Γράφει ο Πύρινος Λόγιος
Σ’ αυτή τη ζωή, τίποτε δεν μένει χωρίς…πληρωμή. Τόσο η καλοσύνη, όσο κυρίως η κακία, το έγκλημα, η αδικία, ο φόνος. Οτιδήποτε κακό συμβεί σε εμάς, στους διπλανούς μας, στην πόλη μας, στη πατρίδα μας, στον κόσμο όλο, ουδέποτε μένει ατιμώρητο. Η φύση είναι τέτοια, η οποία δημιουργήθηκε για να κρατάει πάντοτε τις ισορροπίες τόσο μεταξύ των έμβιων όντων, όσο και του κόσμου των φυτών και της ίδιας της ατμόσφαιρας και που δεν αποδέχεται την…ανισορροπία. Πάντα και για πάντα θα βρίσκει η ίδια τον τρόπο να αποκαθιστά την ισορροπία και την αρμονία.
Σ’ αυτούς τους καιρούς που ζούμε, το Κακό σε διάφορες μορφές, βασιλεύει παντού. Κι όταν λέμε “παντού” εννοούμε σε όλον τον πλανήτη. Ειδικότερα όμως, αυτό που εμείς ονομάζουμε “Δύση”, είναι και το πλέον διεφθαρμένο κομμάτι, όπου η χύτρα της αλαζονείας κοντεύει να εκραγεί. Ο πόλεμος των μεγάλων συμφερόντων, τα οποία τέτοια διαχειρίζονται από μια ελεεινή και διεφθαρμένη ως το μεδούλι Διεθνής Εγκληματική Συμμορία, η οποία εν γνώσει της, τραβάει το σχοινί μέχρι που αυτό να σπάσει.
Διάβαζα εχτές το βράδυ σχεδόν μια πλειάδα από άρθρα γνώμης ή ρεπορτάζ, που είχαν ως θέμα τους τόσο την πολιτικοοικονομική κατάσταση σε Ευρώπη και Αμερική, όσο και τον πολεμικό όλεθρο που εξελίσσεται σε μια χώρα με έναν λαό χωρισμένο στα δύο και μια υπερδύναμη που προσπαθεί να επιβιώσει ανάμεσα σε συμπληγάδες, αναγκασμένη να καταστρέφει αυτό που αγαπούσε κάποτε. Δυό αδελφοί λαοί να ξεσκίζουν ο ένας τον άλλον, επειδή το θέλει μια ελιτίστικη κλίκα απάνθρωπων δολοφόνων. Και από την άλλη, ένα σύνολο λαών που κάποτε ζούσαν ανέμελα παρασυρμένοι από την αφθονία και την κρεπάλη, να αποζητάει την παλιά καλή εποχή, χωρίς όμως να αποδέχεται και τα αίτια που τους οδήγησαν στην παρακμή.
Αν κάποιος δει από μακρυά τον κόσμο αυτόν του σήμερα, θα διαπιστώσει μόνο ένα πράγμα: Ότι αυτός ο κόσμος, ωδεύει με ταχύ βήμα προς τον όλεθρο, γιατί δεν βλέπει ή δεν θέλει να δει το…τεράστιο “ηφαίστιο” που είναι έτοιμο να εκραγεί και να τον σκεπάσει με λάβα, στάχτη ανακατεμένη με κίσσηρι και θειάφι…
Η σύγχρονη Δύση ως η νέα “Πομπηία” που δεν αντιλαμβάνεται την επερχόμενη καταστροφή
Η Πομπηΐα, μια πανέμορφη πόλη-θέρετρο της κλασσικής ρωμαϊκής εποχής, φημιζόταν για το υπέροχο κλίμα της, τα θαυμάσια κρασιά της και φυσικά την…χλιδή και τον κοσμοπολίτικο “αέρα” της. Χτισμένη δίπλα στην αποικία των Ελλήνων Νεάπολη, την πρωτεύουσα της Μεγάλης Ελλάδας που είχε ενώσει και τα δύο ελληνικά φύλα (Ρωμαίοι, Ελλαδίτες) σε ένα, η Πομπηΐα είχε εξελιχθεί σε μεγάλο κέντρο όπου οι πλούσιοι της εποχής, είχαν κι από ένα σπίτι για να παραθερίζουν. Η έντονη ζωή της πόλης αυτής, περιγράφεται σε πολλά συγγράμματα Ελλαδιτών και Ρωμαίων ιστορικών και λογίων όπως ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, ο Σουητώνιος, ο Πλύνιος ο Νεώτερος, ο Τάκιτος, ο Δίων Κάσσιος κ.α. και όλοι τους αυτοί θαύμαζαν την αρμονία του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού και φυσικά εκθείαζαν τη μεγάλη λάτρεία στο πρόσωπο του θεού Απόλλωνα, ο οποίος λεγόταν ότι ήταν ο προστάτης της πόλης. Όσο περνούσε ο καιρός, η αρμονία αυτή άρχισε να χαλάει, λόγω της αυξημένης ηθικής πτώσης της πόλης.
Η λεγόμενη άρχουσα τάξη που ήταν η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της, είχε αρχίσει να διαφθείρεται, παρασυρμένη από την αλόγιστη αφθονία, την επίσης αλόγιστη ελευθεριότητα των ηθών, τον εγωκεντρισμό και την σαρκολατρεία.
Όμως, η πλήρης αυτή ανισορροπία, είχε και τις τραγικές της συνέπειες.
Το πρώτο “μήνυμα”, ήρθε με τον φοβερό σεισμό του 62 μ.Χ. επί αυτοκρατορίας Νέρωνος (οι ειδικοί με βάση το μέγεθος των ζημιών, τον εκτίμησαν γύρω στα 6 με 7 ρίχτερ) όπου σχεδόν το 70% των κτιρίων της πόλης γκρεμίστηκε. Δύο χρόνια αργότερα, ακολούθησε και νέος σεισμός όπως μας πληροφορεί ο Σουητώνιος και μάλιστα τον…ένοιωσε και ο ίδιος ο Νέρωνας,ο οποίος εκείνη την ημέρα βρισκόταν στη Νεάπολη, κοντά δηλαδή στην Πομπηία. Ούτε και τότε κανείς δεν είχε δώσει περαιτέρω σημασία.
Επί δέκα σχεδόν χρόνια κράτησε η προσπάθεια αποκατάστασης των ζημιών και η πόλη επέστρεψε στον πρότερο βίο της, έχοντας την ίδια ή και χειρότερη κοινωνική εικόνα.
Τα όργια ήταν σε καθημερινή βάση και τελούνταν σε σπίτια κυβερνητικών αξιωματούχων (συγκλητικών, βουλευτών, μεγαλόβαθμων στρατιωτικών κλπ) αλλά και απλών πλουσίων της Ρώμης που είχαν σπίτια εκεί, η κραιπάλη βασίλευε και το… όνειρο του κάθε Ρωμαίου πολίτη, ήταν είτε να αποκτήσει μια μέρα σπίτι εκεί, είτε να την επισκεφτεί στην καλοκαιρινή περίοδο, προκειμένου να …βιώσει την εμπειρία της ολοκληρωτικής ηδονής. Στο μεταξύ, διάφοροι επιστήμονες της εποχής, όπως ο Πλύνιος ο Νεώτερος (μέγας δικηγόρος, λόγιος και πανεπιστήμων) φώναζε πως ο σεισμός του 62 μ.Χ. δεν ήταν παρά ένα μέρος από τα προεόρτια μιας μεγάλης έκρηξης του Βεζούβιου. Κανείς δεν τον πίστευε φυσικά και κανένα μετρο προστασίας δεν είχε ληφθεί, ούτε καν από την κυβέρνηση της Ρώμης που άλλαζε – μετά τον θάνατο του Νέρωνα – τους αυτοκράτορες σαν τα… πουκάμισα.
Η μεγάλη έκρηξη, ήρθε το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου του 79 μ.Χ απρόσμενα, ξαφνικά και με πολύ μεγάλη ένταση, βρίσκοντας τους κατοίκους της Πομπηίας είτε στους χώρους διασκέδασης, είτε στους δρόμους όπου γινόταν εκδηλώσεις λατρείας προς τον Απόλλωνα και άλλους θεούς, ξενόφερτους (Αίγυπτο, Καρχηδόνα). Τα πτώματα που βρέθηκαν απανθρακωμένα στα σπίτια, δείχνουν ότι πολλοί μέσα στο οργιακό μεθύσι, δεν είχαν καν πάρει είδηση του τι συνέβαινε. Βρέθηκαν μέσα από τις ανασκαφές ακόμη και τρόφιμα και φρούτα που κρατούσαν άνθρωποι στα χέρια τους, όταν τους βρήκε η καυτή λάβα που έπεφτε με μορφή…οβίδων πάνω στις οροφές των σπιτιών ή στους ανοιχτούς χώρους.
Να σημειώσω ότι αυτή η βεζουβιακή έκρηξη, απελευθέρωσε 100.000 φορές τη θερμική ενέργεια από τους ατομικούς βομβαρδισμούς της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι!
Η θεική οργή μ’ άλλα λόγια, χρησιμοποίησε την ίδια σχεδόν τακτική, με αυτή που είχε λαβει χώρα στα βιβλικά Σόδομα!
Η σημερινή Ευρώπη, αυτή ειδικά, βρίσκεται ακριβώς στην ίδια κατάσταση με την τότε Πομπηΐα. Η διαφθορά να χτυπάει κόκκινο, ο καθημερινός κόσμος να μην αντιλαμβάνεται καν τη σοβαρότητα των καταστάσεων, η τηλεόραση με τα εμετικά ριαλιτι να παίζει τον…ρόλο της ορχήστρας του Τιτανικού εντελώς έξω από κάθε πραγματικότητα και ένα κύμα πλαστού μαξιμαλισμού να απλώνεται σε μια ήπειρο που έχει χάσει κατά πολύ τόσο τις αξίες της, όσο και την όποια αξιοπρέπεια της. Ο φοβερός πόλεμος που διεξάγεται κυριολεκτικά στην πόρτα της δεν συγκινεί παρά ένα μικρό μέρος των ευρωπαικών κοινωνιών, παρά το γεγονός ότι η φωτιά είναι έτοιμη να κατασπαράξει τους πάντες και τα πάντα.
Η πρώτη μεγάλη προειδοποίηση που περιείχε ένα ηχηρότατο μήνυμα άνωθεν, ήταν η καταστροφή του μεγαλύτερου και σπουδαιότερου καθεδρικού ναού της παπικής θρησκείας του Βατικανού, η ξακουστή Παναγία των Παρισίων, τον Απρίλιο του 2019, ο οποίος καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς, εντελώς ξαφνικά και αναπάντεχα, συγκλονίζοντας όχι μόνο την Ευρώπη, αλλά όλη τη Δύση.
Λίγοι, πολύ λίγοι κατάλαβαν ή «έπιασαν» το «μήνυμα». Οι περισσότεροι το εξέλαβαν ως ένα απλό δυστύχημα, τραγικό μεν, αλλά τίποτε περισσότερο. Ο Μακρόν θυμάμαι, είχε προβεί σε μία δραματική δήλωση υποσχόμενος την πλήρη αναστήλωση του Ναού, ενώ ουδείς προβληματίστηκε για το «γιατί αυτό» και «γιατί τώρα».
Σημειωτέον, η καταστροφή του Ναού συνετελέσθη, λίγους μήνες μετά και την τελική νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων από το γαλλικό κοινοβούλιο. Ένα χρόνο νωρίτερα, είχε επίσης νομιμοποιηθεί η ομοφυλοφιλία και στην Αυστραλία, όπου το καλοκαίρι του 2018-2019 (Δεκέμβριος, Ιανουάριος, Φεβρουάριος) λίγους μήνες μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου, η Αυστραλία κάηκε απ’ άκρη σ’ άκρη, από μια πυρκαγιά τόσο περίεργη, που έμοιαζε σχεδόν υπερφυσική, μιας και οι φωτιές άναβαν ταυτόχρονα η μία μετά την άλλη σε κάθε περιοχή όπου υπήρχε πυκνή βλάστηση, με αποτέλεσμα μέσα σε πέντε μέρες, οι φλόγες να κατακαίουν τα πάντα. Όλες οι πολιτείες είχαν καεί μέσα σε ένα μήνα και πυκνός καπνός είχε σκεπάσει όλη την ήπειρο για σχεδόν όλο το καλοκαίρι, κρύβοντας τον ήλιο και δημιουργώντας αποπνικτική ατμόσφαιρα.
Το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα, όταν ο Τσίπρας είχε φέρει στη Βουλή προς ψήφιση το σύμφωνο συγκατοίκησης ομοφυλοφίλων ζευγαριών το οποίο ψηφίστηκε από τη μισή Βουλή των αριστεριστών και μάλιστα με… τυμπανοκρουσίες. Δεν πρόλαβαν καν να περάσουν τρείς μήνες και ξέσπασε η φονική πυρκαγιά στο Μάτι, με μια εκατόμβη νεκρών και άλλων τόσων τραυματιών. Οι πυρκαγιές όμως δεν σταμάτησαν. Συνεχίστηκαν με αμείωτο ρυθμό κάθε καλοκαίρι από το 2020 και μετά, όλες επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη και κάθε φορά, η Ελλάδα θρηνούσε θύματα και κατακαμμένες δασικές περιοχές με ανυπολόγιστης αξίας καταστροφές…
Η έκρηξη του Βεζούβιου σε συνάρτηση με την επικείμενη έκρηξη του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου
Άν η αμαρτωλή Πομπηΐα χάθηκε κάτω από την λάβα και το πυροκλαστικό κύμα, η Ευρώπη που είχε επίσης προειδοποιηθεί, τόσο με το «μήνυμα» της καταστροφής του Ναού της Παναγίας στο Παρίσι, όσο και με τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές αλλά και την περίεργη ξηρασία του 2022, όπου η στάθμη του Δούναβη είχε πέσει σε τραγικά επίπεδα, τι θα πρέπει να περιμένει;
Στην τελευταία συνεδρίαση των G7, παρουσία του – τραγικού πλέον – γέροντα Προέδρου Μπάιντεν (που η περίπτωση του θυμίζει τον Βασιλιά Ληρ ή ακόμη χειρότερα, ελληνική ευρυπίδεια τραγωδία) γέμισε από φωνές που έκραζαν «Πόλεμο!».
Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, χθές μόλις, ανακοίνωσε την υποβολή μιας ξεκάθαρης πρότασης για ειρήνη στην Ουκρανία, ζητώντας μια άνευ όρων παράδοση και αποχώρηση των Ουκρανών από τις περιοχές που έχουν ήδη ενσωματωθεί στη Ρωσία μεσω δημοψηφισμάτων, δηλάδή τις περιοχές του Ντονέτσκ, της Χερσώνας, της Ζαπορίζια και του Λουγκάνσκ, απευθύνοντας παράλληλα και δραματική έκκληση προς την ΕΕ και τη Δύση γενικότερα, να την αποδεχθούν και να αφήσουν στην άκρη τις ουτοπικές θεωρίες του Ζελένσκι για να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Η πρόταση Πούτιν, μπορεί βέβαια να φαίνεται στη Δύση ως πρόταση… παραδοχής ήττας (κι εδω που τα λέμε είναι), αλλά η Ρωσία είναι η νικήτρια και ως νικήτρια, εκείνη θα υποβάλλει τους όρους της. Ωστόσο, η πρόταση δεν ξεπερνάει τον ρεαλισμό, είναι μια πρόταση που κάθε νικητής πολέμου θα έκανε προς τον ηττημένο σε μιας μορφής συνθηκολόγησης, για να αποφευχθεί η ανθρωποσφαγή.
Η Δύση και κυρίως τα κράτη της Ευρώπης που ανήκουν και στο ΝΑΤΟ, όχι μόνο απέρριψαν την πρόταση ως ανεδαφική, αλλά τράβηξαν και το σχοινί ακόμη περισσότερο, σπρώχνοντας τους εαυτούς τους και τους λαούς που εκπροσωπούν στο απόλυτο χάος!
Ο Πούτιν υπέβαλλε μια άκρως ρεαλιστική πρόταση ειρήνης για την Ουκρανία, σε αντίθεση με την εξωπραγματική πρόταση ειρήνης Ζελένσκι που θα εξεταστεί στις 15 και 16 Ιουνίου στην Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής Ειρήνης στην Ελβετία και παρ’ όλα αυτά οι αρρωστημένοι εγκέφαλοι του Μακρόν και της κουστωδίας των “ηγετών” που τον ακολουθούν, προτίμησαν να …καούν στη φωτιά της “λάβας του Βεζούβιου”, με ανυπολόγιστες συνέπειες παρά να…αποδεχθούν το αυτονόητο.
Το δραματικό τελεσίγραφο του Πούτιν συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας ότι από τις 14 του Ιουνίου, οι στρατιώτες της Ουκρανίας πρέπει να αρχίσουν να «αποσύρονται πλήρως» από εδάφη που ελέγχονται από την Ουκρανία στις περιφέρειες που αναφέραμε πριν και ότι η Ουκρανία πρέπει να εγκαταλείψει επίσημα τον στόχο της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, προτού η Ρωσία συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός και ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Επίσης, ζήτησε από την παγκόσμια κοινότητα να αναγνωρίσει τις 4 περιφέρειες ως μέρος της Ρωσίας και να άρει όλες τις κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας σε περίπτωση ειρηνικής επίλυσης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Κανένας όμως δεν φαίνεται να τον ακούει. Η “Πομπηία” βρίσκεται στην… νιρβάνα της ενώ ο “Βεζούβιος” κοχλάζει και είναι έτοιμος να σκορπίσει παντού λάβα και πυροκλαστικά ρεύματα, όπως ακριβώς και μια πυρηνική βόμβα.
Οι μόνοι που νοιάζονται, φαίνεται να είναι οι δεξιές πτέρυγες όλων των πολιτικών δυνάμεων της Ευρώπης και κάνουν εκκλήσεις στο να σταματήσει αυτός ο καταστροφικός κατήφορος. Ο Νάιτζελ Φάρατζ της Βρετανικής Δεξιάς, προτρέπει τον Ζελένσκι να δεχτεί να διαπραγματευτεί, ενώ ο Ουκρανός καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας Κωνσταντιν Μπονταρένκο τόνισε πως “η Ουκρανία δεν είναι ανεξάρτητη για να δεχθεί το σχέδιο Πούτιν! Ο πόλεμος αυτός δεν είναι του Ζελένσκι, αλλά συνολικά της Δύσης εναντίον της Ρωσίας με το έτσι θέλω”.
Το ειρηνευτικό αυτό σχέδιο της Μόσχας, επίσης υποστηρίζεται από τον ελληνοβρετανό γεωπολιτικό επιστήμονα και ειδικό στις πολεμικές κρίσεις Αλέξανδρο Μερκούρη, ο οποίος δήλωσε χτές στο βρετανικό Sky ότι “Το ειρηνευτικό σχέδιο του Ρώσου προέδρου Putin για την Ουκρανία θα μπορούσε να σώσει εκατοντάδες χιλιάδες ζωές Ουκρανών. Αλλά θα συνεχίσουν να πεθαίνουν επειδή αυτές οι προτάσεις ειρήνης απορρίφθηκαν.Σε αυτές τις συνθήκες, το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τις δυτικές δυνάμεις, όσο αυτές οι χώρες καθοδηγούνται από τους σημερινούς κυβερνώντες”
Η Ρωσία, έχει εμπεδώσει πλέον πως οι ευρωπαιοαμερικανοί ούτε θέλουν να ακούσουν για ειρήνη, αλλά ούτε και θέλουν να υπάρχει η Ρωσία όπως είναι τώρα. Εξ’ άλλου, προ ημερών, ο αμερικανός γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ δήλωσε ίσως, έναν από τους πολλούς λόγους που η Δύση (ΗΠΑ, ΕΕ) επιθυμεί σφόδρα τον πόλεμο. Για να μην πέσει στα χέρια των Ρώσων ο ορυκτός της πλούτος, ο οποίος – κατά τον Γκράχαμ – αξίζει πάνω από 12 τρισεκατομμύρια δολάρια(!), δηλαδή σχεδόν το ένα τρίτο του συνολικού χρέους των ΗΠΑ!
Και η Ρωσία από την άλλη μεριά, ετοιμάζεται να τους αντιμετωπίσει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: Περικύκλωσε τις αμερικανικές ακτές με τρία υποβρύχια και τέσσερις φρεγάτες που είναι οπλισμένα με πυρηνικούς πυραύλους πιάνοντας κυριολεκτικά στον ύπνο τους Αμερικανούς που πανικοβλήθηκαν και ταυτόχρονα, ετοιμάζεται για την μεγάλη έφοδο, που δεν ξέρουμε ακόμη πόσης ισχύος θα είναι. Οι αναλυτές μιλούν για…πραγματική επέλαση του δόγματος “σοκ και δέος”, χωρίς να αποκλείουν καν την πιθανότητα ρήψης πυρηνικών περιορισμένης ισχύος.
Εν κατακλείδι, μέσω αυτών των τρομακτικών εξελίξεων, οι μνήμες πολλών ανατρέχουν στην…ανέμελη Πομπηΐα παρομοιάζοντας την με την εξ ίσου ανοχύρωτη και…ανέμελη Ευρώπη που δεν ξέρει με τι δυνάμεις τα έχει βάλει. Αν λοιπόν η Πομπηία, ως ανοχύρωτη και εντελώς απροστάτευτη, γνώρισε την πλήρη καταστροφή που ξεπήδησε από τα έγκατα της Γης και την κατάπιε, θάβοντας την κάτω από τόνους λάβας, θειαφιού και πυρακτωμένων πυροκλαστικών, η Ευρώπη που βρίσκεται στον ίδιο αυτόν παρονομαστή, τι άλλο εκτός από την καταστροφή μπορεί να περιμένει;
Αν δεν αλλάξει κάτι έστω και την τελευταία στιγμή, αν δηλαδή στο μεσοδιάστημα κερδηθούν οι εκλογές στη Γαλλία από τους Δεξιούς της Λεπέν και ταυτόχρονα εάν φτάσουμε στον Νοέμβρη και κερδηθούν και εκεί οι εκλογές από τους συντηρητικούς του Τράμπ, ο “Βεζούβιος” θα εκραγεί και το πυρακτωμένο τσουνάμι από καυτό αέρα και θειάφι, θα ισοπεδώσει ότι βρει μπροστά του. Οι πόλεις θα γίνουν… παραγκουπόλεις (Αγ. Παίσιος), η Ευρώπη θα καταρρεύσει (Άγ. Πορφύριος) και μετά απ όλα αυτά, ως …θεία παρέμβαση στην μεγάλη κατάπτωση του δυτικού κόσμου, ίσως ξημερώσει ένας καινούργιος, πιο καθαρός κόσμος.
Αρχαία ρήση, όσο παλιός είναι ο κόσμος: Ουδέν Κακόν αμιγές Καλού. Που σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση “Από κάθε κακό ή δυστυχία, θα προκύψει πάντοτε καλό“. Ας ελπίσουμε στην τελική, ο Πρόκλος να έχει δίκιο και αυτή τη φορά.
ΕΓΩ ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΜΑΣ Κ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ Κ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΑΝΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΑΣ .
ΑπάντησηΔιαγραφή.........................Και από την άλλη, ένα σύνολο λαών που κάποτε ζούσαν ανέμελα παρασυρμένοι από την αφθονία και την κρεπάλη, να αποζητάει την παλιά καλή εποχή, χωρίς όμως να αποδέχεται και τα αίτια που τους οδήγησαν στην παρακμή.