Το Συνοδικό “ΟΧΙ” της Εκκλησίας Κρήτης στον “γάμο” ομοφυλοφίλων

Κάθετα αντίθετη στον γάμο των ζευγαριών του ιδίου φύλου καθώς και στην τεκνοθεσία είναι η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης, ενόψει της κατάθεσης στη Βουλή του νομοσχεδίου για τον “γάμο” των ομόφυλων ζευγαριών. 

 

Την Κυριακή 28 Ιανουαρίου κατά τη Θεία Λειτουργία αναγνώστηκε η Εγκύκλιος της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης περί του λεγομένου “γάμου”.
 

Αναλυτικά αναφέρει: 

 

Πρός τούς εὐλαβεστάτους Κληρικούς, τούς ὁσιοτάτους Μοναχούς καί πρός τό εὐσεβές Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης 

 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, ὅπως ὅλοι γνωρίζετε, ὁ Γάμος γιά τή χριστιανική πίστη εἶναι ἱερό μυστήριο ἑνώσεως ἀνδρός καί γυναικός καί αὐτό ἀνάγεται στή σχέση Χριστοῦ καί Ἐκκλησίας. Ἡ Καινή Διαθήκη τό ἀναφέρει ὡς ἑξῆς: «Τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγώ δέ λέγω εἰς Χριστόν καί εἰς τήν ἐκκλησίαν», (Ἐφ. 5,32). Ἡ θεμελιώδης αὐτή πνευματική ἐπισήμανση πρός ὅλους σας γίνεται μέ ἀφορμή τό πρός ψήφιση νομοσχέδιο τοῦ λεγόμενου «γάμου» μεταξύ ἀτόμων τοῦ ἴδιου φύλου. 

 

Γιά τή χριστιανική πίστη, ὁ ἱερός θεσμός τῆς οἰκογένειας συνδέεται ἄμεσα μέ τά διακριτά πρότυπα τοῦ πατέρα καί τῆς μητέρας, ὅπως ἐπιβεβαιώνει ἡ θεϊκή ἐντολή: «Τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου», (Ἔξοδ. 20,12), καί, κατά τοῦτο, τό παιδί ἔχει ἀναφορά σ᾽ αὐτούς. Ὁ ὁποιοσδήποτε οὐδέτερος προσδιορισμός τῶν σχέσεων αὐτῶν καταλύει τόν φυσικό θεσμό τῆς οἰκογένειας, ἀναδεικνύοντας στό ὄνομα ἑνός μονομεροῦς καί μειοψηφικοῦ «δικαιωματισμοῦ» καινοφανεῖς κοινωνικούς θεσμούς. 

 

Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, ἐκφράζει τόν ἔντονο προβληματισμό Της, τή βαθειά ἀνησυχία Της καί τήν ἀντίθεσή Της, γιά τό πρός ψήφιση σχετικό νομοσχέδιο τοῦ λεγόμενου «γάμου» μεταξύ ἀτόμων τοῦ ἴδιου φύλου. 

 

Γιά τόν λόγο αὐτό ἀπέστειλε σχετικά Συνοδικά ἔγγραφα πρός τόν Ἐξοχώτατο Πρωθυπουργό τῆς Ἑλλάδος καί πρός τούς Ἐντιμότατους κ. κ. Βουλευτές τῆς Κρήτης, καλῶντας τους νά ἐγκύψουν στό σοβαρό αὐτό θέμα, ὥστε νά μήν ἀποϊεροποιηθεῖ ὁ ἱερός θεσμός τῆς οἰκογενείας. 

 

Ἐξ᾽ ἄλλου, τό Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος, ἄρθρο 21 παρ. 1, ὁρίζει ρητά τό ἑξῆς: «Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους», ἡ οἰκογένεια συνδέεται ἐννοιολογικά μέ τήν ἔννοια τοῦ γάμου, τῆς μητρότητας καί τῶν παιδιῶν, καί δίδεται ἔτσι αὐξημένη θεσμική προστασία, ἀλλά καί θεσμική κατοχύρωση. 

 

Εἶναι βέβαιο ὅτι ἡ θεσμοθέτηση τοῦ λεγόμενου «γάμου ὁμόφυλων» θά ἐπιφέρει σύντομα καί ἄλλες θεσμικές ἀλλαγές καταλυτικῆς σημασίας γιά τήν ἑλληνική κοινωνία, ἀναφέροντας ἐδῶ, ἐνδεικτικά, τήν κατάργηση τῶν ἱερῶν ὀνομασιῶν «πατέρας» καί «μητέρα», μέ τήν ἀντικατάστασή τους ἀπό τούς ὅρους «Γονέας 1» καί «Γονέας 2». 

 

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐκφράζει τή διαχρονική της ἀλήθεια, ἡ ὁποία δέν διαμορφώνεται μέ ὅρους ἐπικαιρότητας. Σέβεται, βέβαια, τό πρόσωπο καί τίς ἐπιλογές τοῦ κάθε ἀνθρώπου καί δέν ἀπορρίπτει κανένα. Αὐτό, ὅμως, δέν σημαίνει ὅτι ὁ ὁποιοσδήποτε δικαιωματισμός καί τό κάθε κοινωνικό φαινόμενο πρέπει νά καταξιώνεται καί ὡς θεσμός. 

 

Ἡ ἐπίκληση ἀπό κάποιους τῆς ἰσότητας μεταξύ τοῦ γάμου ἀνδρός καί γυναικός καί τοῦ λεγόμενου «γάμου» ὁμόφυλων καί κατ᾽ ἐπέκταση τοῦ ἴδιου δικαιώματος τεκνοθεσίας, παραγνωρίζει τά θεμελιώδη δικαιώματα πού ἔχουν τά παιδιά νά ἀνατρέφονται σ᾽ ἕνα οἰκογενειακό περιβάλλον, τό ὁποῖο νά μή προκαλεῖ σύγχυση ὡς πρός τήν γονεϊκή ταυτότητα. 

 

Δέν εὐσταθεῖ τό φερόμενο ἐπιχείρημα, ὅτι ἡ θεσμοθέτηση τοῦ λεγόμενου «γάμου» τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν ἐπιβάλλεται ἀπό ὑπερεθνικῆς ἰσχύος Καταστατικούς Χάρτες, εἴτε ἀπό τό Ἑνωσιακό Δίκαιο, εἴτε ἀπό τό ἰσχῦον Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος. Γι᾽ αὐτό καί ἐναπόκειται σέ κάθε Κράτος, ἀνάλογα μέ τήν πολιτισμική του ταυτότητα καί τόν ἀξιακό του πολιτισμό, νά νομοθετήσει ἤ ὄχι γιά τό ζήτημα αὐτό. Καί αὐτό παρατηρεῖται στίς Χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, ὅπου δέν ὑπάρχει ὁμοιογενής ρύθμιση, ἀλλά στό πλαίσιο τῆς πολυπολιτισμικότητας ὑφίστανται ἔντονες διαφοροποιήσεις. 

 

Ἡ μόνη ἁρμόδια γιά νά νομοθετεῖ εἶναι ἡ Πολιτεία. Ὅμως, ἡ Ἐκκλησία, ὅπως καί κάθε πολίτης, ἔχουν τό συνταγματικό δικαίωμα νά ἐκφράζουν ἐλεύθερα τή θέση τους. 

 

Σᾶς γνωρίζουμε, λοιπόν, τή θέση τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί σᾶς καλοῦμε νά παραμείνετε σταθεροί στὶς ἀξίες καὶ στὶς ἀρχές τῆς χριστιανικῆς πίστης καί νά κρατήσετε τά ἀγαθά πού μᾶς κληροδότησαν οἱ αἰῶνες τῆς ἱστορίας, τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς ὀρθόδοξης παράδοσής μας, γιά νά μή διασαλευθοῦν ἀξίες αἰώνων καί γιά νά μή πληγωθεῖ ἀκόμα περισσότερο, ὁ ἱερός θεσμός τῆς οἰκογένειας. 

 

Μέ πατρικές εὐχές καί ἐν Κυρίῳ ἀγάπη 

 

† Ὁ Κρήτης Εὐγένιος, Πρόεδρος 

† Ὁ Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Μακάριος 

† Ὁ Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου Πρόδρομος 

† Ὁ Κυδωνίας καί Ἀπoκoρώνoυ Δαμασκηνός 

† Ὁ Λάμπης, Συβρίτου καί Σφακίων Εἰρηναῖος 

† Ὁ Ἱεραπύτνης καί Σητείας Κύριλλος 

† Ὁ Πέτρας καί Χερσονήσου Γεράσιμος 

† Ὁ Κισάμου καί Σελίνου Ἀμφιλόχιος 

† Ὁ Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου Ἀνδρέας

 

πηγή