21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1967: ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων 

 

Μια αποφράς ημέρα για το σαθρό τότε πολιτικό σύστημα και μια σωτήρια επανάσταση για τους πραξικοπηματίες αξιωματικούς. Όλα φυσικά κρίνονται από το αποτέλεσμα και αυτό υπήρξε δραματικό με την Τουρκική εισβολή και την κατοχή της Βόρειας Κύπρου που ακόμη συνεχίζεται. 

 

Τότε ήμουν Λοχαγός σπουδαστής στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου στη Θεσσαλονίκη. Τις πρώτες νυκτερινές ώρες της 21/4/67 σήμανε συναγερμός και μας κάλεσαν να παρουσιαστούμε στη Σχολή χωρίς να μας ανακοινώσουν τους λόγους. Βέβαια, από ακριτομυθίες όλοι γνωρίζαμε ότι κάτι πρόκειται να γίνει, χωρίς όμως όσοι δεν ήταν μυημένοι στον «επαναστατικό πυρήνα» να γνωρίζουν. 

 

Πολύ νωρίς το πρωί πριν ακόμη ξημερώσει πήραμε εντολή να συγκεντρωθούμε στο αμφιθέατρο της Σχολής όπου μας ανακοίνωσαν ότι εκδηλώθηκε Επανάσταση των Ε.Δ και την εξουσία ανέλαβε ο Στρατός. Σιωπηλοί εμείς ακούσαμε την είδηση χωρίς να κάνουμε σχόλια. Σε λίγο ζήτησαν να δηλώσουμε με ανάταση της χειρός ποιος επιθυμεί να αναλάβει καθήκοντα για την ευόδωση της επαναστάσεως. Οι συμμαθητές μου που ήταν από Συνταγματάρχες, Αντισυνταγματάρχες, Ταγματάρχες και ελάχιστοι Λοχαγοί σήκωσαν σχεδόν όλοι τα χέρια, γιατί προφανώς αρκετοί εξ αυτών ήσαν μυημένοι στο πραξικόπημα. Εγώ ήμουν δημοκρατικός από τα «γεννοφάσκια» μου, από παππού, πατέρα και όλο μου το σόι. Επομένως, δεν ήταν δυνατόν να τους προδώσω και δε σήκωσα το χέρι. Σημειωτέον ότι μας είπαν ότι αξιωματικοί κήρυξαν επανάσταση αλλά δε μας γνωστοποίησαν τα ονόματα των αρχηγών της χούντας. 

 

Σε δύο μήνες λόγω εκκαθαρίσεων στο στράτευμα μετά από δέκα χρόνια στον βαθμό του Λοχαγού προήχθην σε Ταγματάρχη, με τη διαφορά ότι η προαγωγή μου έγινε «κατ’ αρχαιότητα» που σήμαινε ότι στον επόμενο βαθμό ήταν δυνατόν να με αποστρατεύσουν. Σε κάθε περίπτωση με τέτοια προαγωγή δεν είχα μέλλον για περαιτέρω εξέλιξη. Παρά ταύτα επειδή ήμουν υπηρεσιακός αξιωματικός και έκανα σωστά την εργασία μου σε κάθε θέση που ανέλαβα και τελευταία σαν εθνικός αντιπρόσωπος του ΓΕΣ στις Βρυξέλλες με προήγαγαν σε αντισυνταγματάρχη «κατ’ επιλογήν».
 

Η χούντα ενώ είχε την υποστήριξη αρχικά σχεδόν του συνόλου των αξιωματικών συν τω χρόνω άρχισε ο προβληματισμός. Βλέπαμε ότι στην πραγματικότητα υπήρχαν δύο χούντες σε ένα ένδυμα. Η φανερή πολιτική χούντα Παπαδόπουλου, Πατακού, Μακαρέζου και η κρυφή στρατιωτική του Ιωαννίδη. Ο ταξίαρχος Δημ. Ιωαννίδης αρχηγός της ΕΣΑ με τους νεαρούς αξιωματικούς και τους Λόχους ΕΣΑ (Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας) έλεγχε ουσιαστικά όλες τις μεγάλες Μονάδες και τα Επιτελεία. Μέσα από τα κλιμάκια του διαχέονταν πληροφορίες ότι ο Παπαδόπουλος πρόδωσε την Επανάσταση και το στράτευμα και άλλα εξευτελιστικά συνθήματα που έδειχναν ότι η «Επανάσταση» δεν τραβάει. Αυτή η διαρχία της χούντας όσο περνούσαν τα χρόνια άρχισε να προβληματίζει τους νομιμόφρονες αξιωματικούς για το μέλλον της χώρας; 

 

Τα θετικά της Χούντας 

 

Πάντως, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ανέπτυξε την εθνική οικονομία, έφερε ευημερία στον λαό και ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, έκανε μεγάλα έργα υποδομής με τις ΜΟΜΑ, ενίσχυσε τις Ε.Δ με σύγχρονα όπλα, διπλασίασε τους μισθούς των αξιωματικών που είχαμε γίνει πένητες επί Καραμανλή, εξασφάλισε τάξη και ασφάλεια στη χώρα, παρέδωσε το ασήμαντο εξωτερικό χρέος των $ 300 εκατ.δολαρίων (οι πολιτικοί μας το ανέβασαν σήμερα στο αστρονομικό των 420 δις Ευρώ). Στις Βρυξέλλες περνούσε το Ελληνικό κατοστάρικο σαν συναλλακτικό νόμισμα. Επίσης, ενίσχυσε τη βιομηχανική και γεωργική παραγωγή, έκανε εγγειοβελτιωτικά έργα, και εξόρυξε το πρώτο κοίτασμα πετρελαίου στον Πρίνο, ενίσχυσε το εμπόριο και γενικά ευημερούσε τότε ο Έλληνας. Προ παντός οι αξιωματικοί δεν έκλεψαν, ενώ σήμερα οι πολιτικοί μας κλέβουν. 

 

Τα αρνητικά της Χούντας 

 

Βέβαια, τα αρνητικά κάθε χούντας είναι γνωστά: Περιορισμός της ελευθερίας έκφρασης, των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως για τους αντιφρονούντες, τα ανακριτικά κολαστήρια, ο φόβος και ο τρόμος της ΕΣΑ και άλλα πολλά. Το χείριστο όμως έγκλημα θα παραμένει η Καταστροφή της Κύπρου. 

 

Σε κάποια φάση ο Παπαδόπουλος προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθεί από τις ΗΠΑ και άρχισε το πείραμα του ανοίγματος προς την Ευρώπη με την Κυβέρνηση Μαρκεζίνη. Τότε επενέβησαν οι Αμερικανοί με το δεξί τους χέρι τον Ιωαννίδη και με αφορμή τις εκδηλώσεις στο Πολυτεχνείο τον έριξαν και έφεραν τον "εκλεκτό" της CIA Ιωαννίδη. Για να εκτελέσει το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Ο Παπαδόπουλος είχε πιεστεί να το κάνει αλλά αρνιόταν πεισματικά. (Αυτό το γνωρίζω από τον Γιάννη Μανουσακάκη μέλος του επαναστατικού πυρήνα τον οποίον είχαμε επιτελάρχη στη 5η Μεραρχία στην Καστοριά) 

 

Για να είμαστε δίκαιοι εκτός από την εκτέλεση του Πραξικοπήματος και την απομάκρυνση της Μεραρχίας από την Κύπρο που είναι καταδικαστέα, η διακυβέρνηση από τη χούντα Παπαδόπουλου ήταν ΘΕΤΙΚΗ. Εκείνο είναι το μαύρο στίγμα που ιστορικά τον βαραίνει. Όχι, το πραξικόπημα κατά Μακαρίου. Αυτό βαραίνει εξ ολοκλήρου τον Ιωαννίδη και τους πολιτικούς («η Κύπρος είναι μακριά» του Εθνάρχη) 

 

Πάντως, όσοι έζησαν την επταετία δεν μπορούν να τη συγκρίνουν με την παρούσα αθλία από πάσης απόψεως κατάσταση της χώρας και ιδιαίτερα από την αντεθνική δράση των ανάξιων πολιτικών κομμάτων (προδοσία Μακεδονίας, Ίμια, αμφισβήτηση του Αιγαίου κ.α) 

 

Αυτά τα λίγα αντικειμενικά, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος από ένα αντιχουντικό δημοκρατικό αξιωματικό 

 

(21/4/24) 

Αμφικτύων 

 

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης 

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών 

amphiktyon@gmail.com 

http://amphiktyon.blogspot.com/ 

http://amphiktyon.org