Σελίδες

17 Αυγούστου 2024

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΥΒΡΕΩΣ ΚΑΙ ΑΤΗΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων
 
Η πυρπόληση της Αττικής όπως και της Καλιφόρνιας δεν είναι τυχαία γεγονότα σαν αυτά που θα ξεχαστούν. Θα μείνει στην ιστορία σαν την πυρπόληση τους ναού της Εφέσου από τον Ηρόστρατο. Ο νέος Ηρόστρατος αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί. Το γεγονός χαρακτηρίζει μια ολόκληρη εποχή. Την εχθρότητα προς τη Φύση και το Περιβάλλον. Την εποχή της συγχύσεως, της πτώσεως των Αξιών, γρήγορων αλλαγών, της γενιάς που δε γνώρισε τα δεινά του Μεγάλου Πολέμου, δεν έζησε στη δυστυχία, την πείνα, τις γενοκτονίες και τα ολοκαυτώματα, τις Κατοχές και τη δουλεία και είναι τυχεροί γι’ αυτό. Ταυτοχρόνως όμως είναι και άτυχη διότι δε γνώρισε τι εστί Πόλεμος, Φασισμός και ιδιαίτερα ο Ναζισμός, όπως τον βιώσαμε στο πετσί μας εμείς τα παιδιά του 1940 και οι γονείς μας, καθώς και τον επάρατο Εμφύλιο. Σήμερα τα παιδιά έχουν δύο πολεμικά μέτωπα ανοιχτά και ως τώρα ο απολογισμός των θυμάτων υπερβαίνει το 1.000.000 ψυχές. Χωριστά αυτοί που πεθαίνουν από πείνα, αρρώστιες, έλλειψη καθαρού περιβάλλοντος, νερού, κακών συνθηκών ζωής κλπ.
 
Γιατί στον πόλεμο φαίνεται η ματαιότητα της αλαζονείας, της πλεονεξίας, της σκληρότητας της δύναμης επιβολής στον αδύνατο δια παντός μέσου ακόμη και των πιο σκληρών και αποτρόπαιων, όπως λ.χ με την πτώση των Ατομικών Βομβών στη Χιροσίμα και Ναγκασάκι. Τότε εξαφανίζεται ο ενάρετος και πνευματικός άνθρωπος και αναδύεται το κτήνος.
 
Στην εποχή μας έχουμε ριχτεί σε ένα λυσσαλέο αγώνα για τεχνολογική πρόοδο και καινοτομία. Καλό από μιας ματιάς, αλλά και κακό διότι σκοπεύει στην απόκτηση σοφιστικότερων οπλικών συστημάτων, μεγαλύτερη δύναμη των ισχυρών, τα οποία συχνά αντιστρατεύονται το «ευ ζειν» των ανθρώπων και των λαών.
 
Στη δραματική τούτη εποχή η ψυχή της κοινότητος και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, χάνει τον προσανατολισμό της όπως τα αποδημητικά πτηνά αποπροσανατολίζονται εκ των ακτινοβολιών, και οδεύει προς τη βία, αναρχία, τρομοκρατία, το έγκλημα, τον γρήγορο πλουτισμό, τα ναρκωτικά, φθάνοντας ως τα ακραία όρια της Υβρεως και της Ατης. 
 
Η επίθεση και προσβολή της Φύσης για την επίτευξη αφθονίας στη ζωή μας, η πυρπόληση των δασών για την απόκτηση κατοικήσιμης γης, η μόλυνση των εδαφών, υπεδαφών, λιμνών, θαλασσών και της ατμόσφαιρας ανάγεται στα ακραία εγκλήματα κατά της ίδια της Ανθρωπότητας. Και όλα ελαφρά τη καρδία τα δικαιολογούμε με τη λέξη – κλειδί της «Κλιματικής Αλλαγής» η οποία κατά τους ειδικούς οφείλεται στην αδηφαγία του ανθρώπου για περισσότερη ενέργεια και για περισσότερα υλιστικά αγαθά. Διότι η ενέργεια και η κίνηση αποβάλλει θερμότητα στο περιβάλλον και αυξάνει τη θερμοκρασία της ατμοσφαίρας, για πρώτη φορά αυτό το θέρος κατά 3 περίπου βαθμούς σε σχέση με το παρελθόν. Αλλά και αύξηση του πληθυσμού και των αναγκών μας καταλήγει στο ίδιο ολέθριο αποτέλεσμα.
 
Ζούμε σε μια εποχή που διαδραματίζεται η τύχη του ανθρωπίνου είδους και παρότι το έχουμε αντιληφθεί μοιάζουμε σαν να έχουμε πέσει στο λούκι που μας οδηγεί χωρίς επιστροφή στην καταστροφή. Γιατί ποιος είναι διατεθειμένος να κάνει πρώτος την αρχή και να στερηθεί τα ΜΗ απαραίτητα αγαθά του σύγχρονου ανθρώπου; Κανένα κίνημα ως τώρα δεν έχει επιτύχει τούτο. Στην Αρχαία εποχή ο Πυθαγόρας ο Σάμιος (580 π.Χ) Έλληνας μαθηματικός και φιλόσοφος υπήρξε ιδρυτής ενός μυητικού φιλοσοφικού κινήματος των Πυθαγορείων. Αυτοί ήταν εκλεκτοί μαθητές του εσώτερου κύκλου ενώ υπήρχαν και οι μαθητές που δεν ανήκαν στη σχολή του αλλά τον ακολουθούσαν που λέγονταν Πυθαγοριστές. Σήμερα δεν υπάρχουν νέοι με ψυχική εξέλιξη Πυθαγορείων με αυτοπειθαρχία ανωτέρου επιπέδου και Μύστες Πυθαγοριστές. Αλλά και τότε η ίδια η φύση του ανθρώπου, η αντίδραση των πλουσίων και των ανθρώπων της εξουσίας διέλυσαν το κοινοβιακό Κίνημα τους. Πρόσφατα, ο Κομμουνισμός στο όνομα του «ανθρωπισμού» επέβαλε την πιο σκληρή και αιματοβαμμένη δικτατορία του Προλεταριάτου.
 
Κάτω από αυτές τις συνθήκες και τα αδιέξοδα αγωνιά ο άνθρωπος για τον εαυτόν του, την ύπαρξη του και τον Κόσμο. Όλοι ψάχνουμε για την Αλήθεια και για ένα καλύτερο κόσμο, δίκαιο, ενάρετο, καθαρό, πνευματικό και πλούσιο. Αυτό το όραμα κυνηγάμε όλοι οι λαοί της γης και την Ειρήνη. Όμως παρά τον πόθο μας αυτό κάθε τόσο απομακρύνεται. 
 
(16/8/24) 
* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.