«Ιδού οι λόγοι που οι Παπιστές πνέουν μένεα κατά του Φωτίου. Έχουν δίκαιο. Διότι, εάν δεν υπήρχε ο Φώτιος, αληθώς δεν θα υπήρχε σχίσμα, αλλά δεν θα υπήρχε και Ελληνισμός και Ορθοδοξία, αλλά θα υπήρχε πνευματική δουλεία και πεπλανημένο θρησκευτικό και εθνικό φρόνημα. Ο Φώτιος περιέσωσε αμφότερα, καθώς καταπολεμούσε τη Δυτική επιδρομή» (12).
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΡΤΟΥ
«Η Σύνοδος δηλοποιεί και διατάσσει ότι θα αποστείλει τους επισκόπους, για να τιμωρήσουν πραγματικά αυτούς που αντιλέγουν προς τις αποφάσεις της και κοινωνούν τους πιστούς απ’ αμφότερα τα είδη. Εάν αυτοί μετανοήσουν, η Εκκλησία τους δέχεται στους κόλπους της, αφού τους επιβάλει ανάλογο προς το αμάρτημα επιτίμιο. Αλλά, αν εκείνοι παραμείνουν άκαμπτοι, θα κολαστούν ως αιρετικοί από τους κριτές της Εκκλησίας, η οποία θα επικαλεστεί, αν υπάρξει ανάγκη , και την κοσμική εξουσία.
Τα συμπέρασμα που εξάγεται από τον παραπάνω όρο είναι ότι η Σύνοδος διορθώνει (!) τον Σωτήρα Ιησού Χριστό που έδωσε την εντολή, όπως και άπασα την αρχαία Εκκλησία, την οποία κηρύσσει αιρετική και άξια των ποινών της ιεράς εξετάσεως. Τέτοιες είναι οι αποφάσεις των Δυτικών Συνόδων των μη εν Αγίω Πνεύματι συγκροτημένων, αλλά με ανθρώπινο πνεύμα συγκροτημένων και μάλιστα πνεύματος ιδιοτελούς και υστερόβουλου. Ιδού ο λόγος που τέτοιες Σύνοδοι διαφέρουν από τις αρχαίες Οικουμενικές Συνόδους» (13).
ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΣΤΕΙΡΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΩΝ
«Οι Διαμαρτυρόμενοι, αφού απαρνήθηκαν την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας, απώλεσαν και τη χάριν των μυστηρίων και τη βεβαιότητα που προέρχεται απ’ αυτήν και υπάρχει μέσα στη συνείδηση των Ορθοδόξων. Οι Ορθόδοξοι, έχουν εκτός από την Ιερά Παράδοση που μαρτυρεί την αλήθεια της πίστεως τους και την ενδόμυχο πληροφορία που πείθει με απόλυτο τρόπο και δεν ανέχεται καμία αμφιβολία. Η χάρις λαλεί μέσα στην καρδιά του πιστού και πείθει αυτόν και τον δυναμώνει στην πίστη του» (14.).
Παραπομπές του αποσπάσματος
12. Άγιος Νεκτάριος, Μελέτη ιστορική περί των αιτιών του σχίσματος, εκδ. Παναγόπουλος, τόμος Β΄, σελ. 10
13. Άγιος Νεκτάριος, Μελέτη ιστορική περί των αιτιών του σχίσματος, εκδ. Παναγόπουλος, τόμος Β΄, σελ. 184
14. Άγιος Νεκτάριος, Μελέται περί των Θείων Μυστηρίων, εκδ. Παναγόπουλος, σελ. 174
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.