20speech.pdf 
6. “New Energy, Old Values”. Jordan Lebamoff. Macedonian Tribune, January 8, 2015. Page 2 
7. http://www.macedonian.org/Media/advocacy.asp 
8. Pelisterski, Hristo (February 17, 1927). “Our Oath”. Macedonian Tribune. 1 (9): 1. 
9. Panov, Lou (November 1, 1991). “Macedonians May Now Speak Out”. Macedonian Tribune. 64 (3081): 1. 
10. North Macedonia – the controversy continues (an editorial), Nick (August 2, 2018). “Stefanoff”. Macedonian Tribune. 92(3488): 1. 
11. Веселин Николов Трайков, Трендафил Митев, Документи за Македония на българската емиграция в САЩ, Канада и Австралия: т. 1, Макед. науч. инст., 1995, ISBN 954818723X, стр. 41. 
12. “MPO History – Founding Fathers Organize MPO in 1922 During Turbulent Years Following First World War” by Christo N. Nizamoff http://www.macedonian.org/joomla/index.php… 
13. In Re Incorporation: The Macedonian Political Organization of the United States of America and Canada, Indiana Secretary of State, July 6, 1925; Articles of Incorporation, The Indianapolis News (Indianapolis, Indiana), Jul 7, 1925, Page 28 
14. “Note” to Article 28 in the first chart of MPO 
15. Section 9. Nondiscrimination: The MPO shall in the conduct of its affairs have no restriction or limitation based upon race, color, religion, disability, political affiliation, gender, sexual orientation, gender identification, or employment status. The terms “Macedonians” and “Macedonian immigrants” used in these bylaws pertain equally to all nationality groups in Macedonia–Bulgarians, Aroumanians, Turks, Albanians, and others. As used in these MPO Bylaws, these terms have only geographic and not ethnographic meaning. 
16. Article 4 in the first chart of MPO 
17. Background Whereabouts and Activities of Ivan Mihailov, 16 April 1953 https://www.cia.gov/…/docume…/cia-rdp83-00423r000300710001-9 
18. “Иван Михайлов – отвъд легендите, Том I”. Гаджев, Иван. УИ „Св. Климент Охридски”, София, 2007. [Page 22] 
19. “The Uncomfortable Truth about the Macedonian Political Organization”. Victor Sinadinoski. Independently published, 2018 [Page 31] 
20. South Slavic Immigration in America. George J. Prpic, John Carroll University. Twayne Publishers. A division of G. K. Hall & Co., Boston, p. 249. http://macedonia.kroraina.com/en/gp2/gp_21.htm 
21. PAGE ONE: Major Events of the 20th Century. Central Committee of the Macedonian Patriotic Organization. Fort Wayne, Indiana. 1999. 
22. Macedonians in the USA, Politics. Harvard Encyclopedia of American Ethnic Groups, p. 692, edited by Stephan Thernstrom 1980, Belknap Press of Harvard University, Reproduced 2001 with permission of the publisher 
23. “Tumbling Walls Revisited” by Ivan Lebamoff. Macedonian Tribune. February 22, 1990 [Page 3] 
24. “MPO presses for free Macedonia in D.C.” Macedonian Tribune. November 28, 1991 
25. “Delovanje makedonskih izseljencev iz ZDA in Kanade za neodvisnost in mednarodno priznanje Makedonije” by Matjaz Klemenčič. Studia Historica Slovenica 5(1–2–3): 585–605. Ljubljana, 2005. [Page 592–593] 
26. “Delovanje makedonskih izseljencev iz ZDA in Kanade za neodvisnost in mednarodno priznanje Makedonije” by Matjaz Klemenčič. Studia Historica Slovenica 5(1–2–3): 585–605. Ljubljana, 2005. [Page 597] 
27. “The Macedonian Conflict: Ethnic Nationalism in a Transnational World”, by Loring Danforth. Princeton University Press. Princeton. 1995. [Page 30-32] 
28. “Letter from Archbishop of North and South America to Parishioners”. Macedonian Tribune. May 14, 1992 
29. “Delovanje makedonskih izseljencev iz ZDA in Kanade za neodvisnost in mednarodno priznanje Makedonije” by Matjaz Klemenčič. Studia Historica Slovenica 5(1–2–3): 585–605. Ljubljana, 2005. [Page 599–600] 
30. “Delovanje makedonskih izseljencev iz ZDA in Kanade za neodvisnost in mednarodno priznanje Makedonije” by Matjaz Klemenčič. Studia Historica Slovenica 5(1–2–3): 585–605. Ljubljana, 2005. [Page 603] 
31. Macedonian Tribune. July 11, 1996 [Page 1] 
32. “MPO – 90 Years of Struggle for a Macedonian State”. Dr. Lubomir Todorov. 91th Annual MPO Convention in Fort Wayne, Indiana. September 2, 2012. http://macedonian.org/…/conv2…/todorov_conv2012%20speech.pdf 
33. “New Energy, Old Values”. Jordan Lebamoff. Macedonian Tribune, January 8, 2015. Page 2 
34. “Ivan A. Lebamoff to US Senator Alfonse M. D’Amato”. Macedonian Tribune. May 28, 1992 
35. “MPO – 90 Years of Struggle for a Macedonian State”. Dr. Lubomir Todorov. 91th Annual MPO Convention in Fort Wayne, Indiana. September 2, 2012. http://macedonian.org/…/conv2…/todorov_conv2012%20speech.pdf 
36. “The Macedonian Republic’s need for stability and the ethnic Albanian issue”. Nick Stefanoff. Macedonian Tribune, May 3, 2018. Page 3 
37. Kапитал, број 300, 28.07.2005 – Ексклузивно: Џорџ Лебамов – MPO (Македонска патриотическа организација)Вака немате иднина! Archived September 6, 2012, at Archive.today http://www.macedoniantruth.OGR/forum/showthread.php… 
38. Labro Korolov Media BG, October 30, 2009[permanent dead link] 
39. Μετάφραση από την αγγλική σελίδα για την PMOEncyclopedia of Canada’s peoples – Paul R. Magocsi, Multicultural History, p. 292, University of Toronto Press, 1999 ISBN 0-8020-2938-8. https://books.google.gr/books… 
40. http://www.makedonskatribuna.com/ 
41. http://www.macedonian.org/Media/maktrib.asp 
42. http://www.macedonian.org/joomla/index.php… 
__________________ 
Μετάφραση κειμένου από τη σελίδα:  
https://en.m.wikipedia.org/…/Macedonian_Patriotic_Organizat… 
Η αντίστοιχη ελληνική σελίδα δυστυχώς δεν παρουσιάζει παρά μόνο ελάχιστες πληροφορίες για την οργάνωση αυτή:  
https://el.wikipedia.org/…/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%C… 
__________________ 

Εικόνες: 

1) Η σημαία του 6ου Τάγματος της Οχρίδας του Εθελοντικού Σώματος Μακεδονίας-Αδριανουπόλεως του βουλγαρικού στρατού κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων. Απεικονίζει τη βουλγαρική σημαία και ήταν το λάβαρο των εθελοντών μεταναστών από το Gary της Indiana. Η συντομογραφία M.O.B.N.O. αντιστοιχεί στο македоно-одринска Българската народна организация = Μακεδονο-Αδριανουπολίτικη Βουλγαρική Λαϊκή Οργάνωση.

2) Μέλη του Τμήματος της Μ.Π.Ο. «Μέγας Αλέξανδρος» από το Lorain, Οχάιο, το 1924 (ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗς ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΑΛΑΙΟΘΕΝ…)

3) Η επίσημη απάντηση από τα Ηνωμένα Έθνη στην αναφορά της οργάνωσης για δημιουργία μακεδονικού κράτους-προτεκτοράτου του ΟΗΕ, που απεστάλη από το 32η ετήσιο Συνέδριο της Μ.Π.Ο. (1953)

4) T-shirt από Συνέδριο της Μ.Π.Ο. της δεκαετίας του ’80: ο βουλγαρικής εμπνεύσεως χάρτης της «γεωγραφικής Μακεδονίας» με το Άγαλμα της Ελευθερίας.

Υστερόγραφο. 

Τελικά οι αλλαγές που έκαναν οι Σκοπιανοί ήταν περισσότερες! όπως βλέπουμε σε σχετική παλαιότερη ανάρτηση του σάϊτ History of Macedonia, έχουμε τα εξής

Είναι από τις πιο διάσημες φωτογραφίες Σκοπιανών που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Απεικονίζει Σκοπιανούς που διαδηλώνουν στον Καναδά στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Είναι όμως και ενδεικτική της συστηματικής παραποίησης της Ιστορίας, η οποία είναι σήμα κατατεθέν της Σκοπιανής προπαγάνδας. 

Ο αλυτρωτικός χάρτης της Μακεδονίας που αναπαριστά το πανό παραπέμπει σε ένα Ιστορικό πόστερ του MPO. 
Mόνο που οι Σκοπιανοί πιάστηκαν στην φωτογραφία να το έχουν παραποιήσει ακόμα και αυτό.
Το αυθεντικό Βουλγαρικό poster του MPO. Παρατηρείστε τις “αλλαγές”: 

Το αυθεντικό περιέχει κάτω αριστερά και δεξιά, εικόνες των Βάνκο Μιχαίλοφ και Μάρα Μπούνεβα αντίστοιχα. Οι Σκοπιανοί πρόσθεσαν αντ΄αυτών εικόνα του Σαντάνσκι. 
Το ίδιο συμβαίνει και πιο πάνω. Ο Τ. Αλεξάντροφ έχει αντικατασταθεί από τον Ν. Χατζηντίμοφ. 
Ο λόγος εμφανής. Οι πρώτοι δεν έχαναν ευκαιρία να δηλώνουν ότι είναι Βούλγαροι. 
Αν αναρωτιέστε γιατί λείπει το κείμενο στα δεξιά του αυθεντικού poster από το παραποιημένο poster των Σκοπιανών, η εξήγηση είναι απλή. 

Η αυθεντική επιγραφή δηλώνει: “Η Μακεδονία είναι η κοιτίδα της Βουλγαρικής Αναβίωσης” 

====

Αντίβαρο