Του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Τα παιχνίδια της Τουρκίας στη Συρία και το Ιράκ σε συνδυασμό με τον
υπερφιλόδοξο «νεοοθωμανισμό» των Ερντογάν και Νταβούτογλου, έχουν
οδηγήσει εδώ και καιρό την Τουρκία σε διπλωματικό και στρατηγικό
αδιέξοδο. Είναι τόσο αντιφατική και δυσεξήγητη η στάση των γειτόνων μας,
οι οποίοι έχουν φτάσει σε σημείο, να βοηθάνε απροκάλυπτα τους
τζιχαντιστές, να προχωράνε σε νέες εθνοκαθάρσεις χτυπώντας άμαχους
Κούρδους και παράλληλα να θέλουν να γίνουν και «νταβατζήδες» της
Ευρώπης…
Είναι ολοφάνερο πως η Άγκυρα κάνει ότι κάνει στα μέτωπα της Συρίας
και του Ιράκ επιδιώκοντας να «ικανοποιήσει» για εσωτερική κατανάλωση τις
μεγαλεπήβολες διακηρύξεις του δόγματος Νταβούτογλου περί μιας φοβερής
και τρομερής κεντρικής και όχι περιφερειακής δύναμης στην Ευρώπη, στα
Βαλκάνια, στη Μεσόγειο, στο Εύξεινο Πόντο, στην Καύκασο, την Κεντρική
Ασία, τη Μέση Ανατολή και τον Περσικό Κόλπο…
Βέβαια η αλήθεια είναι άλλη… Η Τουρκία είναι πιο αδύναμη από ποτέ,
ενώ εσχάτως έχει και εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα, αφού παραμένει
ακυβέρνητη… Μια άλλη μεγάλη αλήθεια είναι ότι η Τουρκία φοβάται, γι αυτό
και επιδίδεται σε μια σειρά από άναρθρους και «αμυντικούς»
λεονταρισμούς…
Τι φοβάται πραγματικά η Τουρκία; Η επιρροή που ασκεί το ΡΚΚ στους
Κούρδους της Συρίας προκαλεί σοβαρό προβληματισμό στην Άγκυρα, η οποία
θεωρεί σχεδόν βέβαιο ότι με την καθοιονδήποτε τρόπο ανατροπή του Άσαντ,
οι Κούρδοι της Συρίας θα ανακηρύξουν την αυτονομία τους, με αποτέλεσμα
το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ίδια με το ΡΚΚ στο τουρκοκρατούμενο
Κουρδιστάν, να αποκτήσει εφιαλτικές διαστάσεις για την ίδια.
Βλέπουν οι γείτονες ότι η Συρία στην μετά Άσαντ εποχή θα γίνει νέο
Ιράκ, κάτι που σημαίνει ότι ενισχύεται σε σημαντικό βαθμό το όραμα των
Κούρδων να δημιουργήσουν ανεξάρτητο κράτος… Σε μια τέτοια περίπτωση η
Τουρκία νοιώθει ότι έρχεται η σειρά της…. Διαισθάνονται ο Ερντογάν και ο
Νταβούτογλου, πως είναι πολύ πιθανό επί των ημερών τους, αντί για τη
«νέα Οθωμανική αυτοκρατορία» να τους σκάσει μια δραματική μείωση
εδαφών!!!!
Για να είμαι ακριβής, θα πρέπει να διευκρινήσω πως το κεμαλικό
καθεστώς, παρόλο που προκάλεσε πολύ περισσότερα δεινά στην χώρα μας σε
σχέση με τον Ερντογάν, διατηρούσε «με τις γνωστές αθέμιτες πρακτικές
του», την Τουρκία ενωμένη και πολύ πιο κοντά στην ευρωπαϊκή προσαρμογή
και «εξημέρωση»…
Μπορεί ο Ερντογάν διαχρονικά να έδειχνε μια διάθεση «συνεννόησης» με
την Ελλάδα και να είχε επικεντρωθεί στα ανατολικά του μέτωπα, ωστόσο τον
τελευταίο καιρό δείχνει ν’ αλλάζει στρατηγική… Δείχνει διάθεση να
εξάγει την εσωτερική του κρίση προς Δυσμάς… Δηλαδή στο Αιγαίο, την Κύπρο
και τα Βαλκάνια… Κι επειδή γνωρίζει πολύ καλά ο Σουλτάνος ότι στο
ανατολικό μέτωπο νομοτελειακά θα βγει χαμένος, προσπαθεί να αποκομίσει
όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη…
Ότι χάσει εξ Ανατολών, να το κερδίσει προς Δυσμάς… Είτε εδαφικά, είτε
(κυρίως) οικονομικά, ειδικά τώρα που διαφαίνεται ότι οι ΗΠΑ και το
Ισραήλ έχουν τον πρώτο λόγο στα πετρέλαια της Ελλάδας και της Κύπρου…
πηγή
Σελίδες
▼
31 Αυγούστου 2015
ΚΑΛΕΣΜΑ για Συνάντηση των Δημοκρατικών- Προοδευτικών, Πατριωτικών πολιτικών δυνάμεων και αγωνιστών.
Τρίτη 1η Σεπτεμβρίου, 7:30 μ.μ.
Ξενοδοχείο ΣΤΑΝΛΕΫ,
Πλατεία Καραϊσκάκη [Μετρό ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ] (τηλ.
210 5241611)
Όλοι εμείς
- αγωνιστές και συλλογικότητες- του αντιμνημονιακού, δημοκρατικού
πατριωτικού χώρου, όλοι εμείς που συναντηθήκαμε στο κίνημα των Πλατειών από το
2011 και μετά, που αγωνιστήκαμε ενωτικά τα τελευταία χρόνια για την
ανάκτηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας και την Κοινωνική
Δικαιοσύνη, που επιμένουμε να αρνούμαστε την υλοποίηση των τριών μνημονίων
είναι η ώρα να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας σε ένα ελάχιστο κοινό πρόγραμμα
υλοποίησης αυτών των στόχων, αξιόπιστο
και ανατρεπτικό. Για τον σκοπό αυτόν και εν όψει των ραγδαίων πολιτικών
εξελίξεων και το νέο τοπίο μετά την δημιουργία της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, καλούμαστε όλοι να διαβουλευθούμε
για τις επόμενες πρωτοβουλίες μας ώστε να εκφρασθεί ισότιμα και δημοκρατικά η θέληση του 62% του Ελληνικού Λαού, που ψήφισε ΟΧΙ στις 5 Ιουλίου.
Δεν υπάρχουν περιθώρια να λείψει κανείς μας.
ΤΟΛΜΗΣΕ ! ΚΑΙ ΤΑ ΕΙΠΕ! (Μήπως τώρα τον ..."αρρωστήσουν";)
ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΒΕΒΑΙΟΣ, ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ, ΘΑ "ΣΤΕΚΕΤΑΙ" ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ, ΣΤΗΝ ...ΘΕΣΗ ΤΟΥ;
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ "ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ" ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ, ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ, ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΑΦΕΛΩΣ, ΟΤΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΑ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΑΧΑ, ΟΙ ...ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ!
ΟΥΔΕΝ ΑΝΑΛΗΘΕΣΤΕΡΟΝ ΤΟΥΤΟΥ!!!
Διαβάστε με πολύ προσοχή, επειδή έχει τεράστια αξία.
Όπως έγραψε στην διαδικτυακή της ιστοσελίδα, η κυπριακή εφημερίδα 'Φιλελεύθερος' (ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΣΤΑ "ΔΙΚΑ ΜΑΣ" ΜΜΕ!) η πολιτική των ΗΠΑ καθορίζεται (περίπου) από ...400 ανθρώπους, ο συνολικός πλούτος των οποίων, ανέρχεται σε πολλά τρισεκατομμύρια $, καθώς αυτοί και μόνον αυτοί, Ε Λ Ε Γ Χ Ο Υ Ν την διαδικασία λήψεως αποφάσεων της (αμερικανικής) κυβερνήσεως ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ, υποστήριξε ο κ.Λόρενς Γουΐλκερσον, πρώην προσωπάρχης του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, από το 2002 ως το 2005, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον λεττονικό ραδιοσταθμό 'Radio Baltkom'.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ, Ο ΠΡΩΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΔΕΝΜΑΣΑΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ!(ΕΧΕΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΓΛΙΚΗΣΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ! ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΟΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ!)
"Η εξουσία βρίσκεται, στα χέρια περίπου του ...0,001% (!!!) του πληθυσμού των ΗΠΑ", πρόσθεσε ο Γουΐλκερσον και σημείωσε ότι, "πρόκειται για μια ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ, που διαιωνίζεται"!
ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ! ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ, ΠΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΠΕΙΡΑΡΙΘΜΟΙ "ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ", ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ, ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΛΙΑΝ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΚΟΛΙΑ, ΟΤΑΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ, Ή ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ, Ή ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ, ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΤΩΝ (ΔΗΘΕΝ) 'ΣΥΝΟΜΟΣΙΟΛΟΓΩΝ'! ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΛΟΙΔΟΡΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΟΥΝ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ, ΟΛΙΓΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ 'ΚΙΝΟΥΝ ΤΑ ΝΗΜΑΤΑ ΔΙΕΘΝΩΣ', ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ...'ΚΑΡΑΜΕΛΑ' ΤΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑΣ.
Οι δηλώσεις του προσωπάρχου, ενός διόλου τυχαίου ανθρώπου, του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, αλλά και πρώην αρχηγού του Αμερικανικού ΓΕΕΘΑ, επί Ρόναλντ Ρήγκαν, στρατηγού Κόλιν Πάουελ, μόνον ως δήθεν και τάχα "συνομοσιολογικές" δεν μπορεί να ονομασθούν!
Και αυτό το απίθανα και απίστευτα μικρό ποσοστό, ήτοι το 0,001%, ΠΟΥ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΚΑΝΟΝΙΖΕ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΝΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ούτε επιθυμεί να το φωτογραφίζουν, ούτε επιθυμεί να το μαγνητοσκοπούν, ούτε δίνει συνεντεύξεις, αλλά ούτε επιθυμεί επίσης να γίνεται κάποιο αποκαλυπτικό βιβλίο, ή 'ντοκυμανταίρ' στα τηλεοπτικά δίκτυα. Συχνά, επί ποινή ...ατυχήματος!!!
"Ιω.Καπ."
πηγή
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ "ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ" ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ, ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ, ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΑΦΕΛΩΣ, ΟΤΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΑ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΑΧΑ, ΟΙ ...ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ!
ΟΥΔΕΝ ΑΝΑΛΗΘΕΣΤΕΡΟΝ ΤΟΥΤΟΥ!!!
Διαβάστε με πολύ προσοχή, επειδή έχει τεράστια αξία.
Όπως έγραψε στην διαδικτυακή της ιστοσελίδα, η κυπριακή εφημερίδα 'Φιλελεύθερος' (ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΣΤΑ "ΔΙΚΑ ΜΑΣ" ΜΜΕ!) η πολιτική των ΗΠΑ καθορίζεται (περίπου) από ...400 ανθρώπους, ο συνολικός πλούτος των οποίων, ανέρχεται σε πολλά τρισεκατομμύρια $, καθώς αυτοί και μόνον αυτοί, Ε Λ Ε Γ Χ Ο Υ Ν την διαδικασία λήψεως αποφάσεων της (αμερικανικής) κυβερνήσεως ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ, υποστήριξε ο κ.Λόρενς Γουΐλκερσον, πρώην προσωπάρχης του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, από το 2002 ως το 2005, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον λεττονικό ραδιοσταθμό 'Radio Baltkom'.
ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ, Ο ΠΡΩΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΔΕΝΜΑΣΑΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ!(ΕΧΕΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΓΛΙΚΗΣΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ! ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΟΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ!)
"Η εξουσία βρίσκεται, στα χέρια περίπου του ...0,001% (!!!) του πληθυσμού των ΗΠΑ", πρόσθεσε ο Γουΐλκερσον και σημείωσε ότι, "πρόκειται για μια ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ, που διαιωνίζεται"!
ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ! ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ, ΠΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΠΕΙΡΑΡΙΘΜΟΙ "ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ", ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ, ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΛΙΑΝ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΚΟΛΙΑ, ΟΤΑΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ, Ή ΓΡΑΦΟΝΤΑΙ, Ή ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ, ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΤΩΝ (ΔΗΘΕΝ) 'ΣΥΝΟΜΟΣΙΟΛΟΓΩΝ'! ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΛΟΙΔΟΡΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΟΥΝ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ, ΟΛΙΓΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ 'ΚΙΝΟΥΝ ΤΑ ΝΗΜΑΤΑ ΔΙΕΘΝΩΣ', ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ...'ΚΑΡΑΜΕΛΑ' ΤΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑΣ.
Οι δηλώσεις του προσωπάρχου, ενός διόλου τυχαίου ανθρώπου, του πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, αλλά και πρώην αρχηγού του Αμερικανικού ΓΕΕΘΑ, επί Ρόναλντ Ρήγκαν, στρατηγού Κόλιν Πάουελ, μόνον ως δήθεν και τάχα "συνομοσιολογικές" δεν μπορεί να ονομασθούν!
Και αυτό το απίθανα και απίστευτα μικρό ποσοστό, ήτοι το 0,001%, ΠΟΥ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΚΑΝΟΝΙΖΕ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΝΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ούτε επιθυμεί να το φωτογραφίζουν, ούτε επιθυμεί να το μαγνητοσκοπούν, ούτε δίνει συνεντεύξεις, αλλά ούτε επιθυμεί επίσης να γίνεται κάποιο αποκαλυπτικό βιβλίο, ή 'ντοκυμανταίρ' στα τηλεοπτικά δίκτυα. Συχνά, επί ποινή ...ατυχήματος!!!
"Ιω.Καπ."
πηγή
Δημοκρατία έδωσες, δικτατορία θα λάβεις.
Της Κατερίνας Γκαράνη
Παραδώσαμε τα όπλα χωρίς να έχουμε ρίξει ούτε μία βολή εναντίον των εχθρών. Των εχθρών εντός των πυλών όχι αυτών που μάς βολεύει να αποκαλούμε εισβολείς-δανειστές.
Οι ηγέτες της Ε.Ε, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ δεν φταίνε απολύτως σε τίποτε για αυτό που συμβαίνει στην χώρα. Αρκετά τους βρίσαμε, τους απειλήσαμε μέσα από την ανωνυμία και στις κουβέντες καφενείου. Ο πραγματικός εχθρός της Ελλάδας είναι οι πολιτικοί της και οι ταμπέλες των κομμάτων, που αναρτούνται ψηλότερα από την σημαία του εθνικού καθήκοντος, δεν είναι τίποτε άλλο από μία διανομή ρόλων για να μπορεί το θεατρικό Δημοκρατία να παίζεται πάντα με επιτυχία πολλών κομμένων εισιτηρίων στο ταμείο της κάλπης.
Ευθύνη οι πολίτες είχαν μέχρι χθες. Από τον Ιούλιο και μετά οι πολίτες δεν φέρουν καμία ευθύνη για την κατάλυση της Δημοκρατίας και για τις υπηρεσιακές κυβερνήσεις που θα ακολουθήσουν αρχής γενομένης με την κυβέρνηση της δικαστού Θάνου. Το κόλπο της πολυκομματικής κυβέρνησης που ξεκίνησε από την εποχή του Γ. Παπανδρέου, συνεχίστηκε με τον Σαμαρά, εκτινάχθηκε με τον Τσίπρα και θα φθάσει στο αποκορύφωμά της με τις επόμενες ορκισμένες στην υποταγή του Μνημονίου κυβερνήσεις, είχε ως μοναδικό σκοπό την διακυβέρνηση συνεργαζόμενων υπηρετών με άλλοθι την επιλογή του λαού. Ο λαός έφερε την ευθύνη μέχρι την τελευταία επιλογή του να ανεβάσει στην εξουσία την Αριστερά τον Ιανουάριο του 2015. Επέλεξε να δώσει την μάχη δημοκρατικά βάση του προγράμματος και των υποσχέσεων για πλήρη απεξάρτηση από τα Μνημόνια και της μη αποδοχής του χρέους που επέβαλλαν οι προηγούμενοι δημοκρατικά εκλεγμένοι συνεργάτες της Ε.Ε και των Τραπεζών.
Από εκεί και πέρα ο λαός δεν συμμετέχει στο έγκλημα είτε ψηφίσει, είτε όχι. Η συμμετοχή του στις εκλογές είναι τυπική. Η αποχή μέχρι τον προηγούμενο Ιανουάριο είχε ουσία, διαχωρίζοντας τους πολίτες που είχαν καταλάβει νωρίς ότι όλες οι κομματικές επιλογές θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα εφόσον όλα τα κόμματα συμμετείχαν σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο χρηματοδοτούνταν από ξένα συμφέροντα. Δεν στηρίζεται κόμμα στην Ελλάδα αν δεν έχει τον κρυφό χορηγό του. Αυτό σημαίνει ότι από την στιγμή που τα "παίρνεις" για να υφίστασαι ως κόμμα συμμετέχεις άμεσα στην προδοσία. Ακόμα κι αν ισχυρίζεσαι ότι δεν τα "παίρνεις" η συμμετοχή σου σε ένα πραξικοπηματικό και αντισυνταγματικό πολίτευμα είναι από μόνη της προδοτική.
Η αποχή στο εξής σημαίνει έχω τα χέρια μου καθαρά. Όμως από την στιγμή που συνεχίζεις να αποδέχεσαι τους νόμους του δικτατορικού κράτους βάση εντολών ξένων δυνάμεων, η αποχή σου ακυρώνεται από τις πράξεις σου. Απέχω από την κάλπη αλλά συμμετέχω στην πληρωμή φόρων που δεν πηγαίνουν για την επιβίωση της χώρας μου, είναι αποχή γιαλαντζί.
Αν κάποιος γυρίσει ανάποδα τις σελίδες του βιβλίου της ζώσας ιστορίας των 5 τελευταίων χρόνων θα ανακαλύψει πόσο καλά έπαιξαν τον ρόλο τους όλοι οι πολιτικοί σε αυτό που συνέβη στην Ελλάδα με αποκορύφωμα τον Ιούλιο του 2015. "Εμφύλιος", "εθνικός διχασμός", "αποσταθεροποίηση αν βγούμε από το ευρώ" είναι τα σλόγκαν που πέρασαν από τα στόματα όλων. Ακόμα και του ΚΚΕ. Με τον τρόπο αυτόν οι πολιτικοί έριχναν την ευθύνη στους πολίτες για αυτό που θα πάθουν αν επιλέξουν ρήξη σε όλα.
Ο πολίτης δεν είναι πολιτικός, δεν είναι μέλος κόμματος (εξαιρουμένων των κομματόσκυλων μελών όλων των κομμάτων) για να μπορεί να κάνει ελιγμούς ή ρήξη με το σύστημα. Δεν υπάρχει κανένα κίνημα στην Ελλάδα που να καλύπτει τους πολίτες για τα παραβιασμένα από το Κοινοβούλιο δικαιώματά τους. Απολύτως κανένα κι αυτό γιατί "έχουμε Δημοκρατία".
Αντιθέτως όλα θέλουν να συμμετέχουν στο Κοινοβούλιο λέγοντας αυτό που έλεγαν και οι Αριστεροί πριν πάρουν την εξουσία: "Από μέσα θα κάνουμε την ρήξη". Τώρα ποια ρήξη θα κάνει ακριβώς από μέσα; Ρήξη με το ψηφισμένο από την Βουλή Δημοσιονομικό Συμβούλιο που θα ελέγχει όλη την οικονομική κατάσταση της χώρας ή ρήξη με το Ινστιτούτο Ανάπτυξης-Ταμείο Πώλησης Δημόσιας Περιουσίας του οποίου τα συμβόλαια κρατάει στα χέρια της η Γερμανία; Μήπως ρήξη με τον ESM, δηλαδή με όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε που ήδη "δανείζουν" την Ελλάδα για να ξεχρεώσει το δάνειο που κανείς δεν τόλμησε να πει "βάλτε το εκεί που ξέρετε"; Χαζές κουβέντες καιροσκόπων που είδαν φως στην απόγνωση των Ελλήνων και θέλουν να κάνουν και αυτοί ντου με το αζημίωτο.
Ο ψηφοφόρος Έλληνας δεν φέρει απολύτως καμία ευθύνη μετά και την ισοπέδωση της Αριστεράς που ορκίστηκε στο Μνημόνιο και όχι στο Σύνταγμα. Δυστυχώς έχουν μείνει μόνο τρεις επιλογές στους ελεύθερους πολιορκημένους Έλληνες: Το Ευρωπαϊκό Κόμμα που αποτελείται από τους απροκάλυπτα προδότες, το ΚΚΕ που η ύπαρξή του δεν συνάδει με την συμμετοχή του στο Ναζιστικό Κοινοβούλιο της Ελλάδας και η Χρυσή Αυγή που είναι στον χώρο που της αρμόζει: Μέσα στο Ναζιστικό Κοινοβούλιο παίζοντας τον μπαμπούλα που θα σε "φάει" αν δεν επιλέξεις το Ευρωπαϊκό Κόμμα που θα "σώσει". Όσο για το ΛΑΕ είναι η πλατφόρμα που θα οδηγήσει εξωκοινοβουλευτικά "κινήματα" και κόμματα να μπουν στο μαντρί για να πάρουν κι αυτά το μεροκάματο της προδοσίας.
Σε αυτές τις λίγες ημέρες που απομένουν, η υπηρεσιακή κυβέρνηση της δικαστού Θάνου δουλεύει με τέτοιους ρυθμούς που δεν έχουν δουλέψει όλες οι προηγούμενες αποδεικνύοντας ότι η δημοκρατία τους δουλεύει καλύτερα χωρίς εσένα με στόχο μόνο εσένα.
Στις κατάμαυρες μέρες που έρχονται ο Έλληνας είτε ακόμη έχει παντεσπάνι, είτε είναι έτοιμος να φουντάρει από τον 5ο όροφο, θα είναι ολομόναχος κι αυτό γιατί όλοι οι πολιτικοί της Ελλάδας επέλεξαν να γίνουν το ανάχωμα των ξένων εισβολέων. Είναι οι μοναδικοί που φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για την κατάντια ενός λαού και την εθνική παράδοση μιας χώρας. Είναι τόσο χέστηδες που δεν πήραν την εξουσία με τα τανκς αλλά με την ψήφο των Ελλήνων. Θέλουν τον Έλληνα ως συμμέτοχο στο έγκλημα για να μπορούν μετέπειτα να του επιβάλλουν μέτρα λέγοντας "εσύ το αποφάσισες". Αποκαλούν στα ίσα τον Έλληνα τόσο ηλίθιο ξεστομίζοντας την επόμενη ημέρα των εκλογών ότι αυτός επέλεξε να εξαθλιωθεί, ότι μετά την απομάκρυνση από την κάλπη κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται. Το λάθος όμως δεν είναι του πολίτη, ο οποίος τιμά ακόμη την δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, αλλά των πολιτικών που έχουν συνδεδεμένη την κάλπη με τους διακινητές βρώμικου χρήματος από τα ταμεία της Ε.Ε, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και των κρυφών χορηγών τους.
Στις άθλιες και μοναχικές ημέρες που έρχονται ο Έλληνας θα αντέξει πολλά, περισσότερα από αυτά που θεωρούσε ότι μπορεί να αντέξει. Ανθρωπάρια τύπου υπουργού-εφοριακού, Αλεξιάδη, θα του κάνουν τον βίο αβίωτο έχοντας ως δικαιολογία την απόφαση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Θέλει δεν θέλει ο Έλληνας θα φτάσει εκεί που έπρεπε να είχε φτάσει πριν γίνουν όλα ρημαδιό κι αυτό γιατί θα καταλάβει ότι η πατρίδα δεν ήταν οι κάμποι και τα βουνά, ήταν ο ίδιος. Θα υποστηρίξει εμπράκτως τα μικρής περιφέρειας σύνορα της τελευταίας σταγόνας αξιοπρέπειας του συνειδητοποιώντας ότι ο εχθρός δεν ήταν ποτέ εκτός των πυλών. Στρογγυλοκαθόταν στα έδρανα της εξουσίας κάνοντας αέρα στα αχαμνά του επιδεικτικά με τα ψηφοδέλτια που τον έχρισαν εχθρό της ίδιας της δημοκρατίας.
πηγή
Παραδώσαμε τα όπλα χωρίς να έχουμε ρίξει ούτε μία βολή εναντίον των εχθρών. Των εχθρών εντός των πυλών όχι αυτών που μάς βολεύει να αποκαλούμε εισβολείς-δανειστές.
Οι ηγέτες της Ε.Ε, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ δεν φταίνε απολύτως σε τίποτε για αυτό που συμβαίνει στην χώρα. Αρκετά τους βρίσαμε, τους απειλήσαμε μέσα από την ανωνυμία και στις κουβέντες καφενείου. Ο πραγματικός εχθρός της Ελλάδας είναι οι πολιτικοί της και οι ταμπέλες των κομμάτων, που αναρτούνται ψηλότερα από την σημαία του εθνικού καθήκοντος, δεν είναι τίποτε άλλο από μία διανομή ρόλων για να μπορεί το θεατρικό Δημοκρατία να παίζεται πάντα με επιτυχία πολλών κομμένων εισιτηρίων στο ταμείο της κάλπης.
Ευθύνη οι πολίτες είχαν μέχρι χθες. Από τον Ιούλιο και μετά οι πολίτες δεν φέρουν καμία ευθύνη για την κατάλυση της Δημοκρατίας και για τις υπηρεσιακές κυβερνήσεις που θα ακολουθήσουν αρχής γενομένης με την κυβέρνηση της δικαστού Θάνου. Το κόλπο της πολυκομματικής κυβέρνησης που ξεκίνησε από την εποχή του Γ. Παπανδρέου, συνεχίστηκε με τον Σαμαρά, εκτινάχθηκε με τον Τσίπρα και θα φθάσει στο αποκορύφωμά της με τις επόμενες ορκισμένες στην υποταγή του Μνημονίου κυβερνήσεις, είχε ως μοναδικό σκοπό την διακυβέρνηση συνεργαζόμενων υπηρετών με άλλοθι την επιλογή του λαού. Ο λαός έφερε την ευθύνη μέχρι την τελευταία επιλογή του να ανεβάσει στην εξουσία την Αριστερά τον Ιανουάριο του 2015. Επέλεξε να δώσει την μάχη δημοκρατικά βάση του προγράμματος και των υποσχέσεων για πλήρη απεξάρτηση από τα Μνημόνια και της μη αποδοχής του χρέους που επέβαλλαν οι προηγούμενοι δημοκρατικά εκλεγμένοι συνεργάτες της Ε.Ε και των Τραπεζών.
Από εκεί και πέρα ο λαός δεν συμμετέχει στο έγκλημα είτε ψηφίσει, είτε όχι. Η συμμετοχή του στις εκλογές είναι τυπική. Η αποχή μέχρι τον προηγούμενο Ιανουάριο είχε ουσία, διαχωρίζοντας τους πολίτες που είχαν καταλάβει νωρίς ότι όλες οι κομματικές επιλογές θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα εφόσον όλα τα κόμματα συμμετείχαν σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο χρηματοδοτούνταν από ξένα συμφέροντα. Δεν στηρίζεται κόμμα στην Ελλάδα αν δεν έχει τον κρυφό χορηγό του. Αυτό σημαίνει ότι από την στιγμή που τα "παίρνεις" για να υφίστασαι ως κόμμα συμμετέχεις άμεσα στην προδοσία. Ακόμα κι αν ισχυρίζεσαι ότι δεν τα "παίρνεις" η συμμετοχή σου σε ένα πραξικοπηματικό και αντισυνταγματικό πολίτευμα είναι από μόνη της προδοτική.
Η αποχή στο εξής σημαίνει έχω τα χέρια μου καθαρά. Όμως από την στιγμή που συνεχίζεις να αποδέχεσαι τους νόμους του δικτατορικού κράτους βάση εντολών ξένων δυνάμεων, η αποχή σου ακυρώνεται από τις πράξεις σου. Απέχω από την κάλπη αλλά συμμετέχω στην πληρωμή φόρων που δεν πηγαίνουν για την επιβίωση της χώρας μου, είναι αποχή γιαλαντζί.
Αν κάποιος γυρίσει ανάποδα τις σελίδες του βιβλίου της ζώσας ιστορίας των 5 τελευταίων χρόνων θα ανακαλύψει πόσο καλά έπαιξαν τον ρόλο τους όλοι οι πολιτικοί σε αυτό που συνέβη στην Ελλάδα με αποκορύφωμα τον Ιούλιο του 2015. "Εμφύλιος", "εθνικός διχασμός", "αποσταθεροποίηση αν βγούμε από το ευρώ" είναι τα σλόγκαν που πέρασαν από τα στόματα όλων. Ακόμα και του ΚΚΕ. Με τον τρόπο αυτόν οι πολιτικοί έριχναν την ευθύνη στους πολίτες για αυτό που θα πάθουν αν επιλέξουν ρήξη σε όλα.
Ο πολίτης δεν είναι πολιτικός, δεν είναι μέλος κόμματος (εξαιρουμένων των κομματόσκυλων μελών όλων των κομμάτων) για να μπορεί να κάνει ελιγμούς ή ρήξη με το σύστημα. Δεν υπάρχει κανένα κίνημα στην Ελλάδα που να καλύπτει τους πολίτες για τα παραβιασμένα από το Κοινοβούλιο δικαιώματά τους. Απολύτως κανένα κι αυτό γιατί "έχουμε Δημοκρατία".
Αντιθέτως όλα θέλουν να συμμετέχουν στο Κοινοβούλιο λέγοντας αυτό που έλεγαν και οι Αριστεροί πριν πάρουν την εξουσία: "Από μέσα θα κάνουμε την ρήξη". Τώρα ποια ρήξη θα κάνει ακριβώς από μέσα; Ρήξη με το ψηφισμένο από την Βουλή Δημοσιονομικό Συμβούλιο που θα ελέγχει όλη την οικονομική κατάσταση της χώρας ή ρήξη με το Ινστιτούτο Ανάπτυξης-Ταμείο Πώλησης Δημόσιας Περιουσίας του οποίου τα συμβόλαια κρατάει στα χέρια της η Γερμανία; Μήπως ρήξη με τον ESM, δηλαδή με όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε που ήδη "δανείζουν" την Ελλάδα για να ξεχρεώσει το δάνειο που κανείς δεν τόλμησε να πει "βάλτε το εκεί που ξέρετε"; Χαζές κουβέντες καιροσκόπων που είδαν φως στην απόγνωση των Ελλήνων και θέλουν να κάνουν και αυτοί ντου με το αζημίωτο.
Ο ψηφοφόρος Έλληνας δεν φέρει απολύτως καμία ευθύνη μετά και την ισοπέδωση της Αριστεράς που ορκίστηκε στο Μνημόνιο και όχι στο Σύνταγμα. Δυστυχώς έχουν μείνει μόνο τρεις επιλογές στους ελεύθερους πολιορκημένους Έλληνες: Το Ευρωπαϊκό Κόμμα που αποτελείται από τους απροκάλυπτα προδότες, το ΚΚΕ που η ύπαρξή του δεν συνάδει με την συμμετοχή του στο Ναζιστικό Κοινοβούλιο της Ελλάδας και η Χρυσή Αυγή που είναι στον χώρο που της αρμόζει: Μέσα στο Ναζιστικό Κοινοβούλιο παίζοντας τον μπαμπούλα που θα σε "φάει" αν δεν επιλέξεις το Ευρωπαϊκό Κόμμα που θα "σώσει". Όσο για το ΛΑΕ είναι η πλατφόρμα που θα οδηγήσει εξωκοινοβουλευτικά "κινήματα" και κόμματα να μπουν στο μαντρί για να πάρουν κι αυτά το μεροκάματο της προδοσίας.
Σε αυτές τις λίγες ημέρες που απομένουν, η υπηρεσιακή κυβέρνηση της δικαστού Θάνου δουλεύει με τέτοιους ρυθμούς που δεν έχουν δουλέψει όλες οι προηγούμενες αποδεικνύοντας ότι η δημοκρατία τους δουλεύει καλύτερα χωρίς εσένα με στόχο μόνο εσένα.
Στις κατάμαυρες μέρες που έρχονται ο Έλληνας είτε ακόμη έχει παντεσπάνι, είτε είναι έτοιμος να φουντάρει από τον 5ο όροφο, θα είναι ολομόναχος κι αυτό γιατί όλοι οι πολιτικοί της Ελλάδας επέλεξαν να γίνουν το ανάχωμα των ξένων εισβολέων. Είναι οι μοναδικοί που φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για την κατάντια ενός λαού και την εθνική παράδοση μιας χώρας. Είναι τόσο χέστηδες που δεν πήραν την εξουσία με τα τανκς αλλά με την ψήφο των Ελλήνων. Θέλουν τον Έλληνα ως συμμέτοχο στο έγκλημα για να μπορούν μετέπειτα να του επιβάλλουν μέτρα λέγοντας "εσύ το αποφάσισες". Αποκαλούν στα ίσα τον Έλληνα τόσο ηλίθιο ξεστομίζοντας την επόμενη ημέρα των εκλογών ότι αυτός επέλεξε να εξαθλιωθεί, ότι μετά την απομάκρυνση από την κάλπη κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται. Το λάθος όμως δεν είναι του πολίτη, ο οποίος τιμά ακόμη την δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, αλλά των πολιτικών που έχουν συνδεδεμένη την κάλπη με τους διακινητές βρώμικου χρήματος από τα ταμεία της Ε.Ε, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και των κρυφών χορηγών τους.
Στις άθλιες και μοναχικές ημέρες που έρχονται ο Έλληνας θα αντέξει πολλά, περισσότερα από αυτά που θεωρούσε ότι μπορεί να αντέξει. Ανθρωπάρια τύπου υπουργού-εφοριακού, Αλεξιάδη, θα του κάνουν τον βίο αβίωτο έχοντας ως δικαιολογία την απόφαση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Θέλει δεν θέλει ο Έλληνας θα φτάσει εκεί που έπρεπε να είχε φτάσει πριν γίνουν όλα ρημαδιό κι αυτό γιατί θα καταλάβει ότι η πατρίδα δεν ήταν οι κάμποι και τα βουνά, ήταν ο ίδιος. Θα υποστηρίξει εμπράκτως τα μικρής περιφέρειας σύνορα της τελευταίας σταγόνας αξιοπρέπειας του συνειδητοποιώντας ότι ο εχθρός δεν ήταν ποτέ εκτός των πυλών. Στρογγυλοκαθόταν στα έδρανα της εξουσίας κάνοντας αέρα στα αχαμνά του επιδεικτικά με τα ψηφοδέλτια που τον έχρισαν εχθρό της ίδιας της δημοκρατίας.
πηγή
Η ΠΙΣΤΗ, ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΤΕΛΕΙΕΣ ΜΑΣ!!!
Το
σχέδιο του Θεού είναι ένα πλεκτό που εμείς οι άνθρωποι το κοιτάζουμε
απ' την πίσω όψη. Μας φαίνεται ακατανόητο και βιαζόμαστε να κρίνουμε. Το
καράβι της ζωής μας σίγουρα θα περάσει από τρικυμίες.
Έτσι είναι η ζωή. Ο Χριστιανός, όμως εκεί που οι άλλοι θα βρίζουν, θα καταριούνται, θα φωνάζουν και θα χάνουν την ψυχραιμία τους, θα αδράξει το τιμόνι του καραβιού και ταυτόχρονα θα προσευχηθεί πύρινα και καρδιακά...
Θ' αγωνιστεί. Γιατί η πίστη θέλει λεβεντιά και αρχοντιά. Γιατί η πίστη, μας δυναμώνει μέσα στις ατέλειές μας.
π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή
Έτσι είναι η ζωή. Ο Χριστιανός, όμως εκεί που οι άλλοι θα βρίζουν, θα καταριούνται, θα φωνάζουν και θα χάνουν την ψυχραιμία τους, θα αδράξει το τιμόνι του καραβιού και ταυτόχρονα θα προσευχηθεί πύρινα και καρδιακά...
Θ' αγωνιστεί. Γιατί η πίστη θέλει λεβεντιά και αρχοντιά. Γιατί η πίστη, μας δυναμώνει μέσα στις ατέλειές μας.
π. Ανδρέας Κονάνος
πηγή
Διακριτικά με τους προστάτες αγίους μας θα μπορούν να φέρουν οι στολές μάχης των Ενόπλων μας δυνάμεων.
Μπορεί
σε κάποιους να μην αρέσει, ίσως κάποιοι άλλοι πάλι να το λοιδορήσουν
…Κάποιοι μπορεί και να κρυφογελάσουν, αλλά δεν είναι παράξενο αφού αυτοί
δεν φορούν ποτέ τις Στολές Μάχης και Ασκήσεων, εξάλλου ποτέ οι χαρτογιακάδες δεν έβλεπαν με καλό μάτι αυτούς που ξεχώριζαν …Τους πολεμιστές!
Με πρωτοβουλία του Αρχηγού
ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Μιχάλη Κωσταράκου και κατόπιν εγκρίσεως της Πολιτικής
Ηγεσίας τα Στελέχη μας μπορούν να φέρουν Άνδρες και Γυναίκες
Αξιωματικοί και Υπαξιωματικοί του Στρατού μας στις Στολές Μάχης και
Ασκήσεων τους Αγίους Προστάτες του Όπλου στο οποίο ανήκουν!
Είναι μια πρωτοβουλία που εκτός από το να δηλώνει την Πίστη των Στελεχών μας στο Άγιο Προστάτη του όπλου τους, είναι και μια κίνηση ηθικού, ποτέ κανείς από τους Πυροβολητές δεν διανοήθηκε να μην έχει στο Πυροβόλο του τη Αγία Βαρβάρα, ποτέ κανείς από τους Ναυτικούς μας δεν παρέλειψε να ζητήσει την βοήθεια του Αι Νικόλα μισοπέλαγα ή να μην το έχει αντίκρυ του στη Γέφυρα του Καραβιού!
Να μην αναφερθούμε στο σύμβολο της Πολεμικής Αεροπορίας που ώς Φοβερός τιμωρός τρομάζει του Εχθρούς του Ελληνισμού και τα Εχθρικά Μαχητικά!
Το να μπορείς να φέρεις το Άγιο
Προστάτη του όπλου σου στη Στολή Μάχης είναι σαν το φυλακτό της Μάνας
της Ελληνίδας Μάνας που αποχαιρετώντας το γιόκα της για το Μέτωπο του
έδινε το φυλακτό να το προστατεύει …
Στην σημερινή εποχή κάποιοι θα βρεθούν
και θα το κοροϊδέψουν και να χασκογελάσουν ….Αλλά αυτοί δεν είναι οι
ίδιοι που τρέχουν σε αγύρτες και μάγους της συμφοράς αναζητώντας δήθεν
προστασία από το φθόνο και τα κλπ;
Εξάλλου όπως ξεκαθάρισε ο Αρχηγός το να
φέρεις μαζί σου τον Άγιο δεν είναι υποχρεωτικό …Αλλά βάστα μην βρεθείς
σε δύσκολη στιγμή …Τότε βαράν βαριά τα σήμαντρα!
Προς άρση πάντως πάσας παρεξηγήσεως τα σήματα με τους Άγιους Προστάτες είναι για τις Στολές και Μόνο της Μάχης και των Ασκήσεων, οπότε γαλιάντρες, χαρτογιακάδες και λουλούδες αποκλείονται δια ροπάλου!
πηγή
ΣΧΟΛΙΟ
Πραγματικά μια καλή είδηση από τον Κωσταράκο που προσπαθεί μάλλον να ξεπλύνει την ντροπή της κατάθεσης στεφανιού πέρυσι τον Νοέμβριο στο Γερμανικό νεκροταφείο(!) ΕΔΩ
Τώρα δεν ξέρω αν σε αυτήν εμπλέκεται ο νέος Υπουργός Εθνικής Αμυνας ή ο προηγούμενος ξεπουλημένος κωλοτούμπας ραγιάς Καμμένος....
Αν εμπλέκεται ο Καμμένος θα πρέπει κάποιος να τον ενημερώσει ότι οι προδοσίες δεν ξεπλένονται με τίποτα......
Να ζητήσει συγνώμη και να πάει σπίτι του....
Πάντως σαν είδηση νομίζω ότι θα χαροποιήσει τα στελέχη των ενόπλων μας δυνάμεων και ελπίζω να μην περιοριστεί μόνο στους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς αλλά να δοθεί το ίδιο δικαίωμα και στους απλούς στρατιώτες....
ΣΧΟΛΙΟ
Πραγματικά μια καλή είδηση από τον Κωσταράκο που προσπαθεί μάλλον να ξεπλύνει την ντροπή της κατάθεσης στεφανιού πέρυσι τον Νοέμβριο στο Γερμανικό νεκροταφείο(!) ΕΔΩ
Τώρα δεν ξέρω αν σε αυτήν εμπλέκεται ο νέος Υπουργός Εθνικής Αμυνας ή ο προηγούμενος ξεπουλημένος κωλοτούμπας ραγιάς Καμμένος....
Αν εμπλέκεται ο Καμμένος θα πρέπει κάποιος να τον ενημερώσει ότι οι προδοσίες δεν ξεπλένονται με τίποτα......
Να ζητήσει συγνώμη και να πάει σπίτι του....
Πάντως σαν είδηση νομίζω ότι θα χαροποιήσει τα στελέχη των ενόπλων μας δυνάμεων και ελπίζω να μην περιοριστεί μόνο στους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς αλλά να δοθεί το ίδιο δικαίωμα και στους απλούς στρατιώτες....
ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΦΛΩΡΑΣ ΜΕ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΤΕΛ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Λάβαμε την παρακάτω επιστολή από τα Βιβλιοπωλεία ΦΛΩΡΑΣ:
Αξιότιμες κυρίες και κύριοι,
Ύστερα από 40 χρόνια ο φετινός Σεπτέμβριος, η σχολική χρονιά 2015, δεν θα ξεκινήσει μαζί με τα Βιβλιοπωλεία Φλωράς. Η εταιρεία μας διέκοψε την λειτουργία της, μην μπορώντας να σταθεί όρθια στον πολυετή βιασμό της από το καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου και στην «υποστήριξη» που έδωσε στο καρτέλ η πολυετής καθυστέρηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού να το τιμωρήσει.
Τα τελευταία 3 χρόνια ήταν απίστευτα δύσκολα. Οι πελάτες μας, φυσικά, δεν γνώριζαν το μέγεθος του κακού που μας προξένησε το δίδυμο «καρτέλ ξενόγλωσσου βιβλίου-Επιτροπή Ανταγωνισμού» και διαπιστώνοντας τις αδυναμίες μας, μας εγκατέλειπαν σταδιακά. Μείναμε ζωντανοί ελπίζοντας ότι θα τα καταφέρουμε. Το χρωστούσαμε στους πελάτες μας, στους ανθρώπους που εργάστηκαν τόσα χρόνια στα Βιβλιοπωλεία Φλωράς (και στους οποίους οφείλουμε ευγνωμοσύνη) και στον εαυτό μας.
Ήταν όμως αδύνατο. Η λαίλαπα του καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου δεν μας άφησε περιθώριο.
ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ – ΠΙΚΡΙΑ - ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Φεύγουμε από την εμπορική δραστηριότητα με μεγάλη ικανοποίηση, με τεράστια πικρία, δικαιωμένοι τουλάχιστον για τους λόγους που κλείνουμε.
Μεγάλη Ικανοποίηση γιατί η οικογένεια Φλωράς ευτύχησε επί 40 χρόνια να ασχοληθεί με ένα σπουδαίο αντικείμενο εργασιών, με την πώληση εκπαιδευτικών βιβλίων, σε ένα κοινό, στους μαθητές, που η εξέλιξη του μόνο ικανοποίηση μας έδινε. Η χαρά να ψωνίζουν τα βιβλία τους μαθητές αγγλικών που μεγάλωναν μαζί μας και λίγα χρόνια μετά αγόραζαν τα βιβλία των παιδιών τους από εμάς, ήταν εκπληκτική.
Μεγάλη Ικανοποίηση γιατί υπηρετήσαμε πιστά τον χώρο της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης, έναν χώρο που αποτελείται από μοναδικούς επαγγελματίες, παθιασμένους δασκάλους, κολώνες της Ελληνικής Κοινωνίας.
Τεράστια πικρία γιατί πιστέψαμε ότι η Ελληνική Πολιτεία λειτουργεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι ικανοί, οι τολμηροί, οι φιλόδοξοι ανταμείβονται. Επενδύσαμε ότι είχαμε και δεν είχαμε στην εργασία μας. Προσφέραμε εκατομμύρια μεροκάματα σε ανθρώπους που μας εμπιστεύτηκαν, σε συνεργάτες που μεγάλωσαν μαζί μας. Πληρώσαμε εκατομμύρια σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Φτάσαμε να είμαστε η τρίτη μεγαλύτερη αλυσίδα βιβλιοπωλείων στην Ελλάδα, με 8.000.000€ πωλήσεις ετησίως, 90 μόνιμους συνεργάτες και 130 εκτάκτους ετησίως. Και εισπράξαμε στο τέλος το μίσος ενός Συστήματος προς αυτούς που ήθελαν να ανταγωνιστούν ελεύθερα και δυναμικά.
Τεράστια πικρία γιατί σήμερα έχουν εκδοθεί σωρεία αποφάσεων με βάση τις οποίες τα Βιβλιοπωλεία Φλωράς καταστράφηκαν από το καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου (τέσσερις ποινικές δικαστικές αποφάσεις, δυο αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού, έξι αποφάσεις Διοικητικού Εφετείου, δυο αποφάσεις ΣτΕ) καταδεικνύοντας ποιος μας κατέστρεψε.
Τεράστια πικρία γιατί σήμερα έχουν εκδοθεί δικαστικές αποφάσεις ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΕΣ με βάση τις οποίες τα Βιβλιοπωλεία Φλωράς καταστράφηκαν από την ίδια την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, από το ίδιο το Κράτος δηλαδή. Από την Επιτροπή Ανταγωνισμού που έχωσε στα βαθιά συρτάρια της την καταγγελία μας, ευνοώντας, προφανώς, το καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου και καταστρέφοντας την εταιρεία μας αλλά και τους καταναλωτές που καταληστεύτηκαν τα χρόνια αυτά από το καρτέλ. Ενώ ήδη από το 2003 είχε τα στοιχεία στα χέρια της, αλλά και σχετικό σχέδιο εισήγησης, ότι το καρτέλ παρανομούσε, τα στοιχεία θάφτηκαν προς όφελος του καρτέλ.
Τεράστια πικρία γιατί τα προβλήματα με το καρτέλ ήταν γνωστά σε πολλούς, ιδίως στην Πολιτική ηγεσία της χώρας τα έτη 2001-2013, αλλά δυστυχώς έκλειναν τα αυτιά τους. Ένας κακόπιστος θα έλεγε ότι δεν τους ενδιέφερε η ληστεία των Καταναλωτών και η καταστροφή ελληνικών επιχειρήσεων. Ένας κακόπιστος θα έλεγε ότι με την αδιαφορία τους «προστάτευαν» (πρακτικά) τις ξένες εταιρείες του καρτέλ και τους Έλληνες μετόχους των ελληνικών εταιρειών του καρτέλ που ήταν κρυμμένοι σε δαίδαλο offshore εταιρειών στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους. Ένας καλόπιστος θα έλεγε ότι, δυστυχώς, ήταν παντελώς ανίκανοι να προστατέψουν το δημόσιο καλό.
Κλείνοντας την εταιρεία μας αισθανόμαστε, έστω, δικαιωμένοι, αφού τεκμηριώθηκε πλήρως η αιτία της πτώχευσης της επιχείρησης. Δεν μας κάνει χαρούμενους αλλά είναι μια δικαίωση.
ΖΗΤΑΜΕ ΣΥΓΝΩΜΗ
Ο τρόπος που κλείνει η εταιρεία μας δεν είναι ο καλύτερος και αφήνει πίσω της εκκρεμότητες που ελπίζουμε να διευθετηθούν όταν ολοκληρωθούν οι σχετικές πτωχευτικές διαδικασίες. Εκφράζουμε την λύπη μας για το λυπηρό αυτό γεγονός, ελπίζουμε πραγματικά να μην είχε συμβεί ποτέ και να ήμασταν συνεπείς προς όλους, όπως ήμασταν επί δεκαετίες, πριν μας βιάσει και μας δολοφονήσει το καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου, με την συμπαράσταση της Επιτροπής Ανταγωνισμού (έστω και άθελά της).
ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Η οικογένεια Φλωρά θα ήθελε να ευχαριστήσει από τα βάθη της καρδιάς της όλους εκείνους που συμπορεύτηκαν μαζί μας σε αυτό το απίθανο ταξίδι των 40 ετών. Τους ανθρώπους που εργάστηκαν στην εταιρεία μας, τους εκατοντάδες χιλιάδες πελάτες που μας τίμησαν, τους προμηθευτές μας που μας στήριξαν στα ωραία και στα δύσκολα.
Με εκτίμηση
Γιώργος Φλωράς
Βιβλιοπωλεία Φλωράς
Πανεπιστημίου 59 Αθήνα
ΣΧΟΛΙΟ
Μπορεί να είναι μια λυπηρή ιστορία για την εταιρεία αν και πρέπει να τονίσουμε ότι δεν γνωρίζουμε την άποψη του επονομαζόμενου "Καρτέλ των Ξενόγλωσσων βιβλίων", όμως τυχαίνει να γνωρίζουμε την άποψη των εργαζομένων του Φλωρά οι οποίοι το 2012 έκαναν καταγγελίες κατά της εταιρείας, ΕΔΩ.
Ας δούμε το σχετικό κείμενο διαμαρτυρίας:
Αξιότιμες κυρίες και κύριοι,
Ύστερα από 40 χρόνια ο φετινός Σεπτέμβριος, η σχολική χρονιά 2015, δεν θα ξεκινήσει μαζί με τα Βιβλιοπωλεία Φλωράς. Η εταιρεία μας διέκοψε την λειτουργία της, μην μπορώντας να σταθεί όρθια στον πολυετή βιασμό της από το καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου και στην «υποστήριξη» που έδωσε στο καρτέλ η πολυετής καθυστέρηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού να το τιμωρήσει.
Τα τελευταία 3 χρόνια ήταν απίστευτα δύσκολα. Οι πελάτες μας, φυσικά, δεν γνώριζαν το μέγεθος του κακού που μας προξένησε το δίδυμο «καρτέλ ξενόγλωσσου βιβλίου-Επιτροπή Ανταγωνισμού» και διαπιστώνοντας τις αδυναμίες μας, μας εγκατέλειπαν σταδιακά. Μείναμε ζωντανοί ελπίζοντας ότι θα τα καταφέρουμε. Το χρωστούσαμε στους πελάτες μας, στους ανθρώπους που εργάστηκαν τόσα χρόνια στα Βιβλιοπωλεία Φλωράς (και στους οποίους οφείλουμε ευγνωμοσύνη) και στον εαυτό μας.
Ήταν όμως αδύνατο. Η λαίλαπα του καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου δεν μας άφησε περιθώριο.
ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ – ΠΙΚΡΙΑ - ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Φεύγουμε από την εμπορική δραστηριότητα με μεγάλη ικανοποίηση, με τεράστια πικρία, δικαιωμένοι τουλάχιστον για τους λόγους που κλείνουμε.
Μεγάλη Ικανοποίηση γιατί η οικογένεια Φλωράς ευτύχησε επί 40 χρόνια να ασχοληθεί με ένα σπουδαίο αντικείμενο εργασιών, με την πώληση εκπαιδευτικών βιβλίων, σε ένα κοινό, στους μαθητές, που η εξέλιξη του μόνο ικανοποίηση μας έδινε. Η χαρά να ψωνίζουν τα βιβλία τους μαθητές αγγλικών που μεγάλωναν μαζί μας και λίγα χρόνια μετά αγόραζαν τα βιβλία των παιδιών τους από εμάς, ήταν εκπληκτική.
Μεγάλη Ικανοποίηση γιατί υπηρετήσαμε πιστά τον χώρο της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης, έναν χώρο που αποτελείται από μοναδικούς επαγγελματίες, παθιασμένους δασκάλους, κολώνες της Ελληνικής Κοινωνίας.
Τεράστια πικρία γιατί πιστέψαμε ότι η Ελληνική Πολιτεία λειτουργεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι ικανοί, οι τολμηροί, οι φιλόδοξοι ανταμείβονται. Επενδύσαμε ότι είχαμε και δεν είχαμε στην εργασία μας. Προσφέραμε εκατομμύρια μεροκάματα σε ανθρώπους που μας εμπιστεύτηκαν, σε συνεργάτες που μεγάλωσαν μαζί μας. Πληρώσαμε εκατομμύρια σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Φτάσαμε να είμαστε η τρίτη μεγαλύτερη αλυσίδα βιβλιοπωλείων στην Ελλάδα, με 8.000.000€ πωλήσεις ετησίως, 90 μόνιμους συνεργάτες και 130 εκτάκτους ετησίως. Και εισπράξαμε στο τέλος το μίσος ενός Συστήματος προς αυτούς που ήθελαν να ανταγωνιστούν ελεύθερα και δυναμικά.
Τεράστια πικρία γιατί σήμερα έχουν εκδοθεί σωρεία αποφάσεων με βάση τις οποίες τα Βιβλιοπωλεία Φλωράς καταστράφηκαν από το καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου (τέσσερις ποινικές δικαστικές αποφάσεις, δυο αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού, έξι αποφάσεις Διοικητικού Εφετείου, δυο αποφάσεις ΣτΕ) καταδεικνύοντας ποιος μας κατέστρεψε.
Τεράστια πικρία γιατί σήμερα έχουν εκδοθεί δικαστικές αποφάσεις ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΕΣ με βάση τις οποίες τα Βιβλιοπωλεία Φλωράς καταστράφηκαν από την ίδια την ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ, από το ίδιο το Κράτος δηλαδή. Από την Επιτροπή Ανταγωνισμού που έχωσε στα βαθιά συρτάρια της την καταγγελία μας, ευνοώντας, προφανώς, το καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου και καταστρέφοντας την εταιρεία μας αλλά και τους καταναλωτές που καταληστεύτηκαν τα χρόνια αυτά από το καρτέλ. Ενώ ήδη από το 2003 είχε τα στοιχεία στα χέρια της, αλλά και σχετικό σχέδιο εισήγησης, ότι το καρτέλ παρανομούσε, τα στοιχεία θάφτηκαν προς όφελος του καρτέλ.
Τεράστια πικρία γιατί τα προβλήματα με το καρτέλ ήταν γνωστά σε πολλούς, ιδίως στην Πολιτική ηγεσία της χώρας τα έτη 2001-2013, αλλά δυστυχώς έκλειναν τα αυτιά τους. Ένας κακόπιστος θα έλεγε ότι δεν τους ενδιέφερε η ληστεία των Καταναλωτών και η καταστροφή ελληνικών επιχειρήσεων. Ένας κακόπιστος θα έλεγε ότι με την αδιαφορία τους «προστάτευαν» (πρακτικά) τις ξένες εταιρείες του καρτέλ και τους Έλληνες μετόχους των ελληνικών εταιρειών του καρτέλ που ήταν κρυμμένοι σε δαίδαλο offshore εταιρειών στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους. Ένας καλόπιστος θα έλεγε ότι, δυστυχώς, ήταν παντελώς ανίκανοι να προστατέψουν το δημόσιο καλό.
Κλείνοντας την εταιρεία μας αισθανόμαστε, έστω, δικαιωμένοι, αφού τεκμηριώθηκε πλήρως η αιτία της πτώχευσης της επιχείρησης. Δεν μας κάνει χαρούμενους αλλά είναι μια δικαίωση.
ΖΗΤΑΜΕ ΣΥΓΝΩΜΗ
Ο τρόπος που κλείνει η εταιρεία μας δεν είναι ο καλύτερος και αφήνει πίσω της εκκρεμότητες που ελπίζουμε να διευθετηθούν όταν ολοκληρωθούν οι σχετικές πτωχευτικές διαδικασίες. Εκφράζουμε την λύπη μας για το λυπηρό αυτό γεγονός, ελπίζουμε πραγματικά να μην είχε συμβεί ποτέ και να ήμασταν συνεπείς προς όλους, όπως ήμασταν επί δεκαετίες, πριν μας βιάσει και μας δολοφονήσει το καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου, με την συμπαράσταση της Επιτροπής Ανταγωνισμού (έστω και άθελά της).
ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Η οικογένεια Φλωρά θα ήθελε να ευχαριστήσει από τα βάθη της καρδιάς της όλους εκείνους που συμπορεύτηκαν μαζί μας σε αυτό το απίθανο ταξίδι των 40 ετών. Τους ανθρώπους που εργάστηκαν στην εταιρεία μας, τους εκατοντάδες χιλιάδες πελάτες που μας τίμησαν, τους προμηθευτές μας που μας στήριξαν στα ωραία και στα δύσκολα.
Με εκτίμηση
Γιώργος Φλωράς
Βιβλιοπωλεία Φλωράς
Πανεπιστημίου 59 Αθήνα
ΣΧΟΛΙΟ
Μπορεί να είναι μια λυπηρή ιστορία για την εταιρεία αν και πρέπει να τονίσουμε ότι δεν γνωρίζουμε την άποψη του επονομαζόμενου "Καρτέλ των Ξενόγλωσσων βιβλίων", όμως τυχαίνει να γνωρίζουμε την άποψη των εργαζομένων του Φλωρά οι οποίοι το 2012 έκαναν καταγγελίες κατά της εταιρείας, ΕΔΩ.
Ας δούμε το σχετικό κείμενο διαμαρτυρίας:
ΤΕΡΜΑ Η ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΣΥΔΟΣΙΑ
ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ «ΦΛΩΡΑΣ»
Τα βιβλιοπωλεία «Φλωράς», μία από τις
μεγαλύτερες αλυσίδες βιβλιοπωλείων, με τζίρους που τα τελευταία χρόνια
την έβαζαν στην πρώτη τετράδα εταιριών λιανικής πώλησης βιβλίου στην
Ελλάδα, αποφασίζει τον τελευταίο 1,5 χρόνο, λόγω, όπως διατείνεται η
διοίκηση, της σύγκρουσής που ξεκίνησε με διεθνείς εκδοτικούς οίκους και
βασικούς διακινητές ξενόγλωσσου βιβλίου, να συρρικνώσει τις
δραστηριότητες της και να αρχίσει τις δραστικές περικοπές στο εργατικό
κόστος. Και σα μην έφταναν όλα αυτά, στο πλαίσιο της ευρύτερης
οικονομικής κρίσης έρχεται και η υπαγωγή στο διαβόητο πλέον άρθρο 99 για
να της δώσει το άλλοθι να εφαρμόσει τις πλέον αντεργατικές πολιτικές.
Το 2007 η αλυσίδα αριθμούσε 12
καταστήματα καθώς και δικιά της αποθήκη, γραφεία διεύθυνσης, τμήμα
αποστολών και ηλεκτρονικού καταστήματος, απασχολώντας 70 συναδέλφους.
Αυτή τη στιγμή η αλυσίδα αριθμεί 4 καταστήματα καθώς έκλεισαν 8
καταστήματα, εκ των οποίων τα 6 μέσα στο 2011 και μόλις 3 τον τελευταίο
μήνα. Έτσι το προσωπικό έχει μειωθεί στους 25 υπαλλήλους.
Αλλά και οι εναπομείναντες εργαζόμενοι τα
τελευταία 2 χρόνια έχουν υποστεί μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή
των δεδουλευμένων (που φτάνουν ακόμα και τους 5 μήνες!!!). Και όλα αυτά
βέβαια αφού, με την απειλή μιας επερχόμενης ανεργίας, οι συνάδελφοι
έχουν αποδεχτεί μειώσεις μισθών και ελαστικοποίηση του εργασιακού τους
χρόνου. Το αποκορύφωμα όλων αυτών είναι η τελευταία «πρόταση» της
διοίκησης για καινούργια επιχειρησιακή σύμβαση με ακόμα μικρότερες
αποδοχές. Και όλα αυτά σε μια επιχείρηση η οποία ποτέ δεν τήρησε την
κλαδική συλλογική σύμβαση, αφού δεν κατέβαλε στους δικαιούχους
συναδέλφους επιδόματα ξένων γλωσσών και ταμιακών λαθών.
Οι συνάδελφοι, εν μέσω της γενικευμένης
απειλής που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια όλων των εργαζομένων,
αναγκάστηκαν να αποδεχτούν τα λεγόμενα της διοίκησης και συνεχίζουν να
δουλεύουν κάτω από αντίξοες συνθήκες υπό τις πιέσεις μιας εργοδοσίας που
ακόμα πουλά το ανέξοδο γι’ αυτήν παραμύθι περί συλλογικής προσπάθειας.
Με την απειλή λοιπόν κλεισίματος της
εταιρείας και με τις ψευδείς υποσχέσεις περί διατήρησης των θέσεων
εργασίας, οι εργαζόμενοι συναίνεσαν 2 φορές στην αλλαγή των συμβάσεων
εργασίας και σε περικοπές μισθών. Η τελευταία αλλαγή έγινε μέσα στον
Νοέμβριο του 2011, η οποία ακολούθησε μετά από την περίοδο της σχολικής
περιόδου κατά την οποία είχαν κληθεί να επανέλθουν στα κανονικά τους
ωράρια για να βγάλουν τα σπασμένα… Ακολούθησαν, λίγο πριν την έναρξη της
εορταστικής περιόδου, το κλείσιμο 3 ακόμα καταστημάτων και οι απολύσεις
των συναδέλφων που τα στελεχώνανε χωρίς την καταβολή των δεδουλευμένων και των νομίμων αποζημιώσεων.
Όλα δείχνουν πως αυτά
δεν θα είναι οι τελευταίες κινήσεις από την πλευρά της εργοδοσίας. Η μη
καταβολή δεδουλευμένων και αποζημιώσεων απόλυσης φανερώνει τις παραπέρα
προθέσεις της. Όμως οι εργαζόμενοι δεν μοιραστήκαμε τίποτα από την
κερδοφορία των εργοδοτών κατά την εποχή των παχιών αγελάδων, γι’ αυτό
και δεν πρέπει να τους αφήσουμε να δανείζονται από τους μισθούς και τις
αποζημιώσεις μας. Δεν θα ανεχτούμε οι συνάδελφοι να μένουν απλήρωτοι
λόγω μιας κρίσης για την οποία οι ίδιοι δεν ευθύνονται.
Δεν (ξε)πουλάμε την εργατική μας δύναμη και τα δικαιώματα μας
Ενωμένοι με τους συναδέλφους μας παλεύουμε για τις ανάγκες αλλά και την αξιοπρέπεια μας.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 (2ος όροφος) Εξάρχεια, 210-3820537, sylyp_vivliou@yahoo.gr, bookworker.wordpress.com
Monsanto τέλος για την Ελλάδα. Την γλυτώσαμε προς το παρόν....
Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, η Monsanto ανακοίνωσε ότι θα
συμμορφωθεί με τις επιθυμίες της Ελλάδας και της Λετονίας που ζήτησαν
βάσει του νέου νόμου της ΕΕ να εξαιρεθούν από την ανάπτυξη γενετικά
τροποποιημένων καλλιεργειών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η εταιρία αν και αναγκάστηκε να αποδεχθεί τις αιτήσεις των δύο χωρών τις κατηγόρησε ότι «αγνοούν την επιστήμη».
Σύμφωνα με την νομοθεσία που υπογράφηκε τον Μάρτιο μεμονωμένες χώρες της ΕΕ μπορούν να ζητήσουν τον αποκλεισμό τους από κάθε αίτηση έγκρισης καλλιεργειών ΓΤ λόγω της επιλογής του opt-out. Αν και αρμόδια για την έγκριση των αιτήσεων είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι αιτήσεις θα υποβάλλονται και στην εταιρεία.
Οι ΓΤ καλλιέργειες είναι ευρέως διαδεδομένες στην Αμερική και την Ασία, αλλά στην Ευρώπη, όπου η αντίσταση είναι ιδιαίτερα έντονη, η μόνη ποικιλία που έχει εγκριθεί είναι η MON810 που είναι ανθεκτική στα παράσιτα.
Γαλλία και Γερμανία έχουν δηλώσει ότι είναι και αυτές αντίθετες με την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων προϊόντων όπως και η κυβέρνηση της Σκωτίας, παρότι η Βρετανία τάσσεται υπέρ.
Μεταξύ των επικρίσεων που διατυπώνονται από τους ακτιβιστές κατά των μεταλλαγμένων είναι ότι η καλλιέργεια ΓΤ απειλεί τη βιοποικιλότητα, κάτι που η βιομηχανία δεν αποδέχεται.
πηγή
Η εταιρία αν και αναγκάστηκε να αποδεχθεί τις αιτήσεις των δύο χωρών τις κατηγόρησε ότι «αγνοούν την επιστήμη».
Σύμφωνα με την νομοθεσία που υπογράφηκε τον Μάρτιο μεμονωμένες χώρες της ΕΕ μπορούν να ζητήσουν τον αποκλεισμό τους από κάθε αίτηση έγκρισης καλλιεργειών ΓΤ λόγω της επιλογής του opt-out. Αν και αρμόδια για την έγκριση των αιτήσεων είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι αιτήσεις θα υποβάλλονται και στην εταιρεία.
Οι ΓΤ καλλιέργειες είναι ευρέως διαδεδομένες στην Αμερική και την Ασία, αλλά στην Ευρώπη, όπου η αντίσταση είναι ιδιαίτερα έντονη, η μόνη ποικιλία που έχει εγκριθεί είναι η MON810 που είναι ανθεκτική στα παράσιτα.
Γαλλία και Γερμανία έχουν δηλώσει ότι είναι και αυτές αντίθετες με την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων προϊόντων όπως και η κυβέρνηση της Σκωτίας, παρότι η Βρετανία τάσσεται υπέρ.
Μεταξύ των επικρίσεων που διατυπώνονται από τους ακτιβιστές κατά των μεταλλαγμένων είναι ότι η καλλιέργεια ΓΤ απειλεί τη βιοποικιλότητα, κάτι που η βιομηχανία δεν αποδέχεται.
πηγή
«Νέα μεταπολίτευση» με συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΟΤΑΜΙΟΥ.
Του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Γίνεται μια αγωνιώδης προσπάθεια τις τελευταίες ημέρες από τους ΓΚΑΛΟΠΑΤΖΗΔΕΣ και τα ΜΜΕ της διαπλοκής να αναστήσουν το ΠΑΣΟΚ, διαχέοντας «κατά παραγγελία» δημοσκοπήσεις, ότι τάχα μου το ΠΑΣΟΚ ανακάμπτει, σε σημείο μάλιστα που να μπορεί να χτυπήσει ακόμα και την Τρίτη θέση!!! Προσπαθεί με κάθε τρόπο το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο να διατηρήσει το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» στη δημόσια διοίκηση, ώστε να συνεχίσουν να εξυπηρετούνται οι προνομιακές σχέσεις των νταβατζήδων με το δημόσιο, το οποίο αποτελεί τον ένα και μοναδικό χρηματοδότη τους, την αγελάδα που αρμέγουν εδώ και 35 χρόνια…
Η ΝΔ στα χρόνια της μεταπολίτευσης, ιδιαίτερα μετά το 1981 ήταν ένα κόμμα, το οποίο είχε «σχέσεις οργής» με το κατεστημένο. Παρόλο που θεωρητικά είναι το κόμμα της αστικής τάξης, εντούτοις το ΠΑΣΟΚ αποδείχτηκε στην πορεία πιο «εύκολο» στη συναλλαγή με το κατεστημένο, αποδεικνύοντας μια πρωτοφανή πλαστικότητα και ευελιξία, στις σχέσεις του με τους κατά καιρούς ισχυρούς. Όσες φορές μάλιστα βρέθηκε στην εξουσία η ΝΔ, δέχτηκε λυσσαλέο πόλεμο από τα ΜΜΕ των νταβατζήδων, αλλά και από εξωθεσμικά κέντρα που ανέκαθεν προτιμούσαν στην διακυβέρνηση της χώρας, «βουλιμικούς» με την εξουσία και το χρήμα…
Ποιος δεν θα ξεχάσει τον πόλεμο που δέχτηκε ο Μητσοτάκης, επειδή αποτόλμησε να εξυγιάνει τη δημόσια διοίκηση. Ποιος δεν θα ξεχάσει τι έγινε με τον Καραμανλή, όταν αποφάσισε να πάει κόντρα στη διαπλοκή, με τον Βασικό Μέτοχο και αργότερα με τις συμφωνίες που πέτυχε με Ρωσία και Κίνα… Ακόμα και ο Σαμαράς στην αρχή της θητείας του, πριν δηλαδή «συνθηκολογήσει» με την κυβέρνηση Παπαδήμου και αργότερα με την συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, «απόλαυσε» της ίδιας αντιμετώπησης, ώστε να παραμείνει εκβιαστικά δέσμιος και όμηρος των συμφερόντων της διαπλοκής, κάτι που τελικά επετεύχθη…
Αντιθέτως το ΠΑΣΟΚ διαχρονικά απόλαυσε την απλόχερη στήριξη των ΜΜΕ των νταβατζήδων. Με όλες της «καταστάσεις»… Σημίτης – Παπανδρέου – Βενιζέλος υπήρξαν διαχρονικά τα αγαπημένα παιδιά των συστημικών ΜΜΕ… Στο ίδιο μοτίβο και το «κεκαλυμμένο» ΠΑΣΟΚ του Θεοδωράκη, εσχάτως και οι «ενωτικές» πρωτοβουλίες της Φώφης…
Εσχάτως βλέπουμε την ίδια προστασία να απολαμβάνει και το «νέο ΠΑΣΟΚ» του Τσίπρα. Ειλικρινά έχουμε πέσει από τα σύννεφα. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πως θα μπορέσει ο πρώην πρωθυπουργός να διαχειριστεί την συγκεκριμένη κατάσταση, όταν προεκλογικά αλλά και μέχρι πρότινος πολιτευόταν έχοντας σηκώσει το λάβαρο κατά της διαπλοκής…
Ειλικρινά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, πως όλες αυτές οι διεργασίες που γίνονται στους μηχανισμούς των διαφόρων ΠΑΣΟΚ, θα «μεταφραστούν» στην κοινωνία… «Καλή» η συνένωση ΠΑΣΟΚ-ΚΙΔΗΣΟ-ΔΗΜΑΡ, ωστόσο αυτή η συμψηφιστική λογική, είμαστε σίγουροι πως δεν έχει αντίκτυπο στην κοινωνία… Δηλαδή τα ποσοστά των συγκεκριμένων κομμάτων δεν αθροίζονται… Αυτού του είδους οι λογικές ισχύουν μόνο στα μαθηματικά και όχι στην πολιτική….
Καταλήγοντας, θα πρέπει να σημειώσω πως διακρίνω τον σχηματισμό δύο μεγάλων συστημικών πόλων εξουσίας, έναν κεντροδεξιό και έναν κεντροαριστερό, οι οποίοι θα συνεργαστούν μετεκλογικά μαζί με το ΠΟΤΑΜΙ σ’ έναν μεγάλο συνασπισμό, στα πρότυπα της Γερμανίας, αλλά και των ΗΠΑ, με την Λαϊκή Ενότητα, την Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ, να παίζουν τον ρόλο της αντιπολίτευσης… Αυτή είναι κατά την γνώμη μου η πολυθρυλούμενη «νέα μεταπολίτευση»… Με τον ΣΥΡΙΖΑ να παίρνει της θέση που είχε παλιά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να απορροφά όλες τις φυγόκεντρες κεντροδεξιές δυνάμεις…
πηγή
Γίνεται μια αγωνιώδης προσπάθεια τις τελευταίες ημέρες από τους ΓΚΑΛΟΠΑΤΖΗΔΕΣ και τα ΜΜΕ της διαπλοκής να αναστήσουν το ΠΑΣΟΚ, διαχέοντας «κατά παραγγελία» δημοσκοπήσεις, ότι τάχα μου το ΠΑΣΟΚ ανακάμπτει, σε σημείο μάλιστα που να μπορεί να χτυπήσει ακόμα και την Τρίτη θέση!!! Προσπαθεί με κάθε τρόπο το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο να διατηρήσει το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» στη δημόσια διοίκηση, ώστε να συνεχίσουν να εξυπηρετούνται οι προνομιακές σχέσεις των νταβατζήδων με το δημόσιο, το οποίο αποτελεί τον ένα και μοναδικό χρηματοδότη τους, την αγελάδα που αρμέγουν εδώ και 35 χρόνια…
Η ΝΔ στα χρόνια της μεταπολίτευσης, ιδιαίτερα μετά το 1981 ήταν ένα κόμμα, το οποίο είχε «σχέσεις οργής» με το κατεστημένο. Παρόλο που θεωρητικά είναι το κόμμα της αστικής τάξης, εντούτοις το ΠΑΣΟΚ αποδείχτηκε στην πορεία πιο «εύκολο» στη συναλλαγή με το κατεστημένο, αποδεικνύοντας μια πρωτοφανή πλαστικότητα και ευελιξία, στις σχέσεις του με τους κατά καιρούς ισχυρούς. Όσες φορές μάλιστα βρέθηκε στην εξουσία η ΝΔ, δέχτηκε λυσσαλέο πόλεμο από τα ΜΜΕ των νταβατζήδων, αλλά και από εξωθεσμικά κέντρα που ανέκαθεν προτιμούσαν στην διακυβέρνηση της χώρας, «βουλιμικούς» με την εξουσία και το χρήμα…
Ποιος δεν θα ξεχάσει τον πόλεμο που δέχτηκε ο Μητσοτάκης, επειδή αποτόλμησε να εξυγιάνει τη δημόσια διοίκηση. Ποιος δεν θα ξεχάσει τι έγινε με τον Καραμανλή, όταν αποφάσισε να πάει κόντρα στη διαπλοκή, με τον Βασικό Μέτοχο και αργότερα με τις συμφωνίες που πέτυχε με Ρωσία και Κίνα… Ακόμα και ο Σαμαράς στην αρχή της θητείας του, πριν δηλαδή «συνθηκολογήσει» με την κυβέρνηση Παπαδήμου και αργότερα με την συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, «απόλαυσε» της ίδιας αντιμετώπησης, ώστε να παραμείνει εκβιαστικά δέσμιος και όμηρος των συμφερόντων της διαπλοκής, κάτι που τελικά επετεύχθη…
Αντιθέτως το ΠΑΣΟΚ διαχρονικά απόλαυσε την απλόχερη στήριξη των ΜΜΕ των νταβατζήδων. Με όλες της «καταστάσεις»… Σημίτης – Παπανδρέου – Βενιζέλος υπήρξαν διαχρονικά τα αγαπημένα παιδιά των συστημικών ΜΜΕ… Στο ίδιο μοτίβο και το «κεκαλυμμένο» ΠΑΣΟΚ του Θεοδωράκη, εσχάτως και οι «ενωτικές» πρωτοβουλίες της Φώφης…
Εσχάτως βλέπουμε την ίδια προστασία να απολαμβάνει και το «νέο ΠΑΣΟΚ» του Τσίπρα. Ειλικρινά έχουμε πέσει από τα σύννεφα. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πως θα μπορέσει ο πρώην πρωθυπουργός να διαχειριστεί την συγκεκριμένη κατάσταση, όταν προεκλογικά αλλά και μέχρι πρότινος πολιτευόταν έχοντας σηκώσει το λάβαρο κατά της διαπλοκής…
Ειλικρινά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, πως όλες αυτές οι διεργασίες που γίνονται στους μηχανισμούς των διαφόρων ΠΑΣΟΚ, θα «μεταφραστούν» στην κοινωνία… «Καλή» η συνένωση ΠΑΣΟΚ-ΚΙΔΗΣΟ-ΔΗΜΑΡ, ωστόσο αυτή η συμψηφιστική λογική, είμαστε σίγουροι πως δεν έχει αντίκτυπο στην κοινωνία… Δηλαδή τα ποσοστά των συγκεκριμένων κομμάτων δεν αθροίζονται… Αυτού του είδους οι λογικές ισχύουν μόνο στα μαθηματικά και όχι στην πολιτική….
Καταλήγοντας, θα πρέπει να σημειώσω πως διακρίνω τον σχηματισμό δύο μεγάλων συστημικών πόλων εξουσίας, έναν κεντροδεξιό και έναν κεντροαριστερό, οι οποίοι θα συνεργαστούν μετεκλογικά μαζί με το ΠΟΤΑΜΙ σ’ έναν μεγάλο συνασπισμό, στα πρότυπα της Γερμανίας, αλλά και των ΗΠΑ, με την Λαϊκή Ενότητα, την Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ, να παίζουν τον ρόλο της αντιπολίτευσης… Αυτή είναι κατά την γνώμη μου η πολυθρυλούμενη «νέα μεταπολίτευση»… Με τον ΣΥΡΙΖΑ να παίρνει της θέση που είχε παλιά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να απορροφά όλες τις φυγόκεντρες κεντροδεξιές δυνάμεις…
πηγή
Ο Ακιντζί προσγείωσε ανώμαλα τους υπεραισιόδοξους!
Γράφει ο Ντίνος Ορφανός
Αρχίσαμε πάλι να κινούμαστε στα όρια της φαρσοκωμωδίας. Αναστασιάδης και Ακιντζί είπαν ότι θα λύσουν το κύπριακό μέχρι τον Μάιο, συζητούν για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και σαν να άνοιξαν τον χορό, ώστε διάφοροι οργανωμένοι να διεκδικούν ανοίγματα οδοφραγμάτων. Ζητούν να ανοίξει το οδόφραγμα, στη Δερείνια και στα Κόκκινα. Αλήθεια πόσο το πιστεύουν; Ζούν στην Κύπρο ή εθελοτυφλούν; Δεν βλέπουν τηλεώραση; Δεν ακούουν ειδήσεις; Έχουν ακριβήνει τόσο οι εφημερίδες;
Ο «συμπαθέστατος», κατα τα άλλα τουρκοκύπριος ηγέτης γιατί επέτρεψε στο στρατό κατοχής να αναβαθμήσει τα οχυρωματικά του έργα στα Κόκκινα; Μπουλντόζες και μπετονιέρες εργάζονται νυχθημερόν.
Ξεχάσαμε εντελώς ότι αυτό που μας χωρίζει δεν είναι ένας δρόμος, αλλά ολόκληρη στρατιά Τούρκων και η επεκτατική πολιτική ξένης χώρας σε βάρος της δικής μας.
Υπάρχουν περιοχές όπου αυτό που μας χωρίζει είναι ένας δρόμος μόλις 100 μέτρων και όχι 800, αλλά πάλι μας χωρίζει. Αντί να ζητούμε, για παράδειγμα, να εγκαταλείψει η Τουρκία το στρατόπεδο των Κοκκίνων, που είναι ένας θύλακας εδαφικά ασύνδετος με τα υπόλοιπα κατεχόμενα, μέσα στις ελεύθερες περιοχές, ζητούμε να μας επιτρέψουν να διασχίζουμε το στρατόπεδο με ένα διάδρομο, αλλά να παραμένει θύλακας μέσα στην καρδιά της Τηλλυριάς. Και μάλιστα να λειτουργεί με ρεύμα από την ΑΗΚ και μεταφορά εφοδίων από τον Λιμνίτη, για να μην ταλαιπωρούνται οι κατακτητές μας να τα κουβαλούν από τη θάλασσα και να έχουν ηλεκτρισμό από γεννήτριες.
Ο άνευ προηγουμένου σκοταδισμός και η παντελής έλλειψη ενημέρωσης και διαβούλευσης με την κοινωνία για το Κυπριακό αναγκάζει τους πολίτες να εστιάζουν την προσοχή τους στις δημόσιες δηλώσεις των πρωταγωνιστών.
Ενώ ο κ Αναστασιάδης εξισώνει τις ευθύνες των δύο πλευρών στο Κυπριακό, προσπαθώντας έμμεσα να δικαιολογήσει την νομιμοποίηση της εισβολής ως απόρροια της υπαιτιότητας μας, ο κ Ακιντζί επανειλημμένα αποδεικνύει ότι οι πάγιες θέσεις και αρχές του ψευδοκράτους στο Κυπριακό δεν έχουν αλλάξει. Έγινε σύνηθες φαινόμενο η κυβέρνηση να διαβεβαιώνει κατηγορηματικά ότι οι τέσσερεις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα θα είναι κατοχυρωμένα. Μάλιστα όσοι το αμφισβητούν χαρακτηρίζονται ως απορριπτικοί.
Γιατί τότε ο Ακιντζί, αφού είναι τόσο διαφορετικός από τους προηγούμενους και αφού δεν θα παραβιάζεται η ελευθερία εγκατάστασης, επιμένει ότι η διζωνικότητα ερμηνεύεται ως πλειοψηφία πληθυσμού και γης; Επιπλέον, η κυβέρνηση πανηγυρίζει διότι λέει αναγνωρίστηκε το δικαίωμα ιδιοκτησίας. Εντούτοις το ερώτημα παραμένει κατά πόσο τα κριτήρια του περιουσιακού, που όπως παραδέχονται θα περιλαμβάνουν και τα δικαιώματα των σφετεριστών-«χρηστών», θα καθιστούν την αποκατάσταση ιεραρχικά ψηλότερα από την αποζημίωση. Συνεπώς , τί διαφορά έχει με την πάγια θέση της Άγκυρας στο περιουσιακό η θέση που εκφράζει ο Ακιντζί ότι οι περισσότερες περιπτώσεις θα διευθετηθούν με αποζημιώσεις παρά με αποκατάσταση;
Μέσα στο επίπλαστο κλίμα «λύσης» που σερβίρουν οι πλασιέ της διζωνικής, υπάρχουν πολλοί που αδυνατούν να ξεχωρίσουν τα παραμύθια από την πραγματικότητα. Η προπαγάνδα για την κάθοδο του Μεσσία με την εκλογή του Ακιντζί, βασισμένη στην έξυπνη ρητορική του κατοχικού ηγέτη και τροφοδοτούμενη από τα απωθημένα κάποιων από το 2004, αποπροσανατολίζει την κοινωνία από την ουσία των συνομιλιών.
Το κατά πόσο θα οδηγηθούμε σε συμφωνία δεν εξαρτάται από τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, τους καφέδες, τα θέατρα και την πρόβλεψη των άστρων, αλλά από τις θέσεις που καταθέτει ο Ακιντζί αλλά και τις κόκκινες γραμμές του Αναστασιάδη. Πέραν των όποιων δηλώσεων του, ενδεικτικό των προθέσεων του Ακιντζί είναι και η προκλητική παρουσία του στον εορτασμό στα Κόκκινα αλλά και το έγγραφο που κατατέθηκε στα Ηνωμένα Έθνη αποκαλώντας ξανά την Κυπριακή Δημοκρατία ως εκλιπούσα.
Είναι πλέον πασιφανές ότι δεν είναι οι θέσεις του ψευδοκράτους που άλλαξαν με τον Ακιντζί αλλά οι κόκκινες γραμμές της Κυπριακής Δημοκρατίας που άλλαξαν με τον Νίκο Αναστασιάδη. Αυτά είναι τα ΜΟΕ, που θα δημιουργήσουν προοπτικές; Ή, μήπως, αυτά είναι που θα κλείσουν το Κυπριακό να τελειώνει;
Ειδικά για την Αμμόχωστο, με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας να απελευθερωθεί από τους Αττίλες και τα τρωκτικά και να παραδοθεί στους εκτοπισμένους Βαρωσιώτες, εμείς αρκούμαστε με ένα οδόφραγμα, που θα δώσει πελατεία σε μερικούς καταστηματάρχες και μια πρόσθετη τουριστική ατραξιόν για την περιοχή. Επειδή πιστέψαμε ότι αυτό που μας χωρίζει είναι ένας δρόμος 800 μέτρων, που αν τον ασφαλτοστρώσουμε θα γίνει αυτόματα η ενοποίηση και δεν θα έχει καμιά σημασία ότι μερικά μέτρα από το δρόμο υπάρχουν στρατεύματα κατοχής, που ρίζωσαν δεκαετίες στην πατρίδα μας.
Όσα περισσότερα οδοφράγματα ανοίγουν τόσο πιο καταλυτική γίνεται η αποδοχή από τον λαό του κατοχικού καθεστώτος ως κράτους και, προπάντων, η εμπέδωση της πίστης ότι η μόνη μας επιλογή είναι να ζήσουμε δίπλα-δίπλα σαν καλοί γείτονες. Αν αυτό επιδιώκουμε να το πούμε καθαρά και να πάψουμε να το ονομάζουμε «επανένωση» κοροϊδεύοντας και τους εαυτούς μας. Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003 ήταν η πιο σοφή κίνηση του Ραούφ Ντενκτάς για τη διχοτομική πολιτική του. Έστησε το παιχνίδι κι εμείς ακόμα παίζουμε.
Ντίνος Ορφανός ΤΡιμίκλινη
Αρχίσαμε πάλι να κινούμαστε στα όρια της φαρσοκωμωδίας. Αναστασιάδης και Ακιντζί είπαν ότι θα λύσουν το κύπριακό μέχρι τον Μάιο, συζητούν για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και σαν να άνοιξαν τον χορό, ώστε διάφοροι οργανωμένοι να διεκδικούν ανοίγματα οδοφραγμάτων. Ζητούν να ανοίξει το οδόφραγμα, στη Δερείνια και στα Κόκκινα. Αλήθεια πόσο το πιστεύουν; Ζούν στην Κύπρο ή εθελοτυφλούν; Δεν βλέπουν τηλεώραση; Δεν ακούουν ειδήσεις; Έχουν ακριβήνει τόσο οι εφημερίδες;
Ο «συμπαθέστατος», κατα τα άλλα τουρκοκύπριος ηγέτης γιατί επέτρεψε στο στρατό κατοχής να αναβαθμήσει τα οχυρωματικά του έργα στα Κόκκινα; Μπουλντόζες και μπετονιέρες εργάζονται νυχθημερόν.
Ξεχάσαμε εντελώς ότι αυτό που μας χωρίζει δεν είναι ένας δρόμος, αλλά ολόκληρη στρατιά Τούρκων και η επεκτατική πολιτική ξένης χώρας σε βάρος της δικής μας.
Υπάρχουν περιοχές όπου αυτό που μας χωρίζει είναι ένας δρόμος μόλις 100 μέτρων και όχι 800, αλλά πάλι μας χωρίζει. Αντί να ζητούμε, για παράδειγμα, να εγκαταλείψει η Τουρκία το στρατόπεδο των Κοκκίνων, που είναι ένας θύλακας εδαφικά ασύνδετος με τα υπόλοιπα κατεχόμενα, μέσα στις ελεύθερες περιοχές, ζητούμε να μας επιτρέψουν να διασχίζουμε το στρατόπεδο με ένα διάδρομο, αλλά να παραμένει θύλακας μέσα στην καρδιά της Τηλλυριάς. Και μάλιστα να λειτουργεί με ρεύμα από την ΑΗΚ και μεταφορά εφοδίων από τον Λιμνίτη, για να μην ταλαιπωρούνται οι κατακτητές μας να τα κουβαλούν από τη θάλασσα και να έχουν ηλεκτρισμό από γεννήτριες.
Ο άνευ προηγουμένου σκοταδισμός και η παντελής έλλειψη ενημέρωσης και διαβούλευσης με την κοινωνία για το Κυπριακό αναγκάζει τους πολίτες να εστιάζουν την προσοχή τους στις δημόσιες δηλώσεις των πρωταγωνιστών.
Ενώ ο κ Αναστασιάδης εξισώνει τις ευθύνες των δύο πλευρών στο Κυπριακό, προσπαθώντας έμμεσα να δικαιολογήσει την νομιμοποίηση της εισβολής ως απόρροια της υπαιτιότητας μας, ο κ Ακιντζί επανειλημμένα αποδεικνύει ότι οι πάγιες θέσεις και αρχές του ψευδοκράτους στο Κυπριακό δεν έχουν αλλάξει. Έγινε σύνηθες φαινόμενο η κυβέρνηση να διαβεβαιώνει κατηγορηματικά ότι οι τέσσερεις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα θα είναι κατοχυρωμένα. Μάλιστα όσοι το αμφισβητούν χαρακτηρίζονται ως απορριπτικοί.
Γιατί τότε ο Ακιντζί, αφού είναι τόσο διαφορετικός από τους προηγούμενους και αφού δεν θα παραβιάζεται η ελευθερία εγκατάστασης, επιμένει ότι η διζωνικότητα ερμηνεύεται ως πλειοψηφία πληθυσμού και γης; Επιπλέον, η κυβέρνηση πανηγυρίζει διότι λέει αναγνωρίστηκε το δικαίωμα ιδιοκτησίας. Εντούτοις το ερώτημα παραμένει κατά πόσο τα κριτήρια του περιουσιακού, που όπως παραδέχονται θα περιλαμβάνουν και τα δικαιώματα των σφετεριστών-«χρηστών», θα καθιστούν την αποκατάσταση ιεραρχικά ψηλότερα από την αποζημίωση. Συνεπώς , τί διαφορά έχει με την πάγια θέση της Άγκυρας στο περιουσιακό η θέση που εκφράζει ο Ακιντζί ότι οι περισσότερες περιπτώσεις θα διευθετηθούν με αποζημιώσεις παρά με αποκατάσταση;
Μέσα στο επίπλαστο κλίμα «λύσης» που σερβίρουν οι πλασιέ της διζωνικής, υπάρχουν πολλοί που αδυνατούν να ξεχωρίσουν τα παραμύθια από την πραγματικότητα. Η προπαγάνδα για την κάθοδο του Μεσσία με την εκλογή του Ακιντζί, βασισμένη στην έξυπνη ρητορική του κατοχικού ηγέτη και τροφοδοτούμενη από τα απωθημένα κάποιων από το 2004, αποπροσανατολίζει την κοινωνία από την ουσία των συνομιλιών.
Το κατά πόσο θα οδηγηθούμε σε συμφωνία δεν εξαρτάται από τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, τους καφέδες, τα θέατρα και την πρόβλεψη των άστρων, αλλά από τις θέσεις που καταθέτει ο Ακιντζί αλλά και τις κόκκινες γραμμές του Αναστασιάδη. Πέραν των όποιων δηλώσεων του, ενδεικτικό των προθέσεων του Ακιντζί είναι και η προκλητική παρουσία του στον εορτασμό στα Κόκκινα αλλά και το έγγραφο που κατατέθηκε στα Ηνωμένα Έθνη αποκαλώντας ξανά την Κυπριακή Δημοκρατία ως εκλιπούσα.
Είναι πλέον πασιφανές ότι δεν είναι οι θέσεις του ψευδοκράτους που άλλαξαν με τον Ακιντζί αλλά οι κόκκινες γραμμές της Κυπριακής Δημοκρατίας που άλλαξαν με τον Νίκο Αναστασιάδη. Αυτά είναι τα ΜΟΕ, που θα δημιουργήσουν προοπτικές; Ή, μήπως, αυτά είναι που θα κλείσουν το Κυπριακό να τελειώνει;
Ειδικά για την Αμμόχωστο, με αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας να απελευθερωθεί από τους Αττίλες και τα τρωκτικά και να παραδοθεί στους εκτοπισμένους Βαρωσιώτες, εμείς αρκούμαστε με ένα οδόφραγμα, που θα δώσει πελατεία σε μερικούς καταστηματάρχες και μια πρόσθετη τουριστική ατραξιόν για την περιοχή. Επειδή πιστέψαμε ότι αυτό που μας χωρίζει είναι ένας δρόμος 800 μέτρων, που αν τον ασφαλτοστρώσουμε θα γίνει αυτόματα η ενοποίηση και δεν θα έχει καμιά σημασία ότι μερικά μέτρα από το δρόμο υπάρχουν στρατεύματα κατοχής, που ρίζωσαν δεκαετίες στην πατρίδα μας.
Όσα περισσότερα οδοφράγματα ανοίγουν τόσο πιο καταλυτική γίνεται η αποδοχή από τον λαό του κατοχικού καθεστώτος ως κράτους και, προπάντων, η εμπέδωση της πίστης ότι η μόνη μας επιλογή είναι να ζήσουμε δίπλα-δίπλα σαν καλοί γείτονες. Αν αυτό επιδιώκουμε να το πούμε καθαρά και να πάψουμε να το ονομάζουμε «επανένωση» κοροϊδεύοντας και τους εαυτούς μας. Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003 ήταν η πιο σοφή κίνηση του Ραούφ Ντενκτάς για τη διχοτομική πολιτική του. Έστησε το παιχνίδι κι εμείς ακόμα παίζουμε.
Ντίνος Ορφανός ΤΡιμίκλινη
Η Νέα Τάξη σάστισε με τον μαύρο ομοφυλόφιλο δολοφόνο.... Τώρα φταίνε τα όπλα...
Ο Vester Lee Flanagan II, γνωστός και ως δημοσιογράφος BryceWilliams, δολοφόνησε δύο δημοσιογράφους, ενώ ήταν ζωντανά στον αέρα για το κανάλι WDBJ στη Βιρτζίνια: την δημοσιογράφοAlison Parker και τον κάμεραμαν Adam Ward. Μετά τις δολοφονίες, το έβαλε στα πόδια - και ενώ έτρεχε, δημοσίευσε στις σελίδες του στο twitter και στο Facebook το βίντεο με τις δολοφονίες, κατηγορώντας την Parker για "ρατσιστικά σχόλια" και τον Ward ότι τον είχε κακολογήσει στη διοίκηση του καναλιού.
Ο Williams είναι μαύρος. Οι Parker και Ward ήταν λευκοί.
Ο Williams ήταν “γκέι”. Η Parker και ο Ward ήταν “straight”.
Εάν τα θύματα ήταν μαύροι και ο δολοφόνος λευκός θα έφταιγε ο «ρατσισμός».Εάν τα θύματα ήταν “γκέι” και ο δολοφόνος ήταν “straight” θα έφταιγε η «ομοφοβία».
Τώρα φταίει η οπλοχρησία και «πρέπει να ξεχάσουμε» γρήγορα το περιστατικό γιατί αλλιώς δίνουμε «φήμη στον δολοφόνο», όπως γράφει η New York Times…
Ο Williams είναι μαύρος. Οι Parker και Ward ήταν λευκοί.
Ο Williams ήταν “γκέι”. Η Parker και ο Ward ήταν “straight”.
Εάν τα θύματα ήταν μαύροι και ο δολοφόνος λευκός θα έφταιγε ο «ρατσισμός».Εάν τα θύματα ήταν “γκέι” και ο δολοφόνος ήταν “straight” θα έφταιγε η «ομοφοβία».
Τώρα φταίει η οπλοχρησία και «πρέπει να ξεχάσουμε» γρήγορα το περιστατικό γιατί αλλιώς δίνουμε «φήμη στον δολοφόνο», όπως γράφει η New York Times…
Εάν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, θα είχαμε καταγγελίες, διαμαρτυρίες, πορείες, καταστροφές, χάος..
Νεοταξική προπαγάνδα. Ηξεραν ότι θα έχουμε καταυλισμούς προσφύγων στην Ελλάδα και προετοίμαζαν μέσα από τα σχολικά βιβλία....
Τα σχολικά βιβλία είναι γνωστά για τον ανθελληνισμό και τις νεοταξικές αντιλήψεις που προσπαθούν να εμφυσήσουν στα παιδιά μας.
Κοιτάξτε πώς ένα βιβλίο τα προετοίμαζε από παλιά για να αποδεχθούν τους προσφυγικούς καταυλισμούς που βλέπουμε σήμερα στην Αθήνα.
Στο βιβλίο «Γλώσσα ΣΤ’ Δημοτικού, Λέξεις, Φράσεις, Κείμενα» και στην Ενότητα 6 με τίτλο «Η ζωή σε άλλους τόπους», υπάρχει η εξής άσκηση για τους μαθητές:
Κοντά στην περιοχή σας έχει δημιουργηθεί ένας καταυλισμός όπου φιλοξενούνται πρόσφυγες διωγμένοι από διάφορες χώρες. Όμως κάποιοι θέλουν να τους διώξουν. Η τάξη σας, λοιπόν, αποφασίζει να ζητήσει από τον δήμαρχο να συνεχίσουν οι πρόσφυγες να φιλοξενούνται στον καταυλισμό και να τους βοηθήσει να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τις συνθήκες ζωής τους. Ετοιμάστε την επιστολή που ακολουθεί, με σκοπό να πείσετε λογικά αλλά και να συγκινήσετε τον δήμαρχο.
Μην ξεχάσετε: Στην επιστολή χρειάζεται να πείτε τις απόψεις σας και να τις αιτιολογήσετε:
Πώς ζουν τώρα οι πρόσφυγες στον καταυλισμό, γιατί δεν πρέπει να τους διώξουν, γιατί είναι σωστό να τους βοηθήσουμε να φτιάξουν τη ζωή τους. Φροντίστε να χρησιμοποιήσετε αιτιολογικές προτάσεις, σκέψεις και φράσεις που θα συγκινήσουν το δήμαρχο, ρήματα και φράσεις που φανερώνουν την άποψή σας, λέξεις όπως βέβαια, φυσικά, λοιπόν, τελικά.
Κύριε δήμαρχε,
Είμαστε… και αποφασίσαμε να…
Το πρόβλημα που μας απασχολεί είναι…
Οι άνθρωποι αυτοί, φυσικά,…
Μας στενοχωρεί πολύ το γεγονός ότι…
Νομίζουμε ότι οι ταλαιπωρημένοι αυτοί πρόσφυγες….
Ακόμα, πιστεύουμε πως…. διότι…. Μπορούμε να αδιαφορούμε για…;
Γι’ αυτό, λοιπόν, θα ήταν πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μας να…
Ελπίζουμε η επιστολή μας να…
Με τιμή
Μετά από λίγες μέρες βλέπετε ότι δεν έχει γίνει τίποτα ακόμα για να βοηθηθεί ο καταυλισμός των προσφύγων. Αποφασίζετε, λοιπόν, να στείλετε μια επιστολή στην εφημερίδα, για να πληροφορηθούν περισσότεροι άνθρωποι το πρόβλημα αυτό και να βρεθεί μια λύση. Μπορείτε στην επιστολή σας να ακολουθήσετε τις οδηγίες που δόθηκαν για την προηγούμενη επιστολή. Θυμηθείτε μόνο ότι τώρα γράφετε προς τον διευθυντή της εφημερίδας.
Και από ποιόν είναι χρηματοδοτούμενο το βιβλίο;;;
Πού ήξεραν οι συγγραφείς για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε;;;
http://www.triklopodia.gr/
το είδαμε ΕΔΩ
Κοιτάξτε πώς ένα βιβλίο τα προετοίμαζε από παλιά για να αποδεχθούν τους προσφυγικούς καταυλισμούς που βλέπουμε σήμερα στην Αθήνα.
Στο βιβλίο «Γλώσσα ΣΤ’ Δημοτικού, Λέξεις, Φράσεις, Κείμενα» και στην Ενότητα 6 με τίτλο «Η ζωή σε άλλους τόπους», υπάρχει η εξής άσκηση για τους μαθητές:
Κοντά στην περιοχή σας έχει δημιουργηθεί ένας καταυλισμός όπου φιλοξενούνται πρόσφυγες διωγμένοι από διάφορες χώρες. Όμως κάποιοι θέλουν να τους διώξουν. Η τάξη σας, λοιπόν, αποφασίζει να ζητήσει από τον δήμαρχο να συνεχίσουν οι πρόσφυγες να φιλοξενούνται στον καταυλισμό και να τους βοηθήσει να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τις συνθήκες ζωής τους. Ετοιμάστε την επιστολή που ακολουθεί, με σκοπό να πείσετε λογικά αλλά και να συγκινήσετε τον δήμαρχο.
Μην ξεχάσετε: Στην επιστολή χρειάζεται να πείτε τις απόψεις σας και να τις αιτιολογήσετε:
Πώς ζουν τώρα οι πρόσφυγες στον καταυλισμό, γιατί δεν πρέπει να τους διώξουν, γιατί είναι σωστό να τους βοηθήσουμε να φτιάξουν τη ζωή τους. Φροντίστε να χρησιμοποιήσετε αιτιολογικές προτάσεις, σκέψεις και φράσεις που θα συγκινήσουν το δήμαρχο, ρήματα και φράσεις που φανερώνουν την άποψή σας, λέξεις όπως βέβαια, φυσικά, λοιπόν, τελικά.
Κύριε δήμαρχε,
Είμαστε… και αποφασίσαμε να…
Το πρόβλημα που μας απασχολεί είναι…
Οι άνθρωποι αυτοί, φυσικά,…
Μας στενοχωρεί πολύ το γεγονός ότι…
Νομίζουμε ότι οι ταλαιπωρημένοι αυτοί πρόσφυγες….
Ακόμα, πιστεύουμε πως…. διότι…. Μπορούμε να αδιαφορούμε για…;
Γι’ αυτό, λοιπόν, θα ήταν πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μας να…
Ελπίζουμε η επιστολή μας να…
Με τιμή
Μετά από λίγες μέρες βλέπετε ότι δεν έχει γίνει τίποτα ακόμα για να βοηθηθεί ο καταυλισμός των προσφύγων. Αποφασίζετε, λοιπόν, να στείλετε μια επιστολή στην εφημερίδα, για να πληροφορηθούν περισσότεροι άνθρωποι το πρόβλημα αυτό και να βρεθεί μια λύση. Μπορείτε στην επιστολή σας να ακολουθήσετε τις οδηγίες που δόθηκαν για την προηγούμενη επιστολή. Θυμηθείτε μόνο ότι τώρα γράφετε προς τον διευθυντή της εφημερίδας.
Και από ποιόν είναι χρηματοδοτούμενο το βιβλίο;;;
Πού ήξεραν οι συγγραφείς για το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε;;;
http://www.triklopodia.gr/
το είδαμε ΕΔΩ
Βούλγαρος καθηγητής ξεμπροστιάζει τους Σκοπιανούς.
Σε συνέντευξή του στο κανάλι των Σκοπίων ο Βούλγαρος καθηγητής
ιστορίας, Μπότζινταρ Ντιμίτροφ, απάντησε σε ορισμένες ενδιαφέρουσες
ερωτήσεις του νοτιοσλάβου -των Σκοπίων- δημοσιογράφου Μάριαν Νικολόφσκι.
Διαβάστε παρακάτω μερικές από αυτές, όπως τις παρουσιάζει το βουλγαρικό πρακτορείο Focus.
Ερώτηση: Κάθε δημόσια εμφάνισή σας σχετικά με τα Σκόπια προκαλεί σάλο. Γιατί προκαλείτε το ‘μακεδονικό έθνος’;
Ντιμίτροφ: Ποτέ δεν αποκάλεσα ‘μακεδονικό έθνος’, ούτε σε πολιτικούς, ούτε σε «ιστορικούς» και σε δημοσιογράφους. Είναι διασκεδαστικό να αντικρούω αυτές τις ανοησίες.
Ερώτηση: Πως μπορείτε να καθορίσετε το «μακεδονικό έθνος» και τον «μακεδονικό λαό»;
Ντιμίτροφ: Η απόφαση της Κομιντέρν το 1934 αναφέρει ότι ο βουλγαρικός λαός ζούσε στο βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και συνέχιζε να ζει στην κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία μετά το 1944. Η ιδέα του ‘Μακεδονισμού’ ήταν του Σέρβου πολιτικού Στ. Νοβάκοβιτς από το 1889 που κυνικά έγραψε: «Κάθε προσπάθεια των Βουλγάρων της Μακεδονίας να ενωθούν με τη Βουλγαρία έχει αποτύχει. Έτσι, αφήστε τους να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ένα άλλο έθνος εκτός της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Έτσι θα αποκοπούν από το βουλγαρικό έθνος και θα δημιουργήσουν ένα άλλο, μικρότερο και αδύναμο, εύκολο στην υποδούλωση».
Ερώτηση: Υπάρχουν Σκοπιανοί στη Βουλγαρία;
Ντιμίτροφ: Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή περίπου 5.000 άτομα.
Ερώτηση: Τι φοβάται η Βουλγαρία για να την αναγνωρίσει ως μειονότητα;
Ντιμίτροφ: Ποιος ηλίθιος σας είπε ότι η Βουλγαρία δεν την αναγνωρίζει ως μειονότητα;
Ερώτηση: Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Βούλγαρος, Έλληνας ή Σλάβος-‘Μακεδόνας’;
Ντιμίτροφ: Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα σε μια δημοκρατία. Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο πατέρας του, ο Φίλιππος της Μακεδονίας, παρουσιάζονται στις δημόσιες εμφανίσεις τους ως Έλληνες. Η πολιτική τους φιλοδοξία ήταν να δημιουργήσουν ένα τεράστιο ελληνικό κράτος. Κανείς κόπανος δεν μπορεί μετά από 2.400 χρόνια να τους δώσει άλλη ταυτότητα. Η αλλαγή της εθνικής ταυτότητας των νεκρών, όπως του βασιλιά Σαμουήλ ή του Γκότσε Ντέλτσεφ είναι ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του μακεδονισμού, αφού οι άνθρωποι είναι νεκροί και δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Στον πολιτισμένο κόσμο αυτή η πρακτική ονομάζεται Λεηλασία. Στους στρατούς όλου του κόσμου η Λεηλασία τιμωρείται με θάνατο.
Ερώτηση: Ο τσάρος Σαμουήλ ήταν Βούλγαρος;
Ντιμίτροφ: Εκείνη την εποχή οι Βούλγαροι είχαν έναν ισχυρό άνδρα που ονομάζονταν «Σαμουήλ», έτσι γράφει σερβικό χειρόγραφο του 12ου αιώνα. Σε βυζαντινά, αραβικά, αρμενικά και λατινικά χειρόγραφα για την εποχή του Σαμούλ αναγράφεται ως Σαμουήλ τσάρος-βασιλιάς της Βουλγαρίας που διαχειρίζεται το βασίλειο της Βουλγαρίας. Στην μακεδονική πόλη Μοναστήρι, σε αρχαιολογικές ανασκαφές βρέθηκε μια επιγραφή που γράφει «στον τσάρο Ιβάν Βλαντισλάβ αυτοκράτορα των Βουλγάρων που έκτισε το φρούριο στη Μπίτολα για να σώσει τις ζωές των Βουλγάρων».
Ο Ιβάν Βλαντισλάβ ήταν ανεψιός του Σαμουήλ. Εγώ προσφέρω ένα εκατομμύριο σε όποιον βρει αρχαίο κείμενο που να γράφει ο Σαμουήλ ήταν Σλάβος-«Μακεδόνας».
πηγή
Διαβάστε παρακάτω μερικές από αυτές, όπως τις παρουσιάζει το βουλγαρικό πρακτορείο Focus.
Ερώτηση: Κάθε δημόσια εμφάνισή σας σχετικά με τα Σκόπια προκαλεί σάλο. Γιατί προκαλείτε το ‘μακεδονικό έθνος’;
Ντιμίτροφ: Ποτέ δεν αποκάλεσα ‘μακεδονικό έθνος’, ούτε σε πολιτικούς, ούτε σε «ιστορικούς» και σε δημοσιογράφους. Είναι διασκεδαστικό να αντικρούω αυτές τις ανοησίες.
Ερώτηση: Πως μπορείτε να καθορίσετε το «μακεδονικό έθνος» και τον «μακεδονικό λαό»;
Ντιμίτροφ: Η απόφαση της Κομιντέρν το 1934 αναφέρει ότι ο βουλγαρικός λαός ζούσε στο βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και συνέχιζε να ζει στην κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία μετά το 1944. Η ιδέα του ‘Μακεδονισμού’ ήταν του Σέρβου πολιτικού Στ. Νοβάκοβιτς από το 1889 που κυνικά έγραψε: «Κάθε προσπάθεια των Βουλγάρων της Μακεδονίας να ενωθούν με τη Βουλγαρία έχει αποτύχει. Έτσι, αφήστε τους να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ένα άλλο έθνος εκτός της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Έτσι θα αποκοπούν από το βουλγαρικό έθνος και θα δημιουργήσουν ένα άλλο, μικρότερο και αδύναμο, εύκολο στην υποδούλωση».
Ερώτηση: Υπάρχουν Σκοπιανοί στη Βουλγαρία;
Ντιμίτροφ: Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή περίπου 5.000 άτομα.
Ερώτηση: Τι φοβάται η Βουλγαρία για να την αναγνωρίσει ως μειονότητα;
Ντιμίτροφ: Ποιος ηλίθιος σας είπε ότι η Βουλγαρία δεν την αναγνωρίζει ως μειονότητα;
Ερώτηση: Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Βούλγαρος, Έλληνας ή Σλάβος-‘Μακεδόνας’;
Ντιμίτροφ: Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα σε μια δημοκρατία. Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο πατέρας του, ο Φίλιππος της Μακεδονίας, παρουσιάζονται στις δημόσιες εμφανίσεις τους ως Έλληνες. Η πολιτική τους φιλοδοξία ήταν να δημιουργήσουν ένα τεράστιο ελληνικό κράτος. Κανείς κόπανος δεν μπορεί μετά από 2.400 χρόνια να τους δώσει άλλη ταυτότητα. Η αλλαγή της εθνικής ταυτότητας των νεκρών, όπως του βασιλιά Σαμουήλ ή του Γκότσε Ντέλτσεφ είναι ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του μακεδονισμού, αφού οι άνθρωποι είναι νεκροί και δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Στον πολιτισμένο κόσμο αυτή η πρακτική ονομάζεται Λεηλασία. Στους στρατούς όλου του κόσμου η Λεηλασία τιμωρείται με θάνατο.
Ερώτηση: Ο τσάρος Σαμουήλ ήταν Βούλγαρος;
Ντιμίτροφ: Εκείνη την εποχή οι Βούλγαροι είχαν έναν ισχυρό άνδρα που ονομάζονταν «Σαμουήλ», έτσι γράφει σερβικό χειρόγραφο του 12ου αιώνα. Σε βυζαντινά, αραβικά, αρμενικά και λατινικά χειρόγραφα για την εποχή του Σαμούλ αναγράφεται ως Σαμουήλ τσάρος-βασιλιάς της Βουλγαρίας που διαχειρίζεται το βασίλειο της Βουλγαρίας. Στην μακεδονική πόλη Μοναστήρι, σε αρχαιολογικές ανασκαφές βρέθηκε μια επιγραφή που γράφει «στον τσάρο Ιβάν Βλαντισλάβ αυτοκράτορα των Βουλγάρων που έκτισε το φρούριο στη Μπίτολα για να σώσει τις ζωές των Βουλγάρων».
Ο Ιβάν Βλαντισλάβ ήταν ανεψιός του Σαμουήλ. Εγώ προσφέρω ένα εκατομμύριο σε όποιον βρει αρχαίο κείμενο που να γράφει ο Σαμουήλ ήταν Σλάβος-«Μακεδόνας».
πηγή
«Το κακομαθημένο πλουσιόπαιδο»
άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη
«Μὴ κρίνετε, καὶ οὐ μὴ κριθῆτε» (Λουκά 6,37), είπε ο Χριστός.
Μα πώς να μην κρίνω και πώς να μην κατακρίνω, αφού το ζωντανό και όμοιο πλάσμα, το συγκρίσιμο με μένα, ο πλησίον, είναι η δυνατότερη και γλυκύτερη πρόκληση και ευκαιρία, να διατρανώσω το έλλειμμα της αγάπης που υπάρχει στην καρδιά μου, αγκαλιά με την υπερηφάνεια και την κενοδοξία, κατακρίνοντάς τον και εισπράττοντας τη γλυκιά αίσθηση της αμαρτωλής ηδονής; Πώς; Αφού αυτή είναι η πικρή αλήθεια;
Και μετά, ξέρω. Το έχω μάθει. Το κενό, η πίκρα, η απογοήτευση. Κι αν δεν υπάρχει δάκρυ, πόνος, μετάνοια και… πετραχήλι, παραμένει η κόλαση στην καρδιά, το αδιέξοδο. Αλλά εγώ συνεχίζω. Συνεχίζω με πλήρη αφροσύνη…
Αχ, αυτή η άπειρη αγάπη του Θεού!
*****
Μπήκα στο πρατήριο καυσίμων και πήρα θέση στη σειρά, πίσω από δυο άλλα αυτοκίνητα. Η σύζυγός μου κατέβηκε και απομακρύνθηκε σε κάποια απόσταση.
Ώσπου να γυρίσω το κεφάλι μου, να σου και βλέπω να με πλησιάζει αργά και μεγαλόπρεπα ένα πολυτελές αμάξι με δυο νεαρούς μέσα. Αμάξι για λίγους. Ωραιότατο και πανάκριβο. Σταμάτησε ακριβώς μπροστά μου. Μπήκε και μου πήρε τη σειρά με τέτοια άνεση και τέτοιο θράσος, που μου έκανε εντύπωση. Δεν πρόλαβα να συνειδητοποιήσω την πρώτη έκπληξη και ήρθε η συνέχεια.
Λες και έπεσε συναγερμός στο πρατήριο. Έτρεξαν αμέσως δυο υπάλληλοι κοντά του. Ο οδηγός, χωρίς να κουνηθεί από τη θέση του, άρχισε να τους δίνει εντολές, κουνώντας πέρα δώθε τα χέρια του. Κι εκείνοι, κάνοντας απόλυτη υπακοή, εκτελούσαν ό,τι τους έλεγε.
«Μὴ κρίνετε, καὶ οὐ μὴ κριθῆτε» (Λουκά 6,37), είπε ο Χριστός.
Μα πώς να μην κρίνω και πώς να μην κατακρίνω, αφού το ζωντανό και όμοιο πλάσμα, το συγκρίσιμο με μένα, ο πλησίον, είναι η δυνατότερη και γλυκύτερη πρόκληση και ευκαιρία, να διατρανώσω το έλλειμμα της αγάπης που υπάρχει στην καρδιά μου, αγκαλιά με την υπερηφάνεια και την κενοδοξία, κατακρίνοντάς τον και εισπράττοντας τη γλυκιά αίσθηση της αμαρτωλής ηδονής; Πώς; Αφού αυτή είναι η πικρή αλήθεια;
Και μετά, ξέρω. Το έχω μάθει. Το κενό, η πίκρα, η απογοήτευση. Κι αν δεν υπάρχει δάκρυ, πόνος, μετάνοια και… πετραχήλι, παραμένει η κόλαση στην καρδιά, το αδιέξοδο. Αλλά εγώ συνεχίζω. Συνεχίζω με πλήρη αφροσύνη…
Αχ, αυτή η άπειρη αγάπη του Θεού!
*****
Μπήκα στο πρατήριο καυσίμων και πήρα θέση στη σειρά, πίσω από δυο άλλα αυτοκίνητα. Η σύζυγός μου κατέβηκε και απομακρύνθηκε σε κάποια απόσταση.
Ώσπου να γυρίσω το κεφάλι μου, να σου και βλέπω να με πλησιάζει αργά και μεγαλόπρεπα ένα πολυτελές αμάξι με δυο νεαρούς μέσα. Αμάξι για λίγους. Ωραιότατο και πανάκριβο. Σταμάτησε ακριβώς μπροστά μου. Μπήκε και μου πήρε τη σειρά με τέτοια άνεση και τέτοιο θράσος, που μου έκανε εντύπωση. Δεν πρόλαβα να συνειδητοποιήσω την πρώτη έκπληξη και ήρθε η συνέχεια.
Λες και έπεσε συναγερμός στο πρατήριο. Έτρεξαν αμέσως δυο υπάλληλοι κοντά του. Ο οδηγός, χωρίς να κουνηθεί από τη θέση του, άρχισε να τους δίνει εντολές, κουνώντας πέρα δώθε τα χέρια του. Κι εκείνοι, κάνοντας απόλυτη υπακοή, εκτελούσαν ό,τι τους έλεγε.
Έβαλαν βενζίνη, έλεγξαν τα λάστιχα. Ύστερα άνοιξαν
το καπό της μηχανής και άρχισαν να ασχολούνται μ` αυτήν. Εν τω μεταξύ
εκείνος από μέσα έδωσε εντολή σε άλλον, να του φέρει κάποια πράγματα από
το μαγαζάκι του πρατηρίου και όταν γύρισε, τον ξανάστειλε για κάτι
άλλο.
Εγώ είχα πάρει φωτιά. Φούντωσα από τα νεύρα μου, γιατί μου πήρε τη σειρά με το έτσι θέλω, αλλά και παρακολουθώντας όλη αυτή τη σκηνή:
«Κοίτα εκεί, να παίρνει τη σειρά με τέτοιο νταηλίκι! Κι απ` την άλλη να διατάζει ο πιτσιρικάς μεγάλους ανθρώπους και να γίνεται το δικό του! Και ποιος νομίζει πως είναι; Αλλά τι περιμένεις; Ποιος ξέρει από ποια πλούσια οικογένεια είναι και τι ανατροφή του δώσανε. Τι νοοτροπία κουβαλάει και τι εγωισμό μπορεί να έχει. Αυτά τα πλουσιόπαιδα συνήθως είναι κακομαθημένα και νομίζουν πως είναι όλοι υποχρεωμένοι να τους υπηρετούν. Επειδή έχεις χρήματα, φίλε μου, νομίζεις πως μπορείς να τους κάνεις όλους υπηρέτες και δούλους σου;».
Παραμιλούσα μέσα από τα δόντια μου, θολωμένος από το θυμό και τους λογισμούς, που με καταπλάκωσαν σαν ποτάμι ορμητικό, να με πνίξουν.
Ήμουν έτοιμος να ανοίξω την πόρτα και να βγω, να παρέμβω, να δημιουργήσω κατάσταση, αλλά στάθηκα. Γιατί, την ίδια στιγμή, άνοιξε η πόρτα του συνοδηγού και βγήκε ο άλλος νεαρός, που καθόταν δίπλα του. Κινήθηκε προς το πορτ- μπαγκάζ, το άνοιξε και έβγαλε από μέσα ένα ογκώδες μεταλλικό πράγμα, που στην αρχή δεν κατάλαβα τι ήταν. Όταν όμως το έφερε από τη μεριά του οδηγού και το ξεδίπλωσε, πάγωσε το αίμα μου! Κρύος ιδρώτας ένιωσα να περιλούζει όλο το σώμα μου. Δεν πίστευα στα μάτια μου! Αναπηρικό καρότσι!
Εγώ είχα πάρει φωτιά. Φούντωσα από τα νεύρα μου, γιατί μου πήρε τη σειρά με το έτσι θέλω, αλλά και παρακολουθώντας όλη αυτή τη σκηνή:
«Κοίτα εκεί, να παίρνει τη σειρά με τέτοιο νταηλίκι! Κι απ` την άλλη να διατάζει ο πιτσιρικάς μεγάλους ανθρώπους και να γίνεται το δικό του! Και ποιος νομίζει πως είναι; Αλλά τι περιμένεις; Ποιος ξέρει από ποια πλούσια οικογένεια είναι και τι ανατροφή του δώσανε. Τι νοοτροπία κουβαλάει και τι εγωισμό μπορεί να έχει. Αυτά τα πλουσιόπαιδα συνήθως είναι κακομαθημένα και νομίζουν πως είναι όλοι υποχρεωμένοι να τους υπηρετούν. Επειδή έχεις χρήματα, φίλε μου, νομίζεις πως μπορείς να τους κάνεις όλους υπηρέτες και δούλους σου;».
Παραμιλούσα μέσα από τα δόντια μου, θολωμένος από το θυμό και τους λογισμούς, που με καταπλάκωσαν σαν ποτάμι ορμητικό, να με πνίξουν.
Ήμουν έτοιμος να ανοίξω την πόρτα και να βγω, να παρέμβω, να δημιουργήσω κατάσταση, αλλά στάθηκα. Γιατί, την ίδια στιγμή, άνοιξε η πόρτα του συνοδηγού και βγήκε ο άλλος νεαρός, που καθόταν δίπλα του. Κινήθηκε προς το πορτ- μπαγκάζ, το άνοιξε και έβγαλε από μέσα ένα ογκώδες μεταλλικό πράγμα, που στην αρχή δεν κατάλαβα τι ήταν. Όταν όμως το έφερε από τη μεριά του οδηγού και το ξεδίπλωσε, πάγωσε το αίμα μου! Κρύος ιδρώτας ένιωσα να περιλούζει όλο το σώμα μου. Δεν πίστευα στα μάτια μου! Αναπηρικό καρότσι!
Ώστε ήταν για τον νεαρό οδηγό! Για τον νεαρό τον «κακομαθημένο», τον «εγωιστή», το «αναιδές πλουσιόπαιδο»!
Άνοιξε η πόρτα και πρόβαλαν τα δυο του πόδια ατροφικά, αδύνατα, ανίσχυρα να κρατήσουν το σώμα του όρθιο. Τον έπιασαν οι υπάλληλοι του πρατηρίου, τον πήραν αγκαλιά και τον έβαλαν επάνω στο καρότσι.
Πω πω Θεέ μου! Συγχώρα με Κύριε! φώναξα και έκρυψα το πρόσωπό μου ανάμεσα στις παλάμες μου. Μαύρισαν τα πάντα γύρω μου. Ντρεπόμουν. Ντρεπόμουν. Ντρεπόμουν…
Άνοιξε η πόρτα και πρόβαλαν τα δυο του πόδια ατροφικά, αδύνατα, ανίσχυρα να κρατήσουν το σώμα του όρθιο. Τον έπιασαν οι υπάλληλοι του πρατηρίου, τον πήραν αγκαλιά και τον έβαλαν επάνω στο καρότσι.
Πω πω Θεέ μου! Συγχώρα με Κύριε! φώναξα και έκρυψα το πρόσωπό μου ανάμεσα στις παλάμες μου. Μαύρισαν τα πάντα γύρω μου. Ντρεπόμουν. Ντρεπόμουν. Ντρεπόμουν…
Κατέρρευσα κυριολεκτικά. Ένας κόμπος έγινε η καρδιά μου…
Κοιτούσα τους ανθρώπους, που τον κουβαλούσαν και ζήλευα. Ζήλευα τη χαρά τους, την προσφορά της αγάπης στον ανήμπορο αδελφό. Και συνάμα λυπόμουν, γιατί δεν είχα δικαίωμα συμμετοχής σ` αυτό το πανηγύρι της αληθινής χαράς, καθόσον είχα πάρει το μερίδιό μου. Πρόλαβα και απόλαυσα τη βρώμικη χαρά της άδικης κρίσης και ήμουν χορτάτος μ` αυτήν.
Πόσο θα ήθελα να ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς που τον σήκωναν. Να έβαζα κι εγώ το χέρι μου στο αναπηρικό καρότσι, να του ζητούσα συγγνώμη, να έπαιρνα πίσω ό,τι σκέφτηκα γι` αυτόν. Όμως ήταν αδύνατο. Τον πήραν γρήγορα και τον οδήγησαν στο μεγάλο κτίριο, που ήταν στην πίσω μεριά. Κάποιος τράβηξε το αυτοκίνητό του παράμερα.
Έβαλα βενζίνη και περίμενα στην άκρη. Εκείνη την ώρα είδα από τον καθρέφτη τη σύζυγό μου να πλησιάζει. Σκούπισα τον ιδρώτα από το πρόσωπό μου. Έκλεισε την πόρτα και σιγοψιθύρισα:
– Σ` ευχαριστώ, Κύριε. Σ` ευχαριστώ, που μου χάρισες αυτό το ωραίο δώρο. Να δω κατάματα τη φτώχεια της καρδιάς μου και το μέγεθος της αναίδειάς μου.
– Τι έχεις; με ρώτησε εκείνη, κάπως ανήσυχη. Προσεύχεσαι; Σε βλέπω αναστατωμένο ή κάνω λάθος; Τι είναι αυτά που λες;
– Πάμε, της είπα, πάμε και θα σου πω. Πήραμε την κατηφόρα με τις στροφές, για την πόλη.
Κοιτούσα τους ανθρώπους, που τον κουβαλούσαν και ζήλευα. Ζήλευα τη χαρά τους, την προσφορά της αγάπης στον ανήμπορο αδελφό. Και συνάμα λυπόμουν, γιατί δεν είχα δικαίωμα συμμετοχής σ` αυτό το πανηγύρι της αληθινής χαράς, καθόσον είχα πάρει το μερίδιό μου. Πρόλαβα και απόλαυσα τη βρώμικη χαρά της άδικης κρίσης και ήμουν χορτάτος μ` αυτήν.
Πόσο θα ήθελα να ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς που τον σήκωναν. Να έβαζα κι εγώ το χέρι μου στο αναπηρικό καρότσι, να του ζητούσα συγγνώμη, να έπαιρνα πίσω ό,τι σκέφτηκα γι` αυτόν. Όμως ήταν αδύνατο. Τον πήραν γρήγορα και τον οδήγησαν στο μεγάλο κτίριο, που ήταν στην πίσω μεριά. Κάποιος τράβηξε το αυτοκίνητό του παράμερα.
Έβαλα βενζίνη και περίμενα στην άκρη. Εκείνη την ώρα είδα από τον καθρέφτη τη σύζυγό μου να πλησιάζει. Σκούπισα τον ιδρώτα από το πρόσωπό μου. Έκλεισε την πόρτα και σιγοψιθύρισα:
– Σ` ευχαριστώ, Κύριε. Σ` ευχαριστώ, που μου χάρισες αυτό το ωραίο δώρο. Να δω κατάματα τη φτώχεια της καρδιάς μου και το μέγεθος της αναίδειάς μου.
– Τι έχεις; με ρώτησε εκείνη, κάπως ανήσυχη. Προσεύχεσαι; Σε βλέπω αναστατωμένο ή κάνω λάθος; Τι είναι αυτά που λες;
– Πάμε, της είπα, πάμε και θα σου πω. Πήραμε την κατηφόρα με τις στροφές, για την πόλη.
Και της τα είπα όλα. Λεπτομερώς:
Για το «κακομαθημένο πλουσιόπαιδο», που παρίστανε τον «αφέντη».
Για τους λογισμούς που με καταπλάκωσαν, για την άδικη κρίση που του έκανα και για το θυμό μου εναντίον του.
Για την αναπηρική καρέκλα, που ήταν δικιά του.
Για τη σκληρότητα της δικής μου καρδιάς και το μεγαλείο της ταπεινής καρδιάς των υπαλλήλων του πρατηρίου.
Για το σεισμό, που ταρακούνησε και πάλι, για πολλοστή φορά, το ψεύτικο κατασκεύασμα του άλλου εαυτού μου και που ελπίζω και πάλι, πως θα είναι ο τελευταίος…
Ελπίζω…
Τέλειωσε η πρώτη εξομολόγηση…
Είχαμε πιάσει τον ίσιο δρόμο, που διέσχιζε το μεγάλο κάμπο και οδηγούσε κατευθείαν στη μικρή και ήσυχη πολιτεία μας. Ο ήχος της μηχανής ακουγόταν στρωτός, ρυθμικός κι εγώ κρατούσα δυνατά τη θύμηση μέσα μου. Και με γαλήνευε, με πήγαινε σε άλλους κόσμους…
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, κυλούσε η ευχή μέσα μου…
Τώρα περιμένει ο παππούλης με το πετραχήλι του…
Ηλιάδης Σάββας
Δάσκαλος
Κιλκίς, 19-8-2015
Για το «κακομαθημένο πλουσιόπαιδο», που παρίστανε τον «αφέντη».
Για τους λογισμούς που με καταπλάκωσαν, για την άδικη κρίση που του έκανα και για το θυμό μου εναντίον του.
Για την αναπηρική καρέκλα, που ήταν δικιά του.
Για τη σκληρότητα της δικής μου καρδιάς και το μεγαλείο της ταπεινής καρδιάς των υπαλλήλων του πρατηρίου.
Για το σεισμό, που ταρακούνησε και πάλι, για πολλοστή φορά, το ψεύτικο κατασκεύασμα του άλλου εαυτού μου και που ελπίζω και πάλι, πως θα είναι ο τελευταίος…
Ελπίζω…
Τέλειωσε η πρώτη εξομολόγηση…
Είχαμε πιάσει τον ίσιο δρόμο, που διέσχιζε το μεγάλο κάμπο και οδηγούσε κατευθείαν στη μικρή και ήσυχη πολιτεία μας. Ο ήχος της μηχανής ακουγόταν στρωτός, ρυθμικός κι εγώ κρατούσα δυνατά τη θύμηση μέσα μου. Και με γαλήνευε, με πήγαινε σε άλλους κόσμους…
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, κυλούσε η ευχή μέσα μου…
Τώρα περιμένει ο παππούλης με το πετραχήλι του…
Ηλιάδης Σάββας
Δάσκαλος
Κιλκίς, 19-8-2015
Εικόνα από Διακόνημα