Υποψηφίου Ευρωβουλευτού με τη ΝΙΚΗ
75 χρόνια τώρα παλεύουμε με το θεριό. Και είναι θεριό φοβερό και φαίνεται ότι το φοβόμαστε και καμιά φορά καμωνόμαστε ότι είμαστε δυνατοί, στα λόγια, με αδύναμες όμως πράξεις. Και ξεχάσαμε και την ιστορία που έρχεται από βαθιά από την Παράδοσή μας, ότι το θεριό το τέλειωσε ο καβαλλάρης Άγιος που τον έχουμε καμάρι και οδηγό μας στις πολεμικές σημαίες των Μονάδων του Στρατού μας. Πολλά ξεχνάμε τώρα τελευταία και να δούμε που θα μας βγάλει, αν δε ανατρέξουμε στα αρχέγονα διδάγματα και δε διώξουμε την «τρικυμία εν κρανίω» που μας κατατρέχει.
Το θεριό έχει όνομα. Είναι ο Τουρκικός αναθεωρητισμός, η επεκτατική μεγαλομανής τάση όλων των Τουρκικών ηγεσιών που εισέβαλαν προσχηματικά και κατέλαβαν το 37% της Κύπρου και απειλούν την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και αμφισβητούν κυριαρχία και κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Ας καταλάβουμε, ότι σ’ αυτή την «διελκυστίνδα» δεκαετιών το Κέντρο Βάρους για τη χώρα μας είναι το Κυπριακό, η επιδιωκόμενη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κυπριακή Δημοκρατία διαλύεται εάν τελικά επικρατήσει οποιαδήποτε παραλλαγή του απορριφθέντος από τους Έλληνες Σχεδίου Ανάν. Γιατί ας μην γελιόμαστε. Όλες αυτές οι προτάσεις και πρωτοβουλίες, που βλέπουμε να έρχονται στην επιφάνεια προς συζήτηση τόσα χρόνια μετά από αυτή την απόρριψη, είναι Σχέδια Ανάν 2 και 3 και 4 κ.λπ., Με όλα αυτά η Τουρκία θα επιτύχει να επιβάλλει τη θέλησή της, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στο νέο κράτος που θα δημιουργηθεί.
Αν η Κυπριακή Δημοκρατία αλλάξει νομική υπόσταση τότε θα έχουμε δύο επακόλουθα:
1. Διαλύεται όλη η Ελληνική στρατηγική στην Ανατολική Μεσόγειο των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων, λόγω του αναβαθμισμένου και καθοριστικού ρόλου που θα έχει η ίδια η Τουρκία στην περιοχή. Πάνε περίπατο τριμερείς, τετραμερείς κ.λπ. πρωτοβουλίες, αγωγοί μεταφοράς ενέργειας, συμμαχίες και συμπράξεις με τις χώρες της Μέσης Ανατολής, χαράξεις ΑΟΖ, η διεθνής αξιοπιστία της χώρας, ο Ελληνισμός στην Κύπρο. Η Ανατολική Μεσόγειος εμπίπτει πλήρως και αμετάκλητα στην Τουρκική σφαίρα επιρροής.
2. Επιτυγχάνεται το πρώτο βήμα δορυφοροποιήσεως της χώρας περί την Τουρκία, η οποία διευκολύνεται πλέον να επικεντρωθεί στις επιδιώξεις της στο Αιγαίο και τη Θράκη, καθόσον όλες αυτές οι περιοχές εμπίπτουν στην ενιαία αναθεωρητική στρατηγική επιδίωξη της γείτονος.
Μπορεί η Ελληνική γλώσσα να είναι πλούσια στην περιγραφή οποιασδήποτε καταστάσεως και η αγγλική ιδανική στην «εποικοδομητική της ασάφεια», απαραίτητη πολλές φορείς στη σύνταξη διπλωματικών εγγράφων, αλλά όταν βαφτίζεται τόσο εξόφθαλμα «το κρέας ψάρι», όλοι το καταλαβαίνουμε. Αυτά τα περί «αποκεντρωμένης ομοσπονδίας», περί «πολιτικής ισότητας» των κρατικών οντοτήτων μιας «ομοσπονδίας» κ.λπ. ιδεολογήματα που ελπίζω να μην τα εννοούν οι χρησιμοποιούντες τους όρους Έλληνες, διότι σίγουρα οι εμπνευστές τους «συνοδοιπόροι» των Τούρκων ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν να επιτύχουν με αυτά. Οι Τούρκοι άλλωστε πλήρως αποθρασυμένοι το λένε ξεκάθαρα: “Τέρμα η Κυπριακή Δημοκρατία, δύο ανεξάρτητα κράτη και τέλος πάντων βρείτε και κάτι γενικόλογο και αόριστο να τα συνδέει, πού εμάς δεν μας ενδιαφέρει”.
Ο Τούρκος ευαγγελίζεται το δίκαιο «αρχή του ξίφους». «το ξίφος μου δημιουργεί δίκαιο». «Ότι καταλαμβάνω με τα όπλα και όπου χύνεται το ηρωικό αίμα των “μαρτύρων” μας δεν το παραδίδω». Σωρεία τηλεοπτικών σειρών και δημοσιευμάτων ζυμώνουν το λαό μ’ αυτές τις «αρχέγονες Τουρκικές προπατορικές ιδέες». Και το Διεθνές Δίκαιο και οι λοιπές αρχές οργάνωσης των διεθνών σχέσεων τον τελευταίο αιώνα αποτελούν ψιλότατα γράμματα. Άλλωστε και οι διεθνείς παίκτες, ας μη γελιόμαστε, σέβονται την ισχύ και κυρίως τη στρατιωτική ισχύ.
Η κατάσταση θυμίζει αυτό που είχε πει ο Ουίνστων Τσώρτσιλ: «Ολόκληρη η ιστορία του κόσμου μπορεί να συνοψισθεί στο γεγονός ότι όταν ένα έθνος είναι δυνατό, δεν είναι δίκαιο και όταν θέλει να είναι δίκαιο δεν είναι πια δυνατό».
Η Τουρκία εκτός από την σοβαρή στρατιωτική ισχύ που έχει συγκεντρώσει τα τελευταία χρόνια έχει και το μεγάλο πλεονέκτημα της «Ενιαίας Διοίκησης», της «Λήψης Απόφασης» από ένα αδιαμφισβήτητο κέντρο, την Τουρκική Κυβέρνηση. Η Τουρκία κάνει κουμάντο στο Κυπριακό, αυτή καθορίζει απόλυτα τα Τουρκικά συμφέροντα σε όλη την περιοχή και υπαγορεύει στρατηγική και τακτικές. Οι Τουρκοκύπριοι απλά υπάρχουν και αυτό το ξέρουν όλοι.
Καλές, λοιπόν, οι συζητήσεις και η διπλωματική προσπάθεια των δύο κρατών, Ελλάδας και Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά ας ξεκαθαρίσουμε ότι τα δικαιώματα και συμφέροντα του Ελληνισμού (όχι τα Ελληνικά ή τα Κυπριακά) θα εξασφαλιστούν εάν αποφασίσουμε επί δύο θεμάτων:
1. Δημιουργία ενιαίου Ελληνικού-Κυπριακού Κέντρου Λήψης Αποφάσεων και σ’ αυτό κυρίαρχο ρόλο πρέπει να έχει Ελλάδα, όσο δύσκολο ή ανέφικτο και αν ακούγεται αυτό.
2. Επειδή η λύση θα δοθεί είτε το θέλουμε είτε όχι με το ξίφος, ας ακονίσουμε το δικό μας, Ελλάδα και Κυπριακή Δημοκρατία. Εκτός και αν δώσουμε όσα μας ζητούν αμαχητί. Επειδή όμως αυτό δεν μπορώ να το πιστέψω, θεωρώ ότι είναι μονόδρομος η κοινή στρατιωτική προετοιμασία σε όλους τους τομείς, των εξοπλισμών περιλαμβανομένων και υιοθέτηση επιθετικής προσέγγισης στην αντιμετώπιση του Τούρκου. Η Κυπριακή Δημοκρατία ας ακολουθήσει τα τελευταία εξοπλιστικά βήματα της Ελλάδας. Η δημιουργία Πολεμικής Αεροπορίας και Ναυτικού με σοβαρές δυνατότητες στην Κύπρο (υποβρύχια και σκάφη επιφανείας), η προμήθεια αντιαεροπορικών συστημάτων και άλλων «έξυπνων» οπλικών συστημάτων θα άλλαζαν τις παραμέτρους στο γεωστρατηγικό status της περιοχής μας.
Η μπάλα είναι πλέον στο γήπεδο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ηγεσία της, αντιμέτωπη με τα ιστορικά διλήμματα που θα προσδιορίσουν τη μορφή του νέου κυπριακού χάρτη, ας οδηγήσει ΥΠΕΥΘΥΝΑ τις εξελίξεις.
Η Ελλάδα ας αναλάβει την ηγεσία σε αυτή την προσπάθεια και ας μην κρυβόμαστε πίσω από εκφράσεις του τύπου «Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται». Αυτό δεν είναι δυνατόν, για πολλούς λόγους που όλοι φανταζόμαστε, αντιστρέφει τη φυσιολογική κατάσταση δυνατοτήτων και δυναμικών και μας αποδυναμώνουν ως Ελληνισμό.
Ιστορικά δεν αντέχουμε άλλες ήττες. Το χρονικό ορόσημο που οι Τούρκοι θα μπορούν και θα τολμήσουν είναι πολύ κοντά και φοβάμαι, ότι έχουμε αργήσει χαρακτηριστικά.
Ναι! Αυτή την αδελφή πατρίδα, που από γένεσης του Ελληνισμού αγωνίζεται μόνη για να παραμείνει Ελληνική και σήμερα, που κινδυνεύει όσο ποτέ άλλοτε να αλωθεί από βαρβάρους κάποιοι ριψάσπιδες πολιτικοί (πλην του απλού Ελληνικού λαού, που συγκινητικά πάντα συμπαραστέκεται), έχει αφεθεί στο έλεος του Θεού και μόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ελληνική Κύπρος από την πρώτη στιγμή, που κατέστη ΕΛΛΗΝΙΚΟ νησί, είναι συνδεδεμένη με ομφάλιο λώρο με τον ομφαλό της γης στους Δελφούς.
Και για αυτή την πατρίδα πραγματικά, όποιος μελετήσει την ιστορία της θα διαπιστώσει ότι όντως είναι το Κέντρο βάρους του Ελληνισμού και ακριτικό προπύργιο εδώ στην άκρη της Μεσογείου, έρμαιο χρυσοπράσινο φύλλο θαλασσοδαρμένο .., Αν αλωθεί, ένα κομμάτι από την σάρκα της μητέρας πατρίδας θα εξαφανισθεί ... και γάγγραινα θα προκύψει ...
Σημειώνω ότι στην Μικρή Ελλάδα Κύπρο, βρίσκεται η αρχαιότερη πόλη του Ελληνισμού. Είναι το ένδοξο Κίτιον, σημερινή Λάρνακα, το οποίο φιλοσόφους και ήρωες ανέδειξε ...
Κατά τον Ιώσηπο, (Ιώσηπου Εβραϊκά αρχ. α. 7), η πόλη ιδρύθηκε αμέσως μετά τον κατακλυσμό του Νώε και κατά τον αναδασμό της γης δόθηκε στον Χετίμ ή Κιτίμ, γιο του Ιαυάν (Έλληνες – Ίωνες). Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή είναι η πρώτη Ελληνική πόλη, που ιδρύθηκε στον ελλαδικό χώρο και η αρχαιότερη.. Πρώτη γραπτή μαρτυρία για την πόλη έχουμε τον 12ο αιώνα π.Χ. από αιγυπτιακές επιγραφές. Το Κίτιο έγινε από τις πλούσιες Κυπριακές πόλεις και απέκτησε τόση μεγάλη φήμη που αναφέρεται 28 φορές στην Παλαιά Διαθήκη. Στην πόλη ομιλούνταν κυρίως Ελληνικά. Τέσσερις ναοί αφιερωμένοι σε Ελληνική γυναικεία θεότητα της γονιμότητας από αυτή την εποχή έχουν ανασκαφή με μεγάλες αυλές με βωμούς. Σε έναν υπήρχε ιερός κήπος και δεξαμενή για ιερά ψάρια. Ένας πέμπτος ναός ήταν αφιερωμένος σεΈλληνα θεό της γονιμότητας στον οποίο βρέθηκαν προσωπεία που παρίσταναν κεφαλές βοδιών
Στους χριστιανικούς χρόνους το Κίτιον γίνεται επισκοπή. Εδώ κατά την παράδοση κατέφυγε ο Λάζαρος μετά την ανάσταση του όπου έγινε ο πρώτος επίσκοπος, αλλά και η Παναγία μετά την ανάσταση του Χριστού. Επίσκοπος Κιτίου υπήρξε και ο Άγιος Θεράποντας. Ερείπια του αρχαίου ναού του όπου και μαρτύρησε υπάρχουν μέχρι και σήμερα, δυστυχώς εγκαταλελειμμένα.
Τέλος τα διάσημα ΕΛΛΗΝΙΚΑ Κύπρια Έπη 8ος αιώνας π.Χ., φανερώνουν τους εξ αίματος δεσμούς των Ελλήνων Κυπρίων με τον Ελληνικό εθνικό κορμό. Ποίημα επικό, που αποδίδεται στον Ηγησία ή κατά τις ισχυρότερες μαρτυρίες, στον Στασίνο τον Κύπριο. Υπάρχει ακόμη μαρτυρία-εκδοχή ότι ποιητής των Κυπρίων Ἐπῶν είναι ο Όμηρος ο οποίος είχε ιδιαίτερες σχέσεις με την Κυπρο και ο οποίος, εκτός από δυο γιους, είχε και μια κόρη που ονομαζόταν Αρσιφόνη. Την κόρη του αυτή πάντρεψε με τον Στασίνο τον Κύπριο και επειδή δεν είχε περιουσία να της δώσει, της έδωσε ως προίκα διάφορα ποιήματα. Κατά τον Αριστοτέλη, ποιητής των Κυπρίων Ἐπῶν δεν είναι ο Όμηρος, ,αλλά ο Στασίνος διότιτα έργα του εκτυλίσσονται γύρω από έναν κεντρικό πυρήνα ή το πολύ δυο, ενώ άλλα έπη, ανάμεσα στα οποία και τα Κύπρια, είναι πολυσύνθετα Κυπριακά.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αρχαίων, τα Κύπρια Ἔπη αποτελούνταν από ένδεκα βιβλία, των οποίων όμως η έκταση δεν είναι γνωστή. Σήμερα σώζονται δέκα περίπου αποσπάσματα που θεωρούνται ότι ανήκουν στα Κύπρια Ἔπη, με συνολικό αριθμό πενήντα περίπου στίχων.
Εν ολίγοις, ναι! Αυτή η αδελφή πατρίδα είναι σάρξ εκ της σαρκός της μητέρας πατρίδα Ελλάδας, η οποία και το 1974, αλλά και σήμερα ότι οι πράξεις ορισμένων πολιτικών, αποδεικνύουν ότι την θεωρούν.. νόθα κόρη ... ΑΙΔΩΣ.
Α.Α.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΠΡΟ. ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΑΡΤΕΡΟΥΜΕ ΜΕΡΑ ΝΥΧΤΑ ....
Απιθανο σχολιο καταπελτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτ.