Περίπου τέτοιες μέρες έκλεισε τα μάτια του ο θρυλικός Γέρος του Μοριά, Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (4-2-1843).
Η κηδεία αμφοτέρων υπήρξε πάνδημος, ανακηρύχτηκαν δε άξια τέκνα της Πατρίδος ομόφωνα, ο Κολοκοτρώνης από την Ελληνική και ο Διγενής από την Ελληνική και Κυπριακή Βουλή.
Ευτύχησαν να ηγηθούν νικηφόρων απελευθερωτικών αγώνων της Πατρίδος, αλλά δεν απέφυγαν την τραγική μοίρα της εμπλοκής σε εμφύλιες διαμάχες.
Παρά ταύτα το ιστορικό τους αποτύπωμα χαρακτηρίζεται από αυτοθυσία και την δια βίου αφοσίωση στην Ελευθερία και τα Δίκαια του Ελληνισμού.
Το πέρασμα του χρόνου ελείανε τις αντιθέσεις που υπήρχαν για το Γέρο του Μοριά και η μνήμη του τιμάται δεόντως και παγκοίνως.
Εις τον αντίποδα, όσον αφορά τον Διγενή, ενώ στο ετήσιο μνημόσυνό του στη Λεμεσό συρρέουν πλήθη κόσμου από όλη την Κύπρο που προσέρχονται αυτοβούλως, η απουσία της επίσημης Πολιτείας είναι εκκωφαντικά αδικαιολόγητη.
Ο μακαριστός γέροντας Ανανίας Κουστένης εμνημόνευε και τους δύο μαζί κατ’ έτος ανελλιπώς.
Πολλοί από τους κατέχοντες υψηλά κυβερνητικά αξιώματα στο Κράτος, για του οποίου την ύπαρξη αγωνίσθηκε ο Διγενής και εθυσιάσθηκαν τα παλληκάρια του, ήταν αγέννητοι και αμέτοχοι στους Αγώνες. Φαίνεται όμως ότι στη γενετική τους ταυτότητα εισεχώρησε κυριαρχικά η αγνωμοσύνη.
Εστιάζονται κάποιοι στην οδυνηρή περίοδο της εσωτερικής διαμάχης αλλά λησμονούν «ποίος ήρξατο χειρών αδίκων» και ποίος αθέτησε κατ’ επανάληψιν τους όρκους του.
Παρασιωπούν επίσης, ότι όταν η Κυπριακή Δημοκρατία κατέρρεε πριν συμπληρώσει καν 4ετίαν από ολισθήματα της πολιτικής ηγεσίας, γονυπετείς οι παλαιοί αγωνιστές προσέφυγαν στον εξόριστο Διγενή και τον παρακάλεσαν να επιστρέψει στην Κύπρο για να την σώσει.
Και αυτός επανήλθε κρυφίως ενώ έπρεπε να του γίνει θριαμβευτική υποδοχή, οργάνωσε την Εθνική Φρουρά και κατέστησε την Κύπρο απόρθητη με την υποστήριξη ολόκληρης Μεραρχίας Ελληνικού Στρατού.
Για όσους μελετούν είναι γνωστόν πώς εμεθοδεύθη η απόσυρση της Μεραρχίας και ο κατ’ οίκον περιορισμός του Διγενή στο Χαλάνδρι…
Ας αναρωτηθούν λοιπόν οι διάφοροι εφήμεροι «αξιωματούχοι» για την συμβολή και το αβέβαιο αποτύπωμά τους στην Ιστορία πριν τολμήσουν ξανά να εκφραστούν με απαξιωτικά λόγια γι’ αυτόν που όφειλαν να τιμούν με σεβασμό κι ευγνωμοσύνη.
Νίκος Ερρ. Ιωάννου
Καρδιολόγος
Ο κονδυλοφορος του φιλου Νικου ειναι απο χρυσοφτερο δικεφαλου αετου και σταυραετου του Μαχαιρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντωνης