Σελίδες

18 Νοεμβρίου 2014

ΤΡΙΣΑΓΙΟ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΣΠΗΡΟΜΗΛΙΟΥ.

Γράφει η Θωμαϊδα Παριανού

Ο Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914 τίμησε την 102η επέτειο από την απελευθέρωση της Χιμάρας κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (5 Νοεμβρίου 1912), στο Α'Νεκροταφείο Αθηνών. Την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 4:30 μ.μ. τελέστηκε τρισάγιο στο μνήμα του Ταγματάρχη Χωροφυλακής και Αρχηγού της Χειμάρρας Σπυρίδωνα Σπυρομήλιου, παρουσία δεκάδων μελών και φίλων του Συλλόγου.

Την επιμνημόσυνη δέηση διάβασε ο πατήρ Παναγιώτης Γκέζος, ο οποίος κατάγεται από την Χειμάρρα και ο οποίος, μετά το τρισάγιο, είπε τα εξής (περιληπτικά).

« Στις 5 Νοεμβρίου, η Τουρκία αποχωρούσε από τα εδάφη που κρατούσε στα Βαλκάνια μετά 500 χρόνια και αυτό δημιούργησε προβλήματα οριοθέτησης συνόρων μεταξύ των Βαλκανικών κρατών. Η Αλβανία ήθελε να συμπεριλάβει στο κράτος της και την Χειμάρρα, η οποία, σημειωτέον, ήταν όλα αυτά τα χρόνια μόνο φόρου υποτελής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και είχε δική της κυβέρνηση από ντόπιους δημογέροντες. 


Ο Σπύρος Σπυρομήλιος οργάνωσε μία νικηφόρα μάχη στο Πήλιουρι, ενάντια στους Αλβανούς, τους απώθησε και ύψωσε Ελληνική σημαία στην Χειμάρρα για να μάθουν όλοι και ειδικά στην Ευρώπη ότι «η Χειμάρρα είναι Ελληνική και να μην την μπερδεύουν με τους Αλβανούς», που απεκαλούντο και «Τουρκαλβανοί», λὀγω της κοινής θρησκείας (μουσουλμάνοι) και αγαστής συνεργασίας με τους Τούρκους. 

    Οι Μεγάλες Δυνάμεις τότε, έφεραν τους κυβερνήτες της Ελλάδος σε δίλημμα να διαλέξουν ή την Βόρειο Ήπειρο, ή τα Δωδεκάνησα. Τελικά, επελέγησαν τα Δωδεκάνησα, αλλά η Βόρειος Ήπειρος, μαζί με την Χειμάρρα κατάφεραν να κερδίσουν την αυτονομία τους, οι όροι της οποίας όμως δεν εφαρμόσθηκαν γιατί δεν τις βοήθησε κανείς και έτσι οι Αλβανοί επέβαλαν την δική τους κυριαρχία».


Στην συνέχεια, ο δημοσιογράφος κ. Θεόδωρος Ασβεστόπουλος διάβασε το Ιστορικό της Απελευθέρωσης της Χειμάρρας, το οποίο έχει ως εξής (ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΆ).


Στις 5 Οκτωβρίου 1912 η Ελλάδα συμμαχώντας με τα χριστιανικά κράτη της βαλκανικής χερσονήσου (Βουλγαρία, Μαυροβούνιο, Σερβία) κήρυξε τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως «Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος» (1912-΄13). Οι Έλληνες ξεκινούν τον ιερό αγώνα για την απελευθέρωση των αλύτρωτων αδερφών σε Μακεδονία και Ήπειρο από τη μεθόριο της Θεσσαλίας, στο Σαραντάπορο και στις 26 Οκτωβρίου απελευθερώνουν τη Θεσσαλονίκη.


Η Ήπειρος είναι  δευτερεύον μέτωπο στα επιτελικά σχέδια αλλά ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος αντιλαμβάνεται αμέσως την στρατηγική, πολιτική και πολεμική σκοπιμότητα  της προώθησης όσο το δυνατόν  περισσότερο στα βορειοδυτικά άκρα των εθνικών μας διεκδικήσεων.


Η κυβέρνηση Βενιζέλου είχε επιλέξει ήδη, με την έκρηξη του πολέμου, τρεις αξιωματικούς, τον Tαγματάρχη Χωροφυλακής Σπύρο Σπυρομήλιο και τους Τσόντο και Μάνο που στάλθηκαν στο ηπειρωτικό μέτωπο για να προετοιμάσουν με σώματα προσκόπων την επιχείρηση.


Ο Σπυρομήλιος  που καταγόταν από τη Χιμάρα, διατάχθηκε να μεταβεί στην Κέρκυρα όπου και παραβρέθηκε από τις αρχές Οκτωβρίου για να οργανώσει εθελοντικά σώματα συμπατριωτών του, να μεριμνήσει για το σταδιακό εξοπλισμό των Χιμαριωτών και να συνεννοηθεί με Αλβανούς μπέηδες της περιοχής για την ει δυνατόν εκούσια υποταγή τους στις ελληνικές δυνάμεις και την από κοινού εξέγερση κατά των Τούρκων. Παράλληλα διατάχθηκε ο Αρχηγός του Στρατού Ηπείρου να παράσχει στο Σπυρομήλιο κάθε δυνατή βοήθεια για την εκπλήρωση της αποστολής του.


Έτσι στις 3 Νοεμβρίου στην Κόπραινα Άρτας επιβιβάστηκαν στο ατμόπλοιο «Αχελώος» 200 Κρήτες εθελοντές, με προορισμό την Κέρκυρα, για την άμεση ενίσχυση του σώματος εθελοντών του Σπυρομήλιου.


Την αυγή της 5ης Νοεμβρίου Χιμαριώτες, Κρήτες και άλλοι εθελοντές χωρίς να καθυστερήσουν επιβιβάστηκαν στα ατμόπλοια και απέπλευσαν από την Κέρκυρα με συνοδεία ατμομυοδρόμωνες (ποταμόπλοια).


Στις 7:30 το πρωί τα ελληνικά τμήματα υπό τον Ταγματάρχη Σπυρομήλιο,


Αποβιβάζονταν στα Σπήλια της  Χιμάρας χωρίς να συναντήσουν αντίσταση.


Ο Σπυρομήλιος όρισε ένα τμήμα να κατευθυνθεί  στον αυχένα Λογαρά, ένα δεύτερο (τους Κρήτες) το τοποθέτησε στη νότια είσοδο της πόλης, προς τον Πάνορμο και το τρίτο, οι Χιμαριώτες εθελοντές, ανέλαβε να καταλάβει το Διοικητήριο στο Κάστρο της Χιμάρας. Οι διαταγές του Ταγματάρχη ήταν να αποφευχθούν οι φόνοι για να προσεταιριστούν τα χωριά του Κουρβελεσίου.


Κατά την κίνηση τους προς το κέντρο της κωμοπόλεως οι Χιμαραίοι εθελοντές δέχθηκαν πυρά τουρκικού τμήματος οχυρωμένου στο κτίριο του Διοικητηρίου. Επακολούθησε συμπλοκή στην οποία πήραν μέρος και οι ένοπλοι κάτοικοι, με αποτέλεσμα εντός ολίγου να αποκλειστούν οι Τούρκοι στρατιώτες και δημόσιοι υπάλληλοι μέσα στο Διοικητήριο. Στο μεταξύ κατέφτασε και το τμήμα των Κρητών εθελοντών και τελικά μετά από σύγκρουση μίας περίπου ώρας οι Τούρκοι παραδόθηκαν.


Μετά την παράδοση της τουρκικής φρουράς ο Ταγματάρχης Σπύρος Σπυρομήλιος εισήλθε στο κάστρο της Χιμάρας επικεφαλής των άλλων εθελοντικών σωμάτων,  υψώνοντας στο Διοικητήριο τη γαλανόλευκη σε ατμόσφαιρα συγκίνησης και αγαλλίασης.


Στις 2 το μεσημέρι η Ελληνική Σημαία κυμάτιζε στο προπύργιο του Ελληνισμού μέσα σε ένα παραλήρημα χαράς και εθνικού ενθουσιασμού.


Η Χιμάρα ήταν ελεύθερη!


Αμέσως μετά ο Σπυρομήλιος με Προκήρυξη του  κήρυξε τη Χιμάρα «ελευθέραν ως αναπόσπαστον τμήμα της μίας και αδιαίρετου μεγάλης Ελληνικής Πατρίδος».


Η ιστορική Προκήρυξη  είχε ως εξής:


« Χειμαρριώται!


Καταλαμβάνων  ν νόματι το  Βασιλέως τν λλήνων  Γεωργίου το Α΄ κα  τς λληνικής  Κυβερνήσεως τν Έπαρχίαν Χειμάρρας, κηρύσσω ατήν λευθέραν ς άναπόσπαστον τμμα τς μίας κα διαιρέτου μεγάλης λληνικής Πατρίδος. Πληροται οτω πόθος πολλν γενεν, ατινες πότισαν τν γήν ταύτην μ τ αμα των κα προσέφερον ες τν πατρίδα τς μεγαλυτέρας τν θυσιν.


Φέρων μεταξύ μών τ γαθά  τς λευθερίας, τς νομίμου τάξεως κα σοπολιτείας, τρέφω  τν διάσειστον  λπίδα τι λησμονοντες τ πικρόν παρελθόν θέλετε τηρήσει πέναντι τν γειτόνων μν Μουσουλμάνων τν  ξιοπρεπή κείνην  στάσιν ν παγορεύουσιν ο νόμοι το λληνικού Κράτους κα τ ασθήματα λαο νδρείου κα εγενος, ς πρξε πάντοτε λληνικός λαός.


περτάτη δύναμις  τις θύνει τς τύχας τς νθρωπότητος, ν τάτελευτήτ ατς  εύσπλαχνί ηδόκησεν  να τεθ σήμερον τέρμα ες τ μακραίωνα μν δεινά κα δωρήσ ες μς τι πόθησαν λοι ο γίγαντες κενοι, οτινες ες τν βωμόν τς πατρίδος προσέφεραν θυσίαν επρόσδεκτον κα περικαλλή, τν πολύτιμον κα ληστον ατν παρξιν.


λληνικός Στρατός  φέρει πρς μς, οχί τν τρόμον το  κατακτητοῦ, λλά τ χάρμα τς λευθερίας κα τν νωσιν μν μετά τν λοιπν μελν τς λληνικς οκογενείας, να το λοιπο μ τος ατούς παλμούς κα γάπην περιβάλλεται τν ταλαιπωρηθεσαν πατρίδα μας κα μ νιαίαν θνικήν  ψυχήν δοξάσητε τν δοτρα παντός γαθο πρ το ποίου σήμερον ν συντριβ κα κεσί κλίνει εύγνωμονοσα κα γόνυ κα αχένα λόκληρος λληνική φυλή.


Χειμαρριται! Μ τν πόλυτον πεποίθησιν τι κα τώρα, πως πάντοτε, θ ταχθτε πό τν εράν σημαίαν τς Πατρίδος, συναγωνιζόμενοι μετ’ μοῦ, το φυσικο σας ρχηγο κα τν π’ μέ γενναίων, θέλετε μετά γενναιότητος κα αταπαρνήσεως περασπισθ τὴν λευθερίαν σας ναντίον παντός χθρο, ναδεικνυόμενοι ξιοι πόγονοι τν ν ραχώβη, Μεσολογγίω, Πέτα κα λοιπά μέρη πεσόντων προγόνων σας.


Χειμάρρα, 5 – 11 – 1912, ρχηγός Σπρος Σπυρομήλιος »



Στην συνέχεια, ο νεαρός Νίκος Κολίλας διάβασε το εξής ποίημα:

ΤΟΥ  ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΥ


Στή Χειμάρρα βγαίνει ο ήλιος,άρχηγός ο Σπύρος Μήλιος.

Σπύρος Μήλιος στη Σπηλαία, μέ σταυρό καί μέ σημαιά.
Τά βαπόρια είχαν αράξει,
βγάνανε στρατό με τάξη, την Τουρκία να υποτάξει.

Τά κανόνια βροχή βροντούσαν, τή Χειμάρρα χαιρετούσαν,
καί Τούρκους αιχμαλωτούσαν.

Παλληκάρια Χειμαριώτες, Κηπαριώτες, Πυλιουριώτες, 

Βουνιώτες, Κουδεσιώτες, Δρυμαδιώτες, Παλασσιώτες.
Πολεμούν τά εφτά χωριά, πολεμούν σάν τά θεριά, νά σβήνουν τήν Τουρκιά
μέσ' τά χιόνια, μέσ'τά κρύα, γιά τη βάρδια δέν τούς μέλει τρία.

Νύχτα μέρα τό ντούφεκι, δέ λέει του χάρου παρέκει.

Πολεμάει το Δουκάτι, Μπόρσι -Τατ(ε) ζάτι,
τό Γκολέμι, τό Ζουλιάτι, τό Κούτσι, το Προγονάτι
Ραδήμα, Τραγκιασιντάτι, καί στρατός απ'τό Μπεράτι, χάθηκαν χωρίς τακάτι.
- Έλα πές μας ποιητά, Τί είδες στήν μάχη πού πήγες;
- Είδα όπλα.πολυβόλα, οί Τούρκοι πήρανε την φόλα.

Μάθετε παλληκαράδες, 'Αλβανοί καί Τουρκαλάδες,

είναι γιά νά τρών χαλβάδες καί μπουρέκια καί ντολμάδες.
Οί Τούρκοι γιά τά μπουρέκια, κι 'οί 'Ελληνες γιά τα ντουφέκια.
Πάνε-πάν' οί Τούρκοι, χάθηκαν μέ τον κιαμέτη, στό σα'ι'τάνη, στό λιανέτη.
Δώδεκα καί δεκατρία, τήν έθαψαν τήν Τουρκία, Μαυροβούνι καί Σερβία.

Μετά, τον λόγο πήρε ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΡΙΦΤΗΣ, ο οποίος είπε:


«Σας ευχαριστούμε που μας τιμήσατε, μόνο μία ευχή έχουμε, του χρόνου να είμαστε στην γενέτειρά μας και άς έχουμε όλοι την σημαία, όπως την είχε ο αρχηγός μας, στο κάστρο μας, και  όχι μόνο εκεί, σε όλες τις αλύτρωτες πατρίδες».


Ακολούθησε κατάθεση στεφάνου από τον Νίκο Κολίλα και η κραυγή ἉΘΑΝΑΤΟΣ» και μετά ο Εθνικός Ὑμνος  με την κραυγή ΟΡΚΟΣ  ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ, ΕΝΩΣΙΣ  Ή ΘΑΝΑΤΟΣ.


Είναι όντως θλιβερό που ο οικογενειακός τάφος του ήρωα Σπύρου Σπυρομήλιου, στο Α’Νεκροταφείο Αθηνών, είναι ημιτελής και σχεδόν εγκαταλελειμμένος και άγνωστος στον πολύ κόσμο.  Ο γνωστός αγωνιστής για τα δίκαια της Βορείου Ηπείρου, κ. Δημήτρης Περδίκης είπε σχετικά, τα εξής.


«Ο Σπυρομήλιος πεθαίνοντας άφησε όλα του τα χρήματα στο Ελληνικό Κράτος. Με τα χρήματά του έγινε το Μετοχικό Ταμείο Στρατού και η Γενική Τράπεζα, η οποία πουλήθηκε στους Γάλλους, για να την πάρει τώρα η Τράπεζα Πειραιώς. Καθήκον είναι του Γενικού Επιτελείου Στρατού ή του ΓΕΕΘΑ να τελειώσουν το μνημείο εδώ πέρα, σε αναγνώριση του τι έχει προσφέρει ο Σπυρομήλιος και σε μετρητά προς τον Ελληνικό Στρατό».


Επίσης, εκφράστηκε η επιθυμία το σπίτι του Σπυρομήλιου στην Χειμάρρα, που αυτήν την στιγμή καταρρέει, να αναστηλωθεί και να γίνει Μουσείο. Ελέχθησαν και άλλα πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν προς τιμήν του στην Χειμάρρα, τη γενέτειρά του, αλλά για να πραγματοποιηθούν αυτά, προϋποθέτουν, πάνω από όλα, μία ΕΛΕΥΘΕΡΗ  ΧΕΙΜΑΡΡΑ!


ΘΩΜΑΪΣ   ΠΑΡΙΑΝΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.