Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος
Καλός ο Τραμπ για τη χώρα του, ίσως και να αποδειχθεί σωτήριος, αλλά το μέγα θέμα που μας αφορά είναι αν η εκλογή του θα ωφελήσει την Ελλάδα. Η απάντηση είναι αρνητική. Ούτε ο Τραμπ μπορεί να κάνει κάτι, ούτε ο Γκάντι, ο Βούδας ή ο Λόρδος Βύρωνας (αν είχαμε τρόπο να τους αναστήσουμε και να τους διορίσουμε προέδρους των ΗΠΑ) θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλό για τη χώρα μας.
Ουδείς ξένος ηγέτης πρόκειται να ωφελήσει την Ελλάδα, απλούστατα επειδή δεν θα τα κατάφερνε, ακόμα κι αν ήταν ο πιο ενάρετος πολιτικός και ταυτόχρονα ο πιο φλογερός και αφοσιωμένος φιλέλληνας του πλανήτη. ∆εν μπορείς να εισπράξεις όφελος, ως χώρα, από άλλες, αν δεν έχεις αποφασίσει να βοηθήσεις πρώτα εσύ τον εαυτό σου και αρχίσεις να εργάζεσαι σοβαρά για να μπεις σε τροχιά ανάπτυξης.
Όταν η ηγεσία σου σε υπερφορολογεί και σου δημεύει σταδιακά την περιουσία με απίθανα κερατόσημα, τι θα σου κάνει ο ξένος ηγέτης; Θα απειλήσει τον φορομπήχτη πρωθυπουργό σου να σταματήσει να σε ληστεύει; Όταν μερίδα της ελίτ της χώρας τα παίρνει από χίλιες μεριές, λαδώνεται και λαδώνει, οι Χριστοφοράκοι αθωώνονται, οι Καραβέλες την κοπανούν και οι μεγαλοκαρχαρίες τη σκαπουλάρουν διαρκώς -με διάφορα νομικά τερτίπια, προσχήματα και φωτογραφικούς νόμους- πώς θα σε σώσει ο κάθε Τραμπ; Συστήνοντας στις ανεκδιήγητες κυβερνήσεις σου να αλλάξουν άμεσα τη νομοθεσία, να απολύσουν μερικές εκατοντάδες δικαστές και να διοριστούν στη θέση τους τελειόφοιτοι της Νομικής;
Ας μη γελιόμαστε. Η εξωτερική βοήθεια σε οποιαδήποτε χώρα δεν έχει αναπτύξει υγιή πολιτικό βίο και ισχυρούς θεσμούς είναι σαν το λαχείο που κερδίζει ένας άνθρωπος με χίλιες θανάσιμες εξαρτήσεις και κάκιστα χούγια.
Και 100.000.000 ευρώ να κερδίσει στο Τζόκερ ένας αλκοολικός, απατεωνίσκος, ναρκομανής και ψυχολογικά διαταραγμένος τζογαδόρος, όχι μόνο θα τα ξοδέψει όλα, αλλά σε λίγο καιρό θα αρχίσει τη γύρα για να ζητάει δανεικά και θα καταλήξει να ζει σε χαρτόκουτα.
Οι ελληνόφωνες ηγεσίες εδώ και πολύ καιρό θυμίζουν τον αλκοολικό, απατεωνίσκο, ναρκομανή και ψυχολογικά διαταραγμένο τζογαδόρο που έχει κερδίσει το λαχείο της εξουσίας και διαρκώς γυρεύει δανεικά για να συνεχίσει να κάνει ακριβώς τα ίδια. Ας αλλάξουμε εμείς, με όποιον τρόπο βρούμε πρόσφορο, τις ηγεσίες μας κι ύστερα ας συζητήσουμε για τους ξένους. Και, βεβαίως, να προσευχόμαστε με ευλάβεια στον Κύριο. Όμως ποτέ να μην ξεχνάμε το ρητό «συν Αθηνά και χείρα κίνει».
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΕΘΕΣΕ Ο ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ ΜΑΣ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΜΥΑΛΑ ΠΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΣΑΠΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ.