Από τον Ναπολέων Λιναρδάτο*
Στη Βραζιλία, όπου βρίσκεται ο μεγαλύτερος τροπικός υδροβιότοπος του κόσμου, «η αναπτυσσόμενη βιομηχανία σόγιας και τα αγροκτήματα βοοειδών απειλούν ένα από τα πλουσιότερα καταφύγια πανίδας στον κόσμο». Διαβάζοντας το ρεπορτάζ της εφημερίδας προσπάθησα να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που είχα διαβάσει άρθρο περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος που να μην ασχολείται αποκλειστικά με την κλιματική αλλαγή.
Η κλιματική αλλαγή φαίνεται ότι είναι το μόνο περιβαλλοντικό φαινόμενο άξιο λόγου. Ολα τα άλλα θέματα είναι στην καλύτερη περίπτωση δευτερεύοντα. Ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι κάθε αρνητική είδηση φαίνεται ότι έχει μία και μοναδική εξήγηση, την κλιματική αλλαγή. Από πλημμύρες, περιφερειακούς πολέμους μέχρι και τη σεξουαλική ανικανότητα του Μπάμπη του περιπτερά, όλα τα φαινόμενα εξηγούνται πλέον ως συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Τα ποσά που δαπανούνται από τα κράτη, άμεσα ή έμμεσα, για την κλιματική αλλαγή είναι υπέρογκα - όπως λέει ο Καλογήρου στον Κούρκουλο στην ευρέως γνωστή κινηματογραφική σκηνή, «πολλά τα λεφτά, Αρη». Αν το χρήμα εξηγεί ένα σημαντικό μέρος της εμμονής με το συγκεκριμένο θέμα, υπάρχει και μια άλλη εξίσου σημαντική παράμετρος.
Το 2017 ήταν η χρονιά επέτειος του οκτωβριανού πραξικοπήματος των μπολσεβίκων, το πιο σημαντικό γεγονός των τελευταίων 100 χρόνων. Ο,τι επακολούθησε ήταν συνέπεια ή αντίδραση σ' αυτό το γεγονός. Και ήταν το ιστορικό γεγονός που κατέδειξε στην πολιτική τάξη τις νέες ολοκληρωτικές δυνατότητες στο να καθορίζει και να ελέγχει την καθημερινότητα των πολιτών βασιζόμενη σε «επιστημονικά» κριτήρια.
Λίγα χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, ο μαρξιστής διανοούμενος Κοστάντσο Πρέβε είχε γράψει ένα βιβλίο με τον τίτλο «Το ασίγαστο πάθος». Οπως μας ενημερώνει ο εκδότης του βιβλίου, «με τον όρο “ασίγαστο πάθος” ο συγγραφέας εννοεί εκείνη την ικανότητα που μας επιτρέπει να μετατρέπουμε τη νεανική παρόρμηση για ισότητα και δικαιοσύνη σε ώριμη και διαρκή αντίθεση στον καπιταλισμό, μια αντίθεση που να χαρακτηρίζει πολιτικά και πνευματικά ολόκληρη τη ζωή μας».
Εκατό χρόνια μετά το οκτωβριανό πραξικόπημα, ο περιβαλλοντισμός είναι ίσως η πιο σημαντική ανανεώσιμη πηγή αυτού του «ασίγαστου πάθους». Συνδυάζει μια τεχνοκρατική ρητορική με μια θρησκευτικού τύπου πίστη και βεβαιότητα στους σκοπούς και στα μέσα που χρησιμοποιεί για την επίτευξή τους. Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνη συνταγή για την απληστία του ανθρώπου για εξουσία από έναν νάρκισσο που την εξασκεί, έχοντας την εντύπωση ότι εργάζεται για το καλό της ανθρωπότητας.
*Επιχειρηματίας, αντιπρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.