Όλοι γνωρίζουμε για τις πυραμίδες της Αιγύπτου και πολλοί τις έχουμε επισκεφθεί. Όμως δεν ξέρουμε ορισμένα μυστικά που κρύβουν επιμελώς οι πυραμίδες. Εχει και η χώρα μας πυραμίδες οι οποίες θεωρούνται αρχαιότερες των Αιγυπτιακών
Η πιο γνωστή είναι η «Πυραμίδα του Ελληνικού" δίπλα στον αρχαίο δρόμο που συνδέει το Άργος με την Τεγέα. Ο ερευνητής Παυσανίας (2ος αι. μ.Χ.) δεν αναφέρει την πυραμίδα στην Αργολίδα, κοντά στο σημερινό Λυγουριό.
Το όνομα τους πήραν από το «Πυρ» τη φλόγα η οποία καταλήγει σε μια μύτη. Ο Όμηρος δεν αναφέρει τις Πυραμίδες της Αιγύπτου. Αρα θεωρούνται νεώτερες αυτού. Τις έκτιζαν οι βασιλείς για μνημεία εντυπωσιασμού και για να ενταφιαστούν εκεί. Αλλά για το φόβο των τυμβωρύχων οι Χέμβης και Κεφρήν παρήγγειλαν να μην τους θάψουν εκεί αλλά αλλού μυστικά. Λέγεται ότι σε μια από αυτές άταφη δια κτισίματος ζωντανή η εταίρα Ροδώπις από τους εραστές της [Ήταν από τη Θράκη και δούλη του Σαμίου Ιάδμωνος ή Ιδμωνος του οποίου ήταν και ο Αίσωπος και την μετέφερε εκεί κάποιος Σάμιος να εργαστεί σε πορνείο σαν εταίρα. Ο Χάραξος αδελφός της Σαπφούς την ελευθέρωσε και της έδωσε πολλά λεφτά για να επιστρέψει στην πατρίδα. Αυτή ήταν εξαιρετικά όμορφη και εθισμένη στον έκλειτο βίο της εταίρας απέκτησε μεγάλη φήμη και πολλά χρήματα όχι όμως τόσα για να χτίσει πυραμίδα. Αυτή η πόρνη πολυτελείας χάρισε το δέκατο των χρημάτων της στους Δελφούς για να φτιάξουν Οβελούς (σούβλες) ανθεκτικές για ψήσιμο βοοειδών. Αυτό το έθιμο το είδα στη Γερμανία να ψήνουν μοσχάρια. Μετά δε ταύτα η Ροδώπις χρημάτισε επίσημος εταίρα της πόλεως Ναυκράτιδος η διαβόητη Αρχιδίκη και αυτή εταίρα, ήταν κατώτερη της Ροδώπης. Τέλος λέγεται ότι την νυμφεύτηκε ο βασιλιάς της Μέμφιδος]
Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί ότι ο Χέοψ βίαιος και τύραννος βασιλιάς έκλεισε τους ναούς εμπόδισε τις θυσίες και διέταξε τον κόσμο να εργάζεται για το κτίσιμο της πυραμίδας του. Τους λίθους έπαιρναν από την Αραβία και τους μετέφεραν στο μέρος που θα χτίζονταν οι πυραμίδες, κάπου 2-3 χλμ μακριά από το Νείλο.. Επειδή όμως ήταν ελώδης η περιοχή έφτιαξε υπερυψωμένο δρόμο λίθινο πάνω από το έλος για την μεταφορά των υλικών από το Νείλο και από εκεί τους ανέβαζαν στο όρος Λιβυκό καλούμενο. Ουσιαστικά πρόκειται για τεράστια γέφυρα και έργο όχι ευκαταφρόνητο.
Το έργο τούτο τελείωσε σε δέκα χρόνια εργάζονταν υποχρεωτικά 100.000 άνθρωποι οι οποίοι άλλαζαν κάθε τριμηνία.
Πέραν των ανωτέρω εξομάλυναν και τον λόφο πάνω στον οποίο χτίστηκε η πυραμίδα διότι ήταν τραχύς και ανώμαλος. Τα υλικά τα ανέβαζαν στο λόφο του οποίου το ύψος ήταν εκατό πόδια (έκαστος πους 32,2 εκατ.= 32, 2μ) υψηλότερος από την επιφάνεια του Νείλου.
Εσκαψαν υπόγεια εκσκαφή για να ενταφιαστεί εκεί ο Φαραώ και δημιούργησε τεχνητή νήσο για να εισέλθουν τα νερά του Νείλου. Μετά τις προκαταρκτικές κατασκευές άρχισε το κτίσμο της μέγιστης Πυραμίδας του Χέοπος. Για την κατασκευή της εργάζονταν 360.000 άνθρωποι και την αποπεράτωσαν σε είκοσι (20) χρόνια. Ηταν τετράγωνη. Μήκος κάθε πλευράς οκτώ(8) πλέθρων(πλέθρον 30μ =8χ30=240μ) Ο Διόδωρος λέγει επτά πλεθρον της πλευράς το πλάτος και εξάπλευρο το ύψος(180μ).
Χίλια εξακόσια τάλαντα αργυρίου δαπανήθηκαν μόνο για τα σκόρδα, ράπανα και κρεμμύδια που έφαγαν οι εργαζόμενοι (160Χ26.000 γραμ το τάλαντον. Το 2017, με βάση την αξία 547 δολάρια ανά κιλό, το αργυρό τάλαντο αξίζει 14.113 δολάρια Σήμερα έχει ανέβη η αξία του αργύρου.) Αυτά είναι γραμμένα στη βάση της πυραμίδας. Κατά τον Ηρόδοτο οι πέτρες για την εσωτερική και εξωτερική τοιχοποιία ήταν ανώτερες των τριάντα(30) ποδών σε μήκος. Δεν θα σας κουράσω με κατασκευαστικές λεπτομέρειες, μόνο θα σας πω ότι η ανύψωση των υλικών γινόταν με αναβαθμούς. Το έργο για το ανέβασμα των υλικών στις ανώτερες βαθμίδες ήταν δυσκολότατο. Οι πέτρες ήταν μαρμάρινες από λευκό μάρμαρο από το όρος της Αραβίας. Το παράδοξο είναι ότι δεν άφησαν ίχνη του πελεκίσματος της πέτρας και του ξύλου στο περιβάλλον. Ισως λένε να τα πήρε ο Νείλος που τον έστρεψαν για τον σκοπό αυτό, ή οι ίδιοι εργαζόμενοι καθάρισαν τα πάντα.
Το εσωτερικό των πυραμίδων είναι χάος τετράγωνο όγκου 2.400,000 κυβικών ποδών. Η είσοδος είναι μικρή τετράγωνη λίγο ανώτερη των τριών ποδών ύψος. Στην πυραμίδα αυτή ενταφιάστηκε ο Χέοψ. Αυτός είχε και μία θυγατέρα και επειδή κατασπατάλησε τα χρήματα του στην κατασκευή της πυραμίδας έβαλε την κόρη του σε πορνείο με καθορισμένη αμοιβή. Εκείνη όμως υπερτιμούσε την αμοιβή της υποχρεώνουσα τους πελάτες να φέρουν και ένα λίθο. Με αυτούς έκτισε και αυτή δική της μικρότερη πυραμίδα της οποίας κάθε πλευρά είχε ενάμιση πλέθρον.[Σκεφτείτε πόσο εντατικά εργαζόταν σαν εταίρα]. Η πυραμίδα της βρίσκεται μεταξύ των τριών και μπροστά στη μεγάλη.
[Οι εταίρες της αρχαιότητας ήταν δύο ειδών 1/ στην πλειονότητα ήταν σκλάβες, δίχως δικαιώματα, που με πολύ κόπο συντηρούνταν στη ζωή! Μέσα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, όπως τότε, αυτός ήταν ο κανόνας με λιγοστές εξαιρέσεις. 2/ Τις εταίρες πολυτελείας. Ανήκαν στην “ανώτερη” τάξη. Τότε οι καθαυτό εταίρες, ήταν απαραίτητο τμήμα της αστικής κοινωνίας. Δεν είχε να κάνει με την ταχεία ικανοποίηση της βιολογικής ανάγκης των ανδρών, αλλά με τον πιο απαιτητικό ψυχαγωγικό ερωτισμό. Στο είδος αυτό των εταίρων ανήκαν και οι Γκέισες της Ιαπωνίας
Στα συμπόσια όπου δεν επιτρεπόταν η είσοδος στις ευυπόληπτες γυναίκες. παράλληλα με το φαγητό το ποτό και με τους φιλοσοφικούς διαλόγους, λάμβαναν χώρα χορός, τραγούδι και παιχνίδια. Εδώ ήταν το κύριο πεδίο δράσης των εταίρων, οι οποίες προσέφεραν την ψυχαγωγία τους, με τις συζητήσεις,το θέαμα, τα αστεία τους και τελικά με την σεξουαλική επικοινωνία. Αφού, λοιπόν, η πόρτα της δημόσιας ζωής ήταν ερμητικά κλειστή για τις συζύγους και τις θυγατέρες των πολιτών, οι εταίρες ως συνοδοί, σύντροφοι και συμπαίκτριες αναλάμβαναν τον ρόλο της αναπληρωματικής συζύγου! Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι ο θεσμός της εταίρας χαρακτηριζόταν από την υψηλής ποιότητα πορνεία, τον πλούτο (σε κάποιες περιπτώσεις), την υψηλή, συνήθως, μόρφωση και την ντελικάτη ερωτική διάθεση, που την ξεχώριζε από την πρότυπη και καθιερωμένη έννοια της πόρνης. Φημισμένες εταίρες της εποχής ήταν η Ασπασία γυναίκα μετέπειτα του Περικλή, η Θαΐς, η Φρύνη κ.α στην Κίνα η Su Xiaoxiao (4oν αι. μ.Χ) στη Γαλλία η Μαντάμ Ντυ Μπαρί τελευταία μαιτρέσα του Γαλλου βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ', η οποία είχε οικτρό τέλος στην γκιλοτίνα]
Τον Χέοπα διαδέχθηκε ο Χεφρήν τύραννος και καταπιεστικός όπως ο προκάτοχος του, έκτισε κι’ αυτός Πυραμίδα στο λόφο λίγο μικρότερη δίπλα στην μεγάλη. Αυτή δεν είχε υπόγεια δομή όπως η άλλη. Και οι δύο βασίλευσαν στην Αίγυπτο πενήντα χρόνια ο καθένας. Κατά την βασιλεία τους οι Αιγύπτιοι στερήθηκαν τους ναούς, τις εορτές, τις θυσίες, τα πάντα. Εργάζονταν συνεχώς σαν είλωτες και γι’ αυτό εμίσησαν τα έργα αυτά και τα περιφρονούσαν καθώς και τα ονόματα των φαραώ.
Επειτα βασίλευσε ο Μικερίνος γιός του Χέοπα, ο οποίος άνοιξε τους ναούς και πάλι, τις εορτές και τις θυσίες και ο λαός ανέπνευσε. Και αυτός έκτισε την τρίτη Πυραμίδα μικρότερη εκείνης του πατέρα του. Άλλοι λένε ότι αυτή είναι της Ροδώπις αλλά ο Ηρόδοτος το αναιρεί.
Μετά βασίλευσε ο Ασυχις ο οποίος έκτισε τα προς ανατολάς ωραιότατα και πολυτελέστατα προπύλαια του ναού του Ηφαίστου. Αυτός έκτισε μια πυραμίδα από πλίνθους σε αντίθεση προς τους προκατόχους του που χρησιμοποίησαν μάρμαρα Αραβίας.
Ο δε Μοίρις κατασκεύασε την επώνυμη λίμνη και στο μέσο αυτής έκτισε δύο πυραμίδες. Στην πραγματικότητα η λίμνη αυτήν ήταν πλουτοπαραγωγική εγκατάσταση εκτροφής και συλλογής ψαριών από το Νείλο, διότι είχε δύο στόμια εισροής και εκροής υδάτων προς τον ποταμό. Οι περιηγητές βρήκαν ως σαράντα ερείπια πυραμίδων αλλά οι πέντε(5) είναι οι διασημότερες, οι μεταξύ της Μέμφιδος και του Νείλου. Κατά τον Στράβωνα δύο εξ αυτών συγκαταλέγονται στα επτά θαύματα του κόσμου. Οι αρχιτέκτονες και χτίστες των πυραμίδων και ο σκοπός για τον οποίον κτίστηκαν είναι αβέβαιος, όπως είναι και οι βασιλείς και η χρονολογία αυτών.
(28/4/25)
* Αμφικτύων ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.