Γράφει ο Γρηγόρης Κεντητός
Στην αρχή ήταν όλοι Ρωμαίοι. Από τη Γαλλία μέχρι τη Ρουμανία, από την Ιβηρική μέχρι τις Άλπεις. Και μιλούσαν τη Λατινική — τουλάχιστον έτσι νόμιζαν. Στην πραγματικότητα, ο στρατιώτης στη Γαλατία και ο έμπορος στην Ισπανία είχαν αρχίσει να λένε τις ίδιες λέξεις διαφορετικά. Το «άλογο» άλλαξε. Το «στόμα» άλλαξε. Ακόμα και το «είμαι» άλλαξε.
Κανείς δεν κατάλαβε ακριβώς πότε έγινε. Δεν υπήρξε μια μέρα που κάποιος ανακοίνωσε: «Τέλος η Λατινική». Αντίθετα, μια σειρά μικρών, ανεπαίσθητων αλλαγών στη φωνή, στην προφορά, στην τάση για ευκολία, άρχισαν να συσσωρεύονται. Το aqua έγινε agua, το domus έγινε casa, το equus έγινε caballus. Η φράση του Κικέρωνα έγινε άγνωστη. Η καθημερινή γλώσσα… ήταν πια κάτι άλλο.
Στον 4ο αιώνα, παπάδες και στρατιώτες διάβαζαν τα ίδια θρησκευτικά κείμενα, αλλά καταλάβαιναν διαφορετικά πράγματα. Γι’ αυτό και το 813, στην Τρίτη Σύνοδο της Τουρ, οι ιερείς διατάχθηκαν να κηρύττουν «όχι στα λατινικά, αλλά στη γλώσσα του λαού». Ήταν η πρώτη επίσημη παραδοχή ότι η Λατινική δεν υπήρχε πια όπως την ήξεραν.
Οι γλώσσες που γεννήθηκαν απ’ αυτό το χάος — Γαλλική, Ιταλική, Ισπανική, Πορτογαλική, Ρουμανική — δεν φτιάχτηκαν από ακαδημίες. Ξεκίνησαν σαν λάθη. Σαν απλοποιήσεις. Σαν καθημερινές συντομεύσεις. Όπως και η Ελληνική άλλαξε στο στόμα του λαού και έγινε η γλώσσα που μιλάμε σήμερα, έτσι και η Λατινική διαλύθηκε από μέσα. Από ανθρώπους που έλεγαν τα πράγματα «πιο εύκολα».
Σταδιακά, η μία περιοχή σταμάτησε να καταλαβαίνει την άλλη. Στη Γαλλία έλεγαν cheval, στην Ισπανία caballo, στην Ιταλία cavallo. Κι όλα από την ίδια ρίζα. Μια γλώσσα που διαλύθηκε σε κομμάτια — κι αυτά τα κομμάτια έγιναν έθνη.
Σήμερα, κάθε φορά που ακούμε έναν Ισπανό να λέει amor, έναν Ιταλό να λέει cuore, έναν Πορτογάλο να λέει fogo, ακούμε τις σπασμένες φωνές μιας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που κάποτε μιλούσε ενιαία. Και που, χωρίς να το καταλάβει, γέννησε την Ευρώπη.
ΣΧΟΛΙΟ
Η λατινική ομιλούνταν και στο Παλάτι της Κωνσταντινούπολης μέχρι τα χρόνια του Ιουστινιανού τον 4ο - 5ο αιώνα μ.Χ., την στιγμή που όλος ο λαός της αυτοκρατορίας μιλούσε ελληνικά....
Στο τέλος ο Ιουστινιανός αποφάσισε ότι θα έπρεπε πλέον ακόμα και οι νόμοι να γράφονται στα ελληνικά για να τους καταλαβαίνει ο λαός...
Κι έτσι μπήκε και το τελευταίο λιθαράκι που μετέτρεψε οριστικά την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σε Ελληνορθόδοξη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και το όνομα Ρωμαίος άρχισε να λαμβάνει στην ανατολική Ευρώπη την έννοια του Ελληνα Ορθόδοξου Χριστιανού υπηκόου της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.