ΤΟΥ ΓΕΡΟΥ Η ΕΥΧΗ ΠΙΑΝΕΙ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων 

 

Στου κήπου μου το κεντρικό παρτέρι
ένας κισσός με το πεύκο

ερωτικοί έγιναν εταίροι

περιτυλιγμένος στα πλευρά του

προς την κορυφή έφτασε τα κλαριά του

και ολόγυρα γέμισε το παρτέρι 

ανεβαίνει ανεβαίνει στον κορμό του γαντζωμένος

έφτασε ψηλά και τώρα με ροζ λουλούδια είναι στολισμένος

 

Οι νέοι σαν κισσοί στις δυνάμεις τους στηριγμένοι 

με τις επιστήμες τους απασχολημένοι 

άλλοι με την καλή τους ερωτευμένοι

και οι γέροι παρέα με τα γηρατειά

από όλους εγκαταλειμμένοι

 

Κισσοί και οι πολιτικοί και ψεύτες

στους ψηφοφόρους ακουμπάνε οι κλέφτες

μέχρι την ψήφο τους να αποκτήσουν

και μετά τους πετάνε και θα τους λησμονήσουν

 

Αλλά ποιος να νοιαστεί για τους ανήμπορους

και για τα γηρατειά;

για το γέρο στο παγκάκι

με ολόκληρη την οικοσκευή του σε ένα καροτσάκι;

αυτοί δεν έχουν κάπου να ακουμπήσουν

παρέα την ακραία έχουν μοναξιά

και να φωνάξουν δε θα τους ακούσουν

αν όμως ήταν λαθρομετανάστες θα ήταν διαφορετικά

 

Αδύναμος ο γέρος κανείς δεν τον στηρίζει

το χρήμα λίγο θα τον ωφελήσει

Αν είσαι γέρος και φτωχός τότε θα... Ψοφολογήσεις

όταν δεν έχεις κάπου να πιαστείς κάποιος να σε βοηθήσει

χωρίς συμπαράσταση στο σύγχρονο ψηφιακό ωκεανό

αδυνατεί ο γέρος να κολυμπήσει;

και η καλή μας Κυβέρνηση την καθημερινότητα του 

στην άλλη τη ζωή μας θα την κυλίσει

 

Κάποτε κι’ αυτός ήταν νέος δυνατός, όμορφος και κοτσανάτος

και στων θηλυκών αγαπητός παρότι δεν ήταν φράγματος

αχ! Εκείνα τα μάτια της Ιωάννας τα μαύρα 

με το εκτυφλωτικό φως σαν φανάρια

τον είχαν λαβώσει

τώρα ποιος ξέρει αν ζει ή έχει αποβιώσει;

 

Ο γέρος καταφρονεμένος και μονάχος

κάποτε κι' αυτός όμορφος ήταν νεαρός και ντελικάτος 

ας ήταν νέος της κατοχής

η καρδιά του γεμάτη ήταν πάθος

ακόμη πάλλεται και δονείται από φιλοπατρία

η βοήθεια για αυτόν η υλική δεν έχει αξία

έχει τα προς το ζειν, λιτή εξ άλλου κάνει ζωή

χωμένος στον υπολογιστή ολημερίς

και φροντιστής ίσως κάποιας συμβίας

ένα λόγο καλό μια επίσκεψη φιλική και από την εγγονή, μια εγκάρδια συνομιλία

ένα ευχάριστο τηλεφώνημα ή και μήνυμα στον υπολογιστή

του χαρίζει λίγη ευτυχία

 

Και χρήματα κι' αν έχει δεν μπορεί βολευτεί ο γέρος

οι δυνάμεις του τον προδίδουν

δε βλέπει καλά, δεν ακούει, δύσκολα κινείται

και αδυνατεί ακόμη και στα πιο απλά

να ανταποκριθεί εγκαίρως

 

Ο σημερινός νέος φυσικά δεν το εννοεί

και θεωρεί ότι νέος θα μείνει εσαεί

και ώσπου όμως «κύμινο» να πει η φθορά τα πρώτα "κυκλάμινα" θα του στείλει 

και όμως, δεν τον προσγειώνει μέχρι γέρος να γίνει 

 

Και ο γέρος όταν ήταν νέος να το σκεφθεί δεν μπορούσε

το γήρας καθόλου δεν τον αφορούσε

και τώρα αιφνιδιάζεται όταν στη "ουρά" πρέπει να καθίσει

ακόμη και σαν ανθρώπινο ον η ψηφιακή μας εποχή

τον έχει απορρίψει

να τον συνταξιοδοτεί μέχρι να σβήσει;

 

Ποτέ δεν περίμενε τόσο "άπονη κοινωνία"

έκλεισαν τα ταβερνάκια ακόμη και τα καφενεία,

έγιναν μπαρ και κυλικεία, τέρμα στην ανθρώπινη επικοινωνία

μόνο με το άυλο κινητό, τον Η/Υ και με την άψυχη φωτογραφία

τόσο ζοφερό μέλλον φίλοι μου δεν ξαναείδα

όλα για το χρήμα και την υλική ευωχία

 

Τα γηρατειά ΔΕΝ είναι παραγωγικά πλέον

και τα σέρνουν στις πλατφόρμες σαν ασκό

μισοβυθισμένο με κάποιο ωφέλιμα στον φτωχοποιημένο

 

Και όμως, σε τούτη τη ζούγκλα

πανέμορφα ξεπετάγονται λουλούδια

με αισθήματα αγνά με δώρα φορτωμένα και καλούδια

με την αμέριστη βοήθεια προς το γέρο

ΕΧΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΜΟΥ!!

 

Άλλο δεν έχω να σου προσφέρω παρά μόνο την ψυχή μου 

όταν του γέρου η ψυχή πάλλεται από ευγνωμοσύνη 

και την ευχή του ολοψύχως δίνει λένε ότι πιάνει

και ο Δίας με κάποιο αντίδωρο αμείβει τον κάθε… Γιάννη και …Δημήτρη

ΕΥΓΝΩΜΩΝ 

 

(25/7/24)

 

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

 

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org