Σοκ και δεος για βρεφη

ΠΑΓΩΣΕ χθες νωρίς το πρωί η καρδιά της Κύπρου στο άκουσμα του θανάτου ενός από τα βρέφη που νοσηλεύονταν σε στο Μακάρειο Νοσοκομείο. Το αγγελούδι -το οποίο μαζί με άλλα δέκα νεογνά πιστεύεται ότι μολύνθηκε από βακτηρίδιο της λεγεωνέλλας κατά την παραμονή του στο μαιευτήριο του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου- υπέκυψε λίγη ώρα μετά τη βάπτιση του, γεμίζοντας θλίψη το παγκύπριο και διασκορπιζόντας αγωνία για τα υπόλοιπα μωράκια. Άλλο ένα βρέφος νοσηλεύονταν χθες σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, την ίδια ώρα που δύο νεογνά παραμένουν στον αναπνευστήρα και άλλα επτά ήταν σε καλύτερη, πλην "σταθερή κατάσταση". Ομάδα ισραηλινών νεογνολόγων και εντατικολόγων που έφθασαν εσπευσμένα στην Κύπρο, εξέτασαν χθες τα βρέφη και δήλωσαν ικανοποιημένοι από τη θεραπεία που ακολουθείται. Πάντως, ο υπουργός Υγείας, φοβούμενος ενδεχόμενη μόλυνση και άλλων νεογνών που γεννήθηκαν στο Ιπποκράτειο, έδωσε οδηγίες για επείγουσα μεταφορά θερμοκοιτίδων στο Μακάρειο Νοσοκομείο από τη Λεμεσό. Παράλληλα, ο κ. Πατσαλίδης, διέλυσε την εκδοχή ότι η πηγή της μόλυνσης των μωρών προήλθε από το πόσιμο νερό, όπως άφησε να νοηθεί νωρίτερα η διεύθυνση του Ιπποκράτειου, υποστηρίζοντας ότι το σύστημα εξαερισμού τις κρίσιμες μέρες ήταν κλειστό. Χθες, έγινε δειγματοληψία από σημεία παροχής νερού του Ιπποκράτειου νοσοκομείου από λειτουργούς των Υγειονομικών Υπηρεσιών για να εντοπισθεί η πηγή της μόλυνσης. Τα δείγματα στάληκαν στο Κρατικό Χημείο και τα αποτελέσματα των εργαστηριακών αναλύσεων αναμένεται να είναι έτοιμα την ερχόμενη εβδομάδα.

πηγη φιλελευθερος

Ας γνωρίσουμε τον πραγματικό Ελληνα Αγιο Βασίλειο απο την Ελληνική πόλη της Καισάρειας και την ιστορία της Βασιλόπιτας.

Ο Μέγας Βασίλειος, Επίσκοπος Καισαρείας
(329-379 μ.Χ.)

«…τα των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας»

Με τη φράση αυτή, το απολυτίκιο, απόλυτα επιτυχημένα, τονίζει την κοινωνική προσφορά του Αγίου Βασιλείου, που με τη θεία διδασκαλία του στόλισε με αρετές τα ήθη και τη ζωή των ανθρώπων.

Ο Μέγας αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε το 329 στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Είχε 8 αδέρφια, 3 αγόρια και πέντε κορίτσια. Από τα 4 αγόρια τα 3 έγιναν επίσκοποι (ο Βασίλειος Καισαρείας, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Πέτρος Σεβάστειας) και το ένα μοναχός (ο Ναυκράτιος). Από τις 5 αδερφές του η πρώτη, και συγχρόνως το πιο μεγάλο παιδί της οικογένειας, η Μακρίνα, έγινε μοναχή.

Οι γονείς του Βασίλειος (και αυτός), που καταγόταν από τη Νεοκαισάρεια του Πόντου και Εμμέλεια, που καταγόταν από τη Καππαδοκία, αν και κατά κόσμον ευγενείς και πλούσιοι, είχαν συγχρόνως και ακμαιότατο χριστιανικό φρόνημα. Αυτοί μάλιστα έθεσαν και τις πρώτες - καθοριστικής σημασίας - πνευματικές βάσεις του Αγίου.

Με εφόδιο αυτή τη χριστιανική ανατροφή, ο Βασίλειος αρχίζει μια καταπληκτική πνευματική ανοδική πορεία. Έχοντας τα χαρίσματα της ευστροφίας και της μνήμης, κατακτά σχεδόν όλες τις επιστήμες της εποχής του. Και το σπουδαιότερο, κατακτά τη θεία θεωρεία του Ευαγγελίου, που την κάνει αμέσως πράξη με την αυστηρή ασκητική ζωή του.

Μετά τις πρώτες του σπουδές στην Καισάρεια και κατόπιν στο Βυζάντιο, επισκέφθηκε, νεαρός ακόμα, την Αθήνα, όπου επί τέσσερα χρόνια συμπλήρωσε τις σπουδές του, σπουδάζοντας φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, αστρονομία και ιατρική. Από την Αθήνα επέστρεψε στη Καισάρεια και επιδόθηκε στη δικηγορία και στη διδασκαλία της ρητορικής τέχνης.

Αποφάσισε όμως, να ακολουθήσει τη μοναχική ζωή και γι’ αυτό πήγε στα κέντρα του ασκητισμού, για να διδαχθεί τα της μοναχικής πολιτείας στην Αίγυπτο, Παλαιστίνη, Συρία και Μεσοποταμία. Όταν επέστρεψε, αποσύρθηκε σε μια Μονή του Πόντου, αφού έγινε μοναχός, και ασκήθηκε εκεί με κάθε αυστηρότητα για πέντε χρόνια (357-362 μ.Χ.).

Ήδη τέλεια καταρτισμένος στην Ορθόδοξη Πίστη, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον Επίσκοπο Καισαρείας Ευσέβιο. Ο υποδειγματικός τρόπος της πνευματικής εργασίας του δεν αργεί να τον ανεβάσει στο θρόνο της αρχιερωσύνης, διαδεχόμενος τον Ευσέβιο στην επισκοπή της Καισαρείας (370 μ.Χ.). Με σταθερότητα και γενναίο φρόνημα, ως αρχιερέας έκανε πολλούς αγώνες για την Ορθόδοξη Πίστη. Με τους ορθόδοξους λόγους που συνέγραψε, κατακεραύνωσε τα φρονήματα των κακοδόξων. Στους αγώνες του κατά του Αρειανισμού αναδείχτηκε αδαμάντινος, ούτε οι βασιλικές κολακείες του Ουάλεντα (364-378 μ.Χ.), που πήγε αυτοπροσώπως στην Καισάρεια για να τον μετατρέψει στον Αρειανισμό, ούτε οι απειλές του Μοδέστου μπόρεσαν να κάμψουν το ορθόδοξο φρόνημα του Αγίου. Υπεράσπισε με θάρρος την Ορθοδοξία, καταπλήσσοντας τον βασιλιά και τους Αρειανούς. Ακόμα, αγωνίστηκε κατά της ηθικής σήψεως και επέφερε σοφές μεταρρυθμίσεις στο μοναχισμό.

Η δε υπόλοιπη ποιμαντορική δράση του, υπήρξε απαράμιλλη, κτίζοντας την περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα με ευαγή ιδρύματα, όπου βρήκαν τροφή και περίθαλψη χιλιάδες πάσχοντες κάθε ηλικίας, γένους και φυλής. Ήταν μια «νέα πόλη» έξω από τη Καισάρεια και περιελάμβανε πτωχοτροφείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, ξενοδοχείο και νοσοκομείο.

Ο Μέγας Βασίλειος έχει πλούσιο και σημαντικό συγγραφικό έργο. Τα κυριότερα έργα του είναι οι 9 ομιλίες στην Εξαήμερο, ομιλίες στους Ψαλμούς, πολλές και διάφορες άλλες ομιλίες, ασκητικά έργα και επιστολές. Εκτός των άλλων έργων του, έγραψε και τη Θεία Λειτουργία, που, μετά την επικράτηση αυτής της συντομότερης του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, τελείται 10 φορές το χρόνο: την 1η Ιανουαρίου (γιορτάζεται και η μνήμη του), τις πρώτες πέντε Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής, τις παραμονές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων, την Μ. Πέμπτη και το Μ. Σάββατο.

Στα πενήντα του χρόνια ο Μέγας Βασίλειος, εξαιτίας της ασθενικής κράσεώς του και της αυστηρής ασκητικής ζωής του (ορισμένες πηγές λένε από βαριά αρρώστια του ύπατος ή των νεφρών), την 1η Ιανουαρίου του 379 μ.Χ., εγκαταλείπει το φθαρτό και μάταιο αυτό κόσμο, αφήνοντας παρακαταθήκη και ιερή κληρονομιά στην ανθρωπότητα ένα τεράστιο πνευματικό έργο.

Η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του στις 1 Ιανουαρίου.

Απολυτίκιο, Ήχος α΄

«Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου, ὡς δεξαμένην τόν λόγον σου• δι’ οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τήν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τά ταῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας, Βασίλειον ἱεράτευμα, Πάτερ ὅσιε, Χριστόν τον Θεόν ἱκέτευε, δωρήσθαι ἡμῖν το μέγα ἔλεος.»

Προέλευση της σύγχρονης δυτικής μορφής

Η σημερινή μορφή του Άϊ-Βασίλη με την κόκκινη στολή και την άσπρη γενιάδα άρχισε να γίνεται δημοφιλής το 1931 όταν η γνωστή αμερικάνικη εταιρεία αναψυκτικών Coca Cola παρουσίασε τον Αϊ-Βασίλη με πρωτοχρονιάτικα δώρα τα προϊόντα της εταιρείας στα χρώματα βεβαίως εκείνης. Η διαφήμιση δε αυτή υπήρξε εμπορικά τόσο επιτυχής που έμελλε να γίνει σήμα δημοτικότητάς της ανά τον κόσμο. Η μορφή όμως του Αϊ-Βασίλη όπως περίπου είναι σήμερα ήταν γνωστή μερικά χρόνια νωρίτερα από το 1931.

Στη Δύση το πρόσωπο του Αγίου Βασιλείου έχει ταυτιστεί με την ιστορία του Αγίου Νικολάου (Santa Claus) που φημιζόταν για τη γενναιοδωρία του. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μέγας Βασίλειος ήταν ψηλόλιγνος, με μαύρα μάτια και γένια. Ακόμη και ο Άγιος Νικόλαος στην Ορθόδοξη παράδοση αγιογραφείται ως ισχνός ασπρογένης γέροντας. Στην ιστορία του Αγίου Νικολάου οι βόρειοι λαοί έχουν προσθέσει στοιχεία των δικών τους παραδόσεων (τάρανδοι, έλκηθρο, άστρο του Βορρά, μεγάλες κάλτσες κλπ) μια κουλτούρα που τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα. Στα ελληνικά δεδομένα η μετατροπή αυτή φαίνεται να πέρασε περίπου στη δεκαετία του 1950-1960, κυρίως στον αστικό πληθυσμό από τους "συγγενείς" μετανάστες που με τις ευχητήριες κάρτες τους εισήγαγαν τον "Δυτικό" Άϊ-Βασίλη.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ

Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ο Μέγας Βασίλειος ήταν επίσκοπος στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία, ο τότε έπαρχος της περιοχής θέλησε να εισπράξει φόρους.
Οι κάτοικοι, μη έχοντας τη δυνατότητα καταβολής αυτού του φόρου και για να αποφύγουν τυχόν αντίποινα, ζήτησαν την προστασία του ποιμενάρχη τους, του Μέγα και Αγίου Βασιλείου. Ο Μέγας Βασίλειος τους προέτρεψε να συγκεντρώσουν ό,τι πολύτιμα αντικείμενα είχαν, ώστε να δώσουν αυτά, αντί φόρου, στον έπαρχο.
Στη συνάντηση που ακολούθησε, ήταν τέτοια η εντύπωση που προκάλεσε η παρουσία του Μέγα Βασιλείου, που ο έπαρχος δεν απαίτησε, τελικά, τίποτα.
Έτσι, όταν ο μεγάλος Ιεράρχης θέλησε να αποδώσει τα αντικείμενα πίσω στους κατοίκους, δεν ήξερε ποιος έδωσε τι. Γι αυτό, έδωσε εντολή να φτιάξουν «πλακούντια», δηλαδή μικρές πίτες και μέσα στην κάθε πίτα έβαλε ένα ένα τα αντικείμενα.
Λόγω της μεγάλης αγιότητας του Βασιλείου, όταν αυτός μοίρασε τις πίτες στους πιστούς χριστιανούς, ο καθένας βρήκε αυτό που είχε προσφέρει!
Πληροφοριακά, μπορούμε ακόμη να αναφέρουμε ότι, συναντάμε και στην
αρχαία Ελλάδα το έθιμο του «εορταστικού άρτου», στις αγροτικές γιορτές, κατά τις οποίες τον προσέφεραν στους θεούς στην αρχή της περιόδου (κι ισως ο Μ. Βασίλειος σκεφτηκε την ιδέα απο αυτό, καθώς ηταν άριστος γνώστης της Αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας). Ετσι μέχρι σήμερα όλοι οι Ορθόδοξοι Ελληνες κρατάμε το έθιμο της Βασιλόπιτας με το φλουρί (που θυμίζει τα ακριβά αντικείμενα), για να μας θυμίζει το θαυμαστό αυτό γεγονός.

πηγές
Ο Βίος του Μ. Βασιλείου από Χριστιανική Φοιτητική Ενωση,
η προέλευση της σύγχρονης μορφής από Wikipedia,
η ιστορία της Βασιλόπιτας από mikrasiates.gr

Για λόγους δικαιοσύνης, οφείλω να αναφέρω ότι υπάρχει και μια παραλλαγή της εν λόγω ιστορίας όπου ο έπαρχος παρουσιάζεται ως ξενος εχθρικός στρατηγός ή βασιλιάς, ο οποίος κατατροπώνεται, πριν παρει τα τιμαλφή των φτωχών κατοίκων της Καισάρειας, με θαυματουργικό τρόπο απο τον Αγιο Μερκούριο και στρατιά αγγελων, υστερα απο προσευχή του Μ. Βασιλείου.
Φυσικά το νοήμα καθως και το μοιρασμα των τιμαλφή στους κατοίκους, παραμενουν ενα αναλλοίωτο και αληθινό θαυμα, οποια απο τις 2 εκδοχές κι αν δεχθούμε.

Καθάρματα της διεθνούς διπλωματίας αυτό το αθώο παιδικό αίμα θα το πληρώσετε.

Απομακρύνετε τα μικρα παιδιά μερικές εικονες ειναι ιδιαίτερα σκληρές.

Ξέρω οτι γιορτινές ημέρες που είναι, σας χαλάω λίγο την διάθεση αλλά δεν μπορώ να κανω διαφορετικά. Το παιδικό αίμα τετοιες μέρες ειναι το χειρότερο θέαμα για το τέλος ενός χρόνου.
Πρέπει μερικές φορές να προσγειωνόμαστε έστω και ανώμαλα, στην πραγματικότητα.

Band Of Brothers. Λίγα λόγια.

Η σειρά παρακολουθεί τον Πέμπτό (Easy) Λόχο ενος αμερικανικού συνταγματος της 82 αερομεταφερόμενης μεραρχίας. Από την εκπαίδευσή τους εως το τέλος του πολεμου. Καθε ένα απο 10 ωριαία επεισόδια προλογίζεται απο τους αληθινούς βετεράνους που πολεμησαν και επέζησαν του πολέμου, οι οποιοι διηγούνται μπροστα στον φακό τις εμπειρίες τους, τις οποίες αμεσως μετα βλέπουμε να υποδύονται άριστα οι ηθοποιοί. Οι ηθοποιοί υποδύονται εκπληκτικά τους αληθινούς πολεμιστές και βρίσκονταν στα γυρίσματα υπό την συνεχή καθοδήγησή τους, καθως και υπό την καθοδήγηση στρατιωτικών. Ολοι οι πρωταγωνιστές πέρασαν εβδομάδες στρατιωτικής εκπαίδευσης σε στρατόπεδα του αμερικανικού στρατού.
Ξεχαστε οτι έχετε δει απο Ραμπο και άλλες κινηματογραφικές αηδίες. Εδω οι Αμερικάνοι στρατιώτες παρουσιάζονται με τα μειονεκτήματά τους και με τις αληθινές τους απώλειες.
Οι Γερμανοι δεν παρουσιάζονται σε καμια περίπτωση σαν οι "κακοί" αλλα οπως οι πραγματικοί ανθρωπινοι νοήμονες αντίπαλοι. Παρόλο που πρόκειται για μια καθαρα πολεμική σειρα, τα αντιπολεμικά της μηνυματα ειναι πάμπολλα.
Θα σας εντυπωσιάσει η ρεαλιστικότητα των σκηνών και η υποκριτική ικανότητα των ηθοποιών.
Πραγματικά ήταν αυτο που περίμενα απο εναν μεγαλο ηθόποιο, ως παραγωγό, τον Τομ Χανκς που συνεργαστηκε με τον κορυφαίο Στήβεν Σπήλμπεργκ.

Band Of Brothers. Η καλύτερη πολεμική τηλεοπτική σειρά που έχω παρακολουθήσει. Ακολουθούν δύο τρέϊλερ.

Οσο περνάει η ώρα η κατάσταση χειροτερεύει στην Γάζα. Μουδιασμένη η διεθνής διπλωματία απλά παρακολουθεί χωρίς να κάνει τίποτα.

«Κανένα κτίριο της Χαμάς δεν θα μείνει όρθιο», απειλεί ο αρχηγός του ισραηλινού στρατού Νταν Χάρελ και τονίζει ότι βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της επιχείρησης «Συμπαγές Μολύβι».
Μόλις στην... «αρχή» της μάχης προειδοποιεί ότι βρίσκεται το Ισραήλ καθώς ξημερώνει η τέταρτη ημέρα των σφοδρότερων στρατιωτικών επιθέσεων που έχει γνωρίσει η Λωρίδα της Γάζας από τον πόλεμο των Εξι Ημερών το 1967. Με τους νεκρούς να ξεπερνάνε τους 345 και τους τραυματίες να αριθμούν περισσότερους από 1.600, τα νοσοκομεία της Γάζας έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά και το νοσηλευτικό προσωπικό απευθύνει απελπισμένες εκκλήσεις για βοήθεια. Εν μέσω φόβων για την έναρξη χερσαίων επιχειρήσεων από πλευράς Ισραήλ το οποίο έχει κινητοποιήσει 6.500 εφέδρους και εκατοντάδες τεθωρακισμένα στα σύνορα με τη Γάζα και ενώ οι χθεσινές αεροπορικές επιδρομές είχαν στόχο κυβερνητικά κτίρια της Χαμάς, κατοικίες αξιωματούχων της ισλαμικής οργάνωσης αλλά και το Ισλαμικό Πανεπιστήμιο, ο αρχηγός του γενικού επιτελείου του ισραηλινού στρατού, στρατηγός Νταν Χάρελ, επιβεβαίωσε για ακόμα μια φορά την αποφασιστικότητα του Τελ Αβίβ.
«Μετά τη λήξη της επιχείρησης», επεσήμανε ο Χάρελ, «δεν θα έχει μείνει όρθιο κανένα κτίριο της Χαμάς», ενώ προσέθεσε ότι «βρισκόμαστε στην αρχή της μάχης». Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος της ισραηλινής κυβέρνησης Χάιμ Ραμόν επεσήμανε ότι στόχος της επιχείρησης «Συμπαγές Μολύβι» είναι «να πέσει το καθεστώς της Χαμάς στη Γάζα» προσθέτοντας ότι το Ισραήλ «θα σταματήσει αμέσως το πυρ εάν κάποιος άλλος αναλάβει την ευθύνη της περιοχής».
Δείχνοντας, προς το παρόν τουλάχιστον, να έχει πιαστεί εξ απήνης από τη λυσσαλέα επίθεση του Ισραήλ, η Χαμάς -η οποία ελέγχει τη σχεδόν καθολικά αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας από τον Ιούνιο του 2007- εμφανίστηκε μουδιασμένη.
Μετά την τρίτη ημέρα μαζικών βομβαρδισμών, ο εκπρόσωπος της ισλαμικής οργάνωσης που είχε κερδίσει τις παλαιστινιακές εκλογές του 2006 πυροδοτώντας έντονες αντιδράσεις από πλευράς Ισραήλ και Δύσης, ζήτησε από τις παλαιστινιακές ένοπλες οργανώσεις να απαντήσουν στην επίθεση του Τελ Αβίβ «με ό,τι μέσα διαθέτουν», συμπεριλαμβανομένων και των επιθέσεων αυτοκτονίας.
Οπως επισημαίνουν τα ισραηλινά ΜΜΕ, η αιφνίδια επίθεση κατά της Γάζας δεν μοιάζει σε τίποτα με τη στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Χεζμπολάχ το καλοκαίρι του 2006, η οποία έληξε με την ταπεινωτική αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από τον Λίβανο.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, όλα δείχνουν ότι τόσο η στιγμή όσο και η τακτική που επέλεξε η κυβέρνηση του απερχόμενου μεταβατικού πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρτ για να επιτεθεί δεν είναι διόλου τυχαία. Κάθε άλλο. Η επίθεση, όπως υποστηρίζουν ολοένα και περισσότεροι Ισραηλινοί δημοσιογράφοι, ήταν υπό σχεδιασμό τους τελευταίους έξι μήνες.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι η λήξη της εκεχειρίας μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς στις 19 Δεκεμβρίου και η αυτόματη αύξηση των εκτοξευμένων ρουκετών Qassam από πλευράς Παλαιστίνιων μαχητών ήταν μόνο η αφορμή για να δοθεί το πράσινο φως για την επίθεση.
Πραγματικός λόγος, σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές, είναι η ανάγκη επανάκτησης της εμπιστοσύνης των Ισραηλινών ψηφοφόρων εν όψει των εκλογών που έχουν προγραμματιστεί για τις 10 Φεβρουαρίου. Οπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, το κυβερνών κόμμα Καντίμα του οποίου ηγείται πλέον η Τζίπι Λίβνι, έχανε συνεχώς έδαφος προς όφελος του σκληροπυρηνικού Λικούντ του Βενιαμίν Νιετανιάχου. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι η ισραηλινή κυβέρνηση ήθελε να δράσει όσο μπορούσε ακόμα να εξασφαλίσει την «αυτόματη έγκριση της Ουάσιγκτον», προτού δηλαδή ορκιστεί πρόεδρος των ΗΠΑ ο Μπαράκ Ομπάμα.
Ηδη εξουθενωμένοι από τη μακρά περίοδο οικονομικού αποκλεισμού, οι κάτοικοι της Γάζας συνεχίζουν να βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα στην «παγίδα» που τους έστησε ο πρώην Ισραηλινός πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν, όταν αποχώρησε από τη Λωρίδα το 2005.
Στην ΑίγυπτοΣύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, τουλάχιστον 250 Παλαιστίνιοι χρειάζονται επειγόντως ιατρική περίθαλψη και πρέπει να μεταφερθούν στην Αίγυπτο, ενώ οι πρώτοι τραυματίες μπόρεσαν χθες να χρησιμοποιήσουν το πέρασμα της Ράφα που άνοιξε προσωρινά. Από την άλλη πλευρά, ουδείς γνωρίζει τον πραγματικό αριθμό των αμάχων που έχουν χάσει τη ζωή τους τα τελευταία 24ωρα.
Παρά τις πρώτες εκτιμήσεις του ΟΗΕ περί 57 ανθρώπων -μεταξύ των οποίων 21 παιδιά-, νοσοκομειακές πηγές κάνουν λόγο για πολύ υψηλότερο αριθμό.

πηγή strategy-geopolitics.blogspot.com

Ο Θεός να βαλει το χερι του. Νομιζω οτι η χερσαια εισβολή ειναι θεμα ωρών. Και τότε δεν θα μιλαμε πλέον για εκατόμβη νεκρών, αλλά για χιλιάδες νεκρους αμάχους.
Και δείτε ποσο πονηροί ειναι οι Ισραηλίνοί. Ξεκινησαν την επιχείρηση τωρα στο τελος της θητείας του Μπούς και πριν ορκιστεί ο Ομπαμα.
Από οτι λένε τα ειδησεογραφικά πρακτορεία το σκάφος "dignity" με ανθρωπιστική βοήθεια που προσπάθησε να φτασει στην Γαζα, εμποδίστηκε και τελικά εμβολίστηκε απο ισραηλινό πολεμικό πλοίο και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Κύπρο.

Σφαγή στην Γαζα.

Ο Ολιβιε Σορλαν στον Παοκ

Η άμεση απόκτηση ακραίου επιθετικού ήταν το γενικό συμπέρασμα από τη συνάντηση των Θοδωρή Ζαγοράκη, Ζήση Βρύζα και Φερνάντο Σάντος χθες το μεσημέρι, μετά την προπόνηση του ΠΑΟΚ. Οι τρεις άνδρες συζήτησαν για αρκετή ώρα τις δυνατότητες που έχουν την τρέχουσα μεταγραφική περίοδο και αποφάσισαν πως θα πρέπει να αποκτηθεί οπωσδήποτε παίκτης στην επίθεση και κυρίως στην αριστερή πλευρά. Ουσιαστικά αναζητείται ο αντικαταστάτης του Κουλιμπάλι, που δεν πρόλαβε να φορέσει τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Ο Ζήσης Βρύζας πέρασε τις γιορτές στην Ιταλία κι εκεί είχε επαφές για παίκτες στη συγκεκριμένη θέση. Προφανώς, χθες, ο τεχνικός διευθυντής ανέλυσε τις περιπτώσεις και σε συνεργασία με τον πρόεδρο Ζαγοράκη και τον προπονητή Σάντος θα προχωρήσει στις διαπραγματεύσεις με όσους ενδιαφέρουν. Αλλη μεταγραφή δεν θα κάνει ο ΠΑΟΚ, εκτός κι αν προκύψει κάποια ιδιαίτερα αξιόλογη περίπτωση που θα αφορά την επίθεση.

Την περασμένη Παρασκευή βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη και ο Ολιβιέ Σορλάν, ο οποίος υπέγραψε όλα τα απαραίτητα έγγραφα του δανεισμού του από τη Ρεν, επέστρεψε στη Γαλλία και θα βρίσκεται πίσω στην Ελλάδα την Πέμπτη ή την Παρασκευή. Δεν πρόκειται να αγωνιστεί στον αγώνα με τον ΟΦΗ, όμως θα υπολογίζεται για το παιχνίδι με την ΑΕΚ σε 10 μέρες.

Στον Δικέφαλο δοκιμάζεται τις τελευταίες μέρες και ο Αιγύπτιος μεσοεπιθετικός Αχμέτ Αμπού Μοσαλάμ, 27 χρόνων, που αγωνιζόταν στη Στρασμπούρ, αλλά δεν υπολογίζεται από τη γαλλική ομάδα. Αύριο ο Φερνάντο Σάντος θα τον δει αγωνιζόμενο στο φιλικό με τον Θερμαϊκό για να βγάλει τα πρώτα συμπεράσματα. Τα σενάρια από την Ιταλία για τον Πάμπλο Κοντρέρας και το ενδιαφέρον της Ρετζίνα υπάρχουν ακόμα, όμως όσο περνάει ο καιρός ατονούν, κυρίως γιατί ο Χιλιανός δεν σκοπεύει να αφήσει τον ΠΑΟΚ για μια ομάδα της σειράς.

πηγη καθημερινη

Σας το αφιερωνω εξαιρετικα

Νέο μέλος αρθρογραφεί στην παρέα μας.

Οπως ολοι διαπιστώσατε, ενας φίλος αναβαθμίστηκε απο αναγνώστης και σχολιαστής σε αρθρογράφο, στο ιστολόγιό μας.
Το koukfamily σε καλωσορίζει φίλε μου Δημήτρη και σου εύχεται καλή αρθρογραφία.
Θα εχεις καθε βοήθεια στην νέα σου "καριέρα" από όλους μας.

Τον πυροβολησε επειδη τον ενοχλουσε στο σινεμα!

Σοκαρισμένη είναι η κοινή γνώμη στις Ηνωμένες Πολιτείες από το πρωτοφανές περιστατικό σε κινηματογράφο της Φιλαδέλφεια. Χωρίς κανένα δισταγμό ο 29χρονος Τζέιμς Τζόζεφ Τσιαλέλα (φωτό) σηκώθηκε από τη θέση του και πυροβόλησε εν ψυχρώ έναν άλλο θεατή, που όπως είπε τον ενοχλούσε, επειδή συνεχώς μιλούσε με την οικογένεια του και δεν τον άφηναν να παρακολουθήσει την ταινία.
Ο δράστης έκανε αρχικά παρατήρηση στην οικογένεια, μάλιστα πέταξε τα ποπ κόρν στον ανήλικο γιο τους, ώστε να τους κάνει να σταματήσουν. Στη συνέχεια, όμως τα πράγματα αγρίεψαν. Ο 29χρονος άρχισε να τσακώνεται με τον 32χρονο πατέρα του παιδιού και αμέσως μετά τον πλησίασε, έβγαλε από τη μπλούζα του ένα περίστροφο και τον πυροβόλησε. Ατάραχος ο δράστης επέστρεψε στη θέση του για να δει την ταινία.
Ο 32χρονος νοσηλεύεται τώρα σε σταθερή κατάσταση ενώ εναντίον του 29χρονου που συνελήφθη απαγγέλθηκαν κατηγορίες για απόπειρα ανθρωποκτονίας, επίθεση και παραβιάσεις του νόμου περί οπλοχρησίας.
πηγη alpha

ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥ ΞΕΚΑΡΔΙΖΕΤΑΙ

ΦΗΜΕΣ ΓΙΑ ΑΛΟΝΣΟ ΣΤΗΝ FERRARI

Μία μεταγραφή που αφορά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό και που εφόσον επιβεβαιωθεί, θα προκαλέσει μεγάλη εντύπωση, αποκαλύπτει η «Gazzetta dello Sport». Πιό συγκεκριμένα, η ιταλική εφημερίδα, χωρίς να αναφέρει τις πηγές της, αποκαλύπτει ότι το 2011 ο Φερνάντο Αλόνσο θα ενταχθεί στο δυναμικό της Φεράρι, όπου και θα παραμείνει για τουλάχιστον δύο χρόνια.

Στο σχετικό δημοσίευμα, αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι ο Ισπανός «πιλότος» της Φόρμουλα Ενα που οδηγεί στα Γκραν Πρι για λογαριασμό της Ρενό, έχει συμφωνήσει με την ιταλική εταιρεία και το συμβόλαιο τους θα έχει ισχύ μέχρι το 2014, αν και για την τελευταία χρονιά υπάρχει όρος ανανέωσης.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο 27χρονος δις παγκόσμιος πρωταθλητής, ανανέωσε το συμβόλαιο του με την Ρενό για έναν χρόνο, ενώ η συνεργασία της Φεράρι, με τους Κίμι Ραϊκόνεν και Φελίπε Μάσα, λήγει σε δύο χρόνια.

πηγη ikypros

Σφαγείο πάλι η Παλαιστίνη.

Πάντα στις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης ο διάβολος προσπαθεί όσο περισσότερο μπορεί να δείξει το δαιμονικό του πρόσωπο.
Παλαιστίνη Χριστούγεννα 2008. Αραβες και Ισραηλίτες αλληλοκατηγορούνται για το ποιος άρχισε πρώτος τις εχθροπραξίες. Αλλά τι σημασία έχει. Αθώοι άνθρωποι Παλαιστίνιοι, χάνουν καθημερινά την ζωή τους απο τις Ισραηλινές βόμβες. Μέχρι σήμερα 207 ανθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους και εκατοντάδες άλλοι εχουν τραυματιστεί εντός 24 ωρών !!!!
Χαμάς και Ισραήλ προσπαθώντας να αλληλοεξοντωθούν, σκοτώνουν αμάχους.
Σταματήστε τώρα. Φτάνει.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ. Μύθος η κάθοδος των Δωριέων

Εως πότε θα μας παραμυθιάζουν με τα "περι ινδοευρωπαίων";
Ας το παρουν πλεον αποφαση ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ
Το Υπ. Παιδείας και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ας σκεφτούν κι ας πραξουν εστω μια φορά ελληνικά.
Παραθέτω άρθρο του καθηγητού κ. Χρ. Ντούμα δημοσιευμένο στην εφημ. Καθημερινή και αναρτημένο από το aitolos.wordpress.com

Οι μετακιvήσεις ελληνικώv φύλων δεν είναι παρά προσπάθειες των αρχαίων να εξηγήσουν την ύπαρξη διαφόρων διαλέκτων
Του Χρ. Γ. Ντουμα*

Την ποικιλία των διαλέκτων πoυ μιλούνταν στις διάφορες περιοχές της ελληνικής γης οι Ελληνες τωv αρχαϊκών και τωv κλασικών χρόνων την ερμήνευαν ως ένδειξη της ύπαρξης διαφορετικών φύλων, τη δε διασπορά της ίδιας διαλέκτου σε διάφορες περιοχές, την απέδιδαν σε μετακινήσεις του αντίστοιχου φύλου σ’ αυτές. Την αιτιολογική ερμηνεία αυτή των αρχαίων υιοθέτησαν στην πλειονότητά τους οι μελετητές του αρχαίου ελληνικού κόσμου, ιδιαίτερα φιλόλογοι και ιστορικοί. Η λεγόμενη δωρική διάλεκτος ήταν σε χρήση σε πολλές περιοχές της χώρας και, σύμφωνα με την παραπάνω θεωρία, πολλές ήταν και οι μετακινήσεις των χρηστών της, των Δωριέων. Ετσι, λοιπόν, σύμφωνα με την παράδοση, όπως τη διασώζει ο Ηρόδοτος (Ι, 56), από τη Φθιώτιδα οι Δωριείς μετανάστευσαν στην Ιστιαιώτιδα, στην Πίνδο, στη Δρυοπίδα, στην Πελοπόννησο. Οι υποτιθέμενες αυτές μετακινήσεις, γνωστές επίσης ως «Κάθοδος των Δωριέων» ή ως «Επιστροφή των Ηρακλειδών», θεωρήθηκαν εισβολή καθυστερημένωv ελληνικώv φύλων από τον Βορρά προκαλώντας την κατάρρευση του μυκηναϊκού κόσμου και εγκαινιάζοντας την περίοδο των λεγόμενων σκοτεινών αιώνων. Ωστόσο, τα νεωτερικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν αρχαιολογικά την περίοδο αυτή (9ο και 8ο αι. π.Χ.), όπως η χρήση του σιδήρου, το έθιμο της καύσης τωv vεκρώv και η κεραμική με γεωμετρική διακόσμηση, όπως επιγραμματικά επισήμανε η Αμερικανίδα αρχαιολόγος Emily Vermeule, «βρίσκοvται όχι κατά μήκος της δωρικής διαδρομής αλλ’ ακριβώς σε εκείνες τις περιοχές, οι oποίες όχι μόνο δεv κατακλύστηκαv από νεήλυδες, αλλά τουναντίον διατήρησαν επί μακρότατοv τις μυκηναϊκές παραδόσεις και τις διά θαλάσσης επαφές τους με την Ανατολή». Τέτοιες περιοχές ήσαν η Αθήνα, η Κρήτη, η ακτή της Iωνίας. Και είναι ακριβώς αυτά τα αρχαιολογικά δεδομένα που έκαναν τον μεν Μανόλη Ανδρόνικο ήδη από το 1971 να αποφανθεί ότι «οι Δωριείς στην αρχαιολογία δεν είναι παρά ένα φάντασμα», τον δε μεγάλο Βρετανό ελληνιστή John Chadwick λίγα χρόνια αργότερα (1976) να δηλώσει με έμφαση πως γλωσσολόγοι και αρχαιολόγοι από κοινού έθαψαν τους Δωριείς ως εισβολείς ή μετανάστες, αποδεικνύοντας την έλευσή τους ανυπόστατη. Φαίνεται, λοιπόν, ότι τόσο η κάθοδος των Δωριέων όσο και οι άλλες μετακινήσεις ελληνικώv φύλων, όπως τις παραδίδουν oι φιλολογικές πηγές, δεν είναι παρά προσπάθειες των αρχαίων να εξηγήσουν την ύπαρξη διαφόρων διαλέκτων.

Αυτοεξορία

Ωστόσο, όσο κι αν ο μύθος και η παράδοση δεν αποτελούν ιστορία, άλλο τόσο δεν μπορεί να αποκλειστεί ο απόηχος κάποιου ιστορικού γεγονότος στον μύθο. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (ΙΧ 27) οι Δωριείς, τμήμα κάποτε τoυ μυκηναϊκού κόσμου, αυτοεξορίστηκαν προκειμένου να γλιτώσουν από την τυραννία των Μυκηναίων («φεύγοντες δoυλoσύvηv πρoς Μηκηvαίωv»). Αν έτσι έχει το πράγμα, τότε η παράδοση πoυ μιλάει για επιστρoφή των Ηρακλειδών γίνεται πιο κατανοητή: Για να επιστρέψει κανείς κάπου πρέπει προηγουμένως να έχει φύγει. Αλλωστε, έχει γίνει αποδεκτό ότι η λεγόμενη «Πρωτο–δωρική» είναι μία από τις διαλέκτους Μυκηvαϊκής Ελληvικής, η οποία έχει θεωρηθεί ως κοινωνικά κατώτερη, ότι μιλιόταν εκτός ανακτορικού περιβάλλοντος και γι’ αυτό δεν γραφόταν στις πινακίδες. Επίσης, σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές, οι Δωριείς επέστρεψαν «κατίovτες», κατερχόμενοι. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είχαν καταφύγει σε ψηλά μέρη, σε βουνά, όπου ένιωθαν μεγαλύτερη ασφάλεια και πρoστασία από τoυς κατατρεγμoύς και τις διώξεις.

Κτηνοτρόφοι

Οι ορεσίβιοι πληθυσμοί ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με την κτηνοτροφία και την υλοτομία, την εκμετάλλευση των δασών, και φαίνεται ότι οι Δωριείς δεν αποτέλεσαν εξαίρεση. Γι’ αυτό και η παράδοση τους σκιαγραφεί ως συντηρητικούς και άξεστους. Οταν δε οι λόγοι, για τους οποίους είχαν αυτοεξοριστεί εξέλιπαν, μετά δηλαδή την κατάρρευση του μυκηναϊκού κόσμου, επέστρεψαν ως Ηρακλείδες «κατίοντες». Κάτειμι σημαίvει «κατέρχομαι από τα ψηλά μέρη στα χαμηλά» αλλά και «επιστρέφω από εξορία», σημασίες που ταιριάζουν στηv περίπτωση των Δωριέων, oι oποίοι επέστρεψαν από την εξορία τoυς «κατελθόντες». Η ερμηvεία πoυ δίνουν oι σύγχρονοι ιστορικοί στο «κατίοντες» ως «κατερχόμενoι από Βορρά» φαίνεται να προέκυψε από τη νεότερη χαρτογραφική σύμβαση, που θέλει την ανάρτηση του χάρτη με τον γεωγραφικό Βορρά προς τα πάνω. Με άλλα λόγια, αν δεν υπήρχε αυτή η σύμβαση, και αν είχαμε μάθει vα κρεμούμε τον χάρτη με τον Νότο στο επάνω μέρος, το «κατίοντες» θα σήμαινε, σύμφωνα με την ερμηνεία των ιστορικών, «κατερχόμενοι από Νότου». Και, κατά συνέπεια, οι Δωριείς θα είχαν κατέλθει από την… Κρήτη!

«Κατίοντες»

Η κάθοδος τωv δωρικών φύλων από τα ορεινά σε πεδιvά μέρη και αvεξάρτητα από μαγvητικoύς προσαvατολισμoύς συμφωνεί με την εγκατάστασή τους σε περιοχές της Πελοποννήσου που απέχουν πολύ όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και από το σημείο της υποτιθέμενης κοινής αφετηρίας των Δωριέων. Περιοχές, όπως η κεντρική Μεσσηνία, η κεντρική Λακωνία, η πεδιάδα τoυ Αργoυς, η περιοχή τoυ Iσθμού, πέρα από τα παραπάνω γνωρίσματα, αποτελούσαν και τηv καρδιά τoυ μυκηvαϊκoύ κόσμoυ, πράγμα που σημαίνει ότι οι Δωριείς «κατίοντες» επέστρεψαν στα μέρη τα οποία είχαν εγκαταλείψει μερικές γενιές παλιότερα.

Η κατάληξη σε –εύς, ήδη από τα μυκηναϊκά χρόνια σημαίνει ασχολία, επάγγελμα (π.χ. χαλκεύς), ενώ η ρίζα δωρ– συγγενεύοντας με τη λέξη δόρυ/δoύρυ, τόσο στις πινακίδες όσο και στον Ομηρo σημαίνει ξύλο (πρβλ. «δούρειος ίππος»). Η δε εvαλλαγή τoυ ο με oυ ή με ω, ανάλογα με τη διάλεκτο, δεν είναι ασυνήθης (π.χ. αττ. κόρος, ιωv. κoύρος, δωρ. κώρος, βoυλή – βωλά, βους – βως, δούλος – δώλος κ.ά.). Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνεται και από την ύπαρξη σύνθετων ονομάτων, όπως Δωρικλής και Δωρίμαχoς.

Ξυλοκόποι

Μετά τα παραπάνω, ως δηλωτικό ασχολίας το δωριεύς σημαίνει ξυλοκόπoς. Οι ξυλοκόποι, ζώντας στα βουνά και αποκομμένοι από τov πολιτισμό, ομιλούv διάλεκτο λιγότερο εξελιγμένη, αρχαϊκή. Με τον καιρό ίσως η σημασία του Δωριεύς διευρύvθηκε υπονοώντας τον άξεστo χωρικό, όπως η λέξη βλάχoς στη σημερινή καθομιλουμένη από εθνικό κατέληξε να σημαίνει το χωρίς τρόπους άτομο. Αυτοί λοιπόν οι άξεστοι ξυλοκόποι, με την κατάρρευση τoυ μυκηναϊκoύ ανακτορικoύ συστήματoς, βρήκαν την ευκαιρία να επιστρέψουν. Με την ερμηνεία τωv Δωριέων ως ξυλοκόπων φαίνεται να συμφωνεί και ο μύθος τoυ τελευταίoυ βασιλιά της Αθήνας, τoυ Κόδρου, ο οποίος για να σώσει την πόλη του από τους εισβολείς Δωριείς, διείσδυσε λάθρα στo στρατόπεδό τους μεταμφιεσμένος σε ξυλοκόπο, δηλαδή σε έναν από αυτούς, σε δωριέα.

* Ο κ. Χρ. Γ. Ντούμας είναι ομότιμος καθηγητής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Αλήτες προδότες Πίστης και Πατρίδας βεβήλωσαν την Μητρόπολη Αθηνών και χτύπησαν τον ιερέα.

Στη διάρκεια προγραμματισμένης πορείας αναρχοκουκουλοφόρων σήμερα το απόγευμα στην Αθήνα και η οποία είχε σημείο εκκίνησης το Μοναστηράκι, ομάδα γνωστών αγνώστων επιτέθηκε με μανία στην Μητρόπολη Αθηνών και κατέστρεψε τα Εθνικά μας σύμβολα, τον Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο της Μητρόπολης, ενώ ανέγραψε υβριστικά συνθήματα κατά της Πατρίδας και της Πίστης επάνω στον Ναό και τους γύρω χώρους. Ταυτόχρονα άλλη ομάδα επιτέθηκε στον Ιερέα της Μητρόπολης, τον οποίον πέταξαν στην πλατεία, έβρισαν χυδαία και χτύπησαν χωρίς κανέναν δισταγμό. Κι όλα αυτά σήμερα παραμονή Χριστουγέννων, με την πορεία να κατευθυνεται προς την κατάληψη του Πολυτεχνείου, αυτού που υποτίθεται ότι θα εγκατέλειπαν εχθές κατόπιν συμφωνίας με τις πρυτανικές αρχές για να μην κάνει «ντού» η Αστυνομία, αλλά ουδέποτε έπραξαν. Οι ανίκανοι πολιτικοί κουραμπιέδες του Υπουργείου και ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο που ανέχεται αλλά και καλλιεργεί τέτοιου είδους καταστάσεις και ενέργειες είναι ο πραγματικός ηθικός αυτουργός και αυτής της επίθεσης.

από makelio.blogspot.com

Σχόλιο
Πρέπει να παρει θέση ο Αρχιεπίσκοπος. Δεν πρέπει να χαϊδέψει τα αυτιά των "παιδιών".
Πρέπει να παρουμε την κατασταση στα χέρια μας;
Τι περιμενει ο Πρωθυπουργός;
Τα ελληνόφωνα σκυλιά που ειναι χειρότερα απο καθε εξωτερικό εχθρό, πρέπει να εξαλειφθούν.
Το ξέρω οτι δεν ακούγεται καθόλου χριστιανικό, αλλά έλεος πια.
Και ο Χριστός μας ειπε οχι μια αλλα 77 φορές να συγχωρούμε τον συνανθρωπό μας και να μην δειχνουμε σκληροκαρδία, ομως αυτο προϋποθέτει τον να ζητήσει ο άλλος συγνώμη και να μετανοήσει. Αν εσεις βλεπετε κανεναν μετανοημένο πείτε το και σε μένα.
Αντίθετα σαν χριστιανοί εχουμε την υποχρέωση να υπερασπιστούμε τον συνάνθρωπό μας που πλήττεται και στην περίπτωση αυτή είναι ο κακόμοιρος ιερέας - θύμα των αιμοβόρων αναρχοκουκουλοφόρων που κατέλειξε στο νοσοκομείο.

Πληροφορίες απο τα blogs αναφέρουν οτι η αστυνομία φυλαγε τα σουβλατζιδικα!!!!!!!!

Επιτέλους ας γυρίσουμε στα Ορθόδοξα Χριστιανικά μας Χριστούγεννα

Το παρακάτω κείμενο το βρήκα τυχαία στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης Σάμου καί Ικαρίας, είναι πραγματικά τόσο τραγικά επίκαιρο στίς μέρες μας ...

Το σκηνικό της γιορτής έτοιμο. Φέτος, λίγο νωρίτερα από πέρυσι. Κλέβουμε κάθε χρόνο λίγες μέρες παραπάνω. Οι μέρες των γιορτών είναι λίγες τελικά. Πού να προλάβεις να διασκεδάσεις, κούραση και πλήξη μιας ολόκληρης χρονιάς σε 15 μόνο μέρες...
Πρόσχημα είναι τα Χριστούγεννα. Ο Χριστός γίνεται άλλοθι. Χριστούγεννα σε καιρούς παγκοσμιοποίησης. Τί γυρεύει, αλήθεια, ο Χριστός στην πλατεία του Πεκίνου, στην αίθουσα υποδοχής του Λευκού Οίκου; Ισοπεδωτικά μονότροπα και ανιαρά γιορτάζει τα Χριστούγεννα όλος ο πλανήτης. Το παγκόσμιο αναψυκτικό, ο μέγας χορηγός της παγκόσμιας γιορτής.

Πρωτεύουσες του κόσμου, πόλεις και χωριά ανταγωνίζονται τούτες τις μέρες σ΄ ένα εορταστικό παραλήρημα, στο ξόδεμα της ελπίδας. Ακόρεστα τα ένστικτα του ανθρώπου, απίστευτα εφευρετική η αγορά. Καταιγισμός διαφημίσεων και προσφορών. Δελεάζουν τις πιο απίθανες επιθυμίες. Home cinema, dvd player, ψηφιακή videocamera και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Το γιορτινό τραπέζι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Πρώτο θέμα επικαιρότητας η τιμή πώλησης της γαλοπούλας. Δόλωμα ο 13ος μισθός. Απαραίτητο συμπλήρωμα το τραπεζικό «εορτοδάνειο». Πολιτικές αντιπαραθέσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα για τα αγαθά ευρείας κατανάλωσης με μπόλικη δόση υποκρισίας. Θα μας πείσουν στο τέλος, ότι το πρόβλημα των απόκληρων της ζωής είναι η αύξηση της τιμής των κουραμπιέδων,... όχι ο ευτελισμός της αξιοπρέπειας του ανθρώπου μπροστά στην πρωτοκαθεδρία των κερδών.

Μέσα σ΄ όλα περισσεύει και η φιλανθρωπία. Φροντίζουν οι καναλάρχες γι΄ αυτό. Εικόνες κοινωνικής δυστυχίας κατακλύζουν τους τηλεοπτικούς μας δέκτες και ερεθίζουν τα φιλάνθρωπα αισθήματα. Υποκριτικά και ανέξοδα: ο ανέραστος σύζυγος, ο ανύπαρκτος πατέρας, ο εκμεταλλευτής εργοδότης ελεεί την ανέχεια του κόσμου στα βρώμικα χεράκια του παιδιού των φαναριών, στο δίσκο εράνου των κυριών του φιλοπτώχου, στον τηλεμαραθώνιο αγάπης που έγινε πια τηλεοπτικός θεσμός. Πλειοδοσία αισθημάτων και ... απόσβεση ενοχών !

Και μέσα στους στολισμένους και φωταγωγημένους δρόμους των πόλεων, στην κοσμοσυρροή των πολυκαταστημάτων, κυκλοφορεί ανατριχιαστικά η παγωνιά της απουσίας του Θεού. Περιοριζόμαστε έτσι «στη γέννηση του ηθικολόγου Ιησού, του ακίνδυνου Χριστού των κηρυγμάτων, των στερεότυπων ευχών, του ρομαντικού Ναζωραίου των παραισθήσεων» (Γιανναράς).

Αυτοκτονίες και εγκλήματα πάθους τέτοιες μέρες έρχονται στο προσκήνιο με τρόπο τραγικό και παράταιρο, απειλώντας την ειδυλλιακή ευτυχία της γιορτής. Με στατιστικές και μελέτες πασχίζουν κοινωνιολόγοι και ψυχολόγοι να εξηγήσουν την έκρηξη του παραλογισμού και της ανομίας, να λύσουν το αίνιγμα της αντίφασης που κρύβεται στη συνωμοσία της χαράς.

Κι όταν οι γιορτές τελειώσουν... Το χριστουγεννιάτικο δένδρο με τα στολίδια στο κουτί για του χρόνου, τα επιπλέον κιλά άγχος δυσβάσταχτο για την αισθητική του σώματος που αφέθηκε, «οι μέρες των γιορτών που πέρασαν τόσο γρήγορα» και οι δόσεις του δανείου που μόλις άρχισαν να τρέχουν. Κουρασμένα Χριστούγεννα... Zωή εκπτώσεων που γίνεται επιβίωση. Βαριά και πηχτή η νύχτα των συνειδήσεων. Περισσότερο έντονη η μελαγχολία των μεθεόρτιων στιγμών.

Στον αντίποδα του αγοραίου κοσμοπολιτισμού των Χριστουγέννων ο μυστικός κόσμος της παράδοσης που γέννησε το ήθος αυτού εδώ του τόπου, μπολιασμένος με την πίστη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Στη γλώσσα και τη ζωή της Εκκλησίας τα Χριστούγεννα σημαίνουν Σάρκωση. Σάρκωση θα πει πως ο απερινόητος, απρόσιτος και άκτιστος Θεός ταπεινώνεται και γίνεται ένα με τη φθαρτή και θνητή φύση μας. Πραγματικά, όχι φανταστικά. Γίνεται πλήρης, όμοιος με μας άνθρωπος, αποκτά σάρκα και οστά. Αδειάζει η θεότητα μέσα στο κορμί της ανθρωπότητας από αγάπη και μόνον.

Σκάνδαλο για τη λογική, τρέλα ακατανόητη. «Μυστήριον ξένον ορώ και παρόδοξον» ψάλλει ο υμνωδός της Εκκλησίας και έχει βαθιά επίγνωση του μυστηρίου που συντελείται, της παραδοξότητας δίχως προηγούμενο. Μόνο με πίστη, δηλαδή εμπιστοσύνη, χωρίς όρους και όρια βιώνεις τέτοια αποκάλυψη. Ρίσκο, τελικά, η πίστη στο Θεό - όπως και στον έρωτα - δεν έχει ασφαλίσεις, κατοχυρώσεις, αποδείξεις. Διακινδυνεύεις, χάνεις ή κερδίζεις τα πάντα. «Κι΄ όποιος δεν απελπίστηκε απ΄ όλα δεν τρέχει κοντά στον Θεό» (Κόντογλου).

Με τόλμη που εκπλήσσει ακόμη και σήμερα, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σχολιάζει το γεγονός της Σάρκωσης του Θεού: «Πόρνη επιθυμούσε ο Θεός; - αναρωτιέται - ναι πόρνη, τη δική μας (ανθρώπινη) φύση - εξηγεί... Ήταν τρανός κι΄ αυτή ταπεινή, τρανός στη φύση... αχώρητος στο νου, άπιαστος από τη σκέψη. Πώς να το πω; Πώς να το παραστήσω; Το μεγαλείο του απέραντο, πού να πιαστεί η σοφία του με αριθμούς. Κι αυτός ο μέγας και τρανός επεθύμησε πόρνη (την ανθρώπινή μας φύση). Και τι κάνει; Δεν της στέλνει κάποιον απ΄ τους δούλους του, δεν στέλνει άγγελο στην πόρνη αλλά καταφθάνει αυτός ο ίδιος, ο ερωτευμένος. Επειδή δεν μπορούσε ν΄ ανέβει εκείνη στα ψηλά, κατέβηκε ο ίδιος στα χαμηλά. Έρχεται στην καλύβα της. Τη βλέπει μεθυσμένη, καταπληγωμένη και εξαγριωμένη. Και με ποιο τρόπο έρχεται; Όχι μ΄ ολοφάνερη τη θεότητά του, αλλά γίνεται εντελώς ίδιος μαζί της...»

Αυτό είναι το μεγαλείο της Σάρκωσης! Και μια τέτοια θεολογία και φιλοσοφία ζωής που πιστεύει σ΄ αυτήν, είναι που γέννησε τον πολιτισμό που ξέρει γιατί γιορτάζει τα Χριστούγεννα. Πολιτισμό γιορτής με επίγνωση, δίχως φαντασιώσεις, ηθικισμούς και λυρικές εξάρσεις. Πολιτισμό που σαρκώθηκε και αποτυπώθηκε διαχρονικά,
- στην υμνολογία των αγίων ημερών με την ιλιγγιώδη ποίηση και το κατανυκτικό μέλος των τροπαρίων
- στην ορθόδοξη εικόνα της Γέννησης με το βρέφος Ιησού τυλιγμένο νεκρικά σάβανα μέσα σε λάρνακα, να θυμίζει το Σταυρό, την Ταφή και την Ανάστασή του
- στην ταπεινή λογοτεχνία ενός Παπαδιαμάντη κι ενός Κόντογλου που κράτησαν την πίστη των ανθρώπων στο σωστό της το ύψος
- στο λαϊκό πολιτισμό που τραγουδά τη Σάρκωση, στα κάλαντα, με το στόμα των παιδιών πως «Άναρχος Θεός καταβέβηκεν και εν τη Παρθένω κατώκησεν...»
- και που ξέρει να στρώνει τραπέζι γιορτινό απλό και λιτό αλλά αρχοντικό και φιλόξενο έτσι που να δοξάζεται η ύλη και τα υλικά αγαθά δίχως να γινόμαστε δούλοι τους.

Τούτη την παράδοση που δίνει μέτρο ζωής υποτιμούμε σήμερα εμείς από παχυλή άγνοια, την πουλάμε στα ανταλλακτήρια της ιστορίας, την κάνουμε μουσείο για τους ξένους. Ανυποψίαστοι, γονατισμένοι και γυμνοί απομείναμε έτσι να γιορτάζουμε Χριστούγεννα...
- στολίζοντας κακόγουστα τα σπίτια, τους δρόμους και τις πόλεις μας
τραγουδώντας ανάλαφρα στιχάκια κι΄ αυτά από μετάφραση
χαζεύοντας με συγκίνηση εικόνες θρησκευτικής ζωγραφικής που παριστάνουν καλοθρεμμένο μωρό με ροδοκόκκινα μάγουλα που βαφτίσαμε Χριστό
- ξενυχτώντας σε ρεβεγιόν μαζικής και απρόσωπης διασκέδασης για να καταλήξουμε σε κάποια εκκλησιά εκτελώντας αγχωμένα το ετήσιο θρησκευτικό μας καθήκον «για το καλό του χρόνου».

Τι κρίμα, αλήθεια, βαφτισμένος ορθόδοξος, να ζεις στην Ελλάδα και να γιορτάζεις σαν δυτικοευρωπαίος...
Όπως και να χει... Καλά Χριστούγεννα!

Ο συντάκτης του κειμένου δεν αναφέρεται,- "Oμιλία από το 10ο Ενιαίο Λύκειο Πατρών" .

Χριστούγεννα στο μέτωπο. Μια απίστευτη αληθινή ιστορία.

Μια μοναδική στην παγκόσμια ιστορία αυθόρμητη συμφιλίωση μεταξύ αντιμαχόμενων στρατιωτικών μονάδων καταγράφηκε τα Χριστούγεννα του 1914, τέσσερις μήνες μετά την έναρξη του Α Παγκοσμίου Πολέμου, στο φοβερό δυτικό μέτωπο. Χιλιάδες Γερμανοί, Βρετανοί και Γάλλοι στρατιώτες άφησαν τα όπλα, βγήκαν από τα χαρακώματα και προχώρησαν σε γιορταστική ανακωχή.
Ηταν μια παράτολμη, σχεδόν απίστευτη μαζική εκδήλωση, που αιφνιδίασε τις στρατιωτικές διοικήσεις των εμπολέμων. Ξεκίνησε αυθόρμητα από ένα σημείο των γαλλοελβετικών συνόρων και απλώθηκε σε ολόκληρη τη γραμμή του μετώπου, μέχρι τις ακτές της Φλάνδρας.Ενα εκατ. στρατιώτες έγραψαν Ιστορία με ανακωχή μιας μέρας
Ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος, γνωστός επίσης ως Μεγάλος Πόλεμος, διήρκεσε από τον Αύγουστο του 1914 μέχρι τις 11 Νοεμβρίου 1918. Αυτό το χρονικό διάστημα ήταν ικανό για να χαθούν 9 εκατομμύρια ζωές.
Ο χάρτης της Ευρώπης άλλαξε ριζικά και οδηγήθηκαν σε κατάρρευση τέσσερις αυτοκρατορίες: η Γερμανική, η Ρωσική, η Οθωμανική και η Αυστροουγγαρία.
Αντιμέτωπα βρέθηκαν τα στρατεύματα της Αντάντ (κυρίως Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία ως τις αρχές του 1918, Ηνωμένες Πολιτείες από το 1917) και των Κεντρικών Δυνάμεων (Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Οθωμανική Αυτοκρατορία και Βουλγαρία). Τη νίκη κατέκτησε η συμμαχία της Αντάντ στην οποία είχε προσχωρήσει και η Ελλάδα.
Ο Μεγάλος Πόλεμος ήταν ο σκληρότερος και φονικότερος απ όσους η ανθρωπότητα είχε ζήσει μέχρι τότε. Εκρυβε οδυνηρές εκπλήξεις ακόμα και γι αυτούς που ήταν ατσαλωμένοι στη φρίκη του πολέμου.
Για παράδειγμα, πριν από τη μάχη του Σομ στη βορειοδυτική Γαλλία οι αξιωματικοί βεβαίωναν τους μαχητές των αγγλικών μονάδων πως θα ήταν εξαιρετικά εύκολη η επιχείρηση. Η προέλαση θα έμοιαζε με περίπατο σε πάρκο και δεν θα χρειαζόταν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους.
Η μάχη ξεκίνησε την 1η Ιουλίου 1916. Μόνο την πρώτη μέρα της σύγκρουσης οι Βρετανοί, που πολεμούσαν υπό τις διαταγές του στρατηγού σερ Ντάγκλας Χέιγκ, είχαν 60.000 νεκρούς. Αφορμή για την έκρηξη του πολέμου αποτέλεσε η δολοφονία στο Σεράγεβο της Βοσνίας (τότε επαρχία της Αυστροουγγαρίας) του αρχιδούκα διαδόχου της Αυστρίας Φερδινάνδου και της συζύγου του Σοφίας.
Κύριο και αποφασιστικό θέατρο των συγκρούσεων αποτέλεσε το δυτικό μέτωπο. Εκεί τέθηκαν αντιμέτωπες οι δυνάμεις της Γερμανίας και της Αυστροουγγαρίας με αυτές της Γαλλίας, της Βρετανίας, του Βελγίου και, αργότερα, των ΗΠΑ.
Οι δύο πλευρές έλπιζαν αρχικά σε μια ταχεία προέλαση. Τελικά το δυτικό μέτωπο χαρακτηρίστηκε από τις μακρές σειρές των οχυρωμάτων και τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρών. Ο πόλεμος κινήσεων, που είχαν σχεδιάσει οι στρατηγοί κλεισμένοι στα ασφαλή γραφεία των επιτελείων τους, μετατράπηκε σε στατικό πόλεμο χαρακωμάτων.
ΕΝΑΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΑΝΑΨΕ ΤΟ «ΦΙΤΙΛΙ»

Βγήκαν από τα χαρακώματα, αντάλλαξαν ευχές και δώρα και έπαιξαν όλοι μαζί μπάλα
Το επεισόδιο των Χριστουγέννων του 1914 είναι γνωστό περισσότερο ως θρύλος. Ομως πρόκειται για μια πραγματική ιστορία.
Ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο οι στρατευμένοι της Γερμανίας, της Αυστροουγγαρίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας, που παραμέρισαν τις εντολές των στρατηγών. Βγήκαν από τα χαρακώματα, ευχήθηκαν «Καλά Χριστούγεννα», τραγούδησαν την «Αγια Νύχτα», έπαιξαν ποδόσφαιρο και αντάλλαξαν τα υποτυπώδη δώρα που θα μπορούσαν να έχουν επάνω τους, τσιγάρα, λίγο κρυμμένο κονιάκ και κουμπιά από τις χλαίνες τους.
Ηταν η πιο αυθόρμητη ανακωχή της παγκόσμιας ιστορίας.
Ολα ξεκίνησαν πρόχειρα. Κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιο ήταν το σημείο του μετώπου απ όπου έγινε η αρχή. Γεγονός αποτελεί ότι επεκτάθηκε ταχύτατα, σχεδόν αστραπιαία.
Φαίνεται ότι την πρωτοβουλία πήρε ένας Γερμανός στρατιώτης, που εκτός από τη μητρική του γλώσσα, μιλούσε και αγγλικά. Πρόκειται για τον οπλίτη Μέκελ, όπως αφηγείται σε διασωθείσες επιστολές του ο συστρατιώτης του Κουρτ Τσέμις. Γράφει σχετικά: «Ο στρατιώτης Μέκελ από τον λόχο μου, που για πολλά χρόνια είχε ζήσει στη Βρετανία, φώναξε μιλώντας αγγλικά απευθυνόμενος στο απέναντι εχθρικό χαράκωμα. Γρήγορα άρχισε μια έντονη συζήτηση».
Οι στρατιώτες βγήκαν από τα χαρακώματα. Εσφιξαν τα χέρια και αλληλοευχήθηκαν «Χαρούμενα Χριστούγεννα». Ο καθένας μιλούσε στη γλώσσα του. Ομως εκείνη η ιδιόρρυθμη Βαβέλ δεν χώριζε τους λαούς. Τους ένωνε.
Ηταν παραμονή Χριστουγέννων. Αυτοί οι πρώτοι, η μαγιά της μεγάλης πρωτοβουλίας, συμφώνησαν την επομένη, που ήταν η μεγάλη μέρα της χριστιανοσύνης, να μη χρησιμοποιήσει κανείς το όπλο του. Να μην υπάρξει πυροβολισμός την ώρα που στο σπήλαιο της Βηθλεέμ αντηχεί το «Επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία».
Ο Κουρτ Τσέμις συνεχίζει την αφήγησή του: «Στο χαράκωμά μας είχαμε τοποθετήσει ήδη γιορταστικά δεντράκια και κεριά. Μετά την πετυχημένη συνάντησή μας με τους Αγγλους, βάλαμε ακόμα περισσότερα στολίδια. Οι Αγγλοι έδειχναν τη χαρά τους για τα φωταγωγημένα χαρακώματά μας. Φώναζαν, σφύριζαν και χειροκροτούσαν. Εγώ, όπως και οι περισσότεροι, όλη τη νύχτα την πέρασα ξάγρυπνος. Μπορεί να έκανε κρύο, αλλά ήταν υπέροχα».
Ο Τσέμις επέζησε του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Εχασε τη ζωή του περί τα τέλη του Β Παγκοσμίου Πολέμου, αιχμάλωτος των συμμάχων.
Ηταν μια μικρή ειρήνη, καθώς ο Μεγάλος Πόλεμος μαίνονταν. Ορισμένοι από εκείνους που έχουν ασχοληθεί με το περιστατικό, υποστηρίζουν ότι η επικοινωνία μεταξύ των εμπολέμων διευκολύνθηκε επειδή πολλοί Γερμανοί είχαν εργαστεί προπολεμικά στη Βρετανία, σε πόλεις όπως το Λονδίνο, το Μπράιτον, το Μπλάκπουλ. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που οι οικογένειές τους βρίσκονταν ακόμα στο νησί.
Ανήμερα τα Χριστούγεννα οι Γερμανοί βγήκαν πρώτοι από τα χαρακώματα κι άρχισαν να κατευθύνονται προς το μέρος των Αγγλων, που τους αντέγραψαν αυθόρμητα. Χαιρετήθηκαν και άρχισαν να παίζουν ποδόσφαιρο. Μη φαντάζεστε τίποτε οργανωμένο. Μια αυτοσχέδια πάνινη μπάλα βρέθηκε και περίπου 50 άτομα άρχισαν να αλλάζουν πάσες ή μάλλον να κλωτσούν.
Το ποδόσφαιρο ήταν αναπόσπαστο τμήμα της χριστουγεννιάτικης γιορτής. Τη θέση της μπάλας είχαν πάρει αλλού ένα τενεκεδάκι, αλλού ένας κάλυκας, αλλού κάλτσες δεμένες στρογγυλά.
Γίνεται λόγος και για έναν Βρετανό στρατιώτη, που αξιοποίησε εμπορικά την κατάσταση, όντας επιχειρηματικό πνεύμα.
Ως πολίτης ασκούσε το επάγγελμα του κουρέα. Ετσι, βλέποντας γύρω του τόσα ακούρευτα κεφάλια έστησε στην «ουδέτερη ζώνη» ένα μικρό κομμωτήριο εκ των ενόντων. Αδιαφορούσε για την εθνικότητα του πελάτη του. Απλώς χρέωνε δύο τσιγάρα το κάθε κούρεμα.
Παραφωνία σ’ όλο αυτό το τρελό πανηγύρι αποτέλεσαν ένας Βρετανός ταγματάρχης και ένας Αυστριακός δεκανέας.
Ο Βρετανός ταγματάρχης παρατηρούσε τους στρατιώτες λέγοντας ότι «τον Γερμανό δεν πρέπει να τον κάνεις φίλο, αλλά να τον σκοτώνεις». Διέταζε μάταια τους πάντες να επιστρέψουν στις θέσεις μάχης. Το όνομά του δεν έγινε γνωστό.
Ο Αυστριακός δεκανέας τόνιζε πως «τέτοιες συνεννοήσεις θα έπρεπε να απαγορεύονται αυστηρά». Μερικά χρόνια αργότερα ο δεκανέας αυτός θα αποκτούσε τεράστια φήμη. Το όνομά του ήταν Αδόλφος Χίτλερ.
Η ανακωχή των Χριστουγέννων του 1914 απλώθηκε σε όλο το μήκος των 800 χιλιομέτρων του δυτικού μετώπου. Υπολογίζεται ότι αγκάλιασε κάπου ένα εκατομμύριο φαντάρους.

«ΗΤΑΝ ΤΑ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ»

Ενας στρατιώτης από το Λίβερπουλ, ο Φράνσις Τόλιβερ, επιζήσας κι αυτός του πολέμου, μίλησε αργότερα για τα ομορφότερα Χριστούγεννα της ζωής του.
Η μαρτυρία του ήρθε να προστεθεί στις άλλες φίλων και εχθρών.
Καθώς ήταν ξαπλωμένος στη βραχώδη και παγωμένη γη άκουσε από την αντικριστή γραμμή κάποια φωνή να τραγουδά.
Ολοι οι στρατιώτες τέντωσαν αυτί για να ακούσουν. Για λίγο έπεσε σιωπή. Την παύση διέκοψε η φωνή ενός στρατευμένου από το Κεντ της Αγγλίας: «Ο Θεός να σας έχει καλά, κύριοι», ευχήθηκε στους απέναντι.
Το επόμενο τραγούδι, που ζέστανε την παγωμένη ατμόσφαιρα, ήταν αυτό που οι Γερμανοί ονομάζουν Stille Nacht, οι Εγγλέζοι Silent Night και οι Ελληνες Αγια Νύχτα.
Τα πολεμικά τείχη είχαν πέσει για λίγες ώρες. Οι μάχες θα συνεχίζονταν σε λίγο το ίδιο αδυσώπητες και πολυαίμακτες.
Πολλοί από εκείνους που τραγούδησαν, δεν έμελλε να γυρίσουν στα σπίτια τους. Τη γέννηση του Θείου Βρέφους δεν έμελλε να γιορτάσουν επιστρέφοντας στην ειρηνική δημιουργική ζωή. Ο καταστροφικός πόλεμος τους αφάνισε.

πηγή strategy-geopolitics.blogspot.com

Πεδίο βολής μεταξύ Άνδρου και Μυκόνου γιά τους Τούρκους!

15/12/2008
Το δημοσιέυω με παράκληση του αναγνώστη μας Νίκου Τ.

Η κυβέρνηση υπέκυψε τελικώς στο μόνιμο τουρκικό αίτημα να καταργηθούν στο Αιγαίο τα ελληνικά μόνιμα πεδία βολής, που καλύπτουν διεθνή και εθνικό εναέριο χώρο και έτσι «δεν έχει αντίρρηση», όπως αναφέρεται σε επίσημο έγγραφο, να παραχωρήσει μέρος του μόνιμου πεδίου βολής Άνδρου στην Τουρκία για αεροναυτική άσκηση χωρίς πυρά, όλο τον μήνα Ιανουάριο 2009. Τμήμα της περιοχής της τουρκικής άσκησης στην περιοχή της Άνδρου βρίσκεται μέσα στον εθνικό εναέριο χώρο, δεδομένου ότι απέχει μόλις 6 ν.μ. από τη νήσο Καλόγεροι βόρεια της Άνδρου και 6 ν.μ. από ...τη Μύκονο.

Τα υπουργεία Εξωτερικών και Αμύνης συναποφάσισαν στις αρχές του μήνα (4.12.2008) ότι «δεν έχουν αντίρρηση» να επιτρέψουν στην Τουρκία να διενεργήσει αεροναυτική άσκηση χωρίς πυρά σε 6 συνολικά περιοχές στο Αιγαίο (οι τέσσερις από αυτές απεικονίζονται στον χάρτη και οι υπόλοιπες δύο βρίσκονται νοτίως της Ρόδου). Η περιοχή της τουρκικής άσκησης Νο3 περιλαμβάνει μεγάλο μέρος της περιοχής του ελληνικού μόνιμου πεδίου βολής της Άνδρου και μάλιστα μέσα στον εθνικό εναέριο χώρο των 10 ν.μ. (6 ν.μ. απόσταση από τη Μύκονο και τους Καλόγερους και μόλις 34 ν.μ. από το αεροδρόμιο Βενιζέλος!).

Το τουρκικό αίτημα για την κατάργηση των ελληνικών μόνιμων πεδίων βολής που καλύπτουν διεθνή και εθνικό εναέριο χρονολογείται από το 2000, με το αιτιολογικό ότι αυτά τα πεδία βολής είναι παράνομα, σύμφωνα με τις διατάξεις του Διεθνούς Οργανισμού Αεροναυτιλίας ICAO, που καθορίζει ότι χρειάζεται περιοχική συμφωνία για πεδία βολής πάνω από την ανοιχτή θάλασσα.

Η τότε ελληνική κυβέρνηση είχε αντιτείνει ότι θα πρέπει να υπάρξει αμοιβαία κατάργηση τέτοιων πεδίων βολής στο Αιγαίο και συγκεκριμένα του τουρκικού πεδίου βολής στην έξοδο των Στενών των Δαρδανελλίων. Η τουρκική κυβέρνηση είχε τότε υπαναχωρήσει από το αίτημά της, το οποίο επανέφερε προσφάτως χωρίς να συναντήσει παρόμοια αντίδραση από την ελληνική πλευρά.

Η τουρκική αεροναυτική άσκηση, που θα διεξαχθεί όλο τον Ιανουάριο στο κεντρικό και νότιο Αιγαίο, εντάσσεται προφανέστατα σε γενικότερο τουρκικό σχέδιο «κατάληψης» ολόκληρου του Αιγαίου με την πρόφαση των εκπαιδευτικών ασκήσεων, με τακτική ανανέωσή τους καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Κατ' αυτόν τον τρόπο το Αιγαίο είναι σε μόνιμη βάση «δεσμευμένο» ακόμα και κατά την περίοδο ισχύος του Μνημονίου Παπούλια - Γιλμάζ τη θερινή περίοδο, καθώς δεν περιλαμβάνονται σ' αυτό οι εκπαιδευτικές ασκήσεις!

Η αρχή έχει γίνει από πολλού χρόνου στην περιοχή της Λήμνου, όπου η Τουρκία «με το έτσι θέλω» εκδίδει συνεχώς αγγελίες για ασκήσεις με πυρά, προσπαθώντας να νομιμοποιήσει παράνομο τουρκικό πεδίο βολής, μέσα στο FIR Αθηνών, που επικαλύπτει και εθνικό εναέριο χώρο.

Η περιοχή Νο3 της νέας τουρκικής άσκησης, στην περιοχή της Άνδρου, με την πλήρη συναίνεση μάλιστα της ελληνικής κυβέρνησης, έχει ιδιαίτερη σημασία για την Τουρκία. Όπως είναι γνωστό, η νήσος Καλόγεροι, βορείως της Άνδρου, αποτελεί για την Τουρκία «την αφετηρία» για τον καθορισμό του μισού Αιγαίου από τον 25ο μεσημβρινό και ανατολικά ως περιοχή αποκλειστικού ελέγχου της Άγκυρας, με βάση τον σχετικό τουρκικό νόμο του Δεκεμβρίου 2001.

Έτσι, με βάση την τουρκική λογική και πρακτική, η συγκεκριμένη περιοχή Νο3 της νέας άσκησης σχεδιάστηκε κατά τρόπο ώστε να απαγορεύσει στην Ελλάδα (σ.σ. με τη συναίνεσή της) την εξακολούθηση λειτουργίας του μόνιμου πεδίου βολής Ανδρου, διότι μέρος της περιοχής του εμπίπτει στον αναφερθέντα τουρκικό νόμο και επομένως δεν μπορεί να συν-ελέγχεται από την Ελλάδα. Η πράξη αυτή κατά πάσα πιθανότητα αποτελεί «προπομπό» για την εξουδετέρωση και άλλων ελληνικών πεδίων βολής, περιοχών εκπαίδευσης και περιοχών ασκήσεων, οι οποίες «εμπεριέχονται» στην περιοχή «εφαρμογής» του τουρκικού νόμου του 2001.

Στην ουσία, η Τουρκία με το «κόλπο» των εκπαιδευτικών ασκήσεων δεσμεύει το Αιγαίο καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου με τις ασκήσεις της (π.χ. Φερτίνα, Ασίκ Ντενίζ, Σενίκ Ντενς και ΤΑΣΜΟ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χώρος και χρόνος για αντίστοιχες ελληνικές εκπαιδευτικές ασκήσεις, που έτσι και αλλιώς περιορίζονται σε μία και αυτή εικονική (Τρίαινα).

Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ

πηγή kykladesnews.gr

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ;

Χριστούγεννα 1940 - Χριστούγεννα 2008

Τα Χριστούγεννα του 1940 ολόκληρος ο παγκόσμιος τύπος εξυμνούσε την τιμημένη μας Πατρίδα. Η Ελλάς ενωμένη προκαλούσε το δέος της υφηλίου.
Η Ελλάδα του 2008,έγινε παγκόσμιο αντικείμενο δυσμενών σχολίων και αναφορών. Η Τιμημένη μας Σημαία λαμπρυνόμενη και αγέρωχη τότε, σήμερα καιόμενη από χέρι Ελλαδικό ποδοπατείται. Ας θυμηθούμε τους ΄Ελληνες που έδωσαν το αίμα τους για την ίδια Σημαία, που εμείς ποδοπατούμε μέσα από τις συγκλονιστικές τους μαρτυρίες. Μαρτυρίες που γράφηκαν με αίμα και όχι με κόκκινη μπογιά...

"... Αλησµόνητη θά µας µείνη σ' όλη ίσως τήν ζωή, η ψυχική µας ανάταση κατά τά Χριστούγεννα. Καθισµένοι σκυφτοί µέσα σ' έναν αχυρώνα σκοτεινό, ενώ έξω τό σκοτάδι µέ τήν χιονοθύελλα αγριεύουν περισσότερο τήν νύχτα - µία σκέψη κυριαρχεί στίς χριστουγεννιάτικες αναµνήσεις µας. «Άχ! νάχαµε ένα Ευαγγέλιο, µία Συνέκδηµο σήµερα». Ξάφνου ένας συνάδελφος µπαίνει µέ µία «Νεολαία» στά χέρια, πού στό εξώφυλλό της έχει τήν εικόνα τής Θεοµήτορος. Γιά πότε δηµιουργήθηκε τό εικόνισµα τού αχυρώνα µας σέ µία γωνιά του! Μπροστά στήν εικόνα, ένα καντήλι - από άδειο κουτί κονσέρβας, µέ λίγο λάδι καί µέ φιτίλι από βαµβάκι ατοµικού επιδέσµου - σκορπά τό απλό φώς του στόν σκοτεινό αχυρώνα µας καί ηµερεύει τό περιβάλλον του. Γαλήνεψε καί η ψυχή µας καί µία βαθειά ικανοποίησις ζωγραφίσθηκε στό πρόσωπό µας πού είναι πάντα στραµµένο πρός τό εικόνισµα γιά τήν επιτυχία µας – η ψυχή βρήκε στήν κατάλληλη στιγµή εκείνα πού ποθούσε - τήν θρησκευτική ανάταση - από τό σύµβολο.
Μέ µιάς, άρχισαν τά χείλη µας νά ψάλλουν τούς γνωστούς µας θρησκευτικούς ύµνους γύρω στήν Γέννηση τού Σωτήρος καί µείναµε σύµφωνοι όλοι νά σηκωθούµε νά τούς ξαναψάλλουµε κατά τάς 3 µετά τά µεσάνυχτα.
«Αί! παιδιά, ώρα είναι!», ακούσθηκε µέσα στόν ύπνο µας µία φωνή, πού µάς έκανε νά πεταχθούµε αµέσως επάνω. Ρίχνοµε στήν πλάτη τήν χλαίνη καί αµέσως µπροστά στό εικόνισµα - τό ωραιότερο τού κόσµου - κάτω από τό φώς τού καντηλιού αφήνοµε τίς ψυχές µας νά ψάλλουν τήν Γέννηση τού Χριστού.
Ουδέποτε στήν ζωή µας νοιώσαµε τέτοια θρησκευτική κατάνυξι, όση 'κείνη τήν βραδυά µέσα στόν αχυρώνα, τέτοια ψυχική αγαλλίασι - Τό «Δόξα εν υψίστοις ... », τό «επεσκέψατο ηµάς ... », έβγαιναν από ψυχές, πού διψούσαν από τέτοιες στιγµές ιερές.
Μέ µία χειραψία καί µέ µία ευχή στά χείλη «καί τού χρόνου µέ τήν νίκη, παιδιά, στά σπίτια µας», τελειώσαµε τήν προσευχή µας.
Βωβοί µέσα στήν κουβέρτα ενώ κυλούσε από τά µάτια ένα δάκρυ αναµνήσεων, ορκιζόµαστε ακόµη µία φορά νά θυσιασθούµε γιά τήν πίστι τού Χριστού καί γιά τήν τιµή τής Πατρίδος µας. «Τί ωραία πού ήταν η χθεσινή βραδυά. Αξέχαστη θά µάς µείνη», ήταν τά πρωινά λόγια, πού ανταλλάξαµε. Αλήθεια, αξέχαστα θά µείνουν τά Χριστούγεννα τού 1940. "
Υπ/κός Τσέλεκας Κων/τίνος Τ.Τ. 724

πηγή strategy-geopolitics.blogspot.com

Αδέρφια Ελληνες, δεν μπορεί να αλλάξαμε τοσο πολύ προς το χειρότερο.
Οι παπουδες μας που έζησαν αυτά ειναι ακόμα αναμεσά μας. Ας τους ακούσουμε.
Αρκετά ακούσαμε πολιτικούς, δημοσιογράφους, δικηγόρους και αλλους ξεφτίλες που θελουν να μας καθοδηγούν στο χαος με ψεματα, υποκρισία και ανθελληνισμό.
Δεν θα μας εξοντώσουν αυτοί οι αθεοι γραικύλοι. Το ξυπνημα έρχεται και θα ειναι δυνατό και συγκεκριμένο, κι οχι το βίαιο και ουσιαστικά αναίτιο των καθοδηγούμενων κουκουλοφόρων, ουτε το ατονο και υπονομευτικό του ανθελληνικού πλουτοκρατικού κρατους.
Καλά Χριστούγεννα αδέρφια μου Ελληνες.

Αγαπημένο τραγούδι του Chris de Burgh απο τα εφηβικά μας χρόνια.

Θέλω Χριστούγεννα με χιόνια.................

Αλλάζει από σήμερα το σκηνικό του καιρού. H σημαντική πτώση της θερμοκρασίας και χιονοπτώσεις ακόμη και στην Κρήτη θα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του για τις επόμενες ημέρες.

Σύμφωνα με τη Μετεωρολογική Υπηρεσία χιόνια ενδέχεται να πέσουν το βράδυ και στην Πάρνηθα, ενώ το κύμα της κακοκαιρίας θα συνεχιστεί μέχρι και τα Χριστούγεννα με χιονοπτώσεις και χαμηλές θερμοκρασίες.

Αισθητή πτώση θα παρουσιάσει αύριο η θερμοκρασία.

Παγετός θα σημειωθεί κατά τόπους τις πρωινές ώρες στα ηπειρωτικά κυρίως της βόρειας και δυτικής Ελλάδας.

Στη Θράκη, την ανατολική Θεσσαλία, την ανατολική Στερεά, την Εύβοια, την ανατολική Πελοπόννησο, τα νησιά του βόρειου Αιγαίου, τις Κυκλάδες, την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα αναμένονται νεφώσεις με βροχή ή χιονόνερο.

Καταιγίδες θα σημειωθούν κυρίως πάνω από τις θαλάσσιες και παραθαλάσσιες περιοχές οι οποίες βαθμιαία θα περιοριστούν στα νοτιότερα τμήματα.

Χιόνια θα πέσουν στις ορεινές περιοχές καθώς και σε περιοχές της ηπειρωτικής χώρας με χαμηλότερο υψόμετρο.

Στην υπόλοιπη χώρα γενικά αίθριος και μόνο στα βόρεια θα υπάρχουν πρόσκαιρες νεφώσεις.

Οι άνεμοι θα πνέουν βόρειοι βορειοανατολικοί 6 με 7, στα πελάγη 8 και στο Αιγαίο τοπικά 9 μποφόρ. Από το βράδυ αναμένεται μικρή εξασθένηση από τα δυτικά.

απο ΤΑ ΝΕΑ

Θελω να τα ξεχασω ολα για λίγο.........
Θελω να ξεχασω τα προβλήματα τα επεισόδια
Θελω να ξεχάσω τους φόνους, τις καταστροφές, τον τρομο

Θελω Χριστούγεννα με χιόνια...................Μπορώ να εχω παρακαλώ.....

Ενας Αγιος Του Χριστού ανάμεσά μας.(7ο μερος)

Συνέχεια από το 6ο μέρος 

Για να μην τα πολυλογώ αποφάσισα να προσκαλέσω τον τρελο -Γιάννη στο σπίτι προκειμένου να δώσω ένα τέλος σ’ όλα αυτά. Νόμιζα πως κάποιος τον βάζει επίτηδες για να με τρελάνει. Στην πρόσκλησή μου ο τρελο -Γιάννης παρά το γεγονός ότι επανειλημμένως τον είχα προπηλακίσει ανταποκρίθηκε θετικά. Δεν ξέρω τι με έπιασε εκείνη την ημέρα και καθάρισα το σπίτι, μαγείρεψα κάτι πρόχειρο και το έριξα στο διάβασμα. Ξεφύλλιζα ένα περιοδικό ποικίλης ύλης και κέντρισε την προσοχή μου ένα δημοσίευμα για κάποιο γέροντα ονόματι Πορφύριο που υπηρέτησε σε παρεκκλήσιο νοσοκομείου στην Ομόνοια.

Δεν πρόλαβα να το διαβάσω όταν άκουσα τον τρελο-Γιάννη να χτυπά την πόρτα. Μόλις του άνοιξα μου είπε: «Ευλογημένος να είσαι Κωνσταντίνε μου στο νυν αιώνα και στον μέλλοντα». Πρώτη φορά άκουγα αυτόν τον χαιρετισμό, αλλά και για πρώτη φορά άκουσα το δαιμόνιο να μιλά από μέσα μου. «Ήρθες και εδώ στο σπίτι μου τρελέ να με εκδιώξεις; Δεν είμαι μόνος αλλά έχω συντροφιά και άλλους 365 φίλους. Δεν πρόκειται να φύγω. Φύγε εσύ γιατί θα σε σκοτώσω». 

Ο τρελο- Γιάννης τότε ύψωσε μπροστά μου ένα σταυρό και είπε. «Στο όνομα της Αγίας και ομοουσίου Τριάδος...» Δεν άκουσα τίποτε άλλο γιατί λιποθύμησα. Όταν συνήλθα αντίκρυσα τον σαλό να μου χαμογελάει. Ένιωθα μία χαρά που βρισκόταν εκεί αλλά δεν ήξερα την αιτία. «Σου έφερα ένα δώρο Κωνσταντίνε μου. Είναι το Ψαλτήριο, ένα βιβλίο που έγραψε ο βασιλιάς και Προφήτης Δαυίδ». Τι έγινε, τι συνέβη; Ρώτησα. «Κωνσταντίνε μου έχεις μεγάλη ευλογία. Ο Χριστός σε επέλεξε. Σε ετοιμάζει για μεγάλους άθλους. Όμως, θα πρέπει να δώσεις μεγάλο αγώνα γιατί αυτό που έχεις μέσα σου δεν πρόκειται να φύγει εύκολα». Εάν βλέπατε τη λάμψη στο πρόσωπο του τρελο -Γιάννη θα κατανοούσατε το φόβο μου. Θεωρούσα αηδίες τα περί δαιμονίων. Πίστευα ότι αποτελούν σκαρίφημα των παπάδων και της θρησκείας για να φοβίζουν τον κόσμο και να απομυζούν εύκολα χρήματα, να περνούν καλά, να πλουτίζουν και άλλα τέτοια συναφή. Και να τώρα που υπήρξα μάρτυρας της φθονερής για τον άνθρωπο δράσης τους. Ο τρελο-Γιάννης από τότε έγινε αδελφός και φίλος. 

Το ίδιο βράδυ μάζεψα όλα τα γυναικεία ρούχα και τα παπούτσια και τα καλλυντικά και τα πέταξα στα σκουπίδια. Την επόμενη ημέρα άλλαξα το τηλέφωνό μου. Με τη βοήθεια του σαλού μάλιστα έπιασα δουλειά σε λογιστήριο μίας μεγάλης εταιρίας. Ο ιδιοκτήτης της εταιρίας ήταν φίλος του τρελο-Γιάννη. Με προσέλαβε με ικανοποιητικό μισθό.

Ταυτόχρονα σχεδόν καθημερινά με τον τρελο-Γιάννη πηγαίναμε σε ένα ναό ψηλά στον Υμηττό και ο ιερέας διάβαζε τις ευχές του Μεγάλου Βασιλείου (εξορκισμούς) ενώ ο τρελο- Γιάννης διάβαζε ψαλμούς. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι έζησα. Αυτό που μπορώ τώρα να βροντοφωνάξω από την εμπειρία αυτή είναι πως η ομοφυλοφιλία και εν γένει η πορνεία δεν είναι διαφορετικότητα ούτε ασθένεια είναι ένα φοβερό δαιμόνιο, που εξοργίζει τον Παντοκράτορα. 

Αυτό επίσης που θέλω να σας πω είναι πως η αγία μας Εκκλησία έχει τα κατάλληλα όπλα για να εξολοθρεύει ολοσχερώς όλα αυτά που σήμερα η εκσυγχρονισμένη κοινωνία μας θεωρεί όπως και εγώ πίστευα κάποτε ότι είναι βλακείες.

Οι προσευχές του αγίου της γειτονιάς μας με γλύτωσαν. Άλλαξε τη ζωή μου ολάκερη η γνωριμία μαζί του. Αυτά που έζησα τα τελευταία πέντε χρόνια στην ευλογημένη αυτή γειτονιά συνθέτουν ένα αληθινό θαύμα του τριαδικού και μόνου αληθινού Θεού. Ξέφυγα μέσα από μία πραγματική κόλαση και ζω μέσα σ’ έναν κόσμο που ούτε στα καλύτερα όνειρά μου δεν είχα ζήσει.

Με τη συνεχή συμπαράσταση του αγίου αυτού ανθρώπου που κάθε άλλο παρά τρελός ήταν κατανόησα το λάθος, συνειδητοποίησα πράγματα και καταστάσεις που αποτελούν τα θεμέλια της κοινωνίας μας, γνώρισα την αγάπη του Χριστού. Λειτουργούσα ως εθισμένος σε τοξικές ουσίες, δεν ξεχώριζα από τους τοξικομανείς, ζούσα έναν εφιάλτη, στον οποίο έδωσε τέλος ο τρελο -Γιάννης ο υπέροχος αυτός άγιος του Θεού. 

Δεν θέλω άλλο να σας κουράσω με την ιστορία μου. Άλλωστε καταγράφω όπως πρότεινε ο κυρ-Αναστάσης όλη την ιστορία μου με λεπτομέρειες. Ζητώ συγγνώμη και από εσάς και από τα πάμπολλα θύματα που παρέσυρα στα δίκτυα της ανομίας, όπου ήμουν παγιδευμένος. Ζητώ συγνώμη και από την αγαπημένη μου Κατερίνα, η οποία άνοιξε την αγκαλιά της στον πιο αμαρτωλό όλης της οικουμένης, έκλεισε τα αυτιά της στα δυσμενή σχόλια και τις δίκαιες κριτικές και δέχτηκε την πρότασή μου να προχωρήσουμε σε γάμο.

Δέχτηκε να ζήσει με ένα μηδενικό, με ένα απόβλητο, ένα μωρό. Και στον επικείμενο γάμο μας είχε επενδύσει με δάκρυα και προσευχές ο άγιος τούτος άνθρωπος, ο τρελο –Γιάννης. Τα τελευταία λόγια του Κωνσταντίνου χάθηκαν μέσα στους λυγμούς του. Μαζί του έκλαιγε ο παπά Βασίλης που έτρεξε και τον αγκάλιασε αλλά καί όλοι οι παρευρισκόμενοι. "Σκέφτομαι παπά-Βασίλη να φύγω από τη γειτονιά όχι για μένα αλλά για την Κατερίνα" ψέλλισε ο Κωνσταντίνος με δυσκολία.

Τότε ο παπά-Βασίλης πήρε το λόγο και είπε: "Αγαπητοί μου ο Κωνσταντίνος εξεδήλωσε την επιθυμία να φύγει από τη γειτονιά μας. Τι λέτε; Θα αφήσουμε μια ζωντανή μαρτυρία ενός θαύματος του εκλιπόντος αδελφού μας Ιωάννη, τον Κωνσταντίνο μας αλλά και την Κατερίνα μας να φύγουν;"

Όχι, Όχι. φώναξαν όλοι.

από orthodoxia.gr

Ενας Αγιος Του Χριστού ανάμεσά μας. (6ο μερος)

Συνέχεια από το 5ο μέρος 

Η συγκίνηση όλων ήταν εμφανής από το άκουσμα των θαυμαστών αυτών γεγονότων. Ο κυρ- Αναστάσης άνοιξε την επιστολή και κάλεσε κοντά έναν νεαρό τον Κωνσταντίνο ζητώντας του να κάτσει δίπλα του. Ο Κωνσταντίνος θεωρείτο το «απόβλητο» της γειτονιάς για πολλά χρόνια. Τα τελευταία δύο χρόνια όμως υπήρξε μια μεγάλη μεταστροφή και τώρα ετοιμαζόταν να νυμφευθεί την Κατερίνα, την φοιτήτρια αλλά συναντούσε την αντίδραση των γονέων της. Και με το δίκιο τους οι άνθρωποι αντιδρούσαν, αφού ο Κωνσταντίνος ήταν για πολύ καιρό παγιδευμένος στα δίκτυα της φοβερής μάστιγας της εποχής της μεγάλης ασθένειας της ομοφυλοφιλίας...

Ο Κωνσταντίνος που συνήθιζε να κάθεται στις τελευταίες πάντα θέσεις του Ναού με εμφανή αρχικά δισταγμό σηκώθηκε και πήγε κοντά στον κυρ- Αναστάση. Καθώς διάβαινε προς τον άμβωνα παρατήρησε το πόσο περίεργα τον κοιτούσαν όλοι. Είδε στα μάτια των παρευρισκομένων να καθρεφτίζεται μία αόριστη απορία. Και εκείνος απορούσε γιατί ο κυρ-Αναστάσης κάλεσε μόνο αυτόν να παρευρεθεί δίπλα του την ώρα της ανάγνωσης της επιστολής.

Κάτι όμως ασυνήθιστο τον παρακίνησε και αφού έριξε μία κλεφτή ματιά στην αγαπημένη του Κατερίνα παρακάλεσε τον κυρ -Αναστάση να πει δυό λόγια στη μνήμη του τρελο- Γιάννη. Ο κυρ -Αναστάσης θέλησε να διαβάσει πρώτα την επιστολή και μετά να του δώσει το λόγο. Τότε ο παπα-Βασίλης παρενέβη στη συζήτηση και είπε: «Άσε το παιδί να μιλήσει Αναστάση».

Ο Κωνσταντίνος τότε με χαμηλωμένο το πρόσωπο πήγε μπροστά στο μικρόφωνο. «Θεωρώ και εκλαμβάνω τον εαυτό μου ως το χειρότερο μίασμα που υπήρξε ποτέ στην ανθρωπότητα. Ξέρω ακόμη πως ως «μίασμα» της κοινωνίας με αντιμετωπίζετε όλοι λόγω της αμαρτωλής πρώην δραστηριότητάς μου. Έχετε απόλυτα δίκαιο. Έτσι μου αξίζει να με αντιμετωπίζετε γιατί με τη ζωή που έκανα όχι μόνο έβλαπτα τον εαυτό μου αλλά και τους πλησίον μου, εσάς δηλαδή αλλά και όλους αυτούς που έπιανα στα δίκτυα της ανομίας.

Παίρνω λοιπόν ως ευκαιρία τη δυνατότητα αυτή που μου έδωσε ο κυρ-Αναστάσης για να ζητήσω από τον καθένα προσωπικά να με συγχωρήσετε. Δεν αξίζω βέβαια ούτε καν τη συγνώμη γιατί σας έβλαψα όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε. Έβλαψα την πόλη μας, τη συνοικία, τη γειτονιά μας. Έβλαψα φίλους και γνωστούς μου, γονείς και συγγενείς γιατί μετέφερα με τη βιοτή μου, το βούρκο της ακολασίας στην καθημερινότητά σας.

Στην κατρακύλα μου αυτή που είχα πάρει έδωσε τέλος οριστικό ο τρελο-Γιάννης. Οι προσευχές του σαλού με έβγαλαν από την παγίδα όχι ενός δαιμονίου αλλά ολάκερης λεγεώνας που είχαν φωλιάσει μέσα μου.

Ήμουν για σχεδόν δέκα χρόνια τραβεστί. Πίστευα τότε ότι η ευτυχία βρίσκεται στην εφήμερη απόλαυση που προκαλεί η σαρκική επαφή. Ντυνόμουν προκλητικά, οργιζόμουν με τους ανθρώπους. Αντιμετώπιζα τη ζωή ως ένα δοχείο ηδονής, το οποίο θα έπρεπε καθημερινά να φροντίζω να γεμίζω. Έζησα το βούρκο της κολάσεως, όσο δεν μπορείτε να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Συνήθιζα λοιπόν σε τακτά διαστήματα να αλλάζω κατοικία, αφού με το δίκιο της η κοινωνία με εκλάμβανε ως απόβλητο. Και αυτό στην ουσία ήμουν. Οι τσακωμοί, οι βρισιές και οι απογοητεύσεις πίστευα ότι ήταν η καλύτερη άμυνα στην παθιασμένη κατά κυριολεξία μανία μου να ακολουθήσω κάτι που διέφερε από το κοινωνικά πρέπον, από τα ιδανικά και τις αξίες του ευαγγελίου. Θεωρούσα τότε ως ανθρώπινο δικαίωμα την ασθένεια μου και είχα την ψευδαίσθηση πως ήταν πέρα ως πέρα φυσιολογικό. Κάτι που είθισται σήμερα κάποιοι ακόμη και ανώτατοι άρχοντες να διαφημίζουν ως δήθεν διαφορετικότητα.

Δεν υπήρξε λοιπόν αστυνομικό τμήμα στην Αθήνα που να μην με γνωρίζει. Δεν υπήρξε δικαστήριο που να μην ήμουν «πελάτης» του είτε ως κατηγορούμενος επειδή πρόσβαλα τα χρηστά ήθη είτε ως μάρτυρας κατηγορίας η υπεράσπισης σε διάφορες παρόμοιες υποθέσεις. Είχα την ψευδαίσθηση πως με την όλη ανήθικη δραστηριότητά μου υπηρετούσα μία σιωπηλή επανάσταση κοινωνικής αποδοχής της ομοφυλοφιλίας.

Κυνηγημένος έφθασα και στη γειτονιά σας και παρουσιάστηκα στην καλή και φτωχή γερόντισσα την κυρά Χρυσούλα προκειμένου να ζητήσω την γκαρσονιέρα που νοίκιαζε. Εκεί συνάντησα για πρώτη φορά τον τρελο- Γιάννη, ο οποίος είχε φέρει ψωμί στην σχεδόν άπορη γιαγιούλα.

Η κυρά Χρυσούλα σε αντίθεση με άλλους ενοικιαστές δεν με ρώτησε πολλά πράγματα. Απλώς μου είπε πως οι 30.000 δρχ. που ζητούσε για ενοίκιο, ήταν και τα μόνα χρήματά της για να τα φέρει βόλτα και με παρακάλεσε να μην τα καθυστερώ γιατί μ’ αυτά πληρώνει τη ΔΕΗ, το νερό και τα κοινόχρηστα και αγοράζει τα απαραίτητα προς το ζην. «Αχ καλέ μου Κωνσταντίνε ο Θεός σε έστειλε. Τρεις μήνες έχω ξενοίκιαστο το σπίτι και ζω με τη βοήθεια του φούρναρη του κυρ-Αποστόλη και του μπακάλη του κυρ-Παντελή που μου στέλνουν ψωμί και τρόφιμα μ’ αυτόν τον σαλό» είπε δείχνοντάς μου τον τρελο-Γιάννη.

«Μα ποτέ δεν έστειλα ψωμί κυρά Χρυσούλα, αφού δεν ήξερα για την κατάστασή σου»γύρισε τότε αυθόρμητα και της είπε ο κυρ-Αποστόλης. «Ούτε εγώ έστειλα ποτέ τρόφιμα», συμπλήρωσε ο κυρ-Παντελής. Μα έτσι μου έλεγε ο τρελο-Γιάννης είπε εμφανώς απορημένη η κυρά Χρυσούλα.

Μετά την μικρή αυτή «ευχάριστη» παρέμβαση ο Κωνσταντίνος συνέχισε. «Συνήθιζε ο τρελο- Γιάννης να μην αποκαλύπτει τις πράξεις του. Σε εσένα κυρά Χρυσούλα μου, έφερνε φαγητό, σε εμένα όμως έφερε τον ίδιο το Θεό». Τα μάτια του Κωνσταντίνου βούρκωσαν και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν. Μαζί του έκλαιγαν όλοι. Πήρε μία βαθιά ανάσα και είπε:

«Μετά τρεις ημέρες μετακόμισα στην γκαρσονιέρα. Ο τρελο- Γιάννης με βοήθησε να μεταφέρω τα πράγματα. Μάλιστα όταν ο μεταφορέας άφησε κάποιο υπονοούμενο εξ αφορμής της συμπεριφοράς και του τρόπου ομιλίας μου ο τρελο-Γιάννης τον αποστόμωσε λέγοντάς του πως δεν έχει δικαίωμα να σχολιάζει κάποιος που συστηματικά ζούσε στη μοιχεία και συμπεριφερόταν βάναυσα στα δυό παιδιά του. Ο μεταφορέας σάστισε και σταμάτησε τότε να ειρωνεύεται. 

Πίστεψα πως θα ήταν γνωστοί αλλά απόρησα όταν φεύγοντας στράφηκε στον τρελο-Γιάννη και του είπε: «Εσύ τι είσαι μάγος;» Ναι, Γιώργο έχω «μαγευτεί» από την αγάπη του Χριστού μας, απάντησε ο σαλός. Ζήτησε μάλιστα από τον μεταφορέα να πάψει να στεναχωράει τον Χριστό που παρ’ όλη τη συμπεριφορά του γιάτρεψε την κόρη του Θεοδώρα από σοβαρότατη ασθένεια. Με σκυμμένο το κεφάλι ο Γιώργος τότε έφυγε. Είναι ο κύριος που κάθεται εκεί μαζί με τη γυναίκα του και μπορεί να επιβεβαιώσει το συμβάν.

Μου έκανε εντύπωση ο διάλογος αλλά τότε τον λογάριασα ως τρέλες του σαλού.
Το βράδυ λοιπόν της ίδιας ημέρας ντύθηκα με γυναικεία ενδύματα κατά τη συνήθειά μου και πήγα σε γνωστό στέκι των τραβεστί στην λεωφόρο Συγγρού. Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν είδα τον τρελο- Γιάννη να με κοιτά από την απέναντι γωνιά του τετραγώνου. Από τη σκέψη μου πέρασε πως επεδίωκε ερωτική συντροφιά. Αλλά πως άραγε με βρήκε; Με παρακολούθησε ο σαλός και τώρα θα τα πει στη κυρά Χρυσούλα. Αχ πάλι θα αναζητώ σπίτι. Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά σταμάτησε ένας υποψήφιος πελάτης μπροστά μου. Σαν ελατήριο τότε σηκώνεται ο τρελός και αρχίζει να φωνάζει. «Αυτός έχει AIDS, είναι άρρωστος και θα σας κολλήσει. Φύγετε –φύγετε». 

Αιφνιδιάστηκα από την αλλοπρόσαλλη αυτή συμπεριφορά ενός ανθρώπου που ούτε καν γνώριζα. Βέβαια ο υποψήφιος πελάτης έφυγε. Άρχισα τότε να βρίζω τον τρελο- Γιάννη. Με έπιασε μία υστερία... Αυτό συνεχίστηκε σχεδόν για ένα μήνα. Δεν μπόρεσα να καταλάβω ως σήμερα πως ανακάλυπτε τα παράνομα στέκια. Ένα βράδυ, τον βάρεσα μάλιστα πολύ άσχημα.

Φανταστείτε όμως την έκπληξή μου, όταν κάθε βράδυ που γύριζα στο σπίτι έβρισκα ένα φάκελο με σχεδόν τα διπλά χρήματα απ’ αυτά που συνήθιζα να εισπράττω από την βρώμικη αυτή δραστηριότητά μου και απέξω έγραφε: «Ευλογία για τον δούλο του Χριστού Κωνσταντίνο». Δεν ήξερα τότε τι να υποθέσω με όλα αυτά τα περίεργα που ζούσα. Τα απογεύματα που συνήθιζα να βγαίνω από το σπίτι και έβλεπα τον τρελο- Γιάννη θύμωνα.

Εκείνος όμως έλεγε. «Κωνσταντίνε μου πάψε να στεναχωρείς τον Χριστό και την Παναγιά μας που κλαίνε αδιάκοπα για σένα». Σκεπτόμουν ακόμη και να φύγω από το σπίτι αλλά κάτι με κρατούσε εκεί. «Ρε μήπως σε ερωτεύτηκε και συμπεριφέρεται έτσι αλλόκοτά» μου έλεγαν οι άλλοι τραβεστί. «Όχι, δεν δείχνει τέτοιες διαθέσεις» απαντούσα. 

(συνεχίζεται) 

πηγή orthodoxia.gr

Ας ειμαστε ενωτικοί. Η πατριδα δεν ωφελείται απο την βία.

Αν ψαξουμε το YouTube ειναι σιγουρο οτι θα βρούμε βιντεάκια που να υποστηρζουν διαφορες παρατάξεις και απόψεις.
Η γνώμη μου όμως ειναι, οτι ανεξαρτητα απο την άποψη που έχει ο καθένας μας, ειναι σίγουρο ότι αυτή η αντιπαράθεση των Ελληνων ωφελεί καποια ανθελληνικά συμφέροντα.

Θέματα, οπως το μελλον της νεολαίας μας, το μελλον της παιδείας μας, το προβλημα της ανεργίας, το προβλημα της φτώχιας, το πρόβλημα της βίας, το προβλημα της οπλοφορίας ή όχι των αστυνομικών, το προβλημα του πανεπιστημιακού ασύλου που εκμεταλλεύονται με εντελώς φασιστικό τρόπο καποιοι κουκουλοφόροι (αντιεξουσιαστές ή προβοκατορες δεν με ενδιαφέρει), το προβλημα της γκετοποίησης των μεταναστών αλλα και της ανεξέλεγκτης είσοδου τους στην μικρή μας χωρα, καθως και πολλά άλλα κοινωνικα προβλήματα (δημογραφικό, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό κ.α.) τα οποία θα έπρεπε να λυθούν με δημοκρατικό διαλογο με την συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων φορέων, ΚΑΠΟΙΟΙ (πειτε το αναρχικοί, κυβερνηση, ξενες μυστικές υπηρεσίες, κομματα κλπ) αποφάσισαν οτι με αφορμή ΚΑΙ ΚΑΛΑ τα προβλήματα αυτά, να οδηγησουν τον ελληνικό λαό σε μια αδελφοκτονο αντιπαραθεση η οποία εχει να εμφανιστεί στην χωρα πάνω απο 30 χρονια.

Πρέπει λοιπον να ειμαστε πιο ενωτικοί και οχι διχαστικοί. Γιατι αυτο εχει αναγκη τωρα η πατριδα μας.
Θα ξεκινήσω λοιπον την προσπάθεια και αφου θεωρησω οτι σχεδόν όλοι μας αναγνωρίζουμε κατα το πλείστον ότι οντως αυτα που προανέφερα ειναι θεματα και προβλήματα που θα πρεπει να μας απασχολούν ως Ελληνες, πρεπει να τονίσω πραγματα που με ενοχλησαν και πιστεύω τους περισσότερους απο εμας τις μερες αυτές της εντασης.

Επιθυμώ απλά να τα απαριθμήσω:

1. Καταδικάζω την ανεγκεφαλη ενεργεια του ειδικού φρουρού, που τραβηξε το οπλο, ενω πλεόν δεν απειλούνταν απο κανέναν, κατα μικρων μαθητών που δεν με ενδιαφέρει αν ηταν κουκουλοφόροι ή οχι.
2. Καταδικάζω ολους αυτούς, κουκουλοφόρους ή μη, που εκμεταλλευόμενοι τον θανατο του μαθητή, αρχισαν να καταστρέφουν περιουσίες και κοπους αθώων συνανθρώπων μας.
3. Καταδικάζω οποιοδήποτε κομμα, πολιτη, οργανωση, κυβερνητικό παραγοντα ή αντιπολιτευόμενο, που δεν κατεδίκασε αμεσως και απερίφραστα την βια απο οπουδήποτε κι αν προέρχεται.
4. Καταδικάζω τον Κουγια (χωρις σχολια)
5. Καταδικάζω την διοίκηση της αστυνομίας οτι εκανε τα στραβα ματια (προφανως με κυβερνητική εντολή) ολα αυτα τα χρόνια (με κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ) μην περιορίζοντας και συλλαμβανοντας τους γνωστούς αγνώστους, με αποτέλεσμα σημερα να εχουν καταστραφεί εκατονταδες περιουσίες αθώων πολιτών, που εμειναν ανυπεράσπιστοι.
6. Καταδικάζω οποιονδήποτε σπρωχνει, υποκινεί και εξωθεί στην βία μικρους μαθητές, και νεους με την προφαση οτι η επιθεση θα ειναι στο κρατος, ενω ο πραγματικός του στοχος ειναι η αναρχία και η καταστροφή των πάντων.
7. Καταδικάζω τους αλλοδαπούς μεταναστες, λαθρομεταναστες που εκμεταλλευόμενοι το χάος, ξαφρισαν τα μαγαζιά αθώων συνανθρώπων μας χωρις να σεβαστουν την χωρα που τους φιλοξενεί (τους αρέσει δεν τους αρέσει). Καθώς και τους ελληνες κακοποιους που έκαναν ακριβως το ιδιο.
8. Καταδικάζω οσους δημοσιογραφους κανουν στημενα ρεπορτάζ συμφωνα με τις επιθυμίες των εντολέων τους, υπερ του ενός ή του άλλου.
9. Καταδικάζω οποιονδήποτε καιει την Ελληνική σημαία, αλλα και οποιονδήποτε του το επιτρέπει.

Δηλώνω οτι ειμαι με το μερος :
1. Των γονέων του νεκρού μαθητή (φταινε δεν φταίνε) γιατι ουτως ή άλλως θα μπορούσε καθένας μας να ειναι στην θέση τους (οσα μετρα κι αν παρουμε για την ανατροφή του παιδιού μας)
2. Των πολιτών που έχασαν τις περιουσίες τους.
3. Των μαθητών που έφαγαν χημικά και δακρυγόνα ενω είχαν την προθεση να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά και χωρις κουκουλες.
4. Των αστυνομικών των 700 ευρω (ηταν ή δεν ηταν το ονειρό τους) που βρεθηκαν στο μετρό περικυκλωμενοι απο αναρχικούς και ξυλοκοπήθηκαν αγρίως.
5. Των φοιτητών που πηγαίνοντας στην σχολή τους, την βρήκαν καμένη και λεηλατημενη.
6. Των φιλησυχων μεταναστων, που αγωνίζονται καθημερινα οπως ολοι μας, να βγαλουν το ψωμακι τους, και πεφτουν πολλες φορές θυματα στυγνων εκμεταλλευτών.
7. Οποιουδήποτε επιθυμει την ενοτητα των Ελληνων κι οχι των παραταξιακό διχασμό τους.
8. Ολων των Ελληνων που επιθυμούν να λυσουν τα προβληματα της πατριδας μας, με δημοκρατικό ειρηνικό διαλογο.
9. Ολων των Ελληνων που κρατουν ψηλα με υπερηφανεια την σημαία μας.

ΘΑΝΟΣ

Για να μην ξεχνάμε. Κάποιοι εχουν την ανάγκη μας.

Παραθέτω πρόσκληση εθελοντικής προσφοράς του Συλλόγου προστασίας αγεννητου παιδιού.

"Εχουμε την τιμή να σας ενημερώσουμε αλλά και να σας καλέσουμε τις γιορτινες ημέρες και συγκεκριμένα στις 22 και 23 Δεκεμβρίου 2008 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Σταθμού "Σύνταγμα" στο Μετρό όπου θα πραγματοποιηθεί το χριστουγεννιάτικο παζάρι του Συλλόγου. Σκοπός μας, η ενίσχυση των προστατευομένων οικογενειών του Κέντρου Φροντίδας Μητέρας και Παιδιού. Εκείνες τις ημέρες θα διασκεδάσουμε και μεσω της γιορτής των παιδιών του Συλλόγου με παιχνίδι και πολλές εκπλήξεις!

Με χαρά θα δεχτούμε προσφορές από εθελοντές σε είδη όπως σπιτικά γλυκά, παραδοσιακά προιόντα, κεντήματα και ότι άλλο μπορεί να ενισχύσει την αγορά μας και να εξυπηρετήση τον σκοπό του Συλλόγου."

Οσοι από τους φίλους της παρέας μας θέλουν να βοηθήσουν μπορούν να επικοινωνήσουν στο τηλ. 210 8828788.
Ενημέρωση για τις δραστηριότητες του Συλλόγου στο www.unborn.gr

Ενας Αγιος Του Χριστού ανάμεσά μας.(5ο μερος)

Συνέχεια από το 4ο μέρος

Τράβηξε τότε στην αγκαλιά του τον Δημήτρη και τον φίλησε ενώ ταυτόχρονα τον χάιδεψε στο κεφάλι. Η μητέρα του Πολυξένη και ο σύζυγος της Παναγιώτης που παρακολουθούσαν τη σκηνή ήταν εμφανώς συγκινημένοι. Η κυρά Πολυξένη τότε πήρε το λόγο και είπε. «Για μας ο τρελο- Γιάννης αποτέλεσε οικογενειακό στήριγμα. Ήταν αυτός που συνέβαλε ώστε να κάνουμε στροφή προς τον Χριστό. Άλλαξε τη ζωή μας και μας έκανε κοινωνούς του θαύματος της σωτηρίας. Μας έφερε στο σπίτι μας την ευλογία και με τις εποικοδομητικές παρεμβάσεις του έσπασε τους τοίχους του εγωισμού που μας αποξένωναν από τον πλησίον μας. Για μένα, τον Παναγιώτη και τα παιδιά μου υπήρξε φίλος και αδελφός. Ως αδέλφια του λοιπόν αποφασίσαμε πριν λίγο να σας προτείνουμε να μαζευτούμε το προσεχές Σάββατο στην ενορία μας, να τελέσουμε το τριήμερο μνημόσυνο και εν συνεχεία να έλθετε στο σπίτι μας να φάμε όλοι μαζί τιμώντας τη μνήμη του».

Η πρόταση της κυρά –Πολυξένης μας βρήκε όλους σύμφωνους. Ο κυρ- Αναστάσης μάλιστα που πήρε αμέσως το λόγο συμπλήρωσε πως θα ήταν καλό αυτή η αυθόρμητη συζήτηση που άνοιξε στην αίθουσα του Κοιμητηρίου να συνεχιστεί. Παρότρυνε κατόπιν τους παρευρισκομένους να καταγράψουν τα βιώματα και τις εμπειρίες τους που αποκόμισαν από τη συναναστροφή που είχαν με τον εκδημήσαντα.
Ο παπά –Δημήτρης εν συνεχεία που βρέθηκε τυχαία στην ομήγυρη απευθύνθηκε στην κυρά -Πολυξένη και είπε: «Δεν έτυχε να γνωρίζω τον εκδημήσαντα αδελφό Ιωάννη, αυτόν τον σαλό κατά Χριστόν. Ωστόσο, θα σας παρακαλούσα εάν είναι δυνατόν και δεν έχετε αντίρρηση να έρθω στην οικία σας και να παρακολουθήσω την ευλογημένη αυτή εξιστόρηση των θαυμαστών γεγονότων». «Μετά χαράς παπά μου, θα αποτελούσε ιδιαίτερη τιμή για εμάς» είπε ο Παναγιώτης.

Το γράμμα του Σαλού 

Με ανυπομονησία λοιπόν περίμεναν όλοι να έρθει το Σάββατο. Ο κυρ-Αποστόλης ο φούρναρης είχε φροντίσει για τα κόλλυβα και ότι άλλο ήταν απαραίτητο. Είχε ακόμη ενημερώσει τους ιερείς του Ιερού Ναού πως μετά την Θεία Λειτουργία θα τελεσθεί τρισάγιο για τον τρελο-Γιάννη. Περισσότερο όμως από όλους περίμενε την ημέρα αυτή ο κυρ -Αναστάσης. Είχε άλλωστε κάθε λόγο να περιμένει τη συνάντηση, γιατί την επόμενη ημέρα της εκδημίας του τρελο -Γιάννη έλαβε ένα συστημένο γράμμα. Ξαφνιάστηκε όταν διαπίστωσε πως αποστολέας ήταν ο τρελο-Γιάννης, ο οποίος είχε φροντίσει να στείλει την παραμονή του θανάτου του το γράμμα.

Ο πάντα περίεργος μπακάλης, ο κυρ-Παντελής μάταια ικέτευε τον Αναστάση να τον ενημερώσει για το περιεχόμενο της επιστολής. Εκείνος όμως κρατούσε επτασφράγιστο μυστικό το περιεχόμενο και δεν μιλούσε. «Ε, βρε Αναστάση ξέρω γιατί δεν θέλεις να μου τα πεις. Θα γράφει τίποτε τρέλες ο μακαρίτης ο σαλός και ντρέπεσαι», του έλεγε πλαγίως για να τον αναγκάσει να μιλήσει.

«Παντελή, ένα θα σου πω. Μετά την ανάγνωση της επιστολής, αναρωτιέμαι ποιος ήταν τρελός. Εκείνος ή όλοι εμείς; Τα υπόλοιπα θα τα πούμε εν ευθέτω καιρώ, να μην ανησυχείς», είπε ο κυρ-Αναστάσης. Το νέο όμως, της επιστολής μεταφέρθηκε από στόμα σε στόμα σε όλη τη γειτονιά. Και όπως ήταν εύλογο είχε αυξήσει την περιέργεια και το ενδιαφέρον όλων.

Έτσι, το Σάββατο το πρωί ο ιερός ενοριακός ναός είχε τόσο κόσμο που και ο παπάς παραξενεύτηκε. Πρώτη φορά βλέπω να συγκεντρώνονται τόσοι άνθρωποι σε τρισάγιο ψιθύρισε στον νεωκόρο. Και εκείνος απάντησε: «Ο σαλός, ο τρελο -Γιάννης πάτερ μου τους μάζεψε». «Μα βλέπω και αρκετούς ξένους. Συγγενείς του μάλλον θα είναι» μονολόγησε καθώς προχωρούσε προς την Αγία Τράπεζα. 

Ο παπά -Βασίλης υπηρετούσε 28 χρόνια στην ενορία και γνώριζε καλά τους περισσότερους ενορίτες. Ο Δημητράκης που βοηθούσε στο Ιερό Βήμα μαζί με τον αδελφό του Παύλο είπε στον παπά –Βασίλη πως ο κυρ -Αναστάσης τον παρακαλεί –αν και συνηθίζεται- να του επιτρέψει να πει δυο λόγια μετά το τρισάγιο. «Μετά χαράς, μετά χαράς Δημητράκη μου. Να μιλήσει ο κυρ- Αναστάσης» είπε και έγνεψε καταφατικά κοιτώντας προς το αναλόγιο όπου βρισκόταν ο κυρ -Αναστάσης. Όπως μάλιστα εκμυστηρεύτηκε αργότερα στον κυρ- Αναστάση είχε και αυτός την περιέργεια να μάθει την αιτία που γέμισε σαν να ήταν Κυριακή η Εκκλησία.

Στο τέλος λοιπόν και πριν την απόλυση ο παπά-Βασίλης τέλεσε το τρισάγιο. Όλο το εκκλησίασμα έκλαιγε γοερώς. «Θεέ μου, ανάπαυσον την ψυχή του κεκοιμημένου δούλου σου Ιωάννη...» έψαλλε ο παπά- Βασίλης και έγνεψε στον κυρ-Αναστάση να πλησιάσει και να πάρει το λόγο.

Εκείνος με τη σειρά του στάθηκε δίπλα στην Ωραία Πύλη και είπε: «Σεβαστέ μου, πατέρα Βασίλειε, θα αναρωτιέσαι το λόγο της ευλογημένης αυτής σύναξης. Θα αναρωτιέσαι γιατί όλη η γειτονιά αλλά και Χριστιανοί εκτός αυτής ήρθαν να τιμήσουν τη μνήμη του αδελφού μας Ιωάννη, γνωστού σ’ όλους μας ως τρελο-Γιάννης. Ακόμη και οι καταστηματάρχες άφησαν κλειστά τα καταστήματα για να έρθουν στο ναό από νωρίς το πρωί να λειτουργηθούν και όχι μόνο την ώρα του τρισαγίου, όπως κακώς ορισμένοι συνηθίζουν. «Σήμερα πατέρα Βασίλειε μαζευτήκαμε εδώ για να τιμήσουμε έναν άγιο, έναν ταπεινό άνθρωπο που ο Κύριος τον ευλόγησε απλόχερα με πνεύμα άγιο. Έναν άνθρωπο σαν και εμάς που κάλυπτε με τη σαλότητα τις αρετές που του προσέφερε ο Χριστός. Ο Ιωάννης υπήρξε ο κατά Χριστόν σαλός που φρόντιζε ημέρα και νύχτα με ανιδιοτέλεια τον πλησίον του. Προσέγγιζε κάθε άνθρωπο με αγάπη. Επέβλεπε στη γειτονιά ως Επίσκοπος και θεματοφύλακας της Ορθοδοξίας μας και επανάφερε με την δήθεν τρέλα του ψυχές στον λησμονημένο σήμερα σχεδόν απ’ όλους μας Κύριό μας, τον Ιησού Χριστό.

Είμαστε πολλοί τυχεροί γιατί αξιωθήκαμε αν και δεν το αξίζουμε να γνωρίσουμε και να συναστραφούμε μέσα στην καθημερινότητά μας με έναν άγιο του Θεού. Τα λόγια μου είναι φτωχά για να περιγράψω τη ζωή του αδελφού μας Ιωάννη. Θεωρώ μάλιστα ανάξιο τον εαυτό μου μετά και την ανάγνωση της επιστολής που έλαβα την επόμενη ημέρα και η οποία είχε σταλεί από τον εκδημήσαντα. 

Ο Ιωάννης όπως γράφει στην επιστολή του μια εβδομάδα πριν κοιμηθεί ενημερώθηκε διά θαυμαστού γεγονότος, από τον Τίμιο Πρόδρομο να προετοιμασθεί για την έξοδο του από τον κόσμο τούτο. Δεν είχε κάποια ασθένεια, από ότι γνωρίζω, ούτε είχε καταλάβει κανείς κάτι στη συμπεριφορά του. Αντιθέτως τις τελευταίες ημέρες της ζωής του φρόντισε να αφήσει μια σημαντική παρακαταθήκη για τη γειτονιά μας. Φρόντισε για όλους μας. 

Στην επιστολή του ο Ιωάννης δίδει συμβουλές και παραινέσεις ονομαστικά στον καθένα μας τονίζοντας πως πρέπει να αγκιστρωθούμε στον Χριστό μας και να εντρυφήσουμε στη δικαιοσύνη του Θεού. Θα σας τη διαβάσω αναλυτικά», είπε ο κυρ-Αναστάσης και τράβηξε από το σακάκι του την επιστολή. Όμως, βούρκωσε και δεν μπορούσε να μιλήσει. Μαζί του, βούρκωσαν όλοι.

Τότε ο παπά -Βασίλης παρενέβη και είπε. «Αγαπητοί μου Χριστιανοί. Για πάνω από σαράντα χρόνια γνώριζα τον εκδημήσαντα. Όμως, πιθανόν λόγω της αμαρτίας μου δεν κατάφερα να διαγνώσω την αγιότητα του Ιωάννη. Ακούγοντας πριν λίγο τον κυρ -Αναστάση άρχισαν να ξετυλίγονται μέσα μου ορισμένα γεγονότα με πρωταγωνιστή τον τρελο- Γιάννη. Τώρα συνειδητοποιώ τούτα και τα εκλαμβάνω ως θαυμαστές πράξεις. Ενθυμούμαι πως μια Κυριακή ξημερώματα που άνοιξα τον ναό βρήκα τον τρελο-Γιάννη γονατιστό μπροστά στην εικόνα του Χριστού. «Πως μπήκες μέσα βρε τρελέ»; Τον ρώτησα.

«Να παπά μου χθες στον Εσπερινό ξεχάστηκα και ο νεωκόρος με έκλεισε μέσα». «Και τι μονολογούσες βρε μπροστά στην εικόνα του Χριστού»; του είπα «Τραγουδούσα παπά μου για να περάσει η ώρα» απάντησε. «Να είσαι πιο προσεχτικός γιατί την άλλη φορά θα φωνάξω την αστυνομία. Δεν σας κρύβω πως τον επέπληξα αυστηρά. «Θεέ μου συγχώρα με» είπε ο παπα -Βασίλης. Τώρα καταλαβαίνω γιατί το πρόσωπό του έλαμπε σαν τον ήλιο. Εκείνος πήρε τη θέση του δίπλα στην κεντρική είσοδο του ναού, όπως συνήθιζε και ζητιάνευε. Εν συνεχεία αναφέρθηκε στο περιστατικό με τα χρήματα που μάζευε από την επαιτεία και τα έριχνε στο παγκάρι, το οποίο αναλυτικά περιγράψαμε στις πρώτες σελίδες. Έχω πολλά να σας πω, Χριστιανοί μου, γιατί τώρα πιστεύω πως λύθηκε ο γρίφος και ευχαριστώ γι’ αυτό τον κυρ -Αναστάση. Θα σας περιγράψω μόνο ένα περιστατικό και θα δώσω το λόγο στον κυρ -Αναστάση.

«Ένα απόγευμα ο τρελο -Γιάννης είχε σταθεί μπροστά στην εικόνα της Παναγιάς. Ήμουν στο γραφείο. Τον άκουγα που μιλούσε και άκουγα χωρίς να βλέπω πως είχε στήσει διάλογο με μια γυναίκα. Δεν έδωσα σημασία. Όταν βγήκα από το γραφείο είδα μόνο τον τρελο -Γιάννη αλλά δεν υπήρχε άλλος στο ναό. Ο νεωκόρος έλειπε σε εξωτερική εργασία. Ο τρελο-Γιάννης με πλησίασε και αφού έκανε όπως συνήθιζε μια εδαφιαία μετάνοια μου είπε: «Παπά μου να πας στην κυρά –Σταμάτα μετά τον Εσπερινό. Σε περιμένει να την κοινωνήσεις γιατί είναι λίγα τα ψωμιά της και ίσως δεν τη βγάλει τη νύχτα». Και που το ξέρεις βρε εσύ; του είπα. Μου το είπε μια γυναίκα πριν από λίγο, απάντησε ο τρελο -Γιάννης. Και γιατί βρε δεν ήρθε να το πει σε μένα; «Να θα με πέρασε για τον νεωκόρο» είπε και έφυγε γρήγορα. Από το γραφείο μου βλέπω στην είσοδο και δεν είδα να περνά καμιά γυναίκα. Αλλά και πάλι τότε δεν έδωσα σημασία.

Μετά τον Εσπερινό πήγα στο σπίτι της Σταμάτας. Η κόρη της μόλις με είδε εξεπλάγην, αφού είχε σκοπό όπως μου είπε να με ειδοποιήσει την επόμενη ημέρα για να κοινωνήσει η μάνα της για να μην με κουβαλά βραδιάτικα. Μπήκα στο δωμάτιο της κυράς -Σταμάτας και την κοινώνησα. Με ευχαρίστησε και μου κράτησε για λίγο το χέρι λέγοντάς μου με βαριά ανάσα. «Παπά μου να φροντίζεις την κόρη μου και τα εγγόνια μου». Η κόρη της ήταν διαζευγμένη και μεγάλωνε μόνη της τα δύο παιδιά. Φεύγοντας με ρώτησε ποιος με ενημέρωσε. Της απάντησα πως η γυναίκα που έστειλε το είπε στον τρελο -Γιάννη. Φάνηκε να απόρησε. Το βράδυ, δύο ώρες μετά τη Θεία Κοινωνία, λίγο πριν τις 10 η κυρά Σταμάτα εξεδήμησε προς Κύριον. Κοντά της τη στιγμή εκείνη ήταν η κόρη της, οι δύο εγγονές της και ο τρελο –Γιάννης, ο οποίος διάβαζε ψαλμούς από το Ψαλτήριο. Αυτά μου τα είπε η κόρη της μακαρίτισσας Σταμάτας, η οποία βρίσκεται εδώ και μπορεί να το επιβεβαιώσει.

Τότε αυθόρμητα πετάχθηκε η Μαρία, έτσι έλεγαν την κόρη της μακαρίτισσας Σταμάτας και είπε. Να πεις παπά -Βασίλη και για το φάκελο με τα χρήματα που νόμιζα πως άφησες εσύ και σε ευχαρίστησα. Ναι, λέει ο παπά-Βασίλης. Η Μαρία βρήκε σε μια καρέκλα μέσα στο δωμάτιο ένα φάκελο με 100.000 δρχ.. Νόμιζε πως τον ξέχασα και ήρθε να μου τον δώσει. Όμως, δεν γνώριζα τίποτε. «Μα πάτερ μου εσείς και ο τρελο-Γιάννης είσαστε οι μόνοι που μπήκατε στο σπίτι μας. Ο τρελό-Γιάννης όταν τον ρώτησα είπε πως τον έστειλε η Παναγία για τα έξοδα της κηδείας, επειδή είσαι φτωχή. Τα κάνει αυτά η Παναγία, έλεγε. Δεν τον πήρα σοβαρά και πίστευα πως εσείς τον βάλατε και θέλατε να το κρύψετε» είπε η Μαρία. «Όχι παιδί μου θα σου το ‘λεγα» είπε ο παπά -Βασίλης. 

(συνεχίζεται)

απο orthodoxia.gr