Υπήρξε ένας από τους πολλούς ιεροεθνομάρτυρες του Μακεδονικού Αγώνα.
Όταν ἡ ρουμάνικη προπαγάνδα, ὑποβοηθούμενη ἀπό τὴν ἀλβανική, προσπάθησε νὰ καταγράψῃ τοὺς Ἕλληνες ὡς «ἀρναούτ» καὶ ὄχι ὡς «ροῦμ», μὲ σκοπὸ τὴν ἀλλοίωση τοῦ πληθυσμοῦ, ἀποσκοπῶντας νὰ δείξῃ στὶς ξένες δυνάμεις ὅτι ὁ πληθυσμὸς ἦταν ἀλβανορουμανικός καὶ ὅτι οἱ Ἕλληνες ἦταν μιὰ μειοψηφία, ἡ ἀντίδραση τοῦ Φώτιου ἦταν ἐντονότατη.
*******
Πώς περιέγραψε ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης την κηδεία του Φωτίου:
“Λαβαίνω τηλεγράφημα ότι σκοτώθηκε ο Φώτιος κοντά σ΄ ένα χωριό δυο ώρες έξω από την Κορυτσά, όπου είχε βγει για περιοδεία. Συγχρόνως λαβαίνω και τηλεγραφική διαταγή του Πατριαρχείου να πάω αμέσως στην Κορυτσά και να κάνω την κηδεία του μακαρίτη.
Αμέσως πήγα στην Κορυτσά. Οι Βούλγαροι ευτυχώς δεν μπορούσαν να με παρακολουθούν και στις έκτακτες περιοδείες μου, όπως τώρα, αν δεν είχαν γνώσιν από πρωτύτερα κι έτσι αυτή την φορά τράβηξα κατ΄ ευθείαν.
Εκεί βρήκα το λαό τρομαγμένο και έπρεπε να αναπτερώσω το φρόνημά του. Την κηδεία έκανα μαζί με τον Μητροπολίτη Δυρραχίου, έπειτα Ικονίου, Προκόπιο. Εγώ εξεφώνησα τον επικήδειο του αειμνήστου Φωτίου. Ανέβηκα στον άμβωνα και άρχισα με το προφητικό ρητό: «Ουκ εκλείψει άρχων εξ Ιούδα και ηγούμενος εκ των μηρών αυτού, έως ου έλθει ω απόκειται και αυτός προσδοκία εθνών». Και συγχρόνως με το χέρι μου έδειχνα κατά την Ελλάδα.
Ο λόγος μου ήταν εκ του προχείρου, αλλά τους εφανάτισε και κλαίγαν.
Τους είπα πως δεν πρέπει απελπίζονται, πως στη θέση του σκοτωμένου εμείς θα στείλουμε καλύτερο κι αν τους τον σκοτώσουν κι αυτόν, εμείς θα στείλουμε άλλον ακόμα καλύτερο.
«Ουκ εκλείψει άρχων εξ Ιούδα…». Αυτή, τους είπα, ήταν η μοίρα του Ελληνικού Έθνους, να εργάζεται με το αίμα του για την του για την απελευθέρωσή του.
Αλλά, επανελάμβανα, ουκ εκλείψει άρχων εξ Ιούδα ουδέ εκ των μηρών αυτού, έως ότου έλθη εκείνος που είναι η προσδοκία των εθνών, Ελλήνων, Αλβανοφώνων, Σλαβόφωνων και Κουτσόβλαχων, που είναι όλοι γνήσια παιδιά της Ελληνικής Φυλής.
Ό ενθουσιασμός του πριν τρομαγμένου λαού, που είχε πλημμυρίσει την εκκλησία και τον αυλόγυρο σιωπηλός και κατηφής, ήταν απερίγραπτος.
Φωνές, κατάρες, ζητωκραυγές αντηχούσαν τώρα.
Τόσο που άμα τελείωσα το λόγο μου, ο μουτεσαρίφης (νομάρχης) Κορυτσάς, που ήταν τρομερά μισέλλην, ρωτούσε με επιμονή τον μουαβίνη του (βοηθό του) τι είπα στο λόγο μου. Ο μουαβίνης ήταν Έλληνας και φίλος μου. Του είπε λοιπόν πως μίλησα πολύ αρχαία ελληνικά και δεν κατάλαβε κι αυτός καλά καλά τι είπα. Αλλά ότι μίλησα θρησκευτικά και τέτοια πράγματα. …
Από το βιβλίο: Απομνημονεύματα Γερμανού Καραβαγγέλη Μητροπολίτου Καστοριάς: Ο Μακεδονικός Αγών, εκδόσεις Μπαρμουνάκη
για την αντιγραφή: ιστολόγιο “Αντέχουμε…”
Ο Φώτιος ήταν γόνος πολυμελούς αρχοντικής οικογενείας του Πόντου.
Για το έργο του Μητρ. Κορυτσάς Φωτίου Καλπίδη μπορείτε να διαβάσετε στο άρθρο:
Φωτογραφίες από το άρθρο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.