Δελτίο τύπου από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δικαίου και Δικαιοσύνης:
Το ΕΔΑΔ επιβεβαιώνει ομόφωνα την απουσία του δικαιώματος του γάμου ομοφύλων Στις 9 Ιουνίου 2016, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του στην υπόθεση Chapin and Charpentier v. Γαλλία (αριθ. 40183/07).
Αμφισβήτησε την ακύρωση από τα γαλλικά δικαστήρια του «γάμου Bègles» που γιορτάστηκε το 2004 μεταξύ δύο ανδρών, κατά παράβαση του γαλλικού νόμου.
Με την απόφαση αυτή, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπενθυμίζει ομόφωνα ότι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν περιλαμβάνει το δικαίωμα γάμου για τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, τόσο ως προς το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής όσο και της οικογενειακής ζωής (άρθρο 8). όπως αυτή του γάμου και της σύστασης οικογένειας (άρθρο 12).
Πιο συγκεκριμένα, η νέα αυτή απόφαση επιβεβαιώνει μια σειρά από αποφάσεις, υπενθυμίζοντας ειδικότερα ότι: το ζήτημα του γάμου ομοφυλοφίλων «διέπεται από τις εθνικές νομοθεσίες των Συμβαλλόμενων Κρατών» (§ 36, παραπέμποντας στην υπόθεση Schalk και Kopf κατά Αυστρίας (αριθ. 30141/04)· το άρθρο 12 κατοχύρωσε την παραδοσιακή έννοια του γάμου, δηλαδή την ένωση ενός άνδρα και μιας γυναίκας» και «δεν επέβαλε στην εναγόμενη κυβέρνηση την υποχρέωση να ανοίξει γάμο με ομοφυλόφιλο ζευγάρι» (§ 36, αναφερόμενο στο Gas και Dubois κατά Γαλλίας, n°25951/07, § 66)· το άρθρο 12 «δεν θα μπορούσε να γίνει κατανοητό ως επιβολή μιας τέτοιας υποχρέωσης [να ανοίξει ο γάμος] στα Συμβαλλόμενα Κράτη.
Αυτή η υπενθύμιση του πρόσφατου Hämäläinen v. Finland [GC] (αρ. 37359/09), και Oliari και άλλοι v. aΗ Ιταλία (n°18766/11 και 36030/11), έχει ισχυρό αντίκτυπο αφού αναγνωρίζει ένα θεωρητικό όριο στην κυριολεκτική ερμηνεία του δικαιώματος γάμου (§ 39). όσον αφορά το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής (που κατοχυρώνεται στο άρθρο 8) και την αρχή της μη διάκρισης (άρθρο 14), «τα κράτη παραμένουν ελεύθερα (...) να ανοίγουν γάμους μόνο με ετεροφυλόφιλα ζευγάρια και (...) να επωφελούνται από ένα ορισμένο περιθώριο εκτίμησης για να αποφασιστεί η ακριβής φύση του καθεστώτος που απονέμεται από άλλους τρόπους νομικής αναγνώρισης» (αναφερόμενος στην απόφαση Schalk και Kopf, § 108 και Gas and Dubois, § 66).
Τα κράτη «επωφελούνται από ένα ορισμένο περιθώριο εκτίμησης για να αποφασίσουν την ακριβή φύση του καθεστώτος που παρέχεται από άλλους τρόπους νομικής αναγνώρισης» στα ομόφυλα ζευγάρια και τις διαφορές του με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που παρέχει ο γάμος (§ 51).
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δικαίου και Δικαιοσύνης (ECLJ) χαιρετίζει αυτήν την απόφαση, την οποία θεωρεί ότι συνάδει με μια δίκαιη ερμηνεία της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Το ECLJ σημειώνει, ωστόσο, ότι αυτή η απόφαση, μετά την απόφαση Oliari, δεν κλείνει εντελώς τη δυνατότητα μελλοντικής εξέλιξης της θέσης του Δικαστηρίου υπέρ του δικαιώματος στον γάμο ομοφυλοφίλων ως στοιχείο του δικαιώματος «αναγνώρισης». σταθερών σχέσεων, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι μια τέτοια ερμηνεία δεν μπορεί να βασίζεται στο γράμμα της Σύμβασης.
Το ζήτημα του γάμου ομοφυλοφίλων θέτει το Δικαστήριο αντιμέτωπο με τα όρια της εξουσίας του να ερμηνεύει τη Σύμβαση, όρια που χαρακτηρίζονται από το ίδιο το γράμμα αυτής της συνθήκης και από τη ρητή βούληση ενός σημαντικού αριθμού των συμβαλλόμενων κρατών του.
Αν και είναι πάντα σκόπιμο να εφαρμόζεται η Σύμβαση στις εξελίξεις στην κοινωνία, είναι ωστόσο καταχρηστικό να ισχυριζόμαστε ότι «εξελίσσουμε» το ίδιο το περιεχόμενο της Σύμβασης.
Γκρέγκορ Πούπινκ
ΣΧΟΛΙΟ Κώστα Λάμπου:
Η ΠΑΝΣΟΦΗ ΦΥΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΩΣ ΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΟΜΗΘΗΚΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ, ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΜΟΙΒΑΙΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΚΙ' ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΦΥΛΑ ΟΥΤΕ ΜΙΣΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΟΥΤΕ ΜΙΣΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΦΕΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ, ΤΑ ΕΠΙΝΟΗΣΑΝ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΝΑ ΠΟΛΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΛΛΟΙΩΝΟΝΤΑΣ
ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ, ΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΦΥΛΩΝ.
Εξαιρετικό άρθρο. Προσθέτω και εγώ ο δι-ΑΣΗΜΟΣ εν συντομία ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας πολύ καλός μακαριστός αδελφικός φίλος διαπρεπής νομικός, μου έλεγε ότι κάτω από ένα νόμο υπάρχει και ένας υπόνομος, που βρωμά και πνίγει στο τέλος με την δυσωδία του το δίκαιο...
Έτσι και τα "διεθνή δικαστήρια" πάντα βγάζοντας μια απόφαση, αφήνουν και ένα "υπόνομο", που εκμεταλλεύονται οι εκάστοτε δόλιοι κυβερνώντες, για να τον ερμηνεύσουν κατά το το δοκούν και να καταστρατηγήσουν και τους θεϊκούς και τους κοινωνικούς και τους φυσικούς νόμους με επακόλουθο, να ευνοήσουν ανώμαλους μέσω των υπο-νόμων τραβεστί, που ψηφίζουν (παρά το ότι η πλειοψηφία του λαού διαφωνεί), αγνοώντας ότι αυτό είναι παρα-φύσει ασύμβατο και οδηγεί την κοινωνία στον εκφυλισμό, αλλά και ισοπέδωση της κοινωνικής συνοχής και των χρηστών ηθών και εθίμων.....Αυτονόητο είναι ότι αναφέρομαι ειδικά στην Ελληνική κοινωνία, η οποία σύρεται και άγεται σήμερα, από αυτούς, που εξέλεξε για να την υπηρετούν αυτή και μόνο και όχι να εξ-ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ μια ισχνή μειοψηφία λεγόμενη ΛΟΑΤΚΙ ( ΛΕΣΒΙΕΣ-ΟΜΟΦΥΛΟΦΥΛΟΙ-ΤΡΑΒΕΣΤΙ-ΚΙΝΗΜΑ του Κ@λου.). Αυτή λοιπόν είναι η "δικαιωματική" πολιτική τους, που εφαρμόζουν απουσία του λαού, ο οποίος πλέον ... μπουχτισμένος για την κατάντια μας δεν ακούει, δεν μιλά και δεν τον νοιάζει ... Όπως δε έγραψε και ο μεγάλος Βάρναλης .....
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα,
όπου μας εύρει, μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Το πρόβλημα είναι ότι, αν σύν θεώ χείρα δεν κινήσουμε και με την φωνή μας δεν εκφράσουμε την οργή του θεού, θάμα ποτέ δεν θα γίνει Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Ιερό Ευαγγέλιο, Βίβλος, Κοράνι, Βουδιστική βίβλος και όλα τα ιερά βιβλία του κόσμου καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία ως ένα από τα πλέον απεχθή αμαρτήματα και εμείς εδώ την κάναμε ... μόδα και με νόμο ....
Ο Θεός δεν δημιούργησε τον άνθρωπο με ομοφυλοφιλικές επιθυμίες. Η Βίβλος μας λέει ότι ο άνθρωπος γίνεται ομοφυλόφιλος εξαιτίας της αμαρτίας ( Προς Ρωμαίους 1:24-27), και σε τελευταία ανάλυση εξαιτίας της προσωπικής επιλογής του. Το άτομο μπορεί να γεννηθεί με μεγαλύτερη τάση προς την ομοφυλοφιλία, όπως ακριβώς γεννιούνται κάποιοι άνθρωποι με μεγαλύτερη τάση προς τη βία και άλλα αμαρτήματα. Αλλά αυτό δεν δικαιολογεί το άτομο το οποίο επιλέγει να παραδοθεί σε αμαρτωλές επιθυμίες. Αν το άτομο γεννηθεί με μεγαλύτερη τάση προς το θυμό/την οργή, αυτό του δίνει το δικαίωμα να παραδοθεί σε αυτές τις τάσεις και επιθυμίες; Φυσικά , όχι! Το ίδιο ισχύει και για την ομοφυλοφιλία ....!!!!
Ο Πατέρας, ο Υιός και το ΄Αγιο Πνεύμα εποίησαν τον άνθρωπον Γεν. 1: 26. Εποίησε τον άνθρωπο άρσεν και θήλυ Γεν. 1: 27. Εποίησε ένα άνδρα και μία γυναίκα για να τεκνοποιούν και αυξάνονται ... Oι άνθρωποι λοιπόν αυξήθηκαν, αλλά κάποιοι έγιναν σαρκικοί και ομοφυλόφιλοι, δηλ. έγιναν δούλοι των παθών της σάρκας.
Τέλος, αν υπάρχει τέλος το συμπέρασμα είναι ότι .... όλους τους ανώμαλους, τους αφήνει και ο Θεός να παραδοθούν σε ατιμωτικά πάθη. Και έτσι οι γυναίκες τους μετέβαλαν τη φυσική χρήση στην παρά φύσι. Ομοίως δε και οι άνδρες άφησαν τη φυσική χρήση της γυναίκα και άναψαν από το σφοδρό πάθος τους ο ένας για τον άλλο. Αρσενικοί με αρσενικούς διαπράττουν την ασχημία, και έτσι για την πλάνη τους λαμβάνουν την αρμόζουσα τιμωρία, από τους ιδίους τους εαυτούς τους και αυτοτιμωρούνται ατιμάζοντας τα διατρυπημένα σώματά τους.... τα μολυσμένα από δυσώδη ... κόπρανα....
Μπούμεραγκ ο δι...ΑΠΡΕΠΗΣ... αλλά ευσεβής.
Σε ξεχωριστη στηλη πρεπει να γραφει ο μπουμεραγκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛογια σταρατα και σπαθατα. Πολλους χαρασσει με την γραφιδα του και προκαλει αιμορραγιες ...
Πιο συχνα να βλεπουμε σχολια σου.
Νικη Τ.