«Ντάνι Μ., Επιζών της επίθεσης
Όταν ήμουν παιδί και μεγάλωνα μέσα στην αποξένωση που έφερναν ο εξισλαμισμός και ο εξαραβισμός, ρώτησα κάποτε τη γιαγιά μου:
«Γιατί δεν έχουμε δικό μας κράτος;»
Χαμογέλασε και μου είπε:
«Έχουμε. Είναι πίσω από τη θάλασσα. Λέγεται Ελλάς. Είναι όλοι Ρωμιοί εκεί. Και παντού βλέπεις εικόνες.»
«Πώς μοιάζουν;» τη ρώτησα.
«Σαν εσένα. Καφετιά μάτια, καστανά μαλλιά, γνώριμα πρόσωπα.»
«Τι τρώνε;»
«Ό,τι κι εμείς – ντολμάδες, ελιές, και πίνουν ούζο όπως εμείς πίνουμε αράκ.»
«Και πώς χορεύουν;»
«Χορεύουν σε κύκλο, όπως εμείς τη ντάμπκε. Και αγαπούν τις εικόνες, όπως εμείς.»
Χθες, παραλίγο να τη συναντήσω ξανά. Η γιαγιά μου έφυγε απ’ τη ζωή το 2005.
Εγώ επέζησα της βομβιστικής επίθεσης στον Άγιο Ηλία για λίγα δευτερόλεπτα.
Αν είχα πεθάνει, ξέρω τι θα μου έλεγε:
«Μην ανησυχείς. Η χώρα πίσω απ’ τη θάλασσα, η Ελλάς, θα σας βοηθήσει.»
Αλλά έζησα. Και σήμερα της λέω:
«Αν πεθάνω στην επόμενη επίθεση, θα σου πω:
Γιαγιά, ακόμα περιμένουμε.»
Ελλάδα, δεν είσαι μια ξένη χώρα για εμάς.
Είσαι η οικογένειά μας, το παρελθόν μας, η ελπίδα μας.
Δεν ζητάμε λεφτά.
Δεν ζητάμε βίζες.
Ζητάμε τη φωνή σου.
Τη δύναμη της διπλωματίας σου.
Τη δύναμη της ιστορίας σου.
Μπορείς να καλέσεις έκτακτη συνεδρίαση του ΟΗΕ για τη σφαγή των Χριστιανών της Συρίας.
Και πρέπει να το κάνεις τώρα.
Αιμορραγούμε ακόμα.
Περιμένουμε ακόμα.
Πιστεύουμε σε εσένα.
Με πόνο και ελπίδα,
Ντάνι Μ. Επιζών της σφαγής στον Άγιο Ηλία.»
ΑΙΜΟΡΡΑΓΟΥΝ, ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ, ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ και θα περιμένουν όσο στην Ελλάδα υπάρχει αυτή η πολιτική που νοιάζεται πως να εξυπηρετήσει ημέτερους, πως να καλύψει τις βρωμιές τους, πως να εξαγοράσουν συνειδήσεις και ψήφους.
Η Ελλάδα είχε φωνή και αυτή η φωνή πλέον έχει καταπνιγεί κάτω από την διαφθορά, με αποτέλεσμα να γίνεται περίγελος ακόμη και ανίσχυρων ή υποτυπωδών κρατών. Η χώρα μας κατά καιρούς είχε ηγέτες με φωνή στον διεθνή περίγυρο, που την άκουγαν και την σεβόντουσαν ακόμη και αν διαφωνούσαν. Πολιτικοί που όχι μόνο κράτησαν όρθια την πατρίδα σε δύσκολες στιγμές αλλά προσέφεραν και χείρα βοήθειας στον ελληνισμό όπου ήταν αναγκαίο. Βέβαια η αντιπολίτευση μείζονα και ελάσσονα, διαμαρτυρήθηκε εντονότατα, αλλά δεν είναι κυβέρνηση, από εκεί πρέπει να γίνει η προσπάθεια προστασίας τους, αν γίνει.
Επίσης η ιερά κοινότητα σύσσωμη εντός και εκτός Ελλάδος διαμαρτυρήθηκε και μάλιστα χωρίς να μασά τα λόγια της, όπως η εξαιρετικά σκληρή δήλωση του Πατριάρχη Συρίας προς τον Αλ Σάρα. Δεν πιστεύω όμως ότι φτάνουν αυτές οι διαμαρτυρίες, χρειάζεται συστηματική εκστρατεία πολιτική και θρησκευτική, έτσι ώστε να προστατευθούν οι θρησκευτικές και άλλες μειονότητες στην πολύπαθη Συρία.
Η ελπίδα λένε πεθαίνει τελευταία, ας ευχηθούμε λοιπόν να αποκτήσουμε ξανά δυνατή φωνή στα διεθνή φόρα, γιατί υπάρχει ελληνισμός που δοκιμάζεται άγρια και εκεί και την χρειάζεται και αυτός και εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.