Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα!..

Αριστοφανικό πιπεράτο του Καθηγητή Πιπερόπουλου
 

Καλημέρα, καλό Σαββατοκύριακο (καιρού, φυσικά επιτρέποντος) και θα είμαι σήμερα σύντομος αλλά έντονα καυστικός με καλοπροαίρετο Αριστοφανικό χιούμορ για τους τοπικούς μας Άρχοντες και τις τοπικές Αστυνομικές Διευθύνσεις σε ότι αφορά τους λεγόμενους ‘πεζόδρομους’ και την ακουστική ρύπανση από δίκυκλα μοτοσακό και μοτοσυκλέτες…

 

Όταν λέμε ‘πεζόδρομος’ εννοούμε, εάν φυσικά δεν έχει αλλοιωθεί εντόνως το νόημα της λέξης, ότι κάποιοι δρόμοι είναι για πεζούς, για μαμάδες που κυκλοφορούν με παιδικά καροτσάκια και για άτυχους συμπολίτες μας που χρησιμοποιούν αναπηρικά καροτσάκια.

 

Όταν, όμως, σε αυτό που ονομάζεται ‘πεζόδρομος’ κυκλοφορούν με μεγάλες ταχύτητες ποδήλατα, μοτοσακό, μοτοσυκλέτες και ηλεκτρονικά πατίνια, μήπως κ Δήμαρχε και κ Αστυνόμε αυτές οι λωρίδες δρόμων ΔΕΝ είναι και δεν επιτρέπεται να λέγονται ‘πεζόδρομοι’…

 

Θυμηθείτε και τους οδηγούς δίκυκλων μεγάλων κυβισμών με εξατμίσεις που προορίζονται για μηχανές εξοχής να αναστατώνουν τις πόλεις με θορύβους ντεσιμπέλ που άνετα ανταγωνίζονται τον θόρυβο αεριωθούμενων αεροπλάνων κατά την ώρα της προσγείωσης…

 

Σας θυμίζω και τους ‘μερακλήδες’ οδηγούς που με κατεβασμένα παράθυρα περνούν από τις γειτονιές των πόλεων με το κασετόφωνό τους να παίζει στα χίλια ντεσιμπέλ…

 

Κλείνω με αναφορά στους οδηγούς δίκυκλων και αυτοκινήτων που αδιαφορούν για το κόκκινο στα φανάρια των δρόμων και ΔΕΝ ξέρουν τι σημαίνουν οι λευκές λωρίδες σε διασταυρώσεις οδών και σε καίρια σημεία των δρόμων μας και έτσι σκοτώνουν και σκοτώνονται…

 

Όλα τα παραπάνω ΔΕΝ χαρακτηρίζουν άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αναρωτιέμαι, υποθέτω όπως και εσείς ποια πόρτα να χτυπήσω, της ΕΛ.ΑΣ. ή του τοπικού Δήμαρχου;