Οι ηλικιωμένοι και οι φτωχοί θα δαιμονοποιηθούν και θα τους κάνουν να αισθάνονται ένοχοι αν δεν υποβληθούν στην ευθανασία. Η κλιμάκωση, η προπαγάνδα και ο προγνωστικός προγραμματισμός χρησιμοποιούνται για την προώθηση της ιδέας ότι οι ηλικιωμένοι πολίτες έχουν καθήκον να πεθάνουν όταν φτάσουν τα 70 χρόνια.
Από τον Dr. Jack King όπως δημοσιεύθηκε από τον Dr. Vernon Coleman
Ο ηλικιακός ρατσισμός είναι ευρέως διαδεδομένος. Η κακοποίηση των ηλικιωμένων είναι πλέον συνηθισμένο φαινόμενο, με τους ηλικιωμένους πολίτες να εκφοβίζονται, να παρενοχλούνται και να δαιμονοποιούνται, όταν βρίσκονται στην πιο ευάλωτη θέση τους- εύθραυστοι και έχουν ανάγκη από φροντίδα, υποστήριξη, συμπάθεια, υπομονή και κατανόηση.
Οι ηλικιωμένοι και οι φτωχοί θα δαιμονοποιηθούν και θα τους κάνουν να αισθάνονται ένοχοι αν δεν υποκύψουν στην ευθανασία. Η κλιμάκωση, η προπαγάνδα και ο προγνωστικός προγραμματισμός χρησιμοποιούνται για να προωθήσουν την ιδέα ότι οι ηλικιωμένοι πολίτες έχουν καθήκον να πεθάνουν όταν φτάσουν τα 70 έτη. Οι νέοι (με τον όρο αυτό εννοώ τόσο τη γενιά Ζ όσο και τους millennials) ενθαρρύνονται να απεχθάνονται οποιονδήποτε είναι άνω των 60 ετών και να τους κατηγορούν για ό,τι αισθάνονται ότι δεν είναι ικανοποιητικό στη δική τους ζωή.
Πουθενά δεν είναι πιο εμφανής ο ηλικιακός ρατσισμός από ό,τι στην υγειονομική περίθαλψη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι ηλικιωμένοι έχουν εγκαταλειφθεί. Οι γυναίκες που κάνουν επεμβάσεις αλλαγής φύλου στο NHS λαμβάνουν τώρα δωρεάν θεραπεία γονιμότητας, ώστε να μπορούν να αποκτήσουν παιδιά αφού γίνουν άνδρες. Υπάρχουν άφθονα χρήματα για να πληρώνονται τα δίδακτρα των παιδικών σταθμών για τους πλούσιους γονείς, αλλά δεν υπάρχουν χρήματα για την παροχή φροντίδας στους ηλικιωμένους. Η υπηρεσία υγείας της Βρετανίας έχει το προσωπικό, τον χρόνο και τα χρήματα για να παρέχει δωρεάν κλινικές αναγνώρισης φύλου, αλλά οι ηλικιωμένοι δεν επιτρέπεται να κάνουν επεμβάσεις καταρράκτη στο πλαίσιο του NHS μέχρι να τυφλωθούν σχεδόν (οι αρχές σαφώς ελπίζουν ότι είτε θα έχουν πεθάνει είτε θα είναι πολύ γέροι για χειρουργική επέμβαση). Αυτή η παράλογη πολιτική σημαίνει ότι οι ηλικιωμένοι στους οποίους αρνούνται μια τέτοια επέμβαση δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους και πρέπει να τους φροντίζουν - συνήθως συγγενείς ή γείτονες, αφού το κράτος δεν το κάνει αυτό στις μέρες μας. Κανείς από τους αρμόδιους δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την ποιότητα ζωής των εβδομηντάχρονων που δεν μπορούν να τραφούν, να διαβάσουν, να χρησιμοποιήσουν το διαδίκτυο ή να παρακολουθήσουν τηλεόραση. Οι πολιτικοί και οι γραφειοκράτες δεν έχουν την εξυπνάδα ή τη φαντασία να συνειδητοποιήσουν ότι μια μέρα μπορεί και οι ίδιοι να μην μπορούν να τραφούν, να χρησιμοποιήσουν το διαδίκτυο ή να δουν τηλεόραση.
Και, φυσικά, πολύ λίγα χρήματα δαπανώνται για τη σωστή διάγνωση και πρόληψη της άνοιας. Το Αλτσχάιμερ είναι η προεπιλεγμένη διάγνωση (οι γενικοί γιατροί πληρώνονται με αμοιβή για κάθε διάγνωση Αλτσχάιμερ που καταγράφουν), παρόλο που πολλές άλλες αιτίες άνοιας είναι θεραπεύσιμες, αν διαγνωστούν. Και κανείς δεν νοιάζεται για τους ηλικιωμένους που δεν έχουν διαγνωστεί επίσημα ως άφρονες, επειδή δεν έχουν φτάσει ακόμα τόσο μακριά, αλλά που η καθημερινή τους ζωή κυμαίνεται μεταξύ δύσκολης και αδύνατης στην ολοένα και πιο απαιτητική, επιθετική και απειλητική εποχή μας.
Το Βασιλικό Κολέγιο Επείγουσας Ιατρικής («RCEM») δήλωσε ότι οι ευάλωτοι, ηλικιωμένοι ασθενείς αναγκάζονται να περιμένουν περισσότερο από άλλους ασθενείς όταν χρειάζονται επείγουσα ιατρική βοήθεια, επειδή τα νοσοκομεία δωροδοκούνται με μπόνους έως και 2 εκατομμυρίων λιρών, εάν επιτύχουν τους στόχους για τα Ατυχήματα και τα Επείγοντα («Α&Ε») που έχει θέσει η κυβέρνηση. Ο Dr. Adrian Boyle, πρόεδρος του RCEM, δήλωσε ότι οι άμεσες βραχυπρόθεσμες οικονομικές ανταμοιβές είναι κοντόφθαλμες και δεν βοηθούν. Το NHS έχει θέσει ως στόχο το 76% των ασθενών που προσέρχονται στα A&E να εισάγονται, να μεταφέρονται ή να παίρνουν εξιτήριο εντός τεσσάρων ωρών. (Ο παλαιότερος, επίσημος στόχος ήταν 95%, αλλά αυτός έχει εγκαταλειφθεί επειδή δεν έχει επιτευχθεί από το 2015). Ο Dr. Boyle δήλωσε ότι «όλοι εστιάζουν στις γρήγορες νίκες και στους ευκολότερους ασθενείς και γνωρίζουμε ότι πάρα πολλοί άνθρωποι, μόλις περιμένουν πάνω από τέσσερις ώρες, κολλάνε. Γνωρίζουμε λοιπόν ότι πέρυσι υπήρχαν περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι που έμειναν πάνω από 12 ώρες στα A&E». Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι οι ηλικιωμένοι άνθρωποι περιμένουν μέρες με πόνο και αγωνία στα τμήματα A&E.
Και, φυσικά, ο ηλικιακός ρατσισμός δεν είναι πρόβλημα μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, ιδίως στις βιομηχανικές κοινωνίες, όπου έχει εμπεδωθεί σε όλους τους κοινωνικούς θεσμούς, ιδίως σε εκείνους που εμπλέκονται στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης. Οι ηλικιωμένοι είναι ευάλωτοι και υποφέρουν μαζικά από τους αυξημένους κινδύνους για την υγεία, τις περιβαλλοντικές πιέσεις και τις οικονομικές πιέσεις.
Σε όλες τις περιοχές όπου η υποβοηθούμενη θανάτωση είναι νόμιμη, οι περισσότεροι άνθρωποι που θανατώνονται είναι άνω των 65 ετών. Αλλά δεν πεθαίνουν επειδή πονάνε ή είναι ανίατα άρρωστοι. Πεθαίνουν συνηθέστερα λόγω απώλειας της ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειας και επειδή δεν μπορούν πλέον να απολαμβάνουν τα αθλήματα ή τα χόμπι που απολάμβαναν προηγουμένως. Μια μελέτη στη Νέα Ζηλανδία έδειξε ότι οι υγιείς ηλικιωμένοι ενήλικες που υποστήριζαν την υποβοήθηση του θανάτου το έκαναν επειδή ανησυχούσαν για μελλοντική εξασθένιση και εξάρτηση και για το αν θα γίνονταν βάρος για τους άλλους. Ανησυχούσαν επίσης ότι, αν ζούσαν, θα μπορούσαν μια μέρα να υποφέρουν από αφόρητο πόνο. Και έτσι, προτιμούσαν να πεθάνουν τώρα παρά να διακινδυνεύσουν ένα δυσάρεστο μέλλον.
Τέλος, αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι οι ηλικιωμένοι παραδέχθηκαν ότι οι εμπειρίες τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κοβιδίου-19 είχαν σκληρύνει τις απόψεις τους σχετικά με την υποβοήθηση του θανάτου. Είχαν δει (ή είχαν διαβάσει) τι είχε συμβεί στους ηλικιωμένους κατά τη διάρκεια των λουκέτων και του κλεισίματος των νοσοκομείων.
Παρ' όλα αυτά, οι άνθρωποι κάτω των 65 ετών είναι αυτοί που είναι πιο πιθανό να υποστηρίξουν την ευθανασία. Οι άνθρωποι γίνονται λιγότερο ενθουσιώδεις για την ευθανασία όσο μεγαλώνουν.
Και πρέπει να ειπωθεί ότι η ευθανασία είναι, για πολλούς, αδιάφορη. Οι μικροσκοπικές συντάξεις, πολύ μικρές για να ζήσει κανείς, και το αυξανόμενο κόστος της θέρμανσης και των βασικών τροφίμων, σημαίνουν ότι εκατομμύρια ηλικιωμένοι πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα στο φαγητό και τη θέρμανση στο χειμώνα. Οι μικροσκοπικές συντάξεις, πολύ μικρές για να ζήσουν, και το αυξανόμενο κόστος της θέρμανσης και των βασικών τροφίμων, σημαίνουν ότι εκατομμύρια ηλικιωμένοι πρέπει να επιλέξουν μεταξύ φαγητού και θέρμανσης τους χειμερινούς μήνες. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, 60.000 έως 100.000 ηλικιωμένοι πεθαίνουν από το κρύο κάθε χειμώνα και οι αριθμοί αυτοί είναι παρόμοιοι και αλλού.
Δικτυογραφία:
Demonising the elderly – The Expose
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.