Η κατάσταση για μας τους παλιούς μοιάζει με αυτή του 1965. Και τότε τα κόμματα αλληλο-σπαράσσονταν, ο κόσμος ήταν ανάστατος, συγκεντρώσεις, πορείες διαμαρτυρίες, όλοι είχαν ξεσαλώσει, όλα είχαν παραλύσει, η χώρα δεν μπορούσε να βρει τον ομαλό ρυθμό της και πήγαινε προς το χάος. Οι πολίτες αγανακτισμένοι και από τα κόμματα εξαπατημένοι, άρχισαν να λένε "δεν βρίσκεται ένας λοχίας"; Γι' αυτό όταν έγινε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου ουδείς αντέδρασε, αλλά το δέχτηκαν με σχετική ανακούφιση.
Τα Τέμπη οφείλονται από την αδυναμία του Υπουργείου Μεταφορών και Συγκοινωνιών:
1/ Να κάνει πράξη το πρώτιστο μέλημα, ώς όφειλε, την ασφάλεια των σιδηροδρομικών και οδικών μεταφορών (μετρό, λεωφορείων, ΙΧ κ.α). (Την ασφάλεια του προσωπικού την έχουμε σαν πρώτιστο καθήκον στις Ε.Δ, αλλά η πολιτεία αδιαφορεί)
2/ Να ολοκληρώσει γρήγορα τα εγκεκριμένα σχέδια βελτιώσεως της ασφάλειας των σιδηροδρόμων και να προτείνει και νέα, αν υπήρχαν κενά στην ασφάλεια.
3/ Να μελετήσει τα αιτήματα των σωματείων των σιδηροδρομικών και οδικών μεταφορών σχετικά με ελλείψεις σε προσωπικό, υλικό και σε θέματα ασφαλείας
Εξ όσων γνωρίζουμε ο τότε υπουργός, αλλά και οι πριν από αυτόν υπουργοί προηγούμενων κυβερνήσεων, μόνο με αυτά δεν ασχολήθηκαν. Επομένως, διαχρονική και διακομματική η ευθύνη. Και όμως τώρα τα υπεύθυνα κομματάκια γίνονται διώκτες και δικαστές για να αυξήσουν τη δύναμή τους. Παρά ταύτα ο λαός τους περιφρονεί.
Οταν συνέβη το φοβερό αυτό δυστύχημα, τότε αποκαλύφθηκε η γύμνια του κρατικού μηχανισμού, αλλά και η ανικανότητα της δικαιοσύνης να κάνει κάθαρση. Φοβούμενη το όνομα "Καραμανλής" ο κ. Μητσοτάκης δεν άφησε την δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της, αλλά προσπάθησε να ρίξει την ευθύνη στον εκπαιδευόμενο σταθμάρχη της Λάρισας. Μετά οι διάφοροι άσχετοι ανακάλυψαν ότι η αμαξοστοιχία δήθεν μετέφερε υγρά καύσιμα και ξεστράτισαν τις ανακριτικές αρχές από τους κυρίως υπευθύνους που ήταν πρωτίστως οι υπουργοί Συγκοινωνιών-Μεταφορών και όσοι δεν προώθησαν τα έργα εξυγίανσης των σιδηροδρόμων.
Στην πρώτη δίκη αυτοί έπρεπε να καθίσουν τάχιστα στο εδώλιο ως ηθικοί αυτουργοί. Σε δεύτερη δίκη να λογοδοτήσουν οι αυτουργοί, υπεύθυνοι ή συνυπεύθυνοι για το συγκεκριμένο συμβάν. Όλα αυτά δεν έγιναν γιατί η Κυβέρνηση δεν ήθελε να βάλει βαθιά το μαχαίρι και η δικαιοσύνη έδειξε υποτακτική και αδύναμη να ρίξει άπλετο φως στο δυστύχημα και να βάλει το μαχαίρι ως το κόκκαλο. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, εδώ και δύο χρόνια το πρόβλημα σέρνεται και το χειρότερο ότι έγινε βορά των διαφόρων κομμάτων και αποκομμάτων ρεταλιών. Το καθένα έχει δαγκώσει το κουφάρι του τραίνου και προσπαθεί να αυξήσει τα ποσοστά του.
Οι συγγενείς πονεμένοι καθώς είναι για τα προσφιλή τους πρόσωπα και εξοργισμένοι διότι εδώ και δύο χρόνια ουδείς έχει οδηγηθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου, έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης των κομμάτων και των διαφόρων δήθεν ειδικών, συνομωσιολόγων και άλλων. Είναι φυσικό να ζητούν δικαιοσύνη για τα προσφιλή τους πρόσωπα. Στο λαό όμως έπρεπε να στραφούν και όχι στα κομματικά ή συνδικαλιστικά ρετάλια, προκειμένου να πιέσουν την Κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη να δράσουν.
Αν η Κυβέρνηση είχε προχωρήσει στην πραγματική διαλεύκανση του δυστυχήματος και η δικαιοσύνη είχε διαχωρήσει τους ηθικούς υπευθύνους από τους αυτουργούς, τότε θα είχε λήξει το πρόβλημα, αλλά προτίμησαν να βάλουν αυτογκόλ.
Οτι κινείται, ότι πλέει και ότι πετάει οι φυσικοί νόμου λένε ότι υπόκειται σε μικρό ή μεγάλο ατύχημα. Ενα όμως δυστύχημα δεν επιτρέπεται να διαλύει τη χώρα και να μας ρίχνει στο χάος, πολύ περισσότερο να μένει ατιμώρητο. Το ζητούμενο είναι να διορθώνεται το σύστημα κάτι που εδώ δεν γίνεται. Οι αρχαίοι πρόγονοι μας έριχναν το φταίξιμο στις τρεις Μοίρες: την Κλωθώ που κλώθει ατυχήματα, στην Λάχεση που ρίχνει τους λαχνούς στους άτυχους και στη φοβερή Ατροπό που κάνει τούτο αναπότρεπτο δυστύχημα. Επομένως ούτε το πρώτο είναι ούτε το τελευταίο.
Από δω και στο εξής αρχίζουν οι υπερβολές δήθεν στη μνήμη των θυμάτων με απεργίες, το σταμάτημα του κεντρικού αερολιμένα, το κλείσιμο των καταστημάτων και άλλα ως και γελοία πράγματα που επινοούν τα τρωκτικά της εξουσίας, οι κομματάρχες εργατοπατέρες και οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές για να δίνουν το παρόν και για να κάνουν το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας πενθήμερο. Αυτά βλάπτουν την υπόθεση των θυμάτων.
Αχρηστη λοιπόν η Κυβέρνηση, ανεύθυνα και γελοία και τα κόμματα-ρετάλια της αντιπολίτευσης. Θύματα οι πονεμένοι συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας που τείνει να ρίξει τη χώρα σε πολιτική κρίση και να την στείλει στο χάος. Και όλα αυτά σε μια εποχή που η ημέρα φτιάχνει μητροπολίτη και η εβδομάδα πάπα. Ο πανούργος Ερντογάν πλέκει τις νέες συμμαχίες και εμείς "τα παιδία παίζει" για τα ψηφαλάκια. Εκάς αχρείοι πολιτικάντηδες. Τώρα λοχίες δεν έχουν απομείνει στο λεκανοπέδιο, παρά μόνο στην προεδρική φρουρά. Εχουμε όμως Π.τ.Δ . Εχει όμως το ηθικό κύρος να βγάλει Διάγγελμα Ενότητος και ηρεμίας στον δύστυχο τόπο της φαιδράς πορτοκαλέας;
(27/2/25)
* Αμφικτύων ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφέας, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.