Έπιασαν αιχμάλωτο ένα Διάκονο κι’ είχαν αποφασίσει να τον βασανίσουν. Ο Σάγκτουλος, ένας χριστιανός Λογγοβάρδος, που οι συμπατριώται του τον σέβονταν σαν άγιο, για την πολλή ευλάβεια και τη μεγάλη αρετή του, έκανε πολλά διαβήματα στους αρχηγούς, για να σώση τη ζωή του αιχμαλώτου. Μα δεν κατώρθωσε τίποτε άλλο, εκτός από τη χάρι να μείνη αυτός φρουρός κοντά στο μελλοθάνατο, την τελευταία νύκτα.
– Μείνε, τον προειδοποίησε ο Αρχηγός αλλ’ αν ξεφύγη, να ξέρης πως θα βασανιστής εσύ στη θέσι του.
Ο Σάγκτουλος συμφώνησε κι’ έτσι κάθησε φρουρός. Τα μεσάνυχτα όμως, όταν όλο το στρατόπεδο ήταν βυθισμένο στον ύπνο, ξύπνησε τον Διάκονο και του είπε να σηκωθή να φύγη, όσο μπορούσε πιο γρήγορα. Του είχε έτοιμο κι’ ένα γοργό άλογο.
– Αδύνατον, αδελφέ μου, έλεγε ο μελλοθάνατος. Αν εγώ γλιτώσω, εσύ είναι αδύνατο να γλιτώσης από τα χέρια τους. Πως λοιπόν να γίνω αιτία να πεθάνης μ’ ένα τόσο σκληρό θάνατο;
– Μη σε μέλλει για μένα, έλεγε από την άλλη μεριά ο Σάγκτουλος. Ο Θεός θα με σκεπάση. Έτσι τον έπεισε να φύγη.
Την άλλη μέρα, οι Λογγοβάρδοι ζήτησαν τον αιχμάλωτο.
– Έφυγε, τους είπε με απάθεια ο φρουρός του.
– Κι’ εσύ θα ξέρης βέβαια πολύ καλά τον τρόπο.
– Ναι, αποκρίθηκε θαρρετά ο Σάγκτουλος.
– Επειδή είσαι καλός άνθρωπος, δε θέλω να σε βασανίσω, είπε ο Αρχηγός που θαύμαζε, χωρίς να το δείχνη, το θάρρος του. Διάλεξε μόνος σου τον τρόπο που προτιμάς να πεθάνης.
– Είμαι στα χέρια του Θεού, αποκρίθηκε ατάραχος ο χριστιανός στρατιώτης. Τον θάνατο που θα παραχωρήση Εκείνος, θα τον δεχθώ με ευχαρίστησι.
Τελικά απεφάσισαν να του κόψουν με πέλεκυ την κεφαλήν του κι’ ανέθεσαν τη δουλειά αυτή σ’ ένα μεγαλόσωμο και χειροδύναμο στρατιώτη.
Ο Σάγκτουλος γονάτισε, είπε την προσευχή του κι’ έσκυψε καρτερικά το κεφάλι να δεχθή το χτύπημα. Η ψυχή του αναγάλλιαζε στη σκέψι πως σε λίγο θα βρισκόταν κοντά στο Χριστό.
Ο δήμιος σήκωσε ορμητικά τον φονικό πέλεκυ για να ξεμπερδέψη μια και καλή μ’ αυτή τη δουλειά. Τα χέρια του όμως έμειναν ακίνητα στον αέρα, σαν να τα έσφιγγε μυστηριώδης δύναμις. Ένοιωσε πόνους φοβερούς κι’ άρχισε να μουγγρίζη σαν πληγωμένο θηρίο. Οι άλλοι γύρω τρόμαξαν.
– Τι πάμε να κάνωμε, έλεγαν μεταξύ τους, να τα βάλωμε με τον άγιο αυτόν άνθρωπο, που έχει το Θεό μαζί του;
Άρχισαν λοιπόν να παρακαλούν τον Σάγκτουλο, που έμενε ακόμη με το κεφάλι γερμένο, να γιατρέψη τον στρατιώτη, που εξακολουθούσε να φωνάζη με τα χέρια κρατημένα ψηλά.
– Δεν μπορώ να ζητήσω τέτοια χάρι γι’ αυτόν από τον Κύριό μου, αν δεν μου υποσχεθή πρώτα πως δε θα ξανασηκώση το χέρι του να κτυπήση χριστιανό, είπε ο Σάγκτουλος.
– Υπόσχομαι, φώναξε ο στρατιώτης τρέμοντας από τον φόβο του.
– Κατέβασε λοιπόν τα χέρια σου, πρόσταξε ο δούλος του Θεού.
Με τον λόγο, τα χέρια παρευθύς κινήθηκαν για να πετάξουν πρώτα απ’ όλα το φονικό όργανο. Κατάπληκτοι οι Λογγοβάρδοι για όσα έγιναν εκείνο το πρωΐ μπροστά στα μάτια τους, χάρισαν τη ζωή στον Σάγκτουλο, που έγινε από τότε ιεραπόστολος ανάμεσά τους.
(απόσπασμα από το Γεροντικό)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).
Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.