«Ντουφέκι και παζάρι» ήταν η φράση που συχνά έλεγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν διαπραγματευόταν σε πολύ δυσκολότερες εποχές. Και κέρδιζε… Τι από τα δύο κάνει σήμερα η Ελλάδα και ειδικά εκείνοι που υποστηρίζουν ότι πολιτικά προέρχονται από τον Βενιζέλο;
Το ντουφέκι η Ελλάδα το εγκατέλειψε εδώ και πολλά χρόνια, θέλει περιποίηση και «καθάρισμα» για να δουλεύει ασταμάτητα. Κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων το άφησαν στην άκρη. Τώρα κοροϊδεύουν τον κόσμο ότι «τρέχουν» να ενδυναμώσουν τις ΕΔ, την ίδια ώρα που στέλνεται οπλισμός στην Ουκρανία, αδειάζοντας τις αποθήκες του ελληνικού στρατού, λες και έχουμε περίσσευμα, το μόνο θετικό η άφιξη των αεροσκαφών Rafal, φτάνουν όμως, η πρέπει να αρκεστούμε στα μεταχειρισμένα από τα υπόλοιπα των ΗΠΑ;
Το παζάρι; Ποιο παζάρι; Δεν διαπιστώνουμε να γίνεται τίποτα στα φανερά τουλάχιστον στα ελληνοτουρκικά, στα κρυφά και κάτω από το τραπέζι μπορεί να δουν πολλά ξαφνικά τα μάτια μας, ήδη τα γνωστά φερέφωνα του δόγματος Τσάμπερλαιν «κατευνασμός» έχουν ξιφουλκήσει με άρθρα και εμφανίσεις στα ΜΜΕ.
Σωστά αναφερόμαστε στον Ελευθέριο Βενιζέλο, μήπως όμως πρέπει πλέον να ακολουθηθεί η επιτυχημένη πολιτική του, που είχε κατορθώσει να συνδέσει τον εξοπλισμό της χώρας και την ενεργή και επιθετική διπλωματία, και να σταματήσει επιτέλους αυτή η καραμέλα που έχει αναθρέψει δύο γενιές Ελλήνων μπορεί και περισσότερες οι οποίες μεγάλωσαν ακούγοντας να τους λένε πως η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα από την Τουρκία. Δόγμα που μέχρι σήμερα χαρακτηρίζει τις σχέσεις της πατρίδας μας με την γείτονα, και δείχνει μιας συμπλεγματική συμπεριφορά που ελπίζω κάποια στιγμή να παραληφθεί.
Έξω από τα Δαρδανέλια υπάρχουν δύο ελληνικότατα νησιά η Ίμβρος και η Τένεδος, τα οποία δόθηκαν στους Τούρκους με την συνθήκη της Λωζάνης το 1923. Στην συγκεκριμένη συνθήκη υπήρχε ειδικό καθεστώς για τα δύο νησιά στο οποίο προβλεπόντουσαν τα εξής:
· Αυτονομία στην τοπική αυτοδιοίκηση.
· Σεβασμό του θρησκεύματος.
· Σεβασμό της περιουσίας των Ελλήνων κατοίκων.
· Λειτουργία ελληνικών σχολείων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Ας δούμε λοιπόν ποσό σεβαστή έγινε η υπογραφή που έβαλαν οι Τούρκοι. Σταδιακά σε βάθος χρόνου το Τουρκικό κράτος προχώρησε ύπουλα και σιωπηλά στον αφελληνισμό των δύο αυτών νησιών. Ας θυμηθούμε ότι το 1923 υπήρχαν στην Ίμβρο 9207 Έλληνες κάτοικοι με σχεδόν μηδενικούς Τούρκους ενώ στην Τένεδο αντίστοιχα 3752 Έλληνες και 1403 Τούρκοι. Στην δεκαετία του 1960, πάνω στην πρώτη Κυπριακή κρίση, η Τουρκία βρήκε τις ιδανικές συνθήκες να ολοκληρώσει το σχέδιό της εξαφάνισης του Ελληνικού στοιχείου. Για να δούμε λοιπόν το σεβασμό προς τις υπογραφές τους:
· Έκλεισαν όλα τα σχολεία των Ελλήνων.
· Κατήργησαν το αυτοδιοίκητο βάζοντας Τούρκους επικεφαλής.
· Καταργήθηκε η διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας.
· Απαλλοτριώθηκαν οι περιουσίες τους.
· Η Ίμβρος στρατιωτικοποιήθηκε μιας και μετέφεραν στο νησί ένα σύνταγμα του τουρκικού στρατού.
· Στην Ίμβρο δημιουργήθηκαν «ανοιχτές αγροτικές φυλακές» (agir ceza), όπου μεταφέρθηκαν μερικοί από τους πιο επικίνδυνους κατάδικους. Στους εγκληματίες αυτούς παραχωρήθηκε το ελεύθερο να κυκλοφορούν στο νησί τρομοκρατώντας, λεηλατώντας, βιάζοντας και δολοφονώντας τους κατοίκους (παραβίαση των άρθρων 38, 39, 40 και 42).
· Δημιουργήθηκε ένα είδος διδασκαλείου/οικοτροφείου για 800 σπουδαστές που μεταφέρθηκαν εκεί από την ενδοχώρα της Τουρκίας, με κύριο «αντικείμενο σπουδών» την τρομοκράτηση του τοπικού πληθυσμού και τον βιασμό των γυναικών (παραβίαση των άρθρων 38, 39 και 42).
Και αυτή η κατάσταση, που συνιστούσε κατάφωρη παραβίαση της συνθήκης της Λωζάνης, είχε και συνέχεια. Τα αποτελέσματα δραματικά για των ελληνισμό των νησιών. Έτσι, ενώ το 1960 στην Ίμβρο υπήρχαν 5487 Έλληνες και 285 Τούρκοι, το 1990 έμειναν στο νησί 300 Έλληνες και 7200 Τούρκοι. Στην δε Τένεδο τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα μιας και εκεί ο ντόπιος Ελληνικός πληθυσμός έχει σχεδόν εξαλειφθεί.
Και ποια η απάντηση που έδωσαν οι έχοντες τα ηνία της Ελλάδος όλον αυτόν τον καιρό; Πολύ από τίποτα και λίγο από καθόλου, μόνο έτσι μπορώ να το χαρακτηρίσω μια και οι οποίες διαμαρτυρίες έγιναν σε διάφορους οργανισμούς έπεσαν στις καλένδες και οι γείτονες συνέχιζαν ανενόχλητοι το καταστροφικό τους έργο. Την ίδια στιγμή που στην Δυτική Θράκη οι συμπατριώτες μας μουσουλμανικού θρησκεύματος αυξανόταν και καλώς, γιατί μιλάμε για Έλληνες πολίτες που πάρα τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του τουρκικού προξενείου (ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί υπάρχει εκεί) στην περιοχή που προσπαθεί προβοκατόρικα να τους προσεταιριστεί παραμένουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία πιστοί στην πατρίδα τους. Θυμάμαι τους Έλληνες μουσουλμανικού θρησκεύματος που άφησαν τα κόκαλά τους στα οχυρά Ρούπελ αδελφωμένοι στην μάχη και στο θάνατο μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες ενάντια στο φασιστικό τέρας των ναζί, που σήμερα η ίδια λογική του Lebensraum (ζωτικός χώρος) αναζωπυρώνεται στην διπλανή μας χώρα.
Με όλα αυτά τα δεδομένα του δεν διεκδικούμε δεν κάνουμε τίποτα αν και όταν ξεκινήσει διάλογος με την Τουρκία είμαστε χαμένοι από χέρι, γιατί η Ελλάδα έχει παραιτηθεί από μόνη της από υπαρκτές και νόμιμες διεκδικήσεις της, ενώ η Τουρκία διεκδικεί, με αποτέλεσμα ο διάλογος να έχει ετεροβαρή χαρακτήρα και να αφορά αποκλειστικά τι θα δώσουμε εμείς
Σημειώστε πως οι απαιτήσεις της Τουρκίας συνεχώς διευρύνονται και υπάρχει μια μερίδα πολιτικών που παρακολουθεί με απάθεια και ίσως φοβισμένα την καλοσχεδιασμένη πολιτική των Τούρκων. Παράλληλα υπάρχει η άποψη σε μεγάλο μέρος της πολιτικής και πνευματικής ελίτ της πατρίδας μας πως η Τουρκία συνεχώς θέτει καινούργια ζητήματα στο πλαίσιο του βάζω δέκα να κερδίσω πέντε, πιστεύω πως κάνουν μεγάλο λάθος. Η σημερινή Τουρκία πλέον ότι απαιτεί το εννοεί και θα κάνει ότι μπορεί να το πετύχει. Μην ξεχνάμε ότι η πολιτική της εθνικής ασφάλειας δεν χαράσσεται από ένα άτομο αλλά από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (Milli Güvenlik Kurulu, MGK) και ακολουθείται πιστά από όλους τους πολιτικούς της γείτονας.
Η πολιτική τάξη της Ελλάδος πρέπει πλέον να αλλάξει τροπάρι όπως και η ελληνική διπλωματία που βρίσκεται σε χρόνια ραστώνη και να κοιτάξουν πλέον προς την Ίμβρο και την Τένεδο. Να διεκδικήσουν την εφαρμογή των όσων προβλέπει η Συνθήκης της Λωζάνης για τα δύο νησιά.
Ο καιρός των υποχωρήσεων των «ευχαριστώ τους Αμερικανούς», των γκριζαρίσματος Ελληνικών περιοχών, του «σημαία ότι την πήρε ο αέρας» έχει περάσει. Από εδώ και πέρα πρέπει να μάθει επιτέλους η πολιτική τάξη της Ελλάδας και ο λαός της να απαιτεί. Δεν είναι διάλογος ή συνομιλίες μόνον για το τι θα δώσουμε - ΤΈΛΟΣ από εδώ και πέρα εφαρμόστε την πολιτική του Ελευθέριου Βενιζέλου «Ντουφέκι και παζάρι» που έκανε την πατρίδα μας μεγάλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.