Σελίδες

29 Μαρτίου 2024

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

Στήν ἄ­νικ­μη πνευ­μα­τι­κά ἐ­πο­χή μας ἡ Χά­ρις τοῦ Θε­οῦ δέν μᾶς ἐγ­κα­τέ­λει­ψε. Ἀ­νέ­δει­ξε θε­ο­φό­ρους Γέ­ρον­τες, γι­ά νά βο­η­θή­σουν τόν λα­ό μέ τά ἐ­ξαι­ρε­τι­κά χα­ρί­σμα­τά τους. Ἕ­νας ἀ­π᾽ αὐ­τούς εἶ­ναι καί ὁ μα­κα­ρι­στός Γέ­ρων Ἰ­ά­κω­βος, Ἡ­γού­με­νος τῆς Μο­νῆς τοῦ Ὁ­σί­ου Δαυ­ΐδ στήν Εὔ­βοι­α. Πα­σί­γνω­στος σή­με­ρα, ὄ­χι μό­νο στήν Ἑλ­λά­δα ἀλ­λά καί σ᾽ ὅ­λον τόν ὀρ­θό­δο­ξο κό­σμο. Ἤ­δη πρίν ἀ­πό τήν κοί­μη­σή του εἶ­χε λά­βει θέ­ση Ἁ­γί­ου στήν συ­νεί­δη­ση τοῦ λα­οῦ.
 
 
Γεν­νή­θη­κε τό 1920 στό Λε­βί­σι τῆς Μ. Ἀ­σί­ας. Γνώ­ρι­σε ἀ­πό μι­κρός τήν προ­σφυ­γιά μέ ὅ­λα τά ἐ­πα­κό­λου­θα, φτώ­χεια, στε­ρή­σεις, κό­πους καί θλίψεις. Ἀλ­λά ἀ­να­τε­θραμ­μέ­νος σέ οἰ­κο­γέ­νεια εὐ­λα­βῆ καί δι­α­θέ­τον­τας ζῆ­λο καί ἀ­γά­πη γι­ά τόν Χρι­στό, ἀ­γω­νί­σθη­κε ἀ­πό μι­κρός μέ προ­σευ­χή, νη­στεί­α καί ἀσκη­τι­κό τρό­πο ζω­ῆς. Βο­η­θοῦ­σε τούς φτω­χούς γονεῖς του, πρός τούς ὁ­ποί­ους εἶ­χε πολ­λή ἀ­γά­πη, σε­βα­σμό, ὑ­πα­κο­ή. Ἀ­πό μι­κρός πρό­σε­χε πο­λύ στόν ἑ­αυ­τό του καί στίς συ­να­να­στρο­φές. Θυ­σί­α­σε τίς σπουδές του, γι­ά νά μήν ζη­μι­ω­θῆ πνευ­μα­τι­κά. Ἔ­ζη­σε στό χω­ριό Φα­ρά­κλα τῆς Εὐ­βοί­ας μέ­χρι τήν στρα­τι­ω­τι­κή του θη­τεί­α. Με­τά τήν ἀ­πό­λυ­σή του ἀ­πο­κα­τέ­στη­σε τήν ἀ­δελ­φή του καί ἀ­φι­ε­ρώ­θη­κε στόν Θε­ό, γε­νό­με­νος μο­να­χός στό Μο­να­στή­ρι τῆς πε­ρι­ο­χῆς του, στόν Ὅ­σιο Δαυ­ΐδ. Ἐ­κοι­μή­θη ὁ­σια­κά στίς 21 Νο­εμ­βρί­ου 1991. 
 
Τέ­τοι­α πα­ρα­δείγ­μα­τα σπα­νί­ζουν καί οἱ ἄνθρωποι συγ­κι­νοῦν­ται καί πα­ρα­κι­νοῦν­ται σέ μετάνοια καί ἀ­γῶ­νες ἀ­πό τό βί­ω­μα συγ­χρό­νων ἁ­γι­α­σμέ­νων Γε­ρόν­των καί ὄ­χι ἀ­πό ἀ­φη­ρη­μέ­νες θε­ο­λο­γί­ες. 
 
Τέ­τοι­ος ὑ­πῆρ­ξε καί ὁ Γέ­ρων Ἰ­ά­κω­βος. Γι᾽ αὐ­τόν «τὸ Εὐ­αγ­γέ­λι­ον οὐκ ἐ­γεν­ή­θη ἐν λό­γῳ μό­νον, ἀλ­λὰ καὶ ἐν δυ­νά­μει καὶ ἐν Πνεύ­μα­τι Ἁ­γί­ῳ καὶ ἐν πλη­ρο­φο­ρί­ᾳ πολ­λῇ» (Α΄Θεσ. α΄, 5). Ἔ­κανε πράξη καί βίωμα τό Εὐαγγέ­λι­ο, γι­α­τί ἡ ζω­ή του ἦ­ταν ὑ­πα­κο­ή καί τή­ρη­ση τῶν ἐν­το­λῶν τοῦ Θε­οῦ. Ἀ­γω­νί­σθη­κε ὑ­πε­ράν­θρω­πα. Πά­λαι­ψε μέ τόν πα­λαι­ό ἄν­θρω­πο καί μέ τόν ἀρ­χέ­κα­κο δι­ά­βο­λο, ἀ­πό τόν ὁ­ποῖ­ον ὑ­πέ­στη μαρ­τύ­ρι­α κατά πα­ρα­χώ­ρη­ση Θε­οῦ. Ἡ ἁ­πλό­τη­τά του, ἡ εὐ­λά­βει­ά του, ἡ δί­ψα του γι­ά τόν Θε­ό, ἡ ἀ­δι­ά­λει­πτη μνήμη τοῦ Θε­οῦ τόν κα­τέ­στη­σαν δο­χεῖ­ον τῆς Χά­ρι­τος καί οἰ­κεῖ­ον τοῦ Θε­οῦ. 
 
Οἱ ἀ­γῶ­νες του, τά θε­ϊ­κά γε­γο­νό­τα πού ἔ­ζη­σε καί ἡ προ­σφο­ρά του πρός τόν κό­σμο τόν ἀ­νύ­ψωσαν σέ με­γά­λο Ἅ­γιο, ἁ­μιλ­λώ­με­νο τούς πα­λαι­ούς. 
 
Οἱ λει­τουρ­γι­κές του ἐμ­πει­ρί­ες καί ἁ­γι­ο­φά­νει­ες, ἡ συ­χνή πα­ρου­σί­α καί σχέ­ση του μέ τόν ὅ­σιο Δαυ­ΐδ, τόν ἅ­γιο Ἰ­ω­άν­νη τόν Ρῶσ­σο καί ἄλ­λους Ἁ­γί­ους, τόν κα­τέ­στη­σαν συμ­πο­λί­τη τῶν Ἁ­γί­ων, ὡς ἕ­ναν ἐξ αὐ­τῶν. Τούς ἔ­βλε­πε καί συ­χνο­μι­λοῦ­σε μα­ζί τους. Ὅ­λη του ἡ ζω­ή ἦ­ταν ἕ­να δια­ρκές θαῦ­μα καί στίς δι­η­γή­σεις του μέ πο­λύ φυ­σι­κό­τη­τα ἀ­νέ­φε­ρε πλῆ­θος θαυ­μά­των. Ἡ γνώ­ση τοῦ θεί­ου θε­λή­μα­τος καί ἡ πρό­γνω­ση μελ­λον­τι­κῶν γε­γο­νό­των, ἡ διά δι­ο­ρά­σε­ως γνώ­ση τῶν ὀ­νο­μά­των τῶν προ­σκυ­νη­τῶν, καί τῶν προ­βλη­μά­των των, ἀλ­λά καί ἡ θε­ρα­πεί­α τό­σων ἀ­σθε­νῶν δι­ά τῆς προ­σευ­χῆς του καί τῆς ἱ­ε­ρα­τι­κῆς εὐ­λο­γί­ας του, τόν ἀ­να­δει­κνύ­ουν προ­φή­τη στήν γε­νε­ά μας καί θαυ­μα­τουρ­γό. Ἡ γλυ­κειά καί με­λίρ­ρυ­τη δι­δα­χή του, μέ τίς λε­πτές καί πνευ­μα­τι­κές συμ­βου­λές, ἐ­πα­ξί­ως τοῦ προσ­δί­δουν τόν χα­ρα­κτη­ρι­σμό τοῦ δι­δα­σκά­λου καί πα­ρα­κλή­του. Πολ­λούς στήρι­ξε καί πα­ρη­γό­ρη­σε καί μέ τίς σύν­το­μες ἀλ­λά γε­μά­τες ἀ­γά­πη ἐ­πι­στο­λές του. Καί τέ­λος ὡς Πνευ­μα­τι­κός – ἐ-ξο­μο­λό­γος ἀ­να­γέν­νη­σε ἀ­να­ρίθ­μη­τους μέ τό μυ­στή­ριο τῆς με­τα­νοί­ας. 
 
Ἐ­πί πλέ­ον, ἀ­νε­καί­νι­σε τήν Μο­νή τῆς με­τα­νοί­ας του, συ­νέ­λε­ξε πνευ­μα­τι­κή ἀ­δελ­φό­τη­τα, τήν ὁ­ποί­α κα­τάρ­τι­σε πνευ­μα­τι­κά ὥ­στε νά συ­νε­χί­ζουν τό ἔρ­γο του καί, τό κυ­ρι­ώ­τε­ρο, αὐ­τή ἡ ἀ­νε­ξάν­τλη­τη Χά­ρις του συ­νε­χί­ζει καί με­τά τήν κοί­μη­σή του νά ἐ­νερ­γῆ καί νά ἐ­πι­τε­λῆ θαυ­μά­σι­α σέ ὅ­σους μέ πί­στη τόν ἐ­πι­κα­λοῦν­ται καί προ­σκυ­νοῦν μέ εὐ­λά­βει­α τόν τά­φο του. 
 
Τά βι­βλί­α πού ἐ­ξέ­δω­σε τό Μο­να­στή­ρι γι­ά τόν μα­κα­ρι­στό Γέ­ρον­τα Ἰ­ά­κω­βο ἀ­πο­δί­δουν πλή­ρως τό ὕ­ψος τῶν πνευ­μα­τι­κῶν του ἀ­να­βά­σε­ων καί δείχνουν τούς ἀ­γῶ­νες του καί τήν προ­σφο­ρά του πρός τόν σύγ­χρο­νο ἄν­θρω­πο, τόν καμ­πτό­με­νο ἀ­πό τό βά­ρος τῶν πολ­λῶν προ­βλη­μά­των του. Ἐ­πει­δή, ὅ­μως, ὑ­πάρ­χουν καί πά­ρα πολ­λά ἄ­γνω­στα στοι­χεῖ­α, δη­μο­σι­εύ­ον­ται εἰς δό­ξαν Θε­οῦ, εἰς τι­μήν καί μνή­μη τοῦ ὁ­σί­ου Γέ­ρον­τος καί γι­ά ὠ­φέ­λεια πνευ­μα­τι­κή. 
 
Τά στοι­χεῖ­α πε­ρί τοῦ Γέ­ρον­τος Ἰ­α­κώ­βου προέρ-­χον­ται ἀ­πό ἀ­πο­μα­γνη­το­φω­νη­μέ­νες συ­νο­μι­λί­ες του, ἀ­πό ἐ­πι­στο­λές του καί κυ­ρί­ως ἀ­πό μαρ­τυ­ρί­ες πνευ- ­μα­τι­κῶν του τέ­κνων καί προ­σκυ­νη­τῶν. 
 
Κα­τε­τά­γη­σαν σέ τέσσαρες ἑ­νό­τη­τες: 
 
Α΄. Δι­η­γή­σεις, οἱ ὁ­ποῖ­ες ἀ­φο­ροῦν τήν εὐλάβει­α τῶν προ­γό­νων τοῦ Γέ­ρον­τα, τήν παι­δι­κή του ἡ­λι­κί­α, τούς μο­να­χι­κούς του ἀ­γῶ­νες καί τίς θε­ϊ­κές ἐμ­πει­ρί­ες του. Δι­η­γεῖ­ται ὁ ἴ­διος ὁ Γέ­ρον­τας μέ τόν χα­ρι­τω­μέ­νο τρό­πο του ὑ­περ­φυ­σι­κά προ­σω­πι­κά του βι­ώματα καί κα­τορ­θώ­μα­τα, μέ φυ­σι­κό­τη­τα, μέ ἁ­πλό­τη­τα καί τα­πεί­νω­ση. 
 
Β΄. Νου­θε­σί­ες, στίς ὁ­ποῖ­ες πε­ρι­λαμ­βά­νον­ται σύν- το­μες δι­δα­σκα­λί­ες του γι­ά Ἱ­ε­ρω­μέ­νους, μονα­χούς καί λα­ϊ­κούς καί ἀ­να­φέ­ρον­ται κά­ποι­ες ἀ­πό­ψεις του γι­ά δι­ά­φο­ρα φλέ­γον­τα θέ­μα­τα. Ὁ πρα­κτι­κός του λόγος, πού βγαί­νει ἀ­πό τόν ἁ­γι­α­σμέ­νο νοῦ του, ἐγ­γί­ζει τήν καρ­διά, ρυθ­μί­ζει σάν κα­νό­νας τήν ζω­ή καί ἀ­πο­τε­λεῖ φῶς ὁ­δη­γη­τι­κό. 
 
Ἐ­πει­δή δι­α­φέ­ρει ὁ προ­φο­ρι­κός ἀ­πό τόν γραπτό λό­γο, στά ἀ­πο­μα­γνη­το­φω­νη­μέ­να κεί­με­να ἐ­ξο­μαλύν-­θη­κε ἡ δι­ή­γη­ση τοῦ Γέ­ρον­τα, πα­ρα­λεί­πον­τας ἐ­πα­να­λή­ψεις κυ­ρί­ως καί ἄλ­λες δι­η­γή­σεις πού πα­ρεμ­βάλ­λον­ται ἐν­δι­ά­με­σα, χω­ρίς νά ἀλ­λοι­ω­θῆ τό νό­η­μα. Ὅ­που πα­ρί­στα­ται ἀ­νάγ­κη, γιά νά δι­ευ­κο­λυν­θῆ ὁ ἀ­να­γνώ­στης στήν κα­τα­νό­η­ση τοῦ νο­ή­μα­τος, ἐν­τός πα­ρεν­θέ­σε­ων προ­στί­θε­ται κά­ποι­α λέ­ξη ἤ φρά­ση πού δέν τήν ἀ­να­φέ­ρει ὁ Γέ­ρον­τας, ἐ­πει­δή θε­ω­ρεῖ ὅ­τι τήν ὑ­πο­νο­εῖ ὁ συγ­κε­κρι­μέ­νος συ­νο­μι­λη­τής του. Οἱ ἐν­τός πα­ρεν­θέ­σε­ων ἐ­πε­ξη­γή­σεις γιά νά δι­α­κρί­νων­ται γρά­φον­ται μέ πλά­για γράμ­μα­τα. 
 
Γ΄. Μαρ­τυ­ρί­ες. Εἶ­ναι κα­τα­θέ­σεις ὑ­πεύ­θυ­νες ἀ­πό πνευ­μα­τι­κά του τέ­κνα, γι­ά γε­γο­νό­τα πού ἔ­ζησαν, ἄ­κου­σαν καί εἶ­δαν κον­τά του, κον­τά σ᾽ ἕ­ναν Ἅ­γιο, πού ἡ ζω­ή του ὅ­λη ἦ­ταν δι­δα­χή καί προ­σφο­ρά, θυ­σί­α καί λα­τρεί­α. 
 
Δ΄. Θαύ­μα­τα με­τά τήν κοί­μη­ση. Μαρ­τυ­ρη­μέ­να λί­γα ἀ­πό τά πολ­λά πού γί­νον­ται συ­νε­χῶς στόν τά-φο του καί σέ ὅ­σους μέ πί­στη ἐ­πι­κα­λοῦν­ται τό ὄ­νο­μά του. 
 
Τήν εὐ­χή του νά ἔ­χω­με καί νά δί­δη τήν εὐ­λο­γί­α του στούς ἀ­να­γνῶ­στες καί κυ­ρί­ως στούς «μάρ­τυ­ρες» τῶν λό­γων του καί τῶν ἀ­πο­κα­λύ­ψε­ών του, τούς ὁ­ποί­ους εὐ­χα­ρι­στοῦ­με πού τά κα­τέ­θε­σαν καί δημο­σι­εύ­ον­ται εἰς δό­ξαν Θε­οῦ. Οἱ μαρ­τυ­ρί­ες τους ἀ­πο­τε­λοῦν τό κα­λύ­τε­ρο μνη­μό­συ­νο γι­ά τόν ἅ­γιο Γέρον-­τα καί εὐ­χα­ρι­στί­α ἀ­δι­ά­λει­πτη. Μέ­σα ἀ­πό τίς ὑ­πεύ­θυ­νες μαρ­τυ­ρί­ες τους ἀ­να­πλά­θε­ται καί ἀ­να­δύ­ε­ται ζῶ­σα ἡ μορ­φή τοῦ Γέ­ρον­τα, φθεγ­γο­μέ­νη καί δι­δά­σκου­σα πρα­κτι­κά δι­ά τῆς ἁ­γί­ας βι­ο­τῆς του. Ἡ γνώ-­ση τῆς ἀ­σκη­τι­κῆς, μαρ­τυ­ρι­κῆς καί ἀ­πο­στο­λικῆς ζω­ῆς του γί­νε­ται πρό­ξε­νος ὠ­φε­λεί­ας καί πα­ρα­κί­νη­ση γι­ά νά ἀ­κο­λου­θή­σω­με τά ἴ­χνη του, μέ τήν βε­βαι­ό­τη­τα ὅ­τι ὄν­τως ὁ Χρι­στός, ἡ ἐλ­πί­δα μας, σέ κά­θε ἐ­πο­χή ἀ­να­δει­κνύ­ει ἁ­γί­ους καί δί­δει τήν Χά­ρι Του στούς ἀ­ξί­ους καί προ­σκα­λεῖ ὅ­λους μας νά ἀ­γω­νι­σθοῦ­με γι­ά νά ζή­σω­με μα­ζί Του στήν οὐ­ρά­νια Βα­σι­λεί­α Του. Αὐ­τῷ ἡ δό­ξα εἰς τούς αἰ­ῶ­νας. Ἀ­μήν. 
 
Προλεγόμενα από το Βιβλίο “Ο ΓΕΡΩΝ ΙΑΚΩΒΟΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ–ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ–ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ” της σειράς ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΒΙΩΜΑ 4 
ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣ – ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ ΜΑΣ «ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ»
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχολιά σας να ειναι σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή. Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται.
Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται. Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish).

Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.

Το σχόλιό σας θα δημοσιευθεί, το αργότερο, μέσα σε λίγες ώρες, μετά από έγκριση του διαχειριστή του ιστολογίου, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύει όλα τα σχόλια που δεν παραβαίνουν τους όρους που έχουμε θέσει στις παρούσες οδηγίες.
Υβριστικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή δεν θα δημοσιεύονται.