Ευθανασία. "Δικαίωμα" του ανθρώπου; Και ποιός θα γίνει ο "δήμιος";

Η είδηση:

Εζησαν μαζί ευτυχισμένοι μισόν αιώνα και τέσσερα χρόνια. Ετσι, αποφάσισαν να φύγουν μαζί από τον κόσμο. Ο διάσημος βρετανός μαέστρος Εντουαρντ Ντάουνς και η σύζυγός του Τζόαν τερμάτισαν οικειοθελώς και αξιοπρεπώς τη ζωή τους, χωρίς πόνο, στην κλινική υποβοηθούμενης αυτοκτονίας Dignitas στην Ελβετία. Εκείνος ήταν 85 ετών, εκείνη 74.

«Πέθαναν την περασμένη Παρασκευή ειρηνικά και υπό συνθήκες που οι ίδιοι επέλεξαν, με τη βοήθεια της ελβετικής οργάνωσης Dignitas στη Ζυρίχη» αναφέρεται σε χθεσινή ανακοίνωση των δύο παιδιών τους. Γράφουν επίσης: « Ο πατέρας μας, σχεδόν τυφλός και όλο και περισσότερο κουφός, είχε μια μακρά, πλούσια και διακεκριμένη καριέρα ως διευθυντής ορχήστρας. Και οι δύο είχαν πολύ γεμάτη ζωή. Θεωρούσαν ότι ήταν ιδιαίτερα τυχεροί που η ζωή ήταν τόσο γενναιόδωρη απέναντί τους και ότι αντάμειψε τους κόπους τους και σε επαγγελματικό και σε προσωπικό επίπεδο. Οι γονείς μας δεν είχαν θρησκευτικά πιστεύω και γι΄ αυτό δεν θα τελεστεί κηδεία».

Ο Ντάουνς γεννήθηκε στο Μπέρμιγχαμ και άρχισε να μαθαίνει βιολί σε μικρή ηλικία. Μετά τις μεταπτυχιακές σπουδές του, σταδιοδρόμησε στη μουσική. Η λαμπρή συνεργασία του, διάρκειας 50 ετών, με τη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου ξεκίνησε το 1952. Το 1953 άρχισε την καριέρα του ως μαέστρος, η οποία τελείωσε το 2005 στο «Κόβεντ Γκάρντεν» με δέκα παραστάσεις στο «Ριγκολέτο» του Βέρντι. Συνολικά διηύθυνε 49 όπερες και 950 παραστάσεις στη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου, όπου συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους τραγουδιστές όπερας της γενιάς του. Συνεργάστηκε επίσης με την Οπερα της Αυστραλίας και τη Φιλαρμoνική Ορχήστρα του ΒΒC.

Η σύζυγός του, Τζόαν Ντάουνς, ασχολούνταν με τον κλασικό χορό. Είχε ξεκινήσει την καλλιτεχνική της σταδιοδρομίαως χορεύτρια μπαλέτου και με το πέρασμα των χρόνων εξελίχθηκε σε χορογράφο, ενώ εργάστηκε και ως τηλεοπτική παραγωγός.

EPT

ΣΧΟΛΙΟ
Αν είμασταν άθεοι ή αλλόθρησκοι θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για το δικαίωμα ή μη του ανθρώπου να αυτοκτονήσει ή να δολοφονηθεί με την θέληση του. Είμαστε όμως Χριστιανοί. Πιστεύουμε στον Θεό - Δημιουργό των πάντων και στον αποκαλυφθέντα λόγο Του που ενσαρκώθηκε στο πρόσωπο του Σωτήρα Χριστού.
Ετσι λοιπόν πρέπει να δούμε την ευθανασία μέσα από την αποκάλυψη της Αλήθειας όπως μας την έδωσε ο Χριστός και οι Αγιοί Του.
Δεν θέλω να σας κουράσω με λόγια Πατερικά ή Θεολογικά που ίσως δεν είμαι σε θέση ούτε εγώ να αναπτύξω αλλά ίσως ούτε κι εσεις να αντιληφθείτε. Θα προτιμήσω λοιπόν να γράψω με λόγο απλό.

Εζησαν μια ζωή, λοιπόν, οι αγαπημένοι σύζυγοι ευτυχισμένη και ολοκληρωμένη.
Μια ζωή που τους χάρισε όμως ο Θεός. Γιατί θα μπορούσαν κάλιστα όπως εκατομμύρια άλλοι συνάνθρωποί μας να ταλαιπωρηθούν από μεγάλες ασθένειες ή και να χάσουν ακόμα την ζωή τους σε πολυ νεότερες ηλικίες.

Γεννήθηκαν γιατί ο Θεός και οι γονείς τους το θέλησαν. Ο Θεός συμπράττοντας με τον άνθρωπο δημιουργεί έναν νέο άνθρωπο με αθάνατη ψυχή και θνητό (τουλαχιστον μέχρι την Δευτέρα Παρουσία) σώμα.

Εκαναν παιδιά γιατί ο Θεός τους το επέτρεψε. Θα μπορούσαν να είναι άτεκνοι όπως εκατομμύρια ζευγάρια σε ολόκληρο τον κόσμο.

Είχαν ταλέντα ο ένας στην μουσική κι ο άλλος στον χορό γιατί ο Θεός τους τα χάρισε. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να θεωρεί ότι το ταλέντο που έχει είναι δικό του δημιούργημα; Ακόμα και οι άθεοι τουλάχιστον θεωρούν ότι τα ταλέντα είναι γεννετικά κληρονομικά δημιουργήματα, μην μπορώντας φυσικά με τις βλακείες αυτές να μας εξηγήσουν πως από μια γενιά οικοδόμων μπορεί να προέρθει ας πούμε ένας σπουδαίος μουσικός.......

Οι άνθρωποι λοιπόν αυτοί αφού έζησαν μια ολόκληρη ζωή με την ευχή του Θεού ο οποίος υπομονετικά σαν στοργικός πατέρας περίμενε έστω μια μικρή αναγνώριση από μέρους του δημιουργήματος Του, αποφάσισαν ότι μπορούν πλεόν να την τερματίσουν χωρίς την άδειά Του. Στέρησαν λοιπόν από τον εαυτό τους το μαναδικό ελαφρυντικό που είχαν. Δηλαδή την έμμεση αναγνώριση (ακόμα κι αν δεν πιστευαν) ότι τουλαχιστον ο Θάνατος είναι κάτι που μόνο ο Θεός ορίζει όπως και η ζωή.

Το δικαίωμα αυτό (της ευθανασίας ή αυτοκτονίας) είναι μεσα στα πλαίσια της ελευθερίας που έχει δώσει ο ίδιος ο Θεός στο ανώτερο δημιούργημά του, κάνοντας τον άνθρωπο κατ΄εικόνα Του. Ως γνωστόν ο άνθρωπος είναι το μοναδικό πλάσμα με αυτεξούσιο. Κάνει ότι θέλει ακόμα κι αν αυτο αντιβαίνει προς το θέλημα του Θεού.

Φυσικά επειδή ο ηθελημένος θάνατος που ορίζεται ως ευθανασία ή αυτοκτονία δείχνει και την απόλυτη αποστροφή του ανθρώπου προς τον Θεό (γι αυτο και η Εκκλησία με μεγάλη δυσκολία κηδεύει τους αυτόχειρες και απαγορεύει την ευθανασία) αφού στερεί από τον Θεό το δικαίωμα να προσπαθήσει να σώσει τον άνθρωπο μέχρι την ύστατη ώρα, σημαίνει αυτομάτως και την απώλεια της ψυχής του ανθρώπου.

Δυστυχώς λοιπόν για το ζεύγος εκεί που πάνε δεν προκειται πλεόν να ορίζουν τίποτα.
Η ζωές τους πλεόν περνούν σε "χέρια" άλλων και καθορίζονται από την αγνωμοσύνη που έδειξαν προς τον Θεό και την στάση τους προς τον συνάνθρωπο, την εποχή που ήταν εν ζωή.
Και στο αμείλικτο ερώτημα με ποιό δικαίωμα αφαιρέσατε μια ζωή που δεν σας άνηκε, αλλά υπήρξατε απλοί διαχειριστές η απάντηση δεν θα βγαίνει από χείλια που δεν θα υπάρχουν...............

Φανταστείτε να μας δανείσει κάποιος μια τεράστια περιουσία και να μας δώσει το δικαίωμα της πλήρους διαχείρισής της όπως εμείς θέλουμε. Κι εμείς αφού την αναλάβουμε την επενδύσουμε την πολλαπλασιάσουμε και μετά από πολλά χρόνια ξεχνώντας πια τον δανειστή μας αποφασίσουμε ότι είναι δικιά μας και αφού μπορούμε να την κάνουμε ότι θέλουμε να την καταστρέψουμε μέσα σε μια νύχτα. Στο καζίνο Dignitas στην Ελβετία όπου οι ζωές μπαίνουν στην ρουλέτα του θανάτου. Οταν όμως περάσει η νυχτιά και ξημερώσει τότε θα βρεθούμε μπροστά στον Δανειστή. Κι εκείνος θα απαιτήσει την περιουσία εντόκως.

Και τότε ακόμα και με την ανθρώπινη δικαιοσύνη θα καταδικασθούμε με βεβαιότητα. Επειδή όμως ο Θεός είναι πολυεύσπλαχνος και δεν χρησιμοποιεί την "μαθηματική" δικαιοσύνη του ανθρώπου έκρινε η Εκκλησία πριν από μερικά χρόνια ότι και οι αυτόχειρες θα πρέπει να κηδεύνται χριστιανικά. Ο άνθρωπος μπορεί να αποστρέφεται τον Θεό αλλά ο Θεός είναι αγάπη και δεν αποστρέφεται ποτέ τον άνθρωπο.
Φυσικά κανείς δεν γνωρίζει με τι πείσμα οι δαίμονες απαιτούν την ψυχή των αυτόχειρων και πόση φρίκη αισθάνονται οι ψυχές και μόνο στην ιδέα και την όψη των δαιμόνων.
Λίγο πριν το τέλος του σχολίου μου θα ήθελα να γράψω δυό λόγια και για τους συνανθρώπους μας που επιλέγουν να βοηθήσουν κάποιον να τελειώσει την ζωή του.
Τι διαφορά αδερφέ μου νομίζεις ότι έχεις από αυτόν που έβαζε το κεφάλι του συνανθρώπου του στην γκιλοτίνα ή αναβε την φωτιά κάτω από τα πόδια του; Επειδή ο συγκεκριμένος συνάνθρωπος σου λεει και σου υπογράφει και σε πληρώνει κι από πάνω να το κάνεις νομίζεις ότι απαλλάχθηκες από κάθε ευθύνη; Πόσο γελασμένος είσαι;
Εκμεταλλεύεσαι την απόλυτη απελπισία ή την παράνοια του συνανθρώπου σου; Ποιά θα είναι η δική σου απάντηση στο ερώτημα γιατί το έκανες; Μήπως εσύ του χάρισες την ζωή; Μήπως σε έβαλε κανείς διαχειριστή μιας ξένης ζωής που δεν ανήκει ούτε καν σε αυτόν που την ζεί;
"Διότι ήθελα να του χαρίσω έναν οικειοθελή και αξιοπρεπή θάνατο χωρίς πόνο θα πείς;
Οικειοθελής θάνατος δεν υπάρχει διότι κανείς μας δεν είναι φτιαγμένος από τον θεό να αποζητά τον θάνατο. Ολοι αποζητούμε την αιώνια ζωή δεν το βλέπεις; Γιατί ο άνθρωπος φτιαχθηκε από τον Θεό αθάνατος και η μνήμη της αθανασίας υπάρχει πάντα στην ψυχή του. Οταν δεν αναζητεί ο άνθρωπος την αθανασία και την ζωή αλλά αποζητά τον εχθρικό και μισητό θάνατο σημαίνει πολύ απλά ότι κάποια θεϊκή ιδιότητα έχει εξαφανισθεί από μέσα του και κινδυνεύει μέσα σε απόλυτη απελπισία και απιστία.

Δεν υπάρχει αξιοπρεπής θάνατος. Οποιος έχει δεί νεκρό ξέρει πολύ καλά ότι ο θάνατος είναι ένας. Τι κι αν φοράει το πτώμα τα καλά του ή είναι χωρίς ρούχα..... Τι κι αν το πτώμα είναι πάνω σε κρεβάτι με σατεν σεντόνια ή στο οδόστρωμα...... Τι κι αν το πτώμα θάβεται σε χρυσό φέρετρο ή με ένα σεντόνι χωρίς καν κασα...... Το πτώμα είναι πτώμα και σε διαβεβαιώ αδερφέ μου ότι την στιγμή εκείνη την ψυχή ποσώς την νοιάζουν οι συνθήκες θανάτου. Εχει άλλα φρικτα πράγματα να ασχοληθεί.
Κι εσύ είσαι εκεί να βγάλεις την πρίζα, να χορηγήσεις την ένεση, να γεμίσεις το ποτήρι με το δηλητήριο που θα πιεί σε λίγα λεπτά ο κακόμοιρος συνάνθρωπος. Εισαι εκεί να κλείσεις τα μηχανήματα που τον υποστηρίζουν στην ζωή. Με ποιό δικαίωμα; Επειδή βλέπεις ένα υπογεγραμμένο χαρτί; Ελεος άνθρωπε........Ας ερθει άλλος να το κάνει όχι εσύ. Μην κάνεις κάτι που όσο κι αν έχεις πορωμένη τυφλή συνείδηση (που σου λέει ότι εσύ δεν φταίς "αφού υπέγραψε βρε αδερφέ") θα έρθει η ώρα να δείς το έγκλημα σου κατάματα και αμείλικτα.
ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ = ΦΟΝΟΣ
Πόσο αστεία ακούγονται τα λόγια δικαιολογίας που λένε τα ίδια τα παιδιά τους προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και που δείχνουν την εσωτερική ενοχή τους. Ο πατέρας μας, σχεδόν τυφλός και όλο και περισσότερο κουφός.... Δηλαδή όποιος είναι σχεδόν τυφλός και όλο και περισσότερο κουφός οφείλει να θεωρήσει ότι η ζωή του είναι αναξιοπρεπής και ότι έφτασε πλέον το τέλος!!!!!!! Κρίμα οι γονείς τους χάρισαν την ζωή κι αυτοί τους άφησαν να αυτοκτονήσουν!!!!! Βρέθηκε λοιπόν η λύση για το ΙΚΑ και τις συντάξεις.......
Συγνώμη για τον κυνισμό αλλά δεν άντεξα.........

Ο Θεός να τους συγχωρήσει όλους.........κι εμάς....

ΘΑΝΟΣ