Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Γρίβας*
Το καινοφανές στοιχείο του καταλανικού εθνικισμού, το οποίο τον διαφοροποιεί από ό,τι έχουμε ζήσει μέχρι στιγμής στην Ευρώπη, είναι ότι εν πολλοίς εδράζεται στο οικονομικό στοιχείο. Στην αντίληψη ότι «η Ισπανία μας κλέβει». Δηλαδή, στο ότι η Καταλονία παράγει συγκριτικά μεγαλύτερο μερίδιο του εθνικού πλούτου από ότι οι άλλες περιοχές της Ισπανίας και ότι το μερίδιο αυτό κατανέμεται ανισομερώς υπέρ των φτωχότερων περιφερειών από το «κράτος της Μαδρίτης».
Με άλλα λόγια, οι Καταλανοί δεν θέλουν να τους «τρώνε» τα «λεφτά τους» οι φτωχότεροι συμπατριώτες τους και επιλέγουν (σε ένα ποσοστό τουλάχιστον) τον δρόμο της ανεξαρτησίας. Είναι λοιπόν φυσικό και επόμενο αυτή η «εθνεγερτική» προσπάθεια, που βασίζεται στην περιφρόνηση για τον υπόλοιπο πληθυσμό της χώρας, να επιχειρεί να νομιμοποιηθεί συνδυασμένη με μια οξύτατη ρατσιστική μυθολογία.
Στην πιο ήπια εκδοχή της, η ρατσιστική αυτή μυθολογία ξεκινά από μια επιχειρηματολογία γενετικής διαφοροποίησης του καταλανικού πληθυσμού από τους υπόλοιπους Ισπανούς, όπως υποστηρίζει σήμερα ο Oriol Junqueras (αντιπρόεδρος της τωρινής καταλανικής κυβέρνησης) και καταλήγει στην άρθρωση επιχειρημάτων για την κατωτερότητα του «Ανδαλουσιανού Ανθρώπου» από τον επί πολλά χρόνια πρόεδρο της καταλανικής κυβέρνησης (και έναν από τους πιο διεφθαρμένους πολιτικούς της σύγχρονης Ισπανίας) Jordi Pujol, τα οποία δείχνουν να έχουν βγει απευθείας από ναζιστικά εγχειρίδια.
Ο Jurdi Pujol συνέγραψε μια πραγματεία περί της κατωτερότητας του «Ανδαλουσιανού Ανθρώπου» το 1958, η οποία είχε διανεμηθεί κρυφά και γνωστοποιήθηκε το 1976. Ήταν η εποχή μιας μεγάλης εσωτερικής μετανάστευσης στην Ισπανία και οι κάτοικοι των πιο φτωχών περιοχών της Ανδαλουσίας ή της Μούρθια αναζητούσαν εργασία στην πλουσιότερη Καταλονία, με αποτέλεσμα ο Pujol και οι πέριξ αυτού να τρομοκρατηθούν από το ενδεχόμενο να «μολυνθεί» η καταλανική φυλετική ταυτότητα από «κατώτερους πληθυσμούς».
Βέβαια, η εσωτερική αυτή μετανάστευση δεν ήταν κάτι το καινούργιο και ο σημερινός πληθυσμός της Καταλονίας είναι ένα ξεκάθαρο μείγμα κατοίκων όλων των ισπανικών περιοχών, που οδηγήθηκαν εκεί ακριβώς για τις μεγαλύτερες ευκαιρίες εργασίας που προσέφερε η προνομιούχος Καταλονία σε όλο το μήκος της ιστορίας της χώρας. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν δείχνει να προβληματίζει ιδιαίτερα τους οπαδούς της καταλανικής «εθνεγερσίας». Απλώς τους κάνει πιο άτεγκτους.
Όπως επίσης, ουδόλως δείχνει να τους επηρεάζει το ότι η Βαρκελώνη απέκτησε τον πλούτο της γιατί ήταν το μεγάλο λιμάνι της Ισπανίας, δηλαδή μιας μεγάλης χώρας ενώ και η μεγάλη της βιομηχανική της βάση αναπτύχθηκε εκεί γιατί η Καταλονία είναι μέρος της Ισπανίας και αν πάψει να είναι, θα πάψει και αυτή να υφίσταται, όπως δείχνει η πανικόβλητη φυγή των μεγάλων εταιρειών προς άλλες περιοχές της Ισπανίας.
Σε κάθε περίπτωση, όλες οι χώρες, εξ αντικειμένου, ενσωματώνουν πιο φτωχές και πιο πλούσιες περιοχές. Όμως και οι μεν και οι δε ανήκουν σε ένα συνεργατικό πλαίσιο και οι πλούσιες περιοχές οφείλουν εν πολλοίς τον πλούτο τους, στο ότι συνυπάρχουν με τις φτωχότερες σε μια ενιαία γεωπολιτική δομή. Αν αποκοπούν από την υπόλοιπη χώρα δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα διατηρήσουν την ευημερία τους ώστε να την απολαύσουν μόνες τους αλλά μάλλον θα τον χάσουν.
Αν επεκταθεί αυτή η παρανοϊκή αντίληψη για το «δίκαιο» των πλούσιων περιοχών να αποκοπούν από τις χώρες που ανήκουν, ακριβώς γιατί είναι πλούσιες, τότε ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για ολόκληρη την Ευρώπη. Καμία απολύτως ευρωπαϊκή χώρα δεν είναι ασφαλής, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης.
Ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, λόγω γεωγραφικών και άλλων παραγόντων, όπως είναι η αρχιπελαγική της δομή, η ύπαρξη μεγάλων ορεινών όγκων στην Πελοπόννησο και την Κεντρική Ελλάδα και η συγκέντρωση περισσότερου από το μισό πληθυσμό στο λεκανοπέδιο Αττικής, παρουσιάζει μια εικόνα μεγάλης οικονομικής ανισομέρειας. Και όπως ο γράφων έχει υποστηρίξει και σε προηγούμενα άρθρα του, από εθνοτικής και πολιτισμικής άποψης η Ισπανία, υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι μια από τις ενιαίες χώρες της Ευρώπης.
Όταν λοιπόν η διάλυση χτυπάει την πόρτα αυτής της χώρας (και κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίσουμε να εξετάζουμε σοβαρά και το ποιους εξυπηρετεί εκτός Ισπανίας, από πού στηρίζεται και πως ενορχηστρώθηκε) τότε κανείς, μα κανείς δεν είναι ασφαλής.
Και ας έχουμε υπόψη μας πως αν διαλύσουμε τα ευρωπαϊκά έθνη και ουσιαστικά οδηγήσουμε την Ευρώπη σε μια μη αναστρέψιμη ιστορική έκλειψη, δεν θα το κάνουμε στο όνομα κάποιων καταπιεσμένων ευρωπαϊκών λαών, αλλά για να στηρίξουμε το «δικαίωμα» των πλουσίων να μην μοιράζονται τα λεφτά τους με τους φτωχούς και το δικαίωμα των «ανώτερων φυλών» να μην συγχρωτίζονται με βιολογικά «κατώτερους ανθρώπους».
(*) Ο Κωνσταντίνος Γρίβας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωπολιτικής στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Διδάσκει επίσης Γεωγραφία της Ασφάλειας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.