Επανέρχομαι στην κηδεία Κώστα Σημίτη, για να αναφερθώ πιο διεξοδικά σε ένα περιστατικό, που ακροθιγώς έθιξα, στη σύντομη συνέντευξή μου στην φίλη και αξιόλογη δημοσιογράφο μας Μαρία Αναγνωστίδου-Δόικου, στις 9 τρέχ.. γύρω από τα διαμειβόμενα σε αυτήν (παρακάτω η συνέντευξη).
Πιθανόν, όφειλα να το έχω καταγράψει στο μυαλό μου, ως κατάσταση των τελευταίων ετών, που συνεχώς επιδεινώνεται, αλλά ωστόσο όχι αρκετά όπως φαίνεται, αφού εντυπωσιάστηκα τόσο αρνητικά από αυτό.
Αναφέρομαι στην κριτική των πεπραγμένων Σημίτη, κατά τα χρόνια της πρωθυπουργίας του, τα οποία υπενθύμισε η κυρία Λατινοπούλου (συνοψίζοντας προφανώς τα όσα έχουν, κυριολεκτικά καταλάβει, με τη μορφή σχολίων, τις ιστοσελίδες του διαδικτύου (και τα οποία εξακολουθούν ασταμάτητα).
Στην περί της αναφορά της κυρίας Λατινοπούλου (που δεν γνωρίζω, παρά μόνον με βάση τις δηλώσεις της) δεν διαπίστωσα τάσεις προσβολής του νεκρού, αλλά απλώς απαρίθμηση δραστηριοτήτων του, γνωστών άλλωστε στο πανελλήνιο. Ωστόσο, η αναφορά αυτή κρίθηκε απαράδεκτη, προσβλητική, και πάνω από όλα απαγορευμένη από την κυρία Διαμαντοπούλου (που επίσης δεν γνωρίζω), η οποία, με ύφος κριτή του τι επιτρέπεται να λέγεται και τι απαγορεύεται, και προφανώς για να μετριάσει τις εντυπώσεις των αναφορών Λατινοπούλου, με απαξιωτικό ύφος και ανάλογη χειρονομία, δήλωσε εις επήκοον όσων την άκουσαν ότι…… (στο περίπου αυτό συγκράτησα) “η σημασία των όσων λέγονται εναντίον του Σημίτη εξαρτάται από το ποιός τα εκφράζει”.
Εννοώντας, σαφώς ότι η κυρία Λατινοπούλου (περίπου) δεν ………δικαιούται δια να ομιλεί!!!!! Και οι πέριξ αυτής φάνηκαν να συμφωνούν!!!
Θα μου πείτε, ε και τι έγινε;
Εγινε και πολύ. Γιατί, πια ξεχειλίζει ξεκάθαρα και πέρα της όποιας αμφιβολίας (φυσικά, προστίθεται και σε πληθώρα παρόμοιων που προηγήθηκαν ή έπονται) το πως ορισμένοι, κυρίως πολιτικοί, εκλαμβάνουν τους εαυτούς τους υπεράνω των υπολοίπων Ελλήνων (έστω και πολιτικών, αν θεωρούνται αντίπαλοι), και εμφανίζονται να έχουν γεμίσει το είναι τους με κάκιστα εννοούμενο ελιτισμό, υπερβολική, περιφρόνηση απέναντι συλλήβδην όσων δεν ανήκουν στο στενό δικό τους περιβάλλον και βέβαια, για να μη συνεχίσω, πλήρη καταπάτηση της δημοκρατίας (στην οποία ωστόσο, όσοι θεωρούν τον εαυτό τους υπεράνων των πάντων, αναφέρονται ωστόσο, επιδεικτικά και όσο συχνότερα γίνεται σ’αυτήν).
Αποφάσισα να αναφερθώ στο παραπάνω συμβάν, διότι κατά την κρίση μου περιέχει την πεμπτουσία για το που έχουμε φτάσει, και πόσα ακόμη σκαλοπάτια καθόδου μας αναμένουν, αν έτσι συνεχίσουμε……….
Κατά κάποιο τρόπο, αυτή η “φιλοσοφία” του τάδε έφη Ζαρατούστρας“, ερμηνεύει εν πολλοίς και το πως υποστηρίζεται το μαύρο ως άσπρο, στην οικονομία, στα εθνικά μας θέματα, στο μεταναστευτικό πρόβλημα κ.ο.κ. ΑΦΥΠΝΙΣΗ, λοιπόν, γιατί διαφορετικά χανόμαστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.