Αμέσως μετά την σφαγή που κόστισε τις ζωές σε 1.200 Ισραηλινούς, άνδρες, γυναίκες και παιδιά και κατά την οποία απήχθησαν 251 και οδηγήθηκαν στην Γάζα ως όμηροι, το Ισραήλ εξαπέλυσε την οργή του κατά της Χαμάς (αλλά και ολόκληρου του παλαιστινιακού πληθυσμού), «σφυροκοπώντας» την ανελέητα και συστηματικά από εκείνη την αποφράδα ημέρα.
Από τον πόλεμο του Ισραήλ με την Χαμάς, έχουν σκοτωθεί συνολικά 45.000 μαχητές της οργάνωσης και άμαχοι (κυρίως άμαχοι) και έχει καταστραφεί το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού και των πυρομαχικών της όπως και των τούνελ που έσκαβαν οι Παλαιστίνιοι επί δεκαετίες.
Η πόλη της Γάζας έχει ισοπεδωθεί ενώ εξοντώθηκαν και οι σημαντικότερες κεφαλές της Χαμάς, ο Ισμαήλ Χανίγια και ο Γιαχία Σινουάρ, μη αντικαταστάσιμοι καθώς θεωρούνταν οργανωτικές και ηγετικές ιδιοφυΐες.
Όταν η Χαμάς πλέον έπαψε να αποτελεί επιχειρησιακή απειλή, τότε το Ισραήλ στράφηκε με μεθοδικό σχεδιασμό και αποφασιστικότητα κατά της Χεζμπολάχ, την οποία και αυτή έπληξε με μαζικά και συντριπτικά πλήγματα, αφού πρώτα είχε προηγηθεί το περιστατικό τον εκρήξεων των βομβητών των μαχητών και των στελεχών της σιιτικής οργάνωσης που κόστισε τις ζωές σε 42 και τραυμάτισε-ακρωτηρίασε 4.000!
Πριν ξεκινήσει λοιπόν τις επιθέσεις το Ισραήλ το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, ήδη η Χεζμπολάχ είχε χάσει επιχειρησιακά τα καλύτερα στελέχη της!
Έκτοτε με συνεχείς σφοδρούς βομβαρδισμούς, το Ισραήλ εξόντωσε πάνω από 4.500 μαχητές της Χεζμπολάχ και κατέστρεψε μεγάλο μέρος του δικτύου αποθήκευσης του οπλισμού της και των πυρομαχικών της.
Συν τοις άλλοις εξολόθρευσε τον σημαντικότερο ηγέτη της, τον Χασάν Νασράλα.
Το Ισραήλ επί του πρακτέου όχι μόνο πήρε εκδίκηση για την ήττα του στον πόλεμο του 2006 στον ποταμό Λιτάνι από την Χεζμπολάχ, αλλά κατάφερε να την εξουδετερώσει σε τόσο μεγάλο βαθμό που θα χρειαστεί πολλά χρόνια για να ανακάμψει.
Όμως η αποδυνάμωση της Χεζμπολάχ είχε και τρίτη «παρενέργεια».
Οι μαχητές της Χεζμπολάχ ήταν αυτοί που κρατούσαν τον Σύρο πρόεδρο Μ.Άσαντ στην εξουσία.
Μόλις η προστασία τους σταμάτησε, ξεκίνησε (όλως τυχαίως) μία απρόσμενη επίθεση από τους ισλαμιστές της Ιντλίμπ, δηλαδή από την συριακή Αλ Κάιντα και τους συμμάχους τους, τους Τουρκμένους ισλαμιστές του «Ισλαμικού Κόμματος του Τουρκεστάν» και του «Συριακού Εθνικού Στρατού».
Μία συνολική δύναμη 40.000 ισλαμιστών, «σάρωσε» μέσα σε 15 μέρες, πρώτα το Χαλέπι, μετά την Χάμα, στη συνέχεια την Χομς και τέλος την ίδια την Δαμασκό, με αποτέλεσμα ο Μ.Άσαντ να διαφύγει με την οικογένεια του, ζητώντας άσυλο στην Ρωσία.
Όλα αυτά έγιναν χωρίς ουσιαστικά να πέσει ούτε μία «τουφεκιά».
Όσο η Χεζμπολάχ ήταν ενεργή και ακμάζουσα όλα στην Συρία ήταν υπό έλεγχο.
Έκτοτε το Ισραήλ εισέβαλε ανενόχλητο στην Συρία, δημιουργώντας μία ζώνη ασφαλείας, βάθους 20 χλμ. και καταλαμβάνοντας το στρατηγικό όρος Ερμών από το οποίο θα ελέγχει πλεόν τα πάντα και στην δυτική Συρία και στον Λίβανό ενώ θα μπορεί να αναχαιτίζει τα ιρανικά drones τα οποία πάντα χρησιμοποιούσαν το συγκεκριμένο βουνό ως κάλυψη από τα ισραηλινά ραντάρ.
Το Τελ Αβίβ «ισοπεδώνει» καθημερινά τις αποθήκες του διαλυμένου συριακού Στρατού καθώς δε νιώθει άνετα να έχουν στην διάθεσή τους οι ισλαμιστές, οπλικά συστήματα όπως βαλλιστικούς πυραύλους.
Για τον ίδιο λόγω έπληξε αεροδρόμια και μαχητικά της συριακής Αεροπορίας και το σύνολο των σκαφών του συριακού Ναυτικού.
Η κυβέρνηση Άσαντ δεν θα είχε ανατραπεί όμως αν δεν είχε αποδυναμωθεί η Χεζμπολάχ και αυτή είναι η ουσία.
Στην συνολική εικόνα όμως φαίνεται και κάτι άλλο: Το Ιράν έχασε μεγάλο μέρος της γεωπολιτική και γεωστρατηγικής του ισχύος.
Η Χαμάς έχει καταστραφεί, η Χεζμπολάχ είναι αδύναμη και η Συρία δεν είναι πλέον φιλική για την Τεχεράνη χώρα, που σημαίνει πως οι Ιρανοί Φρουροί της Επανάστασης δεν θα μπορούν να την χρησιμοποιούν.
Ξαφνικά το «μακρύ χέρι» του Ιράν σταματάει στα ιρακινοσυριακά σύνορα.
Τι θα ακολουθήσει μετά; Στο Ιράκ υπάρχει κυριαρχούσα πλειοψηφία σιιτών και θα ήταν πιο δύσκολο να «συμβεί» μία αλλαγή στην εξουσία.
Σε ότι αφορά το ίδιο το Ιράν κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει κάποιον ισραηλινό σχεδιασμό για οργανωμένα χτυπήματα κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεών του.
Αυτή την στιγμή το Ιράν δείχνει να βρίσκεται σε αδυναμία και κάποιοι θα ήθελανη να το εκμεταλλευτούν.
Άγνωστο παραμένει και το μελλοντικό καθεστώς των βάσεων της Ρωσίας σε Ταρτούς και Λατάκια.
Φαίνεται πως υπάρχει μία προσωρινή συμφωνία για παραμονή τους στην χώρα και διεξάγονται συζητήσεις για να γίνει μόνιμη.
Αν αυτό συμβεί θα γίνει λόγω τουρκικού «δάχτυλου» και όχι επειδή στην Αλ Κάιντα ξαφνικά έγιναν φιλορώσοι.
Θα φανεί τις επόμενες ημέρες τι θα συμβεί.
Υπάρχουν ήδη πολλές σκέψεις από το Ισραήλ για τριχοτόμηση της Συρίας.
Το κομμάτι που έχουν καταλάβει θέλουν να γίνει ανεξάρτητο κράτος των Δρούζων.
Προτείνουν πολλοί Ισραηλινοί αναλυτές ανεξάρτητη να γίνει και η Λατάκια όπως και ήταν μέχρι το 1936 καθώς κατοικείται από Αλαουϊτες που δεν νιώθουν ασφαλείς με μία κυβέρνηση ισλαμιστών.
Και όλα αυτά ξεκίνησαν από την σφαγή της 7ης Οκτωβρίου του 2023.
Ένα απίστευτο «ντόμινο» εξελίξεων που δεν ξέρουμε αν έχει τελειώσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.