Γερόντισσα εσφάγη κι εχέσθη η φορβάς…

Και ποιος της είπε ωρε καλαμαρά να’ ναι γριά κι ανήμπορη;

Ποιος της είπε να’ ναι σακάτισσα;

Ποιος της είπε να’ ναι καθηλωμένη στο κρεβάτι;

Δεν ξέρει πως τα τσακάλια αυτές τις σκοτεινές νύχτες ξαμολύθηκαν κι αλυχτούν ελεύθερα στα στενά της πόλης;

Ποιος της είπε να μείνει χωρίς παιδιά μόνη στο σπίτι;

Δεν ξέρει ωρε καλαμαρά ότι οι Άρχοντες είναι πιο σημαντικοί και κινδυνεύουν πιότερο και πως χρειάζονται από εκατό στολάδες μπιστικούς ο καθένας για να τους φυλάνε;

Πως τόλμησε ν’ αφήσει τον εαυτό της να ξεπέσει, ν’ αρρωστήσει;

Πως τόλμησε να μην μπορεί ν’ αντιμετωπίσει μόνη της τα τσακάλια;

Τι κι αν ήταν διψασμένα για αίμα;

Πως τόλμησε να κρύψει το οικτρό της κομπόδεμα στο αξιοθρήνητο σπίτι της;

Πως τόλμησε;

Δεν κατέχει ωρέ καλαμαρά ότι οι Άρχοντες της Πολιτείας έχουν άλλες σκοτούρες πιο βαριές απ’ το ν’ ασχολούνται με τη φύλαξη αυτής της τελευταίας του χωριού;

Ποια νόμισε δα πως είναι;

Πως τόλμησε μια απλή γερόντισσα να μείνει απροστάτευτη στο σπίτι της;

Ποια νόμισε πως ήταν και θα την σέβονταν τα τσακάλια; Η δουλειά τους αυτή είναι, ν’ αλυχτούν και να ξεσκίζουν σάρκες των απροστάτευτων αφελών.

Τι το σπουδαίο είχε η φαιδρή κι αναστατώνει την Πολιτεία των Αρχόντων; Μια απλή μάνα ήταν. Μια απλή Ελληνίδα Γερόντισσα Μάνα. Που μεγάλωσε παιδιά και τα πρόσφερε στην Πατρίδα ως όφειλε.

Αυτό ήταν. Πάει τελείωσε ο ρόλος της.

Δεν είναι χρήσιμη πλέον η γερόντισσα καλαμαρά.

Γιατί δεν απάλλαξε λοιπόν έγκαιρα την Πολιτεία των Αρχόντων απ’ το βάρος της;

Τι αλαζονεία είναι αυτή της τυχαίας κοινής θνητής;

Θα γλίτωνε και τα βασανιστήρια από τα τσακάλια.

Ήταν καλύτερα τώρα που όρμηξαν στο σπίτι της, την έδεσαν, τη φίμωσαν, την ξυλοκόπησαν, τη βασάνισαν, τη μαχαίρωσαν, τη σκότωσαν;

Ενώ αν είχε το θάρρος να πηδήξει μόνη της στον Καιάδα θα γλίτωνε κι αυτή το βασανιστικό θάνατο και η Πολιτεία των Αρχόντων τη φασαρία.

Πως τόλμησε κι έγινε αιτία να γίνει τόσος θόρυβος για έναν απλό θάνατο της τελευταίας του χωριού;

Ε, και; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα!

Δεν ξέρει ότι οι Αρχόντοι έχουν άλλα πολύ σοβαρότερα ζητήματα ν’ ασχοληθούν;

Πως τόλμησε και διανοήθηκε και μόνο να τους κλέψει χρόνο;

Πως τόλμησε η οικτρή να γίνει αιτία να θορυβηθεί η κοινωνία;

Επειδή ήταν μάνα κι ανήμπορη γερόντισσα;

Ω, έλα τώρα ωρε καλαμαρά.

Το βρήκανε όλοι τώρα.

Η Πολιτεία και η Πολιτεία!

Η ζωή είναι σκληρή, πολύ σκληρή.

Κι αν δεν μπορείτε ν’ αυτοπροστατευθείτε γέροντες, καλό θα ήταν για την ευρυθμία της Πολιτείας των Αρχόντων να μάθετε προς τα πού πέφτει ο Καιάδας.

Πολύ μας ζαλίσατε ωρε.

Οι Άρχοντες δεν μπορούν ν’ ασχολούνται άλλο μαζί σας.

Ελληνίδα Μάνα, Γερόντισσα και κουραφέξαλα… άντε πια με τα ανούσια στερεότυπα, την Παράδοση και τη Συντήρηση.

Ο «προοδευτισμός» των Αρχόντων δεν ασχολείται μ’ αυτά τα ποταπά λαϊκά απομεινάρια ενός ξεπερασμένου πολιτισμού.

Πιο πολύ προέχει να έρθει «φρέσκο αίμα», καινούριες ράτσες γόνιμες, στιβαρές και υπάκουες σ’ αυτόν τον δύστροπο τόπο.

Όσο για την «αγριάδα» τους, και τι να κάμουμε ωρε καλαμαρά; Μέχρι να προσαρμοστούν, μέχρι να χτιστεί μια νέα κοινωνία στα «μέτρα τους» θα είναι λίγο «ατίθασοι» ως προς τους ντόπιους. Έτσι δε γίνονταν πάντα στην ιστορία ωρέ μεταξύ των καινουριοφερμένων και των «παλαιών» ενός τόπου; Που είναι μωρέ το παράξενο τώρα; Τι σκούζουν κι ολοφύρονται οι «παλαιοί» στο μπαϊράκι των Αρχόντων για την «αγριάδα» των «Καινούριων»;

Δεν μπορείτε Γερόντισσες ν’ αντέξετε αυτή την «Αλλαγή της κοινωνίας» που έκριναν ως «ορθή» οι Άρχοντες ; Αδειάστε μας τον οντά.

Έτσι κι αλλιώς είστε άχρηστες πια οι γερόντισσες.

Πλέον ο ρόλος σας τελείωσε. Πάρτε το χαμπάρι.

Η Πολιτεία των Αρχόντων δεν σας χρειάζεται άλλο πια.

Βάρος της είστε.

Και οι Άρχοντες έχουν βαρύ πρόγραμμα μπροστά τους.

Δεν μπορούν ν’ ασχολούνται μαζί σας…. με κάτι τόσο «μικρό»….

Έχουν εκλογές μπροστά τους…. έχουν να μοιράσουν οφίτσια… κινδυνεύουν να χάσουν το «βιλαέτι»… καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό;

Κι εσείς τους κλέβετε χρόνο…

Άι σιχτιρ πια…. κοινοί ανήμποροι θνητοί…

Γιώργος Ανεστόπουλος

Γεράκι του Αιγαίου