Η ανακάλυψη, που αποκαλύφθηκε από τον Pascal Lee μαζί με τον Sourabh Shubham, διδακτορικό φοιτητή στο Πανεπιστήμιο του Maryland, παρουσιάστηκε στο 55ο Συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης στο The Woodlands του Τέξας, σηματοδοτώντας μια σημαντική στιγμή στην εξερεύνηση του Άρη.
Το πρόσφατα εντοπισμένο ηφαίστειο, που βρίσκεται μέσα στο περίπλοκο και τραχύ έδαφος της περιοχής Noctis Labyrinthus, κοντά στον Αρειανό ισημερινό, αμφισβητεί τις προηγούμενες αντιλήψεις.
Γνωστή για τον λαβύρινθο των φαραγγιών της, η περιοχή αυτή, που ονομάστηκε εύστοχα «Λαβύρινθος της Νύχτας», εξετάζεται εδώ και καιρό από τους επιστήμονες μέσω δορυφορικών εικόνων.
Ωστόσο, τα μοναδικά χαρακτηριστικά αυτού του ηφαιστείου, η σημαντική διάβρωση και η απρόσκοπτη ενσωμάτωσή του στο περιβάλλον τοπίο, το κρατούσαν κρυμμένο σε κοινή θέα μέχρι τώρα.
Ο ισχυρισμός του Lee ότι αν κάποιος δεν ψάχνει ειδικά για ένα ηφαίστειο, η αναγνώρισή του είναι ιδιαίτερα δύσκολη, υπογραμμίζει την άπιαστη φύση του ηφαιστείου.
Οι συνέπειες αυτής της ανακάλυψης εκτείνονται πολύ πέρα από την απλή προσθήκη ενός γεωγραφικού χαρακτηριστικού στον χάρτη του Άρη, καλεί σε μια επαναξιολόγηση της αρειανής γεωλογικής δραστηριότητας και δημιουργεί τις δυνατότητες για μελλοντικές εξερευνητικές αποστολές με στόχο την αποκάλυψη υδάτινου πάγου ή ακόμη και ίχνους ζωής.
Στην αρχική φάση της έρευνας αυτής διατυπώθηκε η υπόθεση της ύπαρξης ενός τεράστιου παγετώνα εντός του Λαβύρινθου, καλυμμένου από αποθέσεις αλατιού, μια θεωρία που προέκυψε από την ανάλυση δεδομένων που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του Mars Reconnaissance Orbiter της NASA.
Η υπόθεση αυτή απέκτησε περαιτέρω αξιοπιστία όταν παρατηρήθηκε ότι τα υψηλά σημεία της περιοχής σχημάτιζαν ένα τόξο, χαρακτηριστικό των ηφαιστείων που είναι γνωστά στη Γη για τις εκτεταμένες, ήπια κεκλιμένες πλευρές τους.
Μέσω σχολαστικής εξέτασης και συλλογής αποδεικτικών στοιχείων, η ερευνητική ομάδα εντόπισε μια κορυφή που φτάνει περίπου τα 9.022 μέτρα, ξεπερνώντας το υψόμετρο του Έβερεστ των 8.848 μέτρων, κατατάσσοντάς την έτσι ως την κορυφή ενός αρειανού ασπίδα ηφαιστείου.
Η ανακάλυψη αυτή όχι μόνο διευρύνει τις γνώσεις μας για τη γεωλογική ποικιλομορφία του Άρη, αλλά φωτίζει επίσης την ηφαιστειακή δραστηριότητα του πλανήτη και τις επιπτώσεις της στην κλιματική και ατμοσφαιρική εξέλιξη του Άρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.