Λειτουργούμε όντως θεσμικά;

Του Κώστα Δημ Χρονόπουλου*

• «Ας ρίξουμε μια ματιά» στην δικαστική απόφαση για το Μάτι που συγκλόνισε πραγματικά. Προσέχοντας βέβαια «να μη ματιάσουμε» τους δικαστές μας, κρίνοντάς τους επικριτικά. Όλοι είδαμε «με τα ίδια μας τα μάτια» τι συνέβη έξι χρόνια μετά, το 2018 , όπου κάηκαν ζωντανοί 104 συνάνθρωποί μας, άδικα στην φωτιά. 

• «Δεν θα θέλαμε να ξαναδούμε στα μάτια μας παρόμοια συμφορά». Όμως υποχρεωθήκαμε να «τρίψουμε τα μάτια μας» όταν ακούσαμε πως οι ευθυνόμενοι/ένοχοι έπεσαν στα μαλακά. Ούτε καν , έτσι «για τα μάτια του κόσμου» δεν τιμωρήθηκαν παραδειγματικά, αυτοί που «είχαν μπει στο μάτι του κόσμου» γιατί διέπραξαν αδικήματα κακουργηματικά. 

• «Έβγαζαν μάτια» τα εξόφθαλμα εγκλήματά τους, «χτυπούσαν στο μάτι» χωρίς ελαφρυντικά. Αλλά φαίνεται –γιατί άραγε;- πως κάποιοι δικαστές «έκαναν τα στραβά μάτια και τους αθώωσαν εξωλογικά». «Έκλεισαν τα μάτια τους» χωρίς να υπολογίσουν τα αισθήματα τα κοινά. Χωρίς να αναλογιστούν πως και οι ψυχές των μεταστάντων πρέπει να ανακουφιστούν , δικαιωματικά.

• Εκείνοι, καμμένοι, απανθρακωμένοι, «έκλεισαν τα μάτια τους» οριστικά. Κι όλοι εμείς οι ανοιχτομάτηδες, επιμένουμε «να βγάζουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια» αυτοχειριαστικά !. Νομίζουμε πως «έχουμε μάτια δεκατέσσερα» , αλλά βαδίζουμε με «μάτια κλειστά». Πιστεύουμε πως «κόβει το μάτι μας» , αλλά απλώς «παίρνουμε μάτι» επιπόλαια, επιδερμικά.

• Έχουμε «βάλει στο μάτι» τους θεσμούς και λειτουργούμε αντιθεσμικά. Άλλοτε «τους τρώμε με τα μάτια μας» και άλλοτε τους «βλέπουμε με μισό μάτι» απαξιωτικά. Τους έχουμε βάλει στο στόχαστρό μας «στο μάτι του Κυκλώνα» τους θέλουμε να βολοδέρνουν διαχρονικά. Αγνοούμε τις συνέπειες και πως « άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας» …. θεσμικά. 

• Αν απαξιώσουμε περαιτέρω (τους ήδη αυτοαπαξιωμένους) θεσμούς θα «κάνουμε μαύρα μάτια» να τους ξαναδούμε να δρουν εποικοδομητικά. «Μαύρα μάτια θα κάνουμε» να δούμε ετούτο το «φερόμενο ως Κράτος» μας να προχωρήσει μπροστά. Συνευθυνόμαστε –εξουσιαστές και εξουσιαζόμενοι αναλογικά. Ή αλλάζουμε νοοτροπία, ή συνεχίζουμε … εκτροχιαστικά. 

• Είναι οι κρατικοί θεσμοί πεδία εν ου παικτοίς, με «όποια και να το δούμε ματιά». Είμαστε υποχρεωμένοι να μην τους βλέπουμε υποτιμητικά. Να προσπαθήσουμε να τους βελτιώνουμε συστηματικά. Εξυπακούεται πως και οι ίδιοι οφείλουν να αυτοκαθαρθούν ώστε να λειτουργούν υπεύθυνα και αποτελεσματικά. 

• Δεν επιτρέπεται πχ να εκδίδονται δικαστικές αποφάσεις με πολύχρονη καθυστέρηση για ζητήματα σοβαρά. Δεν νοείται να αλλάζει ο ποινικός κώδικας και να χαρακτηρίζονται ως … πλημμελήματα εγκλήματα κακουργηματικά. Δεν γίνεται ανεκτό να αγανακτούν οι πολίτες με τερτίπια …. αθωωτικά. Ούτε να εκσφεντονίζονται καρέκλες, ύβρεις, κατάρες κ. α αποδοκιμαστικά. 

• Γιατί να υπάρχει 8ετής παραγραφή, που συνδιαστικά με την βραδυδικία, λειτουργεί –πρακτικά – απαλλακτικά;. Γιατί οι 6 ένοχοι, οι οποίοι καταδικάστηκαν από 3 έως 111 έτη, θα κυκλοφορούν ελεύθεροι , όπως όλοι μας, κανονικά;. Αν, φυσικά, πληρώνουν /εξαργυρώνουν την ποινή τους με 10 ευρώ την ημέρα (χρήματα … ζεστά). Πληρώνεις, ξεχρεώνεις και ούτε γάτα, ούτε ζημιά. 
  

• Τόσο δίκαια, τόσο σωστά, τόσο απλά. Ωσάν να μην φτάνουν οι Εφοριακοί, το Κράτος αποφάσισε να επιστρατεύσει και τους Δικαστές, προκειμένου να ενισχύσουν το αδηφάγο κρατικό κορβανά. Σε περίπτωση όμως που οι Δικαστικοί επωμιστούν και καθήκοντα φοροεισπρακτικά, φοβούμαι πως αποφάσεις τους μοιραία θα καθυστερούν απελπιστικά.

ΥΓ. Χριστός Ανέστη, ας ευχηθούμε κατανυκτικά. Είθε ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές των αδικοχαμένων στου ΜΑΤΙ την πυρκαγιά. Αλλά και να δώσει δύναμη και κουράγιο στα αδικαίωτα πρόσωπα εκείνων, τα συγγενικά. Αυτοί που φύγανε και αυτοί που μείνανε να θρηνούν και να θυμούνται, απαιτούν δικαίωση δικαστική, έστω και αργά !...... 

 

*Ιατρού