Γράφει ο Νίκος ΓεωργαντζάςΈδωσα αρκετά χρόνια της ζωής μου στον Jiddu Krishnamurti [1], αλλά δεν αγγίζει την ψυχή του Έλληνα. Δεν μπορεί ούτε την Μέση Στοά (π.χ., Παναίτιος ο Ρόδιος και Ποσειδώνιος ὁ Ἀπαμεύς) να πλησιάσει ο φουκαράς ο Krishnamurti.
Προτείνω να διαβάσει ή κάθε Ελληνίδα και ο κάθε Έλληνας ένα από τα βιβλία του Jiddu Krishnamurti. Μετά ας διαβάσει αμέσως ένα από τα βιβλία ενός Έλληνα τσαρλατάνου.
Τότε βλέπει μέσα του η κάθε μία και ο κάθε ένας μας την τεράστια διαφορά μεταξύ της ανατολικής και της ελληνικής σκέψης. Ακόμα και ο μεγαλύτερος Έλληνας τσαρλατάνος έχει ένα βασικό ορθολογισμό, μία βασική λογική δομή στην σκέψη του, που ακόμη και ο Jiddu Krishnamurti της Ανατολής δεν μπορεί ποτέ να την φανταστεί.
Δεν είμαι κανένα εθνίκι. Απεναντίας, νομίζω πως το κάθε έθνος είναι ελεύθερο να σκέπτεται όπως εκείνο θέλει, ακόμα και τα έθνη που δεν προϋπήρχαν των κρατών τους, όπως προϋπήρχε το ελληνικό. Και θα δώσω ακόμη και την ζωή μου γιά να υπερασπιστώ την ελευθερία τούτη του κάθε έθνους.
Αλλά γιά να είμαι σε θέση να υπερασπιστώ την ελευθερία του κάθε έθνους, μάλλον θα πρέπει και το δικό μου έθνος να έχει την ίδια ελευθερία. Και αυτή την ελευθερία το ελληνικό μας έθνος δεν την έχει πλέον, λόγω του πολιτικού συστήματος που μας έχει επιβληθεί εξωγενώς.
Και η αριστερά και το κέντρο και η δεξιά αποτελούν την ανθελληνική κουβέρτα που σκεπάζει όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, ώστε να μην είμαστε σε θέση να δούμε τις πραγματικές μας πολιτικές επιλογές. Με την αριστερά, το κέντρο και την δεξιά, πλέον δεν βλέπουμε ούτε την ελληνοπρεπή βασιλεία, ούτε την τυραννία, ούτε την αισυμνητεία, ούτε την μερική αντιπροσώπευση, ούτε την πλήρη αντιπροσώπευση, ούτε την δημοκρατία, ούτε την λαοκρατία, ούτε την οχλο·κρατία ως πολιτικές μας επιλογές.
Μήπως είναι πιά καιρός να ανατρέψουμε το νυν σαθρό πολιτικό σύστημα της στυγνά δεσποτικής κομματοκρατίας, που μας διαχωρίζει σε αριστερούς, κεντρώους και δεξιούς, ώστε να μην είμαστε πλέον σε θέση να ανταποκριθούμε στην ελληνική μας ιδιοσυγκρασία, που δεν είναι φυσικά άλλη από την δημιουργικότητα; Όχι, παραγωγικός δεν ήταν ποτέ ο ελληνικός μας κόσμος.
Η ιδιοσυγκρασία του ελληνικού μας κόσμου, η φύση της ανθρώπινης φύσης μας ήταν, είναι και θα είναι το να είμαστε ένα έθνος δημιουργικό. Ούτε οι Ρωμαίοι, ούτε οι Τούρκοι, αλλά ούτε οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Γερμανοί μπόρεσαν ποτέ να το καταλάβουν τούτο.
Είναι μία καθαρά ελληνική ιδιαιτερότητα το να είναι ένα έθνος δημιουργικό. Διότι είμαστε ένα έθος και έθνος που προϋπάρχει του κράτους, αντίθετα με τα περισσότερα κράτη της Ανατολής και της Δύσης.
Χρειαζόμαστε λοιπόν πυρακτωμένες Ελληνίδες και πυρακτωμένους Έλληνες [2]. Πως μπορούμε να τις και τους ξαναφτιάξουμε, ώστε να ξαναγίνουμε ένα έθνος πυρακτωμένο, με το δημιουργικό μας έθος να καίει σε χιλιάδες βαθμούς °C;
Μιλώ γιά την δημιουργία ενός ελληνικού έθνους, πυρακτωμένου, που θα δημιουργήσει την Ελληνική εθνοπολιτεία ή κοσμοπολιτεία [3], γιά το κοινό καλό όλων των ανθρώπων που ζούν πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη Γη. Αυτή είναι η μεγάλη μου απορία.
Νίκος Γεωργαντζάς
[1] Jiddu Krishnamurti: Interview with Bernard Levin - Συνέντευξη με τον Μπέρναρντ Λέβιν
[2] Ορίστε μία πυρακτωμένη Ελληνίδα: Άννα Τζιροπούλου «Ελληνική Γλώσσα» 25.10.2009
[3] Ελλήνων κοσμοπολιτεία: ανθρωποκεντρική αυτοθέσμιση διασποράς
Εμπεριστατωμένη και εμβριθύς η ανάλυσή σου, φίλε, όμως αυτό που θέλεις να πεις, πρέπει να έχει ένα όνομα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή η κάθε πολιτική έκφραση πρέπει να έχει κάποιες ιδεολογικές αρχές.
Ευθέως απορρίπτεις Κομμουνισμό, Σοσιαλισμό και Καπιταλισμό.
(Εχω κάνει και εγώ εκτενείς αναλύσεις, σχετικά με τα ανωτέρω πολιτικοκοινωνικά συστήματα και σύμφωνο θα με βρεις, επί της ουσίας).
Συνεπεία των ανωτέρω δύο τινά ενδεχόμενα υφίστανται(μου αρέσει να λέω τα πράγματα όπως είναι και καθόλου με τις λέξεις δεν παίζω)και τρίτο δεν υπάρχει.
Η υποστηρίζεις την αναρχία(αν και τα γραπτά σου, τέτοια λαβή, δεν δίνουν), ή συντάσσεσαι με την μόνη Κοσμική και διαχρονική Αλήθεια, η οποία φέρει το όνομα... Εθνικοσοσιαλισμός.
Αν ισχύει το δεύτερο,εγκρίνω και επαυξάνω, αν όχι λυπάμαι.
Καλε μου κι αγαπητε μου Angel αν και δεν εγραψα εγω το εν λογω κειμενο και δεν ενστερνιζομαι απολυτα τις σκεψεις του αλλα εν μέρει... εν τουτοις θέλω να πω ένα μονο πραγμα στο ενδιαφερον σχολιο σου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Εθνικοσοσιαλισμος είναι μια ιδεολογια με πληρη κοσμοθεωρια και πολλές προεκτάσεις κοινωνικες. πολιτικές, πολιτιστικές, εθνικές, οικονομικες κλπ...
Το να ειναι καποιος ομως πατριωτης δεν συνεπαγεται οτι πρέπει να ειναι και εθνικοσοσιαλιστης!!!!
Μην απολυτοποιείς και εξειδικεύεις με τετοιο τροπο γιατι τοτε θα βρεθουμε οι περισσοτεροι πατριωτες αλλου...
Μην στενευεις την οδο των πατριωτων φιλε μου...
Το να λες οτι λυπασαι ειναι σαν να ριχνεις τον άλλο στον Καιαδα!!!!
Θα σου πως ενα πραγμα που σιγουρα το ξερεις και για το οποίο πολλοί φιλοι μου μπορει να με κατακρίνουν... Εισαι εθνικοσοσιαλιστης και σε δεχομαι σαν πατριωτη.
Γνωριζω και κομμουνιστή που τον δεχομαι σαν πατριωτη....
Και να σου πω κατι;
Οι κομμουνιστες ως διεθνιστες τον φιλο μου τον θεωρουν "κακο" κομμουνιστή.
Αλλα σε διαβεβαιώνω οτι αν σε γνωριζαν οι Ναζι το 1940 πιστευω οτι κι εσενα θα σε θεωρουσαν "κακο" εθνικοσοσιαλιστη ή και εσυ αυτούς....
Βασική αρχή της θεωρίας του μαρξισμού, είναι η αλλοίωση των φυλών και η υποδούλωση των ελευθέρων εθνών, στον βωμό του χρήματος(Διεθνισμός).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εννοώ λοιπόν,τι είδους πατριώτης, μπορεί να είναι κάποιος που τις απόψεις αυτές ασπάζεται..
Δεν κατάλαβα επίσης αυτό που έγραψες:"Μην απολυτοποιείς και εξειδικεύεις με τετοιο τροπο γιατι τοτε θα βρεθουμε οι περισσοτεροι πατριωτες αλλου..."
Aν έχουμε ως γνώμονα την επιβίωση της Φυλής και του Εθνους, τότε, 1000 φορές να βρεθούμε Θάνο, γιατί να μη βρεθούμε;
Για ποιό λόγο, φτάσαμε στο σημείο, που φτάσαμε;
Eξηγούμαι: O δημοκρατικός κοινοβουλευτισμός είναι το μεγαλύτερο δημοκρατικό ψέμα περί ικανότητος του λαού προς αυτοδιοίκηση.
Εμφανιζόμενος εξωτερικά σαν το κυβερνητικό σύστημα που περιλαμβάνει "πολλά", στηρίζεται εσωτερικά στην χωρίς κρίση μάζα και φέρνει στην εξουσία κυβερνήσεις, οι οποίες δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η παλαίστρα φιλόδοξων, μισαλλόδοξων και ιδιοτελών μικροπολιτικών, ως και στενοκέφαλων θεωρητικών....
Μη μου πεις ότι δεν είναι έτσι.
Μη μου φέρεις,επίσης, παραδείγματα όπως Γαλλία, Γερμανία και άλλες χώρες και άλλη φορά θα σου εξηγήσω το γιατί...
Πρόθεση να θίξω τον άνθρωπο δεν είχα, ειλικρινά, εξ'άλλου το πνεύμα του διέγνωσα, εκ των υστέρων και κατόπιν της δικής σου τοποθέτησης.
Στις τελευταίες τρις γραμμές, που έγραψες, θα συνταχθώ απόλυτα.
Με εκτίμηση.
Αγγελος Του Χρόνου.